เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 329
ปรับปรุงล่าสุด:
2024-11-18 18:00:00บทที่เกี่ยวข้อง
ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง บทที่ 330
ณ สกุลฉินฉินซวงซวงรออยู่นานจนกระทั่งบิดามารดาและฉินเซี่ยงเหิงกลับมาในที่สุด เร่งเอ่ยถาม “สถานการณ์เป็นเช่นไร? เห็นได้ชัดว่าเรื่องนี้เป็นความคิดของอวิ๋นซีหว่าน เหตุใดจึงเดือดร้อนพวกเราได้เล่า?”ใบหน้าฉินเซี่ยงเหิงยังมีรอยข่วนจากอวิ๋นซีหว่าน ยังไม่ต้องพูดว่ายามเผชิญหน้ากันที่ศาลาว่าการ มารดาของอวิ๋นซีหว่านเองก็ตีเขาอีกด้วยเขาเป็นบัณฑิตคนหนึ่ง เพิ่งได้รับอันดับสามในการสอบฤดูใบไม้ผลิ ก็ถูกแม่ลูกคู่นี้ตบตีไปคนละรอบ แม้ว่าสุดท้ายกลับมาได้เพราะไม่มีหลักฐาน แต่กลับเสียหน้าไปจนหมดสิ้นแล้ว“เจ้ากลับหนีเก่งยิ่งนัก หากเรื่องนี้มิใช่เจ้าพูดจาส่งเดชต่อหน้าอวิ๋นซีหว่าน ไฉนเลยข้าจะถูกลากเข้าไปเกี่ยวข้องด้วย?”ฉินซวงซวงได้รู้ว่าศาลาว่าการตัดสินให้เรื่องนี้เป็นความผิดของอวิ๋นซีหว่าน เพียงว่ากล่าวตักเตือนฉินเซี่ยงเหิงหนึ่งรอบ ก็ปล่อยพวกเขากลับมาแล้ว นี่ถึงถอนหายใจโล่งอกเฮือกหนึ่งโชคดีครั้งนี้นางฉลาด เพียงชี้แนะอวิ๋นซีหว่าน จับตามองอยู่ทางด้านข้าง มิได้ลงมือด้วยตนเอง หาไม่แล้วครั้งนี้ต้องหนีไม่พ้นอย่างแน่นอน“ข้าก็พูดคำเหล่านั้นจริงนั่นล่ะ แต่ข้าก็ทำเพราะหวังดีต่อท่านมิใช่หรือ? ใครให้อวิ๋นซีหว่า
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-18ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง บทที่ 331
เพียงฉินซวงซวงได้ยินก็ร้อนใจอย่างอดไม่ได้ พูดว่า “ท่านแม่ ท่านพูดว่าจะช่วยหาหลักฐานพิสูจน์ความบริสุทธิ์ บัดนี้หาวิธีพบแล้วหรือไม่?”“ข้ามิได้กลับไปหลายวันแล้ว จือเยว่กำลังโมโหย่อมไม่มารับข้า ข้าต้องหาวิธีพิสูจน์ความบริสุทธิ์จึงจะสามารถกลับไปได้นะเจ้าคะ!”แม้นางไม่เชื่อคำพูดของเหอเซียงหนิง แต่ไม่รู้เพราะเหตุใดนับตั้งแต่ได้ยิน ก็รู้สึกกังวลภายในใจ“วางใจเถอะ ข้าหาพยานพบแล้ว จะต้องสามารถพิสูจน์ความบริสุทธิ์ของเจ้าได้อย่างแน่นอน สกุลเหยาเองก็ต้องชดใช้!” กู้อวิ๋นเวยพูดได้ยินดังนั้น ฉินซวงซวงดีใจขึ้นมา “จริงหรือ?”“แม่เจ้าจัดการงานได้ดีกว่าเจ้ามากนัก นางพูดว่าทำได้ก็ย่อมสามารถทำได้”สายตายามฉินเจิงสบมองกู้อวิ๋นเวยเปี่ยมความพึงพอใจ “สำหรับหลินจือเยว่ ตอนนี้เขาไม่มีอะไรแล้ว หากไม่ยินดีให้เจ้ากลับไปจริง เจ้าก็อาศัยโอกาสนี้แต่งกับเหยาจิ่นเฉิงไปเสียเลย”“อะไรนะ?” สีหน้าฉินซวงซวงเปลี่ยนไปเล็กน้อย “ลูกไม่มีวันแต่งกับเหยาจิ่นเฉิง”“เหยาจิ่นเฉิงดีกว่าหลินจือเยว่ในตอนนี้มากนัก เจ้าแต่งกับเขาก็สามารถสร้างชื่อเสียงกลับมาได้ ตรงข้ามกันยังมีชีวิตดีกว่าอยู่กับหลินจือเยว่ต่อไปเสียอีก”“เจ้าคิดดูให
