บทที่ 17 งานแต่งงานแห่งศตวรรษ

งานวิวาห์แห่งศตวรรษเริ่มขึ้นอย่างเป็นทางการแล้ว! ทุกคนจดจ่อความสนใจไปที่หน้าจอขนาดใหญ่ สมาชิกในตระกูลซีก็จ้องมองไปที่มันเช่นกัน เพื่อรอดูใบหน้าของนักธุรกิจหนุ่มและภรรยาของเขา

บูม…หน้าจอแสดงภาพพลุ วินาทีต่อมา สตรีมสดของที่แสดงภาพภายในห้องปราสาทท้องฟ้าก็ปรากฏขึ้น

“นั่นคือนักธุรกิจหนุ่มและภรรยาของเขา”

“หล่อขนาดไหน! สวยอะไรอย่างนี้!”

มีเสียงอุทานออกมารอบ ๆ ในที่สุดนักธุรกิจใหญ่ก็แสดงตัวขึ้นมา และมาพร้อมกับผู้หญิงที่มีความสุขที่สุดในโลก ภรรยาของเขา กำลังปรากฏตัวเช่นกัน

บนหน้าจอ ไทร์กำลังจับมือของวินนี่เฟรดขณะที่พวกเขายืนอยู่บนแท่นคริสตัลอันงดงามที่ดูเหมือนพระราชวัง เพื่อรับพรจากแขกของพวกเขา แขกเหล่านั้นส่วนใหญ่เป็นบุคคลสำคัญทางการเมืองและนักธุรกิจที่มีชื่อเสียง

ไทร์สวมทักซิโด้สีขาว ด้วยคุณสมบัติที่หล่อเหลาและความสง่างามที่น่าหลงใหล ดูราวกับว่าเจ้าชายชาร์มมิ่งหลุดออกมาจากเทพนิยาย

วินนี่เฟรดสวมชุดแต่งงานสีแดงฉูดฉาด เป็นชุดแต่งงานที่มีชื่อว่า ‘ราชินีแห่งดอกกุหลาบ’ ซึ่งได้รับการออกแบบและสร้างสรรค์โดยหัวหน้าดีไซเนอร์ มิสมิเชล แห่งแบรนด์ กุชชี่ สุดหรูของอิตาลี ชุดนี้มีมูลค่า 9.9 ล้านดอลลาร์!

ด้วยรูปร่างที่น่าทึ่งและคุณสมบัติที่โดดเด่นของวินนี่เฟรด เมื่อสวมชุดนี้ เธอจึงเป็นเจ้าสาวที่สวยที่สุดในโลกในคืนนี้

ในขณะนั้น รู้สึกเหมือนว่าคนทั้งเมืองกำลังรื่นรมย์และบ้าคลั่งกับสิ่งที่เห็นตรงหน้าพวกเขา

เมื่อตระกูลซีเห็นฉากนี้ปรากฏบนหน้าจอขนาดใหญ่ พวกเขาก็ตกตะลึงทันที ความโง่เขลาอย่างสิ้นเชิงและสมบูรณ์แบบนี้ ไม่มีคำใดที่จะอธิบายสิ่งที่พวกเขารู้สึกในตอนนี้ได้เลย มันรู้สึกตะลึง? รู้สึกสับสน? รู้สึกไม่น่าเชื่อ?

มันเหมือนกับคำสาปที่ทำให้สมาชิกในตระกูลซีทุกคนหยุดนิ่ง เหมือนเป็นอัมพาตในขณะที่พวกเขายืนอยู่ตรงนั้น หยั่งรากลึกกับพื้น พวกเขารู้สึกได้ว่าเลือดในเส้นเลือดของพวกเขาแข็งตัวขึ้น

“นั่นคือ… ไทร์และวินนี่เฟรดงั้นเหรอ?” หลังจากนั้นไม่นาน หนึ่งในสมาชิกในตระกูลซีก็ร้องอุทานออกมา

