แชร์

3.เฮงซวย

last update ปรับปรุงล่าสุด: 2024-11-27 12:02:52

หนึ่งในเหตุผลที่ท่านบารอนจะต้องเก็บตัวของบุตรีเอาไว้ให้มิดชิดนั่นก็เพราะว่าเขารู้ล่วงหน้าว่าตระกูลที่มีสายเลือดศักดิ์สิทธิ์ทั้ง4ตระกูลจะต้องการบุตรีของเขาไปให้กำเนิดทายาทของตระกูลอย่างแน่นอน

แมเดอลีนคือเด็กน้อยที่แสนน่ารักและไร้เดียงสา ลูกสาวที่น่ารักและบริสุทธิ์ผุดผ่องของเขาไม่ใช่แม่วัวที่จะให้กำเนิดทายาทของตระกูลพวกนั้นสักหน่อย เพราะแบบนั้นใครหน้าไหนก็อย่าหวังจะแตะต้องลูกสาวของเขาเลย!!

“ข้าคิดว่าเราควรจะเลื่อนพิธีบรรลุนิติภาวะของแมดดี้ไปอีกสักปีนะเดวา”

บารอนโอทีสกล่าวกับภรรยาด้วยใบหน้าที่เคร่งขรึม บารอนเนสเดวาส่ายหน้าเบาๆ

“เราเลื่อนมาสี่ปีแล้วที่รัก ทางพระราชวังไม่ยินยอมให้เราเลื่อนวันบรรลุนิติภาวะของแมดดี้อีกต่อไปแล้ว อีกทั้งปีนี้ลูกสาวตัวน้อยของท่านอายุ20แล้วที่รัก บรรดาเลดี้ทั้งหลายที่อายุเท่ากับแมดดี้มีหลานให้กับท่านตาท่านยายของพวกเขาไม่รู้กี่คนแล้ว”

บารอนโอทีสยกมือเพื่อเป็นการห้ามปรามไม่ให้ภรรยากล่าวต่อ

“แมดดี้ยังเด็ก..เกินกว่าที่จะรู้ทันเล่ห์เหลี่ยมของบุรุษพวกนั้น ลูกสาวที่สุดแสนจะไร้เดียงสาของเรานั้น..นางดีงามมากเกินกว่าจะอยู่ในกำมือของเจ้าเด็กพวกนั้น พวกสายเลือดศักดิ์สิทธิ์มีแต่เด็กเมื่อวานซืนที่ไม่รู้จักโต ข้าไม่ถูกชะตากับใครสักคนและอย่าหวังว่าข้าจะยินยอมยกแมดดี้ที่น่ารักให้กับเจ้าเด็กพวกนั้น”

ให้ตายสิ หากไม่ใช่เพราะว่าเธอร่างกายอ่อนแอ แมดดี้คงจะมีอิสระมากกว่า

เดวามีทายาทให้กับตระกูลเรเซเดนเพียงแค่คนเดียวเท่านั้น นั่นก็คือแมดดี้ที่น่ารัก เด็กน้อยที่เกิดมามีเส้นผมสีแดงสด เป็นสัญญาลักษณ์ที่เด่นชัดที่สุดของตระกูลเรเซเดน ดวงหน้างดงามราวกับตุ๊กตา ผิวกายขาวเนียนประดุจหิมะ ริมฝีปากที่แสนน่ารักนั่นหยักยิ้มในทุกครั้งที่นางมองหน้าของบิดา และนั่นทำให้สามีของเธอมองบุตรีที่อายุ20 ว่ายังเด็ก5ขวบอยู่

ในความคิดของเดวา แมดดี้ถึงเวลาอันเหมาะสมแล้วที่จะเลือกคู่ครองและเข้าไปในตลาดสมรสที่แสนคึกคักของจักรวรรดิโอลีวีเย่ร์ แต่ในสายตาของสามีไม่ได้เป็นเช่นนั้นเลย

ให้ตายสิ อาการของโอทิสดูเหมือนจะเกินเยียวยาจริงๆ

“ปล่อยวางเรื่องของลูกบ้างเถอะที่รัก อีกทั้งเราไม่ได้อายุมากจนมีน้องให้แมดดี้ไม่ได้สักหน่อย..”

เดวากล่าวพร้อมกับขยิบตาให้สามี

“เดวา..ร่างกายของเจ้า..”

“ข้าแข็งแรงดีที่รัก หลังจากที่คลอดแมดดี้ข้าก็ดื่มยาบำรุงมาตลอด อย่าห่วงเรื่องของลูกมากนัก ให้แมดดี้ที่น่ารักของเราได้ใช้ชีวิตของนางเองบ้างเถอะนะ..ส่วนเราทั้งสองคนก็ไปใช้ชีวิตของเราด้วยกัน”

โอทีสกระแอมออกมาเบาๆ

“โชคดีที่วันนี้ข้าไม่มีงานที่ไหน”

“อ่า..เช่นนั้นก็พอดีเลย วันนี้ข้าซื้อชุดนอนตัวใหม่มาด้วย ไม่ทราบว่าสามีจอมเรื่องมากของข้านั้น จะสนใจไปดูชมด้วยกันหรือไม่”

โอทีสส่งยิ้มให้กับภรรยา

“แน่นอนเดวาที่รัก..”

…………….

“อีกสามวันข้าจะต้องเดินทางไปที่วิหารศักดิ์สิทธิ์แล้วดาเนีย..ให้ตายสินี่มันน่าตื่นเต้นชะมัด”

ดาเนียส่งเครื่องประดับให้กับแมเดอลีนได้เลือก เรากำลังอยู่ในร้านขายเครื่องประดับที่ใหญ่มากที่สุดในเมืองหลวง

“นั่นสินะ นี่คงเป็นครั้งแรกที่เจ้าได้ออกไปใช้ชีวิตนอกคฤหาสน์เรเซเดน”

แมเดอลีนพยักหน้า

“มันเหมือนกับว่าข้ากำลังเติบโตเป็นผู้ใหญ่จริงๆ ..”

