เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่27 บ้านหลังใหม่
ปรับปรุงล่าสุด:
2024-12-22 13:19:50
บทที่เกี่ยวข้อง
ทะลุมิติไปเป็นแม่ม่ายเลี้ยงครอบครัวสามียุค70 บทที่28 ถูกจับตามอง
ตั้งแต่ได้ย้ายมาอยู่บ้านใหม่กัวเหม่ยอิงก็ทำอะไรได้สะดวกมากกว่าเดิม ไม่ว่าจะเป็นขึ้นเขาหาหน่อไม้มาต้มเก็บใส่ไห หรือบางทีก็ทำหน่อไม้ดอง ไหนจะทำกุ้งแห้งอีก โชคดีที่ผู้ชายบ้านหานกับบ้านกัวมีฝีมืองานไม้อยู่บ้าง การสร้างห้องเก็บไหจึงถูกสร้างขึ้นข้างบ้านเนื่องจากตอนนี้ยังไม่เปิดการค้าเสรีพวกเธอจึงไม่สามารถขายตรง ๆ ได้ แต่น้องชายรองนั้นจะออกบ้านตอนเช้ามืดเพื่อไปทำงานเขาจึงเอาไหกุ้งแห้งกับหน่อไม้ต้มไปขายได้ตอนนี้ที่บ้านมีจักรยาน 2 คัน ได้มาในราคา 350 กับคูปองเกือบ 20 ใบ ถ้าซื้อหนึ่งคันราคาจะอยู่ที่คันละ 200 หยวน กับคูปองอีก 10 ใบ และน้องชายสามเห็นว่าจักรยานมีสภาพดีจึงได้ตกลงที่จะซื้อสองคันอีกอย่างจักรยานหนึ่งคันน้องชายรองปั่นไปทำงานในอำเภอ ส่วนน้องชายสามก็ปั่นไปโรงเรียนในตำบลคันหนึ่ง หากพวกเธอในบ้านต้องการจะใช้จักรยานก็บอกน้องชายสาม เพราะเขาจะเอาจักรยานไว้ให้แล้วเดินไปโรงเรียนแทน“ค่อย ๆ จับนะคะแม่ ฉันคอยพยุงอยู่” กัวเหม่ยอิงบอกแม่สามีที่จับราวไม้ที่ถูกสั่งทำไว้โดยเฉพาะแม่หานลังเล แม้จะถูกสะใภ้ยืนยันว่าจะไม่เป็นอะไรแต่นางก็กลัว กลัวว่าจะเป็นภาระของทุกคนหนักกว่าเดิม ไม่ใช่ว่ามีใครพูดอะไรให
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-22ทะลุมิติไปเป็นแม่ม่ายเลี้ยงครอบครัวสามียุค70 บทที่29 กัวเหม่ยอิงโกรธพี่ชาย
พี่ใหญ่กัวแบกตะกร้านำกัวเหม่ยอิงกับพี่รองกัวเข้าป่าตามที่ได้ตกลงกันแล้วเมื่อวาน เนื่องจากพี่ใหญ่กัวก็อยากจะลองเข้าป่านี้เหมือนกัน ทันทีที่กัวเหม่ยอิงบอกความต้องการเขาก็ตกลงทันทีก้าวแรกที่เดินเข้าไปในป่ามันก็ยังเหมือนเดิม บรรยากาศภายในป่าเงียบสงัดไม่มีแม้กระทั่งเสียงแมลงร้อง สร้างความระแวงให้แก่พี่ใหญ่กัวกับพี่รองกัว ยกเว้นกัวเหม่ยอิงที่จากเดินอยู่กลางกลายเป็นเดิมนำหน้าสุด“น้องสาวห้าเดินระวังด้วย” พี่ใหญ่กัวบอกน้องสาวที่เดินนำไปแล้วกัวเหม่ยอิงพยักหน้า “ฉันรู้จักทางนี้ค่ะ แต่ยังไม่เคยเห็นลำธารในป่านี้ ฉันอยากจะลองจับกุ้งที่นี่ดู” เธอบอกพี่ชายที่หันซ้ายหันขวา“ได้ยินเสียงน้ำอยู่ทางนั้น” พี่ใหญ่กัวชี้ไปยังทิศทางหนึ่ง แต่กัวเหม่ยอิงกับพี่ชายรองมองหน้ากันเพราะไม่ได้ยินเสียงกัวเหม่ยอิงเดินตามพี่ใหญ่กัวไปยังทิศทางที่พี่ใหญ่กัวชี้ รั้งท้ายด้วยพี่รองกัวที่ดูแลความปลอดภัยให้น้องสาว เดินไปไม่ไกลพวกเขาก็เห็นลำธารที่มีน้ำใสจริง ๆ ใสกว่าน้ำที่ใช้ประจำซะอีก“มีปลาด้วย!” พี่รองกัวตะโกนด้วยความดีใจพวกเขาไปจับกุ้งเป็นเดือน ๆ แต่ไม่เคยเจอปลาเลย มันไม่ใช่เรื่องที่แปลกเพราะมีคนไปหาปลาตลอด แต่พอเข้ามาใ
