LOGINShare
บทที่ 300
Last Updated:
2024-11-05 18:55:24Related chapters
ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง บทที่ 301
“ไม่ว่าใครออกหน้า ก็ไม่มีวันเปลี่ยนสถานการณ์ได้”เห็นฝ่ายชายมีสีหน้าจริงจัง ซ่งรั่วเจินเพียงรู้สึกปลอดภัยขึ้นมาอย่างบอกไม่ถูก ฉู่จวินถิงไม่ใช่คนทำอันใดโดยไร้เป้าหมายในเมื่อเขาพูดเช่นนี้ ก็จะต้องทำได้อย่างแน่นอน ฉินเซี่ยงเหิงทำร้ายพี่ชายนางหนักเพียงนั้น อีกทั้งยังขโมยเรียงความ หากปล่อยเขาไปอย่างง่ายดาย ไฉนเลยจะทนมองต่อไปได้?ซ่งอี้อันมองท่าทางสนิทสนมกันระหว่างน้องหญิงตนและฉู่อ๋อง รู้สึกแปลกภายในใจอย่างอดไม่ได้ ด้วยอุปนิสัยเย็นชาของฉู่อ๋อง สามารถอธิบายให้น้องหญิงห้าฟังอย่างอดทนได้ก็คือเรื่องเหลือเชื่อ!ครั้นเขาหันมามองซ่งจืออวี้ ก็พบว่าฝ่ายหลังกำลังกะพริบตาให้เขาอย่างไม่แปลกใจเขาเข้าใจแล้ว ฉู่อ๋องมีใจให้น้องหญิงห้า!“รั่วเจิน ข้าและญาติผู้พี่ขอไปศาลาว่าการซุ่นเทียนก่อนสักเที่ยว ดูว่าเรื่องนี้คืบหน้าเป็นเช่นไร อีกสองวันค่อยไปฉลองกับเจ้าดีๆ!”ใบหน้าอวิ๋นเนี่ยนชูประดับยิ้ม วันนี้เป็นวันดี พี่รองซ่งและญาติผู้พี่ล้วนได้รับคะแนนดี เพียงน่าเสียดายยังมิได้คลี่คลายเรื่องอวิ๋นซีหว่าน นางต้องล่วงหน้าไปก่อนเที่ยวหนึ่งซ่งรั่วเจินพยักหน้า “รีบไปเถอะ”อวิ๋นเฉิงเจ๋อบอกลาทุกคน นี่ถึงพาอวิ๋น
Last Updated : 2024-11-05ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง บทที่ 302
จ้าวซูหว่านมองฉินเซี่ยงเหิงและอวิ๋นซีหว่านทะเลาะกันก่อนถูกพาตัวไปศาลาว่าการ อีกทั้งยังเห็นซ่งอี้อันได้เป็นอันดับหนึ่ง ถูกคนมากเพียงนั้นล้อมอยู่ใจกลาง รู้สึกทรมานภายในใจอย่างบอกไม่ถูกครู่ต่อมานางมองท้องนูนขึ้นมาเล็กน้อยของตน รู้สึกเสียใจภายหลังอย่างที่สุดซ่งรั่วเจินเห็นจ้าวซูหว่านมองพี่รองของตนสายตาเปี่ยมความเสียดาย เหม่อมองอยู่นานยังไม่ดึงสายตากลับ เอ่ยเตือนอย่างเกียจคร้านหนึ่งประโยค“อนุจ้าว ยังมีเวลาว่างมองชายอื่นอีกหรือ? สามีเจ้าถูกจับไปศาลาว่าการซุ่นเทียนแล้ว”จ้าวซูหว่านดึงสติกลับมา บังเอิญสบสายตาเปี่ยมความเยาะหยันของซ่งรั่วเจิน ใบหน้าสะท้อนแววอึดอัดคับข้องใจ ทำได้เพียงจากไปอย่างว้าวุ่นฉู่จวินถิงเห็นซ่งรั่วเจินไม่ปกปิดความรังเกียจ หัวเราะเบาๆ “จ้าวซูหว่านมีชีวิตยากลำบากในสกุลฉิน เกือบรักษาลูกไว้ไม่ได้”“ท่านอ๋องถึงขั้นรู้เรื่องนี้ด้วย?” ซ่งรั่วเจินแปลกใจ“ข้าใส่ใจเรื่องสกุลฉินเพียงนี้ เจ้าเดาดูเถอะว่าเพื่อใคร?”ใบหน้าล้ำลึกของฉู่จวินถิงคลี่ยิ้มบางๆ สายตาสบมองคนตรงหน้าโดยตรง แม้แต่รอยยิ้มก็เจือความนัยที่ต่างออกไปซ่งรั่วเจินเพียงคิดว่ารอยยิ้มของเขามีเสน่ห์มากเป็นพิเศษ
Last Updated : 2024-11-05ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง บทที่ 303
