แชร์

4.นักเรียนดีเด่น

last update ปรับปรุงล่าสุด: 2024-11-27 12:03:27

“เอส นี่คือเรื่องการแต่งงานที่สำคัญ เจ้าไม่ควรกล่าวถึงชื่อของสตรีอื่นเพื่อให้นางเสื่อมเสียเกียรติ”

อ่า..พระเอกก็ยังคงเป็นพระเอกอยู่วันยังค่ำสินะ ผู้ชายธงเขียวแบบภูเขาสิบลูกนี่ก็ไม่เลวเหมือนกัน

“สิ่งที่ข้ากำลังจะบอกเจ้าคือการเตือนด้วยความหวังดีต่างหากลุควิค ข้าต้องการ เลล่านางเหมาะสมจะเป็นดัชเชสของข้ามากกว่าเป็นเคาน์เตสของเจ้า”

ดาเนียซี๊ดปากด้วยความรู้สึกสนุก

“ให้ตายสิ รู้สึกได้ถึงความกดดันของทั้งสองคนเลย ทำไมข้าไม่เกิดมาเป็นเดมเกโลทีส บ้างนะ จะมีได้บุรุษมาแย่งข้าบ้าง”

แมเดอลีนเผลอหัวเราะออกมาเบาๆ กับความน่ารักของดาเนีย แต่รู้สึกว่าเธอน่าจะหัวเราะเสียงดังไปหน่อยเพราะในตอนนี้สายตาของคนทั่วร้านขายเครื่องประดับกำลังหันมามองที่เธอไม่เว้นแม้แต่สายตาของท่านดยุคและท่านเคาน์ที่กำลังโต้เถียงกัน

เมื่อรู้ว่าตัวเองเสียงดังมากเกินไปแมเดอลีนจึงรีบยกมือขึ้นมาปิดปากตัวเองเอาไว้ เธอสวมวิกผมสีน้ำตาลเพราะเลดี้เรเซเดนยังไม่เปิดตัวอย่างเป็นทางการต่อสังคม เพราะแบบนั้นเธอจึงไม่สมควรจะออกมาข้างนอกในนามของเลดี้ตระกูลเรเซเดน

“มีเรื่องอะไรให้น่าหัวเราะกัน ไร้มารยาท!!”

เอสเตบันปรายตามองหน้าของสตรีผู้หนึ่งที่กำลังหัวเราะคิกคักออกมา

นี่เขา..ด่าเธองั้นเรอะ!

“อ่า..ขออภัยด้วยนะคะท่าน ข้าไร้มารยาท แล้วท่านดยุคผู้มีมารยาท สามารถตะโกนเสียงดังในร้านขายเครื่องประดับได้อย่างนั้นหรือคะ พอดีว่าถึงแม้ว่าข้าจะไม่มีมารยาทแต่ข้าก็ไม่เคยทำเสียงดังให้ผู้อื่นรำคาญใจ..อุ๊บ!”

ดาเนียรีบยกมือขึ้นมาปิดปากของแมดดี้อย่างเร่งด่วน

“ขออภัยด้วยค่ะท่านดยุค ขออภัยแทนเพื่อนที่เป็นนักเดินทางของข้าด้วย นางไม่รู้ธรรมเนียมปฏิบัติของที่นี่เท่าไหร่นัก”

ดาเนียกล่าวออกมาพร้อมกับจับศีรษะของแมเดอรีนให้นางก้มลงเพื่อไม่ให้ท่านดยุคเห็นหน้า

นี่เพื่อนเธอเสียสติไปแล้วรึไง ไปตอบโต้ท่านดยุคได้ยังไงกัน

“ที่นางกล่าวออกมาก็ถูกต้องแล้ว เราไปคุยกันที่อื่นเถอะเอส ขออภัยสุภาพสตรีทุกท่านด้วยนะครับ”

ท่านเคาน์แบล็คก้มหน้าลงก่อนที่เขาจะจับมือของเอสเตบันให้เดินตามเขาออกไป

“ถือว่าวันนี้เจ้าโชคดี..”

เมื่อบุรุษผู้สูงศักดิ์ทั้งสองคนเดินออกไปแล้วดาเนียก็แทบจะกินหัวของแมดดี้

“เจ้าเป็นบ้าไปแล้วรึไง นั่นคือท่านดยุคตระกูลวีไซร์นะ เจ้าไปกินดีหมีมารึไงถึงได้ใจกล้าขนาดนั้น”

เธอแค่ไม่ชอบที่เขาด่าว่าเธอไร้มารยาทนี่

“เราออกไปจากที่นี่เถอะ เดี๋ยวค่อยมาซื้อเครื่องประดับนี่วันหลัง..”

ดาเนียมาส่งเธอที่คฤหาสน์ เมื่อกลับมาถึงสาวใช้ของเธอก็เก็บเสื้อผ้าใส่หีบไม้เรียบร้อยแล้ว และกำลังถูกยกขึ้นบนรถม้าเพื่อเตรียมตัวเดินทางไปที่วิหารศักดิ์สิทธิ์

แมเดอลีนถอนหายใจด้วยความรู้สึกมากมายที่หลั่งไหลเข้ามา เธอนั่งลงในสวนก่อนจะหลับตาลงช้าๆ ทุกครั้งที่หลับตาสัมผัสที่บุรุษผู้นั้นทิ้งเอาไว้ยังคงหลงเหลือตามร่างกายไม่จางหายไปตามวันและเวลาที่เดินผ่านเลย

“เจ็บรึเปล่า?”

“ค่ะ..จะ..เจ็บมาก”

“ดีแล้ว ความเจ็บปวดจะทำให้เจ้าจดจำข้าได้แม่นยำมากยิ่งขึ้น”

ดวงหน้างามพลันเห่อร้อนขึ้นมาอีกครั้ง เธอถอดวิกผมสีน้ำตาลออกมา เรือนผมสีแดงสดพลันสยายไปตามแผ่นหลัง

หากได้พบเจอกันอีกครั้งก็คงดี ครั้งนี้เธออยากจะจดจำใบหน้าของเขาให้ชัดเจน อยากจะถามเขาเหมือนกันว่าหลังจากที่ทุกอย่างจบลงแล้วเขายังคิดถึงเธออยู่รึเปล่า หรือว่าเขาไม่ต้องการที่จะพบเจอเธอแล้วกันแน่

........................

