"คุณท่ายของพวกเธอตื่นหรือยัง?""คุณท่านตื่นขึ้นมานานแล้วค่ะ" สาวใช้ถาม:"คุณหนูเสิ่นอยากพบคุณท่านเหรอคะ?""ฉันคิดว่า ฉันควรจากไปได้แล้ว"ในมือของเสิ่นม่านมีหลักฐานการทำความผิดของลุงรองเสิ่น เธอสามารถไปได้ตลอดเวลา แต่ว่าการเปิดโปงลุงรองเสิ่น ก็เท่ากันว่าเป็นการส่งลุงรองเสิ่นเข้าคุกทางนั้น ลุงรองเสิ่นพึ่งตื่น ก็มีเสียงเคาะประตูสาวใช้ก้าวไปข้างหน้า เปิดประตู เธอก็เห็นใบหน้าของเสิ่นม่าน สาวใช้ก็ตกใจ:"คุณ คุณหนูใหญ่?"เมื่อได้ยินเสียงของสาวใช้ ลุงรองเสิ่นก็เดินลงมาจากชั้นบนถาม:"ใครมา?"ลุงรองเสิ่นก้าวไปข้างหน้า เมื่อเห็นว่าคนที่เดินเข้ามาที่ประตูคือเสิ่นม่าน สีหน้าของเขาแข็งทื่ออยู่ครู่หนึ่ง แต่เขาก็กลับมาเป็นปกติในวินาทีถัดไปเขาก็วิ่งไปหน้าเสิ่นม่านทันทีและพูดด้วยใบหน้ากังวล:"ม่านม่าน เราออกไปได้ยังไง? เกิดอะไรขึ้น ตํารวจตรวจสอบเรียบร้อยแล้วใช่ไหม?"ทุกคำถามที่ถามออกมา เสิ่นม่านไม่ได้ตอบ เธอยิ้มเล็กน้อยและพูดว่า:"ลุงรอง ลุงเป้นห่วงฉันจังนะคะ""แน่นอนอยู่แล้ว เราเป็นลูกคนเดียวของพี่ใหญ่ ลุงจะไม่เป็นห่วงเราได้ไง?"ลุงรองเสิ่นถอนหายใจและพูดว่า:"ไม่รู้ว่าเป็นใครจงใจใส่ร้ายตระกูลเสิ่
"ฉันหมายถึงอะไร? ลุงรองยังต้องถามอีกเหรอ?"ทุกอย่างอยู่บนโต๊ะแล้ว และเมื่อลุงรองเสิ่นหยิบมันขึ้นมา เขาก็พลิกหน้าไปหน้าหนึ่ง‘ตึ้ง’เขาคุกเข่าลงเสิ่นม่านมองไปเรียบๆ เธอได้เก็บกดไฟโทสะ พูดว่า:"ลุงรอง ฉันเรียกคุณว่าลุงรอง แต่ฉันคิดไม่ถึงว่าคุณจะเป็นคนที่ทําร้ายฉัน""ม่านม่าน ลุงรองก็ไม่มีทางเลือก……ถ้าลุงคืนเงินพวกนั้นไม่ได้ ลุงจะถูกตัดมือและขา ลุงก็จะตาย!"ใบหน้าที่แก่ของลุงรองเสิ่นก็ได้เต็มไปด้วยเหงื่อ"ดังนั้น ลุงอยากให้ฉันติดคุกแทนเหรอ?"เสิ่นม่านยิ้มอย่างเย็นชา พูด:"ลุงรองควรรู้ว่าการยักยอก ติดสินบน แค่สองความผิดนี้รวมกัน ฉันจะใช้ชีวิตที่เหลือในคุกได้เลย แต่คุณก็ยังทํามัน""ลุงไม่มีทางเลือก……ม่านม่าน เดิมลุงก็ไม่อยากลงมือกับเธอ แต่ว่าคุณหญิงป๋อดีๆ เธอไม่อยากเป็น ! เธอยังอยากมาบริหารตระกูลเสิ่น! เธอจะบริหารตระกูลเสิ่นก็แล้ว แต่เธอยังอยากหย่ากับป๋อซือเหยียน!"ลุงรองเสิ่นพูดอย่างร้อนรน ว่า:"เธอไม่รู้ว่าเมื่อก่อนฉันได้ใช้ชีวิตมาแบบไหน จนกระทั่งเธอแต่งงานกับป๋อซือเหยียน คนเหล่านั้นไม่กล้าทําอะไรฉันเมื่อได้ยินชื่อของป๋อซือเหยียน! แต่ตอนนี้เธอกําลังจะเลิกกับป๋อซือเหยียน คนเหล่านั้นก