ยังไม่ทันที่เธอจะได้กล่าวจบรถม้าคันใหญ่ก็จอดที่ด้านหน้าร้านขายเครื่องประดับ ผู้ที่ก้าวเดินลงมาจากรถม้าคือท่านเคาน์แบล็คที่กำลังเดินเข้ามาด้านในร้าน

พระเจ้าช่วยนี่มันพระเอกของเรื่องนี้ไม่ใช่รึไง? เธอยกมือขึ้นมาปิดปากด้วยความตกใจ ดาเนียที่อยู่ข้างๆ ก็ออกอาการไม่แตกต่างกัน

“ให้ตายสิวันนี้เราดวงดีชะมัดเลย ได้พบเจอท่านเคาน์ตระกูลแบล็คด้วย ท่านดูดียิ่งกว่ารูปถ่ายให้หนังสือพิมพ์เยอะเลยว่าไหม”

แมเดอลีนพยักหน้าเห็นด้วยกับคำกล่าวนั้น ออร่ารอบๆ ใบหน้าของเขามันคืออะไรกัน ความหล่อที่อยู่เหนือชั้นมากกว่าคนธรรมดาทั่วไป นี่สินะออร่าของพระเอก..

“ไม่รู้ว่าสตรีใดจะเป็นผู้โชคดีได้รับเครื่องประดับที่ท่านเคาน์ซื้อให้..”

ดาเนียกล่าวพร้อมกับมองท่านเคาน์ด้วยดวงตาเพ้อฝัน ดาเนียอาจจะไม่รู้แต่เธอคิดว่าเธอรู้นะ สตรีที่ได้รับเครื่องประดับนั้น หนีไม่พ้นเดมเกโลทีสอย่างแน่นอน

พระเอกจะมาซื้อเครื่องประดับให้ใครได้นอกจากนางเอกของเรื่องน่ะ

“เก็บเครื่องประดับพวกนั้นใส่กล่องไปเดี๋ยวนี้ลุควิค..”

ยังไม่ทันที่ท่านเคาน์แบล็คจะได้ซื้อขายเสร็จสิ้นบุรุษผู้หนึ่งก็เดินเข้ามาพร้อมกับสั่งการเสียงแข็งเพื่อให้พ่อค้ายุติการซื้อขายกับท่านเคาน์

ผมสีเงินนั่นค่อนข้างโดดเด่นมากพอสมควร ในช่วงเวลาที่มันตกกระทบกับแสงของดวงตะวันทำให้เธอรู้สึกว่าชายผู้นั้นยิ่งโดดเด่นขึ้นมายังไงไม่รู้

“เจ้ามีสิทธิ์อะไรมาสั่งห้ามข้ากันเอส”

เอส..อย่างงั้นเหรอ นั่นคือเอสเตบัน ตัวร้ายของเรื่องอย่างนั้นสินะ!!

หัวใจของนักอ่านที่ชื่นชอบผู้ชายธงดำมันเปราะบางซะเหลือเกิน!

เธอไม่ได้ชอบตัวละครตัวไหนเป็นพิเศษก็จริงแต่ว่า พอเห็นท่าทางกร้าวใจของท่าน ดยุครีไซร์แล้วหัวใจมันพองโต..

แต่ที่มากกว่านั้นคือน้ำเสียงของเขา..มันคุ้นหูแบบแปลกๆ อีกทั้งร่างกายของเธอเป็นอะไรไป

เธอรู้สึกเหมือนกับว่ากำลังยืนเปลือยเปล่าต่อหน้าเขาทั้งๆ ที่เธอสวมเสื้อผ้าครบชิ้น ที่น่าตลกคือเขาไม่หันมามองที่ตัวประกอบอย่างเธอเลยด้วยซ้ำ แต่ทำไมเธอถึงรู้สึกคุ้นเคยกับดวงตาคู่นั้นของเขามากเหลือเกิน..นี่เธอเป็นอะไรไป เสียสติไปแล้วรึไง นั่นตัวร้ายนะโว้ย!!

ต่อให้จะชอบพระเอกธงดำมากแค่ไหนแต่เธอสัญญากับตัวเองแล้วไงว่าจะไม่ไปยุ่งเกี่ยวกับเนื้อเรื่องหลัก ไม่ยุ่งเกี่ยวกับตัวละครใดๆ ทั้งสิ้น

“วันนี้ต้องบ้าไปแล้วแน่ๆ ข้าคิดว่าข้าคงจะใช้ดวงในชาตินี้หมดแล้วถึงได้เห็นทั้งท่านดยุคและท่านเคาน์ในวันเดียวกัน เจ้าคิดแบบนั้นไหมแมดดี้"

ดาเนียทำท่าเหมือนจะเป็นลมยิ่งกว่าเธออีก เพราะแบบนั้นแมเดอลีนเลยคิดว่าท่าทีของเธอมันปกติแหละ เพื่อนของเธอแทบยืนไม่อยู่ด้วยซ้ำเมื่อพบเจอบุรุษที่หล่อเหลาดุจพระเจ้าทรงปั้น

“ข้ามีสิทธิ์สิ เพราะว่าร้านนี้เป็นร้านของท่านแม่ข้า ลุควิค..เจ้าไม่เคยชนะข้าเลยแม้แต่ครั้งเดียวและครั้งนี้ก็เช่นกัน ไปแต่งงานกับเลดี้เรเซเดนซะสิ อย่าได้มาคิดสู้กับข้าเลย จะอย่างไรเลล่าก็จะต้องเลือกข้าอยู่แล้ว”

ดาเนียอ้าปากค้าง

“แล้วชื่อของเจ้ามันไปอยู่อะไรตรงนั้นกันแมดดี้”

นั่นนะสิ ชื่อของเธอถูกกล่าวออกมาโดยบุรุษที่กำลังมีเรื่องบาดหมางกัน ฟังดูเหมือนจะดีแต่ทว่าพวกเขาทั้งสองคนกลับไม่ได้แย่งเธอ แต่กำลังผลักไสเธอให้อีกฝ่ายต่างหาก

นี่มัน..เฮงซวยชะมัด!