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-19ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง บทที่ 332
สายตาฉินซวงซวงซับซ้อน แม้ว่าแต่ไหนแต่ไรมา ความสัมพันธ์ระหว่างนางและฉินจื้อหย่วนล้วนไม่นับว่าดี แต่ภายนอกยังสามารถยอมรับได้ทว่าเพราะเรื่องจับชู้คาเตียง พี่สะใภ้ใหญ่กลับไปที่บ้านมารดาโดยตรง เพียงแค่คิดก็รู้ถึงโทสะขอพี่ใหญ่ กอปรกับวันนี้เหอเซียงหนิงตัวโง่งมคนนี้ชนเข้ากับเขา น่ากลัวว่ายิ่งแค้นเคืองตนลังเลอยู่ครู่หนึ่ง นางยังเลือกเดินเข้าไปคิดไม่ถึงยังไม่ทันเดินเข้าใกล้ ก็ได้ยินเสียงหัวเราะออดอ้อนของหญิงสาวและเสียงลมหายใจของบุรุษ ทำให้ฉินซวงซวงอึ้งงันอยู่กับที่“หรือว่าพี่สะใภ้ใหญ่กลับมาแล้ว?”ข้อสันนิษฐานนี้ผุดขึ้นภายในสมอง ใคร่ครวญหนึ่งรอบ เมื่อหลายวันก่อนบ้านมารดาของพี่สะใภ้ใหญ่พูดอย่างเด็ดขาดว่า หากสกุลฉินไม่ไล่นางออกไป ก็จะไม่มีวันให้ลูกสาวกลับมา!หรืออีกความนัยคือ บัดนี้คนที่อยู่ภายในจะต้องไม่ใช่พี่สะใภ้ใหญ่แน่!มุมปากฉินซวงซวงยกขึ้น ค่อยๆ กลับออกมา ในเมื่อพี่สะใภ้ใหญ่ไม่รู้ความ พี่ใหญ่มีหญิงอื่นก็เป็นเรื่องดี!นางรู้ชัดพี่สะใภ้ใหญ่ควบคุมพี่ใหญ่เข้มงวดมาก ตั้งแต่แต่งงานจนกระทั่งตอนนี้ก็ไม่อนุญาตให้พี่ใหญ่รับอนุรอจนนางกลับมาและได้รู้ว่าข้างกายพี่ใหญ่มีหญิงอื่น นั่นก็มีละคร
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-19ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง บทที่ 333
ซ่งเยี่ยนโจวหันมองทางซ่งรั่วเจิน “วันนี้คุณหนูถังหาเรื่องเจ้าหรือ?”“เปล่าเจ้าค่ะ ยิ่งไปกว่านั้นข้าเองก็ไม่มีวันถูกคนหาเรื่องได้อย่างง่ายดาย”ซ่งรั่วเจินโบกมือ พูดว่า “การค้าที่ได้รับมาจากฉินฮูหยินดีมาก แต่ข้าอยากเปลี่ยนสองร้านในนั้นเป็นร้านขายผ้า”“คนที่นั่นสัญจรไปมามากมาย ฮูหยินแม่นางล้วนชอบไปละแวกใกล้เคียง เปิดร้านขายผ้าแห่งหนึ่งกิจการจะต้องไม่เลวแน่”“เอาตามที่เจ้าว่าแล้วกัน” หลิ่วหรูเยียนเอ่ยปาก “ก็ไม่รู้จิ่งเซินจะกลับมายามใด ต่อให้ไปทะเลใต้ก็น่าจะกลับมาได้แล้ว”“กิจการมากมายเพียงนี้ล้วนมอบให้เจ้าดูแลเพียงคนเดียว ลำบากเกินไปแล้ว”ซ่งรั่วเจินยิ้มน้อยๆ “ไม่ลำบากอะไรเจ้าค่ะ ภายในจวนมีคนช่วยงานไม่น้อย ยิ่งไปกว่านั้นก่อนนี้เจ้าของร้านที่พี่สี่เลือกไว้ให้จัดการดูแลเองก็ใส่ใจมาก ข้าเพียงเสียเวลาดูแลบัญชีมากหน่อยเท่านั้น”ตระเวนดูร้านก็เป็นเรื่องลำบากอย่างหนึ่งจริงนั่นล่ะ แต่เดิมทีกิจการของสกุลซ่ง เจ้าของร่างเดิมและพี่สี่ก็รับสมัครคนมากความสามารถไว้ไม่น้อย ตรงข้ามกันจัดการได้อย่างเป็นระเบียบเรียบร้อยก่อนนี้เจ้าของร่างเดิมก็อยากซื้อร้านขายผ้าบนถนนสายนี้ น่าเสียดายร้านรวงบนถนนสายนี
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-19ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง บทที่ 334
