บทที่ 6

เมื่อเห็นฉันเรียกเขาว่าอดีตสามี หลี่หมิงหยวนก็ขมวดคิ้วขึ้นมา

ฉันคิดว่าเขาจะเหมือนก่อนหน้านี้เสียอีก ที่ต่อว่าฉันว่าพยายามหนีและโมโหโดยไม่มีเหตุผล

ใครจะรู้ว่าเขาเพียงแค่ถอนหายใจ แล้วลูบผมของฉันแล้วพูดว่า " ยังโกรธผมอยู่เหรอ ที่รัก ผมยอมรับว่าผมเคยเมินคุณมาก่อน จากนี้ไปผมจะใส่ใจคุณให้มากขึ้น"

" คุณหยุดโกรธได้ไหม"

" ไปจากผม คุณจะสามารถไปไหนได้ล่ะ"

แม้ว่าฉันไม่รู้ว่าทำไมนิสัยเขาเปลี่ยนไป แต่หลังจากได้ยินประโยคสุดท้ายนี้ จู่ๆ ฉันก็รู้สึกไม่พอใจอยู่เล็กน้อย

" โลกแสนกว้างใหญ่ ทำไมฉันจะไม่มีที่ไปล่ะ"

หลี่หมิงหยวนพูดว่า " คุณก็รู้ว่านั่นไม่ใช่สิ่งที่ผมหมายถึง"

ฉันเบื่อเกินกว่าจะพูด

ดูเหมือนว่าบุคคลนี้ไม่ต้องการแบ่งทรัพย์สินกับฉัน ไม่เช่นนั้นฉันก็หาเหตุผลไม่ได้จริง ๆ ว่าทำไมเขาถึงไม่ต้องการหย่า

ฉันมองเห็นซูเฟยที่อยู่ข้าง ๆ จากหางตา และฉันก็หันเหเป้าหมาย

" เฮ้ คุณออกไปจากห้องผู้ป่วยของฉันได้ไหม"

ใบหน้าของซูเฟยเปลี่ยนเป็นสีแดงทันที และเธอก็กำลังจะร้องไห้แล้วพูดอย่างระมัดระวัง " ฉันขอโทษ เสี่ยวหลี ฉันแค่อยากจะอยู่และดูแลเธอ"

ขณะที่เธอพูด เธอมองไปที่หลี่หมิงหยวนอย่างคาดหวัง โดยหวังว่าเข