7 สัมผัส

นี่คงเป็นครั้งแรกที่เขายอมกอดฉัน โดยที่ฉันไม่ได้ร้องขอ กีต้าร์นายจะรู้ไหม ว่าฉันดีใจขนาดไหน ที่นายยอมกอดฉัน เหมือนกับที่ฉันสัมผัสนาย

"เราขอพรให้ พักพิงรักเรา และหายน้อยใจเราไง เราขอโทษนะ ที่เมื่อคืนผิดนัด พอดี เราเมามากไปหน่อย แต่ต่อไป เราจะปรับปรุงตัวนะคับ"

โถ่!! หัวใจ แค่เขาขอโทษแค่นี้ ใจฉันก็บางจนไม่สามารถที่จะน้อยใจเขาต่อได้อีกแล้ว คนอะไร ทำให้ใจฉันบางได้ขนาดนี้นะ

"พักพิง หันหน้ามาหน่อยได้ไหม?"

ฉันหันหน้าไปหาเขาอย่างรวดเร็วราวกับถูกต้องมนต์สะกด ก่อนที่ริมฝีปากหนา จะเข้ามาประกบจูบฉันอย่างแผ่วเบา และค่อยๆ เริ่มดูดดื่มขึ้น

"อื้ม"

ฉันเริ่มรู้ตัวแล้ว ว่าครั้งนี้ ฉันอาจจะต้องให้ครั้งแรกกับเขาแล้วล่ะ เพราะในเมื่อเขาเริ่มเปิด และดูดดื่มขนาดนี้ มันก็คงเป็นอื่นไปไม่ได้อีกแล้ว

"กีต้าร์?"

"ขึ้นห้องกันนะคับ"

"อื้ม!"

บนห้องนอนของกีต้าร์ ที่สุดแสนจะหรูหรา เขาได้วางฉันลงบนเตียงใหญ่สีขาว ที่อบอุ่นไปด้วยไออุ่น ที่เขาพึ่งตื่นนอน ริมฝีปากประกบแนบกันอย่างดูดดื่ม

จนฉันแทบหายใจไม่ทัน มือหนาเริ่มเล้าโลมบนเรือนร่างของฉันในชุดนักศึกษาพร้อมกับถอดมันออก ก่อนจะปลดเสื้อชั้นในออกและกางเกงชั้นในตัวจิ๋วที่ปกปิดกลีบกุหลาบสีชมพูไว้ มือหนาสัมผัสบนหน้าอกฉันอย่างแผ่วเบา ราวกับกลัวว่ามันจะแตก

"ซ่อนรูปเหรอ นมล้นมือเลย ใจเต้นแรงด้วย"

ก็แหงสิ! นี่เป็นครั้งแรกของฉันนะ จะไม่ให้ใจเต้นวูบวาบแบบนี้ได้อย่างไงกัน

ยิ่งได้สัมผัสใบหน้าหล่อเหลายั่วยวนฉันก็ยิ่งตกอยู่ในห้วงอารมณ์ความใคร่ จนยากที่จะถอนตัว ริมฝีปากที่เซ็กซี่ที่กำลังดูดดื่มไปตามเรือนร่างสาวอย่างเชื่องช้า มันทำให้รู้สึกกระตุ้นความต้องการฉันเป็นอย่างดี

"เอิ่มมม! กีต้าร์ เรารักเตงนะ"

"คับ"

การเล้าโลมเริ่มรุนแรงขึ้น ราวกับฉันกำลังเป็นเหยื่อที่ถูกขย้ำอย่างหื่นกระหาย สายตาอ่อนโยนของเขา เริ่มแข็งกร้าวขึ้น เมื่อเขาเปลือยกายออกจนหมด

หลงเหลือไว้เพียง กางเกงชั้นในตัวเดียว ที่ใส่ปกปิด เจ้าน้องชายที่เริ่มพองตัวอย่างน่าเกรงขาม

"ร่างกายเธอสวยจัง ทั้งขาว ทั้งเนียน หัวนมก็ชมพู เป็นผู้ชายคนไหนก็คงหลง"

"กีต้าร์!"

