บทที่ 357

"ม่านม่าน เธออย่าบังคับลุงรอง ลุงรองก็รู้สึกสงสารเธอ แค่เธอยอมรับเงื่อนไขนี้ ฉันจะยังคงเป็นลุงรองที่ดีของเธอ และฉันเป็นญาติคนเดียวของเธอในโลกนี้นะ!"

"ลุงรอง เมื่อก่อนฉันรู้สึกว่าคุณฉินหน้าด้าน แต่ฉันคิดไม่ถึงว่า ลุงรองก็เหมือนกัน"

เสิ่นม่านยืนขึ้น ไม่ว่าชาติก่อนหรือชาตินี้ เธอไม่เคยมองลุงรองเสิ่นออกเลย

ตอนที่เสิ่นม่านกําลังจะหันหลังกลับเพื่อออกไป ลุงรองเสิ่นก็ก้าวไปข้างหน้า แต่ก่อนที่มือของเขาที่จะยกที่เขี่ยบุหรี่ตีลงมา บอดี้การ์ดชุดดําหลายคนก็บุกเข้ามา

ดวงตาของเสิ่นม่านเคร่งลง ตอนที่หันกลับไป ก็ได้พบกับใบหน้าที่น่าเกลียดของลุงรองเสิ่น

เหมือนกับตอนที่เสิ่นเหวินฉวนทำจริงๆ

เธอคิดว่าเสิ่นเหวินฉวนถูกคุณฉินโอ้จนเสียคน ที่แท้ พวกเขาพ่อลูกก็เหมือนกัน

เสิ่นม่านพูดอย่างเย็นชาว่า:"ลุงรอง อยากที่จะลักพาตัวฉันและแบล็กเมล์เซียวตั๋ว?"

บอดี้การ์ดได้เฝ้าที่ประตูตลอด ถ้าสังเกตเห็นว่ามีบางอย่างผิดปกติ เขาก็จะบุกเข้ามาทันที

ทันทีที่เขาเห็นบอดี้การ์ด ลุงรองเสิ่นก็รู้ว่าเขาไม่มีโอกาสชนะ

ที่เขี่ยบุหรี่ในมือของลุงรองเสิ่นก็ได้ตกลงกับพื้นพูด :"ม่านม่าน เธอจะไม่ช่วยฉันจริงๆเหรอ?"

"ลุงรองทําผิดเองก็