บทที่ 355

"คุณท่ายของพวกเธอตื่นหรือยัง?"

"คุณท่านตื่นขึ้นมานานแล้วค่ะ" สาวใช้ถาม:"คุณหนูเสิ่นอยากพบคุณท่านเหรอคะ?"

"ฉันคิดว่า ฉันควรจากไปได้แล้ว"

ในมือของเสิ่นม่านมีหลักฐานการทำความผิดของลุงรองเสิ่น เธอสามารถไปได้ตลอดเวลา แต่ว่าการเปิดโปงลุงรองเสิ่น ก็เท่ากันว่าเป็นการส่งลุงรองเสิ่นเข้าคุก

ทางนั้น ลุงรองเสิ่นพึ่งตื่น ก็มีเสียงเคาะประตู

สาวใช้ก้าวไปข้างหน้า เปิดประตู เธอก็เห็นใบหน้าของเสิ่นม่าน สาวใช้ก็ตกใจ:"คุณ คุณหนูใหญ่?"

เมื่อได้ยินเสียงของสาวใช้ ลุงรองเสิ่นก็เดินลงมาจากชั้นบนถาม:"ใครมา?"

ลุงรองเสิ่นก้าวไปข้างหน้า เมื่อเห็นว่าคนที่เดินเข้ามาที่ประตูคือเสิ่นม่าน สีหน้าของเขาแข็งทื่ออยู่ครู่หนึ่ง แต่เขาก็กลับมาเป็นปกติในวินาทีถัดไปเขาก็วิ่งไปหน้าเสิ่นม่านทันทีและพูดด้วยใบหน้ากังวล:"ม่านม่าน เราออกไปได้ยังไง? เกิดอะไรขึ้น ตํารวจตรวจสอบเรียบร้อยแล้วใช่ไหม?"

ทุกคำถามที่ถามออกมา เสิ่นม่านไม่ได้ตอบ เธอยิ้มเล็กน้อยและพูดว่า:"ลุงรอง ลุงเป้นห่วงฉันจังนะคะ"

"แน่นอนอยู่แล้ว เราเป็นลูกคนเดียวของพี่ใหญ่ ลุงจะไม่เป็นห่วงเราได้ไง?"

ลุงรองเสิ่นถอนหายใจและพูดว่า:"ไม่รู้ว่าเป็นใครจงใจใส่ร้ายตระกูลเสิ่