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-22ทะลุมิติไปเป็นแม่ม่ายเลี้ยงครอบครัวสามียุค70 บทที่30 แฝดหงส์
เพราะสะใภ้รองมีครรภ์ที่ใหญ่ผิดปกติ ทั้ง ๆ ที่ท้องแรกจะใหญ่มันก็ไม่ผิดปกติเท่าไร แต่เมื่อครรภ์ได้ 5 เดือน ท้องของสะใภ้รองกับเหมือนคนใกล้จะคลอดแล้ว กัวเหม่ยอิงจึงให้น้องชายรองพาสะใภ้รองเข้าไปพักในอำเภอ หากมีอะไรจะได้เข้าโรงพยาบาลง่าย ๆ ซึ่งทุกคนก็เห็นด้วยโดยเฉพาะแม่กัวกับแม่หานที่ผ่านการมีลูกมากก่อน พวกนางไม่เคยเห็นคนที่ท้องได้ไม่กี่เดือน ท้องใหญ่ขนาดนี้มาก่อน หากถามคนที่ไม่รู้ก็คงจะบอกว่าอีกไม่กี่วันก็จะคลอดแล้วส่วนแม่หานนั้นตอนนี้กำลังฝึกเดินเพราะน้องชายสามขอร้อง เขาอยากให้แม่ของเขากลับมาเดินได้อีกครั้ง อยากให้แม่ของเขาออกไปเดินดูข้างนอกบ้างลูกเจี๊ยบที่เอามาเลี้ยงก็โตกันหมดแล้ว แต่เพราะที่บ้านเลี้ยงได้ 3 ตัว กัวเหม่ยอิงจึงจับเชือดจนตอนนี้มีไก่เหลืออยู่ 4 ตัว เธอจะเอาไว้ให้บำรุงสะใภ้รอง 1 ตัว ตอนคลอดลูก“สะใภ้รองจะเป็นยังไงบ้างนะ”แม่หานถามกัวเหม่ยอิงที่ยกกับข้าวมื้อกลางให้ ตอนนี้ก็เกือบสี่เดือนแล้วที่กัวเหม่ยอิงให้สะใภ้รองกับน้องชายรองเข้าไปอยู่ในอำเภอ“คงใกล้จะคลอดแล้วค่ะ วันก่อนที่น้องชายรองมาหาเขาบอกไม่เกินเดือนนี้จะคลอดแล้ว” กัวเหม่ยอิงตอบแม่กัวที่นั่งอยู่ด้วยกันพูดขึ้น “ท้องส
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-22ทะลุมิติไปเป็นแม่ม่ายเลี้ยงครอบครัวสามียุค70 บทที่31 ปี1976
ต้นปี 1976 พรรคคอมมิวนิสต์ประกาศการค้าเสรี ประชาชนทุกคนสามารถทำการซื้อขายโดยที่ไม่ต้องผ่านทางรัฐบาลและยกเลิกการใช้คูปอง ราคาที่ดิน บ้านเช่าหรือแม้แต่ตึกเช่าหนึ่งคูหา สองคูหา จากที่หลายคนมีกำลังพอซื้อได้ ตอนนี้ก็ไม่สามารถซื้อได้แล้วโชคดีที่กัวเหม่ยอิงมีน้องชายรองที่สามารถช่วยเหลือได้ เธอให้เขาหาซื้อตึกคูหากับบ้านเช่าเอาไว้ 2 ที่ด้วยกัน โดยที่เอกสารต่าง ๆ ก็เป็นน้องชายรองที่จัดการให้ ไม่อย่างนั้นพวกเธอคงจะไม่ได้โฉนดที่ดินมาครอบครองก่อนที่พรรคคอมมิวนิสต์ประกาศหรอกที่แรกเป็นบ้านปูน 2 ชั้น 4 ห้องนอน 1 ห้องน้ำ 1 ห้องโถง และ 1 ห้องครัว โดยที่ชั้นสองมีห้องนอนสามห้องนอน ส่วนชั้นแรกมีห้องนอน 1 ห้อง น่าจะเป็นห้องรับแขก กัวเหม่ยอิงได้มาในราคาสองพันหยวนส่วนอีกที่เป็นตึกคูหาคู่ 2 ชั้น จริง ๆ ตอนแรกจะเอาแค่คูหาเดียว แต่ตอนนั้นเจ้าของที่ดินร้อนเงินพอดีจึงได้มาในราคาถูก ๆ สามพันหยวน จากปกติเกือบห้าพันหยวน ที่ได้มาในราคาถูกแบบนี้เพราะไม่มีใครกล้าซื้อด้วยกัวเหม่ยอิงไม่ได้ปล่อยเช่าบ้านหรือตึกเพราะเธอกลัวว่าคนที่เข้าพักจะทำเสียหาย ยังไงพวกเธอก็ไม่ได้เข้ามาอยู่ในอำเภอในเวลานั้น แค่อนาคตกัวเหม่ยอิงก็คิ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-20ทะลุมิติไปเป็นแม่ม่ายเลี้ยงครอบครัวสามียุค70 บทที่32 ต่อเติมตึกคูหา