ซ่งอี้อันมองผ่านสีหน้าน้องหญิงของตนก็หยั่งเดาได้หลายส่วน ทั้งสองคนปิดบังไว้อย่างดีดุจกระดาษติดหน้าต่างไร้ช่องโหว่ เพียงแต่มองจากสีหน้าของน้องหญิงห้าแล้ว ไม่คล้ายไม่สนใจเลยเสียทีเดียวใช่หรือไม่?หากสองคนมีใจให้กัน ฉู่อ๋องเป็นคนยอดเยี่ยมหาได้ยากยิ่งคนหนึ่งอย่างแท้จริง แต่เขาสูงศักดิ์เป็นถึงองค์ชายสาม ในภายภาคหน้าเป็นไปได้มากว่าจะได้สืบทอดบัลลังก์เขาได้ยินมาว่าฮองเฮามีพระประสงค์จับคู่ถังเสวี่ยหนิงบุตรีของอัครมหาเสนาบดีถังให้แก่เขา น้องหญิงของตน...ทางสายนี้ลำบากนัก!“ข้าเพียงเห็นว่าเจ้าคล้ายไม่กลัวฉู่อ๋อง แปลกใจจึงถามๆ ดูเท่านั้น” ซ่งอี้อันยิ้มน้อยๆ มิได้พูดมากหลังคนทั้งจวนซ่งได้รู้ว่าซ่งอี้อันได้อันดับหนึ่งก็รีบแขวนโคมแดงจุดเทียนแดง ภายในเรือนทั้งสี่ทิศล้วนคือเสียงแสดงความยินดี ครึกครื้นไม่เลวช่วงเช้าประกาศผล คนมาแสดงความยินดีไม่ขาดสาย คนสนิทไม่สนิทล้วนหาทางมาให้ได้สักเที่ยวหนึ่ง ต่อให้ไม่รู้จักก็หาทางฝืนนับญาติแม้ไม่มีอันใดเกี่ยวข้องกันแม้แต่น้อยครอบครัวลั่วกั๋วกงมาแสดงความยินดีด้วยตนเอง บัดนี้ความสัมพันธ์ของสองตระกูลนับว่าเปิดเผย กลับมาเหมือนก่อนแล้ว“หลายวันมานี้ชิงอินอาการด
Last Updated : 2024-11-06ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง บทที่ 304
ซ่งรั่วเจินและลั่วชิงอินนั่งฟังสองมารดาสนทนากันอยู่ทางด้านข้าง รู้สึกสนใจขึ้นมาหลายส่วนอย่างสุดระงับ ครู่ต่อมาหันมองหร่วนเนี่ยนถังที่อยู่ห่างออกไปไม่ไกล“ท่านนั้นก็คือลูกสาวของจวนไท่ซือหรือ?” ซ่งรั่วเจินเอ่ยปากถามอย่างแปลกใจลั่งชิงอินพยักหน้าเบาๆ “ใช่แล้ว ก่อนนี้ข้ามีวาสนาเคยพบหน้าแม่นางหร่วนสองสามครั้ง เหตุใดเจ้ามีสีหน้าเช่นนี้? คงมิใช่เจ้าเองก็เคยพบหรอกกระมัง?”“ก่อนนี้ข้าเคยพบจริงนั่นล่ะ แต่ตอนนั้นไม่รู้ว่าเป็นคุณหนูของตระกูลใด”ซ่งรั่วเจินนึกถึงวันที่ออกจากบ้านกับพี่รองและได้พบแม่นางท่านนี้ ทว่าตอนนั้นมิได้เก็บมาใส่ใจ เพียงคิดว่าบังเอิญก็เท่านั้นคิดไม่ถึงวันนี้ได้พบอีกครั้งภายในจวน แต่ฮูหยินหร่วนไท่ซือกลับไม่มา นี่ก็เข้าใจได้หลายส่วน“ได้ยินมาว่าแม่นางหร่วนเองก็ถึงวัยออกเรือนแล้ว บัดนี้ฮูหยินไท่ซือกำลังหาสามีดีเหมาะสมกันทั่วสารทิศ”“หากแม่นางหร่วนมีใจให้อี้อัน ไม่แน่ว่าอาจจะเป็นคู่ดีมีวาสนา” ลั่วชิงอินพูดยิ้มๆซ่งรั่วเจินได้ยินก็หัวเราะเบาๆ “พี่หญิงลั่ว แทนที่ท่านจะทุ่มเทใส่ใจให้พี่รองข้า มิสู้คิดๆ ดูว่าจะแต่งงานกับพี่ใหญ่ข้ายามใด!”“พี่ใหญ่ข้าอายุไม่น้อยแล้ว ปรารถนาเพีย
Last Updated : 2024-11-07ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง บทที่ 305
