ถ้าเสิ่นม่านที่เป็นผู้บริหารไปเดบิวต์แล้วพวกเขาจะต้องเหนื่อยแค่ไหน!เสิ่นม่านก็ได้ตบไหล่ของเลขาจางพร้อมความรับผิดชอบอันหนักหน่วง พูดว่า:"ฉันเชื่อว่านายสามารถจัดการกับสิ่งเหล่านี้ได้ โบนัสสิ้นปีจะเพิ่มขึ้นเป็นสองเท่า"เลขาจางพูดในใจว่าดีใจไม่ลง ดีใจไม่ลงจริงๆ!ในตอนบ่าย เสิ่นม่านและเจียงฉินกําลังดื่มกาแฟอยู่ชั้นล่างด้วยกัน เจียงฉินก็พ่นกาแฟออกมา"เธอกําลังจะเดบิวต์?!"เจียงฉินเช็ดมุมปากของเธอพูด :"เธอไม่ได้ล้อเล่นฉันใช่ไหม"เสิ่นม่านขมวดคิ้วถามว่า"เซอร์ไพรส์ขนาดนี้เลยเหรอคะ?""แม้ว่าจะเป็นตระกูลเสิ่นล้มละลายแล้ว แต่คุณยังมีบริษัท M กรุ๊ปนะ ไม่ต้องเดบิวต์เพื่อให้คนอื่นว่าเลย"ในสายตาของคนธรรมดา การเป็นดารานั้นเหมือนเป็นความฝัน เป็นดวงดาวที่สว่างสะดุดตาแต่ในแวดวงของสังคมชั้นสูง ดาราเพียงสินค้าและสินค้าและของเล่นในมือแค่ตระกูลที่มีหน้ามีตาก็ไม่เต็มใจที่จะให้ลูก ๆ ของพวกเขาเดบิวต์ นักแสดงเป็นฐานะที่ต่ำที่สุดเสิ่นม่านก็ได้พูดอย่างไม่ใส่ใจ :"ฉันเดบิวต์ ก็ไม่ได้เพียงเพราะรู้สึกสนใจ แต่ตอนนี้เสิ่นซือกรุ๊ปก็ได้ล้มละลายแล้ว บริษัท M กรุ๊ปก็โดนผลกระทบไปด้วยไม่มากก็น้อย และตอนนี้ชาวเน็ต
กาแฟในมือของเสิ่นม่านตกลงกับพื้น และเซียวตั๋วก็ก้มลงโดยเร็วที่สุดเพื่อทําความสะอาดคราบบนรองเท้าส้นสูงของเสิ่นม่าน"ขอโทษ ผมมาสาย"เซียวตั๋วพูดเสียงเบาเสิ่นม่านไม่ค่อยเห็นท่าทางแบบนี้ของเซียวตั๋ว อ่อนน้อมถ่อมตน สะอื้น และดวงตาเต็มไปด้วยความรู้สึกผิดในไม่ช้า เธอก็สังเกตเห็นมือของเซียวตั๋วเต็มไปด้วยแผล และข้อมือของเขาถูกพันด้วยผ้าพันแผล ราวกับว่าเขาได้รับบาดเจ็บเสิ่นม่านยื่นมือออกมาแล้วคว้าแขนของเซียวตั๋ว ดูแผลของเซียวตั๋ว :"คุณบาดเจ็บ? "มีใครอีกบ้างในโลกนี้ที่สามารถทําให้เซียวตั๋วบาดเจ็บได้?"บาดเจ็บ? เกิดอะไรขึ้น? คราวนี้ฟู่ฉือโจวไม่ได้ไปกับนายเหรอ? เขาอยู่ไหน?"เจียงฉินมองไปรอบ ๆ แต่ไม่เห็นร่างของฟู่ฉือโจว ในทันใด ใบหน้าของเจียงฉินก็ซีด:"หรือว่า……หรือว่าฟู่ฉือโจว……"เซียวตั๋วพูดเรียบ ๆ :"เขายังอยู่บนเครื่องบิน ยังไม่ได้ลงมา" "…… "เจียงฉินที่ได้กลั้นอารมณ์ก็ได้หายไปอย่างไร้ร่องรอยในทันที:"ก็พูดให้เร้ซกว่านี้สิ ฉันก็ว่าฟู่ฉือโจวที่ทำอะไรต้องคำนวณก่อนแบบนั้น คงไม่มีทางไปตายเพราะไปกับนายครั้งเดียวหรอก"เสิ่นม่านถาม:"คุณไปต่างประเทศตั้งหลายวัน ไปทำอะไร?""การจัดการกับคนเก