ก่อนที่จะตกลงซื้อบ้านและตึกคูหากัวเหม่ยอิงก็ขอมาดูสถานที่ก่อน เพราะเธอตอนนั้นคิดที่จะย้ายเข้ามาอำเภอจึงอยากจะรู้ว่าหากพวกเธอย้ายเข้ามาอยู่จริง ๆ จะอยู่ได้ไหม ซึ่งที่ดินที่ได้มาก็ถือว่าดี บ้านเป็นบ้านย่านคนมีเงินนิดหนึ่งแต่ก็ไม่ถึงกับรวยมาก แบบพี่กินพอใช้ ไม่ใช่ว่ากัวเหม่ยอิงอยากยกระดับตัวเอง แต่บริเวณบ้านนั้นเงียบสงบและร่มเย็นมาก ที่สำคัญอยู่ใกล้โรงพยาบาล สถานีรถไฟ ร้านค้าต่าง ๆ แต่มันก็ไม่ได้เสียงดังส่วนตึกคูหาเรียกได้ว่าเป็นที่ทำเลทองเลยก็ว่าได้ อยู่ใจกลางอำเภอ มีตึกและในอนาคตจะต้องเป็นย่านการค้า ที่สำคัญก็อยู่ไม่ห่างบ้านมากด้วยกัวเหม่ยอิงปั่นจักรยานเข้าอำเภอตามหลังน้องชายรองที่จะมาทำงาน แต่เขาขอลาหยุดครึ่งวัน ก็คือช่วงเช้าเพราะจะเข้าไปดูตึกพร้อมกับเธอ หลังจากช่างมาต่อเติมบ้านเสร็จ วันนี้ก็เป็นวันที่ช่างจะมาต่อเติมและแก้ไขตึกตามที่กัวเหม่ยอิงต้องการ“คุณลุงไฉ่คงใกล้จะมาแล้วครับ” น้องชายรองหันมาบอกหัวหน้าไฉ่ที่ว่าก็ไม่ใช่ใครที่ไหนเป็นหัวหน้าคนงานก่อสร้างที่สำนักงานประจำอำเภอนั่นเอง โชคดีวันที่กัวเหม่ยอิงเข้าไปคุยที่สำนักงานก่อสร้างยังไม่มีคิวงานที่ไหน กัวเหม่ยอิงจึงได้คิวก่อนคนอื
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-20ทะลุมิติไปเป็นแม่ม่ายเลี้ยงครอบครัวสามียุค70 บทที่33 แบ่งเงินออกเป็นห้าส่วน
กัวเหม่ยอิงซื้อแอปเปิลกับสาลี่อย่างละถุง แล้วก็มีองุ่นกับสตรอว์เบอร์รี่อย่างละสองกล่อง เพราะเด็กที่บ้านชอบกันมาก นาน ๆ ที จะมีลูกใหญ่แบบนี้กัวเหม่ยอิงจึงซื้อมาอย่างละสองกล่องเลย“คุณแม่ได้องุ่นกลับมาด้วย!”ทันทีที่กัวเหม่ยอิงเปิดประตูหน้าบ้าน หานเมิ่งลู่ก็วิ่งมาหา พร้อมกับน้ำเสียงที่ตื่นเต้น ปกติองุ่นจะได้กินเดือนละครั้งเพราะคุณแม่ชอบไปไม่ทัน แต่พวกเธอพึ่งได้กินองุ่นไปสัปดาห์ที่แล้ว ไม่คิดว่าวันนี้คุณแม่จะซื้อมาอีกกัวเหม่ยอิงหัวเราะ “เสี่ยวลู่อยากกินเหรอจ๊ะ เดี๋ยวแม่เอาจักรยานเข้าเก็บก่อน”เธอบอกลูกสาวที่วิ่งมาเกาะขา จากนั้นจึงจูงจักรยานเข้าที่เก็บ แล้วหิ้วผลไม้ที่ซื้อมาเข้าห้องครัวจัดการล้างผลไม้ที่จะเอาให้เด็ก ๆ กินเป็นของว่าง กัวเหม่ยอิงแบ่งสาลี่ให้คนละครึ่งลูก และสตรอว์เบอร์รี่กับองุ่นคนละลูกเท่านั้น เพราะตอนนี้เลยเวลามื้อกลางวันแล้ว เดี๋ยวเย็นเด็ก ๆ จะไม่ยอมกินข้าวกัน“ทำไมวันนี้มีองุ่นล่ะคะ” เป็นหานเผยหนิงที่ถาม“ป้าไปเจอมาพอดีจ้ะ เดี๋ยวไปเรียกน้อง ๆ มาหน่อย ป้าแบ่งไว้แล้ว กินคนละแค่นี้ก็พอ เก็บไว้กินวันอื่นบ้าง” กัวเหม่ยอิงบอกหลานสาวพอหานเผยหนิงออกไปก็เป็นลูกสาวของเธอที่ถามบ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-20ทะลุมิติไปเป็นแม่ม่ายเลี้ยงครอบครัวสามียุค70 บทที่34 ชวนสหายไปทำงานด้วย