"ม่านม่าน เธออย่าบังคับลุงรอง ลุงรองก็รู้สึกสงสารเธอ แค่เธอยอมรับเงื่อนไขนี้ ฉันจะยังคงเป็นลุงรองที่ดีของเธอ และฉันเป็นญาติคนเดียวของเธอในโลกนี้นะ!""ลุงรอง เมื่อก่อนฉันรู้สึกว่าคุณฉินหน้าด้าน แต่ฉันคิดไม่ถึงว่า ลุงรองก็เหมือนกัน"เสิ่นม่านยืนขึ้น ไม่ว่าชาติก่อนหรือชาตินี้ เธอไม่เคยมองลุงรองเสิ่นออกเลยตอนที่เสิ่นม่านกําลังจะหันหลังกลับเพื่อออกไป ลุงรองเสิ่นก็ก้าวไปข้างหน้า แต่ก่อนที่มือของเขาที่จะยกที่เขี่ยบุหรี่ตีลงมา บอดี้การ์ดชุดดําหลายคนก็บุกเข้ามาดวงตาของเสิ่นม่านเคร่งลง ตอนที่หันกลับไป ก็ได้พบกับใบหน้าที่น่าเกลียดของลุงรองเสิ่นเหมือนกับตอนที่เสิ่นเหวินฉวนทำจริงๆ เธอคิดว่าเสิ่นเหวินฉวนถูกคุณฉินโอ้จนเสียคน ที่แท้ พวกเขาพ่อลูกก็เหมือนกันเสิ่นม่านพูดอย่างเย็นชาว่า:"ลุงรอง อยากที่จะลักพาตัวฉันและแบล็กเมล์เซียวตั๋ว?"บอดี้การ์ดได้เฝ้าที่ประตูตลอด ถ้าสังเกตเห็นว่ามีบางอย่างผิดปกติ เขาก็จะบุกเข้ามาทันทีทันทีที่เขาเห็นบอดี้การ์ด ลุงรองเสิ่นก็รู้ว่าเขาไม่มีโอกาสชนะที่เขี่ยบุหรี่ในมือของลุงรองเสิ่นก็ได้ตกลงกับพื้นพูด :"ม่านม่าน เธอจะไม่ช่วยฉันจริงๆเหรอ?""ลุงรองทําผิดเองก็
ทั้งสองคนเดินเข้ามา คุณฉินก็รีบวิ่งไปข้างหน้าและด่าเสิ่นม่าน:"เสิ่นม่าน! เธอมันไม่มีจิตสํานึก! ลุงรองเธอดีกับเธอขนาดนี้ เธอล่ะ? เธอกล้าให้เขารับผิดแทนเธอ!""พ่อของฉันตาบอดจริงๆที่จะเข้าข้างเธอ! เสิ่นม่าน! เธอไม่มีจิตสํานึก!"แม้ว่าเสิ่นเหวินฉวนยังมีท่าทางไม่ดี แต่ด้วยบทเรียนที่เซียวตั๋วสั่งสอนเขา ตอนนี้เขาทำได้แค่ตะโกนใส่เสิ่นม่าน ไม่กล้าทําอะไรเลยสีหน้าของเสิ่นม่านนิ่งเรียบ พูดอย่างเย็นชา:"รปภ ล่ะ?"รปภ.รีบวิ่งเข้ามา รีบก้มหัวขอโทษ:"คุณหนูใหญ่! เป็นผมที่ไม่ได้ดูคุณนายดีๆ คุณนายจะเข้ามาให้……""ลุงรองกับเธอได้หย่ากันแล้ว เธอยังเป็นคุณนายอยู่เหรอ?""