พี่ไม่ได้อยากมีน้อง

วันเสาร์ ก็ได้มาเยือน

กอหญ้าเองที่วันนี้เช่นเคย ตื่นแต่เช้ามาช่วยแม่จัดร้าน แต่วันนี้พิเศษหน่อย เธอเลยตั้งใจ ตื่นมาแต่เช้าตรู่ จัดเตรียมอาหาร พร้อมใส่บาตร ในเช้านี้ พระเดินมาถึงหน้าร้าน

"นิมนต์ค่ะหลวงพ่อ"

ถอดรอดเท้าไว้ด้านข้าง ก่อนที่เธอพนมมือไหว้ พระคุณเจ้า แล้วนำอาหาร ขนมน้ำดื่ม ค่อยหยิบเรียงใส่บาตร ปิดท้ายด้วยดอกบัว ช่อโตที่เธอพับเอง หลวงพ่อรับบาตรเรียบร้อยเอ่ยคำให้พร แล้วเดิน ไปรับบาตรทางอื่นต่อ

ช่วงเช้ามา คนมายืนออหน้าร้าน แวะซื้อกับข้าวกันมากมาย จนไม่มีเวลานั่งพักเลย

"วันนี้ไปทำงานวันแรกหรอหนูญ่า " เอาอีกแล้ว อีป้ามหาประลัยมาอีกแล้ว

"จ๊ะ ป้าดา "

"ทำงานกับผัวเอ็งนะหรอ"

"ฉันยังเรียนไม่จบเลยนะป้า ยังไม่รีบที่จะมีผอ...ัว...หรอกนะ "

กอหญ้าเน้นเสียงคำว่าผัว ออกมา

"ไปทำงานระวังจะได้ของแถมกลับมาละ งานอะไรดึกขนาดนั้น นอกจาก" ป้าดาพูดทิ้งท้ายไว้แล้วกลับบ้านไป

"หืม... ป้า นี่ปาก หรอ อารมณ์เสียแต่เช้า"

กอหญ้าหงุดหงิด เดินเข้าบ้านมา

"ทำบุญยังไม่ทันจะได้บุญ เพิ่มบาปก่อนอีกแล้วไอ้ญ่า "

ตึ๊ง...เสียงข้อความ แอพเขียวที่ดังเข้ามา

(เย็นนี้ 17:00 พี่ไปรับนะครับห้ามมาก่อนด้วย ไม่งั้นพี่จะโกรธมากๆ)

ข้อความพี่สิบทิศ เธอรีบหยิบมือถือที่เหน็บไว้ในกระเป๋ากางเกงมาเปิดแอพเขียว อ่านแชทและกำลังจะตอบกลับไป

(อ่านแล้วทำไมไม่ตอบครับ ตื่นรึยัง)

(ตื่นแล้วค่ะ ญ่าไปใส่บาตรมาค่ะ)

(ฝนจะตกไหมครับ น้องญ่าใส่บาตร)

(น่าจะไม่ตกแล้วละคะ เมื่อกี้เผลอด่าป้าข้างบ้านไป)

----+++++

16:00

กอหญ้าที่กำลังอาบน้ำแต่งตัว วันนี้เธอแต่งเสื้อเชิ๊ตสีเหลืองอ่อน กางเกงยีนส์ สีน้ำตาลเข้ม รองเท้าผ้าใบ ถุงผ้าสำหรับใส่โน๊ตบุ๊ค กระเป๋าสะพาย เดินลงมาด้านล่าง ก็พบชายหนุ่มมานั่งรอเธออยู่ เขากำลังคุยกับแม่ของกอหญ้า เสียงหัวเราะ ขบขัน

"อะนี่พ่อหนุ่ม ฉันทำยำขนมจีนใส่ปลาทูเอาไว้ แบ่งไปทานนะ เพื่อดึกๆ จะหิว อ้าวญ่า แม่ทำยำขนมจีนปลาทู ใส่กล่องไว้ให้นะลูก"

"จ้าแม่ พี่สิบมาไวจังค่ะ ยังไม่ 5 โมงเย็นเลยค่ะ"