บทที่เกี่ยวข้อง

  • ซวยแล้ว ฉันดันเผลอมีลูกกับตัวร้าย   4.นักเรียนดีเด่น

    “เอส นี่คือเรื่องการแต่งงานที่สำคัญ เจ้าไม่ควรกล่าวถึงชื่อของสตรีอื่นเพื่อให้นางเสื่อมเสียเกียรติ”อ่า..พระเอกก็ยังคงเป็นพระเอกอยู่วันยังค่ำสินะ ผู้ชายธงเขียวแบบภูเขาสิบลูกนี่ก็ไม่เลวเหมือนกัน“สิ่งที่ข้ากำลังจะบอกเจ้าคือการเตือนด้วยความหวังดีต่างหากลุควิค ข้าต้องการ เลล่านางเหมาะสมจะเป็นดัชเชสของข้ามากกว่าเป็นเคาน์เตสของเจ้า”ดาเนียซี๊ดปากด้วยความรู้สึกสนุก“ให้ตายสิ รู้สึกได้ถึงความกดดันของทั้งสองคนเลย ทำไมข้าไม่เกิดมาเป็นเดมเกโลทีส บ้างนะ จะมีได้บุรุษมาแย่งข้าบ้าง”แมเดอลีนเผลอหัวเราะออกมาเบาๆ กับความน่ารักของดาเนีย แต่รู้สึกว่าเธอน่าจะหัวเราะเสียงดังไปหน่อยเพราะในตอนนี้สายตาของคนทั่วร้านขายเครื่องประดับกำลังหันมามองที่เธอไม่เว้นแม้แต่สายตาของท่านดยุคและท่านเคาน์ที่กำลังโต้เถียงกันเมื่อรู้ว่าตัวเองเสียงดังมากเกินไปแมเดอลีนจึงรีบยกมือขึ้นมาปิดปากตัวเองเอาไว้ เธอสวมวิกผมสีน้ำตาลเพราะเลดี้เรเซเดนยังไม่เปิดตัวอย่างเป็นทางการต่อสังคม เพราะแบบนั้นเธอจึงไม่สมควรจะออกมาข้างนอกในนามของเลดี้ตระกูลเรเซเดน“มีเรื่องอะไรให้น่าหัวเราะกัน ไร้มารยาท!!”เอสเตบันปรายตามองหน้าของสตรีผู้หนึ่งที่กำลัง

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-27
  • ซวยแล้ว ฉันดันเผลอมีลูกกับตัวร้าย   5.เลือกตามที่ใจต้องการ

    “ที่วิหารมีข้อห้ามมากมายอีกทั้งลูกยังไม่เคยไปอยู่ที่อื่นมาก่อนนอกจากคฤหาสน์ของเรา..แมดดี้แม่รู้ว่าในใจของลูกมีความกังวลมากมายแต่ลูกจะผ่านมันไปได้ด้วยดี"แมเดอลีนส่งยิ้มให้กับท่านแม่ผู้งดงามของเธอ ท่านแม่คือสตรีที่มีเส้นผมสีทองสว่างเป็นสัญญาลักษณ์ที่แสนสวยงามของตระกูลเกโลทีส ท่านแม่และท่านพ่อของเธอเป็นหนึ่งในไม่กี่คู่ที่ได้แต่งงานเพราะความรัก สายเลือดของตระกูลทั้ง5คือสายเลือดที่พิเศษและศักดิ์สิทธิ์ เพราะแบบนั้นจึงต้องแต่งงานกันเองภายใน 5ตระกูลเท่านั้นถึงจะสามารถให้กำเนิดทายาทได้ท่านแม่เล่าให้ฟังว่าเมื่อก่อนมีถึง9ตระกูลด้วยกัน แต่ทว่าเพราะช่วงเวลาที่เลยผ่าน บางตระกูลไม่สามารถให้กำเนิดบุตรชายได้ ทำให้ตระกูลนั้นๆ จะต้องล่มสลายไปตามกาลเวลาตระกูลเรเซเดนของเราเองก็เหมือนกัน หากว่าท่านแม่ให้กำเนิดเด็กผู้ชายไม่ได้ ในบางทีมันอาจจะล่มสลายตรงที่เธอต้องแต่งงานออกไปอยู่ที่อื่นก็ได้ ในนิยายไม่ได้กล่าวถึงตรงนี้เพราะว่าเธอคือตัวประกอบที่ไม่มีค่าอะไรให้ต้องมาใส่ใจ“หากว่า..ลูกมีความรักขึ้นมา แล้วบุรุษผู้นั้นไม่ได้อยู่ในหนึ่งในสี่ตระกูลที่เหลือ..แบบนั้นท่านแม่จะว่าอะไรลูกไหมคะ”เดวาหัวเราะออกมาเบาๆ เธ

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-27
  • ซวยแล้ว ฉันดันเผลอมีลูกกับตัวร้าย   6.อ่อนไหว

    รอยยิ้มของดาเนียผลิบานเหมือนกับกลีบดอกไม้ เธอตะแคงใบหน้าเล็กน้อยเพื่อที่จะจ้องมองเขาได้อย่างถนัด“ก็..ไม่เชิงว่าเป็นอย่างนั้น”เมื่อกล่าวจบแลนดรีก็เดินออกมาในทันที แต่ดาเนียไม่ยินยอมให้เขาได้มีโอกาสเดินหนีเธอไปเฉยๆ หรอกนะ เมื่อพบบุรุษที่ถูกใจเธอจะไม่ยอมกลับไปนอนฝันถึงเขาอยู่ฝ่ายเดียวหรอกนะ“ข้าอยากทราบชื่อท่านค่ะ ยินดีที่ได้รู้จัก..ดาเนียค่ะ ดาเนียจากตระกูลเลเซิน”แลนดรีรู้จักท่านเซอร์เลเซินดีมากทีเดียว เพราะว่าบิดาของสตรีผู้นี้คือท่านอาจารย์ของเขาเอง และนั่นทำให้แลนดรีไม่อยากยุ่งเกี่ยวกับบุตรีของท่านอาจารย์ที่แสนโหดเหี้ยมผู้นั้นเลยจริงๆ“ครับ”นอกจากเขาจะไม่แนะนำตัวเองกลับแล้วเขายังกระทำการอันเสียมารยาทมากๆ อย่างเช่นการเดินหนีเธอไปดาเนียยกมือขึ้นมาเท้าเอวมองแผ่นหลังของบุรุษผู้นั้น คิ้วของเธอขมวดปมเข้าหากันอย่างไม่เข้าใจ“ให้ตายสิ จะเย็นชาก็ควรจะมีขอบเขตหน่อยไหม”หรือว่าเธอไม่สวยกันนะ? ดาเนียยกมือขึ้นมาตบที่แก้มของตัวเองเบาๆ เพื่อเป็นการเรียกสติเธออาจจะไม่สวยในสายตาของเขา แต่เธอยังสามารถสวยในสายตาของบุรุษท่านอื่นได้นี่นา เพราะแบบนั้นการมายืนเศร้ามันไม่เหมาะกับคนน่ารักๆ แบบเธอหรอกนะ

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-27
  • ซวยแล้ว ฉันดันเผลอมีลูกกับตัวร้าย   7.เคลือบแคลง