หลิ่วหรูเยียนถอนหายใจหนักๆ เฮือกหนึ่ง “จิ่งเซินเด็กคนนี้ไม่ฟังคำเกลี้ยกล่อม หากแม่นางเคอคนนั้นเป็นคนสำรวมตน แม่ก็คงไม่พูดอะไรแล้ว แต่ข้าได้ยินมาว่านางมีสายสัมพันธ์ใกล้ชิดกับคุณชายสกุลชวี”“ข้าเองก็ได้ยินเรื่องนี้ สกุลเคอคล้ายยังมีแผนผูกสัมพันธ์เกี่ยวดองผ่านการแต่งงานกับสกุลชวี แต่ยังมิได้ยืนยันข่าวที่แน่นอน” ซ่งอี้อันพูดเสียงเครียดสายสัมพันธ์ระหว่างพี่น้องของพวกเขาดีมาโดยตลอด จิ่งเซินชอบเคอหยวนจื่อมากเพียงใด เขารู้ดีเมื่อแรกไม่ใช่ไม่เคยเกลี้ยกล่อม แต่จิ่งเซินเชื่อฟังทุกอย่าง เว้นเสียความชมชอบเคอหยวนจื่อที่ไม่ทำจนถึงที่สุดก็ไม่คิดหันหลังกลับเห็นว่าเขาพูดมาถึงขั้นนี้แล้ว พวกเขาในฐานะพี่น้องเองก็ไม่สามารถบอกให้เขายอมแพ้ได้ แต่ครั้งนี้ออกเดินทางไกลเพียงนั้นเพื่อเคอหยวนจื่อ ช่างโง่เขลาเกินไปโดยแท้!“แม้ว่าจิ่งเซินเคยเหลวไหลมาก่อน แต่ระยะนี้ภายในจวนเกิดเรื่องมากเพียงนี้ การสอบฤดูใบไม้ผลิเองก็ผ่านพ้นไปแล้ว เขาไม่มีวันไม่เร่งเดินทางกลับมา ใช่หรือไม่ว่าเกิดปัญหาอะไร?”หลิ่วหรูเยียนผ่านความโมโหไปแล้วก็รู้สึกกังวลใจ เพราะก่อนนี้ส่งจดหมายกลับมา พูดว่าเสียเวลาเพราะเรื่องบางอย่าง ยังไม่สามา
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-19ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง บทที่ 335
ซ่งรั่วเจินจิกนิ้วทำนาย ส่งสัญญาณให้มารดาไม่ต้องกังวลได้ยินแล้ว หลิ่วหรูเยียนถอนหายใจโล่งอกเฮือกหนึ่ง นางเชื่อความสามารถของลูกสาวตนโดยไร้ข้อกังขา “เช่นนั้นก็ดี”“รอเขากลับมาครั้งนี้จะต้องเตือนสติเขาทีหนึ่ง จะตามใจเขาอีกต่อไปไม่ได้!”ทุกคนต่างพากันพยักหน้า พวกเขาต้องคิดหาทางเกลี้ยกล่อมดีๆ สักรอบจริง ไม่สามารถปล่อยให้เป็นเช่นนี้ต่อไปได้“น้องหญิงห้า ในเมื่อเจ้าสามารถทำนายกระทั่งเรื่องนี้ออกมาได้ มิสู้ทำนายวาสนาแต่งงานของตัวเจ้าดู?” ซ่งจืออวี้พูดอย่างแปลกใจคนอื่นล้วนหันมองทางซ่งรั่วเจิน ความสามารถยอดเยี่ยมเพียงนี้ มิใช่ว่าทำนายดูก็รู้แล้วหรือ?ซ่งรั่วเจินหัวเราะเบาๆ “วิชาเต๋าสามารถทำนายได้จริง แต่ก็มีหนึ่งเรื่อง นั่นก็คือทำนายตนเองไม่ได้”“ทุกคนในสำนักเต๋าก็ล้วนเป็นเช่นนี้”ทุกคนต่างเข้าใจ หมอไม่รักษาตนเอง ข้ามผู้อื่นไม่ข้ามตนเองนี่กลับเข้าใจไม่ยาก หากสามารถทำนายสถานการณ์ของตนได้ เช่นนั้นทุกเรื่องก็ราบรื่นแล้วเพราะซ่งรั่วเจินทำนายว่าซ่งจิ่งเซินใกล้จะกลับมาแล้ว หลิ่วหรูเยียนและซ่งเยี่ยนโจวจึงตัดสินใจว่ารอซ่งจิ่งเซินกลับมาแล้วค่อยไปสู่ขอ หนึ่งครอบครัวต้องอยู่พร้อมหน้ากันถึงจะด
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-20ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง บทที่ 336
