"สถานการณ์มันแปลก ๆ ปกติจระเข้ยักษ์ไม่ได้เพิ่มจำนวนเร็วขนาดนี้" ผมเอ่ยกับตัวเองเมื่อมองไปยังทะเลที่กว้างสุดลูกหูลูกตา ธุรกิจของผมกำลังดำเนินการคงจะให้ยกเลิกกลางคันไม่ได้"คงต้องไปตรวจสอบสักหน่อย" ผมเอ่ย เเละนำบอร์ดออกมาโยนขึ้นฟ้า กระโดดขึ้นยืนบนบอร์ดเเล้วบังคับทิศทางพุ่งสู่ท้องทะเลกว้างใหญ่ นี่นับเป็นครั้งเเรกที่ผมได้ออกสำรวจท้องทะเลมุมสูงผมเห็นฝูงจระเข้ยักษ์หลายสิบฝูงกำลังมุ่งหน้าไปยังทิศทางต่าง ๆ ทั้งหาดทาร์ก หาดเเม่ปริกและหาดอื่น ๆ ที่อยู่ใกล้เคียง ผมทวนกระเเสทิศทางที่จระเข้ว่าย ท้องทะเลนั้นยากแท้หยั่งถึง จระเข้ยักษ์เริ่มเห็นจำนวนชัดเจนมากขึ้นจากหลักร้อยกลายเป็นหลักพัน และในที่สุดผมก็เจอเกาะขนาดใหญ่เเห่งหนึ่งที่เต็มไปด้วยเหล่าจระเข้ยักษ์นับเเสนตัว"จระเข้ยักษ์มันเพิ่มจำนวนเร็วขนาดนี้เลยเหรอวะ เอ๊ะ นั่นมัน" ผมเอ่ยอุทานเมื่อเห็นฝูงจระเข้ยักษ์จำนวนมาก แต่สิ่งหนึ่งที่ปรากฏให้เห็นมันเป็นสิ่งที่พบเคยพบเจอมาเเล้วในอดีต"วาร์ปเกท บรรลัยของจริงเลยงานนี้" ผมอุทานลั่นจระเข้ยักษ์นับแสนตัวยั้วเยี้ยเดินต้วมเตี้ยมตุ๊ต๊ะเต็มเกาะขนาดใหญ่ ประเด็นสำคัญยิ่งกว่านั้นคือวาร์ปเกทขนาดใหญ่มากพอที่จะ
ตอนที่ 29 ลงตัว จบภาคการลงเสากั้นอาณาเขตที่หาดวังกระถินกับหาดแม่ปริกนั้นเป็นไปอย่างราบรื่น ผมลงห่างจากชายทะเลประมาณสองกิโลเมตร เสาที่ใช้มีความสูงสามร้อยเมตรต่อต้น ระหว่างลงเสาผมพบปลาฉลามยักษ์หลายสิบฝูงแหวกว่ายวนเวียนอยู่เเถวนั้น พวกมันเว้นระยะไม่เข้ามาใกล้จนเกินไปเพราะรู้ว่าเป็นถิ่นของจระเข้ยักษ์ นั่นทำให้ผมโล่งอกโล่งใจไม่เบา อย่างน้อยตอนนี้ก็มีศัตรูเพียงจระเข้ยักษ์ ท้องทะเลเต็มไปด้วยอันตรายรอบด้าน แต่ในความอันตรายก็มีความอุดมสมบูรณ์อยู่เช่นกัน บรรดาสัตว์น้ำต่างเเหวกว่ายไปตามวิถีชีวิต เพราะไม่ได้ถูกล่าจากมนุษย์จำนวนประชากรสัตว์ทะเลจึงมากมายมหาศาล หลังจากลงเสาเสร็จผมเลือกหาทำเลกลางทะเลตรงหาดแม่ปริก ลงเสาเข็มร้อยต้นยึดพื้นผืนทราย จากนั้นก็เข้าไปค้นหาตัวอย่างรีสอร์ทกลางน้ำหลังขนาด 20 คูณ 40 ตารางเมตร มีสามชั้น เป็นเหลาอาหารกลางน้ำที่ตกเเต่งเฟอร์นิเจอร์ครบครัน มีโต๊ะเก้าอี้จัดเรียงสบายตาด้วยฝีมือของนักออกแบบชั้นนำ เหลาอาหารรีสอร์ทกลางน้ำนี้ทำด้วยกระจกหนาพิเศษกันกระสุนรถถัง เป็นเหลาที่ใช้ต้อนรับผู้นำการรบประเทศต่าง ๆ ผนังกระจกสามารถเปิดออกรับลมด้านนอกได้ มีจุดสำหรับพักผ่อนหย่อนใจไม่ว่า
