พบท่านตาท่านยาย 1/2

เพียงแต่นั้นยังไม่ทำให้ทั้งสองตกตะลึงได้เท่ากับใบหน้าของหลานสาวที่คนทั้งคู่ได้เห็นอย่างชัดเจน ซ่งฮูหยินถึงกับหลั่งน้ำตาด้วยความดีใจที่หลานสาวของตนนั้น

ช่างมีใบหน้าที่เหมือนกับบุตรสาวของตนราวกับแฝดยิ่งดวงตาเรียวหงส์สีเหลืองอำพันเปล่งประกายของอีกฝ่ายนั้นก็ยิ่งตอกย้ำว่าหญิงสาวตรงหน้าของพวกเขานี้ก็คือหลานสาวเพียงคนเดียวของตระกูลซ่ง

ที่เป็นดั่งดวงใจของบุตรสาวที่ฝากฝังให้พวกเขาช่วยดูแลและปกป้องให้ ทางด้านของนายท่านซ่งเองก็มีความรู้สึกไม่แตกต่างจากผู้เป็นฮูหยินของตนแม้แต่น้อย

เขาทั้งตื่นเต้น ดีใจ ยินดีเป็นอย่างมากที่ในที่สุดหลานสาวเพียงคนเดียวของเขาก็มาพบเขาเสียที

“หลานคารวะท่านตาท่านยายเจ้าค่ะ”

อวี้หลันเอ่ยทำความเคารพทั้งสองพร้อมทั้งย่อกายอย่างงดงามจนสามารถเรียกรอยยิ้มเอ็นดูจากผู้เป็นตาและยายได้เป็นอย่างดี

“ลุกขึ้นเถิดหลานรักของยาย ไหนเข้ามาใกล้ ๆ ให้ยายได้มองใบหน้าของเจ้าใกล้ ๆ หน่อยเร็วเข้า”

ซ่งฮูหยินเอ่ยเรียกหลานสาวตรงหน้าด้วยน้ำเสียงอ่อนโยนพร้อมกับส่งรอยยิ้มอย่างเอ็นดูให้กับอีกฝ่าย ซึ่งอวี้หลันเองที่เมื่อได้รับความรักและความเอ็นดูจากหญิงสูงวัยตรงหน้าก็ไม่รอช้ารีบเดินเข้าไปหาอีกฝ่ายทันทีด้วยรอยยิ้มสดใสอย่างที่นางเองก็ไม่เคยได้ยิ้มเช่นนี้แม้แต่ในชีวิตก่อนก็ยังไม่มีโอกาสได้ยิ้มหรือได้รับรอยยิ้มเช่นนี้เลยสักครั้ง

“เจ้าช่างเหมือนเหมยเอ๋อร์ มารดาของเจ้ายิ่งนัก ใช่หรือไม่เจ้าคะท่านพี่”

ซ่งฮูหยินเอ่ยกับหลานสาวตรงหน้าก่อนจะหันไปเอ่ยกับผู้เป็นสามีอย่างขอความเห็น

“อืม เป็นอย่างที่น้องหญิงว่ามา นางช่างเหมือนมารดาของนางยิ่งนัก”

ซ่งเฉิงป๋อเองก็เอ่ยตอบฮูหยินของตนอย่างเห็นด้วยเมื่อได้เห็นใบหน้าของอีกฝ่ายใกล้ ๆ เขาก็ยิ่งเห็นเงาร่างของบุตรสาวซ้อนทับขึ้นมาตรงหน้าราวกับว่าทั้งสองเป็นคนคนเดียวกันอย่างไรอย่างนั้น

“หลานหน้าเหมือนท่านแม่มากเลยหรือเจ้าคะ?”

อวี้หลันที่สวมบทหลานสาวผู้สดใสเอ่ยถามท่านตาท่านยายด้วยท่าทางน่ารัก จนสองสามีภรรยานั้นรู้สึกคันยุบยิบที่หัวใจเป็นอย่างมาก

“ใช่แล้วหลันเอ๋อร์ เจ้าเหมือนเหมยเอ๋อร์ราวกับแฝด แถมยังดูจะได้นิสัยดื้อรันมาจากมารดาของเจ้าด้วยกระมัง”

ซ่งเฉิงป๋อเอ่ยตอบหลานสาวอย่างอยอกล้อก่อนจะส่งเสียงหัวเราะอย่างอารมณ์ดี

“นั้นเป็นการถ่ายถอดทางสายเลือดเลยนะเจ้าคะท่านตา”

“ฮึ แต่ยายว่าคงไม่ได้มาเพียงแค่ความดื้อรั้นหรอก น่าจะได้นิสัยเอาแต่ใจมาด้วยเป็นแน่เชียว”

ซูเม่ยหรือซ่งฮูหยินเอ่ยหยอกล้อหลานสาวของตนบ้าง

“ท่านยายเจ้าคะ หลานหาได้เป็นสตรีเอาแต่ใจเสียหน่อย ข่าวลือพวกนั้นไม่มีสิ่งไหนเป็นความจริงเลยแม้แต่น้อย”

อวี้หลันเอ่ยบอกท่านตาท่านยายด้วยเกรงว่าทั้งสองจะเชื่อในข่าวลือเสียหายของตนเองด้วยสีหน้ากังวลเล็กน้อย

“หลันเอ๋อร์ ยายกับท่านตาของเจ้าก็เพียงแค่เอ่ยหยอกล้อเจ้าเล่นเพียงเท่านั้น ต่อให้หลานจะเป็นเช่นไร อย่างไรหลานก็ยังเป็นหลานสาวของพวกเราทั้งสองคนเสมอ”

ซ่งฮูหยินเมื่อเห็นว่าใบหน้าของหลานสาวมีแววกังวลใจจึงได้เอ่ยปลอบโยนหลานสาวของตนด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน

“ขอบคุณท่านตาท่านยายมากเลยนะเจ้าคะที่ไม่รังเกียจหลานสาวคนนี้” เอ่ยจบอวี้หลันก็ระบายยิ้มเต็มใบหน้าส่งไปให้กับผู้สูงวัยทั้งสองที่กำลังส่งยิ้มอบอุ่นมาให้นางอยู่ในตอนนี้เช่นกัน

=====================================================

งุ้ย พบหลานครั้งแรกก็จะหลงแล้วหรอเนี้ยะ