ฟ้าฝนเป็นใจ

หลังจากแยกย้ายกันออกมาจากสถานี

ธาวินเดินมาที่รถตัวเอง เขามองทุกการกระทำของสิบทิศและกอหญ้า ธาวินมองกอหญ้าที่ดูสวย สดใสขึ้นกว่าทุกครั้ง ตอนนั้นเขาไม่ได้หลงแอริน เขาคงรับรักเธอได้ไม่ยาก

สิบทิศ เดินจูงมือคนรักพาเดินออกมาจากสถานีเตรียมกลับบ้าน เขาเองได้แต่คิดในใจว่าน้องยังชอบธาวินอยู่ไหม แต่เขาไม่กล้าที่จะถามเธอออกไป กลัวคำตอบถ้าน้องตอบว่าใช่ เขาเองจะทำยังไง

"พี่สิบทิศ เป็นอะไรหรือเปล่าค่ะ ทำไมทำหน้าคิดอะไรอยู่"

"ไม่ได้คิดอะไรครับ"

ได้แต่โกหกตอบน้องไปแต่หน้าตาบ่งบอกอาการ คิ้วชนกัน กอหญ้าที่หยุดเดินก่อนจะถึงรถ เพราะเธอเดาอาการสิบทิศออก ว่าเค้ากำลังคิดอะไร

"ญ่าคิดว่าพี่กำลังคิดมาก เรื่องญ่ากับพี่ธาวิน ญ่าไม่รู้ด้วยซ้ำว่าทำไมพี่ธาวินเค้าถึงมาโผล่ที่นี่ ญ่าเอง ก็ไม่ได้รู้สึกเหมือนเดิมกับพี่ธาวินเลย ใจไม่เต้นแรงเวลาที่เจอพี่วิน ไม่พูดติดอ่าง ไม่มีฝูงผีเสื้อนับร้อยๆ ตัวบินวนกันในท้อง ญ่าไม่ได้รู้สึกแบบคนรักแบบนั้น ญ่า ....."

ระหว่างที่น้องกำลังจะพูดต่อ สิบทิศเองที่ได้ยินน้องพูดความในใจถึงธาวินออกมาทั้งหมดเค้าเองรู้สึกโล่งใจ เขาแอบยิ้มออกมามุมปาก

"ญ่าครับ คืนนี้ญ่าไปค้างกับพี่ไหม"

"ห๊ะ ว่าอะไรนะคะ"

เขาขยับตัวเข้ามาใกล้น้อง มือที่กำลังจับมือบาง เปลี่ยนมาโอบเอวบางไว้ทั้งสองมือ สายตาที่จ้องมอง แววตาระยิบระยับของคนในอ้อมกอด จนเขาเองไม่สามารถควบคุมหัวใจที่เรียกร้อง ทั้งที่อยากจะรอน้องเรียนจบก่อน เขาโน้มใบหน้าลงมา กดปลายจมูกโด่งของเขาลงบนหน้าผากของเธอ กอหญ้าเองที่หลับตาปี๋ ริมฝีปากที่เม้มเข้าหากัน ด้วยความตื่นเต้น หัวใจสั่นสะท้านกับการกระทำของพี่สิบทิศ จนเขาเลื่อนปลายจมูกลงมาเรื่อย จนถึงปลายจมูกบาง มือข้างนึงของเขาที่โอบเอวอยู่นั้น ย้ายขึ้นมาประคองใบหน้าน้อยๆ ของกอหญ้า ให้เงยหน้าขึ้นมาเล็กน้อยก่อนที่เขาจะพรมจูบลงบนริมฝีปากบางด้วยความทะนุถนอม คนรัก เพราะคืนนี้เขาคงไม่ปล่อยเธอแน่นอน เขาละริมฝีปากออกจากปากบางเล็กน้อย เอ่ยคำพูดใกล้กันมาก

"ถ้าพี่จะขอญ่า... จะให้พี่ไหมครับ พี่กลัวว่าพี่จะต้องเสียญ่าไป"

"พี่สิบทิศ แต่เราเพิ่งจะครบกันได้แค่ 6 เดือนเองนะคะ ญ่าว่ามันเร็วไปอะ"

เสียงฟ้าฝนที่ไม่เป็นใจ กระหน่ำตกลงอย่างหนัก สองคนยังเดินไม่ถึงรถ ทำให้คนที่กำลังเอ่ยขอร้องแฟนสาว ท่ามกลางสายฝนจนเนื้อตัวทั้งคู่เปียกไปหมด