หลังจากต่อเติมชั้นสองเสร็จกัวเหม่ยอิงก็เริ่มย้ายไหที่เต็มไปด้วยหน่อไม้ ผัก และของแห้งต่าง ๆ เข้าอำเภอ แม้หน้าร้านจะยังไม่เสร็จแต่กัวเหม่ยอิงก็จะย้ายไหเข้าไปเก็บก่อนบางส่วน และแน่นอนว่าไม่เกะกะคนงานกัวเหม่ยอิงยกไหผลไม้ตากแห้งขึ้นรถที่ไปเช่ามาในราคา 10 หยวน ต่อเที่ยว แม้จะเป็นจำนานที่เยอะแต่กัวเหม่ยอิงก็พร้อมจ่าย หากไม่เช่าก็จะขนเข้าไปยาก อีกอย่างหมู่บ้านกับอำเภอก็ไกลกันพอสมควร“ไม่ต้องยก ๆ พี่ยกเอง” พี่ใหญ่กัวรีบวิ่งมาดึงน้องสาวที่ช่วยยกไหออก ตั้งแต่ที่เขาไม่ได้ลงแปลงนาต้องบอกว่าเขามีแรงเพิ่มขึ้นมากพอจะไปช่วยพี่ชายคนรองยกก็ถูกไล่อีก กัวเหม่ยอิงจึงไปช่วยพี่สาวกับน้องสะใภ้ที่กำลังตากกล้วยอยู่ พอแห้งค่อยนำมาทอดและใส่ไหเก็บเอาไว้“คงจะโดนไล่มาล่ะสิ” สะใภ้รองว่าอย่างรู้ทัน ปกติพี่น้องบ้านกัวก็ชอบทำอะไรตัดหน้าน้องสาวอยู่แล้วพี่สาวรองหัวเราะ “เธอรู้ทันจริง ๆ” เพราะหล่อนก็เดินตามน้องสาวมาจากช่วยยกไหเหมือนกัน“ทุกวันนี้ฉันแทบจะเดินไม่ติดพื้นแล้ว” ถ้าอุ้มเดินได้ กัวเหม่ยอิงก็เชื่อว่าพี่ชายจะทำทุกคนหัวเราะเพราะมันเป็นแบบนั้นจริง ๆ ตั้งแต่ที่กัวเหม่ยอิงหารายได้ให้บ้านกัว จากที่เธอเป็นที่รักแล้
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-20ทะลุมิติไปเป็นแม่ม่ายเลี้ยงครอบครัวสามียุค70 บทที่35 ได้เวลาแบ่งเงินแล้ว
อวี้หลันให้คำตอบที่จะเข้ามาทำงานกับกัวเหม่ยอิงหลังกลับไปคิดเป็นเวลาหนึ่งสัปดาห์ หล่อนให้เหตุผลว่าไหน ๆ ก็ทำงานในสหกรณ์หลายปีแล้วขอเปลี่ยนงานบ้าง อีกอย่างก็คือบ้านของหล่อนชอบไปที่สหกรณ์และก่อความวุ่นวายให้หล่อนจนโดนเตือนส่วนกัวเหม่ยอิงที่เข้าไปซื้อของในอำเภอก็ได้คำตอบที่พึงพอใจ และให้อวี้หลันแจ้งลาออกได้เลย แต่ทางสหกรณ์ต้องหาพนักงานเพิ่ม อวี้หลันจึงต้องรอให้ทางสหกรณ์หาคนมาแทนได้ก่อน ถึงจะสามารถหยุดทำงานได้“คุณแม่รู้จักเด็กสาวที่ขยันไหมคะ? ผู้ชายก็ได้ค่ะ” กัวเหม่ยอิงถามแม่กัวหลังมารวมตัวกันเพราะอีกไม่กี่วันก็จะได้เปิดร้านแล้วแม่กัวชะงักแล้วถาม “ลูกถามทำไมเหรอ” ถ้าถามว่ารู้จักไหม ก็มีรู้จักอยู่บ้าง แต่ก็ต้องถามลูกสาวด้วยว่าจะเอาคนไปทำไหมกัวเหม่ยอิงเขียนชื่ออวี้หลันลงในสมุดจดที่ซื้อมา พร้อมทั้งตอบคนเป็นแม่ “ฉันต้องการพนักงานเพิ่มค่ะ ตอนนี้มีพี่สาวรองกับสหายของฉันที่เป็นพนักงานคิดเงิน แต่พนักงานคิดเงินขาดอีกสองคน แล้วก็พนักงานตรวจเช็คของด้วยค่ะ ตำแหน่งสุดท้ายถ้าได้เป็นผู้ชายจะดีมาก” เธอเชื่อว่ากิจการที่ทำจะเป็นไปด้วยดีจึงได้สร้างโต๊ะจ่ายเงินร้านละสองโต๊ะ เพราะจะได้ไม่ต้องให้ลูกค้ารอนาน
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-20
บทล่าสุด
ทะลุมิติไปเป็นแม่ม่ายเลี้ยงครอบครัวสามียุค70 บทที่54 ลิขิตฟ้า ชะตาสวรรค์
