Home / รักโบราณ / ดอกไม้ในเปลวเพลิง / บทที่ 37 คลี่คลายเรื่องตั้งครรภ์

Share

บทที่ 37 คลี่คลายเรื่องตั้งครรภ์

last update Huling Na-update: 2025-03-06 00:19:09

พระชายากู้ชุนฉือมองเอวที่คอดกิ่วและหน้าท้องที่แบนราบของสุ่ยเฉินเฟิงแล้วก็สงสัยว่านางตั้งครรภ์จริงหรือ ออกจากจวนเสนาบดีกรมโยธาแล้วค่อยถามฮูหยินลั่วให้รู้เรื่อง

มารดาของเหมยกุ้ยนั่งอยู่ไม่ห่างจากพระชายานัก นางมองตามสายตาของพระชายาก็รู้ว่าคิดอะไรอยู่ในใจ ข่าวลือนั้นกระฉ่อนไปทั่ว นึกสงสารสุ่ยเฉินเฟิง เด็กดีแท้ ๆ ต้องมาเสียชื่อเพราะคำคนใส่ร้ายป้ายสี

มารดาของเหมยกุ้ยเอ่ยขึ้นกับฮูหยินขุนนางที่นั่งทางซ้ายมือว่า “ปิ่นพลอยสีฟ้าของกุ้ยเอ๋อร์และปิ่นพลอยสีม่วงของเฟิงเอ๋อร์มาจากเหมืองอัญมณีของญาติข้าเอง วันก่อนกุ้ยเอ๋อร์ไปที่เหมืองเพื่อเยี่ยมญาติที่เพิ่งคลอดลูก เฟิงเอ๋อร์ก็ตามไปเที่ยวด้วย มีของเด็กอ่อนดี ๆ ไปฝากมากมาย พวกนางจึงได้ปิ่นมาในราคามิตรภาพ”

แล้วนางก็หันไปทางขวา คุยกับฮูหยินอีกนางหนึ่งว่า “หากพวกท่านสนใจพลอยน้ำงามราคาเป็นมิตร ก็บอกได้นะข้าจะบอกญาติให้ราคาพิเศษ”

ฮูหยินผู้นั้นเบิกตาโตแล้วกล่าวว่า “อ้อ งั้นที่มีข่าวว่าคุณหนูสุ่ยไปซื้อของเด็กอ่อน ก็เพื่อนำไปฝากลูกของญาติท่านหรือ” มารดาของเหมยกุ้ยพยักหน้าแล้วเอารีบเปลี่ยนเรื่องสนทนา

ความจริงมีอยู่ว่าสุ่ยเฉินเฟิงและเหมยกุ้ยเคยไปเยี่ยมญาติที่เพิ่
Patuloy na basahin ang aklat na ito nang libre
I-scan ang code upang i-download ang App
Locked Chapter

Kaugnay na kabanata

  • ดอกไม้ในเปลวเพลิง   บทที่ 38 ต้อนรับคุณชายสุ่ยกลับเมืองหลวง

    วันรุ่งขึ้น ฮูหยินเจียงจือไฉและสุ่ยเฉินเฟิงไปที่สำนักรัฐ ปรึกษาข้อกฎหมายต่าง ๆ แล้วก็ทำการแจ้งข้อมูลเบื้องต้นของเพียวเพียวไว้ก่อนว่ามาอยู่ในจวนอดีตแม่ทัพใหญ่ได้อย่างไร ทางจวนจะเลี้ยงดูและให้ที่พักพิงไว้ก่อน เมื่อมีบิดามารดาที่แท้จริงปรากฏก็จะส่งคืนให้ กรณีนี้ไม่ถือว่าเป็นการรับบุตรบุญธรรมจวนอดีตแม่ทัพใหญ่เลี้ยงดูเพียวเพียวอย่างเงียบ ๆ เวลาผ่านไป เพียวเพียวในวัยสามเดือนก็ไม่เพียงแต่กรอกตามองตามคนได้เท่านั้น ทารกเริ่มชันคอขึ้นมาเหลียวตามสิ่งที่สนใจได้บ้างแล้ว ตอนนี้ร่างกายอ้วนจ้ำม่ำ ชอบส่งเสียงเรียกร้องความสนใจฮูหยินเจียงจือไฉเลือกสาวใช้คนหนึ่งในจวนมาเป็นพี่เลี้ยงเด็กชั่วคราว สาวใช้คนนี้เป็นหญิงม่าย สามีและบุตรเสียชีวิตเมื่อครั้งยังอยู่ในชนบท อายุประมาณสามสิบปี แม่ครัวซึ่งเคยเลี้ยงเพียวเพียวเมื่ออายุไม่กี่วันก็มักจะแวะเวียนมาเล่นกับทารกน้อยเสมอฮูหยินเจียงจือไฉไม่ได้แทนตัวเองว่าแม่ แต่สุ่ยเฉินเฟิงและเหมยกุ้ยแทนตัวเองว่าพี่สาว เพียวเพียวไม่ได้มีสถานะเป็นคุณหนูของจวน แต่ทุกคนในจวนก็เอ็นดูและช่วยกันเลี้ยงดูอย่างดี เสื้อผ้าและข้าวของเด็กอ่อนเป็นของที่มีคุณภาพดีเหมันตฤดูปีนี้ อากาศหนาวมาเ

    Huling Na-update : 2025-03-07
  • ดอกไม้ในเปลวเพลิง   39 พระราชทานสมรสให้ฉินอ๋องและจงเฝิ่นลู่

