เข้าสู่ระบบแชร์
เรียนรู้ชีวิตใหม่
ปรับปรุงล่าสุด:
2025-02-08 20:09:10“ ท่านโจรอี้หรานนางผู้นี้ร่างกายอ่อนแอมาก นางคงหักโหมจากการทำงานหนัก ข้อเท้ายังมีอาการบาดเจ็บ รอยขีดข่วนตามร่างกายล้วนเป็นแผลใหม่ที่ยังไม่หายดี “
โจรอี้หรานยืนท่าทางดีใจเป็นอย่างมาก เพราะนางผู้นี้ไม่ใช่ลูกสาวที่หมายจะส่งมาให้ “ ท่านหมอหลวงท่านกลับไปพักผ่อน ข้าจะให้บ่าวรับใช้ค่อยปรุงยาตามที่ท่านสั่ง” “กระหม่อมทูลลา” แรงกระชากม้าหยุดกะทันหัน บุรุษรูปงามสูงโปร่งตาคมกระโจนลงบนตัวม้า เดินเข้ามาในเรือนเหมือนปกติในทุกวันๆ “ ท่านพ่อ ท่านมาอยู่ที่เรือนข้าได้เช่นไร “ โจรอี้หราน” เจ้านึกสิ ว่าวันนี้เป็นวันอะไร” เฝิงเส้าเฟิงมึนงง มองบนเล็กน้อยเดินคิดอยู่หลายคร่า “ ข้านึกออกแล้ว วันนี้เป็นวันแต่งงานของข้า “ โจรอี้หรานได้ยินเช่นนั้น เหวี่ยงตัวสะบัดชายกระโปรงเดินออกไปด้วยสีหน้าดุดัน “ วันนี้เป็นวันแต่งงานข้า แล้วนางผู้นั้นอยู่ที่ใดกัน” กร๊อบ!! เสียงบิดลำคอด้วยอาการเหนื่อยล้าเล็กน้อย อ้าปากหาวยื่นแขนออกบิดลำตัวเดินเข้าห้องนอนของตน ตกใจเห็นสตรีนอนอยู่ที่นอนของตน จึงนึกขึ้นได้ว่านี้คือภรรยาที่แต่งงานด้วย หน้าตาก็สวย ถูกจ้างเท่าไรกันถึงยอมแต่งงานกับคนไร้สติ “ ตน ค่อย ๆ โน้มตัวก้มลงจ้องหน้าหญิงสาวอย่างใกล้ชิด ซุนอี้ จู่ ๆ ก็ลืมตาขึ้นมาโดยไม่ทันให้เฝิงเส้าเฟิงตั้งตัว “ไอ้บ้า “ เฝิงเส้าเฟิงร้องโอดครวญอย่างกับเด็ก 3 ขวบ “ โอ๊ยข้าเจ็บ เจ้าทำข้าเจ็บ “ ดิ้นทุรนทุรายโดดไปมาทำหน้างอนเล็กน้อย ซุนอี้ถึงกับกุมหน้าผาก “นี้ข้ากำลังเลี้ยงเด็กอยู่ จริงด้วย “ นั่งถอนหายใจพร้อมเข้ายื่นมือไปปลอบโยนชายไร้สติให้ลุกมานั่งข้างๆ “เจ้ามานี่ มานั่งข้าง ๆ ข้าเลิกร้องไห้ได้แล้ว ข้าไม่ได้ตั้งใจ “ เฝิงเส้าเฟิงพยักหน้าพร้อมกอดซุนอี้เอาหัวแนบท้องอย่างกับเด็กทารก “เจ้าคือภรรยาข้า ข้าจะปกป้องเจ้าเอง” ร้ายนักนะ เฝิงเส้าเฟิงใช้โอกาศนี้เตะเนื้อต้องตัวภรรยาตนเอง ซุนอี้ ใช้มือจับแก้มเบาๆ “ ลุกขึ้นเถิด เจ้าออกไปเล่นข้างนอกก่อน ตอนนี้ข้าร่างกายอ่อนแอนักข้าต้องพักผ่อน “ เฝิงเส้าเฟิงรีบลุกขึ้น ยื่นฝ่ามือทั้งสองจับแก้มและหน้าผากภรรยา “ ท่านไม่สบายจริงด้วย