ดวงตาคู่นั้นมีสีอะไรกันนะ เรือนผมที่เขาใช้มือนี้สัมผัสมันนุ่มสลวยเหมือนกับเขาสัมผัสลงไปบนผ้าไหม

เอสเตบันนั่งลงในอ่างน้ำอุ่น เขามอง ออกไปด้านนอกหน้าต่างด้วยใบหน้าที่เรียบเฉย ทว่าในหัวใจของเขากำลังอ่อนไหวมากทีเดียว

ผิวกายของเธอมันเนียนละเอียดราว เขาขบกัดมันลงไปจนเกิดเป็นรอยฟันเล็กๆ บนไหล่ของเธอ เลือดสีแดงสดไหลซึมออกมาบริเวณที่เขากัด

ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมในวันนั้นเขาถึงได้กระทำรุนแรงกับนางนักหนา นางร้องขอด้วยน้ำเสียงปนสะอื้น

ร้องขอให้เขาอ่อนโยนและได้โปรดเมตตานาง แต่ทว่าเขาไม่ได้ใจดีถึงขนาดนั้น

เอสเตบันมองมือตัวเอง ในวันนั้นเขาสัมผัสลงไปบนก้อนเนื้อนุ่มนิ่มทั้งสองข้าง เขาบีบมันอย่างแรงจนมันปริออกมาตามร่องนิ้ว ยอดอกคู่งามนั่นเป็นสีชมพูระเรื่อ เขาจำได้ดีว่าเขาทั้งใช้ปากดูดดึงมันอย่างแรงสลับกับใช้ฟันขบกัดมันด้วยความลุ่มหลงและมัวเมา

ช่องทางรักที่อุ่นละมุนเหมือนผิวของผลไม้นุ่มที่หลับใหลในสวนเอเดน ความชื่นฉ่ำที่แทรกซึมราวกับสายน้ำในสวนสวรรค์ เขาใช้ปากกระทำรักตรงนั้นนับครั้งไม่ถ้วน สอดปลายนิ้วเข้าไปในโพรงอ่อนนุ่มนั่นเพื่อทำให้รูเล็กๆ นั่นขยายออก เขาเล้าโลมอยู่ค่อนคืนกว่าแก่นกายของเขาจะสามารถสอดลึกเข้าไปได้

มันยากเย็นแต่ทว่ากลับคุ้มค่าแก่การรอคอย เธอหอมหวานเหมือนผลไม้ที่สุกงอมและรอคอยให้เขาเอื้อมมือไปเด็ดมันลงมา

หยดเลือดสีแดงสดที่ไหนรินลงมาเปื้อนซอกขาทำให้เขารู้ว่าชีวิตของเขาได้กระทำบาปด้วยการพรากพรหมจรรย์ของสตรีไร้เดียงสาผู้นั้น มาถือครองเอาไว้ในมือซะแล้ว

และความผิดบาปนั่นซึมซาบลงไปในหัวใจของเขา ปรากฏเป็นความสุขล้นที่ไม่อาจหยั่งถึง

เขาอยากรู้ว่านางเป็นใคร อยากรู้ว่าหลังจากที่เขาพรากเอาสิ่งที่นางหวงแหนมาแล้ว บนร่างกายที่หอมหวานของนางได้เปิดเผยให้ผู้อื่นเชยชมอีกหรือไม่ หากเป็นเช่นนั้นเขาคงจะเสียดายอย่างสุดซึ้งทีเดียว..

ด้วยเหตุผลที่กล่าวมานี้มันจึงทำให้เขา..ทำรักที่รุนแรงมากกว่าทุกครั้งที่เคยทำมา เพื่อจารึกเอาไว้บนร่างกายของเธอว่าเรื่องเช่นนี้มันไร้ความสุข ให้เธอหวาดกลัวบุรุษผู้อื่นไปเลยน่าจะดีกว่า

นี่แหละคนสารเลวเช่นเขา..

“อึ่ก! อา..”

เมื่อฝ่ามือขยับรูดขึ้นลง ของเหลวใสก็ค่อยๆ ทยอยหลั่งไหลออกมาจากปลายยอดสีลูกพีช เขาเป็นเช่นนี้มาได้หลายวันแล้ว แค่คิดถึงเรื่องวันนั้นเขาก็ตื่นตัวจนแทบบ้า..ลำคอเริ่มสั่นเมื่อถูกมือกระตุกส่วนปลายแรงๆ

เอสเตบันหลับตาลง ในความรู้สึกของเขาริมฝีปากเล็กๆ นั่นกำลังเผยอออกเพื่อที่จะรับเขาเข้าไปด้านในโพรงปาก เกลียวลิ้นที่ไร้เดียงสานั่นแลบเลียลงไปด้วยความเงอะงะ แต่ถึงอย่างนั้นต้องชื่นชมในความพยายามของเธอ ถึงแม้ว่านางจะไม่เคยกระทำมาก่อนแต่นางคือนักเรียนรู้ที่ดี ไม่ว่าเขาจะบอกนางให้ทำเช่นไรนางล้วนเชื่อฟังทั้งนั้น

นิ้วกำรอบโคนแล้วออกแรงบีบแน่น เขาร้องครางออกมาด้วยความสุขสมเมื่อลาวาร้อนพวยพุ่งออกมาจากจุดอ่อนไหว

หากได้เจอกันอีกครั้ง สาบานได้เลยว่าเขาจะขังสตรีผู้นั้นเอาไว้ แล้วทำให้นางเป็นนักเรียนดีเด่นของเขาคนเดียว

บทที่เกี่ยวข้อง

  • ซวยแล้ว ฉันดันเผลอมีลูกกับตัวร้าย   5.เลือกตามที่ใจต้องการ

    “ที่วิหารมีข้อห้ามมากมายอีกทั้งลูกยังไม่เคยไปอยู่ที่อื่นมาก่อนนอกจากคฤหาสน์ของเรา..แมดดี้แม่รู้ว่าในใจของลูกมีความกังวลมากมายแต่ลูกจะผ่านมันไปได้ด้วยดี"แมเดอลีนส่งยิ้มให้กับท่านแม่ผู้งดงามของเธอ ท่านแม่คือสตรีที่มีเส้นผมสีทองสว่างเป็นสัญญาลักษณ์ที่แสนสวยงามของตระกูลเกโลทีส ท่านแม่และท่านพ่อของเธอเป็นหนึ่งในไม่กี่คู่ที่ได้แต่งงานเพราะความรัก สายเลือดของตระกูลทั้ง5คือสายเลือดที่พิเศษและศักดิ์สิทธิ์ เพราะแบบนั้นจึงต้องแต่งงานกันเองภายใน 5ตระกูลเท่านั้นถึงจะสามารถให้กำเนิดทายาทได้ท่านแม่เล่าให้ฟังว่าเมื่อก่อนมีถึง9ตระกูลด้วยกัน แต่ทว่าเพราะช่วงเวลาที่เลยผ่าน บางตระกูลไม่สามารถให้กำเนิดบุตรชายได้ ทำให้ตระกูลนั้นๆ จะต้องล่มสลายไปตามกาลเวลาตระกูลเรเซเดนของเราเองก็เหมือนกัน หากว่าท่านแม่ให้กำเนิดเด็กผู้ชายไม่ได้ ในบางทีมันอาจจะล่มสลายตรงที่เธอต้องแต่งงานออกไปอยู่ที่อื่นก็ได้ ในนิยายไม่ได้กล่าวถึงตรงนี้เพราะว่าเธอคือตัวประกอบที่ไม่มีค่าอะไรให้ต้องมาใส่ใจ“หากว่า..ลูกมีความรักขึ้นมา แล้วบุรุษผู้นั้นไม่ได้อยู่ในหนึ่งในสี่ตระกูลที่เหลือ..แบบนั้นท่านแม่จะว่าอะไรลูกไหมคะ”เดวาหัวเราะออกมาเบาๆ เธ