“กรี๊ด!”“แย่แล้ว แม่นางหร่วนและแม่นางเถียนตกน้ำแล้ว!”หลิ่วหรูเยียนผุดลุกขึ้นอย่างร้อนใจ “อยู่ดีๆ เหตุใดตกน้ำได้เล่า?”“ท่านแม่อย่าร้อนใจ ข้าไปดูเอง”ซ่งรั่วเจินรีบไปยังทิศทางที่คนตกน้ำ บัดนี้กำลังชุลมุนวุ่นวาย เหล่าฮูหยินและคุณหนูต่างล้อมไว้ รอบข้างกลับไม่มีใครว่ายน้ำเป็นบ่าวรับใช้รีบไปตามหาคนว่ายน้ำเป็น ทว่าคนทั้งสองที่ตกน้ำภายในสระกลับคล้ายอดทนไม่ไหวอีกต่อไปแล้ว“คุณชายรองซ่ง ท่านรีบช่วยเจียวเจียวเถอะ นางว่ายน้ำไม่เป็น!” แม่นางคนหนึ่งร้องขอความช่วยเหลือจากซ่งอี้อันซ่งอี้อันขมวดคิ้ว มองเห็นคนใกล้ทนไม่ไหวเต็มที ขณะกำลังจะกระโดดลงไปช่วย กลับถูกซ่งรั่วเจินห้ามไว้“พี่รอง ท่านอย่าไป ข้าเอง!”ซ่งอี้อันสังเกตเห็นสีหน้าเคร่งขรึมของน้องหญิงห้า พยักหน้าลง “ได้”ซ่งรั่วเจินกระโดดลงน้ำ ตรงข้ามกันมิได้ไปช่วยเถียนเจียวเจียว แต่ไปช่วยหร่วนเนี่ยนถังเพราะเถียนเจียวเจียวยังดิ้นอยู่ในน้ำได้ แต่หร่วนเนี่ยนถังล้วนจมลงไปแล้ว หากไม่ช่วยขึ้นมา น่ากลัวว่าจะมีอันตรายถึงชีวิตจากนั้น ขณะนางว่ายน้ำไปทางหร่วนเนี่ยนถัง เถียนเจียวเจียวกลับจับนางไว้“คุณชายซ่ง รีบช่วยข้า!”ซ่งรั่วเจิน “?”“แม่นา
Last Updated : 2024-11-08ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง บทที่ 306
“ทั้งๆ ที่เถียนเจียวเจียวและหร่วนเนี่ยนถังตกน้ำพร้อมกัน ก่อนนี้หร่วนเนี่ยนถังจมน้ำหมดสติไปแล้ว พวกเจ้าดูเถียนเจียวเจียวยังมีแรงดิ้นอยู่เลยนะ”“ข้ามองปราดเดียวก็รู้ว่า แม่นางเถียนว่ายน้ำเป็น หากว่ายน้ำไม่เป็นจริง ไฉนเลยจะสามารถทนอยู่นานเพียงนั้นได้?”เดิมทีก็ไม่ต้องให้ซ่งรั่วเจินพูดให้มากความ คนทั้งหมดล้วนรู้ดีอยู่ภายในใจเถียนเจียวเจียวเผยสีหน้าว้าวุ่น คราวนี้ไม่ดิ้นแล้ว รอเพียงสาวใช้และแม่นมเหล่านั้นช่วยนางขึ้นไป“เร็ว รีบช่วยน้องสาวข้าขึ้นมา” เถียนจื่ออี๋ตอบสนองแล้ว แสดงละครต่อไปคนในที่เกิดเหตุเห็นภาพนี้ คิดเพียงการแสดงนี้เกินจริงเกินไปแล้ว เพิ่งพูดว่ายังดิ้นอยู่ ครู่ต่อมาก็ไม่ดิ้นแล้วยิ่งไปกว่านั้น เถียนเจียวเจียวลืมไปแล้ว คนว่ายน้ำเป็นอยากจมกลับไม่ใช่เรื่องง่าย...“เจินเอ๋อร์ อาการของแม่นางหร่วนเป็นอย่างไรบ้าง?” หลิ่วหรูเยียนเอ่ยถามอย่างกังวลเดิมทีวันนี้เป็นวันเฉลิมฉลอง หากเกิดเรื่องใหญ่ขึ้นในตอนนี้ ยิ่งไม่ต้องพูดว่าหร่วนเนี่ยนถังเป็นลูกของหร่วนไท่ซือ ช่างชี้แจงยากโดยแท้มือสองข้างของซ่งรั่วเจินกดบริเวณอกของหร่วนเนี่ยนถัง ฝ่ายหญิงสำลักน้ำออกมาอย่างว่องไว คนเองก็ฟื้นคืนส
Last Updated : 2024-11-09ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง บทที่ 307