ไข่เป็ดเป็นไข่ที่มีกลิ่นแรง เวลาทำอาหารถ้าไม่ใช่คนที่ทำอาหารเก่ง หรือรู้วิธีทำให้ไข่เป็ดไม่ให้มีกลิ่นคาวในยุคนี้หายากมาก บ้านไหนที่มีกำลังซื้อไข่กินก็จะเลือกซื้อไข่ไก่มากกว่าไข่เป็ดอย่างไข่เป็ดกับไข่ไก่ที่เอามาวางขายที่ร้าน กัวเหม่ยอิงถามคนในบ้านดูแล้ว มันถูกซื้อน้อยกว่าไข่ไก่เป็นครึ่ง อีกอย่างไข่เป็ดก็เหลือกลับบ้านทุกวัน เพราะกัวเหม่ยอิงกลัวว่าเป็ดกับลูกเจี๊ยบจะฟักไข่ออกมาเป็นตัว ถ้าวันไหนขายไม่หมดก็ให้เอากลับมากินที่บ้าน อีกอย่างถ้าเก็บไว้มันก็จะผสมกับไข่ใหม่ ถ้าลูกค้าได้ไข่ที่ไม่ดีไปร้านก็จะเสียหายกัวเหม่ยอิงที่กลับมาอยู่บ้านหลายวันจึงแก้ปัญหาด้วยการที่ขายแค่ไข่ไก่ และนำไข่เป็ดที่ได้ในแต่ละวันออกมาทำไข่เค็ม บางส่วนก็นำไปทำอาหารกินในบ้านแต่ไข่ไก่ที่ร้านนั้นต้องบอกว่ามันขายดีมาก กัวเหม่ยอิงจึงเช่าที่ดินของบ้านกัวข้างบ้านในการสร้างเล้าแล้วเลี้ยงเป็ดกับไก่ โชคดีที่บ้านกัวได้เก็บเกี่ยวข้าวที่ทำหมดแล้วและปล่อยที่ดินว่างไว้ กัวเหม่ยอิงจึงขอเช่าที่ข้างบ้านปีละหนึ่งพันหยวน มันจะสามารถเลี้ยงไก่กับเป็นได้เป็นพัน ๆ ตัวซึ่งแน่นอนว่าตอนแรกบ้านกัวจะไม่รับเงินในส่วนนี้ แต่กัวเหม่ยอิงก็ได้อธิบา
ทะลุมิติไปเป็นแม่ม่ายเลี้ยงครอบครัวสามียุค70 บทที่53 เสื้อยืดมีลาย
กัวเหม่ยอิงสอนมู่ลี่ มู่จี้ ทำบัญชีของร้าน เพราะเธอต้องกลับไปที่อำเภอจึงต้องให้สองสาวฝาแฝดเป็นคนจัดการในร้าน เธอต้องการขยายร้านให้มีหลายสาขาและขั้นตอนแรกเธอจึงต้องไว้ใจให้พนักงานเป็นคนดูแล และจะเข้ามาตรวจสอบเป็นระยะเอาส่วนเรื่องหน้าร้านกลัวเหม่ยอิงไม่ได้เป็นห่วงแล้ว ทั้งสองรู้จักวิธีขาย และจัดการเวลาพักได้อย่างดีตลอดหนึ่งเดือนที่ได้เปิดร้านเสื้อผ้าเมิ่งลู่ร้านเสื้อผ้าเมิ่งลู่ถูกพูดถึงไปทั่วมณฑล เวลากัวเหม่ยอิงไปสั่งซื้อเสื้อยืดจากร้านประจำ เธอก็ถูกเเจ้าของร้านแซวว่าตอนนี้ร้านของเธอไปได้ไกลกว่าหล่อนซะอีก ซึ่งเธอก็บอกว่าเป็นแค่ช่วงขาขึ้นและตอนนี้กัวเหม่ยอิงได้ย้ายที่พักแล้ว มันเป็นบ้านพักสองห้องนอน หนึ่งห้องน้ำ หนึ่งห้องครัว และหนึ่งห้องโถง มันเป็นหนึ่งในบ้านเช่าของคุณลี่หวานที่พอรู้ว่ากัวเหม่ยอิงหาบ้านก็ตื้อให้มาพักในบ้านเช่าของเขา โดยให้เหตุผลว่าไหน ๆ เธอก็จะกลับไปอยู่ที่อำเภอ แล้วเข้ามาพักในมณฑลเป็นบางครั้ง ก็เช่าบ้านเช่าเขาก็ได้ โดยที่เช่าเดือนละ 100 หยวน ซึ่งมันถูกมากหากเทียบกับคนอื่นที่เช่า เพราะบ้านเช่าแบบนี้เดือนหนึ่งไม่ต่ำกว่า 200 หยวนซึ่งกัวเหม่ยอิงจะกลับบ้านพรุ่งนี้ วันนี
ทะลุมิติไปเป็นแม่ม่ายเลี้ยงครอบครัวสามียุค70 บทที่52 ร้านเสื้อผ้าเมิ่งลู่
ภายในตัวร้านเป็นร้านขนาดเล็กแต่พอเอาของที่อยู่ภายในร้านออก มันก็กว้างแทบจะพอ ๆ กับร้านขายของหานอีเลย ซึ่งกว่าจะใช้เวลาทำความสะอาดและต่อเติมมันก็เป็นเวลาหนึ่งสัปดาห์ระหว่างที่รอร้านต่อเติมเสร็จกัวเหม่ยอิงก็แวะไปดูเสื้อที่สั่งตัดเย็บด้วย จากที่ตอนแรกมันจะได้วันละไม่ถึงห้าสิบตัว แต่พอกัวเหม่ยอิงให้ตัวละ 2 หยวน ทุกคนจึงเร่งฝีมือทำให้ตลอดหนึ่งสัปดาห์ที่ผ่านมา เสื้อยืดที่ได้ส่งไปให้โรงตัดเย็บก็ปักเสร็จพอดี