แววตายั่วยวนของเขา ทำให้ฉันแทบไม่ทันได้ตั้งตัว ริมฝีปากหนาที่ประกบจูบอย่างดูดดื่มมันทำให้ทุกอย่างที่คิดไว้ว่าจะถามเขาออกไป ก็หายไปหมด หลงเหลือไว้ เพียงความต้องการที่เขากำลังจะมอบให้แก่ฉัน

มือหนาเริ่มถอดกางเกงชั้นในของตัวเองออกอีกครั้ง จนไม่เหลือเสื้อผ้าสักชิ้นไว้ปกปิด มีเพียงผ้าห่มผืนหนาสีขาว ที่ห่มพวกเราเอาไว้ ไม่ให้ฉันได้เห็นเจ้าน้องชายของเขา ที่แข็งตัวเต็มจ่ออยู่หน้าประตูปากถ้ำ

มือหนาดึงเอาถุงยางจากลิ้นชักบนหัวเตียงออกมาใส่ให้เจ้าน้องชายอย่างรวดเร็ว ราวกับชำนาญมือก็ไม่ปาน ก่อนที่เขาจะเริ่มเอาปลายนิ้วกลางสอดใส่เข้าไปในร่องแคบ

"อ้า!"

"ข้างในแน่นปลั๊กเลย แฮะ!"

นิ้วกลางที่สอดใส่เข้าไปในร่องแคบ ขยับไปมา เพื่อพยายามเปิดทางก่อนที่จะให้ เจ้าท่อนแข็งของเขาเข้ามา

"อย่าเกร็งสิ ทำตัวสบายๆ "

"อ้าา! ที่รัก มันรู้สึกแปลกๆ"

"เดี๋ยวก็ชิน"

นิ้วกลางที่เข้าไปอยู่ในร่องสาวนั้น เริ่มขยับรุนแรงขึ้น จนฉันไม่อาจจะเก็บความรู้สึกได้อีกแล้ว

"อ้า~ อ้า~ อ้า~"

"ใกล้เสร็จสินะ"

ร่างกายของฉัน มันเกร็งกระตุก และปล่อยน้ำใสๆ ออกมา เต็มมือของเขา เลยคิดว่าตัวเองฉี่แตก ฉันรู้สึกตกใจมาก จนเด้งตัวลุกขึ้นอย่างรวดเร็วด้วยความอับอาย

"ขะ....ขอโทษนะ เราคิดว่า เราน่าจะฉี่แตก"

"ไม่ใช่สักหน่อย เธอเสร็จต่างหาก"

เมื่อฉันได้เด้งตัวลุกขึ้น สายตาของฉันก็เหลือบไปเห็น เจ้าท่อนเอ็นน้องชายของเขาที่ตั้งชูผงาดถูกถุงยางคุมอยู่อย่างเต็มตา

มันทั้งใหญ่โต และยาวมาก แถมยังมีเส้นเอ็นเขียวๆนูนขึ้นมา จนน่ากลัว ถ้ามันสอดเข้าไปในตัวฉัน มีหวังของฉันไม่ฉีกขาด จนต้องไปเย็บที่ โรงพยาบาลเลยเหรอ

มือหนาจับขาของฉันลากลงมานอนอีกครั้ง อย่างหื่นกระหาย ก่อนที่เขาจะใช้เจ้าท่อนเอ็นหนานั้นถูไปมานอกโพรงประตูถ้ำ เพื่อรับน้ำที่ไหลออกมาจากร่องแคบ

"จะเริ่มแล้วนะ"

"ที่รัก เรากลัว"

"ไม่ต้องกลัวนะคับ ทำใจเย็นๆ"

ไม่ทันที่เขาจะพูดจบคำด้วยซ้ำ ท่อนเอ็นหนาก็ถูกสอดเข้ามาในช่องแคบภายในรวดเดียว จนฉันตาเบิกโพรงด้วยความจุกแน่น แถมยังรู้สึกถึงปากประตูถ้ำได้ฉีกขาดออกจากกัน

แต่สิ่งที่น่าประหลาดใจกว่านั้น คือใบหน้าที่ดูงงงวยและคำถามมากมายเสียมากกว่า ก่อนที่ดวงตาคมดุดันเปรยตามองฉันอย่างสงสัย

"พักพิง! เธอยังซิงอยู่เหรอ?"