งั้นข้าจะอยู่เป็นเพื่อนเจ้า” เฝิงเส้าเฟิงรีบกระโดดขึ้นเตียง ดึงผ้าห่มพร้อมเรียกภรรยาให้มานอนด้วยกัน “เมีย มาสิ ข้าจะอยู่เป็นเพื่อน” ซุนอี้ลังเลเล็กน้อยที่ต้องนอนกับชายแปลกหน้า “ เอาสิ ผัว ไร้สติคงทำเรื่องอย่างว่าไม่เป็นหรอก” นางตัดสินใจนอนร่วมเตียงเดียวกันกับเฝิงเส้าเฟิง จนทั้งสองหลับไปในที่สุด 3 ชั่วโมงผ่านไป นิ้วมือกระดิกเริ่มรู้สึกตัวเหมือนมีอะไรมาทับที่หน้าอกจับ ๆ คล้ำ ๆ ดู รีบดีดลำตัวลุกขึ้นสะบัดแขนออกขาข้างซ้ายถีบเฝิงเส้าเฟิงตกเตียงโดยไม่ได้ตั้งใจ “ โอ๊ย ตีนหนักจัง” จากนั้นเฝิงเส้าเฟิงก็หันหน้ามาหัวเราะใส่เมียตน “ ท่านอยากเล่นกับข้าก็ไม่บอก” ซุนอี้ยกมือส่ายไปมาแล้วประคองเฝิงเส้าเฟิงมานั่ง “ สามี ข้าไม่ได้ตั้งใจ ขาข้ามันชอบกระตุก “ เฝิงเส้าเฟิงมองไปที่ขาข้างซ้ายที่เมียตนนั้นบอกว่า มันกระตุก เลยยกข้าข้างนั้นขึ่นโดยที่ซุนอี้ไม่ทันตั้งตัว “ ข้างนี้รึ มันกระตุก” ซุนอี้ตกใจที่เฝิงเส้าเฟิงนั้นยกขาตนขึ่นจนชี้ตั้ง แถมยังโน้มตัวมาจ้องหน้าและถามไปพรางๆ “ ใช่ข้างนี้หรือไม่ เมียทำไมไม่ตอบข้า ซุนอี้สะบัดเบี่ยงลำตัวลุกขึ้น “ ใช่ขาข้างนี่แหละ เจ้าอย่าไปจับมันบ่อยละ เดี๋ยวมันจะเตะก้านคอเจ้าโดยไม่รู้ตัว? “ เฝิงเส้าเฟิงถึงกับคิดในใจว่าเมียตนนั้น ดุ มาก เลยแกล้งยิ้มเฝือนๆเหมือนคนบ้า “ข้าไม่จับมันแล้ว หากมันกำเริบข้าอาจตายได้” ซุนอี้ยิ้มด้วยสีหน้าที่เหนื่อยๆ เหมือนราวกับว่าตนนั้นกำลังเลี้ยงเด็ก “ เอาละ ข้าจะไปอาบน้ำ เจ้าออกไปเล่นข้างนอกก่อนเถิด” จากนั้นเฝิงเส้าเฟิงเดินดุกดิกวิ่งซนออกไปข้างนอกตามที่เมียสั่ง “ ไปเสียที เหนียวตัวจะแย่ ว่าแต่ห้องน้ำสมัยเก่าเป็นเหมือนในชี่รี่ไหมนะ” จู่ๆนางกำนัลบ่าวรับใช้ก็เดินเข้ามา “ องค์หญิงซุนอี้ หากจะอาบน้ำ หม่อมฉันจะเตรียมเครื่องปะผิวให้เพคะ “ นางยิ้มให้นางกำนัลแล้วถามด้วยความสงสัย หากเจ้าไม่ทำหน้าที่นี้ จะเป็นเช่นไร” นางกำนัลรู้สึกงงกับคำถาม ผู้คนทั่วไปก็รู้ๆกันเหตุใด องค์หญิงซุนอี้ถึงไม่รู้ หากหม่อมฉันไม่ทำจะถูกโบยเพราะบกพร่องในหน้าที่ เพคะ “ ซุนอี้พยักหน้ายิ้มกลบเกลื่อน “ ข้าถาม ไปงั้น อย่าได้สงสัยในสิ่งที่ข้าเพึ่งจะเอ่ยไป “ บ่าวรับใช้ได้ยินดังนั้นรีบเตรียมเครื่องปะชำระล้างร่างกายทันที