    ณ จวนฉินอ๋อง พระชายากู้ชุนฉือดีใจที่โอรสกลับเมืองหลวงซะที นางยินดีที่ฉินอ๋อง เทียนตี้หย่ง หรือที่เรียกกันในหมู่ญาติสนิทว่า จื่อหยวน ไปช่วยเหลือราษฎรให้พ้นความเดือดร้อนจากอุทกภัย และปราบปรามโจรผู้ร้ายที่ใช้ประโยชน์จากความระส่ำระสายของผู้คนออกปล้นฆ่าเอาทรัพย์ เป็นการเหยียบย่ำซ้ำเติมคนที่เดือดร้อนอยู่แล้วให้ทุกข์ยากยิ่งขึ้นไปอีกแต่นางกังวลเรื่องที่ฮูหยินเสนาบดีกรมคลังเคยให้ข่าวว่าขุนนางท้องถิ่นส่งบุตรีมาดูแลจื่อหยวนของนางอย่างใกล้ชิดถึงที่พัก ฮูหยินเสนาบดีกรมคลังนำผลไม้ลี่จือมาฝากด้วย แม้จะหงุดหงิดกับข่าวที่ได้รับ แต่เมื่อนึกถึงความอร่อยของผลไม้ชนิดนั้นแล้วก็ยังอยากชิมอีกสักครั้งครั้งนั้นนางเคยคิดว่าจะส่งคนเดินทางไปดินแดนทางใต้เพื่อดูว่าใครบังอาจส่งบุตรีมายั่วยวนโอรส แต่คิดไปคิดมาโอรสอยู่ในที่ห่างไกล เขาอาจโกรธเคืองที่สอดส่องเรื่องส่วนตัวและด้วยระยะทางที่ห่างไกล โอกาสจะปรับความเข้าใจแม่ลูกก็จะไม่มี นางจึงรอคอยวันที่โอรสกลับมาด้วยความอดทนเมื่อเทียนตี้หย่งกลับมาตามลำพังไม่มีสตรีติดตามมาด้วย พระชายากู้ชุนฉือก็สบายใจขึ้นบ้างแล้ว แต่ก็ยังไม่วางใจ นางเลียบเคียงว่า“อยู่ที่โน่น ใครเป็นพ่อครั

    Huling Na-update : 2025-03-07
  • ดอกไม้ในเปลวเพลิง   บทที่ 40 นี่หรือคือรางวัล

    ฉินอ๋องยืนนิ่ง ชาไปทั้งตัวเหมือนฟ้าผ่าจากศีรษะแล้วแล่นไปถึงปลายเท้าแล้วย้อนกลับมาโจมตีหัวใจ ใบหน้าเคร่งเครียด หางตามองเห็นเสนาบดีกรมคลังก้าวออกมาแล้วคุกเข่าลงทำความเคารพฮ่องเต้ด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม“ขอบพระทัยฝ่าบาท”ฮ่องเต้ทอดพระเนตรเห็นหลานชายยืนนิ่ง สีหน้าแสดงความรู้สึกหลายอย่างปะปนกัน ทั้งตกใจ ทั้งเสียใจ ทั้งน้อยใจ เมื่อสบตากัน พระองค์ก็หลบสายตาตัดพ้อของหลานชาย เสมองไปทางอื่น ขุนนางใหญ่ที่ยืนอยู่ด้านหลังฉินอ๋องยื่นมือมาสะกิดเขา ฉินอ๋องจึงรู้สึกตัว ทรุดลงคุกเข่าพลางกล่าวว่า“ขอบพระทัยฝ่าบาท”ฮ่องเต้สั่งเลิกประชุมขุนนาง พระองค์รีบกลับตำหนักอย่างรวดเร็วแล้วสั่งทหารรักษาการณ์ไว้ว่าต้องการพักผ่อน ห้ามคนรบกวน ฉินอ๋องจึงถูกกันไว้ไม่ทรงอนุญาตให้เข้าเฝ้า ร่างสูงเคยเดินตัวตรงสง่าผ่าเผย บัดนี้หลังไหล่ลู่ เขามองประตูตำหนักที่มีทหารรักษาการณ์หนาแน่นแล้วหันหลังเดินกลับเพื่อออกจากวัง ต้องผ่านลานกว้างหน้าท้องพระโรงเหล่าขุนนางชั้นผู้ใหญ่ทั้งหลายยังคงรุมล้อมแสดงความยินดีกับเสนาบดีกรมคลัง บางคนหันมาเห็นฉินอ๋องจะเข้ามาแสดงความยินดี แต่เมื่อเห็นสีหน้าเรียบเฉยก็ถอยออกไป เสนาบดีกรมคลังเมื่อเห็นฉินอ๋องก็ทำค

    Huling Na-update : 2025-03-08
  • ดอกไม้ในเปลวเพลิง   บทที่ 41 พระราชโองการที่ซ่อนเร้นความนัย