"อื้ม~ ใช่! เตงเป็นคนแรกของเรา"

ใบหน้าของเขาดูซีดเผือด ความหื่นกระหายเริ่มแปรเปลี่ยนเป็นความอ่อนโยน อย่างน่าประหลาดใจ เขาทำกับฉันอย่างอ่อนโยน โดยไม่หันมองหน้าฉันเลยสักครั้ง จนเสร็จกิจ......

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

เมื่อทุกอย่างจบลง เขาก็เอาท่อนอุ่นๆ นั่นออกไป แล้วก้มมองยังที่นอน ที่มีเยื่อพรหมจรรย์และเลือดเปรอะเปื้อนเต็มบนที่นอน ก่อนจะรีบใส่เสื้อผ้า แล้วออกจากห้องไปโดยไม่หันมาถามอะไรฉันสักคำ

ปล่อยให้ฉันนอนหลับไป จากคืนแรกนั้นจนถึงเช้า และนับจากวันนั้นเป็นต้นมา เขาก็ไม่กลับมาบ้านอีกเลย แถมยังติดต่อไม่ได้ แม้แต่ที่มหาลัยเขาก็ยังไม่เข้ามาเรียน ทุกอย่างมันดูเงียบไปหมด ราวกับเขาไม่มีตัวตนอยู่บนโลกใบนี้

"คุณพักพิงคะ ยังนั่งรอคุณกีต้าร์ อยู่อีกเหรอคะ?"

"ค่ะ ป้านาย เขาติดต่อมาทางป้านายบ้างไหมคะ หนูเป็นห่วงเขาจังเลยค่ะ"

"ไม่เลยค่ะ เดี๋ยวถ้าคุณกีต้าร์ สบายใจแล้วคงกลับมาค่ะ"

"ค่ะ ป้านาย"

มันคงเป็นเพราะฉันสินะที่ทำให้เขาต้องหนีหายไปแบบนี้ เป็นเพราะคืนแรกนั่น ฉันคงทำให้เขาไม่ประทับใจ เขาถึงได้หายไปแบบนี้

1 เดือนต่อมา.....

และแล้ว เขาก็กลับมา แต่การกลับมาในครั้งนี้ มันคือจุดเริ่มต้นที่สุดแสนจะเจ็บปวดของฉันจนอยากจะฆ่าตัวตายเลยทีเดียว

บรื้น~

รถคันหรูจอดอยู่บ้านหน้า พร้อมกับเรือนร่างหนา ในชุดลำลอง เขาเดินเข้าบ้านมาอย่างทุกครั้ง

"กีต้าร์!"

ฉันที่นั่งรออยู่ที่โซฟาห้องโถงเหมือนอย่างทุกวันก็รีบลุกขึ้นจากโซฟาอย่างรวดเร็วด้วยความดีใจ ที่ในที่สุด เขาก็กลับบ้านมาเสียที ฉันไม่รอช้า รีบวิ่งเข้าไปโอบกอดเขาอย่างรวดเร็วด้วยความคิดถึงสุดหัวใจ

แต่แล้ว เสียงปิดประตูรถอีกฝั่งก็ดังขึ้น พร้อมกับหญิงสาวร่างบาง ผิวขาวสะอาด เดินลงมาจากรถ และที่เจ็บปวดไปกว่านั้น เธอเดินเข้ามาควงแขนของสามีฉัน อย่างหน้าตาเฉย

"สวัสดีค่ะ ฉันเป็นแฟน ของพี่กีต้าร์ ยินดีที่ได้รู้จักนะคะ คุณพักพิง"

วินาทีนั้น หัวใจของฉันแทบแตกสลาย ใบหน้าที่เปื้อนยิ้มแปรเปลี่ยนเป็นน้ำตาคลออย่างรวดเร็ว มันจุก เจ็บ ทรมานจนอยากจะร้องออกมา แต่ก็ทำไม่ได้ แขนขาที่มีแรงกลับอ่อนแรงลงอย่างฉับพลัน

จนฉันล้มทั้งยืน ทุกอย่างมันชาไปหมด คนรักที่พยายามอยากได้ตัวฉันมาแต่งงานด้วย คนรักที่พยายามทำทุกอย่างเพื่อให้ฉันมาอยู่ด้วย กลับทำร้ายฉันได้ถึงขนาดนี้เลยเหรอ

NC จะหนักแน่นขึ้นเรื่อยๆ อุ๊ย! ไม่ใช่! หนักหน่วงขึ้นเรื่อยๆ นะค่า 😄