บรรยากาศด้านหลังเรือนเฝิงเส้าเฟิงมีลำธารไหลผ่าน น้ำใสสะอาดสีฟ้าอ่อนๆมองเห็นทะลุดินใต้น้ำ ด้านข้างมีห้องน้ำส่วนตัวอาบน้ำอย่างดี “ โอ้โฮ ได้บรรยากาศมาก” นางกำนัลมาได้ยินคำพูดแปลกประหลาดจึง ถามซ้ำว่าต้องการอะไรอีกหรือไม่ “องค์หญิง พูดว่าอะไร กระหม่อมไม่เข้าใจ หรือว่าองค์หญิงต้องการสิ่งใด บอกหม่อมฉันได้” ซุนอี้” ข้าไม่ต้องการสิ่งใดเจ้าออกไปเถิดหากมีอะไร ข้าจะเรียกหา” นางกำนัล/ ชงหยุน บ่าวรับใช้ที่เฝิงเส้าเฟิงไว้ใจ นิสัยดี รู้ผิดรู้ถูก ซื่อสัตย์ต่อเจ้านายเป็นอย่างมาก) ในอ่างน้ำอาบน้ำใบใหญ่สีขาวขุ่นดังน้ำนม ปลายเท้าค่อยจุ่มลงน้ำอย่างช้าๆเผยให้เห็นขาเรียวๆขาวๆนวลผ่องที่ไม่เคยผ่านชายใดมาเลย “ อาบน้ำสผมน้ำข้าวก็ดีเหมือนกัน มันรู้สึกแปลกใหม่ดี” บรรยากาศกำลังไปได้ดีสักพักก็มีเสียงโวยวายมาจากในเรือน “ปล่อยข้านะ ข้าจะไปหาเมียข้า เมียข้าอยู่ไหน” ชงหยุนวิ่งไล่ตามองค์ชายจนหอบเหนื่อย ปวดขาแลจะวิ่งตามไม่ไหวแล้ว “ ชงหยุน” โอ๊ะ วันแรกก็จะไม่ไหวแล้ว ท่านชายนะท่านชาย” นางจึงได้แต่นั่งหายใจพะงาบๆ เหงื่อย้อยไหลตกพิงเสาหน้าเรือน ซุนอี้” เสียงอะไร เกิดอะไรขึ้น “ เฝิงเส้าเฟิง” เอ๊ะ! เมียข้าอาบน้ำอยู่นี่เอง ข้าขออาบด้วยคนนะ “ ซุนอี้ตกใจ กริ๊ดลั่น!!! ด้วยความมือไวยิบไม้ที่อยู่ข้างๆเขวี้ยงใส่หัวเฝิงเส้าเฟิงจนสลบไปในที่สุด “ ตายไหมนะ....ชงหยุน? มาหาข้าหน่อย” ชงหยุนได้ยินซุนอี้เรียกหารีบลุกขึ่นไปหาทันที นางไม่ทันระวังเดิน สดุดล้มหน้าห้องน้ำพอก้มหันไปด้านหลังเจอเฝิงเส้าเฟิงนั่งสลบอยู่หน้าประตู ที่ศีรษะมีเลือดออกเล็กน้อย “องค์หญิงฝีมือท่านใช่หรือไม่” ซุนอี้พยักหน้าพร้อม ถือไม้เป็นหลักฐานให้บ่าวรับใช้ดู “ ข้าไม่ได้ตั้งใจ ใครบอกให้เข้ามาในห้องอาบน้ำ “ ชงหยุน” องค์หญิงรีบอาบน้ำให้เสร็จ หม่อมฉันจะเรียกยามเฝ้าหน้าเรือนมาแบกร่างท่านเฝิงเส้าเฟิงกลับเข้าห้องนอน” ซุนอี้ “ ได้! อีกประเดี๋ยวก็เสร็จแล้ว เจ้าออกไปก่อน “ ชงหยุน” เพค่ะ”บทที่เกี่ยวข้อง
ทะลุมิติมาแต่งงานกับสามีโง่เขลา อาหารเย็น