“โอ้พระเจ้า ถ้าอย่างนั้นไทร์ก็เป็นนักธุรกิจหนุ่มลึกลับคนนั้นที่ทุ่มเงินหมื่นล้านเพื่อให้ได้มาซึ่งธุรกิจใจกลางเมืองน่ะสิ”

“และวินนี่เฟรดก็กลับเป็นผู้หญิงที่โชคดีที่สุดในโลก”

ตอนนี้จอร์จและไอริสก็นิ่งค้างไปเช่นกัน

ไอริสหน้าซีดอย่างน่ากลัวเนื่องจากมีความอิจฉาในใจของเธอ นั่นเป็นลางบอกว่าเธอจะระเบิดอารมณ์ออกมา ตั้งแต่ตอนที่เธออายุยังน้อย ไอริสไม่เคยสามารถเปรียบเทียบกับวินนี่เฟรดได้เลย จนกระทั่งเหตุการณ์นั้นเมื่อหกปีก่อน ในที่สุดเธอก็มีโอกาสที่จะอยู่เหนือลูกพี่ลูกน้องของเธอได้ อย่างไรก็ตาม ในวันนี้ ด้วยความโชคดีของวินนี่เฟรดได้กลายเป็นภรรยาของนักธุรกิจหนุ่ม ไอริสจะยอมรับสิ่งเหล่านี้ได้ยังไงกัน?

“เป็นไปไม่ได้ นี่เป็นไปไม่ได้ ไทร์ ซัมเมอร์ เป็นนักธุรกิจคนนั้นได้ยังไง? คนอย่างวินนี่เฟรดจะเป็นภรรยาของนักธุรกิจใหญ่ได้ยังไงกัน?” การแสดงออกของไอริสเริ่มน่ากลัวขณะที่เธอกรีดร้องครวญครางเหมือนคนในบ้านกำลังจะตาย

ตอนนั้นเอง แจ็คสันได้ดึงจอร์จเข้ามาใกล้ ๆ ทันที แล้วพูดว่า “พ่อครับ เราจะรวยแล้ว! ตระกูลซีของเราร่ำรวยแล้ว! ไทร์ ซัมเมอร์ เป็นหลานเขยของคุณ คุณยังจะมายืนอยู่ตรงนี่เพื่ออะไร? เราต้องรีบเข้าไปข้างในและเข้าร่วมงานแต่งงานของพวกเขากันเถอะ”

“ถูก ถูก พูดถูก” จอร์จพยักหน้าอย่างต่อเนื่อง จากนั้นเขาก็ยกคางขึ้นเชิดและยืดหลังให้ตรงเพื่อเดินไปยังทางเข้าตึกงานฉลองของโฮเมอร์อย่างภาคภูมิใจ

เช่นเดียวกันกับก่อนหน้านี้ กลุ่มบอร์ดี้การ์ดได้หยุดเขาไว้อีกครั้ง แต่คราวนี้ จอร์จและกลุ่มสมาชิกของเขาพูดด้วยความมั่นใจ “พวกหมาเฝ้าทางหลบไปดีกว่าไหม นักธุรกิจใหญ่และภรรยาของเขาซึ่งกำลังจะแต่งงานอยู่ข้างในนั้น เป็นคนของตระกูลซี ถ้าพวกแกขวางทางเราอยู่อีกล่ะก็ เราอาจจะทำให้ขาโง่ ๆ ของพวกแกหักได้”

กลุ่มบอร์ดี้การ์ดขมวดคิ้วขณะที่พวกเขามองไปที่ตระกูลซีเหมือนกับพวกเขาเป็นคนงี่เง่า “ จัดการมัน…”

“ฉันเป็นลุงของวินนี่เฟรด ซี และนี่คือปู่ของเธอ” แจ็คสันยังคงตะโกนบอกอย่างภาคภูมิใจ