ตอนที่ 1 ทะลุมิติ วันที่ทราบข่าวว่าปืนรุ่นใหม่ออกวางจำหน่ายที่ห้างสรรพสินค้าอันดับหนึ่งของโลก ห้างที่มีขายทุกอย่างต้องแต่ดินก้อนเล็กไปจนถึงยานรบสงคราม สถานที่ตั้งอยู่ติดทะเลตัวห้างกินพื้นที่หลายกิโลเมตร ในแต่ละวันมีผู้คนเข้าไปจับจ่ายซื้อของนับแสนคน ตั้งเเต่ประชาชนคนธรรมดาไปจนถึงผู้นำประเทศ หากเป็นชั้นขายสินค้าธรรมดาทั่วไปทุกคนสามารถเข้าถึงได้ แต่หากเป็นสินค้าที่มีคุณภาพสูงตั้งแต่อุปกรณ์การทดลอง อาวุธสงคราม หรือสินค้าที่อาจก่อให้เกิดหายนะ ผู้ซื้อจะต้องมีระดับใบอนุญาตเฉพาะที่จะเข้าชั้นนั้น ๆ ได้ ซึ่งผมก็มีมันอยู่พอสมควร แม้จะไม่สามารถซื้อยานบินรบแบบผู้นำประเทศได้แต่ก็ยังสามารถซื้ออาวุธสงครามที่ระดับรองลงมาอย่างเช่นปืนรุ่นใหม่ที่วางอยู่บนชั้นคริสตัลเบื้องหน้า ก่อนที่ผมจะหยิบปืนตัวอย่างมาทดสอบดู จู่ ๆ เบื้องหน้าก็ปรากฏจุดแสงสีรุ้งขึ้น ด้วยความสงสัยจึงเอื้อมมือไปหยิบ แสงนั้นพุ่งเข้าร่างกายผม ตอนนั้นเองภาพทุกอย่างเบื้องหน้าก็มืดดับลง.......ณ สถานที่อันห่างไกล "ไอ้โต๋ ตื่นๆๆ ถึงที่หมายเเล้วโว้ย" เสียงของเนสเรียกผมให้ตื่นจากการหลับใหลบนรถยนต์มือสองของเขา "ของีบอี
ตอนที่ 2 ระบบอำนวยความสะดวกติ้ง! เสียงบางอย่างดังขึ้นในหัวของผมพร้อมกับปรากฏหน้าจอโฮโลแกรมขึ้นเบื้องหน้า /ใช้เสียงหรือพิมพ์ในสิ่งที่ต้องการค้นหา/ ผมมองไปยังจอโปร่งใสกลางอากาศ สิ่งนี้ปรากฏโดยไม่ผ่านแว่นหรืออุปกรณ์เชื่อมภาพเสมือน มันดูแปลกประหลาดเกินไป แต่ถึงเป็นเช่นนั้นผมก็ป้อนข้อมูลผ่านคีย์บอร์ดที่ปรากฏอักษรแป้นพิมพ์กลางอากาศ /สิ่งที่ต้องการค้นหาคือเครื่องจักรปรับหน้าดิน กรุณากดยืนยันอีกครั้ง/ ผมกดยืนยันอีกครั้งไม่นานภาพเบื้องหน้าก็ปรากฏเครื่องจักรปรับหน้าดินในมิติที่ซ้อนทับกับโลกจริง /กดลากสิ่งที่ต้องการซ้อนทับพื้นที่ปัจจุบัน/ เมื่อเสียงเเจ้งดังขึ้นผมลองเลือกรถไถปรับหน้าดินพลังงานไฟฟ้าคันหนึ่ง กดตรงตัวรถแล้วลากออกมา ภาพที่เห็นจะเป็นภาพเสมือนของรถ เมื่อเอามาซ้อนทับพื้นที่ปัจจุบันจะปรากฏตารางให้เห็น สีเขียวคือสามารถวางได้เลย แต่ถ้าเป็นสีเเดงหมายถึงวางไม่ได้ ต้องหาตำเเหน่งใหม่ เมื่อตารางเป็นสีเขียวผมก็ปล่อยมือทันที /กดยืนยันหรือพูดคำว่ายืนยัน/ "ยืนยัน" ครั้งนี้ผมเลือกพูดออกมาครืน! เครื่องจักรปรับหน้าดินปรากฏทันที ด้วยน้ำหนักของมันทำให้