    หิมะโปรยปรายลงมาต่อเนื่อง เมืองหลวงของแคว้นเจียถูกปกคลุมด้วยสีขาว ลมหนาวพัดแรง ไอเย็นที่กระทบร่างกายนั้นป้องกันง่าย แต่ไอเย็นที่เสียดแทงเข้าไปที่หัวใจนั้นเล่าจะมีสิ่งใดปกป้องได้สุ่ยเฉินเฟิงนั่งอยู่ในลานเล็กหน้าเรือนของตนเอง หลังคาของเรือนยื่นออกมาคลุมลานไว้ครึ่งหนึ่ง ดวงตาของนางแดงช้ำ ใต้ตาดำคล้ำจากการอดนอนในคืนที่ผ่านมา ใบหน้าซีดเซียว สุ่ยฝานหรงเดินย่ำหิมะมายังเรือนของน้องสาว เมื่อถึงหน้าเรือนเขาก็ถอดเสื้อคลุมออกมาสะบัดเกล็ดหิมะออก ถิงถิงเข้ามารับเสื้อคลุมไปแขวนยังที่แขวนสุ่ยฝานหรงทรุดตัวลงนั่งตรงข้ามน้องสาว เตาถ่านที่ตั้งอยู่ให้ความอบอุ่นได้ดี ช่างขัดแย้งกับลมหนาวที่พัดมาปะทะใบหน้ายิ่งนัก ถิงถิงนำถ้วยชาและขนมมาวางลงบนโต๊ะแล้วถอยห่างออกไปอย่างรู้ความ“เฟิงเอ๋อร์อย่าเสียใจไปเลย บุรุษอื่นที่ดีพร้อมในต้าเจียยังมีอีกมากนัก ถือว่าไม่มีวาสนาต่อกัน”“ทำไมฝ่าบาทถึงมีพระราชโองการเช่นนั้นเจ้าคะ”“เรื่องนี้สมประโยชน์หลายฝ่าย ท่านอ๋องกุมอำนาจทางทหารไว้มาก ฝ่าบาทคงเห็นว่าไม่ควรมีอำนาจทางทหารมากไปกว่านี้แล้ว เพราะอาจเป็นอันตรายต่อบัลลังก์ของรัชทายาทในภายหน้า"“หากยึดอำนาจทางทหารกลับคืนก็เป็นการล

    Huling Na-update : 2025-03-08
  • ดอกไม้ในเปลวเพลิง   บทที่ 42 จัดเตรียมอาวุธอย่างลับ ๆ

    หลังจากประกาศพระราชโองการพระราชทานสมรสแก่ฉินอ๋องและจงเฝิ่นลู่ผ่านไปสามวัน ฉินอ๋องก็มาเยือนจวนผู้บัญชาการกองกำลังทหารม้า จางชุนและเหลียงจื้อติดตามมาด้วย มีเพียงสุ่ยฝานหรงออกมาต้อนรับที่หน้าจวน ในระหว่างเดินไปยังห้องอักษร ต้องผ่านศาลากลางน้ำ ฉินอ๋องหันซ้ายหันขวากวาดตามองไปทั่วจวน สุ่ยฝานหรงเข้าใจกริยานั้นจึงเอ่ยว่า“ท่านแม่และเฟิงเอ๋อร์ออกไปธุระข้างนอกพ่ะย่ะค่ะ”ฉินอ๋องพยักหน้ารับทราบ เขาเดินตรงไปยังห้องอักษรด้วยสีหน้าหงอยเหงา“สายข่าวแจ้งมาว่า ชายแดนทางเหนือมีชาวต้าเลี่ยงเข้ามาตั้งถิ่นฐานอยู่เต็มไปหมด ส่วนใหญ่เป็นชายฉกรรจ์ ท่านส่งคนไปสอดส่องด้วยนะ”“กระหม่อมกำลังจะไปรายงานเรื่องนี้ที่จวนท่านอ๋องพ่ะย่ะค่ะ”ฉินอ๋องรีบโบกมือ “จวนข้าช่วงนี้ท่านอย่าไปเลย แต่ถ้าอยากฟังเสียงบ่นว่าจงเฝิ่นลู่กับมารดาของนางก็ไปได้นะ มีให้ฟังทั้งวัน”“พระชายาอารมณ์ไม่ดีหรือพ่ะย่ะค่ะ”ฉินอ๋องพยักหน้า สุ่ยฝานหรงกล่าวต่อไปว่า “ต่อไปคุณหนูจงก็ต้องแต่งเข้าจวนอ๋อง ได้ใกล้ชิดดูแลกัน เดี๋ยวก็จะดีขึ้นเองพ่ะย่ะค่ะ”“ช่างเถอะ ลูกสะใภ้คนไหนก็ไม่ถูกใจทั้งนั้นแหละ เรามาคุยเรื่องการสร้างอาวุธกันต่อดีกว่า”“พ่ะย่ะค่ะ”“เรื่องแร่

    Huling Na-update : 2025-03-09
  • ดอกไม้ในเปลวเพลิง   บทที่ 43 เร่งรัดการสมรส

    ฉินอ๋องย้ายตัวเองมาพำนักที่บ้านพักผู้นำหน่วยมัจฉาพระกาฬเป็นการชั่วคราว เขากลับจวนเพื่อเยี่ยมพระชายาผู้เป็นมารดาเป็นครั้งคราว ทราบว่าฮูหยินเสนาบดีกรมคลังและบุตรีมาหาที่จวนอ๋องถึงสองครั้งแล้วเพื่อปรึกษาเกี่ยวกับการแต่งงานพระชายาบอกว่าให้รอปรึกษากับฉินอ๋องเอง แต่ฉินอ๋องไปทำงานราชการยังไม่รู้ว่าจะกลับจวนเมื่อใด ที่ทำการหน่วยมัจฉาพระกาฬไม่ใช่สถานที่ที่บุคคลภายนอกจะเข้าไปได้ แม้บ้านพักผู้นำหน่วยไม่สะดวกสบายเท่าจวนอ๋อง แต่ฉินอ๋องก็คลายความรำคาญใจได้บ้างน้ำชาร้อนหอมกรุ่นจัดเตรียมไว้ให้บนโต๊ะในห้องพัก เตาเล็กถูกจุดเพื่อสร้างความอบอุ่น ฉินอ๋องเปลี่ยนเสื้อผ้าเรียบร้อยแล้ว ทหารชั้นผู้น้อยนำจดหมายจากจวนอ๋องมาส่งให้ เมื่อเปิดออกอ่านสีหน้าที่ยังสดชื่นจากการออกกำลังกายยามเช้าก็เปลี่ยนเป็นหน้านิ่วคิ้วขมวดจางชุนรีบเดินไปฝนหมึกที่โต๊ะอักษรซึ่งวางอยู่ใกล้กันกับโต๊ะอาหาร ก็บ้านพักมิได้ใหญ่โตกว้างขวาง หลายอย่างก็วางรวมอยู่ในห้องเดียวกัน“ทำอะไร”“ก็ท่านอ๋องจะต้องเขียนจดหมายตอบกลับพระชายามิใช่หรือพ่ะย่ะค่ะ”“ข้าคงต้องกลับจวนอ๋องอีกซักครั้ง ไม่งั้นจดหมายบ่นก็จะมาอีก”“ท่านอ๋องจะเข้าพิธีแต่งเมื่อใดพ่ะย่ะค่