ถึงอย่างนั้น สิ่งที่เขาได้รับกลับมาคือการเตะอย่างโหดเหี้ยมจากบอร์ดี้การ์ดคนหนึ่ง “ในเวลานี้ มีพวกคนแปลกประหลาดทุกประเภทจริง ๆ ถ้าแกเป็นสมาชิกในครอบครัวของนักธุรกิจใหญ่จริง ๆทำไมเขาไม่เชิญแกตั้งแต่แรกล่ะ? ไสหัวไปเลย! ถ้าแกมายุ่งกับที่นี่อีก ฉันจะทำให้ขาของแกหักได้ทันที!” บอร์ดี้การ์ดกลุ่มใหญ่รีบเดินพุ่งออกมา ทำให้สมาชิกในตระกูลซีหวาดกลัวในทันทีขณะที่พวกเขาเดินโซซัดโซเซถอยไปข้างหลัง

นี่เป็นการดูถูกจริง ๆ ก่อนหน้านี้ ไทร์และวินนี่เฟรดได้นำขนมที่เป็นของวันแต่งงานและบัตรเชิญมาเพื่อเชิญพวกเขาไปงานแต่งงาน แต่กลุ่มสมาชิกได้ทิ้งบัตรเชิญเหล่านั้นไปเหมือนเป็นขยะ ตอนนี้ คนเหล่านี้พยายามเข้าไปข้างในอย่างไร้ยางอาย โลกจะให้อภัยพวกเขาได้ยังไง?

ในที่สุด ตระกูลซีก็ยังคงอยู่นอกประตู ในความคิดของพวกเขาแต่ละคน พวกเขานึกถึงสิ่งที่ไทร์พูดกับพวกเขาเมื่อวันก่อนโดยไม่รู้ตัว ‘พวกคุณจะต้องเสียใจกับสิ่งนี้’

ในขณะนั้น ห้องจัดเลี้ยงของห้องปราสาทท้องฟ้าสว่างไสวด้วยแสงไฟ สถานที่ดูหรูหรา ทุกอย่างในที่นั่นตั้งแต่ของประดับ โคมไฟ ไปจนถึงแท่นพิธีล้วนทำจากคริสตัล แม้แต่โต๊ะอาหาร เก้าอี้ และเครื่องใช้บนโต๊ะอาหารก็ทำจากคริสตัล ห้องโถงกว้างใหญ่ดูเหมือนปราสาทคริสตัล ด้วยแสงไฟหลากสี ดอกไม้สด และเอฟเฟกต์ของน้ำแข็งแห้ง สถานที่นี้จึงกลายเป็นสวรรค์บนดิน

ไทร์จับมือของวินนี่เฟรดขณะที่พวกเขายืนอยู่บนแท่นพิธี เพื่อรับพรของผู้คน หลังจากนั้น เขาก็หยิบ ‘สร้อยหัวใจของนางฟ้า’ ออกมามูลค่าแปดล้านและพาดไว้รอบคอของวินนี่เฟรด

มีความรู้สึกมากมายที่สอดแทรกอยู่ในหัวใจของวินนี่เฟรด เธอรู้สึกหวั่นไหว มีความสุข ตื่นเต้นและกลัวเล็กน้อย ตั้งแต่ตอนที่เธอมาที่ห้องปราสาทท้องฟ้า จิตใจของเธอก็สับสนวุ่นวาย แม้ตอนนี้ จิตใจของเธอยังคงสับสนอยู่นั้น เธอพยายามบีบฝ่ามือด้วยเล็บแต่ไม่เจ็บ ทุกอย่างดูคล้ายกับจะเป็นเพียงแค่ความฝัน จนกระทั่ง ‘สร้อยหัวใจของนางฟ้า’ ถูกสวมไว้รอบคอของเธอ ความเย็นของเพชรก็เสียดแทงทะลุประสาทสัมผัสของเธอในที่สุดเธอก็รู้ว่าทุกอย่างเป็นของจริง

“ไทร์…นี่…”