"ฟ่อ——!"เซียวตั๋วสูดหายใจเข้าลึก เสิ่นม่านเข้าใจผิดคิดว่าทำอีกฝ่ายเจ็บ ก็ได้รีบไปดูบาดแผลทันที:"เป็นไงบ้าง? เมื่อกี้ฉันไม่ได้ออกแรงนะ"เมื่อเห็นว่าเสิ่นม่านกังวล ใบหน้าของเซียวตั๋วก็เปลี่ยนไปมีรอยยิ้มบาง ๆเมื่อเห็นแบบนั้น เสิ่นม่านก็รู้ทันทีว่าเธอถูกหลอก และเธอก็มองเซียวตั๋วด้วยความโกรธ:"ฉันเป็นห่วงคุณ แต่คุณกลับแกล้งฉัน!"เมื่อเห็นว่าเสิ่นม่านกําลังจะจากไป เซียวตั๋วก็เอื้อมมือออกไปกอดเสิ่นม่านไว้ในอ้อมแขนของเขาและพูดด้วยเสียงเบา:"ผมผิดไปแล้ว ยกโทษให้ผมนะ"บรรยากาศในห้องนอนก็ได้ล่อแหลม ใบหน้าของเสิ่นม่านร้อน เธออยากผลักเซียวตั๋วออกไป แต่เธอกลัวว่าจะไปโดนบาดแผลของเซียวตั๋ว เวลานั้น ห้องก็เงียบ ราวกับว่าสามารถได้ยินเสียงหัวใจของกันและกัน"โอ้ยอย่าผลักฉัน อย่าผลักฉัน!"ทันใดนั้นเสียงอู้อี้ของเจียงฉินก็ดังขึ้นนอกประตู ได้ยินเสียง เสิ่นม่านก็ได้ลุกขึ้นจากตักของเซียวตั๋วทันที เห็นฟู่ฉือโจวและเจียงฉินเข้ามา ฟู่ฉือโจวดูประหม่าเล็กน้อย:"ฉัน ฉันเพิ่งกลับมา เพิ่งกลับมา……"ฟู่ฉือโจวยังคงถือกระเป๋าเดินทางอยู่ในมือและ เจียงฉินจ้องไปที่ฟู่ฉือโจว:"เป็นความผิดของนายทั้งหมด! ทำเสียงานหมดแล้ว!"
ในขณะนี้ เธอต้องการหารอยแตกบนพื้นเพื่อมุดหนี แต่ตอนนี้เธอถูกเซียวตั๋วขวางไว้ ไม่มีทางให้หนี"ม่านม่าน ตอบผม"เซียวตั๋วบังคับให้เธอมองเขา และเสิ่นม่านเห็นดวงตาที่ร้อนแรงของเซียวตั๋ว และดวงตาที่ลึกล้ําเหล่านั้นเต็มไปด้วยความจริงใจและความปรารถนา"ฉัน……ฉันยังไม่ได้หย่า……"เสิ่นม่านพูดเบาๆ :"รอให้ฉันหย่า ฉันจะให้คําตอบคุณ"เซียวตั๋วยื่นมือออกแล้วลูบใบหน้าของเสิ่นม่าน ฝ่ามือของเขาร้อน พูดเสียงเบา:"ได้ ผมจะรอคุณ"เสิ่นม่านเปิดประตู ตอนออกไปฉันเห็นเจียงฉินและฟู่ฉือโจวที่แอบฟังอยู่ที่ประตูใบหน้าของเสิ่นม่านแดงก่ำ เป็นครั้งแรกที่เธอแสดงสีหน้าทําอะไรไม่ถูก จากนั้นเธอก็หยิบกระเป๋าและหนีไป"ฉัน ฉันไปส่งเธอ!"เจียงฉินก็ได้ตามเสิ่นม่านไปทันทีฟู่ฉือโจวเห็นแบบนั้น ก็ได้เข้าไปในห้อง พูดกับเซียวตั๋วที่กำลังแต่งตัวว่า"เจ้าหนุ่มแกนี้ดื้อเงียบนี้หว่า ใครให้นายสารภาพรักตอนนี้! เห็นไหม! ทำำคนเขาตกใจแล้วเนี้ย!"เซียวตั๋วติดกระดุมบนเสื้อของเขาแล้วเดินออกจากห้องนอนโดยไม่สนใจฟู่ฉือโจว"ไอหนุ่ม! ฉันกำลังคุยกับแกนะ! แกรีบไปแล้วหรือเปล่า"เซียวตั๋วพูดเรียบ ๆ :"ถ้าไม่พูด ฉันกลัวว่าเธอจะหนี""หนี? เสิ่