    Huling Na-update : 2025-03-09
  • ดอกไม้ในเปลวเพลิง   บทที่ 44 ความเย็นชาของฉินอ๋อง

    “ฮูหยินไม่ต้องรีบ เรื่องฤกษ์มงคลจวนอ๋องจะจัดการเอง”ฉินอ๋องรีบห้าม เมื่อยังหาทางออกไม่ได้ เขาก็จะขอยื้อเวลาไว้สักหน่อย อ๋องหนุ่มรู้สึกหงุดหงิดตั้งแต่ได้ยินคำว่า หม่อมฉันเต็มใจเพคะ เขาเก็บยิ้มกลับคืนมา สีหน้าเย็นชาฮูหยินเสนาบดีกรมคลังถอนหายใจ รู้ทั้งรู้ว่าฉินอ๋องมิได้มีบุตรีของนางอยู่ในใจ แต่เป็นความปกติของสังคมที่ชนชั้นสูงก็มิได้แต่งภรรยาเอกด้วยความรักเสมอไป คำว่าความเหมาะสมมีความสำคัญกว่า ไม่เป็นไร บุตรีของนางสวยน่ารักเช่นนี้ อยู่ด้วยกันไปนาน ๆ ก็ผูกพันรักใคร่กันไปเองต่อไปบุตรีของนางจะต้องแต่งเข้าจวนอ๋อง การผ่อนปรนให้บ้างจะทำให้จงเฝิ่นลู่อยู่อย่างสุขสบาย นางจึงยังคงยิ้มแย้มพลางกล่าวว่า“หากท่านอ๋องจะหาฤกษ์ดีเองย่อมเป็นการดีเพคะ หม่อมฉันคิดว่าอย่างช้าไม่ควรเกินสองเดือนนี้”ฉินอ๋องนิ่งเงียบ ไม่ตอบรับ ไม่ปฏิเสธ ฉินอ๋องยังจำเหตุการณ์ที่เขาและสุ่ยฝานหรงต้องเสี่ยงอันตรายเมื่อต้องฝ่าป่าไม้กินเนื้อคนเพื่อขึ้นไปช่วยสุ่ยเฉินเฟิงที่ยอดเขาเกาชาน การสืบสวนหาข่าวทำให้แน่ใจว่าจงเฝิ่นลู่เป็นผู้ช่วยเหลือให้เมิ่งหยางลักพาตัวสุ่ยเฉินเฟิงไปยังยอดเขาเกาชาน เพียงแต่ยังไม่มีพยานหลักฐานเพียงพอจะเอาผิดนางไ

    Huling Na-update : 2025-03-10
  • ดอกไม้ในเปลวเพลิง   บทที่ 45 สารภาพรัก

    ณ จวนผู้บัญชาการกองกำลังทหารม้า ข่าวเตรียมจัดพิธีแต่งงานเร็ว ๆ นี้ของฉินอ๋องและจงเฝิ่นลู่ย่อมไม่พ้นการรับรู้ของสุ่ยเฉินเฟิงความรู้สึกสะอิดสะเอียนเมื่อนึกถึงกลิ่นลมหายใจที่ปะปนกลิ่นเหล้าของเมิ่งหยางเมื่อผลักนางลงไปบนเตียงยังจำได้เด่นชัด ความหยาบช้าของอดีตคู่หมายเมื่อใช้ฝ่ามือฟาดลงบนใบหน้าอย่างรุนแรง ความเจ็บแสบหนังศีรษะเมื่อถูกกระชากผม ความเลวร้ายในครั้งนั้นที่นางพยายามกดข่มเอาไว้กลับเด่นชัดขึ้นมาในสมองอีกครั้งนางคงถูกย่ำยีจนยับเยินไปแล้วหากฉินอ๋องไปช่วยเหลือไว้ไม่ทัน นางมั่นใจว่าจงเฝิ่นลู่เกี่ยวข้องกับการช่วยเหลือให้เมิ่งหยางลักพาตัวนางไปยังเขาเกาชาน แม้ว่าในเวลานี้ยังหาหลักฐานที่จะเอาผิดไม่ได้ แต่จวนเสนาบดีกรมคลังก็ถูกจับตาไว้แล้วบัดนี้จงเฝิ่นลู่กำลังจะได้แต่งเข้าเป็นพระชายาของฉินอ๋อง สุ่ยเฉินเฟิงจะรู้สึกเหมือนหัวใจของนางถูกกรีดด้วยมีดนับพันเล่มเสียงอ้อแอ้ของทารกดังขึ้นเรื่อย ๆ ถิงถิงอุ้มเพียวเพียวเข้ามา ใบหน้าของทารกน้อยบัดนี้อ้วนกลม แก้มยุ้ย น่ารักน่าเอ็นดู เมื่อเห็นสุ่ยเฉินเฟิง เพียวเพียวก็กวัดแกว่งแขนไปมา มือน้อย ๆ ยื่นมาหาสุ่ยเฉินเฟิง นางจึงรับเพียวเพียวมาอุ้มไว้อ้อมแขน ถิงถ

