บทที่ 365

กาแฟในมือของเสิ่นม่านตกลงกับพื้น และเซียวตั๋วก็ก้มลงโดยเร็วที่สุดเพื่อทําความสะอาดคราบบนรองเท้าส้นสูงของเสิ่นม่าน

"ขอโทษ ผมมาสาย"

เซียวตั๋วพูดเสียงเบา

เสิ่นม่านไม่ค่อยเห็นท่าทางแบบนี้ของเซียวตั๋ว อ่อนน้อมถ่อมตน สะอื้น และดวงตาเต็มไปด้วยความรู้สึกผิด

ในไม่ช้า เธอก็สังเกตเห็นมือของเซียวตั๋วเต็มไปด้วยแผล และข้อมือของเขาถูกพันด้วยผ้าพันแผล ราวกับว่าเขาได้รับบาดเจ็บ

เสิ่นม่านยื่นมือออกมาแล้วคว้าแขนของเซียวตั๋ว ดูแผลของเซียวตั๋ว :"คุณบาดเจ็บ? "

มีใครอีกบ้างในโลกนี้ที่สามารถทําให้เซียวตั๋วบาดเจ็บได้?

"บาดเจ็บ? เกิดอะไรขึ้น? คราวนี้ฟู่ฉือโจวไม่ได้ไปกับนายเหรอ? เขาอยู่ไหน?"

เจียงฉินมองไปรอบ ๆ แต่ไม่เห็นร่างของฟู่ฉือโจว ในทันใด ใบหน้าของเจียงฉินก็ซีด:"หรือว่า……หรือว่าฟู่ฉือโจว……"

เซียวตั๋วพูดเรียบ ๆ :"เขายังอยู่บนเครื่องบิน ยังไม่ได้ลงมา"

"…… "

เจียงฉินที่ได้กลั้นอารมณ์ก็ได้หายไปอย่างไร้ร่องรอยในทันที:"ก็พูดให้เร้ซกว่านี้สิ ฉันก็ว่าฟู่ฉือโจวที่ทำอะไรต้องคำนวณก่อนแบบนั้น คงไม่มีทางไปตายเพราะไปกับนายครั้งเดียวหรอก"

เสิ่นม่านถาม:"คุณไปต่างประเทศตั้งหลายวัน ไปทำอะไร?"

"การจัดการกับคนเก