กัวเหม่ยอิงจึงให้ผู้หญิงในโรงตัดเย็บที่ฝีมือดีออกแบบลายเสื้อผ้าให้ส่วนสองสาวฝาแฝดมู่กัวเหม่ยอิงได้ทดสอบความรู้ของพวกเธอไป พวกเธอมีความรู้และรู้จักตัวหนังสือเยอะพอสมควร ตลอดหนึ่งสัปดาห์กัวเหม่ยอิงจึงได้บอกระบบของร้านว่าควรจะทำยังไง เวลาขายเสื้อได้ต้องจดยังไงซึ่งกัวเหม่ยอิงไม่ได้คาดหวังให้ร้านเสื้อผ้าของเธอเป็นร้านใหญ่ที่สุดในมณฑล แต่เธอคาดหวังว่าร้านจะเป็นที่รู้จักไม่ว่าจะมณฑลนี้ หรือมณฑลไหน“เธอจดผิดนะมู่ลี่ มันต้องขีดสีขาวสองตัว สีดำสามตัว ไม่ใช่สีขาวสาม สีดำสอง” กัวเหม่ยอิงชี้จุดผิดให้หล่อนดูกำหนดเปิดร้านเสื้อผ้าเมิ่งลู่ ที่ย่อมาจากหานเมิ่งลู่ลูกสาวของเธอคืออีกสองวันข้างหน้า วันนี้
ทะลุมิติไปเป็นแม่ม่ายเลี้ยงครอบครัวสามียุค70 บทที่51 ได้ร้านเช่าแล้ว
ก่อนที่จะไปหาเช่าสถานที่เปิดร้านเสื้อผ้า กัวเหม่ยอิงก็ได้เข้าไปสั่งซื้อเสื้อยืดจากร้านประจำ รอบนี้กัวเหม่ยอิงสั่งซื้อแค่จำนวน 500 ตัว โดยที่แยกเป็นสีดำ สีขาวสีละ 250 ตัว ที่เธอสั่งมาแค่ 500 ตัว ก็เพราะตอนนี้เธอยังอยู่ที่โรงแรม ร้านที่จะเปิดขายเสื้อผ้าก็ยังไม่มี จึงไม่อยากรบกวนทางโรงแรมมากนักเนื่องจากเธอได้รบกวนคุณลี่หวานมา 2 วันติด วันนี้จึงไม่ได้ให้เขามาช่วยหาร้านเช่าขายเสื้อ แต่เธอได้ฝากเสื้อยืดทั้งหมดให้คุณลี่หวานไปให้โรงตัดเย็บแล้วส่วนวันนี้หลังจากกินข้าวมื้อเช้าในห้องเสร็จกัวเหม่ยอิงกับพี่ใหญ่กัวก็เปลี่ยนชุด เตรียมตัวออกไปหาร้านเช่ากัน โชคดีที่โรงแรมไม่ได้ห่างย่านการค้ามากกัวเหม่ยอิงไม่ได้เจาะจงว่าร้านขายเสื้อจะเป็นตึกหรือเป็นร้านเล็ก ๆ เธอขอแค่ให้เป็นร้านที่ไม่ได้แออัดมาก และเป็นร้านที่โดดเด่นหรือไม่ก็เป็นที่สังเกตได้ง่ายของเหล่าลูกค้า“พี่ถามคุณลี่แล้ว เขาบอกห้องเช่าจะถูกกว่าตึกเกือบครึ่งหนึ่งเลย ถึงจะเล็กกว่ามาก แแต่เขาก็แนะนำให้เช่าห้องเช่าในย่านการค้า แล้วเขาก็บอกอีกว่าให้ทำสัญญาเช่าสักปี สองปี ไม่ต้องเช่านานแต่ก็ไม่เช่าน้อยไป เพราะถ้าเราขายดีแล้วเจ้าของที่จะไม่ให้เราขายต
ทะลุมิติไปเป็นแม่ม่ายเลี้ยงครอบครัวสามียุค70 บทที่50 โรงตัดเย็บสมาคมแม่บ้าน
คุณลี่หวานพากัวเหม่ยอิงขับรถวนหาโรงงาน7-8โรงงานแล้ว บางโรงงานมันก็ดี แต่สำหรับกัวเหม่ยอิงแล้วคุณภาพมันไม่ได้เลย บางโรงงานเก็บรายละเอียดตั้งแต่ใหญ่จนเล็ก แต่ผ้าที่ใช้ขาดคุณภาพ บางโรงงานผ้าคุณภาพดีแต่การปักเย็บไม่ละเอียดกัวเหม่ยอิงไม่ได้คาดหวังว่าเธอจะสามารถหาโรงงานตัดเย็บได้ตั้งแต่วันแรก แต่เธอก็อยากได้สักโรงงานมาจดเอาไว้ก่อน ไม่มีโรงงานไหนที่ถูกใจกัวเหม่ยอิงเลย ไม่ว่าจะเป็นโรงงามขนาดใหญ่ โรงงานขนาดกลาง และโรงงานขนาดเล็กกัวเหม่ยอิงไม่ว่าอะไรหากเสื้อผ้าของเธอจะมาจากโรงงานขนาดเล็ก แต่ขอให้ผ้ามีคุณภาพและสามารถตัดเย็บได้ตามที่เธอต้องการก็พอ“อันที่จริงผมว่าจะพาไปดูกลุ่มแม่บ้านแต่คงจะไม่ทันแล้ว