ตอนที่ 3 แหล่งทำเงิน สิ่งที่ผมเห็นคือปลาหลากหลายชนิด แม้กระทั่งกุ้ง กั้ง หมู่หมึกก็แหวกว่ายไปทั่ว บ่งบอกถึงความอุดมสมบูรณ์ของที่นี่อย่างยิ่ง ถ้าไม่ติดตรงที่มีจระเข้ตัวเขื่องเฝ้าอยู่ไม่ยอมห่างไปไหน "แสดงว่าชาวประมงที่นี่คงเก่งมากที่สามารถรอดชีวิตจากสัตว์ประหลาดนี้ได้ แล้วยังหาสัตว์ทะเลไปขายทำเงินได้อีก" ผมเอ่ยพลางมองไปยังฝูงสัตว์ทะเลที่มีจระเข้ยักษ์เฝ้าอยู่ ดูแล้วไม่น่าเข้าใกล้เลยแม้แต่นิด ของอันตรายอยู่ตรงหน้า ถ้าจะให้ผมเอาเรือลงทะเลหาปูหาปลาคงเป็นไปได้ยาก แต่ก็ใช่ว่าจะไม่มีวิธีการ ผมคิดว่าจะลองตกปลาด้วยเบ็ดดู ถ้าทดลองแล้วได้ผลดีก็จะใช้วิธีนี้ มันอาจหาได้ไม่เยอะเท่าลงเรือ แต่ก็น่าจะปลอดภัยกว่า อีกอย่างผมไม่ได้ต้องการพวกมันจำนวนมากเสียหน่อย ตกเอาเเค่ตัวที่มีชีวิตสักสองสามตัวให้มันดิ้นไปมาพอเป็นพิธี เพื่อยืนยันให้เหล่าคนรับซื้อเข้าใจว่าผมได้จับจากทะเลจริง คิดได้ดังนั้นก็หาทำเลเป็นเเถวโขดหิน ผมค้นหาเบ็ดครู่หนึ่ง เลือกคันที่เหมาะมือ นอกจากนี้ผมได้เลือกเหยื่อปลากับเหยื่อกุ้งมาด้วย เหวี่ยงคันเบ็ด รอปลากินเหยื่อ ครู่เดียวก็ได้มาแล้วหนึ่งตัว เป็นปลากะพงขาวน้ำห
ตอนที่ 4 วันสอบ การขายครั้งที่สองเป็นอย่างราบรื่น แม้หน้าของลุงแผนกต้อนรับจะไม่ค่อยชื่นมื่นเท่าไหร่ แกคงจะเครียดเรื่องงานไม่ก็ทางบ้าน ผมคิดแบบนั้น เมื่อขายกุ้งเสร็จผมก็ได้เงินมา 48,000 บาทถ้วน ผมไปซื้อข้าวแกงข้างทางกินหมดเงินไปหกสิบบาท รสชาติเค็มอีกต่างหาก หลังจากกินข้าวเสร็จก็กลับบ้านทันที เพราะผมยังคงต้องอ่านหนังสือสอบ ที่จริงก็ไม่อยากจะอ่านสักเท่าไหร่ เนื่องจากผมไม่ได้อยากเป็นครูหรือข้าราชการ เพราะมันไม่เหมาะกับผม ในโลกก่อนเองผมก็ไม่ได้เลือกเส้นทางสายการสอน แต่ชอบสายการสู้มากกว่า พูดถึงการสู้รบปรบมือ โลกก่อนเราไม่ค่อยมีสงครามระหว่างมนุษย์ด้วยกันเองแต่จะทำสงครามกับสิ่งมีชีวิตนอกโลกที่มารุกรานฆ่าฟันมนุษย์เราอย่างเหี้ยมโหดเสียมากกว่า จะว่าไปผมยังไม่ได้วิวัฒนาการร่างกายเลย ด้วยความอ่อนเเอในตอนนี้เกรงว่าแค่วิ่งร้อยเมตรก็หอบขึ้นคอแล้ว เมื่อผมกลับถึงบ้านผมค้นหนังสือในกระเป๋า มันเป็นหนังสือเพียงเล่มเดียวที่เพื่อนเนสยัดใส่กระเป๋าผม นอกเหนือจากนั้นก็เป็นเสื้อผ้ากับเอกสารสำคัญ ผมหยิบหนังสือมาเปิดอ่าน ผ่านไปครู่หนึ่งก็รู้สึกงุนงงกับการเตรียมพร้อมเนื้อหาสอบ "กฎหมาย
ตอนที่ 5 วิวัฒนาการ อาหารภัตตาคารนั้นราคาแพง แต่รสชาติอร่อย เบื้องหน้าผมเป็นชุดเซตอาหารทะเล มีปลาทอดราดซอส กุ้งมังกรอบเนย ผัดปลาหมึกทะเล และรายการอื่นๆที่ผมไม่รู้จัก โต๊ะทั้งโต๊ะมีผมนั่งคนเดียว เหลียวเเลไปที่ไหนไม่เห็นใครเพราะเป็นห้องส่วนตัว ผมจึงลงมือรับประทานอย่างสบายใจจนท้องอิ่ม เมื่อพนักงานบริการเห็นว่าผมกินเสร็จแล้วเขาก็เชิญไปยังสถานที่อีกแห่ง มันคือห้องพัก ในห้องมีชุดนอนและเสื้อผ้าสำหรับเปลี่ยนเตรียมให้พร้อมสรรพ มีกาน้ำร้อน ชุดชากาแฟสองชุด อุปกรณ์ตกแต่งห้องครบครัน ผมไม่รอช้าอาบน้ำอาบท่า เเต่งตัวเปลี่ยนเสื้อผ้า เปิดเครื่องปรับอากาศแล้วล้มตัวลงนอน ตื่นอีกทีคือตอนเช้าตรู่ ผมเข้าห้องน้ำทำธุระส่วนตัวเปลี่ยนชุดเป็นชุดเดิมของผมเมื่อวาน จากนั้นก็มุ่งหน้าไปยังแผนกรับซื้อ ลุงเขาได้นำใบรายการมาให้ผม มันระบุชนิดสัตว์ทะเล ขนาด และราคารับซื้อกุ้งมังกรเจ็ดสี มี 4 ไซส์ คือ เล็ก กลาง ใหญ่ และใหญ่พิเศษ ไซส์เล็ก 160 กิโล รับซื้อกิโลละ 4000 รวมได้ 640,000 บาทไซส์กลาง 60 รับซื้อกิโลละ 5000 รวม 300,000 บาท ไซส์ใหญ่ได้เงิน 78,000 ส่วนใหญ่พิเศษได้ราคา 80,000 บาท นอกจ
ตอนที่ 6 บรรจุ เสียงเครื่องจักรไฟฟ้าดังขึ้นต่อเนื่องตลอดทั้งวัน ผมกำลังขุดพื้นลึก 1 เมตร ในพื้นที่กว้าง 10 ตารางเมตร จากนั้นทำการตอกเสาเข็มยี่สิบต้น ตามด้วยการเทปูนผสมลงไป เมื่อเทปูเสร็จก็นำหุ่นยนต์เอไอออกมา เป็นหุ่นยนต์สำหรับจัดการเกลี่ยพื้นให้ราบเรียบโดยเฉพาะ ผมเข้าบ้านไปอาบน้ำแต่งตัวนอนปล่อยให้หุ่นทำหน้าที่ของมันไป เมื่อทำเสร็จมันจะปิดการทำงานอัตโนมัติ ตื่นเช้ามาผมจัดการเตรียมเอกสารไปสัมภาษณ์ ก็มีเเค่บัตรประจำตัวประชาชน บัตรผู้สมัครสอบ แล้วก็เครื่องเขียนจำเป็น เมื่อตรวจสอบแล้วไม่มีอะไรผิดพลาดก็ไปอาบน้ำเเต่งตัวชุดสุภาพ โทรหาพี่คนขับรถบริการ อุดหนุนน้ำในมิติของเขาสองขวดพี่เขาก็ไปส่งถึงข้างในสถานที่สอบ วันนี้มีคนมาสอบสัมภาษณ์จำนวนมาก แต่ละคนต่างเตรียมข้าวของรกรุงรัง บางคนเตรียมเเฟ้มสะสมผลงาน เตรียมแผ่นพับนำเสนอตัวเอง ทั้งนี้ผมยังเห็นหลายคนกำลังตรวจสอบโปรแกรมนำเสนอในเครื่องอุปกรณ์คอมพิวเตอร์พกพาด้วย สีหน้าทุกคนจริงจัง สายตาเต็มไปด้วยความมุ่งมั่น หลายคนมองผมด้วยสายตาแปลกๆ ก็เป็นธรรมดาที่ถูกมองแบบนี้ เพราะผมไม่ได้เตรียมตัวห่าเหวอะไรมาเลย ในใจผมยังคิดอยาก
ตอนที่ 29 ลงตัว จบภาคการลงเสากั้นอาณาเขตที่หาดวังกระถินกับหาดแม่ปริกนั้นเป็นไปอย่างราบรื่น ผมลงห่างจากชายทะเลประมาณสองกิโลเมตร เสาที่ใช้มีความสูงสามร้อยเมตรต่อต้น ระหว่างลงเสาผมพบปลาฉลามยักษ์หลายสิบฝูงแหวกว่ายวนเวียนอยู่เเถวนั้น พวกมันเว้นระยะไม่เข้ามาใกล้จนเกินไปเพราะรู้ว่าเป็นถิ่นของจระเข้ยักษ์ นั่นทำให้ผมโล่งอกโล่งใจไม่เบา อย่างน้อยตอนนี้ก็มีศัตรูเพียงจระเข้ยักษ์ ท้องทะเลเต็มไปด้วยอันตรายรอบด้าน แต่ในความอันตรายก็มีความอุดมสมบูรณ์อยู่เช่นกัน บรรดาสัตว์น้ำต่างเเหวกว่ายไปตามวิถีชีวิต เพราะไม่ได้ถูกล่าจากมนุษย์จำนวนประชากรสัตว์ทะเลจึงมากมายมหาศาล