    สิ่งที่อาดาลกล่าวออกมานั้นมันไม่ใช่คำโอ้อวด เรื่องนั้นเอสเตบันรู้ดีอยู่แล้วว่าความช่ำชอง..ไม่ใช่สิ ความเข้าใจในตัวสตรีของอาดาลนั้นมีมากแค่ไหนฝาแฝดตระกูลกรีนที่มีใบหน้าเหมือนกันจบแทบแยกไม่ออก แต่นิสัยกลับแตกต่างกันราวกับฟ้าและเหว“ท่านควรเอาใจใส่เดมเลลานี่มากกว่านี้ ก่อนที่ท่านจะสูญเสียนางไปให้กับคนช่างเอาใจอย่างท่านเคาน์ลุควิค สตรีล้วนแล้วแต่พ่ายแพ้ให้กับการเอาใจใส่เล็กๆ น้อยๆ”เอสเตบันยักไหล่เบาๆ“ข้าไม่ต้องการให้นางพ่ายแพ้ให้ข้าอาดาล ข้าต้องการให้นางชนะข้าต่างหากล่ะ”อาดาลยกยิ้มทะเล้นขึ้นมา เขาจงใจกวนโมโหท่านดยุค“เช่นนั้น..ข้าจะรอดูวันที่นางจะไปจากท่านนะครับ”“ไม่มีวันนั้นอาดาล..ว่าแต่เจ้าเองเถอะ อาของเจ้าไม่สั่งให้เจ้าเข้าหาเลดี้เรเซเดนหรืออย่างไร”เรื่องนั้นมันแน่อยู่แล้ว เขามาที่นี่ก็เพื่อที่จะยลโฉมว่าที่ภรรยาในอนาคตอยู่พอดี เลดี้ผู้นั้นช่างงดงาม ความงามที่ล้ำเลิศสมกับตระกูลเรเซเดน นางเหมาะสมกับการประดับเอาไว้บนวิหารหรือไม่ก็ยกนางขึ้นไปวางเอาไว้บนหิ้งมากกว่าที่จะจับจูงมือของนางเพื่อพานางไปไหนมาไหน เขาไม่ค่อยอยากจะมีภรรยาสวยๆ สักเท่าไหร่ ชีวิตคงจะวุ่นวายน่าดูหากได้สาวงามเช่นนั้น

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-27
  • ซวยแล้ว ฉันดันเผลอมีลูกกับตัวร้าย   8.เข้าใจผิด

    “ดูสิ..เขาไม่ได้สนใจเจ้าเลยสักนิด..”ลุควิคกล่าวออกมาพร้อมกับส่งผ้าเช็ดหน้าให้กับเลลานี่“แล้วทำไมข้าถึงจะต้องการให้เอสมาสนใจล่ะลุควิค ข้าคือเดมที่สามารถเอาชนะบุรุษได้อย่างสบายๆ ข้าไม่ได้ต้องการแต่งงานกับใครเลยด้วยซ้ำ”เธอไม่ได้อ่อนแออย่างที่พวกเขาคิดสักหน่อย พวกเราทั้งสองคนเป็นเพื่อนกันตั้งแต่สมัยเด็กๆ เพราะว่ามารดาของเธอเสียทำให้ทั้งลุควิคและเอสเป็นห่วงเธอมากทีเดียวแต่พวกเขาทั้งสองคนคงลืมไปว่าความฝันของเธอคือการเป็นซอทมาสเตอร์ และเธอสามารถขึ้นเป็นเดมได้ตั้งแต่ยังไม่บรรลุนิติภาวะเลยด้วยซ้ำ ทำไมสตรีจะต้องรอคอยให้บุรุษมาปกป้องด้วยก็ไม่รู้“แต่ข้าต้องการแต่งงานกับเจ้านะ สิ่งใดก็ตามที่เจ้าชอบ..เจ้าก็รู้ว่าข้าไม่มีวันห้ามไม่ให้เจ้าทำหรอก ในชีวิตของข้า เจ้าสำคัญมากนะเลล่า”เธอสำคัญอย่างนั้นหรือ? เธออาจจะเชื่ออย่างนั้นหากว่าเมื่อปีก่อนเธอไม่ได้ยินที่ท่านเคาน์เตสพูดคุยกับลุควิค หน้าที่ของเธอนั้นคือการให้กำเนิดทายาทของตระกูลแบล็คเท่านั้น ส่วนเรื่องอื่นเมื่อแต่งงานเข้าไปแล้ว การทำงานในฐานะเดมของเธอคงจะต้องถูกสั่งห้ามเธอชอบลุควิคมากพอสมควร เธอมองเขาในฐานะบุรุษผู้หนึ่งมาตลอด ไม่ได้มองแบบเพื่อน

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-27
  • ซวยแล้ว ฉันดันเผลอมีลูกกับตัวร้าย   9.อะไรกัน

    แมเดอลีนหยุดฝีเท้าที่กำลังก้าวเดินตามเขา เธอคิดว่านี่มัน..ไม่เหมาะสมเอามากๆ อีกทั้งตามเนื้อเรื่องแล้ว ตัวร้ายแบบเขาไม่น่าจะมายุ่งเกี่ยวอะไรกับเธอไม่ใช่รึไง แล้วทำไมเขาถึงได้ลากเธอมาที่นี่ต่อหน้านางเอกอย่างเดมเกโลทีสกันนะนี่มันไม่ปกติแล้ว..“ท่านดยุคคะ..”เธอร้องเรียกเขาอีกครั้งเพื่อหวังให้เขาหยุดยั้งการกระทำที่มันผิดปกติทั้งหมดทั้งปวงพวกนี้ทว่าเสียงเรียกที่เต็มไปด้วยความประหม่าพร้อมกับสายตาที่สั่นไหวของเธอไม่สามารถทำให้ความตั้งใจของเอสเตบันหยุดลงได้เลยเขาอุ้มเธอขึ้นมาในทันทีก่อนจะพาเธอเดินเข้าไปยังสวนที่แสนสวยงามของวิหารศักดิ์สิทธิ์“อ๊ะ..”เธอร้องออกมาด้วยความตกใจที่อยู่ๆ เขาก็ตรงเข้ามาแล้วช้อนตัวเธอขึ้นมาอุ้มในท่าเจ้าหญิง“ท่านดยุคคะ นี่มัน..”“หากไม่เงียบข้าจะจูบเจ้าซะ!”แมเดอลีนอ้าปากค้างกับคำขู่พวกนั้น เธอยกมือขึ้นมาปิดปากตัวเองเอาไว้ในทันทีด้วยท่าทางไม่ไว้วางใจอะไรของเขากัน คำขู่เช่นนั้นมันสมควรที่จะพูดออกมางั้นเรอะ!เขาวางเธอลงบนม้านั่งในสวนด้านหลังที่ไม่มีใครเดินเข้ามา เพราะถัดจากสวนนี้ไปมันคือที่พักของเขา นี่คือเหตุผลที่ไม่มีใครเดินผ่านไปมาในสวนที่เป็นพื้นที่ส่วนตัวของท่า