วันต่อมาถังฮูหยินมองเห็นถังเสวี่ยหนิงร้องไห้ตาแดง ร้อนใจขึ้นมาอย่างอดไม่ได้“เมื่อคืนกลับมาก็ร้องไห้ ไม่ยอมพูดเหตุผล เจ้าอยากทำให้แม่ร้อนใจตายใช่หรือไม่?”ถังเสวี่ยหนิงตาแดง ไม่ใช่นางไม่อยากพูด แต่ขายหน้าเกินไปแล้ว นางอับอายเกินกว่าจะพูดออกไปได้ ยิ่งไปกว่านั้นยังกลัวมารดาต่อว่าหลายปีมานี้ แต่ไหนแต่ไรมานางไม่เคยขายหน้าเพียงนี้มาก่อน ยิ่งไม่ต้องพูดว่าอยู่ต่อหน้าฉู่อ๋อง หลังกลับมาแล้วย้อนคิดถึงเรื่องเมื่อวานก็ยิ่งรู้สึกผิดมหันต์นางเป็นบุตรีจวนอัครมหาเสนาบดี เดิมทีฐานะของซ่งรั่วเจินก็เทียบนางไม่ได้ นางไม่สมควรลดตัวลงไปเทียบกับนาง สมควรทำใจกว้างแสดงความสูงศักดิ์และใจกว้างของตนถึงจะถูกอยากเป็นพระชายา เป็นนายหญิงของทั้งจวนอ๋อง ความใจกว้างสำคัญที่สุด นางหน้าตาถมึงทึงฝีปากคมกริบเพียงนี้ น่ากลัวว่าทำลายภาพประทับใจภายในใจฉู่อ๋องไปแล้วเห็นถังเสวี่ยหนิงไม่พูด ถังฮูหยินมองสาวใช้ทางด้านข้าง “เจ้าพูด!”สาวใช้ตกตะลึงพรึงเพริด พูดเรื่องใหญ่เมื่อคืนออกมาภายใต้สายตาของถังเสวี่ยหนิงตัวสั่นๆฟังเรื่องทั้งหมดจบ สีหน้าถังฮูหยินเข้มขึ้น “ฉู่อ๋องถึงขั้นหมางเมินเจ้าเพราะซ่งรั่วเจิน? นางเป็นเพียงหญิ
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-20ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง บทที่ 337
สีหน้าถังฮูหยินจริงจังมาก แม้นางเป็นหญิงออกเรือนแล้ว แต่นางก็ได้ยินนายท่านชื่นชมฉู่อ๋องบ่อยๆ ภายในราชสำนัก ฉู่อ๋องได้รับความเลื่อมใสมีชื่อเสียงอย่างมากสองปีมานี้ฮองเฮาคัดเลือกคุณหนูชนชั้นสูงในระยะหนึ่งหมื่นลี้ เดิมทีซ่งรั่วเจินก็มีคุณสมบัติไม่เพียงพอดวงตาถังเสวี่ยหนิงทอประกายระยับ แม้แต่ลมหายใจก็เร็วมากยิ่งขึ้นได้กลายเป็นพระชายาสำหรับนางก็สูงศักดิ์มากแล้ว ยิ่งไม่ต้องพูดว่าภายภาคหน้ายังสามารถกลายเป็นฮองเฮามารดาของใต้หล้าได้!“เจ้าจะพูดเรื่องนี้ออกไปไม่ได้ บัดนี้ฮองเฮามีพระประสงค์เลือกเจ้า เจ้าจะต้องคิดหาทางคว้าโอกาสนี้ไว้”“หากพลาดไป ชาตินี้เจ้าก็ไม่มีโอกาสขึ้นสู่จุดสูงสุดเทียมฟ้านี้ได้อีก ท่าทางหึงหวงเหมือนเด็กเอาแต่ใจเมื่อวานนี้ ภายภาคหน้าห้ามมิให้เผยออกมาอีกเป็นอันขาด” ถังฮูหยินกำชับถังเสวี่ยหนิงพยักหน้าอย่างต่อเนื่อง “ท่านแม่ เช่นนั้นท่านพูดข้ายังมีหวังหรือไม่?”“ย่อมมีหวังแน่นอน ถึงตอนนั้นหาโอกาสให้เจ้าและฉู่อ๋องได้รู้จักกันมากหน่อย แม่สั่งสอนวิชาดีดพิณหมากล้อมตำราวาดภาพให้เจ้าจนเชี่ยวชาญ หรือว่ายังเทียบบุตรีของตระกูลแม่ทัพบู๊คนหนึ่งไม่ได้?”สายตาถังฮูหยินสะท้อนความหมิ่
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-20
บทล่าสุด
ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง บทที่ 480