หลังจากอาบน้ำเสร็จ สายตามองดูตู้เสื้อผ้าที่ตนจะเลือกใส่ จับแล้วจับอีกไม่รู้ว่าจะใส่ยังไงให้เข้ากัน ซุนอี้ เลยเรียกหา ชงหยุนให้มาแต่งตัวให้ซุนอี้" ชงหยุน เจ้าช่วยมาหาข้าที"ชงหนุน" ท่านหญิงมีอะไรรึ " (ซุนอี้ยืนมองชุดที่ตนนั้นวางกระจัดกระจาย ชงหยุนก็เข้าใจทันที )ซุนอี้" ข้าแต่งตัวไม่เก่ง เจ้าช่วยข้าได้หรือไม่" ชงหยุน" ได้เพคะ " (ซุนอี้ถอนหายใจโล่งอกไปที )30 นาที ผ่านไป แต่งตัวเสร็จแล้ว จู่ๆท้องก็ร้องดังขึ้นซุนอี้มองหน้า ชงหนุนยิ้มอุบอิบมองท้องของตนพร้อมมือลูบท้องไปพลางๆ ชงหยุน" ตั้งแต่มาท่านยังไม่ได้ทานอะไรเลย ข้าจะไปเตรียมอาหารมาให้ท่าน "ซุนอี้" ขอบใจเจ้า" ซุนอี้" จากลูกสาวมาเฟียต้องกลายมาเป็นองค์หญิง เรื่องแบบนี้มันช่างหน้าเหลือเชื่อ (คิดในใจ) กลิ่นอาหารโชยมาแต่ในครัวหอมจนท้องร้องอีกครั้ง กลืนน้ำลายรอไปหลายที ในที่สุดก็มาแล้ว ชงหยุน" มาแล้วเพค่ะ "ซุนอี้" โห้ น่ากินมาก เจ้ามานั่งทานข้าวเป็นเพื่อนข้าก่อนอย่าเพิ่งรีบไป" ชงหยุน" ไม่หรอกเพ่ค่ะ หม่อมฉันเป็นแค่บ่าวไม่ควรนั่งร่วมโต๊ะทานอาหารกับเจ้านาย" ซุนอี้ลุกยืนเดินเข้าหาชงหยุนดึงแขนนางมานั่งโต๊ะพร้อมตักข้าวให้นาง จนชงหยุน คิ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-08ทะลุมิติมาแต่งงานกับสามีโง่เขลา 1 ทะลุมิติ
สหวีหย่าถิง ลูกสาวมาเฟีย สุดโหด แถบ ฉงชิ่ง มณทล เสฉวน ถูกชายปริศนา 2 คนลักพาตัวมาที่โกดังเพื่อเรียกค่าไถ่เงิน 20,000 ล้านจากครอบครัวของเธอสองข้อมือเสียดสีกันไปมาเพื่อเอาชีวิตรอดถึงเจ็บแค่ไหนก็ต้องอดทน จนรอยข้อมือทั้งสองถลอก หันไปมองจนปวดคอเมื่อหันกลับมา เธอก็ผงะตกใจ ชายคลุมหน้าทั้งสองตบหน้าเธอจนบวมช้ำ “ คุยกับพ่อแกหน่อยไหม”สหวีหย่าถิง” พวกแกต้องการอะไร”“เงินแค่20000 ล้าน จากพ่อแก “สหวีหย่าถิง” ฮ่าๆๆๆ ฝันไปเถอะ”เธอหยิบไฟเเช็คในกระเป๋ากางเกงด้านหลัง ในขณะนั้นเธอก็ปลดเชือกได้ รีบวิ่งหนีไป....แต่ทางหนีนั้นถูกปิดตาย ยังไงก็ไม่รอด พวกมันวิ่งไล่ล่าเธอ อย่างบ้าคลั่งจนขาเธอได้รับบาดเจ็บจากเศษขวดที่พวกมันโยนใส่เธอจนเดินไม่ได้ ไหนๆ ก็ไหนๆ แล้ว เธอไม่รอช้าเห็นถังน้ำมันข้างๆ รีบจุดไฟทันที“ พวกแกฝันไปเถอะ แกจะไม่ได้อะไรเลย” ตูม!!!!ค.ศ.317-420 ณ แคว้น 10นางร้าย / หลี่ซิ่น อายุ 20 ปี ลูกสาวเชื้อพระวงศ์แห่งแคว้นเฉิงฮั่น มารดาของนางนั้นมีศักดิ์เป็นชายารองเท่านั้น แต่อวดตนเบ่งอำนาจบาตรใหญ่ในวังหลวง นิสัยเห็นแก่ตัว ถูกตามใจตั้งแต่ยังเยาว์วัย ถูกผิดไม่สนเพราะมารดาคอยให้ท้าย จนเติบใหญ่ ก็ยังร้ายเท่