"พี่กลัวรถติดนะครับ"

กอหญ้าเองพยักหน้าเข้าใจ

"พี่ว่าเอามาใส่กระเป๋าพี่ก็ได้ครับ คุณน้าจัดใส่ไว้ให้ ตอนทานค่อยไปทานด้วยกัน "

"ค่ะ พี่สิบทิศ"

สิบทิศหิ้วกระเป๋าใส่อาหารเดินออกมาที่รถของเค้า เอาไว้ที่ด้านหลังของเบาะฝั่งคนขับ

"ผมไปก่อนนะครับคุณน้า" สิบทิศยกมือไหว้แม่ของน้อง และเดินขึ้นรถทันที

เสียงมือถือของหญิงสาว ดังเข้ามา Chat friend โทร videocall เข้ามา เธอที่กำลังเดินออกมาจนจะถึงรถของพี่ชายทอตะวัน

"ว่าไงค่ะ " กอหญ้าคอลคุยกับเพื่อนเดินมาจนใกล้จะถึงรถพี่สิบทิศ พี่สิบทิศที่ขึ้นรถมาก่อนหน้าเอื้อมตัวมาเปิดประตูให้น้อง พอน้องขึ้นมานั่ง ปิดประตูเรียบร้อยคนพี่ก็ออกรถพอดี

"พวกฉันโทรมาอวยพรแกไง งานวันแรก " ทอตะวันเปิด

"โชคดีนะแก" เบนนี่

"ฉันจะรอฟังหน้าปัดวิทยุ" ตังเมเอ่ยปิดท้าย

เสียงเพื่อนที่ดัง พี่สิบทิศเองก็ได้ยิน เขานั่งขับรถไป หันมามองอีกคนที่กำลังคุยสนุกสนาน จนเค้าอยากจะแกล้งหญิงสาว เลยกระแอมออกไป ตอนแรกน้องแค่หันมามองไม่สนใจ เอาวะ อีกรอบละกัน อะแฮ่ม แคร่กๆ

"เสียงอะไรวะญ่า แกอยู่กับใคร" ทอตะวันเอ่ยปากถามทั้งที่ตัวเองก็รู้ว่าเป็นพี่สิบทิศ เพราะเธอเป็นคนคิดแผนให้พี่ชายรีบออกมารับกอหญ้า

"ขอบใจนะพวกแก แค่นี้ก่อนนะ"

กอหญ้าซาบซึ้งใจเพื่อนๆ แต่ก็กลัวจับได้ อีกอย่างเธอกับพี่สิบทิศก็ยังไม่ได้เป็นอะไรกันเลย

"เดี๋ยวสิค่ะ ชะนี หนีบผู้คนไหนมาย่ะ"

เสียงเบนนี่ เล็ดลอดออกมา เล่นเอาพี่สิบทิศที่ขับรถอยู่ถึงกับหัวเราะออกมา

"เออๆ แค่นี้นะ " กอหญ้าที่ทำหน้าไม่ถูกไหนจะเพื่อน ไหนจะความกวนของพี่สิบทิศ เธอรีบกดวางสายเพื่อนๆ ไป กอหญ้านั่งเงียบหลักจากคุยกับเพื่อน ทำหน้าบึ้งบูด ไม่คุยกับคนบนรถมาตลอดทาง จนถึงสถานี เพราะพี่สิบทิศทำให้เธออายเพื่อนๆ จนโดนแซว

สถานีจัดรายการวิทยุ 18:30

เขาเดินเข้ามาพร้อมกับน้องที่เดินนำไปก่อน พี่ประชาสัมพันธ์ ยกมือไหว้พี่สิบทิศ อีกแล้ว อาจจะเพราะเค้าแก่กว่า พวกพี่ประชาสัมพันธ์ก็ได้ ทุกคนเลยยกมือไหว้ สิบทิศเดินก้าวเท้ายาวๆ จนถึงตัวน้อง เขาเดินจับแขนน้องไว้ แรงกระชากที่ไม่ค่อยเบาของเขา ทำให้หน้าอกของน้องกับแผงอกแมนๆ ล่ำๆ ของผมชนกัน ผมเลยแกล้งกอดเธอไว้แน่นไม่ยอมปล่อย ใครหลายๆ คนที่เดินผ่านไปมาก็ต่างมอง แต่ไม่มีใครกล้าพูดอะไร แต่พอเดินผ่านสองคนนั้นไปแล้วมีเสียงซุบซิบนินทากัน บอสกอดสาวหน้าลิฟท์ เพราะบอสไม่เคยทำแบบนี้

"ปล่อยญ่าค่ะพี่สิบทิศ" เธอพยายามดิ้นให้หลุดจากอ้อมกอดของเขา ยิ่งดิ้น ชายหนุ่มยิ่งกอดรัดแน่นขึ้น

"ปล่อยญ่านะพี่สิบทิศ ญ่าหายใจไม่ออก พี่สิบทิศกอดญ่าแน่น " เขาเองคลายอ้อมกอดออกเล็กน้อย แต่ไม่ได้ปล่อยน้อง

"โกรธพี่หรือเปล่าครับ หรือเป็นอะไร " สิบทิศเอ่ยถามน้อง จนใบหน้าแนบชิดกัน ลมหายใจของพี่สิบทิศ บวกกับกลิ่นกายผู้ชายที่หอมอ่อน ทำให้กอหญ้า ที่ใกล้ชิดพี่สิบทิศเก็บอากรไม่อยู่ จนพูดติดอ่าง

" มะ.. ไม่ ...คา....คะ "

พี่สิบทิศปล่อยญ่าก่อนคนมองกันเต็มแล้ว"

หนึ่งในคนที่มองมาไม่พ้นน้องเบนซ์ ดีเจมาใหม่ที่จัดรายการก่อนหน้านี้ กับพี่ปอนด์ที่มาดักรอเจอพี่สิบทิศแต่ไม่ได้เข้าไป เพราะเค้าเดินมากับใครอีกคน

"อ้อมกอดนี้มันควรจะเป็นของชั้นสิ ไม่ใช่ของเธอนังกอหญ้า"

เบนซ์มองมาด้วยแววตาเกลียดชัง ความอิจฉาริษยากำลังเข้าครอบงำ

รวมถึง ท่านธารินทร์ที่แอบมองลูกชายอยู่ด้านบน ท่านเองกำลังจะกลับบ้าน

"ไอ้สิบ ไอ้สิบ ทำอะไร ไม่เห็นแก่ความเป็นผู้บริหาร มายืนกอดพนักงานแบบนี้ได้ยังไง" "กลับบ้านคงต้องคุยกันยาวไอ้บอสสิบ"

ทางด้านสิบทิศที่เห็นคนมองเค้าเลยปล่อยน้องกอหญ้า แต่เปลี่ยนเป็นจูงมือพาเดินเข้าลิฟท์ไปยังชั้นจัดรายการวิทยุ ระหว่างลิฟท์กำลังขึ้นเขาเอ่ยปากขอโทษน้อง

"พี่ขอโทษครับ อย่าโกรธพี่เลยนะ ถ้าญ่าโกรธพี่ คงกินข้าวในกล่องที่คุณน้าทำให้ไม่อร่อยแน่ๆ เลยครับ" สายตาเว้าวอน ออดอ้อนน้อง จนน้องหันมายิ้มให้บางๆ

"ญ่าไม่ได้โกรธค่ะ แต่ญ่าเองเหมือนน้องสาวพี่สิบทิศ พี่สิบทิศมาทำแบบนี้คนอื่นมองญ่า ญ่าเองต่างหากค่ะที่จะรู้สึกไม่ดี"

"แต่พี่ไม่ได้อยากมีน้องเพิ่มนะครับ พี่อยากมีคนเดินไปข้างๆ คอยแชร์ความสุข ความทุกข์ได้ หันกลับมา เราก็ยังเจอคน คนนั้นอยู่ก็แค่นั้นครับ"

เขาหันมาสบตากับเธอ สายตาเป็นประกาย แวววาว บนใบหน้าคมเข้มของเขา ทำให้กอหญ้าหวั่นไหวได้เช่นกัน