    Huling Na-update : 2025-03-10

Pinakabagong kabanata

  • ดอกไม้ในเปลวเพลิง   บทที่ 114 ใต้หล้าล้วนสงบสุข

    สิบปีผ่านไป ณ ตำหนักคุนหนิง ฮองเฮาสุ่ยเฉินเฟิง นั่งดื่มชาในสวนดอกไม้ อากาศอบอุ่น มีลมพัดผ่านเบา ๆ นึกถึงชะตาชีวิตที่แปลกประหลาด ตั้งแต่เล็กจนเติบใหญ่มีชีวิตสงบสุขเหมือนคุณหนูสูงศักดิ์ทั่วไป แต่เมื่อถึงวัยมีคู่ครองก็มีเรื่องเดือดร้อนไม่จบไม่สิ้น ชีวิตเหมือนอยู่ท่ามกลางเปลวเพลิง กว่าจะฝ่าฟันมาถึงวันนี้ก็ได้รับประคับประคองจากพระสวามีผู้สง่างามและครอบครัวเดิม สุ่ยเฉินเฟิงสัญญากับตนเองว่าจะทะนุถนอมความรักของพวกเขาไว้อย่างดีฮ่องเต้เทียนคงอิงฉง เทียนตี้หย่ง และฮองเฮาสุ่ยเฉินเฟิง มีพระราชโอรสและพระราชธิดารวมห้าองค์ องค์ชายหย่งเฉิงคล้ายเสด็จพ่อมากที่สุดทั้งรูปร่างหน้าตา อุปนิสัย และความรู้ความสามารถ องค์ชายหย่งเฉิงชื่นชอบการฝึกซ้อมอาวุธทุกประเภท อีกทั้งยังชำนาญหมากล้อมและการฝึกเชาว์ปัญญาต่าง ๆ เรียกว่าเก่งทั้งบู๊และบุ๋นองค์หญิงเฟิงซินหน้าตาคล้ายเสด็จย่าไทเฮากู้ชุนฉือ ทำให้นางเป็นที่โปรดปรานของเสด็จย่าไทเฮากู้ชุนฉือยิ่งนัก บางครั้งฮ่องเต้ยังจำใจต้องอนุญาตให้องค์หญิงเฟิงซินไปพักค้างที่ตำหนักนอกวังบ้างเพราะทนการรบเร้าของผู้เป็นมารดาไม่ไหว แรก ๆ ก็ไปพักค้างครั้งละหนึ่งคืน พอนานเข้าเสด็จย่าไทเฮา

  • ดอกไม้ในเปลวเพลิง   บทที่ 113 ราษฎรกินอิ่มนอนอุ่น

    ราษฎรต้อนรับการประสูติขององค์ชายน้อยหย่งเฉิงอย่างเอิกเกริก ร้านค้าในตลาดและบ้านเรือนราษฎรปักธงถวายพระพร เหลาเฉียนจัดทำอาหารพิเศษแจกจ่ายให้ลูกค้าโดยไม่คิดเงิน ร้านขายผลไม้ก็นำส้มมงคลมาแจกจ่ายให้ผู้คนที่สัญจรไปมาเมื่อครั้งเทียนตี้หย่งยังดำรงตำแหน่งฉินอ๋อง ราษฎรก็รักใคร่ชื่นชม แม้ในจวนอ๋องจะไม่มีพระชายา พระชายารอง หรืออนุ ก็ไม่มีผู้ใดใส่ใจ ต่อมาขึ้นครองราชย์ ราษฎรก็ปลื้มปิติ แต่ก็กังวลเพราะฮ่องเต้เทียนคงอิงฉง เทียนตี้หย่ง ลั่นวาจาไว้ว่าจะมีฮองเฮาสุ่ยเฉินเฟิงเพียงพระองค์เดียวแม้ในขณะที่แต่งตั้งให้ดำรงตำแหน่งฮองเฮา พระนางจะตั้งครรภ์แล้วก็ตาม หากเป็นพระราชธิดาพวกเขาก็ยังไม่วางใจ ดังนั้นเมื่อองค์ชายน้อยหย่งเฉิงประสูติ จึงเป็นทั้งความยินดีและความโล่งใจของราษฎรทั้งหลาย อย่างน้อยก็สบายใจได้ว่า แคว้นต้าเจียมีผู้สืบทอดบัลลังก์มังกรแล้วในแต่ละวันขององค์ชายน้อยหย่งเฉิงมีเสด็จย่าทั้งสองและท่านยายผลัดกันมาดูแล คือเสด็จย่าไทเฮาสือจินอวี้ เสด็จย่าไทเฮากู้ชุนฉือ และท่านยายเจียงจือไฉ แต่เสด็จย่าไทเฮาสือจินอวี้จะได้เปรียบมากกว่าเพราะประทับในวังเช่นเดียวกัน จึงมาดูแลเกือบทุกวัน เว้นแต่วันที่เสด็จย่าไทเฮ