หลังจากลงเสาเสร็จผมเลือกหาทำเลกลางทะเลตรงหาดแม่ปริก ลงเสาเข็มร้อยต้นยึดพื้นผืนทราย จากนั้นก็เข้าไปค้นหาตัวอย่างรีสอร์ทกลางน้ำหลังขนาด 20 คูณ 40 ตารางเมตร มีสามชั้น เป็นเหลาอาหารกลางน้ำที่ตกเเต่งเฟอร์นิเจอร์ครบครัน มีโต๊ะเก้าอี้จัดเรียงสบายตาด้วยฝีมือของนักออกแบบชั้นนำ เหลาอาหารรีสอร์ทกลางน้ำนี้ทำด้วยกระจกหนาพิเศษกันกระสุนรถถัง เป็นเหลาที่ใช้ต้อนรับผู้นำการรบประเทศต่าง ๆ ผนังกระจกสามารถเปิดออกรับลมด้านนอกได้ มีจุดสำหรับพักผ่อนหย่อนใจไม่ว่า
"สถานการณ์มันแปลก ๆ ปกติจระเข้ยักษ์ไม่ได้เพิ่มจำนวนเร็วขนาดนี้" ผมเอ่ยกับตัวเองเมื่อมองไปยังทะเลที่กว้างสุดลูกหูลูกตา ธุรกิจของผมกำลังดำเนินการคงจะให้ยกเลิกกลางคันไม่ได้"คงต้องไปตรวจสอบสักหน่อย" ผมเอ่ย เเละนำบอร์ดออกมาโยนขึ้นฟ้า กระโดดขึ้นยืนบนบอร์ดเเล้วบังคับทิศทางพุ่งสู่ท้องทะเลกว้างใหญ่ นี่นับเป็นครั้งเเรกที่ผมได้ออกสำรวจท้องทะเลมุมสูงผมเห็นฝูงจระเข้ยักษ์หลายสิบฝูงกำลังมุ่งหน้าไปยังทิศทางต่าง ๆ ทั้งหาดทาร์ก หาดเเม่ปริกและหาดอื่น ๆ ที่อยู่ใกล้เคียง ผมทวนกระเเสทิศทางที่จระเข้ว่าย ท้องทะเลนั้นยากแท้หยั่งถึง จระเข้ยักษ์เริ่มเห็นจำนวนชัดเจนมากขึ้นจากหลักร้อยกลายเป็นหลักพัน และในที่สุดผมก็เจอเกาะขนาดใหญ่เเห่งหนึ่งที่เต็มไปด้วยเหล่าจระเข้ยักษ์นับเเสนตัว"จระเข้ยักษ์มันเพิ่มจำนวนเร็วขนาดนี้เลยเหรอวะ เอ๊ะ นั่นมัน" ผมเอ่ยอุทานเมื่อเห็นฝูงจระเข้ยักษ์จำนวนมาก แต่สิ่งหนึ่งที่ปรากฏให้เห็นมันเป็นสิ่งที่พบเคยพบเจอมาเเล้วในอดีต"วาร์ปเกท บรรลัยของจริงเลยงานนี้" ผมอุทานลั่นจระเข้ยักษ์นับแสนตัวยั้วเยี้ยเดินต้วมเตี้ยมตุ๊ต๊ะเต็มเกาะขนาดใหญ่ ประเด็นสำคัญยิ่งกว่านั้นคือวาร์ปเกทขนาดใหญ่มากพอที่จะ
ตอนที่ 28/1 เกาะกลางทะเลการกระทำของฮอตสตาร์ในครั้งนี้ได้ลดความน่าเชื่อถือของเครือบริษัทลง แม้ว่าจะมีการออกมาขอโทษกับข้อผิดพลาดในภายหลังแต่ก็กู้หน้ากลับคืนได้ไม่มากนัก ในด้านของหาดแม่ปริกเริ่มมีการก่อสร้างขึ้นเเล้ว อาจเป็นการวางโครงแบบมาร์คไว้ตามจุดต่างๆ แต่ไม่นานก็จะเป็นรูปร่างขึ้นมาผมนำเสาเข็มที่ได้มาตรฐานจากมิติไปวางกองไว้ตามจุดมาร์คหลายแสนต้น ด้านคุณนนท์ก็ติดต่อประสานงานจ้างคนมาตอกเสาเข็ม นักล่าบางส่วนมาทำหน้าที่ลาดตระเวนชายหาดเพื่อดูแลความปลอดภัยฝั่งฮอตสตาร์เองก็ประสบปัญหาใหญ่คือการเพิ่มจำนวนของจระเข้ยักษ์ที่ทยอยว่ายน้ำเข้ามาพักอาศัยที่หาดทาร์ก นักล่าต่างพากันถ่ายรูปและลองคำนวณจำนวนจระเข้ยักษ์ที่เข้ามาเกยตื้นชายหาด มีการโพสต์วิดีโอลงในโชเชียล ผู้คนต่างก็แห่กันมาคอมเม้น /แม่เจ้าโว้ย กรรมตามสนอง พวกคุณเห็นบริษัทฮอตสตาร์ออกมาประกาศหรือยัง ว่าออกเควสกำจัดจระเข้ยักษ์ตัวละ 3.2 ล้าน ครั้งนี้รางวัลน้อยกว่าเดิม และผู้นำก็มายืนยันด้วยนะว่าจ่ายจริงแน่นอน//ใครจะไปก็ไป ตี้กูหนึ่งละที่ไม่ไปแน่ ครั้งก่อนบอกจ่ายห้าล้านก็เบี้ยวกูเหลือแค่ล้านห้าราคาตลาด เเล้วเห็นคลิปจระเข้ยักษ์เกยตื้นยัง กูนั
"ทุกคนเห็นว่ายังไง" เสียงผู้นำตระกูลฮอทสตาร์เอ่ย“เราไม่ควรจ่ายเต็มจำนวนครับ”“เห็นด้วยครับ ควรจ่ายแค่ที่มีหลักฐานยืนยันพอ”“เห็นด้วยค่ะ เพื่อไม่ให้บริษัทของเราขาดทุน”ด้วยการยกมือเเละให้ความเห็นจากองค์ประชุมส่วนใหญ่จึงสรุปว่าจระเข้ยักษ์อาจถูกล่ามาจากแหล่งอื่น“ผมว่าเราไม่ควรทำแบบนี้นะครับ หากจะให้เขาเอาหลักฐานยืนยันมาทางเราควรเเจ้งตั้งเเต่เนิ่น ๆ มาเเจ้งทีหลังเเบบนี้มันเหมือนกับว่าเราไปหลอกลวงเขา” สมาชิกที่ไม่เห็นด้วยเเย้งออกมา“ผมก็ด้วย อันที่จริงจระเข้ยักษ์รับซื้อในราคา 3 ล้านบาทในประเทศเรา หากบริษัทเอาไปบริหารจัดการเเยกสัดส่วนแปรรูปขายในผลิตภัณฑ์หลากหลายด้านไม่ว่าจะเป็นกระเป๋าแบรนด์ฮอตสตาร์ เนื้อจระเข้ยักษ์สำเร็จรูป เราอาจได้กำไรเยอะกว่าเงินรางวัลที่ตั้งไว้ แบบนี้ไม่ว่าจระเข้ยักษ์จะมาจากท่ไหนก็มีเเต่เราที่ได้กำไรกับผลประโยชน์” เสียงสมาชิกอีกคนเอ่ย“ไม่เห็นด้วย พูดแบบนี้มันโง่เกินไป จากทีมวิเคราะห์ของดิฉันถ้าเรานำจระเข้ยักษ์ทั้งตัวมาทำกำไร เราจะได้เเค่ 3.5 ล้านบาทเท่านั้น คำพูดของคุณที่กล่าวมามันต้องใช้นักวิจัยและนักวิเคราะห์เพื่อหาองค์ประกอบความเข้ากันได้ของผลิตภัณฑ์ รวมถึงต้อง
ตอนที่ 27/1 เรื่องเร่งด่วนสีหน้าคุณนิวดูเคร่งเครียดเป็นกังวล ผมรินน้ำเย็นให้จิบอาการกังวลก็ทุเลาลงบ้าง"มีอะไรเหรอครับคุณนิว ที่ว่าเรื่องด่วน" ผมเอ่ยถามออกไป คุณนิวสูดหายใจเข้าลึกแล้วพ่นลมออกมาฟู่ว"ตอนนี้เครือฮอตสตาร์ตัดราคาสินค้าและบริการของเราทุกทางเลยครับ ผู้คนก็แห่กันไปทำสัญญาร่วมกับทางนั้นหมด ภัตราคารและบริการเครือบลูซี่เเทบไม่มีคนเข้าแล้วครับ" คุณนิวเอ่ย เขาคงศึกษาเรื่องอัตราค่าใช้จ่ายและกำไรในการทำแบบนี้ของฮอตสตาร์มาแล้ว และผลคือทางนั้นได้กำไลมากกว่าเสีย สีหน้าจึงเป็นกังวลอย่างที่เห็น"พ่อคุณนิวยังไม่บอกเหรอครับว่าไม่จำเป็นต้องกังงลเลยด้วยซ้ำ และไม่ต้องทำอะไรด้วย ไม่นานก็ดีขึ้น ความต้องการของมนุษย์ไม่หยุดอยู่กับที่หรอกครับ" ผมเอ่ยปลอบใจ"อีกอย่างตอนนี้ฮอตสตาร์กำลังทำสถานที่ท่องเที่ยวถัดจากหาดแม่ปริก พวกเขาทุ่มทุนให้นักล่าไปจัดการจระเข้ยักษ์ โดยให้ตัวละ 5 ล้านครับ มีนักล่าแห่กันไปล่าจระเข้ยักษ์ที่นั่นเยอะเลย สายข่าวผมบอกว่าพวกฮอตสตาร์จะทำภัตราคารหรูริมทะเลและกำลังวางแผนสร้างโรงเเรมสำหรับนักท่องเที่ยวด้วยครับ" คุณนิวเอ่ย"ก็ดีสิครับ""ไม่ดีครับแบบนี้ ก็คุณโต๋วางแผนสร้างที่ท