……ค่ะ "เสิ่นม่านพูดอย่างเย็นชา:"ฉันจ้างคุณ เพื่อให้คุณเฝ้าประตูบ้านตระกูลเสิ่น ไม่ได้ให้พวกคุณปล่อยใครก็ได้เข้ามา""คุณหนูใหญ่ ผมจะไล่คนออกไปเดี๋ยวนี้ครับ!"รปภ. รีบไปลากคุณฉิน เสิ่นเหวินฉวนก้าวไปข้างหน้าและลงมือ:"ใครกล้าแตะต้องแม่ฉัน!"เสิ่นเหวินฉวนหยิบโทรศัพท์มือถือของ เขาชี้ไปที่เสิ่นม่าน และด่า:"เสิ่นม่าน แกให้พ่อของฉันรับโทษแทนแก แกมันอคนเนรคุณ! วันนี้ฉันจะให้คุณคนรู้ว่าแกเป็นคนยังไง!"รปภ.ข้างๆ ก็พบว่าเสิ่นเหวินฉวนได้ไลฟ์สด
【โอ้พระ คุณหนูใหญ่หน้าตาดีเกินไปแล้ว! สวยกว่าในรูปมาก! 】【ถ้าไม่รู้คงคิดว่าได้เข้าไปในไลฟ์สดดาราหญิง! หน้าตาดีมากๆ ! 】【หน้าตาเธอนี่ตรงสเปคฉันจริงๆ ฉันขอประกาศ คนสวยอย่างคุณหนูใหญ่ไม่ได้เป็นคนรทำผิดแน่! 】……คอมเม้นต์ของไลฟ์ก็ได้เริ่มแปลกๆ เสิ่นม่านเปิดแฟ้มเอกสารด้วยตนเอง และเนื้อหาก็ถูกเปิดเผยในไลฟ์สดไลฟ์สดก็ได้แคปหน้าจออย่างบ้าคลั่ง【ที่แท้ท่านประธานเสิ่นซือกรุ๊ปเป็นผีพนัน! 】【แม่ เป้นหนี้เยอะขนาดนี้ ! ไม่น่าแปลกใจที่จะยักยอกเงิน! 】【ฉันก็บอกแล้วว่าไม่เกี่ยวอะไรกับคุณหนูใหญ่ ! อีกอย่าง คุณหนูใหญ่หน้าตาดีมากทําไมเธอไม่เดบิวต์! 】……เห้นแชทในไลฟ์ สีหน้าของเสิ่นเหวินฉวนก็ไม่ดีเขาก้าวไปข้างหน้เอาเอกสารในมือของเสิ่นม่าน เปิดดูสองสามหน้า เขาพูดด้วยความโกรธ:"เป็นของปลอม! เสิ่นม่าน แกชั่วมาก แกใส่ร้ายพ่อของฉันด้วยวิธีการที่เลวทรามแบบนี้! น่าเสียดายที่พ่อของฉันปฏิบัติต่อแกเหมือนลูกสาวของเขาเอง!""นี่เป็นการใส่ร้ายไหม เรียกตำรวจมาตรวจสอบก็รู้แล้ว ฉันไม่กลัว"เสิ่นม่านนั่งนิ่งบนโซฟา พูดว่า:"เมื่อก่อน ฉันมาที่บ้านพวกคุณพร้อมกับมรดกของพ่อฉัน ครอบครัวของพวกคุณกินของฉันและใช้ของฉั
เมื่อได้ยินเช่นนี้ใบหน้าของเสิ่นเหวินฉวนก็แดงด้วยความโกรธ:"แกโกหก!""ฉันโกหก? ทําไมป้ารองไม่รู้เหรอ? เพราะไม่ว่ายังไงลุงรองก็เป็นคนที่นอนกับคุณ สามีตัวเองทำอะไรบ้าง คุณน่าจะรู้อยู่แก่ใจจริงไหม?"เสิ่นม่านมองไปที่คุณฉิน คุณฉินตกตะลึงเธอไม่รู้ว่าลุงรองเสิ่นติดพนัน แต่เมื่อได้ยินเสิ่นม่านพูดมาเมื่อกี้ ละเอียดในอดีตก็สามารถเห็นได้เป็นไปได้ไหมว่าสามีของเธอติดพนันจริง?"