"นะครับ" คำออดอ้อนของชายหนุ่ม ที่พูดขอให้เธอไปคอนโดของเค้าด้วยกัน

"พี่ว่าคงต้องไปละครับคอนโดพี่ใกล้กว่า เปียกหมดแล้ว"

สิบทิศรีบพาน้องเดินมาขึ้นรถที่จอดอยู่ ไม่ไกลนักน้องเองตัวเปียกนั่งสั่นมาตลอดทาง ผมเองก็เช่นกัน ไม่ถึง10 นาทีผมมาถึงคอนโดของผม ผมรีบพาน้องขึ้นไปด้านบนทันที ทั้งสองออกจากลิฟท์เดินมาตามทางจนมาถึงหน้าห้องของสิบทิศ พี่เขาสแกนนิ้วมือที่ประตูหน้าห้อง ก่อนที่จะจูงมือน้องเดินเข้าห้องไป พร้อมกับปิดประตูห้องทันที กอหญ้าที่ได้ยินเสียงประตูปิดลงก็สะดุ้งขึ้นทันที

"พี่ว่าน้องญ่าไปอาบน้ำสระผมก่อนก็ได้ครับ"

เขาหันมาทางเธอที่เปียกฝนไปหมด ใบหน้ายังคงมีคราบน้ำฝน เขาเดินไปหาผ้าเช็ดตัวผืนเล็กมาซับใบหน้าให้กอหญ้า เสื้อคลุมอาบน้ำออกมาให้เธอ

"แต่ญ่าไม่มีชุดเปลี่ยนอะ"

เขาเดินไปที่ตู้เสื้อผ้า มันมีเสื้อเชิ๊ตสีขาวตัวใหญ่กว่าตัวน้องมาก เลยเอามาให้เธอใส่ พร้อมกางเกงกีฬา เขาเอามาวางที่มือของน้อง

"เอาของพี่ไปใส่ก่อนก็ได้ครับ เพราะยังไงคืนนี้พี่ก็ต้องถอดให้อยู่ดี"

พี่สิบทิศที่พูดจาแบบนี้ออกมาอีกแล้ว ตอนนี้คนฟังไม่รู้จะเอาหน้าไปมุดตรงไหน

"ญ่ายังไม่ได้บอกแม่เลยนะคะ แม่รอแย่แล้ว"

"พี่โทรไปบอกคุณน้าให้แล้วครับ คืนนี้มีเลี้ยงวันเกิดน้องอาจจะเมา อาจจะนอนที่สถานี"

เขาจำเป็นที่ต้องโกหกแม่ของหญิงสาวออกไป

"ไปอาบน้ำได้แล้วครับ เดี๋ยวจะไม่สบาย หรือจะให้พี่ไปอาบให้ครับ"

เขาดันเธอเดินมาในห้องนอนของเขา แสงไฟสีเหลืองนวล ส่องสว่างสบายตา เขาพาเธอมาหยุดตรงหน้าห้องน้ำพอดี

"มะ ... ไม่ ไม่ ค่ะ ญ่าอาบเอง พี่สิบทิศไปรอข้างนอกเถอะค่ะ"

ใครจะให้ไปอาบให้ เราอายเป็นเหมือนกันนะ เกิดมายังไม่เคยมีใครมาเห็นร่างกายของเราเลย กอหญ้าเดินเข้าห้องน้ำไป เธอหายไปเกือบครึ่งชั่วโมง เธอเดินออกมาแต่งกายมิดชิดอยู่ ด้วยความที่ตากฝนมา ชุดข้างในเปียกหมดไง มันใส่ไม่ได้เธอเลยซักตากเอาไว้ที่ราวในห้องน้ำ อยากบอกว่า โล่งโปร่งมากค่ะ พี่สิบทิศกำลังจะเดินเข้าไปอาบน้ำสระผมต่อจากน้อง ใช้สายตาชำเลืองมอง เรือนร่างของแฟนสาว เสื้อสีขาวมันมองเห็นเนินอก ตุ่มไตสีชมพู ที่กำลังดันเสื้อเชิ๊ตอยู่ ความเป็นชายของผมอยากออกมาข้างนอกแล้ว แต่ก็ต้องสงบสติใจตัวเองเอาไว้ก่อนครับ ผมต้องอาบน้ำ สระผม ทำตัวหอมๆ ก่อน