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-27
  • ซวยแล้ว ฉันดันเผลอมีลูกกับตัวร้าย   6.อ่อนไหว

    รอยยิ้มของดาเนียผลิบานเหมือนกับกลีบดอกไม้ เธอตะแคงใบหน้าเล็กน้อยเพื่อที่จะจ้องมองเขาได้อย่างถนัด“ก็..ไม่เชิงว่าเป็นอย่างนั้น”เมื่อกล่าวจบแลนดรีก็เดินออกมาในทันที แต่ดาเนียไม่ยินยอมให้เขาได้มีโอกาสเดินหนีเธอไปเฉยๆ หรอกนะ เมื่อพบบุรุษที่ถูกใจเธอจะไม่ยอมกลับไปนอนฝันถึงเขาอยู่ฝ่ายเดียวหรอกนะ“ข้าอยากทราบชื่อท่านค่ะ ยินดีที่ได้รู้จัก..ดาเนียค่ะ ดาเนียจากตระกูลเลเซิน”แลนดรีรู้จักท่านเซอร์เลเซินดีมากทีเดียว เพราะว่าบิดาของสตรีผู้นี้คือท่านอาจารย์ของเขาเอง และนั่นทำให้แลนดรีไม่อยากยุ่งเกี่ยวกับบุตรีของท่านอาจารย์ที่แสนโหดเหี้ยมผู้นั้นเลยจริงๆ“ครับ”นอกจากเขาจะไม่แนะนำตัวเองกลับแล้วเขายังกระทำการอันเสียมารยาทมากๆ อย่างเช่นการเดินหนีเธอไปดาเนียยกมือขึ้นมาเท้าเอวมองแผ่นหลังของบุรุษผู้นั้น คิ้วของเธอขมวดปมเข้าหากันอย่างไม่เข้าใจ“ให้ตายสิ จะเย็นชาก็ควรจะมีขอบเขตหน่อยไหม”หรือว่าเธอไม่สวยกันนะ? ดาเนียยกมือขึ้นมาตบที่แก้มของตัวเองเบาๆ เพื่อเป็นการเรียกสติเธออาจจะไม่สวยในสายตาของเขา แต่เธอยังสามารถสวยในสายตาของบุรุษท่านอื่นได้นี่นา เพราะแบบนั้นการมายืนเศร้ามันไม่เหมาะกับคนน่ารักๆ แบบเธอหรอกนะ

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-27
  • ซวยแล้ว ฉันดันเผลอมีลูกกับตัวร้าย   7.เคลือบแคลง

    สิ่งที่อาดาลกล่าวออกมานั้นมันไม่ใช่คำโอ้อวด เรื่องนั้นเอสเตบันรู้ดีอยู่แล้วว่าความช่ำชอง..ไม่ใช่สิ ความเข้าใจในตัวสตรีของอาดาลนั้นมีมากแค่ไหนฝาแฝดตระกูลกรีนที่มีใบหน้าเหมือนกันจบแทบแยกไม่ออก แต่นิสัยกลับแตกต่างกันราวกับฟ้าและเหว“ท่านควรเอาใจใส่เดมเลลานี่มากกว่านี้ ก่อนที่ท่านจะสูญเสียนางไปให้กับคนช่างเอาใจอย่างท่านเคาน์ลุควิค สตรีล้วนแล้วแต่พ่ายแพ้ให้กับการเอาใจใส่เล็กๆ น้อยๆ”เอสเตบันยักไหล่เบาๆ“ข้าไม่ต้องการให้นางพ่ายแพ้ให้ข้าอาดาล ข้าต้องการให้นางชนะข้าต่างหากล่ะ”อาดาลยกยิ้มทะเล้นขึ้นมา เขาจงใจกวนโมโหท่านดยุค“เช่นนั้น..ข้าจะรอดูวันที่นางจะไปจากท่านนะครับ”“ไม่มีวันนั้นอาดาล..ว่าแต่เจ้าเองเถอะ อาของเจ้าไม่สั่งให้เจ้าเข้าหาเลดี้เรเซเดนหรืออย่างไร”เรื่องนั้นมันแน่อยู่แล้ว เขามาที่นี่ก็เพื่อที่จะยลโฉมว่าที่ภรรยาในอนาคตอยู่พอดี เลดี้ผู้นั้นช่างงดงาม ความงามที่ล้ำเลิศสมกับตระกูลเรเซเดน นางเหมาะสมกับการประดับเอาไว้บนวิหารหรือไม่ก็ยกนางขึ้นไปวางเอาไว้บนหิ้งมากกว่าที่จะจับจูงมือของนางเพื่อพานางไปไหนมาไหน เขาไม่ค่อยอยากจะมีภรรยาสวยๆ สักเท่าไหร่ ชีวิตคงจะวุ่นวายน่าดูหากได้สาวงามเช่นนั้น

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-27
  • ซวยแล้ว ฉันดันเผลอมีลูกกับตัวร้าย   8.เข้าใจผิด