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-08ทะลุมิติมาแต่งงานกับสามีโง่เขลา แต่งงานโดยไม่รู้ตัว
หลังจากชำระเนื้อตัวเศษอาหารที่เหม็นเน่าออก นางจึงกลับเข้ามาเปลี่ยนเสื้อผ้าภายในห้องนอนนางนั้นเต็มไปด้วย เศษไม้ที่ผุพัง เรือนหลังเก่าๆ อย่างกับคอกหมู ชีวิตนางหน้าสารยิ่งนักเจ้าช่างเปรียบเสมือนดอกไม้ไม่ทนแดด ตายแล้วก็ฟื้นเมื่อยามอากาศไม่ร้อน บัดนี้ ชะตาของเจ้านั้นใกล้จะสิ้นสุดแล้วรุ่งอรุณ 6.00นางกำนัล2 คน รีบเดินทางมาที่เรือน หลัวหมิง พร้อมเครื่องปะหน้าทาตัว ชุดแต่งงานที่พร้อมสวมใส ในขณะที่ ซุนอี้นั้นนอนยังไม่ตื่นหลัวหมิงบุกเข้ามาปลุก พร้อมกับสาดน้ำหลายขัน ใส่นางจนเปียกไปทั้งตัว ไม่นานนักนางเริ่มรู้สึกตัว ด้วยความสงสัยเล็กน้อย“ ท่านสาดน้ำใส่ข้าด้วยเหตุใด”วันนี้เจ้าต้องรีบลุกจากที่นอนโสโครกใบนี้ ไปอาบน้ำแต่งตัว เสร็จแล้วมาหาข้าที่เรือน รีบๆนะ อย่าให้ข้ารอ ไม่งั้นเจ้าจะเจ็บตัวมากกว่านี้25 นาที ผ่านไป นางเดินทางไปยังเรือนหลัวหมิงที่อยู่ไม่ไกลนัก..นางเห็นหญิงสาวนั่งรอใครสักคนจึงเดินเข้าไปถาม“ ท่านทั้ง2 มารอผู้ใดรึ”สตรีทั้งสองมองหน้ากันแล้วหันไปมองที่นาง“ เจ้าใช่ซุนอี้หรือไม่”ซุนอี้พยักหน้า” ใช่ข้านี้แหละซุนอี้ พวกท่านมีเรื่องอะไรรึ”สายตา2คู่ เม้มปากขึ่นมองบนตั้งแต่หัวจรดเท้า“ เจ้
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-08
บทล่าสุด
ทะลุมิติมาแต่งงานกับสามีโง่เขลา อาหารเย็น
หลังจากอาบน้ำเสร็จ สายตามองดูตู้เสื้อผ้าที่ตนจะเลือกใส่ จับแล้วจับอีกไม่รู้ว่าจะใส่ยังไงให้เข้ากัน ซุนอี้ เลยเรียกหา ชงหยุนให้มาแต่งตัวให้ซุนอี้" ชงหยุน เจ้าช่วยมาหาข้าที"ชงหนุน" ท่านหญิงมีอะไรรึ " (ซุนอี้ยืนมองชุดที่ตนนั้นวางกระจัดกระจาย ชงหยุนก็เข้าใจทันที )ซุนอี้" ข้าแต่งตัวไม่เก่ง เจ้าช่วยข้าได้หรือไม่" ชงหยุน" ได้เพคะ " (ซุนอี้ถอนหายใจโล่งอกไปที )30 นาที ผ่านไป แต่งตัวเสร็จแล้ว จู่ๆท้องก็ร้องดังขึ้นซุนอี้มองหน้า ชงหนุนยิ้มอุบอิบมองท้องของตนพร้อมมือลูบท้องไปพลางๆ ชงหยุน" ตั้งแต่มาท่านยังไม่ได้ทานอะไรเลย ข้าจะไปเตรียมอาหารมาให้ท่าน "ซุนอี้" ขอบใจเจ้า" ซุนอี้" จากลูกสาวมาเฟียต้องกลายมาเป็นองค์หญิง เรื่องแบบนี้มันช่างหน้าเหลือเชื่อ (คิดในใจ) กลิ่นอาหารโชยมาแต่ในครัวหอมจนท้องร้องอีกครั้ง กลืนน้ำลายรอไปหลายที ในที่สุดก็มาแล้ว ชงหยุน" มาแล้วเพค่ะ "ซุนอี้" โห้ น่ากินมาก เจ้ามานั่งทานข้าวเป็นเพื่อนข้าก่อนอย่าเพิ่งรีบไป" ชงหยุน" ไม่หรอกเพ่ค่ะ หม่อมฉันเป็นแค่บ่าวไม่ควรนั่งร่วมโต๊ะทานอาหารกับเจ้านาย" ซุนอี้ลุกยืนเดินเข้าหาชงหยุนดึงแขนนางมานั่งโต๊ะพร้อมตักข้าวให้นาง จนชงหยุน คิ
ทะลุมิติมาแต่งงานกับสามีโง่เขลา เรียนรู้ชีวิตใหม่
“ ท่านโจรอี้หรานนางผู้นี้ร่างกายอ่อนแอมาก นางคงหักโหมจากการทำงานหนัก ข้อเท้ายังมีอาการบาดเจ็บ รอยขีดข่วนตามร่างกายล้วนเป็นแผลใหม่ที่ยังไม่หายดี “โจรอี้หรานยืนท่าทางดีใจเป็นอย่างมาก เพราะนางผู้นี้ไม่ใช่ลูกสาวที่หมายจะส่งมาให้“ ท่านหมอหลวงท่านกลับไปพักผ่อน ข้าจะให้บ่าวรับใช้ค่อยปรุงยาตามที่ท่านสั่ง”“กระหม่อมทูลลา”แรงกระชากม้าหยุดกะทันหัน บุรุษรูปงามสูงโปร่งตาคมกระโจนลงบนตัวม้า เดินเข้ามาในเรือนเหมือนปกติในทุกวันๆ“ ท่านพ่อ ท่านมาอยู่ที่เรือนข้าได้เช่นไร “โจรอี้หราน” เจ้านึกสิ ว่าวันนี้เป็นวันอะไร”เฝิงเส้าเฟิงมึนงง มองบนเล็กน้อยเดินคิดอยู่หลายคร่า“ ข้านึกออกแล้ว วันนี้เป็นวันแต่งงานของข้า “โจรอี้หรานได้ยินเช่นนั้น เหวี่ยงตัวสะบัดชายกระโปรงเดินออกไปด้วยสีหน้าดุดัน“ วันนี้เป็นวันแต่งงานข้า แล้วนางผู้นั้นอยู่ที่ใดกัน”กร๊อบ!! เสียงบิดลำคอด้วยอาการเหนื่อยล้าเล็กน้อย อ้าปากหาวยื่นแขนออกบิดลำตัวเดินเข้าห้องนอนของตน ตกใจเห็นสตรีนอนอยู่ที่นอนของตน จึงนึกขึ้นได้ว่านี้คือภรรยาที่แต่งงานด้วยหน้าตาก็สวย ถูกจ้างเท่าไรกันถึงยอมแต่งงานกับคนไร้สติ “ตน ค่อย ๆ โน้มตัวก้มลงจ้องหน้าหญิงสาวอย่างใก
ทะลุมิติมาแต่งงานกับสามีโง่เขลา แต่งงานโดยไม่รู้ตัว