“คุณหนู เมื่อครู่อยู่ดีๆ ท่านก็ไปช่วยคุณหนูเถียนทำไมเจ้าคะ?”“ปกติท่านและแม่นางเถียนก็มีความสัมพันธ์ไม่ดีต่อกัน ก่อนนี้นางยังพูดล่วงเกินท่าน ท่านจะใจดีเพียงนี้ไม่ได้ ครั้งนี้ถูกนางทำให้เดือดร้อนจนตกน้ำไปพร้อมกัน”สีหน้าเซียงหลานเป็นกังวล หากคนตกน้ำเป็นคนอื่นก็ช่างเถอะ ปกติเถียนเจียวเจียวบาดหมางกับคุณหนู ตอนนี้ตกน้ำเพราะช่วยนาง แม้แต่คำขอบคุณก็ไม่มี“เป็นข้าไม่ประมาณกำลังตน เดิมทีก็ไม่อยากทำลายงานเลี้ยงของสกุลซ่ง คิดไม่ถึงลงท้ายแม้แต่ตนเองก็ตกน้ำไปด้วย”หร่วนเนี่ยนถังนึกขึ้นได้ว่าก่อนนี้ได้ยินแผนของเถียนเจียวเจียวและเถียนจื่ออี๋ พวกนางตั้งใจเลือกตกน้ำบริเวณที่ซ่งอี้อันอยู่ไม่ไกล เพราะก่อนนี้ได้ยินว่าซ่งอี้อันว่ายน้ำเป็นหลังตกน้ำแล้ว ขอเพียงซ่งอี้อันกระโดดลงไปช่วยคน เถียนเจียวเจียวก็จะสามารถอาศัยโอกาสนี้พึ่งพาซ่งอี้อันเพราะเหตุนี้นางถึงอยากเข้าไปห้าม คิดไม่ถึงถึงขั้นถูกเถียนเจียวเจียวลากลงไปด้วยกัน...“คุณหนู บ่าวกล้ารับประกันเถียนเจียวเจียวคนนั้นไม่มีวันขอบคุณ เมื่อครู่นางยังขวางคนเข้าไปช่วยท่านอีกด้วย”“หากแม่นางซ่งไปช้ากว่านี้อีกนิด บ่าวกังวลว่าท่านจะ...”หร่วนเนี่ยนถังคลี่
Last Updated : 2024-11-10ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง บทที่ 308
“แม่นางซ่ง คุณหนูบ้านข้าไม่มีวันผลักคุณหนูเถียนเป็นอันขาดเจ้าค่ะ ตอนนั้นบ่าวอยู่ด้านข้างล้วนเห็นความจริง นางต้องการช่วยคน!”ชุนหลานร้อนใจแทนคุณหนูของตน “คุณหนูเถียนไร้ยางอายเกินไปแล้ว เหตุใดหาเรื่องกลับได้เล่า?”ใบหน้าเล็กของหร่วนเนี่ยนถังเผือดซีดคิ้วขมวดแน่น สายตากลับมุ่งมั่น “ข้ามิได้ผลักนาง เป็นพวกเขาปรักปรำข้า”“ไม่ต้องร้อนใจ พวกเราออกไปดูก่อนเถอะ”ซ่งรั่วเจินเห็นหร่วนเนี่ยนถังมองดูแล้วแม้อ่อนแอบอบบาง แต่เผชิญหน้ากับเรื่องพรรค์นี้กลับไม่ว้าวุ่นรับมือไม่ทัน ก็รู้ว่านางเองก็เป็นคนมีความคิดคนหนึ่งหลังทั้งสองมาถึงด้านนอก เถียนเจียวเจียวก็โวยวายตั้งแต่แรกแล้ว“เดิมทีข้าก็ยืนอยู่ที่นี่ดีๆ ปรากฏว่าแม่นางหร่วนเดินเข้ามาและผลักข้าลงไปอย่างกะทันหัน ครู่ต่อมาข้าจึงจับแขนเสื้อนางไว้ นี่ถึงลากนางลงไปพร้อมกัน”เถียนเจียวเจียวแสร้งเสียใจบีบน้ำตา “พวกท่านเป็นเมื่อครู่ข้าจงใจ ข้ายอมรับข้าโมโหจริง แต่นางผลักข้าตกน้ำท่ามกลางทุกคน อยากให้ข้ากลายเป็นตัวตลกของคนมากเพียงนี้ หรือข้าจะยังไม่โมโหได้อีก?”เพราะเรื่องก่อนหน้านี้ทุกคนจึงดูเบาเถียนเจียวเจียว บัดนี้เห็นนางเล่าเรื่องออกมา คำตำหนิจึงมิได้
Last Updated : 2024-11-11
Latest chapter
ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง บทที่ 484