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-27
  • ซวยแล้ว ฉันดันเผลอมีลูกกับตัวร้าย   10.แปลกๆ

    ในใจของลุควิคนั้นรู้สึกโกรธเคืองมากทีเดียว เขาโมโหตัวเองที่ไปใส่อารมณ์กับเลล่า แล้วยังโกรธเอสที่หมอนั่นชอบทำให้เขาดูเหมือนคนขี้แพ้อยู่ตลอดหากว่าเขาไม่แสดงออกอย่างชัดเจนว่าเขาต้องการเลล่ามาเป็นภรรยา เขาเชื่อว่าเอสคงจะไม่อยากได้เธอไปเป็นดัชเชสมากขนาดนั้น หมอนั่นทำไปทั้งหมดเพื่อเอาชนะเขา!!หากเป็นเรื่องอื่น เป็นเรื่องของการแข่งขัน เขามั่นใจมากเหลือเกินว่าเขาอาจจะยอมให้เอสชนะอีกครั้งหนึ่ง แต่นี่คือเรื่องของหัวใจ มันคือเรื่องของความรักที่มากล้นของเขาเขารักเลล่า..รักนางมากและอยากใช้ชีวิตที่เหลืออยู่หลังจากนี้กับนาง เพราะแบบนั้นลุควิคจึงเดินมาหาเอสด้วยหัวใจที่ทั้งทรมานและโกรธเคืองมากเหลือเกินฝีเท้าที่กำลังก้าวเดินอย่างรวดเร็วของเขาพลันเดินช้าลง เมื่อเขามองเห็นบุรุษและสตรีผู้หนึ่งกำลังจุมพิตกันด้วยความแนบชิดที่ด้านหน้าสวนของห้องรับรองท่านดยุควีไซร์ และเมื่อมองดูดีๆ เขามองเห็นเส้นผมสีแดงสดของสตรีที่ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าเป็นใครแต่ที่น่าตลกมากกว่านั้นคือมือของเอส มือของหมอนั่นโอบกอดแผ่นหลังของเลดี้เซเรเดนเอาไว้อย่างแนบชิดราวกับว่าเอสไม่ยินยอมให้นางหนีจากเขาไปไหนดูสิเลล่า บุรุษที่เจ้าต้องการแต่

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-27
  • ซวยแล้ว ฉันดันเผลอมีลูกกับตัวร้าย   11.ผิดพลาด

    บนใบหน้าของแมเดอลีนฉายชัดถึงความวิตกกังวล ริมปากของเธอนั้นเม้มๆคลายๆ ด้วยความชั่งใจ ทุกอย่างอลหม่านตีกันอยู่ในสมองหลังจากคืนนั้นก็ผ่านมาเดือนกว่าๆแล้วเธอเองก็วุ่นวายอยู่กับการเตรียมตัวมาที่วิหารจนไม่ได้สนใจรอบเดือนที่ยังไม่มาเลย“เลดี้เรเซเดน..ท่านกำลังตั้งครรภ์ครับ”ความคลุมเครือเข้าปกคลุมบรรยากาศ แมเดอลีนเวียนหัวไปหมดกับความจริงที่ตีแสกหน้าว่าเธอท้อง!!ดาเนียยื่นถุงเงินให้กับหมอที่ประจำอยู่ที่วิหาร“ช่วยเก็บเรื่องนี้เป็นความลับด้วยนะคะ”หมอผู้นั้นรับถุงเงินนั้นไปถือครองเอาไว้ ก่อนที่เขาจะก้มหน้าลงเพื่อทำความเคารพเลดี้ทั้งสองแล้วเดินจากไปอย่างรวดเร็วดาเนียเองก็อยู่ในสภาพที่ไม่แตกต่างจากแมดดี้เท่าไหร่นัก เพราะหากว่าแมดดี้กำลังตั้งครรภ์ นั่นหมายความว่าพ่อของเด็กที่จะอยู่ในท้องนั้นจะต้องเป็นบุรุษจากสามตระกูลอย่างแน่นอนท่านดยุควีไซร์ เคาน์แบล็ค และตระกูลกรีน“ใจเย็นๆ ก่อนแมดดี้ ข้าคิดว่าเราควรจะ..”“ข้าจะกลับบ้านดาเนีย ข้าอยากจะกลับไปสารภาพความผิดบาปในครั้งนี้กับท่านพ่อและท่านแม่ ข้าอยู่ที่นี่ต่อไปไม่ได้เพราะหากเรื่องมันโด่งดังขึ้นมาในภายหลังตระกูลเรเซเดนจะต้องเสื่อมเสียชื่อเสียงอย่าง

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-27

บทล่าสุด

  • ซวยแล้ว ฉันดันเผลอมีลูกกับตัวร้าย   ตอนพิเศษ บันทึกของมีก้า

    สวัสดีค่ะ มิก้าเองค้า..วันนี้มิก้าอายุ 7 ขวบแล้ว ท่านพ่อได้จัดงานวันเกิดให้มิก้าทุกปี แต่ว่าปีนี้จะยิ่งใหญ่มากกว่าปีที่ผ่านมาหน่อย เพราะท่านพ่อจะประกาศชื่อกลางของมิก้า และชื่อจริงออกมาด้วยค่ะมิก้าใช้เวลาส่วนใหญ่ที่คฤหาสน์เรเซเดนก็จริงแต่ทว่าก็ยังมีไปนอนกับท่านพ่อและท่านแม่ที่คฤหาสน์วีไซร์อยู่บ้างเมื่อ2ปีที่แล้วท่านแม่คลอดน้องชายมาให้มิก้าสองคนค่ะ ทุกคนต่างตกตะลึงไปตามๆ กันที่ท่านแม่คลอดน้องชายฝาแฝดออกมา แต่ทว่าที่น่าตกใจมากกว่านั้นคือคนหนึ่งมีเส้นผมสีเงินเหมือนกับมิก้าแต่อีกคนกลับที่เส้นผมสีแดงเหมือนกับท่านแม่ท่านตาเชื่อว่านั่นคือปาฏิหาริย์ล่ะ มิก้ามาเล่นกับน้องบ่อยมากทีเดียว แต่เพราะว่าน้องพึ่งจะสองขวบก็เลยยังเล่นกับมิก้าได้ไม่มากนัก“มิก้า..นี่คือของขวัญของมิคนเก่งครับ”ท่านลุงเอดิตส่งมอบคทาของคาดินันที่วิหารศักดิ์สิทธิ์ให้แก่มิก้า ซึ่งมิก้าเองก็ไม่เข้าใจว่าท่านลุงให้สิ่งนี้กับมิก้าทำไมกัน?“เมื่อมิก้าโตขึ้น หลานจะได้รับการสืบทอดตำแหน่งคาดินันของลุง..หลานจะเป็น..นักบุญหญิงคนแรกของจักรวรรดิแห่งนี้ เป็นเช่นนั้นดีหรือไม่?”มิก้าไม่เข้าใจว่าอะไรดีหรือว่าไม่ดีกันแน่ มิก้าชอบขี่ม้าและ