“พูดจาเหลวไหลอะไร? พวกเขาล้วนพูดความจริง!” ถังเสวี่ยหนิงรีบตอบโต้กลับ“เจ้ามีหลักฐานอะไรว่าพวกเขาพูดความจริง?” ซ่งรั่วเจินถามกลับ “ล้วนอาศัยปากพูดทั้งนั้นมิใช่หรือ? ข้าเห็นได้อย่างชัดเจนว่าเป็นพวกเจ้าซื้อตัวพวกเขามาปรักปรำข้า!”ถังเสวี่ยหนิงรู้สึกเหลือเชื่อ “พวกเขาล้วนพูดความจริงต่อหน้าแล้ว เจ้ายังปฏิเสธไม่ยอมรับ ไร้ยางอายเกินไปแล้วกระมัง!”“หาสองสามคนออกมาตั้งใจปรักปรำข้า นี่ง่ายดายเกินไปแล้วกระมัง!”ซ่งรั่วเจินเผยสีหน้าเยาะหยัน เลื่อนสายตาหันมองทางคนโกหกเหล่านั้น สายตาคมกริบ“ข้าขอเตือนพวกเจ้า วันนี้ฮองเฮาเป็นผู้ตัดสินคืนความยุติธรรม มิใช่สถานที่ให้พวกเจ้าพูดจาเหลวไหลได้!”“หากเป็นไปตามที่พวกเจ้าพูดจริง ยืนกรานป้ายความผิดให้ข้า พวกเจ้าเองก็หนีไม่พ้น ทั้งหมดล้วนต้องเข้าคุกหลวง!”“ข้าขอชี้แนะพวกเจ้าให้คิดให้ดี ถึงตอนนั้นเข้าคุกแล้วอย่าได้นึกเสียใจภายหลัง!”ได้ยินดังนั้น สายตาอวิ๋นจู๋สะท้อนแววตกตะลึง “เข้าคุกหลวง?”พวกเขาถึงขั้นต้องเข้าคุกหลวง?“ย่อมต้องเข้าคุกหลวง ต่อให้น้องหญิงของข้าเป็นผู้สั่งการ แต่คนลงมือคือพวกเจ้า พวกเจ้าคิดว่าจะอยู่รอดปลอดภัยได้หรือ?” ซ่งอี้อันพูดเสียงเ
ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง บทที่ 479
สีหน้าเหอเซียงหนิงกระตือรือร้น มองถังเสวี่ยหนิงเป็นผู้มีพระคุณของตนเดิมทีซ่งจืออวี้ยังตื่นเต้น น้องหญิงของตนทำอะไร คนอื่นอาจไม่รู้ แต่เขารู้ดีอยู่เต็มอกคืนวันนั้นทั้งๆ ที่เหอเซียงหนิงวางอุบายทำร้ายน้องหญิงตน ต้องการลักพาตัวน้องหญิงไปที่ตรอกหย่งอัน โชคดีน้องหญิงมีความสามารถ ทำลายแผนของพวกเขาหาไม่แล้ว บัดนี้คนถูกทำลายก็คือน้องหญิง!บัดนี้เหอเซียงหนิงแว้งกัด เขาเองก็กังวลพวกคนที่ถูกส่งออกไปสองสามคนนั้นจะถูกพากลับมาได้ แต่เมื่อได้เห็นว่าใบหน้าเหล่านั้นมิใช่สองสามคนก่อนหน้านี้ กลับสงบใจลงไม่น้อยแล้ว“คุณหนู นั่นไม่ใช่อวิ๋นจู๋หรือ?”เฉินเซียงเห็นหนึ่งในชายกลุ่มนั้น สีหน้าเปลี่ยนไป ภายในสายตาเปี่ยมโทสะระคนความรู้สึกเหลือเชื่อ“ไอ้คนเนรคุณ ที่ผ่านมาคุณหนูดีต่อเขาไม่เลว เขาถึงขั้นถูกพวกเขาซื้อไว้มาทำร้ายท่าน!”ซ่งรั่วเจินเองก็จำหนึ่งในชายเหล่านั้นได้แล้ว เป็นบ่าวรับใช้ภายในเรือนนางก่อนหน้านี้ เมื่อหลายวันก่อนพูดว่ามารดาที่บ้านตายไป นางยังมอบเงินให้หนึ่งก้อนเพื่อให้เขากลับไปจัดการงานศพดีๆใครคาดคิดเล่าว่าจะเป็นคนเนรคุณคนหนึ่ง เพียงชั่วพริบตาก็กลายเป็นสุนัขรับใช้ของเหอเซียงหนิงแล้ว?
ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง บทที่ 478
เห็นว่าอุบายเล็กๆ ถูกเปิดโปงแล้ว ถังเสวี่ยหนิงก็ไม่สามารถเก็บอารมณ์บนสีหน้าได้อีกนางประเมินซ่งรั่วเจินต่ำเกินไปแล้ว!ทำเรื่องต่ำช้าถึงเพียงนี้ อีกทั้งยังถูกเปิดโปงต่อหน้าธารกำนัล แต่กลับไม่ว้าวุ่น ชนิดที่ว่ายังเกิดความคิดหาข้อผิดพลาดของนางอีกด้วยมิน่าเล่าอายุมากแล้วอีกทั้งยังถอนหมั้น แต่ยังสามารถยั่วยวนฉู่อ๋องได้ เพียงวิธีการนี้ สตรีทั่วไปล้วนไม่ใช่คู่ต่อของนาง“ความคิดเจ้าโหดเหี้ยมถึงเพียงนี้ ทำลายเหอเซียงหนิงเพราะแค้นส่วนตัว ข้าก็แค่อยากเปิดเผยต่อหน้าทุกคนเท่านั้น นี่มีอะไรผิดกัน?”