เวลาคล้ายหยุดนิ่งก็มิปานบัดนี้ความครึกครื้นของเขตล่าสัตว์เงียบงันไร้เสียง ทุกคนหันมองซ่งรั่วเจิน เพียงคิดว่านางดุจดั่งเซียนเดินดิน วิธีการนี้ชวนให้คนรู้สึกประหวั่นพรั่นพรึงไม่มีใครสงสัยว่านี่คือความสามารถของซ่งรั่วเจินสามารถทำให้สวรรค์ลงทัณฑ์ทันท่วงทีเช่นนี้ได้ นี่คือวิธีการน่าทึ่งอะไรกัน?อวิ๋นเนี่ยนชูและเมิ่งชิ่นลืมตาอ้าปากค้าง ปากที่อ้าออกลืมปิดให้สนิท ตนเองสามารถมีสหายหญิงเช่นนี้ได้ นับเป็นวาสนายิ่งใหญ่!เรื่องนี้พูดออกไปสามารถโอ้อวดได้ชั่วชีวิต!พี่น้องชายทั้งสี่ของสกุลซ่งหันหน้าสบตากัน มองเห็นท่าทางตกตะลึงของอีกฝ่าย หลังตอบสนองกลับมาได้ก็รู้สึกมีความสุขอย่างบอกไม่ถูกน้องหญิงของตนมีความสามารถยอดเยี่ยมเกินไปแล้วกระมัง!เพียงสถานการณ์ในวันนี้ ภายภาคหน้าใครยังขวัญกล้าทำตัวโอหังต่อหน้าน้องสาว นั่นก็คือรนหาที่ตาย!ไม่เห็นหรือว่าแม้แต่สวรรค์ก็ยืนทางฝั่งน้องหญิงห้า?“ไม่รู้ว่าพวกเจ้าคิดเห็นเช่นไรต่อคำอธิบายนี้?”ซ่งรั่วเจินเลิกคิ้วขึ้น สายตาเย็นชาสบมองถังหงจี้ เหอเฉิงหยางและคนอื่น เจือความเย้ยหยันหลายส่วนสีหน้าถังหงจี้และคนอื่นล้วนไม่สบอารมณ์มาก นึกเสียใจภายหลังภายในใจ
ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง บทที่ 483
เหอเฉิงหยางสบมองซ่งรั่วเจินอย่างโกรธแค้น “โหดเหี้ยมจริงนั่นล่ะ! หากครั้งนี้ข้าไม่สามารถลงโทษเจ้าได้ ไฉนเลยข้าจะมีหน้าพบเซียงหนิงได้?”“สกุลซ่งจะต้องมอบคำอธิบายให้พวกเราอย่างหนึ่ง นี่คือต้องการจะเอาชีวิตของเซียงหนิงจริงๆ!”ถังหงจี้ย่อมไม่พลาดโอกาสอันดีนี้ไป พูดว่า “ซ่งอี้อัน คราวนี้ไม่ใช่ข้ามอบคำอธิบายให้เจ้า แต่เป็นพวกเจ้าสกุลซ่งสมควรมอบคำอธิบายให้คนทั่วหล้า!”เวลาเพียงชั่วพริบตา นับตั้งแต่อวิ๋นจู๋สองคนสาบานในช่วงเวลาสั้นๆ การแสดงของสกุลเหอและสกุลถังก็มากเพียงพอแล้วฉู่จวินถิงและสี่พี่น้องสกุลซ่งกลับไม่รีบ เพราะเคยเห็นความสามารถของซ่งรั่วเจินมาก่อน ก็รู้ว่าในเมื่อนางพูดเช่นนี้จะต้องทำได้อย่างแน่นอน“รีบอะไรกัน? ต่อให้ต้องการฟ้าผ่าท่ามกลางอากาศแจ่มใสเช่นนี้ก็ต้องใช้เวลาสักหน่อยมิใช่หรือ?” ซ่งจืออวี้พูดอย่างไม่พอใจถ้อยคำนี้ทำให้ถังหงจี้และเหอเฉิงหยางหัวเราะลั่น “ซ่งจืออวี้ เพื่อปกป้องน้องสาวไม่ว่าคำใดเจ้าก็สามารถพูดออกมาได้ เพิ่งได้ยินเป็นครั้งแรกว่าฟ้าผ่าก็ต้องรอเวลา!”คนรอบข้างหัวเราะออกมาอย่างอดไม่ได้ คิดไม่ตกว่าอยู่ดีๆ เหตุใดซ่งรั่วเจินจึงต้องรนหาที่ด้วยอธิบายออกมายังมีโอกา
ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง บทที่ 482
เขตล่าสัตว์ของเชื้อพระวงศ์ตกอยู่ในความเงียบอย่างแปลกประหลาด ทั้งๆ ที่มีคนมากมายถึงเพียงนี้ แต่สายตายามทุกคนสบมองซ่งรั่วเจิน กลับรู้สึกใจสั่นอย่างไร้สาเหตุฮองเฮาเห็นภาพนี้อยู่ภายในสายตา ท่าทีรับมืออย่างสุขุมของซ่งรั่วเจินทำให้นางเปลี่ยนความคิดไม่มีท่าทางกล้าๆ กลัวๆ เหมือนสตรีเกิดในตระกูลเล็กๆ เผชิญหน้ากับความสงสัยโดยไม่ลนลาน ยิ่งไปกว่านั้นยังสามารถชี้จุดปัญหาได้อย่างตรงประเด็นเพียงแต่สำหรับเรื่องคำสาบานทำนองนี้กลับไม่น่ากลัวมากนัก กระนั้นเพียงออกจากปากแม่นางคนนี้ ถึงขั้นทำให้ทุกคนตกตะลึงได้ทุกคนที่นี่ล้วนนึกถึงความสามารถด้านศาสตร์ลี้ลับของซ่งรั่วเจิน โดยเฉพาะหลังจุดกระดาษเขียนยันต์แล้ว รู้สึกลึกลับมากยิ่งขึ้น ไม่กล้าพูดเหลวไหลส่งเดชอีกถังเสวี่ยหนิงเห็นคนเหล่านั้นกล้าๆ กลัวๆ ไม่กล้าพูด เอ่ยปากอย่างอดไม่ได้ “เดิมทีพวกเจ้าก็ไม่มีเรื่องให้ต้องละอายใจอยู่แล้ว ยังกังวลอะไรอีกเล่า? รีบพูดออกมาเถอะ!”