พรุ่งนี้เดี๋ยวผมจะพาไปใหม่นะครับ” คุณลี่หวานขับรถมาส่งสองพี่น้องบ้านกัวที่หน้าโรงแรมกัวเหม่ยอิงพยักหน้าเบา ๆ “จะไม่รบกวนใช่ไหมคะ” วันนี้เธอก็รบกวนเขาทั้งวันแล้วคุณลี่หวานโบกมือปฎิเสธ “รบกวนอะไรกันครับผมเต็มใจ อีกอย่างพรุ่งนี้ร้านขายผลไม้ผมหยุดพอดี” เขาตอบ ถึงแม้จะต้องเข้าไปดูบัญชีแต่เขาก็สามารถตรวจตอนเย็นได้“งั้นเจอกันพรุ่งนี้ค่ะ”กัวเหม่ยอิงว่าพลางลงจากรถ ตามด้วยพี่ใหญ่กัวที่แทบจะหลับแล้ว เนื่อ
ทะลุมิติไปเป็นแม่ม่ายเลี้ยงครอบครัวสามียุค70 บทที่49 หาโรงงานตัดเย็บ
ผักกาด ต้นหอม หัวไชเท้า และแครอทถูกตัดและขุดขึ้นมาหลังจากมันโตเต็มที่แล้ว จากนั้นก็นำไปล้างให้สะอาดเรียบร้อยก่อนจะถูกนำไปแช่ในน้ำเกลือ ผักรอบนี้ที่เก็บขึ้นมากัวเหม่ยอิงทำกิมจิทั้งหมด เพราะผักดองมันเหลือเก็บไว้อยู่ส่วนแปลงผักที่ว่างกัวเหม่ยอิงก็จัดการบำรุงดินอยู่สามวันถึงจะให้ลงเมล็ดผักรอบใหม่ และเน้นไปที่ผักกาดเอาไว้ทำกิมจิและวันนี้ก็เป็นวันที่กัวเหม่ยอิงกับพี่ใหญ่กัวจะเข้ามณฑลโดยที่จะเข้าแบบไม่มีกำหนดกลับ เนื่องจากจะหาโรงงานเย็บลวดลายเสื้อ ไหนจะหาเช่าขายเสื้อของเธออีกโดยเงินเก็บของเธอตลอดหลายปีที่ผ่านมามีมากถึงหนึ่งหมื่นกว่าหยวน จำนวนเงินนี้รวมกับที่เธอมีตั้งแต่แรกอยู่แล้ว แต่ไม่รวมเงินส่วนแบ่งทุกเดือนของลูกสาวหรือเงินที่ผู้ใหญ่ให้ในวันสำคัญของหล่อน อันนั้นกัวเหม่ยอิงก็แยกไว้อีกส่วน ไว้หล่อนโตจนบริหารเงินเองได้ถึงจะเอาคืนให้“เดี๋ยวฉันตามไปค่ะ”กัวเหม่ยอิงบอกกับพนักงานร้านขายผลไม้ร้านประจำที่เธอซื้อบ่อย ๆ ทันทีที่พวกเธอเข้ามาในตัวมณฑล หล่อนก็วิ่งมาบอกอย่างรู้งาน และมันจะเป็นแบบนี้ทุกครั้งเวลาเธอเข้ามาคุณลี่หวานหรือเจ้าของร้านผมไม้จะให้พนักงานในร้านมาเชิญกัวเหม่ยอิงไปกินข้าวด้วยท
ทะลุมิติไปเป็นแม่ม่ายเลี้ยงครอบครัวสามียุค70 บทที่48 ร้านเสื้อผ้าหานเอ้อร์
กิมจิถูกเปิดชิมหลังทำการเก็บไว้ถึงสองอาทิตย์ สำหรับกัวเหม่ยอิงแล้วกลิ่นมันแปลกมาก ซึ่งตอนแรกเธอคิดว่ามันจะกินไม่ได้ แต่เพราะได้ทำแล้วจะทิ้งก็เสียดายของ จึงตักขึ้นชิมดู และต่อให้มีกลิ่นที่แปลก รสชาติที่ไม่คุ้นลิ้น แต่มันก็ยังสามารถกินได้เพราะมันไม่เน่าเลยสิ่งแรกที่กัวเหม่ยอิงจะทำคือการทอดใส่ไข่ไก่ ด้วยความที่ไม่รู้จะทำอะไร กัวเหม่ยอิงจึงหั่นกิมจิผักกาดออกเป็นชิ้นพอดีคำ จากนั้นก็นำไปใส่ไข่ไก่ที่ตีไว้แล้ว กัวเหม่ยอิงไม่ได้ปรุงอะไรเพิ่ม เพราะอยากรู้รสชาติว่ามันจะเป็นยังไงส่วนกิมจิผักกาดที่เหลือก็ถูกหั่นเป็นชิ้นพอดีคำเหมือนกัน เธอตักใส่จานไว้ มันเป็นเครื่องเคียงอาหารมื้อเช้าของวันนี้ โดยมีข้าวต้มปลาเป็นอาหารจานหลัก ส่วนกิมจิแครอทกับหัวไชเท้าหั่นฝอยกัวเหม่ยอิงชิมแล้วรสชาติมันถูกปากจึงนำไปผัดใส่น้ำมันพริกให้กลิ่นหอม“ผักดองเหรอครับ” เป็นหลี่หม่าฮัวที่ถามขึ้นมาเมื่อเคี้ยวถูกผักกาดในไข่แต่มันมีรสชาติที่ไม่คุ้นลิ้นกัวเหม่ยอิงหัวเราะ “มันเป็นผักดองแบบใหม่ ฉันพึ่งทดลองทำขึ้นมาเมื่อสองสัปดาห์ที่แล้ว รสชาติเป็นยังไงบ้าง” ยอมรับว่าไข่เจียวกิมจิผักกาดมันถูกปากอยู่บ้าง แต่กัวเหม่ยอิงสนใจกิมจิแครอท