ซูเฉี่ยนเฉี่ยนก้าวไปข้างหน้าด้วยการเยาะเย้ยและตบเสิ่นม่าน ตบแรงมากเจียงฉินที่อยู่ด้านข้างตกตะลึง ตอนที่เธอรู้สึกตัว เจียงฉินก็ก้าวไปข้างหน้าทันที ต้องการตบซูเฉี่ยนเฉี่ยนคืน แต่ถูกบอดี้การ์ดของซูเฉี่ยนเฉี่ยนขวาง"ซูเฉี่ยนเฉี่ยน! เธอบ้าไปแล้วเหรอ! เธอกล้าแตะเสิ่นม่าน?"มุมปากของเสิ่นม่านมีเลือดซึม หูอึ้งเห็นได้ว่าซูเฉี่ยนเฉี่ยนได้ออกแรงตบเต็มแรงซูเฉี่ยนเฉี่ยนเยาะเย้ยและพูดว่า:"ตระกูลเสิ่นล้มละลายแล้ว ชื่อคุณหนูเสิ่นก็แค่ชื่อเปล่าเท่านั้น ทำไมฉันจะไม่กล้าแตะเธอ?"ซูเฉี่ยนเฉี่ยนได้ใจเจียงฉินพูดอย่างเย็นชา:"แม้ว่าตระกูลเสิ่นจะล้มละลาย แต่ฉันก็ยังอยู่ที่นี่ แกเพิ่งตบเสิ่นม่าน และฉันจะให้แกจ่ายคืนเป็นร้อยเท่า!""เกรงว่า เธอยังไม่มีสิทธิ์"มุมปากของซูเฉี่ยนเฉี่ยนยิิ้มเล็กน้อย"ฉันไม่มีสิทธิ์?"เจียงฉินไม่สนใจ เธอไม่เพียงแต่เป็นผู้บริหารตระกูลเจียงเท่านั้น แต่ยังเป็นญาติสนิทของตระกูลเซียว ในเมืองไห่เฉิงนี้ไม่มีใครกล้ายั่วคนชื่อเจียงฉินเมื่อเห็นเจียงฉินก้าวไปข้างหน้า ก่อนที่จะเคลื่อนไหว ทันใดนั้นบอดี้การ์ดอีกสิบคนก็บุกเข้ามาและล้อมรอบร้านอาหารเจียงฉินสังเกตเห็นตราประจําตระกูลของ
"ใช่ แล้วยังไง?"หยุนเฟยหานมีท่าที่แข็งกร้าวเจียงฉินหัวเราะอย่างเย็นชา:"ฉันว่าคุณหยุนคุมอยู่ที่เมืองหลินเฉิงมาหลายปีแล้ว และไม่รู้ว่าเมืองไห่เฉิงมีกฎของเมืองไห่เฉิงใช่ไหม แม้ว่าตระกูลเสิ่นจะล้มละลาย แต่ก็ยังมีฉันเจียงฉินอยู่ มีอาตั๋วอยู่! มีทั้งตระกูลฟู่สนับสนุน วันนี้คุณหยุนช่วยซูเฉี่ยนเฉี่ยนจัดการกับเสิ่นม่าน งั้นพรุ่งนี้คงกลัวว่าคุณจะไปจากเมืองไห่เฉิงได้ยาก""นี่แกกำลังขู่เฟยหานเหรอ?"ซูเฉี่ยนเฉี่ยนตอนนี้มีหยุนเฟยหานเป็นที่พึ่ง แน่นอนว่าพูดอะไรก็ไม่กลัว เธอมองเจียงฉินแล้วพูด:"เจียงฉิน เสิ่นม่านเกี่ยวข้องอะไรกับเธอ? เธอถึงปกป้องเธอขนาดนี้? เธอไม่ยอมที่จะหย่ากับซือเหยียน แล้วยังอ่อยน้องชายเธอ เธอควรเกลียดหล่อนถึงจะถูก!""หุบปากเหม็นๆ ของเธอซะ!"เจียงฉินที่อารมรณ์ร้อนก็ไม่สามารถหยุดมันได้ เสิ่นม่านกลัวว่าเจียงฉินจะมีเรื่องกับตระกูลหยุน ก็ได้พูดทันที:"คุณซู อย่าโมโหไป ไม่ดีต่อเด็ก"ประโยคนี้ทําให้ทุกคนสนใจท้องของซูเฉี่ยนเฉี่ยนเรื่องที่ซูเฉี่ยนเฉี่ยนกําลังตั้งท้องลูกของป๋อซือเหยียนได้รู้กันทั้งประเทศพูดถึงลูก มือที่ซูเฉี่ยนเฉี่ยนจับแขนของหยุนเฟยหานแน่นขึ้น:"เสิ่นม่าน เธอเลิกม