    “ดูสิ..เขาไม่ได้สนใจเจ้าเลยสักนิด..”ลุควิคกล่าวออกมาพร้อมกับส่งผ้าเช็ดหน้าให้กับเลลานี่“แล้วทำไมข้าถึงจะต้องการให้เอสมาสนใจล่ะลุควิค ข้าคือเดมที่สามารถเอาชนะบุรุษได้อย่างสบายๆ ข้าไม่ได้ต้องการแต่งงานกับใครเลยด้วยซ้ำ”เธอไม่ได้อ่อนแออย่างที่พวกเขาคิดสักหน่อย พวกเราทั้งสองคนเป็นเพื่อนกันตั้งแต่สมัยเด็กๆ เพราะว่ามารดาของเธอเสียทำให้ทั้งลุควิคและเอสเป็นห่วงเธอมากทีเดียวแต่พวกเขาทั้งสองคนคงลืมไปว่าความฝันของเธอคือการเป็นซอทมาสเตอร์ และเธอสามารถขึ้นเป็นเดมได้ตั้งแต่ยังไม่บรรลุนิติภาวะเลยด้วยซ้ำ ทำไมสตรีจะต้องรอคอยให้บุรุษมาปกป้องด้วยก็ไม่รู้“แต่ข้าต้องการแต่งงานกับเจ้านะ สิ่งใดก็ตามที่เจ้าชอบ..เจ้าก็รู้ว่าข้าไม่มีวันห้ามไม่ให้เจ้าทำหรอก ในชีวิตของข้า เจ้าสำคัญมากนะเลล่า”เธอสำคัญอย่างนั้นหรือ? เธออาจจะเชื่ออย่างนั้นหากว่าเมื่อปีก่อนเธอไม่ได้ยินที่ท่านเคาน์เตสพูดคุยกับลุควิค หน้าที่ของเธอนั้นคือการให้กำเนิดทายาทของตระกูลแบล็คเท่านั้น ส่วนเรื่องอื่นเมื่อแต่งงานเข้าไปแล้ว การทำงานในฐานะเดมของเธอคงจะต้องถูกสั่งห้ามเธอชอบลุควิคมากพอสมควร เธอมองเขาในฐานะบุรุษผู้หนึ่งมาตลอด ไม่ได้มองแบบเพื่อน

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-27
  • ซวยแล้ว ฉันดันเผลอมีลูกกับตัวร้าย   9.อะไรกัน

    แมเดอลีนหยุดฝีเท้าที่กำลังก้าวเดินตามเขา เธอคิดว่านี่มัน..ไม่เหมาะสมเอามากๆ อีกทั้งตามเนื้อเรื่องแล้ว ตัวร้ายแบบเขาไม่น่าจะมายุ่งเกี่ยวอะไรกับเธอไม่ใช่รึไง แล้วทำไมเขาถึงได้ลากเธอมาที่นี่ต่อหน้านางเอกอย่างเดมเกโลทีสกันนะนี่มันไม่ปกติแล้ว..“ท่านดยุคคะ..”เธอร้องเรียกเขาอีกครั้งเพื่อหวังให้เขาหยุดยั้งการกระทำที่มันผิดปกติทั้งหมดทั้งปวงพวกนี้ทว่าเสียงเรียกที่เต็มไปด้วยความประหม่าพร้อมกับสายตาที่สั่นไหวของเธอไม่สามารถทำให้ความตั้งใจของเอสเตบันหยุดลงได้เลยเขาอุ้มเธอขึ้นมาในทันทีก่อนจะพาเธอเดินเข้าไปยังสวนที่แสนสวยงามของวิหารศักดิ์สิทธิ์“อ๊ะ..”เธอร้องออกมาด้วยความตกใจที่อยู่ๆ เขาก็ตรงเข้ามาแล้วช้อนตัวเธอขึ้นมาอุ้มในท่าเจ้าหญิง“ท่านดยุคคะ นี่มัน..”“หากไม่เงียบข้าจะจูบเจ้าซะ!”แมเดอลีนอ้าปากค้างกับคำขู่พวกนั้น เธอยกมือขึ้นมาปิดปากตัวเองเอาไว้ในทันทีด้วยท่าทางไม่ไว้วางใจอะไรของเขากัน คำขู่เช่นนั้นมันสมควรที่จะพูดออกมางั้นเรอะ!เขาวางเธอลงบนม้านั่งในสวนด้านหลังที่ไม่มีใครเดินเข้ามา เพราะถัดจากสวนนี้ไปมันคือที่พักของเขา นี่คือเหตุผลที่ไม่มีใครเดินผ่านไปมาในสวนที่เป็นพื้นที่ส่วนตัวของท่า

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-27
  • ซวยแล้ว ฉันดันเผลอมีลูกกับตัวร้าย   10.แปลกๆ

    ในใจของลุควิคนั้นรู้สึกโกรธเคืองมากทีเดียว เขาโมโหตัวเองที่ไปใส่อารมณ์กับเลล่า แล้วยังโกรธเอสที่หมอนั่นชอบทำให้เขาดูเหมือนคนขี้แพ้อยู่ตลอดหากว่าเขาไม่แสดงออกอย่างชัดเจนว่าเขาต้องการเลล่ามาเป็นภรรยา เขาเชื่อว่าเอสคงจะไม่อยากได้เธอไปเป็นดัชเชสมากขนาดนั้น หมอนั่นทำไปทั้งหมดเพื่อเอาชนะเขา!!หากเป็นเรื่องอื่น เป็นเรื่องของการแข่งขัน เขามั่นใจมากเหลือเกินว่าเขาอาจจะยอมให้เอสชนะอีกครั้งหนึ่ง แต่นี่คือเรื่องของหัวใจ มันคือเรื่องของความรักที่มากล้นของเขาเขารักเลล่า..รักนางมากและอยากใช้ชีวิตที่เหลืออยู่หลังจากนี้กับนาง เพราะแบบนั้นลุควิคจึงเดินมาหาเอสด้วยหัวใจที่ทั้งทรมานและโกรธเคืองมากเหลือเกินฝีเท้าที่กำลังก้าวเดินอย่างรวดเร็วของเขาพลันเดินช้าลง เมื่อเขามองเห็นบุรุษและสตรีผู้หนึ่งกำลังจุมพิตกันด้วยความแนบชิดที่ด้านหน้าสวนของห้องรับรองท่านดยุควีไซร์ และเมื่อมองดูดีๆ เขามองเห็นเส้นผมสีแดงสดของสตรีที่ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าเป็นใครแต่ที่น่าตลกมากกว่านั้นคือมือของเอส มือของหมอนั่นโอบกอดแผ่นหลังของเลดี้เซเรเดนเอาไว้อย่างแนบชิดราวกับว่าเอสไม่ยินยอมให้นางหนีจากเขาไปไหนดูสิเลล่า บุรุษที่เจ้าต้องการแต่

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-27
  • ซวยแล้ว ฉันดันเผลอมีลูกกับตัวร้าย   11.ผิดพลาด