“สำหรับคนไร้เมตตาอย่างเจ้าคนนี้ ทำร้ายผู้บริสุทธิ์อย่างโหดเหี้ยม ข้าก็แค่อยากทวงความบริสุทธิ์ให้เหอเซียงหนิงเท่านั้น!”ถังเสวี่ยหนิงพูดอย่างองอาจมีคุณธรรม ราวกับวีรสตรีผู้มุ่งมั่นเพื่อปวงประชาอย่างแท้จริง หวังเพียงจับคนร้ายมาลงโทษตามกฎหมายเท่านั้นวันนี้มีนางอยู่ ซ่งรั่วเจินอย่าได้คิดพลิกสถานการณ์กลับมาได้เลย!ครู่ต่อมา นางเลื่อนสายตามองทางเหอเซียงหนิง “เซียงหนิง เอาพยานของเจ้าออกมาเถอะ!”เหอเซียงหนิงกังวลใจ นางไม่เคยเห็นเหตุการณ์ใหญ่เช่นนี้มาก่อน ยิ่งไม่ต้องพูดว่ายังมีฮองเฮาเป็นผู้ตัดสินหากจั
ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง บทที่ 477
ซ่งอี้อันเอ่ยปากเสียงเย็น “หากน้องหญิงห้าของข้าถูกพวกเจ้าปรักปรำจนคิดไม่ตกฆ่าตัวตายไป หรือว่าทุกท่านที่นี่มิใช่มือสังหารกันเล่า?”“ไม่มีหลักฐาน อาศัยเพียงปากของนางก็ปรักปรำความผิดแล้ว นี่น่าขันเกินไปแล้ว!”เพียงถ้อยคำนี้พูดออกมา ทุกคนที่ด่าว่าซ่งรั่วเจินก็เงียบปากลงในทันใด ไม่กล้าตั้งข้อสันนิษฐานส่งเดชอีกซ่งรั่วเจินมองทางพี่รองของตนอย่างแปลกใจ สมเป็นผู้มีพรสวรรค์ของจอหงวน เพียงเปิดปากก็ได้ผลลัพธ์ไม่ธรรมดา“แม่นางถัง เจ้าจงใจพาเหอเซียงหนิงมาพูดเช่นนี้ น่าจะมีหลักฐานกระมัง?”“มิสู้นำออกมาเสียเลย หาไม่แล้วเพื่อปรักปรำข้าจึงแต่งเรื่องออกมาเช่นนี้ แต่ไหนแต่ไรมาบนโลกนี้ไม่ใช่ใครร้องไห้คนนั้นก็มีเหตุผลหรอกนะ”“ข้าและคุณชายสวีบริสุทธิ์ใจต่อกัน เหอเซียงหนิงคิดว่าข้าและนางเป็นศัตรูหัวใจกัน แต่ในสายตาข้า เดิมทีข้าและนางก็ไม่จำเป็นต้องต่อสู้เป็นปรปักษ์กัน ยิ่งไม่ต้องพูดเรื่องหึงหวง”“ขอถามหน่อยเถิด...เหตุใดข้าต้องทำร้ายนางถึงเพียงนี้ด้วยเล่า? คงมิใช่พูดหน้าซื่อตาใส ก็สามารถตั้งข้อหากล่าวโทษข้าได้หรอกกระมัง?”ดวงตาคู่งามดำดุจหมึกของซ่งรั่วเจินจับจ้องถังเสวี่ยหนิง ดวงหน้างดงามขาวนวลไม่มีควา
ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง บทที่ 476
“หากเรื่องนี้มีเงื่อนงำอยู่จริง เหอเซียงหนิงเองก็น่าสงสารเกินไปแล้วกระมัง!”“นี่คือบีบคั้นคนให้ตาย จะต้องได้รับความทุกข์ใจอย่างหนักเป็นแน่ ซ่งรั่วเจินโหดเหี้ยมเกินไปแล้ว!”กลุ่มคนต่างชี้หน้าบริภาษขึ้นมาระลอกหนึ่ง ฉินซวงซวงลอบลำพองใจภายในใจ เพื่อทำให้ชื่อเสียงซ่งรั่วเจินเสื่อมเสีย นางวางแผนทั้งหมดไว้อย่างดีแล้ว!ฉู่จวินถิงเหลียวมองคนที่เป็นผู้นำของกลุ่มคน ออกคำสั่งผู้อยู่ใต้อาณัติ “จับตามองคนเหล่านั้นอย่างใกล้ชิด ห้ามมิให้หลุดรอดไปได้แม้คนเดียว”“พ่ะย่ะค่ะ ท่านอ๋อง”“ไม่ต้องกังวล คนเหล่านี้น่าจะถูกซื้อตัวไว้แล้ว จงใจพูดเช่นนี้ อีกเดี๋ยวสอบสวนอย่างละเอียดก็จะรู้ผล”สุ้มเสียงฉู่จวินถิงมั่นใจมาก สอบสวนคนเหล่านี้ เดิมทีก็ไม่ต้องใช้วิธีการมากมายอะไร เพียงถามอย่างไม่ตั้งใจก็สามารถรู้ได้ซ่งรั่วเจินเอ่ยถามอย่างอดไม่ได้ “ท่านอ๋องไม่สงสัยหม่อมฉันเลยหรือ?”