19.ทะเลาะกับตัวเอง

มาไคล์ยกมือขึ้นมาเสยผมที่ถูกเซ็ตเอาไว้อย่างดีของเขาไปด้านหลังอย่างลวกๆ งานเลี้ยงที่น่าเบื่อหน่ายยังไงก็ยังคงน่าเบื่อหน่ายแบบนั้น

กว่าจะพูดคุยกับชนชั้นสูงที่ละโมบโลภมากพวกนั้นจบ เล่นเอาเขาเมื่อยปากมากทีเดียว เท้าที่กำลังก้าวเดินไปยังห้องรับรองของตระกูลทารอนพลันหยุดลงเมื่อเขามองเห็นห้องรับรองของตระกูลโรแกน

สาวใช้คนสนิทของทารีน่านั่งอยู่ด้านหน้าประตู ในมือของนางกำลังปักผ้าเช็ดหน้าอยู่

แสดงว่าทารีน่าคงจะตื่นแล้วสินะ เช่นนั้นเขาก็ควรจะเข้าไปเยี่ยมนางหน่อย เพียงแต่การเข้าไปเยี่ยมทางด้านหน้าประตูมันน่ารำคาญมากเกินไปเพราะว่าสาวใช้ของทารีน่าคงไม่ยอมให้เขาเข้าไปด้านในได้ง่ายๆ

แถมเขายังอยากเห็นใบหน้าที่ตื่นตกใจของทารีน่าในยามที่นางมองเห็นเขาด้วย มาไคล์เดินอ้อมมาที่ด้านหลังก่อนที่เขาจะกระโดดเข้าทางหน้าต่าง

งานเลี้ยงวันชาติอะไรกัน นี่มันงานเลี้ยงจับคู่ชัดๆ จัดเตรียมที่พักให้ชนชั้นสูงเอาไว้อย่างดิบดีเช่นนี้ จะมีจุดประสงค์ใดได้อีก ทุกปีเขาเข้าร่วมแค่ตอนเช้าเท่านั้น หลังจากพิธีประลองจบลงแล้วเขาจะกลับไปพักที่คฤหาสน์ แต่ปีนี้เขาเห็นทารีน่ากระตือรือร้นในการเข้าร่วมงาน เขาก็เลยอยู่ที่นี่กับนาง..

เพราะว่าเขาอยากจะหลอกใช้นางหรอกนะถึงได้ทำแบบนี้ นางจะได้ไว้ใจเขามากยิ่งขึ้น..

และเมื่อปีนหน้าต่างเข้ามาด้านใน กลิ่นแรกที่ลอยฟุ้งอยู่ในอากาศคือกลิ่นหอมของดอกกุหลาบ..

เขาหยุดฝีเท้าเอาไว้ตรงนั้นราวกับพบเจอเรื่องน่าตื่นตกใจ ในอ่างน้ำที่เต็มไปด้วยกลีบกุหลาบมีเทพีกำลังนั่งแช่น้ำอยู่อย่างนั้นหรือ? ภาพเบื้องหน้าถึงได้สะกดสายตาของเขามากขนาดนั้น

ผมสีเดียวกับกลีบกุหลาบกำลังเปียกชื้นไปด้วยน้ำ นางกำลังหลับตาอยู่อย่างผ่อนคลาย..

ลมหายใจของเขาร้อนผ่าวขึ้นมาเพียงแค่ได้จินตนาการถึงร่างเปลือยเปล่าที่แสนงดงามที่กำลังนั่งอยู่ในอ่างน้ำนั่น

และในขณะที่สติของมาไคล์กระเจิดกระเจิงออกไปไหนต่อไหน..ทารีน่าก็ลืมตาขึ้นมาเพราะว่ารู้สึกเหมือนกับว่าตัวเองกำลังถูกจ้องมอง