กอหญ้าเองเดินมานั่งเช็ดผมบนโซฟาภายในห้องคอนโดของเขาด้านนอก เพราะพี่สิบทิศเอง หนุ่มหล่อมาดเข้ม เขาเองอาบน้ำนานเช่นกันจนกอหญ้าผมเริ่มแห้ง เขาเดินออกมาจากห้องนอน เขาใส่เสื้อยืดคอกลม กางเกงขาสั้น เดินออกมานั่งเช็ดผมที่โซฟาตัวเดียวกับที่น้องนั่งก่อนหน้า

กอหญ้าที่มองผมของพี่สิบทิศที่ยังคงเปียกอยู่

"ญ่าเช็ดผมให้ไหมค่ะ" เขาหันมายิ้มให้แต่ไม่ได้ตอบอะไร ญ่าเองรู้ว่าพี่เค้าอนุญาติแล้ว เธอเลยหยิบผ้าเช็ดผมจากมือพี่สิบทิศ เดินอ้อมไปด้านหลังโซฟา แล้วเช็ดผมให้พี่เขาจนแห้ง เธอเดินกลับมานั่งที่โซฟาตามเดิม

"ขอบคุณนะครับ" สิบทิศนั่งตะแคงข้างหันมามองคนตัวเล็กที่นั่งบนโซฟาตัวเดียวกับเค้า ด้วยใบหน้ากังวลกลัวว่าผมจะทำอะไร สิบทิศที่ส่งสายตาหวานซึ้งให้คนที่กำลังมีอารมณ์หวั่นไหว อาการไม่อยู่กับเนื้อกับตัว เขาวางแขนพาดที่วางแขนของโซฟากับพนักพิง สายตาสองคนที่มองสบตากันอยู่ในระยะใกล้ชิด ชายหนุ่มเลยยืดตัวขึ้นฝังรอยจูบบนหน้าผากของกอหญ้า ไล้เรื่อยลงมา ที่แก้มนวลของน้องทั้งสองข้าง เขาเองยืดตัวขึ้นมามองน้อง แต่คราวนี้ น้องกลับปิดดวงตาลงสนิท ริมฝีปากที่ปิดสนิท อาการหวั่นไหว พี่สิบทิศยิ้มออกมากับการกระทำของแฟนสาว

"น้องญ่าครับ" เขาเรียกเธออีกครั้ง จนเธอเองลืมตาขึ้นมามองคนที่เรียกเธอ เธอเห็นแววตาที่อ่อนโยนของชายตรงหน้า เขาค่อยๆ โน้มใบหน้าลงมาริมฝีปากแนบชิดกัน

เขาประทับรอยจูบรอบนี้ อ่อนโยน แต่ยังคงความรุ่มร้อน เขาพยายามดันแทรกปลายลิ้นเข้ามายังโพรงปากหวานของแฟนสาว แต่เธอไม่ยอมเอื้อนเอ่ย ร้องเปิดปากใดๆ เขาเอื้อมมือค่อยๆ ขยับ ลูบคลำตรงเนินหน้าอกแฟนสาว ที่ยังมีเสื้อเชิ้ตตัวใหญ่สวมใส่อยู่ ปลายนิ้วเริ่มเขี่ยยอดนมที่กำลังชูชันไปตามนิ้วมือของสิบทิศ เล่นกับยอดอกของแฟนสาว จนเธอเริ่มอารมณ์คล้อยตาม จนมีเสียงดังเล็ดลอดออกมา

ชายหนุ่มไม่ได้รอช้า ส่งปลายลิ้นสาก เข้าไปชิมรสความหวานภายในกระพุ้งแก้มของหญิงสาว จนเธอส่งเสียงร้องคราง อู้ อี้ อยู่ในลำคอเพราะเธอเองเริ่มหายใจไม่ออก พยายามเอามือพลักใบหน้าของสิบทิศออก เขาจึงยอมละริมฝีปากออกมาเล็กน้อย เขาค่อยๆ เอนกายลงแนบชิดแฟนสาว จนเธอเองที่เขยิบหนี เอนไปพิงขอบโซฟา ชายหนุ่มเลยประทับรอบจูบบนริมฝีปากบางอีกครั้งพร้อมสอดแทรกปลายลิ้นเข้าไป แฟนสาวที่โอนอ่อน คล้อยไปตามอารมณ์ที่แฟนหนุ่มกำลังเริ่มบรรเลงเพลงรัก เธอไม่ได้ขัดขืนใดๆยังคง ลิ้มรสความหวานภายในช่องปากจนแฟนสาวเคลิบเคลิ้มในห้วง อารมณ์ที่ไม่เคยได้สัมผัสมาก่อน เขาคือคนแรกของเธอ เธอคือคนแรกของเขาด้วยเช่นกัน