“เหตุใดข้าต้องสงสัยเจ้าด้วย?” ฉู่จวินถิงสุขุมสงบนิ่ง “ยิ่งไปกว่านั้นเมื่อแรกเหอเซียงหนิงทำกับเจ้าเยี่ยงไร ข้าเข้าใจทั้งหมดแล้ว”“ยิ่งไม่ต้องพูดว่าเรื่องนี้ไม่ใช่ฝีมือเจ้า ต่อให้เป็นฝีมือเจ้า ก็ไม่มีอะไรไม่เหมาะสม”ภายในสายตาของฉู่จวิน
ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง บทที่ 475
“เจ้าว่ามาเถิด” ฮองเฮาเอ่ยเรือนคิ้วฉู่จวินถิงขมวดขึ้นเล็กน้อย สายตาที่เขาใช้มองไปยังถังเสวี่ยหนิงแกมแฝงด้วยความเยียบเย็นหญิงผู้นี้ยังไม่คิดจะลดราวาศอกอีก!“อย่ากลัวไปเลย มีข้าอยู่”ฉู่จวินถิงหันมองซ่งรั่วเจิน แสดงท่าทีให้นางมั่นใจว่าไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นเขาก็จะอยู่ข้างกายนางเสมอซ่งรั่วเจินย่อมไม่หวั่นเกรงต่อเล่ห์กลของถังเสวี่ยหนิงและพรรคพวกอยู่แล้ว ทว่าเมื่อได้ยินถ้อยคำนี้ของฉู่จวินถิง ในใจก็ยังคงอดรู้สึกอบอุ่นขึ้นมาไม่ได้อยู่ดีถังเสวี่ยหนิงกลับเกรงกลัวฉู่จวินถิงเสียจนแทบไม่กล้าสบสายตาเสียด้วยซ้ำ แต่เมื่อหันมองไปยังซ่งรั่วเจิน ท่าทีก็ยังคงกระด้างกระเดื่องเช่นเดิม“คุณหนูซ่ง ข้าได้ยินเรื่องเช่นนี้แล้วก็ตกใจมากจริงๆ มิอยากจะเชื่อเลยว่าในเมืองหลวงจะยังมีผู้ใดอาจหาญกล้าทำเรื่องเช่นนี้ลงได้ ช่างลบหลู่กฎเกณฑ์ราชสำนักเกินไปแล้ว!”“ดังนั้นข้าจึงอยากใช้โอกาสนี้ถามไถ่ให้ชัดแจ้ง หวังว่าเจ้าจะเข้าใจ”ถ้อยคำหลายต่อหลายคำของถังเสวี่ยหนิง ทำเอาสีหน้าของผู้คนโดยรอบเปลี่ยนไปโดยไม่รู้เนื้อรู้ตัว ต่างพากันสงสัยว่าเป็นเรื่องร้ายแรงประการใดกัน?“รั่วเจิน พวกถังเสวี่ยหนิงดูท่าคงมิได้มีเจตนาดีเป
ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง บทที่ 474
อวิ๋นเนี่ยนชูเอ่ยด้วยน้ำเสียงที่ปิดไม่มิดถึงความอิจฉา “โชคดีนักที่หลินจือเยว่มิได้แต่งกับนาง หาไม่แล้วคงคลาดกันกับคนดีเช่นฉู่อ๋องไปแล้วกระมัง?”“ฉู่อ๋องไม่เพียงมีรูปโฉมงดงาม วรยุทธเลิศล้ำ อีกทั้งฐานะยังมิธรรมดา สำคัญที่สุดก็คือผู้คนต่างรู้กันดีว่าฉู่อ๋องอารมณ์ร้ายเพียงใด แต่กลับดีต่อนางอยู่เพียงผู้เดียว เรื่องนี้น่าอิจฉาที่สุดแล้ว”อวิ๋นเฉิงเจ๋อเหลือบมองคนที่ยืนอยู่ข้างกาย นำเอาภาพใบหน้าฉายแววอิจฉานั้นเก็บเอาไว้จนสุดสายตา ไม่รู้ว่าในใจคิดอ่านถึงสิ่งใดอยู่ทว่าถ้อยคำนี้กลับลอยไปเข้าหูหลินจือเยว่เข้าพอดิบพอดี สีหน้าที่หมองหม่นอยู่ก่อนแล้วจึงได้ย่ำแย่เสียยิ่งกว่าเก่าก่อนนี้เขาคิดเพียงว่าฉู่อ๋องคงหูตามืดบอด ตอนนี้เขาเห็นแจ้งแล้วว่าตนเองต่างหากที่หูตามัวหมองไปเลือกคนผิดมาแต่งงานด้วยจนชีวิตพังพินาศ แต่จะทำกระไรได้อีกเล่า?ฉินซวงซวงยืนจ้องมองคนที่ในชาติที่แล้วนางคอยตามตื๊ออยู่นานอย่างฉู่อ๋อง กระทั่งเคยยอมทอดทิ้งศักดิ์ศรีมาแล้วก็ยังไม่อาจแลกเปลี่ยนเป็นการแลเหลียวจากเขาได้แม้แต่สักครั้ง แต่เขากลับปฏิบัติต่อซ่งรั่วเจินดีเช่นนั้น ทำเอานางริษยาเสียจนแทบบ้าอยู่แล้ว!มีสิทธิ์อะไรกัน?ซ่งรั่ว
ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง บทที่ 473
เมื่อถือเวลาประกาศผลสุดท้าย ก็พลันระเบิดเสียงฮือฮาดังขึ้นมากลางหมู่ฝูงชน“อันดับหนึ่งได้แก่ฉู่อ๋อง!”สิ้นเสียงประกาศ ผู้คนก็ต่างพากันเอ่ยชื่นชมไม่ขาดปาก ทว่าก็หาได้มีผู้ใดแปลกใจแม้แต่น้อย“ฝีมือการขี่ม้าและยิงธนูของฉู่อ๋องตลอดมาก็ล้วนเหนือผู้ใด วันนี้ไม่เพียงแต่ช่วยชีวิตองค์ชายทั้งสองพระองค์ไว้ได้ อีกทั้งยังคว้าชัยได้อันดับหนึ่งมาครอบครอง สมกับที่ชื่อเสียงเลื่องลือเสียจริงๆ!”“ได้ยินมาว่าสองคนที่หนีรอดไปได้ก็ฉู่อ๋องนั่นล่ะที่จับตัวเอาไว้ได้ เก่งกาจยิ่งนัก!”โดยปกติแล้วฉู่จวินถิงไม่ได้ใส่ใจกับความสำเร็จในลักษณะนี้แม้แต่น้อย ทว่าขณะนั้นเอง สายตาของเขาพลันหันมองไปยังซ่งรั่วเจินซ่งรั่วเจินเองก็หันไปมองฉู่อ๋องทันทีที่ได้ยินคำประกาศ เห็นแต่เพียงใบหน้าหล่อเหลาไม่เป็นสองรองใครของเขากำลังคลี่ยิ้มออกมาเจิดจ้าราวแสงอาทิตย์ชั่วขณะนั้น เขาก็ดูคล้ายจะเปล่งประกายเสียยิ่งกว่าแสงอาทิตย์เสียอีก รอยยิ้มอบอุ่นของเขาแกมแฝงด้วยความไม่แยแสยี่หระ ยิ่งกว่านั้นยังเปี่ยมอิสระเสรีไม่ยึดติดอันเป็นเอกลักษณ์ของคนหนุ่มทำเอาจังหวะเต้นของหัวใจใครหลายคนต่างสะดุดไปตามๆ กันในฐานะอันดับหนึ่ง รางวัลที่ได้ก็ย่อม
ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง บทที่ 472
ตั้งแต่ซ่งจิ่งเซินกลับมา เขาก็ได้รับรู้ว่าหลินจือเยว่ทอดทิ้งน้องสาวของตนไปเพราะฉินซวงซวง ในใจก็ยิ่งไม่ต้องพูดถึงว่าขุ่นเคืองเพียงใดเดิมทีคิดจะหาโอกาสสั่งสอนหลินจือเยว่เสียบ้าง ต่อมาได้รู้ว่าพวกน้องสามได้จัดการกันไปแล้ว จนบัดนี้แม้แต่ที่ให้ซุกหัวนอนก็ยังไม่มีจะอยู่หากเป็นคนทั่วไปแล้วเล่าก็ ใครยังจะมีแก่ใจมาพลอดรักกันอวดผู้คนให้อับอายขายขี้หน้าเช่นนี้ โชคยังดีที่น้องหญิงห้ายังไม่ทันได้แต่งออกไปกับคนเช่นนั้น!“หน้าของฉินซวงซวงนี่ก็ช่างหนายากจะหาผู้ใดเทียมเทียบจริงเชียว!”เมิ่งชิ่นหรี่เดินตาหยีด้วยแขยงสายตามาอยู่ข้างกายซ่งรั่วเจิน “ตั้งแต่นางมาวันนี้ก็ทำเอาผู้คนไม่น้อยเกิดไม่พอใจ แต่ดูเหมือนนางจะไม่ใส่ใจสักนิด ซ้ำยังจะมีหน้ามาทำระรื่นอยู่ได้”“ข้าว่าหลินจือเยว่ยิ้มได้มิน่าดูเสียยิ่งกว่าร้องไห้อีก แต่นางราวกับมองไม่เห็นอย่างไรอย่างนั้น ข้าว่าอย่างไรพวกเขาคงไปกันได้ไม่นานนักหรอก”ซ่งรั่วเจินมองเมิ่งชิ่นที่ยู่ตรงหน้าพลางยิ้มบาง “ยันต์คุ้มกายที่ข้าให้ไปใช้ได้ผลดีหรือไม่?”“ได้ผลดียิ่งเลยล่ะ!” เมิ่งชิ่นจับมือซ่งรั่วเจินความตื้นเต้นในใจ หน่วยดวงตาเต็มด้วยความตื้นต้น “หากมิใช่เพราะเจ้า ต