  • ซวยแล้ว ฉันดันเผลอมีลูกกับตัวร้าย   ซีซั่น 2 ตอนที่ 24 ด้วยความยินดี (จบ)

    ผมยาวสีแดงของแมเดอลีนนั้นถูกรวบขึ้นไปไว้ที่ด้านบน สาวใช้สองคนกำลังวุ่นอยู่กับการแต่งหน้า ส่วนอีกคนกำลังปักเครื่องประดับรูปดอกไม้ลงไปบนมวยผม“ท่านดัชเชสช่างงดงามมากเลยค่ะ”ไม่ต้องแต่งแต้มเครื่องสำอางมากมายบนใบหน้าก็ฉายชัดถึงความงดงามที่ไร้ผู้เปรียบเทียบ“ข้าไม่ชินกับ..ใบหน้าของตัวเองในยามนี้เลย”แมดดี้ประหม่ามากพอสมควร เธอกำลังนั่งอยู่ที่ห้องแต่งตัวของเจ้าสาวในวิหาร และเมื่อจัดการแต่งหน้าและทำผมเสร็จเรียบร้อย ชุดแต่งงานที่ถักด้วยลูกไม้สีขาวก็ถูกสวมลงมาบนร่างกายของเธอ กระโปรงนั้นมีน้ำหนักมากพอสมควร และชุดนี้ก็สง่างามมากทีเดียว ขั้นตอนสุดท้ายคือการสวมผ้าคลุมหน้าลูกไม้ลงมาบนศีรษะของเธอแมเดอลีนมารู้ทีหลังว่าทั้งชุดแต่งงานและผ้าคลุมหน้านี้ท่านหญิงไดอาน่าเป็นผู้ถักมันด้วยตัวเอง ท่านเริ่มต้นถักมันตั้งแต่เอสเตบันไปออกรบ ท่านถักเอาไว้เพื่อรอคอยให้เธอมาสวมใส่สักวันหนึ่งเมื่อได้คิดถึงที่มาของชุดแต่งงานนี้แมเดอลีนก็น้ำตาคลออย่างห้ามไม่อยู่ เธอว่าครอบครัวของตัวเองนั้นดีแล้ว มันโชคดียิ่งกว่านั้นเมื่อมาพบเจอครอบครัวของสามีที่ดีมากยิ่งขึ้นไปอีก ท่านแม่ของเธอและท่านแม่ของเอสเตบันสนิทสนมกันมากพอสมควรใ

  • ซวยแล้ว ฉันดันเผลอมีลูกกับตัวร้าย   ซีซั่น 2 ตอนที่ 23 อุ่นใจ

    “คงจะดีหากว่าท่านคาดินันไม่หลบหนีออกไปอีก..แบบไม่บอกกล่าวล่วงหน้า..”นักบุญผู้หนึ่งกล่าวออกมาพร้อมกับวางเอกสารมากมายลงเบื้องหน้าของเอดิต“แล้วก็ทางคฤหาสน์วีไซร์ประกาศเรื่องงานแต่งงานของท่านดยุคและท่านดัชเชส มาแล้วนะครับ ท่านดยุคแห่งวีไซร์ต้องการให้ท่านคาดินันเป็นผู้จัดงานแต่งให้ทั้งสองท่านด้วยตัวเอง..เรื่องการจัดเตรียมความพร้อมของวิหาร ทางคฤหาสน์วีไซร์ได้ส่งทหารมาจัดเตรียมสถานที่แล้ว..”เอดิตแค่นหัวเราะออกมา เขาเบนสายตาออกไปมองที่ด้านนอกหน้าต่างของห้องทำงานสายลมพัดมาเบาๆ และนั่นทำให้เขารู้สึกได้ถึงกลิ่นหอมอ่อนๆ ของดอกไม้ นี่กำลังจะเข้าสู่ฤดูหนาวอย่างเป็นทางการแล้วในอีกไม่กี่เดือน ทุกอย่างกำลังเดินทางไปด้านหน้าเรื่อยๆ และตัวเขาเองก็เช่นกัน จะมัวมานั่งเสียใจกับเรื่องความรักที่ไม่สมหวังไม่ได้เพราะฉะนั้น..เขาจะต้องก้าวไปข้างหน้าเสียที“เจ้าช่วยตรวจสอบเรื่องการจัดงานด้วยนะ อย่างให้มีอะไรผิดพลาด..ข้าอยากให้ในวันงานวันนั้นทุกอย่างสมบูรณ์แบบมากที่สุด”เจ้าคงจะงดงามมากทีเดียวแมดดี้ ในชุดแต่งงานสีขาวนั้นเจ้าคงจะทั้งงดงามและโดดเด่นจนข้าละสายตาไปจากเจ้าไม่ได้ ในวันที่เจ้ามีความสุขที่สุด ข้าได้ยื

  • ซวยแล้ว ฉันดันเผลอมีลูกกับตัวร้าย   ซีซั่น 2 ตอนที่ 22 เชื่อข้าเถอะ

    ครั้งที่แล้วเขาพลาดในช่วงเวลาที่แสนสำคัญบางช่วงเวลาที่จะได้ดูแลแมดดี้ในตอนที่นางตั้งครรภ์และช่วงเวลาที่เขาจะได้เห็นหน้าลูกในตอนที่คลอดออกมา ไม่มีโอกาสได้เห็นช่วงเวลาที่ค่อยๆเติบโตของมิก้า ไม่มีโอกาสได้อุ้มนางในตอนที่นางยังเป็นทารก เพราะแบบนั้นในช่วงเวลาหลังจากนี้ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นเขาจะไม่ยอมห่างจากภรรยาของเขาอย่างเด็ดขาดไม่ว่าด้วยเรื่องอะไร“เช่นนั้นเราเดินทางกลับวีไซร์กันเถิด..”แมเดอลีนพยักหน้า เธอเคยไปที่นั่นก็จริงอยู่แต่ทว่าการไปอยู่ที่นั่นในฐานะดัชเชส นั้นยังไม่เคยแม้แต่ครั้งเดียว“ข้าจะพาแมดดี้กลับก่อนนะครับ ข้าไม่อยากจะพานางเดินทางในช่วงเย็นเดี๋ยวนางจะไม่สบาย”โอทีสพยักหน้า“เรื่องมิก้า..”“ข้ารู้ครับว่าท่านพ่อตาอยากจะอยู่กับหลานสาวก่อน ช่วงนี้คงจะต้องฝากท่านพ่อตาเลี้ยงดูมิก้าไปก่อน เพราะแมดดี้พึ่งจะตั้งครรภ์..ข้าอยากทุ่มเทเวลาทั้งหมดให้แมดดี้”เดวาส่งยิ้มให้กับเอสเตบัน“เรื่องนั้นไม่มีปัญหาเลย เจ้าทั้งสองคนพึ่งได้ใช้ชีวิตตามลำพังด้วยกันแค่ไม่นาน..ไม่ต้องเป็นห่วงเรื่องหลานเดี๋ยวเราจะเลี้ยงดูให้เจ้าเอง”เอสเตบันก้มหน้าลงเพื่อขอบคุณท่านแม่ยาย“ท่านแม่ครับเช่นนั้นเรากลับกัน..”