  • ดอกไม้ในเปลวเพลิง   บทที่ 112 เจ้าก้อนแป้งตัวน้อยน่ารัก

    พระราชพิธีแต่งตั้งฮองเฮาเป็นไปอย่างเรียบง่ายตามความประสงค์ของสุ่ยเฉินเฟิง ตำหนักคุนหนิงของฮองเฮาได้รับการปรับปรุงใหม่ มีห้องสำหรับทารกติดกับห้องบรรทมของฮองเฮา สำหรับฮ่องเต้เทียนคงอิงฉงนั้นแม้จะมีตำหนักเฉียนชิง แต่พระองค์ก็จะมาบรรทมที่ตำหนักคุนหนิงเป็นประจำ เว้นแต่ช่วงที่ทรงงานดึกจึงจะพักผ่อนที่ตำหนักเฉียนชิงเพื่อให้ฮองเฮาพักผ่อนเต็มที่ ไม่ต้องตื่นกลางดึกสุ่ยฝานหรงซึ่งบัดนี้ได้รับการแต่งตั้งดำรงตำแหน่งอัครมหาเสนาบดีนั้น บางวันจะพาเหมยกุ้ยเข้าวังมาส่งที่ตำหนักคุนหนิงในช่วงเช้า และมารับกลับหลังจากประชุมขุนนางเสร็จ ชีวิตของสุ่ยเฉินเฟิงจึงไม่เงียบเหงาเกินไป ส่วนถิงถิงซึ่งบัดนี้เป็นนางกำนัลคนสนิทของฮองเฮาก็ช่างมีเรื่องซุบซิบมาเล่าให้ฟัง แม้กระทั่งองค์หญิงนาราที่เสวยผลไป่เซียงกั่วเพื่อให้เกิดผื่นจะได้ยืดเวลาการอยู่ในวังหลวงเพื่อมีเวลาขอถวายตัวเป็นสนมก็มาเล่าให้ฟัง เรียกได้ว่าทั้งเรื่องเก่าเรื่องใหม่ถิงถิงไม่ค่อยจะพลาดข่าว ถิงถิงมีความเห็นว่ารู้มากหน่อยดีกว่ารู้น้อยไปเมื่อสุ่ยฝานหรงเข้ารับตำแหน่งอัครมหาเสนาบดีแล้ว ฮ่องเต้เทียนคงอิงฉง เทียนตี้หย่ง ก็ต้องวางกำลังคนที่ไว้ใจให้ควบคุมหน่วยกำลัง

  • ดอกไม้ในเปลวเพลิง   บทที่ 111 เข้าวัง

    ไทเฮาสือจินอวี้ลุกขึ้นจากที่ประทับ ตรงไปยังองค์หญิงนาราที่นั่งคุกเข่า ใช้สองพระหัตถ์แตะไหล่ประคองให้องค์หญิงน้อยลุกขึ้นยืน แล้วตรัสว่า “องค์หญิงนารามีหน้าตาสวยงามและเพียบพร้อมด้วยความรู้ ไม่ควรจะมาเป็นสนม ความหวังดีนี้ไม่อาจรับไว้ได้ ขอให้แคว้นต้าเจียและเผ่าตู้ผูกพันเป็นมิตรที่ดีต่อกันเถิด”ภายนอกมีเสียงดังขึ้นว่า “ฮ่องเต้เสด็จ”เมื่อร่างสูงสง่าของฮ่องเต้ก้าวเข้ามาในโถงกลางของวังหลัง พระองค์ทำความเคารพไทเฮาก่อน แล้วจึงหันไปตรัสแก่ผู้อื่นที่ทำความเคารพว่า “ไม่ต้องมากพิธี” องค์หญิงน้อยมองด้วยสายตาหลงใหลเทียนตี้หย่งแย้มพระโอษฐ์เล็กน้อยแล้วตรัสด้วยสุรเสียงจริงจังว่า “เจิ้นขอบใจในน้ำใจของถู่ซือและองค์หญิง แต่ไม่อาจรับไว้ได้ ต้าเจียและเผ่าตู้ไม่จำเป็นต้องผูกพันกันด้วยการอภิเษกหรือการเป็นสนม แต่ยังเป็นพันธมิตรกันต่อไปได้”องค์หญิงน้อยทำได้เพียงกล่าวเสียงเบาว่า “เพคะ” รู้สึกอับอายแทบแทรกแผ่นดิน ไม่คิดมาก่อนว่าจะถูกปฏิเสธแม้แต่การเป็นสนม เทียนตี้หย่งหันไปทางทูตเผ่าตู้แล้วตรัสว่า “เผ่าตู้มีสินค้าหายากหลายอย่างที่ต้าเจียไม่มี เจิ้นจะให้ทูตการค้าต้าเจียหารือเรื่องการพัฒนาการค้าขายระหว่างกันดีห