    บนใบหน้าของแมเดอลีนฉายชัดถึงความวิตกกังวล ริมปากของเธอนั้นเม้มๆคลายๆ ด้วยความชั่งใจ ทุกอย่างอลหม่านตีกันอยู่ในสมองหลังจากคืนนั้นก็ผ่านมาเดือนกว่าๆแล้วเธอเองก็วุ่นวายอยู่กับการเตรียมตัวมาที่วิหารจนไม่ได้สนใจรอบเดือนที่ยังไม่มาเลย“เลดี้เรเซเดน..ท่านกำลังตั้งครรภ์ครับ”ความคลุมเครือเข้าปกคลุมบรรยากาศ แมเดอลีนเวียนหัวไปหมดกับความจริงที่ตีแสกหน้าว่าเธอท้อง!!ดาเนียยื่นถุงเงินให้กับหมอที่ประจำอยู่ที่วิหาร“ช่วยเก็บเรื่องนี้เป็นความลับด้วยนะคะ”หมอผู้นั้นรับถุงเงินนั้นไปถือครองเอาไว้ ก่อนที่เขาจะก้มหน้าลงเพื่อทำความเคารพเลดี้ทั้งสองแล้วเดินจากไปอย่างรวดเร็วดาเนียเองก็อยู่ในสภาพที่ไม่แตกต่างจากแมดดี้เท่าไหร่นัก เพราะหากว่าแมดดี้กำลังตั้งครรภ์ นั่นหมายความว่าพ่อของเด็กที่จะอยู่ในท้องนั้นจะต้องเป็นบุรุษจากสามตระกูลอย่างแน่นอนท่านดยุควีไซร์ เคาน์แบล็ค และตระกูลกรีน“ใจเย็นๆ ก่อนแมดดี้ ข้าคิดว่าเราควรจะ..”“ข้าจะกลับบ้านดาเนีย ข้าอยากจะกลับไปสารภาพความผิดบาปในครั้งนี้กับท่านพ่อและท่านแม่ ข้าอยู่ที่นี่ต่อไปไม่ได้เพราะหากเรื่องมันโด่งดังขึ้นมาในภายหลังตระกูลเรเซเดนจะต้องเสื่อมเสียชื่อเสียงอย่าง

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-27
  • ซวยแล้ว ฉันดันเผลอมีลูกกับตัวร้าย   12.ข่าวใหญ่

    บารอนโอทีสยื่นเอกสารมากมายที่เขาเตรียมมาให้กับองค์จักรพรรดิ“ฝ่าบาทต้องเป็นพยานให้กระหม่อมด้วยพ่ะย่ะค่ะ ไม่ว่าหลานของกระหม่อมจะเกิดมามีเส้นผมสีอะไรก็ตาม เขาจะใช้ชื่อตระกูลของเรเซเดนตลอดไป..”องค์จักรพรรดิวางแก้วชาลงบนโต๊ะ พระองค์ยกมือขึ้นมานวดขมับเบาๆ“โอทีส เรารู้ว่าเจ้ารักและหวงลูกสาวมากแค่ไหน แต่ว่านี่มันเรื่องของเด็กพวกนั้น ให้พวกเขาตัดสินใจกันเอง..”“ไม่พ่ะย่ะค่ะ กระหม่อมไม่ต้องการให้มีปัญหาเรื่องการแย่งชิงหลานของกระหม่อมในภายหลัง ใครก็พาหลานของกระหม่อมไปจากเรเซเดนไม่ได้ทั้งนั้น!!”นั่นสินะ เขาลืมไปได้ยังไงว่าในช่วงเวลาที่สหายรักของเขาได้เป็นพ่อคนในครั้งแรกนั้น โอทีสดีใจและปลาบปลื้มมาแค่ไหนที่แมดดี้คลอดออกมาได้อย่างปลอดภัย“ก็ได้โอทีส ข้าจะเป็นพยานให้ว่าไม่ว่าใครหน้าไหน ก็มาแย่งชิงหลานของเจ้าไปจากเจ้าไม่ได้ทั้งนั้น”โอทีสก้มหน้าลงเพื่อขอบคุณองค์จักรพรรดิ“เช่นนั้นจะเอาอย่างไรกับชื่อเสียงของเรเซเดน”“เรื่องนั้นกระหม่อมไม่สนใจอะไรอยู่แล้ว กระหม่อมจะประกาศอย่างเป็นทางการถึงเรื่องที่บุตรีของกระหม่อมตั้งครรภ์..กระหม่อมไม่คิดว่านี่คือเรื่องราวน่าเสื่อมเสีย มันคือเรื่องน่ายินดีพ่ะย่ะค่ะ

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-27

บทล่าสุด

  • ซวยแล้ว ฉันดันเผลอมีลูกกับตัวร้าย   ตอนพิเศษ บันทึกของมีก้า

    สวัสดีค่ะ มิก้าเองค้า..วันนี้มิก้าอายุ 7 ขวบแล้ว ท่านพ่อได้จัดงานวันเกิดให้มิก้าทุกปี แต่ว่าปีนี้จะยิ่งใหญ่มากกว่าปีที่ผ่านมาหน่อย เพราะท่านพ่อจะประกาศชื่อกลางของมิก้า และชื่อจริงออกมาด้วยค่ะมิก้าใช้เวลาส่วนใหญ่ที่คฤหาสน์เรเซเดนก็จริงแต่ทว่าก็ยังมีไปนอนกับท่านพ่อและท่านแม่ที่คฤหาสน์วีไซร์อยู่บ้างเมื่อ2ปีที่แล้วท่านแม่คลอดน้องชายมาให้มิก้าสองคนค่ะ ทุกคนต่างตกตะลึงไปตามๆ กันที่ท่านแม่คลอดน้องชายฝาแฝดออกมา แต่ทว่าที่น่าตกใจมากกว่านั้นคือคนหนึ่งมีเส้นผมสีเงินเหมือนกับมิก้าแต่อีกคนกลับที่เส้นผมสีแดงเหมือนกับท่านแม่ท่านตาเชื่อว่านั่นคือปาฏิหาริย์ล่ะ มิก้ามาเล่นกับน้องบ่อยมากทีเดียว แต่เพราะว่าน้องพึ่งจะสองขวบก็เลยยังเล่นกับมิก้าได้ไม่มากนัก“มิก้า..นี่คือของขวัญของมิคนเก่งครับ”ท่านลุงเอดิตส่งมอบคทาของคาดินันที่วิหารศักดิ์สิทธิ์ให้แก่มิก้า ซึ่งมิก้าเองก็ไม่เข้าใจว่าท่านลุงให้สิ่งนี้กับมิก้าทำไมกัน?“เมื่อมิก้าโตขึ้น หลานจะได้รับการสืบทอดตำแหน่งคาดินันของลุง..หลานจะเป็น..นักบุญหญิงคนแรกของจักรวรรดิแห่งนี้ เป็นเช่นนั้นดีหรือไม่?”มิก้าไม่เข้าใจว่าอะไรดีหรือว่าไม่ดีกันแน่ มิก้าชอบขี่ม้าและ