แม้ว่าพ่อของฉันติดพนัน ก็แค่เอาเงินไปจากแกนิดหน่อย แกสามารถเติบโตได้ขนาดนี้ ก็พึ่งพาพ่อแม่ของฉันทั้งหมดไม่ใช่เหรอ!"‘เพี้ยะ——!’เสิ่นม่านกระแทกแก้วน้ำในมือบนโต๊ะ มีเสียงที่คมชัดเสิ่นม่านพูดอย่างเย็นชาว่า:"เมื่อก่อน ฉันใช้ชีวิตยังไงในบ้านนี้ แกไม่รู้เหรอ?"ในชาติที่แล้ว เธอยังเป็นเด็กมาที่บ้านของลุงรองเสิ่นพร้อมกับมรดกของครอบครัว คุณฉินไม่ชอบเธอ คิดว่าเธอเป็นตัวถ่วง ตั้งแต่เล็กจนโต เธอก็ได้ลำบากขนาดไหน?ตอนนั้นลุงรองเสิ่นไม่สนใจ เธอเข้าใจว่าลุงรองเสิ่นยุ่งอยู่กับกิจการของ บริษัท และเธอก็เข้าใจด้วยว่าลุงรองเสิ่นชอบคุณฉิน ดังนั้นเธอจึงอดทนแต่ตอนนี้ดูเหมือนว่า ลุงรองเสิ่นไม่ใช่ไม่รู้ว่าคุณฉินปฏิบัติไม่ดีต่อเธอ แต่แค่
ในตอนเย็น ก็ได้มีคนมาเคาะประตูบ้านตระกูลเสิ่นทั้งหมดก็เป็นผู้ถือหุ้นของเสิ่นซือกรุ๊ป ผู้ถือหุ้นของเสิ่นซือกรุ๊ปต่างมาขอถอนหุ้นของเขา รวมถึงคนของเสิ่นม่านด้วย และพวกเขายังรอให้เสิ่นม่านที่เป็นผู้รับผิดชอบหาวิธีจัดการเวลานี้ ห้องโถงเต็มไปด้วยผู้คน เสิ่นม่านก็เดินลงมาจากห้องหนังสือบนชั้นสอง สวมชุดหางปลาสีสันสดใส การแต่งหน้าที่สวยงามซึ่งดึงดูดความสนใจของทุกคนในทันที"คุณหนูใหญ่! เรื่องมาถึงตรงนี้แล้ว คุณบอกวิธีจัดการมาเถอะ"พวกคนที่อายุเยอะสุดก็ได้พูดก่อน"ตอนนี้โครงการทั้งหมดของเสิ่นซือกรุ๊ปก็ได้หยุดลงแล้ว พวกเราก็ไม่มีทางเลือก จะให้มองบริษัทของพวกเราล้มละลายอย่างเดียวก็ไม่ได้ใช่ไหม!""ตอนนี้แม้ว่าพวกเราได้รวมกับบริษัท M กรุ๊ปแล้ว แต่ใครจะรู้ว่าในเหตุการณ์แบบนี้ บริษัท M กรุ๊ปจะยกเลิกสัญญากับเราหรือไม่?"……ฟังคนพวกนี้พูด เสิ่นม่านก็รู้สึกว่ามันสมเหตุสมผลและเธอพูดเรียบ ๆ : " สิ่งที่ที่พวกคุณอยากพูด ฉันได้รู้แล้วค่ะ ตอนนี้ตระกูลเสิ่นเป็นแบบนี้ ใครบ้างที่อยากจะถอนตัวบ้าง? " ไม่มีใครพูด หนึ่งในนั้นก็ได้พูด:"คุณหนูใหญ่ ในเวลานี้ถ้าคุณสามารถคืนดีกับประธานป๋อ มีป๋อซือกรุ๊ป วิกฤต