  • ซวยแล้ว ฉันดันเผลอมีลูกกับตัวร้าย   ซีซั่น 2 ตอนที่ 21 แล้วเจอกัน

    ดาเนียมองหน้าของแมเดอลีน ราวกับว่าเธอกำลังร้องขอความช่วยเหลือจากสหาย และแมดดี้ลุกขึ้นแล้วเดินมาหาท่านเซอร์อดัมในทันที“ขออภัยที่ข้ามาขัดจังหวะนะคะท่านเซอร์ ดาเนียเติบโตมาในคฤหาสน์เรเซเดนซะส่วนใหญ่ ในความคิดของข้านั้นนางไม่ใช่แค่สหายรักของข้าแต่นางยังเป็นเหมือนกับน้องสาวของข้าอีกด้วย เรื่องที่จะให้ดาเนียไปเป็นผู้นำตระกูล ข้ามองว่ามันอาจจะข้ามขั้นไปหน่อยค่ะ นางไม่มีประสบการณ์ในเรื่องเช่นนี้เลย..”เซอร์อดัมส่งยิ้มให้แมเดอลีน“นั่นสินะครับ อาจจะเป็นข้าที่ทำข้ามขั้นตอนไปหน่อย เช่นนั้นในช่วงเวลานี้ข้าอยากจะให้ดาเนียเข้าไปอยู่ที่คฤหาสน์กรีนเพื่อศึกษาและจัดการเกี่ยวกับงานมากมายในตระกูลกรีน..พ่อบ้านของเราจะสอนเลดี้ดาเนียเองครับ เรื่องนั้นไม่ต้องเป็นกังวล..”แมดดี้จับมือของดาเนียเอาไว้“ดาเนีย..นั่นใช่ความต้องการของเจ้าจริงๆรึเปล่า เจ้าอยากจะอยู่กับอาดาลและแลนดรีจริงไหม นี่มันไม่ใช่เรื่องของความรักที่เกิดขึ้นในนิยายหรอกนะแมดดี้แต่ทุกสิ่งทุกอย่างในตระกูลกรีนเจ้าจะต้องรับผิดชอบทั้งหมด เจ้ายินดีที่จะแบกรับความรับผิดชอบพวกนั้นรึเปล่า”แมเดอลีนเอ่ยถามออกมาด้วยสีหน้าที่เต็มไปด้วยความเป็นห่วงดาเนียเผ

  • ซวยแล้ว ฉันดันเผลอมีลูกกับตัวร้าย   ซีซั่น 2 ตอนที่ 20 ไม่เหมือนที่คุย

    เมื่อโอทีสกลับมาถึงคฤหาสน์เขาก็ได้รับรู้ว่าแมดดี้ของเขาตั้งครรภ์ลูกคนที่สองแล้วดยุคเอสเตบันนั่งยิ้มราวกับคนเสียสติส่วนแมดดี้กำลังตกใจมากกว่าที่จะดีใจชิ..เจ้าเด็กนั่นทรมานลูกสาวของเขาจนนางตั้งครรภ์ขึ้นมาอีกครั้งแล้วอย่างนั้นสินะ แต่ทว่าในใจของโอทีสจะโกรธก็โกรธไม่ลง เมื่อเขาเห็นท่าทีตกใจของเอสเตบันในตอนที่ได้รับทราบข่าวว่าแมดดี้ไม่สบายจนต้องไปตามหมอ..ในบางทีไอ้เด็กมั่นหน้าคนนั้นอาจจะรักลูกสาวของเขาจริงๆ ก็เป็นได้“นี่คือใบถือครองกรรมสิทธิ์ที่ดินค่ะ แล้วก็เงินทองอีกจำนวนหนึ่ง”อันที่จริงในการแต่งงาน สตรีต่างหากที่จะต้องจัดเตรียมสินเดิมติดตัวเมื่อแต่งงานเข้าบ้านฝ่ายชาย แต่ทว่าท่านหญิงอาน่าได้ส่งมอบเงินจำนวนหนึ่งและใบถือกรรมสิทธิ์ที่ดินให้แก่ท่านบารอนโอทีส“ข้าไม่ต้องการของพวกนี้หรอกครับท่านหญิง..ในเมื่อ..เมื่อเด็กทั้งสองคน..ทั้งสองคนนั้นรักกัน..ข้าก็ไม่อาจขัดขวาง”เดวาหัวเราะออกมาเบาๆ เมื่อเธอเห็นสามีพูดไปกัดฟันไป“ข้าไม่คิดจะให้มิก้าเปลี่ยนชื่อตระกูลเป็นวีไซร์ ท่านบารอนมีบุตรีเพียงผู้เดียวก็คือแมดดี้เพราะแบบนั้นข้ายินดีที่จะให้มิก้าใช้ชื่อตระกูลว่าเรเซเดนต่อไปค่ะ”โอทีสก้มหน้าลงเล็กน้