  • ซวยแล้ว ฉันดันเผลอมีลูกกับตัวร้าย   ซีซั่น 2 ตอนที่ 24 ด้วยความยินดี (จบ)

    ผมยาวสีแดงของแมเดอลีนนั้นถูกรวบขึ้นไปไว้ที่ด้านบน สาวใช้สองคนกำลังวุ่นอยู่กับการแต่งหน้า ส่วนอีกคนกำลังปักเครื่องประดับรูปดอกไม้ลงไปบนมวยผม“ท่านดัชเชสช่างงดงามมากเลยค่ะ”ไม่ต้องแต่งแต้มเครื่องสำอางมากมายบนใบหน้าก็ฉายชัดถึงความงดงามที่ไร้ผู้เปรียบเทียบ“ข้าไม่ชินกับ..ใบหน้าของตัวเองในยามนี้เลย”แมดดี้ประหม่ามากพอสมควร เธอกำลังนั่งอยู่ที่ห้องแต่งตัวของเจ้าสาวในวิหาร และเมื่อจัดการแต่งหน้าและทำผมเสร็จเรียบร้อย ชุดแต่งงานที่ถักด้วยลูกไม้สีขาวก็ถูกสวมลงมาบนร่างกายของเธอ กระโปรงนั้นมีน้ำหนักมากพอสมควร และชุดนี้ก็สง่างามมากทีเดียว ขั้นตอนสุดท้ายคือการสวมผ้าคลุมหน้าลูกไม้ลงมาบนศีรษะของเธอแมเดอลีนมารู้ทีหลังว่าทั้งชุดแต่งงานและผ้าคลุมหน้านี้ท่านหญิงไดอาน่าเป็นผู้ถักมันด้วยตัวเอง ท่านเริ่มต้นถักมันตั้งแต่เอสเตบันไปออกรบ ท่านถักเอาไว้เพื่อรอคอยให้เธอมาสวมใส่สักวันหนึ่งเมื่อได้คิดถึงที่มาของชุดแต่งงานนี้แมเดอลีนก็น้ำตาคลออย่างห้ามไม่อยู่ เธอว่าครอบครัวของตัวเองนั้นดีแล้ว มันโชคดียิ่งกว่านั้นเมื่อมาพบเจอครอบครัวของสามีที่ดีมากยิ่งขึ้นไปอีก ท่านแม่ของเธอและท่านแม่ของเอสเตบันสนิทสนมกันมากพอสมควรใ

  • ซวยแล้ว ฉันดันเผลอมีลูกกับตัวร้าย   ซีซั่น 2 ตอนที่ 23 อุ่นใจ

    “คงจะดีหากว่าท่านคาดินันไม่หลบหนีออกไปอีก..แบบไม่บอกกล่าวล่วงหน้า..”นักบุญผู้หนึ่งกล่าวออกมาพร้อมกับวางเอกสารมากมายลงเบื้องหน้าของเอดิต“แล้วก็ทางคฤหาสน์วีไซร์ประกาศเรื่องงานแต่งงานของท่านดยุคและท่านดัชเชส มาแล้วนะครับ ท่านดยุคแห่งวีไซร์ต้องการให้ท่านคาดินันเป็นผู้จัดงานแต่งให้ทั้งสองท่านด้วยตัวเอง..เรื่องการจัดเตรียมความพร้อมของวิหาร ทางคฤหาสน์วีไซร์ได้ส่งทหารมาจัดเตรียมสถานที่แล้ว..”เอดิตแค่นหัวเราะออกมา เขาเบนสายตาออกไปมองที่ด้านนอกหน้าต่างของห้องทำงานสายลมพัดมาเบาๆ และนั่นทำให้เขารู้สึกได้ถึงกลิ่นหอมอ่อนๆ ของดอกไม้ นี่กำลังจะเข้าสู่ฤดูหนาวอย่างเป็นทางการแล้วในอีกไม่กี่เดือน ทุกอย่างกำลังเดินทางไปด้านหน้าเรื่อยๆ และตัวเขาเองก็เช่นกัน จะมัวมานั่งเสียใจกับเรื่องความรักที่ไม่สมหวังไม่ได้เพราะฉะนั้น..เขาจะต้องก้าวไปข้างหน้าเสียที“เจ้าช่วยตรวจสอบเรื่องการจัดงานด้วยนะ อย่างให้มีอะไรผิดพลาด..ข้าอยากให้ในวันงานวันนั้นทุกอย่างสมบูรณ์แบบมากที่สุด”เจ้าคงจะงดงามมากทีเดียวแมดดี้ ในชุดแต่งงานสีขาวนั้นเจ้าคงจะทั้งงดงามและโดดเด่นจนข้าละสายตาไปจากเจ้าไม่ได้ ในวันที่เจ้ามีความสุขที่สุด ข้าได้ยื

  • ซวยแล้ว ฉันดันเผลอมีลูกกับตัวร้าย   ซีซั่น 2 ตอนที่ 22 เชื่อข้าเถอะ

    ครั้งที่แล้วเขาพลาดในช่วงเวลาที่แสนสำคัญบางช่วงเวลาที่จะได้ดูแลแมดดี้ในตอนที่นางตั้งครรภ์และช่วงเวลาที่เขาจะได้เห็นหน้าลูกในตอนที่คลอดออกมา ไม่มีโอกาสได้เห็นช่วงเวลาที่ค่อยๆเติบโตของมิก้า ไม่มีโอกาสได้อุ้มนางในตอนที่นางยังเป็นทารก เพราะแบบนั้นในช่วงเวลาหลังจากนี้ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นเขาจะไม่ยอมห่างจากภรรยาของเขาอย่างเด็ดขาดไม่ว่าด้วยเรื่องอะไร“เช่นนั้นเราเดินทางกลับวีไซร์กันเถิด..”แมเดอลีนพยักหน้า เธอเคยไปที่นั่นก็จริงอยู่แต่ทว่าการไปอยู่ที่นั่นในฐานะดัชเชส นั้นยังไม่เคยแม้แต่ครั้งเดียว“ข้าจะพาแมดดี้กลับก่อนนะครับ ข้าไม่อยากจะพานางเดินทางในช่วงเย็นเดี๋ยวนางจะไม่สบาย”โอทีสพยักหน้า“เรื่องมิก้า..”“ข้ารู้ครับว่าท่านพ่อตาอยากจะอยู่กับหลานสาวก่อน ช่วงนี้คงจะต้องฝากท่านพ่อตาเลี้ยงดูมิก้าไปก่อน เพราะแมดดี้พึ่งจะตั้งครรภ์..ข้าอยากทุ่มเทเวลาทั้งหมดให้แมดดี้”เดวาส่งยิ้มให้กับเอสเตบัน“เรื่องนั้นไม่มีปัญหาเลย เจ้าทั้งสองคนพึ่งได้ใช้ชีวิตตามลำพังด้วยกันแค่ไม่นาน..ไม่ต้องเป็นห่วงเรื่องหลานเดี๋ยวเราจะเลี้ยงดูให้เจ้าเอง”เอสเตบันก้มหน้าลงเพื่อขอบคุณท่านแม่ยาย“ท่านแม่ครับเช่นนั้นเรากลับกัน..”