ความสัมพันธ์ระหว่างตระกูลหยุนและตระกูลซ่งนั้นดีมาก และคุณหญิงซ่ง ให้กําเนิดหญิงสาวชื่อซ่งเหนี่ยนสือ แต่เนื่องจากสามีของเธอซ่งเหลียนเฉิงนอกใจ คุณหญิงซ่งจึงพาลูกหนีไปด้วยความโกรธ และหายตัวไปคุณท่านซ่งตามหาลูกสาวของเขามาโดยตลอด และตระกูลหยุนและตระกูลซ่งก็หมั่นกันตั้งแต่เด็กแต่เพราะเรื่องนี้ก็ได้หยุดอยู่ตลอดตั้งแต่ตระกูลหยุนตกอยู่ในมือของหยุนเฟยหานหยุนเฟยหานใช้ทุกวิถีทางเพื่อค้นหาซ่งเหนี่ยนสือ และต้องการตามหาคู่หมั้นของเขาเมื่อเห็นเมื่อข่าวเหล่านี้ เจียงฉินก็ได้พูดว่าตระกูลที่ร่ำรวยได้มีคนที่รักจริงทันใดนั้นเจียงฉินก็เงยหน้าอีกครั้งอย่างสงสัย มองไปที่เสิ่นม่านและถามว่า:"ไม่ใช่ซิ ม่านม่าน เธอรู้ได้อย่างไรว่าหยุนเฟยหานทำเพื่อตระกูลซ่ง?"เสิ่นม่านอึ้ง จะบอกว่าเพราะว่าชาติที่แล้วคู่หมั่นของหยุนเฟยหานได้ตายไป แล้วก็เป็นข่าวใหญ่ เสิ่นม่านทําได้เพียงโกหก พูดว่า:"ก่อนเมื่อฉันบังเอิญไปเห็นเข้าน่ะค่ะ ตอนนั้นก็รู้สึกว่าผู้ที่ควบคุมตระกูลหยุนเป็นคนรักจริง""มันไปมีรักจริงเยอะแยะที่ไหน ตระกูลอย่างพวกเรานะ พวกรักๆใคร่ๆ ต่างก็มาพร้อมผลประโยชน์"เจียงฉินกล่าว:"หยุนเฟยหานและซ่งเหนี่ยนสือไม่ไ
ชุดของคุณนายป๋อมองแวบแรกก็ไม่เหมือนคุณยายธรรมดา และเมื่อเธอตะโกน ผู้คนจํานวนมากมารวมตัวกันนอกประตู และทุกคนก็เริ่มพูดคุยกัน"เป็นคนแบบไหนกัน ลักพาตัวเหลนของคนอื่น!""หน้าตาดีขนาดนี้ ทำไมทำเรื่องแบบนี้ได้!""เด็กเล็กก็ลงมือลงผู้หญิงคนนี้โหดเหี้ยมเกินไปแล้ว!"……คนรอบข้างก็ได้พูดเรื่องเสิ่นม่านไม่หยุด ตั้งแต่ครั้งก่อนที่คุณนายป๋อรู้ถึงแรงกดดันจากความคิดเห็นของสาธารณชน และก็เรียนรู้ที่จะใช้มันเมื่อเจียงฉินที่ไปเทน้ำให้เสิ่นม่านกลับมาก็เห็นว่าห้องได้เต็มไปด้วยผู้คนและพยาบาลไล่ยังไงก็ไม่ไปเจียงฉินพูดด้วยความโกรธ:"พวกแกทำอะไรอยู่ !"คุณนายป๋อเห็นว่าคนที่มาคือเจียงฉิน เธอก็ขมวดคิ้วเล็กน้อย พูดว่า:"คุณหนูเจียง เธอก็เป็นคนที่มีหน้ามีตาในเมืองไห่เฉิง ทำไม? ทำไมถึงได้ออกหน้าแทนผู้หญิงอย่างเสิ่นม่าน?""คุณนายป๋อ คุณก็รู้ว่าคุณกับฉันก็เป็นคนที่มีหน้ามีตาในเมืองไห่เฉิง คุณพาคนมาโวยวายที่โรงพยาบาลแบบนี้ ไม่เหมาะหรือเปล่า?"เจียงฉินก็ได้ไม่ชอบคนอย่างคุณนายป๋อตั้งนานแล้ว คุณนายป๋อก็ได้หัวเราะอย่างเย็นชา พูด:"เสิ่นม่านแกให้คนอื่นพรากหลานสะใภ้ของฉันไป หลานสะใภ้ของฉันยังตั้งท้อง ใครจะรู้ว่าผู้