"คุณนิว เรามาเปิดร้านพิเศษกันเถอะครับ สำหรับนักล่าที่เข้าร่วมการล้างบางแก๊งค้ามนุษย์จะได้อภิสิทธิ์ในการซื้ออาวุธ คล้ายๆกับที่ผมมี แต่ทางตระกูลบลูซี่อาจต้องออกหน้าในเรื่องนี้นะครับ นอกจากนี้ผมจะให้ยืมอาวุธและอุปกรณ์สำหรับทลายแก๊งค์ค้ามนุษย์ให้กับนักล่าแต่ละปาร์ตี้ในนามของสินค้าพิเศษตระกูลบลูซี่ ถือว่าให้ทดลองใช้ก่อน ถ้าถูกใจก็ขายในราคาพิเศษ" ผมเอ่ย เรื่องกิฟต์ของผมคุณนิวทราบอยู่แล้ว เราจึงคุยกันง่ายผมเอายาเปิดปากออกมาหลายสิบชุด"ช่วงแรก ๆ ผมจะยังไม่เข้าร่วม แต่จะบอกวิธีใช้งานเจ้านี่ให้ และรบกวนคุณนิวบอกให้พวกเขาเก็บโทรศัพท์และอุปกรณ์สื่อสารของพวกมันมาด้วย จะให้ดีให้นักล่าสายมิติเอารถพวกมันมาด้วย ผมจะค้นหาที่ซ่อนให้เอง" ผมเอ่ยและคุยรายละเอียดปลีกย่อยกับคุณนิว"หลังจากรีดข้อมูลเสร็จผมได้สั่งให้ส่งพวกมันไปลงนรกซะ จะไม่ให้เหลือแม้แต่คนเดียว" คุณนิวเอ่ยด้วยสีหน้าจริงจังผมนำปืนในมิติออกมาส่วนหนึ่งมอบให้คุณนิว มันเป็นปืนที่คุณภาพไม่สูงนักแต่อานุภาพยังคงเหนือกว่าปืนของโลกนี้ คุณนิวเองก็เร่งจัดการอย่างเต็มที่ เหล่านักล่าที่มาร่วมมือมาจากสาขาคูป้าบริสทั้งสิ้นการดำเนินภารกิจนี้ต้องละเอียด เค
ตอนที่ 26/1 จัดการเบื้องหลังวันนี้ครูในโรงเรียนวุ่นวายกันแต่เช้าด้วยการทำเรื่องรับสมัครนักเรียน มีผู้ปกครองพาเด็กมาสมัครกว่าหกสิบคน ทีแรกทางโรงเรียนจะรับสมัครปีต่อปี แต่ผู้ปกครองหลายคนไม่อยากให้ถึงสิ้นปีภาคเรียน ครูแก้วจึงรับสมัครไว้ก่อน และให้มาเรียนในภาคเรียนที่สอง ในส่วนของภาคเรียนแรกก็ให้เด็กเรียนโรงเรียนเดิมตามปกติจากที่ครูไนท์เข้ามาขอโทษขอโพยที่เปิดเผยแรงค์ของผม ทำให้เป็นที่สนใจของชาวบ้าน แม้แต่ทางสำนักงานก็ส่งคนมาเยี่ยมเยียนโรงเรียน มีการให้ของขวัญปลอบใจนักเรียนที่ปลอดภัยกลับมา ส่วนเด็กอีก 18 คนที่ช่วยมาได้พบว่าเป็นเด็กจากโรงเรียนวังกระถิน 6 คน เด็กอนุบาลสามโรงเรียนเทศบาลทาร์กสองคน และที่เหลือเป็นนักเรียนจากโรงเรียนอื่นซึ่งอยู่ภายในจังหวัดความว้าวุ่นพุ่งเข้าสู่กระทรวงศึกษาและผู้พิทักษ์สันติราช พวกเขาต่างเคร่งเครียดเร่งนะดมกำลังค้นหาไล่ล่าแก๊งค้ามนุษย์ ข้อมูลที่ได้รับจากคนที่ผมไว้ชีวิต พวกเขาบอกว่ามีการสร้างกระท่อมในป่าและตระเวนจับเด็กไปขายที่ชายแดนจังหวัดหนึ่งในภาคเหนือ ราคาเด็กจะดีกว่าราคาผู้ใหญ่ ปกติจะเอาคนติดหนี้สินท่วมหัวเอาตัวไม่รอดไปขาย หรือไม่ก็พวกเร่ร่อนระหกระเหินไ