  • ดอกไม้ในเปลวเพลิง   บทที่ 110 ใคร ๆ ก็หลงรักฮ่องเต้ผู้สง่างาม

    พระราชพิธีบรมราชาภิเษกเป็นไปอย่างยิ่งใหญ่อลังการ เทียนตี้หย่ง ขึ้นครองราชย์สถาปนาเป็นฮ่องเต้เทียนคงอิงฉง ราษฎรทั่วแคว้นต้าเจียเฉลิมฉลองเจ็ดวันเจ็ดคืน พวกเขาล้วนมีความหวังที่ยิ่งใหญ่กว่าครั้งใดที่เคยหวัง ต่างแคว้นล้วนส่งทูตมาแสดงความยินดี ไม่มีแคว้นใดหาญกล้าทดสอบความแข็งแกร่งของฮ่องเต้พระองค์ใหม่เผ่าตู้เป็นชนเผ่าที่เคยถูกแคว้นต้าเลี่ยงรุกรานและสร้างความอัปยศให้แก่องค์หญิงหลายองค์จนปลิดชีพตนเอง เมื่อแคว้นต้าเจียปราบปรามแคว้นต้าเลี่ยงทำให้เผ่าตู้ได้รับอิสระอีกครั้ง เมื่อมาแสดงความยินดีในครั้งนี้ มีองค์หญิงน้อยเผ่าตู้ร่วมเดินทางมาด้วย องค์หญิงนาราเป็นองค์หญิงองค์เดียวที่ปลอดภัยจากการรุกราน เนื่องจากช่วงเวลานั้นไม่ได้อยู่ในดินแดนเผ่าตู้ ในท้องพระโรง พระเจ้าเทียนคงอิงฉง เทียนตี้หย่ง ประทับอยู่บนบัลลังก์มังกร พระพักตร์ขาวใส ดวงตาดำขลับยาวรีปลายชี้ฟ้า จมูกโด่งเป็นสัน ช่างสง่างามเหลือเกิน องค์หญิงน้อยมองดูด้วยความตะลึง หลงรักบุรุษผู้สง่างามนี้ทันทีเทียนตี้หย่งแย้มพระโอษฐ์ขอบคุณแคว้นต่าง ๆ ที่มาร่วมแสดงความยินดี และเชิญทูตทุกแคว้นทุกชนเผ่าเข้าร่วมงานเลี้ยงในตอนเย็น เนื่องจากยังไม่มีการแต่งตั

  • ดอกไม้ในเปลวเพลิง   บทที่ 109 เทพสงครามครองบัลลังก์มังกร

    หลังจากพระเจ้าเต๋อหมิงได้รับบาดเจ็บ คณะหมอหลวงก็พยายามทุกวิธีในการรักษา เพราะฤทธิ์ยาระงับความเจ็บปวดที่หมอหลวงปรุงขึ้น แม้พระพักตร์จะขาวซีดแต่ก็ไม่แสดงถึงความเจ็บปวด เวลาผ่านไปสิบกว่าวัน ลมหายใจที่แผ่วเบานั้นก็หยุดนิ่ง หัวหน้าหมอหลวงตรวจชีพจรอีกครั้งก่อนจะหันมาทูลต่อไทเฮาสือจินอวี้ว่า“พระองค์กลับคืนสู่สวรรค์แล้วพ่ะย่ะค่ะ”ไทเฮาสือจินอวี้ตัวอ่อน เป็นลมล้มพับ ฉินอ๋อง เทียนตี้หย่ง ที่ยืนอยู่ใกล้กันรับตัวเสด็จป้าสะใภ้ไว้ทันก่อนพระวรกายกระทบพื้น หมอหลวงแบ่งคนมาปฐมพยาบาลไทเฮา ความเศร้าโศกเสียใจล้นห้องบรรทมออกไปครอบคลุมวังหลวงและกระจายออกไปทั่วแคว้น พระเจ้าเต๋อหมิงเป็นผู้ปกครองใต้หล้าด้วยความเมตตา จึงเป็นที่รักใคร่ของราษฎร ในช่วงเวลาอันเศร้าหมอง ฉินอ๋องเป็นกำลังหลักในการสั่งการเรื่องต่าง ๆ ให้เป็นไปด้วยความเรียบร้อยหลังจากพิธีการต่าง ๆ ผ่านพ้นไป ไทเฮาสือจินอวี้ก็เรียกฉินอ๋องเข้าเฝ้า สุ่ยเฉินเฟิงดูแลเครื่องแต่งกายให้พระสวามี ฉินอ๋องใช้นิ้วดันคางของนางให้เงยหน้าขึ้น“เฟิงเอ๋อร์ เจ้ากังวลอะไรหรือ”สุ่ยเฉินเฟิงถอนหายใจ “ไม่แน่ว่าการเรียกตัวเข้าเฝ้าในครั้งนี้จะเกี่ยวข้องกับบัลลังก์ที่ว่างอยู่เพ

  • ดอกไม้ในเปลวเพลิง   บทที่ 108 ศาสตร์และศิลป์ในการปกครอง

    พระเจ้าเต๋อหมิงบาดเจ็บสาหัส นับตั้งแต่วันที่เกิดเหตุพระองค์ก็ยังไม่ลืมพระเนตรขึ้นมา มีเพียงชีพจรและลมหายใจแผ่วเบาเท่านั้นที่ทำให้รู้ว่ายังมีพระชนม์ชีพอยู่ เกิดความโกลาหลในการบริหารงานเล็กน้อย ไทเฮาสือจินอวี้ต้องออกนั่งเป็นประธานการประชุมขุนนางในฐานะผู้สำเร็จราชการแผ่นดิน พระนางไม่ประทับบนบัลลังก์มังกร แต่กลับให้คนนำเก้าอี้หงส์จากตำหนักของพระนางมาใช้ประทับเป็นการชั่วคราวแม้ว่าปกติไม่ว่าไทเฮาหรือฮองเฮาพระองค์ใดก็ตาม ไม่สามารถเข้ามายุ่งเกี่ยวกับกิจการของวังหลวงได้ ผู้เป็นมารดาของแผ่นดินมีหน้าที่ควบคุมกำกับดูแลวังหลังให้เป็นไปโดยเรียบร้อย แต่สถานการณ์ของแคว้นต้าเจียในคราวนี้แตกต่างออกไป พระเจ้าเต๋อหมิงไม่ได้อภิเษกสมรสเพราะอยู่ระหว่างการไว้ทุกข์ให้กับไท่ซ่างหวงซึ่งก็คือเสด็จพ่อของพระองค์นั่นเอง อีกทั้งพระเจ้าเต๋อหมิงก็ไม่มีสนมจึงยังไม่มีพระราชโอรสหรือพระราชธิดาแม้แต่พระองค์เดียว แคว้นต้าเจียจึงยังไม่มีรัชทายาทเดิมทีเหล่าขุนนางตั้งใจว่าหลังจากพ้นการไว้ทุกข์ให้ไท่ซ่างหวงแล้ว พวกเขาจะกดดันให้พระเจ้าเต๋อหมิงอภิเษกสมรสและแต่งตั้งฮองเฮา รวมทั้งให้เริ่มการคัดเลือกสนมเข้ามาปรนนิบัติตามธรรมเนียมท

  • ดอกไม้ในเปลวเพลิง   บทที่ 107 ขบวนการทำลายแคว้นจบสิ้น

    ก่อนที่สุ่ยฝานหรงจะออกไป ฉินอ๋องสั่งการเพิ่มเติมว่า “ตอนที่จับกุมเมิ่งกุ้ยเฟย คนที่สุสานบรรพชนล้วนถูกลงโทษ นางกำนัลอู่ก็ติดตามกุ้ยเฟยไปที่สุสานด้วย ท่านตรวจสอบด้วยว่าผู้ใดช่วยเหลือให้นางหลบหนีจนรอดพ้นได้” “พ่ะย่ะค่ะ”สุ่ยฝานหรงออกไปแล้ว ฉินอ๋องกลับเข้าไปในห้องบรรทมของพระเจ้าเต๋อหมิง มีโต๊ะวางไว้มุมห้อง เขาทรุดตัวลงนั่งบนเก้าอี้ จางชุนรินน้ำชาส่งให้ เขารับมาถือไว้นิ่ง ๆ มองตรงไปก็เห็นญาติผู้พี่นอนนิ่ง พระพักตร์ซีดเซียว นี่คือสิ่งที่เขากังวลอยู่เสมอว่าจะเกิดขึ้น และแล้วก็เกิดขึ้นจริง พี่สี่ของเขาพระทัยอ่อน ใช้สายพระเนตรที่เมตตามองผู้คนโดยรอบ ใช้พระคุณแต่เพียงอย่างเดียวในการปกครองเวลาผ่านไป แม่ทัพใหญ่สุ่ยฝานหรงกลับมาอีกครั้งเมื่อเข้ายามอิ๋น เขาสีหน้าไม่ดีนัก รายงานว่า“ตรวจสอบโดยละเอียดแล้วพ่ะย่ะค่ะ นางกำนัลอู่ไม่ถูกจับกุมเพราะนางลากลับบ้านเดิมเพื่อจัดการงานศพของมารดา เมื่องานศพเสร็จแล้ว ระหว่างทางที่เดินทางกลับเมืองหลวง ก็ได้ข่าวว่าคนที่สุสานบรรพชนถูกจับกุม นางจึงซ่อนเร้นตัว เมื่อทหารที่ไปตรวจค้นสุสานบรรพชนและทำลายเห็ดเมากลับไปแล้ว นางก็ลักลอบเข้าไปในสุสานบรรพชน เพราะนางอยู่ที่นั่นกั

  • ดอกไม้ในเปลวเพลิง   บทที่ 106 บาดเจ็บสาหัส

    “พ่ะย่ะค่ะ เสด็จป้าสะใภ้ หลานจะสอบสวนเรื่องนี้ด้วยตัวเอง แต่ตอนนี้สภาพในคุกไม่เหมาะสำหรับผู้บาดเจ็บ” เขาหันถามหัวหน้าหมอหลวงว่า “จะเคลื่อนย้ายฝ่าบาทได้หรือไม่ หรือต้องรอให้อาการดีขึ้นกว่านี้ก่อน”หัวหน้าหมอหลวงตอบว่า “สามารถเคลื่อนย้ายได้แล้วพ่ะย่ะค่ะท่านอ๋อง แต่ต้องทำด้วยความระมัดระวัง คุกหลวงไม่เหมาะกับการรักษาผู้ป่วยจริง ๆ พ่ะย่ะค่ะ”ในที่สุด พระเจ้าเต๋อหมิงก็ถูกเคลื่อนย้ายไปยังตำหนักเฉียนชิง ฉินอ๋องประคองไทเฮา สือจินอวี้ไปพร้อมกัน โดยให้สุ่ยฝานหรงซึ่งตามมาถึงแล้ว ตรวจสอบสถานที่เกิดเหตุอย่างละเอียด ไทเฮานั่งกุมพระหัตถ์พระราชโอรส พระพักตร์ของพระองค์และพระเจ้าเต๋อหมิงซีดขาวพอกัน"เสด็จป้าสะใภ้พักผ่อนก่อนดีหรือไม่พ่ะย่ะค่ะ” ไทเฮาสือจินอวี้ส่ายพระพักตร์ “ป้าสะใภ้จะเฝ้าเต๋อเอ๋อร์ เมื่อเขาฟื้นจะได้เห็นหน้าแม่เป็นคนแรก”“ถ้าเช่นนั้นหลานจะให้คนจัดห้องด้านข้างเป็นที่บรรทมชั่วคราวดีไหมพ่ะย่ะค่ะ เสด็จป้าสะใภ้ไปพักผ่อนก่อน มิฉะนั้นอาจจะประชวรไปอีกพระองค์ หากพี่สี่รู้สึกตัวแม้เพียงเล็กน้อยจะให้คนไปทูลให้ทรงทราบทันที”ไทเฮาพยักพระพักตร์ ฉินอ๋องจึงสั่งให้ขันทีประจำตำหนักเฉียนชิงเร่งจัดห้องบรรทมช

Galugarin at basahin ang magagandang nobela
Libreng basahin ang magagandang nobela sa GoodNovel app. I-download ang mga librong gusto mo at basahin kahit saan at anumang oras.
Libreng basahin ang mga aklat sa app
I-scan ang code para mabasa sa App
DMCA.com Protection Status