บทที่ 8

เมื่อสามเดือนที่แล้ว นักเลงคนหนึ่งที่ทำให้ซูเฟยเป็นมลทินได้รับการปล่อยตัวหลังจากรับโทษจำคุก

ในวันแรกที่เขาออกมา ฉันก็พบเขาครั้งหนึ่ง

ฉันจำได้เสมอที่ซูเฟยบอกว่ามีเพื่อนรอเธออยู่ที่ถนนสายนั้น

ฉันคิดว่าถ้าบุคคลนี้มีอยู่จริง บางทีบุคคลนี้อาจเป็นคนเดียวที่สามารถพิสูจน์ความบริสุทธิ์ของฉันได้

ฉันเคยค้นหาในแอปพลิเคชันค้นหาเพื่อนของซูเฟยแล้ว แต่ไม่พบอะไรเลย

ดังนั้นฉันเดาว่าเพื่อนของเธอน่าจะเป็นหนึ่งในพวกอันธพาลเหล่านี้

เป็นผลให้ฉันไม่เพียงแต่รู้ตัวตนที่แท้จริงของ " เพื่อน" คนนี้เท่านั้น แต่ยังได้รู้ความจริงทั้งหมดด้วย

และพรุ่งนี้ ฉันจะนำความจริงมาโจมตีซูเฟยให้สาสม

และมอบพิธีหย่าร้างอย่างซาบซึ้งให้กับหลี่หมิงหยวนด้วย

หลังจากจัดการทุกอย่างเรียบร้อย ฉันก็ง่วงนอนและหลับไปอีกครั้ง

ระหว่างที่ฉันหลับ ดูเหมือนฉันจะได้ยินใครบางคนถามฉันว่า " ถ้าคุณไม่ได้ใส่ใจจริงๆ แล้วทำไมต้องกินยาแก้ซึมเศร้าด้วยล่ะ"

...

วันรุ่งขึ้น หลังจากที่ฉันออกจากโรงพยาบาล เผยลั่วก็ยืนกรานที่จะไปส่งฉันที่สำนักกิจการพลเรือน

ฉันก็ไม่ได้ขัดอะไร เพราะร่างกายฉันยังไม่ฟื้นตัวเต็มที่

เมื่อไปถึงฉันก็บอกลาเขาแล้วเดินเข้าไปในสำน