และมันก็เป็นแบบนั้นจริงๆ เมื่อเธอลืมตาขึ้นมาก็มองเห็นท่านมาไคล์ที่กำลังยืนมองเธออยู่ เธอกำลังจะอ้าปากเพื่อกรีดร้องออกมาแต่เขาก็รีบตรงเข้ามาปิดปากของเธอเอาไว้อย่างรวดเร็ว

“ตกใจไปทำไมนี่ข้าเอง”

เมื่อเขากล่าวจบมาไคล์ก็ดีดนิ้วในทันทีเพื่อลงกลอนประตู การกระทำที่ชัดเจนของเขาว่าต้องการใช้เวลาเพียงลำพังกับทารีน่ามันทำให้เธอยิ่งตกใจมากขึ้น

“ข้ากำลังจะกลับไปอาบน้ำพอดีเลย ตอนนี้ทั่วทั้งจักรวรรดิกำลังประสบปัญหาเรื่องภัยแล้ง เพราะอย่างนั้นในฐานะของชนชั้นสูง เราควรจะช่วยกันประหยัดน้ำจริงไหม..”

ในขณะที่เขากำลังพูดเรื่องที่ไม่สมเป็นเขาออกมานั้น มือของมาไคล์ก็กำลังถอดเสื้อผ้าบนร่างกายออก

ทารีน่ารีบหันหน้าไปมองทางอื่นอย่างรวดเร็ว เธอยกมือขึ้นมากุมหัวใจเอาไว้พร้อมกับหันหลังให้เขา

พระเจ้าช่วย ตอนนี้เธอกำลังสับสนกับความรู้สึกที่เกิดขึ้นมาในตอนนี้มากๆ เลย

เธอตกใจ..ใช่แล้วความรู้สึกแรกมันคือความตกใจแต่พอคิดมาคิดไปเธอกำลังจะได้เห็นท่านมาไคล์แช่น้ำ อยู่ๆ ก็รู้สึกดีใจแทน แต่การที่จะมองเห็นเขาแช่น้ำนั่นก็หมายความว่าเขาจะต้องลงมานั่งในอ่างเดียวกันกับเธอ ในใจก็เลยรู้สึกประหม่าขึ้นมาและพอคิดว่าตัวเองจะได้แช่น้ำในอ่างเดียวกันกับเขาแบบแนบชิด ก็รู้สึกตื่นเต้น..

นี่เธอเป็นบ้าไปแล้วรึไงกัน? เดี๋ยวดีใจเดี๋ยวเสียใจ

ระหว่างที่ทารีน่ากำลังทะเลาะกับตัวเองมาไคล์ก็ก้าวเท้าลงมาในอ่างน้ำแล้ว พอเขานั่งลงในอ่าง น้ำบางส่วนก็ล้นออกนอกอ่างและมันทำให้กลีบกุหลาบที่ลอยอยู่ร่วงหล่นลงไปบนพื้นตามแรงกระฉอกของน้ำ ทารีน่ารีบโกยกลีบดอกกุหลาบมาไว้รอบๆ ตัวของเธอเพื่อให้กลีบดอกไม้พวกนั้นบดบังร่างกายที่เปลือยเปล่าเอาไว้..

“สวยขนาดนั้นจะอายทำไม..”

และพอเธอแย่งชิงกลีบดอกกุหลาบมาหมดมันทำให้น้ำตรงบริเวณที่ท่านมาไคล์นั่งอยู่ใสแจ๋วจนมองเห็น..ไปทุกรูขุมขนของเขา..

สายตาของทารีน่าพลันถูกตรึงอยู่ตรงนั้นราวกับมีมือมาจับหน้าของเธออยู่..