  • ซวยแล้ว ฉันดันเผลอมีลูกกับตัวร้าย   ซีซั่น 2 ตอนที่ 19 แบ่งเบา

    เดวารินน้ำชาใส่แก้วให้ท่านหญิงไดอาน่าที่เดินทางมาที่คฤหาสน์เรเซเดนพร้อมกับขบวนรถม้ามากมายที่จอดเทียบอยู่ด้านหน้า“ข้าได้ยินมาว่าท่านดยุคเดินทางเข้ามาในเมืองหลวงเรียบร้อยแล้วอย่างนั้นหรือคะท่านหญิง”ไดอาน่าพยักหน้า“ตอนนี้เอสคงจะอยู่ในพระราชวัง และอีกไม่นานเขาน่าจะมาที่นี่เพื่อทำให้เรื่องราวมากมายระหว่างทั้งสองตระกูลเรียบร้อย..”เดวาผ่อนลมหายใจยาวผ่านทางจมูก เธอดีใจที่เรื่องราวต่างๆ กำลังคลี่คลายไปได้ด้วยดี เพราะแบบนั้นแมดดี้ลูกสาวของเธอจะได้แต่งงานเป็นฝั่งเป็นฝาเสียทีรถม้าจอดเทียบที่ด้านหน้าคฤหาสน์เรเซเดนพร้อมกับแมเดอลีนและดาเนียที่กำลังเดินเข้ามา“ท่านป้าคะ ข้าคิดว่าอาจจะมีเรื่องใหญ่เกิดขึ้น ท่านช่วยรีบตามหมอ..”ดาเนียที่ตะโกนเสียงดังพร้อมกับพยุงแมเดอลีนเข้ามาถึงกับชะงักในทันทีเมื่อเธอมองเห็นท่านหญิงไดอาน่า มารดาของท่าน ดยุคกำลังนั่งดื่มน้ำชาอยู่เดวาลุกขึ้นไปหาแมดดี้ในทันที“เกิดอะไรขึ้นดาเนีย แมดดี้ไม่สบายอย่างนั้นหรือ?”ดาเนียกลืนน้ำลายลงคอ“ยังไม่แน่ชัดว่าแมดดี้เป็นอะไรกันแน่ แต่นางมีอาการเวียนหัว คลื่นไส้และอาเจียนค่ะ”เดวาอ้าปากค้างในทันที นางหันไปมองหน้าของท่านหญิงไดอาน่าที่ก

  • ซวยแล้ว ฉันดันเผลอมีลูกกับตัวร้าย   ซีซั่น 2 ตอนที่ 18 ไม่มีทางเลือก

    “เจ้าทำคุณงามความดีที่ยิ่งใหญ่มากให้จักรวรรดิของเรา มีอะไรอยากจะขอไหมดยุค อย่างเช่นเรื่องการแต่งงานหรือว่าเรื่องความรักอะไรพวกนั้น”องค์จักรพรรดิเอ่ยถามในทันทีที่เอสเตบันเดินเข้าไปในพระราชวัง มีขุนนางมากมายนั่งอยู่รอบๆ และหนึ่งในนั้นคือบารอนเรเซเดนที่กำลังมองหน้าองค์จักรพรรดิตาเขียวปั๊ดจำเป็นที่ต้องถามคำถามที่เป็นการชี้นำเช่นนั้นเลยอย่างนั้นเลยหรือพ่ะย่ะค่ะโอทีสได้แต่กล้ำกลืนความไม่พอใจนั้นเอาไว้ในอก เขาส่งยิ้มให้มิก้าหลานสาวตัวน้อยที่อยู่ในอ้อมแขนของเอสเตบัน มันปฏิเสธได้ยากเย็นมากพอสมควรเมื่อเขามองเห็นดยุคอุ้มมิก้าเดินเข้ามา ทั้งสองคนมีความคล้ายที่ไม่ต้องบอกก็รู้ว่ามิก้าที่แสนน่ารักของเขาคือลูกสาวของใครเอสเตบันมองไปที่บารอนโอทีส ท่านพ่อของแมดดี้ เขาวางมิก้าลงก่อนจะขยิบตาให้ลูกสาว“ทำตามแผนที่วางเอาไว้ได้เลยลูกรัก”มิก้าพยักหน้าก่อนที่เธอจะวิ่งไปหาท่านตา“ท่านตา!!”แน่นอนว่าเมื่อทุกอย่างมันชัดเจนเช่นนี้ เหล่าขุนนางก็ไม่ต้องคาดเดาไปต่างๆนาๆ อีกว่าหลานสาวของท่านบารอนเรเซเดนคือบุตรสาวของใครกันแน่“มิก้าหลานรัก..”มิก้าโผกอดท่านตาเอาไว้แน่น“มิก้ามีท่านป้อแล้วค่ะท่านตา ท่านป้อรักมิก้าแ

  • ซวยแล้ว ฉันดันเผลอมีลูกกับตัวร้าย   ซีซั่น 2 ตอนที่ 17 คนที่แสนดี

    การเดินทางล่าช้าลงเล็กน้อยเพราะเม็ดฝนที่ตกลงมา เอสเตบันสั่งให้ขบวนรถม้าของเขาหยุดพักที่โรงแรมแห่งหนึ่งก่อนถึงเมืองหลวงไม่ไกลมากนัก เขาอุ้มภรรยาลงจากรถม้าในสภาพที่แมเดอลีนกำลังหลับอย่างสบายในอ้อมแขนของท่านดยุคแห่งวีไซร์ และก็แน่นอนว่าไม่มีใครที่อาจหาญกล้าวิพากษ์วิจารณ์การกระทำของท่านดยุคและว่าที่ดัชเชสหรอกหลังจากที่ส่งภรรยาเข้านอนเรียบร้อย เอสเตบันก็มารับลูกสาวที่ฝากเอาไว้กับดาเนีย เขาพอจะเดาได้ว่าดาเนียและเจ้าแฝดนรกทั้งสองคงจะอยากมีช่วงเวลาที่เป็นส่วนตัวมากเหมือนกัน“จริงๆ ให้มิก้านอนกับข้าก็ได้นะคะท่านดยุค”ดาเนียกล่าวก่อนจะอุ้มมิก้าที่กำลังหลับส่งให้เอสเตบัน เขาส่งยิ้มเพื่อเป็นการขอบคุณให้กับดาเนีย“ไม่เป็นไร แมดดี้หลับไปแล้วข้าแค่จะพามิก้าไปนอนพักกับแม่ของนางเท่านั้นเอง เจ้าก็รีบพักผ่อนเถิด พรุ่งนี้จะต้องออกเดินทางตั้งแต่เช้า”โรงแรมนี้เป็นโรงแรมขนาดเล็กมากพอสมควร มีห้องพักเพียงสามห้องเท่านั้น แต่เพราะว่าเราไม่ได้มีทางเลือกมากมายเท่าไหร่นัก เอสเตบันจึงจำยอมให้ภรรยาและลูกสาวของเขาพักที่โรงแรมแห่งนี้ชั่วคราวไปก่อนเขาไม่ได้นอน เมื่อกล่อมมิก้าให้หลับเสร็จเรียบร้อยแล้ว เอสเตบันก็ถือดา

DMCA.com Protection Status