ทะลุมิติไปเป็นแม่ม่ายเลี้ยงครอบครัวสามียุค70 บทที่47 พี่สาวใหญ่เป็นพนักงาน
หลังจากแช่ผักไว้ครบ 2 ชั่วโมง กัวเหม่ยอิงก็นำผักกาดที่แช่ไว้มาใส่ชามที่เตรียมไว้ผสม ส่วนแครอทกับหัวไช้ท้าหั่นฝอยถูกแยกไว้อีกชาม เพราะกัวเหม่ยอิงแยกทำนอกจากผักยังมีเครื่องปรุงที่กัวเหม่ยอิงได้เตรียมไว้นั่นก็คือ แป้งข้าวเจ้า พริกป่นที่คั่วเก็บไว้ น้ำตาล เกลือ ขิงกับกระเทียมที่สับละเอียดต้มน้ำเปล่าด้วยไฟกลาง พร้อมกับเทแป้งข้าวเจ้าลงไปคนให้ละลายจนน้ำเริ่มข้น แล้วยกลงจากเตาเทใส่ชามเปล่าปรุงรสด้วยเกลือ พริก น้ำตาล คนผสมจนเข้ากันแล้วเทลงชามผัดกาด เติมขิง กระเทียมสับและต้นหอมลงไปนวดให้ผักกาดและเครื่องปรุงเข้ากัน กัวเหม่ยอิงก็เก็บใส่โหลแก้วที่ถูกทำความสะอาดแล้วส่วนแครอทกับหัวไชเท้าหั่นฝอยกัวเหม่ยอิงก็ทำเหมือนกันเพียงแค่ไม่ได้ใส่ต้นหอม เพราะเธอใส่ผักกาดขาวไปหมดไม่รู้ว่ากิมจิที่เธอลงมือทำครั้งแรกโดยที่ไม่เคยกินจะสำเร็จหรือเปล่า เพราะพริกที่ใช้ทำเป็นพริกจีน ไม่ใช่พริกแบบที่ใช้ทำกัน แต่ถึงอย่างนั้นเธอก็เก็บเอาไว้ในโหล รอดูอีก 2-4 สัปดาห์ว่ามันจะกินได้ไหมหลังจากทำกิมจิเสร็จ หน้าที่ของกัวเหม่ยอิงก็ต้องล้างทำความสะอาด แล้วไปช่วยผู้เป็นพี่สาวฝานกล้วยที่จะนำไปตากแดด รอทอดใส่โหลวางขาย ซึ่งตอนนี้กั
ทะลุมิติไปเป็นแม่ม่ายเลี้ยงครอบครัวสามียุค70 บทที่46 กิมจิ
บ้านสามสกุลหานลอยตัวเหนือข่าวที่บ้านใหญ่เอาที่ดินไปขาย แม้ภายหลังจะมีผู้อาวุโสของหมู่บ้านเข้ามาสอบถาม พวกเธอก็ตอบแค่ที่รู้เท่านั้น และปฎิเสธที่จะขายที่ดินต่อ เนื่องจากจะยกให้น้องชายสาม“เธออยู่พอดีเลย มานี่หน่อย”กัวเหม่ยอิงบอกสะใภ้รองที่ยืนนิ่ง จากนั้นก็เอากระดาษที่เอามาจากในอำเภอออกจากกระเป๋าผ้ากับเสื้อยืดสีขาวและสีดำอย่างละตัว “นี่เป็นลวดลายที่ฉันต้องการเย็บลายแบบนี้ เธอสามารถทำได้ไหม ลายไหนก็ได้ใน 5 ลายนี้ หรือถ้าไม่เข้าใจก็สามารถอ่านรายละเอียดได้” กัวเหม่ยอิงอธิบายเมื่อพาสะใภ้รองเข้าห้องตัดเย็บผ้าของบ้านสะใภ้รองนั่งลงประจำเก้าอี้ที่หล่อนเข้ามาบ่อย ๆ ก่อนจะหยิบกระดาษขึ้นมาดู มันเป็นรูปลวดลายที่พี่สะใภ้อยากให้เย็บเพิ่มเติมในเสื้อยืด พร้อมกับรายละเอียดอย่างชัดเจน และยังดีที่หล่อนอ่านหนังสือได้แล้ว มันจึงไม่ใช่ปัญหา“ไม่มีปัญหาค่ะ แต่ฉันไม่รู้ว่าจะถูกใจพี่ไหมเพราะฉันไม่เคยทำเสื้อยืด อีกอย่างเสื้อยืดสีดำคงจะมีแค่ด้ายสีขาวที่ใช้ได้” เพราะถ้าใช้สีอื่นมันจะไม่เข้ากัน“ได้ แล้วก็ไม่ต้องเร่งเย็บก็ได้” กัวเหม่ยอิงบอกเธอสั่งให้พี่ชายทำราวไม้กับไม้แขวนเสื้อให้ก่อนที่จะเปิดร้าน เวลาขายเสื้อ