เมื่อเจ้าหน้าที่ระดับสูงหลายคนของเสิ่นซือกรุ๊ปเห็นแบบนี้ ก็อดไม่ได้ที่จะมองไปที่เสิ่นม่านอย่างกังวลถ้าในเวลานี้ผู้ถือหุ้นเหล่านี้ถอนหุ้น ซึ่งจะเป็นผลกระทบร้ายแรงต่อตระกูลเสิ่นอย่างไม่ต้องสงสัย!ยิ่งไปกว่านั้น ตอนนี้พวกเขาไม่สามารถนําเงินหลายพันล้านออกมาให้กับคนที่ถอนหุ้นได้เสิ่นม่านก็ได้พูดอย่างใจเย็น:"ถ้าอยากถอนไป ก็มาเซ็นชื่อที่นี่ เซ็นเสร็จก็ไสหัวไปได้"พวกผู้ถือหุ้นก็ได้มองหน้ากัน ผู้ถือหุ้นคนหนึ่งชี้ไปที่เสิ่นม่านและพูดขู่:"ดี เสิ่นม่าน ถ้าเธอพูดมาขนาดนี้ งั้นเราจะร่วมกันถอนหุ้นของเรา! ถ้าหาเงินไม่ได้ เจอกันที่ศาล!"หลังจากพูดจบ ผู้ถือหุ้นหลายคนก็ออกจากบ้านตระกูลเสิ่นด้วยกันในขณะนี้ก็มีคนกว่าครึ่งที่ได้ออกไปจากห้องโถงบ้านตระกูลเสิ่น เสิ่นม่านมองไปที่พวกผู้จัดการทั่วไปและรองประธานและพูดว่า:"ใครอยากไปอีกบ้าง? ฉันให้เงินเดือนเขาเดือนนี้และไปทันที""เดิมทีเราอยู่เพราะท่านประธานเสิ่น และตอนนี้ท่านประธานเสิ่นเข้าคุกไปแล้ว เราก็ไม่จําเป็นต้องอยู่ต่อ"พวกคนแก่ก็ได้เซ็นชื่อ จากนั้นก็ได้พูดกับเสิ่นม่าน:"ประธานเสิ่น ดูแลตัวเองด้วย"พวกประธานอาวุโสออกไป พนักงานที่ติดตามประธานที่อา
เสิ่นม่านไม่ได้ระลึกถึงอุบัติเหตุรถยนต์ในหลายปีก่อนมานานแล้ว อุบัติเหตุที่ทำให้เธอต้องสูญเสียพ่อแม่ตั้งแต่อายุยังน้อย ในตอนนั้นเธอยังเด็ก ต่อให้โตขึ้นมาแล้ว เธอก็ยังคิดว่ามันเป็นเพียงอุบัติเหตุธรรมดา แต่ตอนนี้ฮั่วหยุนเหลียนนั่งอยู่ตรงหน้าเธอและบอกว่าเรื่องทั้งหมดนี้อาจจะไม่ใช่อุบัติเหตุ แต่เป็นแผนการที่ไตร่ตรองมาอย่างดี!"พ่อแม่ของเซียวตั๋วตายในอุบัติเหตุรถยนต์ซึ่งเป็นเพียงภาพลวงตา ในตอนนั้นป้าเซียวที่ตั้งครรภ์อยู่รอดชีวิต เพื่อไม่ให้คนเหล่านั้นค้นพบ และเพื่อให้ป้าเซียวคลอดลูกได้อย่างสบายใจ คุณปู่เซียวได้ส่งป้าเซียวไปต่างประเทศ ไม่นานนัก เซียวตั๋วก็เกิดขึ้น"ตามข่าวลือ แม่ของเซียวตั๋วถูกกล่าวหาว่าเป็นภรรยาลับที่เซียวเป่ยเจิงเลี้ยงดูอยู่นอกบ้าน ซึ่งโกรธแค้นตระกูลเซียวมาโดยตลอด และปลูกฝังความคิดที่ต้องการแก้แค้นตระกูลเซียวให้แก่เซียวตั๋ว ซึ่งแท้จริงแล้วไม่ใช่คนบ้าแต่อย่างใด ครั้งหนึ่งบนเรือสำราญ เซียวตั๋วก็เคยยอมรับว่าเรื่องเหล่านี้เป็นเพียงข่าวลือจากภายนอกแม่ของเซียวตั๋วไม่ใช่ภรรยาลับ แต่เป็นภรรยาถูกต้องตามกฎหมายของเซียวเป่ยเจิง เป็นคุณหญิงเซียวตัวจริง"คุณยังไม่ได้บอกฉันเลยว่า ใ