  • ซวยแล้ว ฉันดันเผลอมีลูกกับตัวร้าย   ซีซั่น 2 ตอนที่ 21 แล้วเจอกัน

    ดาเนียมองหน้าของแมเดอลีน ราวกับว่าเธอกำลังร้องขอความช่วยเหลือจากสหาย และแมดดี้ลุกขึ้นแล้วเดินมาหาท่านเซอร์อดัมในทันที“ขออภัยที่ข้ามาขัดจังหวะนะคะท่านเซอร์ ดาเนียเติบโตมาในคฤหาสน์เรเซเดนซะส่วนใหญ่ ในความคิดของข้านั้นนางไม่ใช่แค่สหายรักของข้าแต่นางยังเป็นเหมือนกับน้องสาวของข้าอีกด้วย เรื่องที่จะให้ดาเนียไปเป็นผู้นำตระกูล ข้ามองว่ามันอาจจะข้ามขั้นไปหน่อยค่ะ นางไม่มีประสบการณ์ในเรื่องเช่นนี้เลย..”เซอร์อดัมส่งยิ้มให้แมเดอลีน“นั่นสินะครับ อาจจะเป็นข้าที่ทำข้ามขั้นตอนไปหน่อย เช่นนั้นในช่วงเวลานี้ข้าอยากจะให้ดาเนียเข้าไปอยู่ที่คฤหาสน์กรีนเพื่อศึกษาและจัดการเกี่ยวกับงานมากมายในตระกูลกรีน..พ่อบ้านของเราจะสอนเลดี้ดาเนียเองครับ เรื่องนั้นไม่ต้องเป็นกังวล..”แมดดี้จับมือของดาเนียเอาไว้“ดาเนีย..นั่นใช่ความต้องการของเจ้าจริงๆรึเปล่า เจ้าอยากจะอยู่กับอาดาลและแลนดรีจริงไหม นี่มันไม่ใช่เรื่องของความรักที่เกิดขึ้นในนิยายหรอกนะแมดดี้แต่ทุกสิ่งทุกอย่างในตระกูลกรีนเจ้าจะต้องรับผิดชอบทั้งหมด เจ้ายินดีที่จะแบกรับความรับผิดชอบพวกนั้นรึเปล่า”แมเดอลีนเอ่ยถามออกมาด้วยสีหน้าที่เต็มไปด้วยความเป็นห่วงดาเนียเผ

  • ซวยแล้ว ฉันดันเผลอมีลูกกับตัวร้าย   ซีซั่น 2 ตอนที่ 20 ไม่เหมือนที่คุย

    เมื่อโอทีสกลับมาถึงคฤหาสน์เขาก็ได้รับรู้ว่าแมดดี้ของเขาตั้งครรภ์ลูกคนที่สองแล้วดยุคเอสเตบันนั่งยิ้มราวกับคนเสียสติส่วนแมดดี้กำลังตกใจมากกว่าที่จะดีใจชิ..เจ้าเด็กนั่นทรมานลูกสาวของเขาจนนางตั้งครรภ์ขึ้นมาอีกครั้งแล้วอย่างนั้นสินะ แต่ทว่าในใจของโอทีสจะโกรธก็โกรธไม่ลง เมื่อเขาเห็นท่าทีตกใจของเอสเตบันในตอนที่ได้รับทราบข่าวว่าแมดดี้ไม่สบายจนต้องไปตามหมอ..ในบางทีไอ้เด็กมั่นหน้าคนนั้นอาจจะรักลูกสาวของเขาจริงๆ ก็เป็นได้“นี่คือใบถือครองกรรมสิทธิ์ที่ดินค่ะ แล้วก็เงินทองอีกจำนวนหนึ่ง”อันที่จริงในการแต่งงาน สตรีต่างหากที่จะต้องจัดเตรียมสินเดิมติดตัวเมื่อแต่งงานเข้าบ้านฝ่ายชาย แต่ทว่าท่านหญิงอาน่าได้ส่งมอบเงินจำนวนหนึ่งและใบถือกรรมสิทธิ์ที่ดินให้แก่ท่านบารอนโอทีส“ข้าไม่ต้องการของพวกนี้หรอกครับท่านหญิง..ในเมื่อ..เมื่อเด็กทั้งสองคน..ทั้งสองคนนั้นรักกัน..ข้าก็ไม่อาจขัดขวาง”เดวาหัวเราะออกมาเบาๆ เมื่อเธอเห็นสามีพูดไปกัดฟันไป“ข้าไม่คิดจะให้มิก้าเปลี่ยนชื่อตระกูลเป็นวีไซร์ ท่านบารอนมีบุตรีเพียงผู้เดียวก็คือแมดดี้เพราะแบบนั้นข้ายินดีที่จะให้มิก้าใช้ชื่อตระกูลว่าเรเซเดนต่อไปค่ะ”โอทีสก้มหน้าลงเล็กน้