อวิ๋นจู๋และเพ่ยอวิ๋นสบตากันแวบหนึ่ง รู้สึกกังวลภายในใจ ไม่มีใครกล้าพูดก่อนเหอเซียงหนิงกระซิบเร่ง “กลัวอะไร? ก็แค่จงใจข่มขู่พวกเจ้าเท่านั้น หรือพวกเจ้าเชื่อจริง?”“ทุกวันมีคนสาบานไม่รู
ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง บทที่ 481
“ข้าได้ยินมาว่าหลังเจ้าถูกขับไล่ออกจากสกุลเหอก็ไม่มีเงินติดตัว ทำได้เพียงไปอยู่ที่สกุลฉินชั่วคราว ส่วนฉินซวงซวงและหลินจือเยว่ติดเงินข้ายังไม่ได้คืน น่าจะไม่มีเงินมากถึงเพียงนั้นมอบให้เจ้าไปตามหาคนได้กระมัง?”เมิ่งชิ่นเองก็ช่วยพูด “องครักษ์จวนแม่ทัพของพวกเรามีฝีมือไม่เลว ไม่ว่ามองอย่างไรทำเรื่องลับๆ พรรค์นี้ก็สมควรให้คนสนิทไปลงมือ รั่วเจินไม่ใช่คนโง่ ยังไม่ต้องพูดว่าไปหาอวิ๋นจู๋ตัวไร้ประโยชน์คนนี้ ยังให้เขาไปตามหาคนช่วยที่นอกจวนอีกรึ?”“เรื่องนี้เพียงได้ยินก็รู้ว่าเป็นความเท็จ ใครเชื่อก็โง่แล้ว!”คนอื่นเองก็คิดว่าเป็นเช่นนี้จริง เรื่องนี้ไม่มีเหตุผลเอาเสียเลย!เหอเซียงหนิงเห็นสถานการณ์แล้วกลับไม่รีบ “จะต้องเป็นเพราะนางกังวลว่าจะถูกคนในครอบครัวรู้เรื่องนี้ จึงไปหาคนที่นอกเมือง”“คนอื่นในสกุลซ่งล้วนเป็นคนตรงไปตรงมา ไม่มีวันปล่อยให้นางทำเรื่องโหดเหี้ยมพรรค์นี้”ซ่งจืออวี้หัวเราะออกมาอย่างสุดระงับ “คราวนี้กล่าวหาพวกเรา ต้องการยุแยงความสัมพันธ์ระหว่างพี่น้องของพวกเรา? ข้าจะบอกเจ้าให้นะ ไม่มีวันเสียหรอก!”“เดิมทีน้องหญิงห้าของข้าก็ไม่ใช่คนใจคอโหดเหี้ยม หาไม่แล้วนางคิดอยากได้ชีวิตของเจ้
ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง บทที่ 480
“พูดจาเหลวไหลอะไร? พวกเขาล้วนพูดความจริง!” ถังเสวี่ยหนิงรีบตอบโต้กลับ“เจ้ามีหลักฐานอะไรว่าพวกเขาพูดความจริง?” ซ่งรั่วเจินถามกลับ “ล้วนอาศัยปากพูดทั้งนั้นมิใช่หรือ? ข้าเห็นได้อย่างชัดเจนว่าเป็นพวกเจ้าซื้อตัวพวกเขามาปรักปรำข้า!”ถังเสวี่ยหนิงรู้สึกเหลือเชื่อ “พวกเขาล้วนพูดความจริงต่อหน้าแล้ว เจ้ายังปฏิเสธไม่ยอมรับ ไร้ยางอายเกินไปแล้วกระมัง!”“หาสองสามคนออกมาตั้งใจปรักปรำข้า นี่ง่ายดายเกินไปแล้วกระมัง!”ซ่งรั่วเจินเผยสีหน้าเยาะหยัน เลื่อนสายตาหันมองทางคนโกหกเหล่านั้น สายตาคมกริบ“ข้าขอเตือนพวกเจ้า วันนี้ฮองเฮาเป็นผู้ตัดสินคืนความยุติธรรม มิใช่สถานที่ให้พวกเจ้าพูดจาเหลวไหลได้!”“หากเป็นไปตามที่พวกเจ้าพูดจริง ยืนกรานป้ายความผิดให้ข้า พวกเจ้าเองก็หนีไม่พ้น ทั้งหมดล้วนต้องเข้าคุกหลวง!”“ข้าขอชี้แนะพวกเจ้าให้คิดให้ดี ถึงตอนนั้นเข้าคุกแล้วอย่าได้นึกเสียใจภายหลัง!”ได้ยินดังนั้น สายตาอวิ๋นจู๋สะท้อนแววตกตะลึง “เข้าคุกหลวง?”พวกเขาถึงขั้นต้องเข้าคุกหลวง?“ย่อมต้องเข้าคุกหลวง ต่อให้น้องหญิงของข้าเป็นผู้สั่งการ แต่คนลงมือคือพวกเจ้า พวกเจ้าคิดว่าจะอยู่รอดปลอดภัยได้หรือ?” ซ่งอี้อันพูดเสียงเ
ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง บทที่ 479
สีหน้าเหอเซียงหนิงกระตือรือร้น มองถังเสวี่ยหนิงเป็นผู้มีพระคุณของตนเดิมทีซ่งจืออวี้ยังตื่นเต้น น้องหญิงของตนทำอะไร คนอื่นอาจไม่รู้ แต่เขารู้ดีอยู่เต็มอกคืนวันนั้นทั้งๆ ที่เหอเซียงหนิงวางอุบายทำร้ายน้องหญิงตน ต้องการลักพาตัวน้องหญิงไปที่ตรอกหย่งอัน โชคดีน้องหญิงมีความสามารถ ทำลายแผนของพวกเขาหาไม่แล้ว บัดนี้คนถูกทำลายก็คือน้องหญิง!บัดนี้เหอเซียงหนิงแว้งกัด เขาเองก็กังวลพวกคนที่ถูกส่งออกไปสองสามคนนั้นจะถูกพากลับมาได้ แต่เมื่อได้เห็นว่าใบหน้าเหล่านั้นมิใช่สองสามคนก่อนหน้านี้ กลับสงบใจลงไม่น้อยแล้ว“คุณหนู นั่นไม่ใช่อวิ๋นจู๋หรือ?”เฉินเซียงเห็นหนึ่งในชายกลุ่มนั้น สีหน้าเปลี่ยนไป ภายในสายตาเปี่ยมโทสะระคนความรู้สึกเหลือเชื่อ“ไอ้คนเนรคุณ ที่ผ่านมาคุณหนูดีต่อเขาไม่เลว เขาถึงขั้นถูกพวกเขาซื้อไว้มาทำร้ายท่าน!”ซ่งรั่วเจินเองก็จำหนึ่งในชายเหล่านั้นได้แล้ว เป็นบ่าวรับใช้ภายในเรือนนางก่อนหน้านี้ เมื่อหลายวันก่อนพูดว่ามารดาที่บ้านตายไป นางยังมอบเงินให้หนึ่งก้อนเพื่อให้เขากลับไปจัดการงานศพดีๆใครคาดคิดเล่าว่าจะเป็นคนเนรคุณคนหนึ่ง เพียงชั่วพริบตาก็กลายเป็นสุนัขรับใช้ของเหอเซียงหนิงแล้ว?
ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง บทที่ 478
เห็นว่าอุบายเล็กๆ ถูกเปิดโปงแล้ว ถังเสวี่ยหนิงก็ไม่สามารถเก็บอารมณ์บนสีหน้าได้อีกนางประเมินซ่งรั่วเจินต่ำเกินไปแล้ว!ทำเรื่องต่ำช้าถึงเพียงนี้ อีกทั้งยังถูกเปิดโปงต่อหน้าธารกำนัล แต่กลับไม่ว้าวุ่น ชนิดที่ว่ายังเกิดความคิดหาข้อผิดพลาดของนางอีกด้วยมิน่าเล่าอายุมากแล้วอีกทั้งยังถอนหมั้น แต่ยังสามารถยั่วยวนฉู่อ๋องได้ เพียงวิธีการนี้ สตรีทั่วไปล้วนไม่ใช่คู่ต่อของนาง“ความคิดเจ้าโหดเหี้ยมถึงเพียงนี้ ทำลายเหอเซียงหนิงเพราะแค้นส่วนตัว ข้าก็แค่อยากเปิดเผยต่อหน้าทุกคนเท่านั้น นี่มีอะไรผิดกัน?”“สำหรับคนไร้เมตตาอย่างเจ้าคนนี้ ทำร้ายผู้บริสุทธิ์อย่างโหดเหี้ยม ข้าก็แค่อยากทวงความบริสุทธิ์ให้เหอเซียงหนิงเท่านั้น!”ถังเสวี่ยหนิงพูดอย่างองอาจมีคุณธรรม ราวกับวีรสตรีผู้มุ่งมั่นเพื่อปวงประชาอย่างแท้จริง หวังเพียงจับคนร้ายมาลงโทษตามกฎหมายเท่านั้นวันนี้มีนางอยู่ ซ่งรั่วเจินอย่าได้คิดพลิกสถานการณ์กลับมาได้เลย!ครู่ต่อมา นางเลื่อนสายตามองทางเหอเซียงหนิง “เซียงหนิง เอาพยานของเจ้าออกมาเถอะ!”เหอเซียงหนิงกังวลใจ นางไม่เคยเห็นเหตุการณ์ใหญ่เช่นนี้มาก่อน ยิ่งไม่ต้องพูดว่ายังมีฮองเฮาเป็นผู้ตัดสินหากจั
ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง บทที่ 477
ซ่งอี้อันเอ่ยปากเสียงเย็น “หากน้องหญิงห้าของข้าถูกพวกเจ้าปรักปรำจนคิดไม่ตกฆ่าตัวตายไป หรือว่าทุกท่านที่นี่มิใช่มือสังหารกันเล่า?”“ไม่มีหลักฐาน อาศัยเพียงปากของนางก็ปรักปรำความผิดแล้ว นี่น่าขันเกินไปแล้ว!”เพียงถ้อยคำนี้พูดออกมา ทุกคนที่ด่าว่าซ่งรั่วเจินก็เงียบปากลงในทันใด ไม่กล้าตั้งข้อสันนิษฐานส่งเดชอีกซ่งรั่วเจินมองทางพี่รองของตนอย่างแปลกใจ สมเป็นผู้มีพรสวรรค์ของจอหงวน เพียงเปิดปากก็ได้ผลลัพธ์ไม่ธรรมดา“แม่นางถัง เจ้าจงใจพาเหอเซียงหนิงมาพูดเช่นนี้ น่าจะมีหลักฐานกระมัง?”“มิสู้นำออกมาเสียเลย หาไม่แล้วเพื่อปรักปรำข้าจึงแต่งเรื่องออกมาเช่นนี้ แต่ไหนแต่ไรมาบนโลกนี้ไม่ใช่ใครร้องไห้คนนั้นก็มีเหตุผลหรอกนะ”“ข้าและคุณชายสวีบริสุทธิ์ใจต่อกัน เหอเซียงหนิงคิดว่าข้าและนางเป็นศัตรูหัวใจกัน แต่ในสายตาข้า เดิมทีข้าและนางก็ไม่จำเป็นต้องต่อสู้เป็นปรปักษ์กัน ยิ่งไม่ต้องพูดเรื่องหึงหวง”“ขอถามหน่อยเถิด...เหตุใดข้าต้องทำร้ายนางถึงเพียงนี้ด้วยเล่า? คงมิใช่พูดหน้าซื่อตาใส ก็สามารถตั้งข้อหากล่าวโทษข้าได้หรอกกระมัง?”ดวงตาคู่งามดำดุจหมึกของซ่งรั่วเจินจับจ้องถังเสวี่ยหนิง ดวงหน้างดงามขาวนวลไม่มีควา
ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง บทที่ 476
“หากเรื่องนี้มีเงื่อนงำอยู่จริง เหอเซียงหนิงเองก็น่าสงสารเกินไปแล้วกระมัง!”“นี่คือบีบคั้นคนให้ตาย จะต้องได้รับความทุกข์ใจอย่างหนักเป็นแน่ ซ่งรั่วเจินโหดเหี้ยมเกินไปแล้ว!”กลุ่มคนต่างชี้หน้าบริภาษขึ้นมาระลอกหนึ่ง ฉินซวงซวงลอบลำพองใจภายในใจ เพื่อทำให้ชื่อเสียงซ่งรั่วเจินเสื่อมเสีย นางวางแผนทั้งหมดไว้อย่างดีแล้ว!ฉู่จวินถิงเหลียวมองคนที่เป็นผู้นำของกลุ่มคน ออกคำสั่งผู้อยู่ใต้อาณัติ “จับตามองคนเหล่านั้นอย่างใกล้ชิด ห้ามมิให้หลุดรอดไปได้แม้คนเดียว”“พ่ะย่ะค่ะ ท่านอ๋อง”“ไม่ต้องกังวล คนเหล่านี้น่าจะถูกซื้อตัวไว้แล้ว จงใจพูดเช่นนี้ อีกเดี๋ยวสอบสวนอย่างละเอียดก็จะรู้ผล”สุ้มเสียงฉู่จวินถิงมั่นใจมาก สอบสวนคนเหล่านี้ เดิมทีก็ไม่ต้องใช้วิธีการมากมายอะไร เพียงถามอย่างไม่ตั้งใจก็สามารถรู้ได้ซ่งรั่วเจินเอ่ยถามอย่างอดไม่ได้ “ท่านอ๋องไม่สงสัยหม่อมฉันเลยหรือ?”“เหตุใดข้าต้องสงสัยเจ้าด้วย?” ฉู่จวินถิงสุขุมสงบนิ่ง “ยิ่งไปกว่านั้นเมื่อแรกเหอเซียงหนิงทำกับเจ้าเยี่ยงไร ข้าเข้าใจทั้งหมดแล้ว”“ยิ่งไม่ต้องพูดว่าเรื่องนี้ไม่ใช่ฝีมือเจ้า ต่อให้เป็นฝีมือเจ้า ก็ไม่มีอะไรไม่เหมาะสม”ภายในสายตาของฉู่จวิน