“ชู่ว อย่าพูดอะไรเลย” ไทร์ชูนิ้วไปสัมผัสที่ริมฝีปากของเขาแสดงไปที่วินนี่เฟรดเพื่อบอกให้หยุดพูดก่อน ตอนนี้ เขาไม่ต้องการให้มีเสียงรบกวนใด ๆ ที่จะทำลายช่วงเวลาที่สวยงามนี้

นอกหน้าต่าง ท้องฟ้ายังคงปกคลุมไปด้วยดอกไม้ไฟ เฮลิคอปเตอร์สามลำออกจากตึกสูงตรงข้าม โดยมีกระแสอากาศดังกึกก้องและแรงขึ้นขณะบินเหนือห้องปราสาทท้องฟ้า กลีบกุหลาบสีชมพูนับล้านร่วงหล่นลงมาจากเฮลิคอปเตอร์เหล่านั้นขณะที่มันหมุนใบพัดลงภายใต้แสงไฟนีออน มันเป็นดอกไม้สีชมพูที่ร่วงลงมาเหมือนสายฝน ทำให้เมืองเกิดเสียงอึกทึกมาก

“ผม เดรก ทัคเกอร์ ขอให้มิสเตอร์ซัมเมอร์และมิสซี มีชีวิตแต่งงานที่มีความสุข ขอให้พวกคุณอยู่ด้วยกัน ตลอดไป!”

“ดิฉัน เจด ลอเรลล์ ขอให้ มิสเตอร์ซัมเมอร์และมิสซี มีชีวิตแต่งงานที่มีความสุข ขอให้หัวใจของพวกคุณเป็นหนึ่งเดียวกันเสมอ!”

“ผม เฮนรี่ วอคเกอร์ ขอให้ มิสเตอร์ซัมเมอร์และมิสซี มีชีวิตแต่งงานที่มีความสุข ขอให้พวกคุณมีลูกเร็ว ๆ นี้!”

“ผม ฮัดสัน ซีเกลเลอร์ ขอให้ มิสเตอร์ซัมเมอร์และมิสซี…”

บุคคลที่มีชื่อเสียงในเมืองคานห์ ปรากฏตัวขึ้นทีละคน เพื่อมอบคำอวยพรที่จริงใจที่สุดให้ไทร์และวินนี่เฟรด

ในที่สุดแบลร์ลูกสาวของพวกเขาก็สวมชุดเจ้าหญิงสีขาวและถือดอกกุหลาบช่อใหญ่ขณะที่เธอเดินไปหาพวกเขาราวกับนางฟ้าตัวน้อย “แบลร์ขอให้ ปะป๊า และ มะม๊า มีชีวิตแต่งงานที่มีความสุข ขอให้มีน้องชายของแบลร์เกิดมาเร็ว ๆ นี้!”

แบลร์ตัวน้อยทำให้ทุกคนดูสนุกสนานกับคำพูดของเธอ ไทร์ก้มลงอุ้มแบลร์ขึ้นมา จากนั้นเขาก็จับมือของวินนี่เฟรด ครอบครัวทั้งสามคนเดินไปที่หน้าต่างคริสตัลของ ห้องปราสาทในท้องฟ้า ด้านนอก ยังมีกลีบดอกไม้ร่วงหล่นและดอกไม้ไฟประดับท้องฟ้า ภายใต้แสงไฟนีออน มันเหมือนกับฉากในภาพยนตร์เลยทีเดียว

ไทร์ชี้ไปที่เส้นทางข้างนอกและพูดอย่างเบา ๆ ว่า “วันนี้ ดอกไม้บานสะพรั่งไปทั่วเมืองเพื่อเธอ ตัวฉัน ไทร์ ซัมเมอร์ ขอสาบานที่นี่ในคืนนี้ว่า แม้ว่าจะต้องตาย ฉันก็จะพาทั้งสองคนไปมองดูความรุ่งโรจน์ของโลกใบนี้ด้วยกันให้ได้”