หลังจากชำระเนื้อตัวเศษอาหารที่เหม็นเน่าออก นางจึงกลับเข้ามาเปลี่ยนเสื้อผ้าภายในห้องนอนนางนั้นเต็มไปด้วย เศษไม้ที่ผุพัง เรือนหลังเก่าๆ อย่างกับคอกหมู ชีวิตนางหน้าสารยิ่งนักเจ้าช่างเปรียบเสมือนดอกไม้ไม่ทนแดด ตายแล้วก็ฟื้นเมื่อยามอากาศไม่ร้อน บัดนี้ ชะตาของเจ้านั้นใกล้จะสิ้นสุดแล้วรุ่งอรุณ 6.00นางกำนัล2 คน รีบเดินทางมาที่เรือน หลัวหมิง พร้อมเครื่องปะหน้าทาตัว ชุดแต่งงานที่พร้อมสวมใส ในขณะที่ ซุนอี้นั้นนอนยังไม่ตื่นหลัวหมิงบุกเข้ามาปลุก พร้อมกับสาดน้ำหลายขัน ใส่นางจนเปียกไปทั้งตัว ไม่นานนักนางเริ่มรู้สึกตัว ด้วยความสงสัยเล็กน้อย“ ท่านสาดน้ำใส่ข้าด้วยเหตุใด”วันนี้เจ้าต้องรีบลุกจากที่นอนโสโครกใบนี้ ไปอาบน้ำแต่งตัว เสร็จแล้วมาหาข้าที่เรือน รีบๆนะ อย่าให้ข้ารอ ไม่งั้นเจ้าจะเจ็บตัวมากกว่านี้25 นาที ผ่านไป นางเดินทางไปยังเรือนหลัวหมิงที่อยู่ไม่ไกลนัก..นางเห็นหญิงสาวนั่งรอใครสักคนจึงเดินเข้าไปถาม“ ท่านทั้ง2 มารอผู้ใดรึ”สตรีทั้งสองมองหน้ากันแล้วหันไปมองที่นาง“ เจ้าใช่ซุนอี้หรือไม่”ซุนอี้พยักหน้า” ใช่ข้านี้แหละซุนอี้ พวกท่านมีเรื่องอะไรรึ”สายตา2คู่ เม้มปากขึ่นมองบนตั้งแต่หัวจรดเท้า“ เจ้
ทะลุมิติมาแต่งงานกับสามีโง่เขลา 1 ทะลุมิติ
สหวีหย่าถิง ลูกสาวมาเฟีย สุดโหด แถบ ฉงชิ่ง มณทล เสฉวน ถูกชายปริศนา 2 คนลักพาตัวมาที่โกดังเพื่อเรียกค่าไถ่เงิน 20,000 ล้านจากครอบครัวของเธอสองข้อมือเสียดสีกันไปมาเพื่อเอาชีวิตรอดถึงเจ็บแค่ไหนก็ต้องอดทน จนรอยข้อมือทั้งสองถลอก หันไปมองจนปวดคอเมื่อหันกลับมา เธอก็ผงะตกใจ ชายคลุมหน้าทั้งสองตบหน้าเธอจนบวมช้ำ “ คุยกับพ่อแกหน่อยไหม”สหวีหย่าถิง” พวกแกต้องการอะไร”“เงินแค่20000 ล้าน จากพ่อแก “สหวีหย่าถิง” ฮ่าๆๆๆ ฝันไปเถอะ”เธอหยิบไฟเเช็คในกระเป๋ากางเกงด้านหลัง ในขณะนั้นเธอก็ปลดเชือกได้ รีบวิ่งหนีไป....แต่ทางหนีนั้นถูกปิดตาย ยังไงก็ไม่รอด พวกมันวิ่งไล่ล่าเธอ อย่างบ้าคลั่งจนขาเธอได้รับบาดเจ็บจากเศษขวดที่พวกมันโยนใส่เธอจนเดินไม่ได้ ไหนๆ ก็ไหนๆ แล้ว เธอไม่รอช้าเห็นถังน้ำมันข้างๆ รีบจุดไฟทันที“ พวกแกฝันไปเถอะ แกจะไม่ได้อะไรเลย” ตูม!!!!ค.ศ.317-420 ณ แคว้น 10นางร้าย / หลี่ซิ่น อายุ 20 ปี ลูกสาวเชื้อพระวงศ์แห่งแคว้นเฉิงฮั่น มารดาของนางนั้นมีศักดิ์เป็นชายารองเท่านั้น แต่อวดตนเบ่งอำนาจบาตรใหญ่ในวังหลวง นิสัยเห็นแก่ตัว ถูกตามใจตั้งแต่ยังเยาว์วัย ถูกผิดไม่สนเพราะมารดาคอยให้ท้าย จนเติบใหญ่ ก็ยังร้ายเท่