กล้ามเนื้อที่เรียงตัวกันอย่างสวยงามและรอยแผลเป็นมากมายบนร่างกายของเขา เพราะต้องจับดาบออกรบตั้งแต่หนุ่มๆ ก็เลยมีรอยแผลเป็นมากมาย..และรอยแผลเหล่านั้นมันช่างสวยงามเหลือเกินเมื่ออยู่บนร่างกายของเขา

มาไคล์ส่งเสียงร้องหึออกมาเบาๆ เมื่อทารีน่ากำลังใช้สายตาสำรวจร่างกายของเขา เขายกมือขึ้นเพื่อรวบเธอเข้ามาในอ้อมแขน

อ้อมแขนกำยำของเขานั้นมันมีอุณหภูมิสูงมากกว่าแขนของเธอ ใบหน้าของเธอแนบลงไปบนอกแกร่ง

ตายแล้ว..ต้องตายแน่ๆ แต่ไหนๆ จะมีความสุขจนตายแล้วขอสัมผัสสักหน่อยได้ไหม?

เธอยกมือขึ้นมาเพื่อสัมผัสลงไปบนกล้ามท้องของเขาด้วยความหลงใหล..

พระเจ้าช่วยตรงนี้แข็งชะมัดเลย.. (ตรงกล้ามท้อง)

และเมื่อปลายนิ้วของทารีน่ากำลังลูบไล้ไปตามกล้ามท้องของเขา ทุกจุดที่ปลายนิ้วของเธอกำลังสัมผัสก็มีความวาบหวามแล่นลิ่วขึ้นมาตามผิวกาย

เธอนั่งอยู่เบื้องหน้าเขาด้วยร่างกายที่เปลือยเปล่า ผิวกายขาวนวลเนียนน่าหลงใหลไม่แพ้เนินเนื้อคู่โตทั้งสองข้าง

มาไคล์ยกมือขึ้นมาก่อนจะสัมผัสลงไปที่ส่วนยอดปลายถันสีหวานนั่นเบาๆ

การสัมผัสที่แผ่วเบาในความคิดของเขากลับทำให้เธอสะดุ้งเฮือกพร้อมกับถอยร่นแผ่นหลังไปติดกับขอบอ่าง มาไคล์รีบขยับเข้าไปประชิดร่างกายของทารีน่าที่กำลังทำท่าทางปฏิเสธเขาอยู่

เนื้อชิ้นงามวางอยู่เบื้องหน้าของราชสีห์แล้ว หากไม่เคี้ยวให้แหละละเอียดดูท่าว่าเขาจะเสียชื่อของทารอนแท้ๆ

“ทำไม..เจ้าชอบข้าไม่ใช่เหรอ เรื่องเช่นนี้ล้วนแล้วแต่ต้องกระทำกับคนที่ชอบทั้งนั้น ทารีน่าอย่ามัวแต่ลังเลอยู่เลยเรามีเวลาไม่มากแท้ๆ รีบทำให้มันจบลงไม่ดีกว่าเหรอ?”

ริมฝีปากที่เย้ายวนของเขาพรมจูบไปทั้วใบหน้าที่แสนงดงาม ก่อนที่มันจะมาอ้อยอิ่งอยู่ตรงริมฝีปากของเธอ มาไคล์ทาบทับริมฝีปากลงไปช้าๆ เมื่อลิ้นของเราสัมผัสกับความเร่าร้อนก็แล่นปลาบไปทั่วทั้งร่าง.. เขาขยับปลายนิ้วลูบไล้แก้มของเธอเบาๆ

และการกระทำเช่นนั้นดึงเอาเสียงครางของทารีน่าออกมาจากลำคอได้เป็นอย่างดีทีเดียว

เขาอุ้มเธอขึ้นมานั่งบนตักก่อนใช้ฝ่ามือบีบเคล้นลงไปบนเนื้ออกเต่งตึง น้ำหนักจากมืออุ่นของเขาให้ความรู้สึกดีมากจนเกินไป

ในหัวว่างเปล่าไปหมดเลย การปฏิเสธท่านพี่วินเทอร์ว่ายากแล้ว แน่นอนว่าการปฏิเสธท่านมาไคล์ย่อมยากกว่าหลายพันเท่า