  • ซวยแล้ว ฉันดันเผลอมีลูกกับตัวร้าย   ซีซั่น 2 ตอนที่ 19 แบ่งเบา

    เดวารินน้ำชาใส่แก้วให้ท่านหญิงไดอาน่าที่เดินทางมาที่คฤหาสน์เรเซเดนพร้อมกับขบวนรถม้ามากมายที่จอดเทียบอยู่ด้านหน้า“ข้าได้ยินมาว่าท่านดยุคเดินทางเข้ามาในเมืองหลวงเรียบร้อยแล้วอย่างนั้นหรือคะท่านหญิง”ไดอาน่าพยักหน้า“ตอนนี้เอสคงจะอยู่ในพระราชวัง และอีกไม่นานเขาน่าจะมาที่นี่เพื่อทำให้เรื่องราวมากมายระหว่างทั้งสองตระกูลเรียบร้อย..”เดวาผ่อนลมหายใจยาวผ่านทางจมูก เธอดีใจที่เรื่องราวต่างๆ กำลังคลี่คลายไปได้ด้วยดี เพราะแบบนั้นแมดดี้ลูกสาวของเธอจะได้แต่งงานเป็นฝั่งเป็นฝาเสียทีรถม้าจอดเทียบที่ด้านหน้าคฤหาสน์เรเซเดนพร้อมกับแมเดอลีนและดาเนียที่กำลังเดินเข้ามา“ท่านป้าคะ ข้าคิดว่าอาจจะมีเรื่องใหญ่เกิดขึ้น ท่านช่วยรีบตามหมอ..”ดาเนียที่ตะโกนเสียงดังพร้อมกับพยุงแมเดอลีนเข้ามาถึงกับชะงักในทันทีเมื่อเธอมองเห็นท่านหญิงไดอาน่า มารดาของท่าน ดยุคกำลังนั่งดื่มน้ำชาอยู่เดวาลุกขึ้นไปหาแมดดี้ในทันที“เกิดอะไรขึ้นดาเนีย แมดดี้ไม่สบายอย่างนั้นหรือ?”ดาเนียกลืนน้ำลายลงคอ“ยังไม่แน่ชัดว่าแมดดี้เป็นอะไรกันแน่ แต่นางมีอาการเวียนหัว คลื่นไส้และอาเจียนค่ะ”เดวาอ้าปากค้างในทันที นางหันไปมองหน้าของท่านหญิงไดอาน่าที่ก

  • ซวยแล้ว ฉันดันเผลอมีลูกกับตัวร้าย   ซีซั่น 2 ตอนที่ 18 ไม่มีทางเลือก

    “เจ้าทำคุณงามความดีที่ยิ่งใหญ่มากให้จักรวรรดิของเรา มีอะไรอยากจะขอไหมดยุค อย่างเช่นเรื่องการแต่งงานหรือว่าเรื่องความรักอะไรพวกนั้น”องค์จักรพรรดิเอ่ยถามในทันทีที่เอสเตบันเดินเข้าไปในพระราชวัง มีขุนนางมากมายนั่งอยู่รอบๆ และหนึ่งในนั้นคือบารอนเรเซเดนที่กำลังมองหน้าองค์จักรพรรดิตาเขียวปั๊ดจำเป็นที่ต้องถามคำถามที่เป็นการชี้นำเช่นนั้นเลยอย่างนั้นเลยหรือพ่ะย่ะค่ะโอทีสได้แต่กล้ำกลืนความไม่พอใจนั้นเอาไว้ในอก เขาส่งยิ้มให้มิก้าหลานสาวตัวน้อยที่อยู่ในอ้อมแขนของเอสเตบัน มันปฏิเสธได้ยากเย็นมากพอสมควรเมื่อเขามองเห็นดยุคอุ้มมิก้าเดินเข้ามา ทั้งสองคนมีความคล้ายที่ไม่ต้องบอกก็รู้ว่ามิก้าที่แสนน่ารักของเขาคือลูกสาวของใครเอสเตบันมองไปที่บารอนโอทีส ท่านพ่อของแมดดี้ เขาวางมิก้าลงก่อนจะขยิบตาให้ลูกสาว“ทำตามแผนที่วางเอาไว้ได้เลยลูกรัก”มิก้าพยักหน้าก่อนที่เธอจะวิ่งไปหาท่านตา“ท่านตา!!”แน่นอนว่าเมื่อทุกอย่างมันชัดเจนเช่นนี้ เหล่าขุนนางก็ไม่ต้องคาดเดาไปต่างๆนาๆ อีกว่าหลานสาวของท่านบารอนเรเซเดนคือบุตรสาวของใครกันแน่“มิก้าหลานรัก..”มิก้าโผกอดท่านตาเอาไว้แน่น“มิก้ามีท่านป้อแล้วค่ะท่านตา ท่านป้อรักมิก้าแ

  • ซวยแล้ว ฉันดันเผลอมีลูกกับตัวร้าย   ซีซั่น 2 ตอนที่ 17 คนที่แสนดี

    การเดินทางล่าช้าลงเล็กน้อยเพราะเม็ดฝนที่ตกลงมา เอสเตบันสั่งให้ขบวนรถม้าของเขาหยุดพักที่โรงแรมแห่งหนึ่งก่อนถึงเมืองหลวงไม่ไกลมากนัก เขาอุ้มภรรยาลงจากรถม้าในสภาพที่แมเดอลีนกำลังหลับอย่างสบายในอ้อมแขนของท่านดยุคแห่งวีไซร์ และก็แน่นอนว่าไม่มีใครที่อาจหาญกล้าวิพากษ์วิจารณ์การกระทำของท่านดยุคและว่าที่ดัชเชสหรอกหลังจากที่ส่งภรรยาเข้านอนเรียบร้อย เอสเตบันก็มารับลูกสาวที่ฝากเอาไว้กับดาเนีย เขาพอจะเดาได้ว่าดาเนียและเจ้าแฝดนรกทั้งสองคงจะอยากมีช่วงเวลาที่เป็นส่วนตัวมากเหมือนกัน“จริงๆ ให้มิก้านอนกับข้าก็ได้นะคะท่านดยุค”ดาเนียกล่าวก่อนจะอุ้มมิก้าที่กำลังหลับส่งให้เอสเตบัน เขาส่งยิ้มเพื่อเป็นการขอบคุณให้กับดาเนีย“ไม่เป็นไร แมดดี้หลับไปแล้วข้าแค่จะพามิก้าไปนอนพักกับแม่ของนางเท่านั้นเอง เจ้าก็รีบพักผ่อนเถิด พรุ่งนี้จะต้องออกเดินทางตั้งแต่เช้า”โรงแรมนี้เป็นโรงแรมขนาดเล็กมากพอสมควร มีห้องพักเพียงสามห้องเท่านั้น แต่เพราะว่าเราไม่ได้มีทางเลือกมากมายเท่าไหร่นัก เอสเตบันจึงจำยอมให้ภรรยาและลูกสาวของเขาพักที่โรงแรมแห่งนี้ชั่วคราวไปก่อนเขาไม่ได้นอน เมื่อกล่อมมิก้าให้หลับเสร็จเรียบร้อยแล้ว เอสเตบันก็ถือดา

DMCA.com Protection Status