ถึกๆๆๆๆตูมๆๆ"เห้ย กระจายตัวเร็ว พวกเราถูกโจมตี อัก" เสียงโจรลักพาตัวคนหนึ่งตะโกนสั่งการแต่ก็ถูกจัดการในทันทีปังๆๆๆๆปังๆๆๆเสียงปืนดังขึ้นระงม โจรยิงไปยังทิศทางต่างๆ พวกเขาไม่รู้ว่าผู้โจมตีอยู่ตรงไหน"รีบหามันให้เจอเร็วเข้า" เสียงของหนึ่งในพวกโจรตะโกนลั่น พวกที่อยู่ด้านนอกต่างคว้าอาวุธวิ่งไปยังจุดยุทธศาสตร์เพื่อรับมือกับสถานการณ์คับขันนี้ ในโล่กลมป้องกัน มีแสงจากโล่พอให้เห็นใบหน้าซึ่งกันเเละกัน เด็กๆได้ยินเสียงปืน แต่ความดังนั้นลดลงอย่างมาก ทำให้หลายคนยังพอตั้งสติได้"มันเกิดอะไรขึ้น" เสียงของเด็กผู้ชายคนหนึ่งเอ่ยด้วยเสียงสั่นเครือ"น่าจะมีคนมาช่วยพวกเรา ต้องเป็นครูโต๋และครูไนท์แน่นอน" ฟ้าใสตอบพลางเช็ดน้ำตาด้วยเเขนเสื้อติ้ดๆ/ตอนนี้นายท่านปลอดภัยแล้ว ต้องการติดต่อไปทางโรงเรียนหรือไม่/ จู่ๆเสียงนาฬิกาของฟ้าใสดังขึ้น"เอ๋ ไม่ใช่ว่าพังไปแล้วเหรอ" ฟ้าใสเอ่ย เพราะก่อนหน้านี้นาฬิกาถูกทุบจนหน้าจอแตก ตัวเลขก็รวนแล้วดับไป แต่ตอนนี้กลับไม่มีแม้แต่รอยขีดข่วน/เราสร้างมาจากวัสดุพิเศษ ไม่สามารถพังได้เพียงเพราะเเรงกระเเทกเล็กน้อย แต่เป็นกลไกการล่อหลอกให้ตายใจด้วยหน้าจอแตกปลอมๆ ระบบจำเป็นต้อ
ตอนที่ 25/1 ขบวนการค้ามนุษย์บรรยากาศตอนนี้ดูสับสนวุ่นวายเมื่อข่าวนักเรียนถูกลักพาตัวขึ้นรถตู้เเพร่สะพัดออกไป ผมรีบพานักดรียนที่สอนไปรวมกลุ่มกับนักเรียนคนอื่นที่ห้องประชุมโดยมีครูแก้วกับครูอ้อมคอยดูแล ครูแก้วนั่งไม่ติดที่เดินร้อนรนนิดต่อหาคนนั้นทีคนนี้ที สีหน้ากระวนกระวายจนผมกลัวว่าแกจะเป็นโรคหัวใจเพราะเรื่องนี้"คุณตำรวจหาเส้นทางที่รถตู้กระจกทึบวิ่งไปไม่เจอเหรอคะ แล้วกล้องวงจรปิดจากถนนจับภาพไม่ได้เลยเหรอ ตอนนี้หนูฟ้าใสจะเป็นยังไงก็ไม่รู้ ป่านนี้คงร้องไห้แน่เลย ฮือ ๆ” ครูแก้วเอ่ยด้วยความเป็นกังวล เสียงของเธอสะอื้น หลังจากวางสายก็ติดต่อไปเบอร์อื่นอีก"สถานการณ์ตอนนี้เป็นยังไงบ้างครับ" ผมเอ่ยถามครูอ้อม สีหน้าครูอ้อมดูเป็นกังวลไม่แพ้กัน"ยังไม่รู้เลยค่ะ ชาวบ้านมาเเจ้งว่ามีชายชุดดำลงจากรถตู้มาจับน้องฟ้าใสขณะที่กำลังปั่นจักรยานมาโรงเรียน เขาพยายามขับมอเตอร์ไซค์ตามและโทรหาตำรวจ แต่ก็ถูกรถคันนั้นถอยชนอย่างเเรง ฟื้นตัวอีกทีก็อยู่บนรถกู้ภัย จึงรีบเเจ้งสิ่งที่ตัวเองเห็นทันทีแม้จะบาดเจ็บอยู่ ทางกู้ภัยก็เร่งประสานงานและโทรมายังโรงเรียนนี่แหละค่ะ ตอนนี้ตำรวจยังไม่ได้เบาะแสอะไรเลย โถ่ ฟ้าใสของครู"