เบื้องหน้าคือวิลล่าที่ดูธรรมดา แต่ทำเลที่ตั้งของที่นี่ถือว่าดีที่สุด วิลล่าในย่านนี้มีราคาขั้นต่ำขั้นสูงกว่าล้านล้านบาท คนที่สามารถอาศัยอยู่แถวนี้ได้ต้องเป็นคนร่ำรวยหรือจะต้องรวยหรือมีเกียรติแต่ว่า ที่นี่ดูเหมือนไม่ใช่ที่ที่มีคนอาศัยอยู่เป็นประจำ"ไม่นึกเลยว่าคุณฮั่วจะมีบ้านที่งดงามแบบนี้ที่นี่""นี่ไม่ใช่ของผม"น้ำเสียงของฮั่วหยุนเหลียนเรียบเฉย เสิ่นม่านยังไม่ทันได้ตอบสนองอะไร ฮั่วหยุนเหลียนก็หยิบกุญแจออกมา เขาไอเบา ๆ สองครั้ง หน้าตาดูไม่ค่อยสู้ดีเท่าไร จากนั้นเขาก็เปิดประตูวิลล่าเสิ่นม่านก้าวขึ้นไปข้างหน้าแล้วพูดว่า: "ที่นี่ไม่ใช่บ้านของคุณ แล้วทำไมคุณถึงมีกุญแจล่ะ?""เพื่อนให้ผมมา"คนที่ฮั่วหยุนเหลียนเรียกว่าเพื่อนในเมืองไห่เฉิงนี้ไม่มีมากนัก เสิ่นม่านจึงนึกถึงเซียวตั๋วเป็นคนแรกฮั่วหยุนเหลียนเปิดประตูแล้วเสิ่นม่านก็เดินตามฮั่วหยุนเหลียนเข้าไป แม้วิลล่าจะดูเรียบง่ายจากด้านนอก แต่การตกแต่งภายในก็พิถีพิถันมาก แม้ในยุคนี้ก็ยังถือเป็นสิ่งที่ล้ำเลิศหลังจากฮั่วหยุนเหลียนเปิดไฟ เสิ่นม่านก็มองไปรอบ ๆ เหมือนที่นี่มีคนมาทำความสะอาดอยู่เสมอ ฮั่วหยุนเหลียนไม่ได้มาที่นี่เป็นครั้งแรก
"คุณเคยคิดเรื่องนี้อาจจะเหลือหลักฐานไหม? คุณยังสัญญากับฉันว่า จะไม่ทำเรื่องอันตรายอีกแล้ว"วันนี้เซียวตั๋วพาคนมาทั้งหมดเป็นพวกลุกฮือที่เคยติดตามเขาตลอด ซึ่งเสิ่นม่านก็ไม่เคยเห็นมาก่อน แต่ในชาติก่อน เสิ่นม่านรู้ว่า เซียวตั๋วมาเเมืองไห่เฉิง แท้จริงแล้วก็คือมีเป้าหมายอื่น เป้าหมายหลักของเขาคือป๋อซือเหยียน แม้ว่าตอนนี้เธอยังไม่รู้ว่าเซียวตั๋วมีจุดมุ่งหมายอะไรแต่สิ่งที่แน่นอนก็คือ เซียวตั๋วต้องการจะเป็นใหญ่ในเมืองไห่เฉิง และอุปสรรคคนแรกก็คือป๋อซือเหยียนแต่เธอไม่คาดคิดว่าจะเกิดเรื่องราวมากมายขนาดนี้ในชาตินี้ เส้นทางอนาคตได้ถูกปรับเปลี่ยนไป แต่เป้าหมายของเซียวตั๋วกลับไม่เปลี่ยนเลย และยังมีกลุ่มอันตรายเช่นนี้ซ่อนอยู่ด้วยหากมีสักคนที่ถูกจับได้ เซียวตั๋วอาจจะพังพินาศได้เสิ่นม่านไม่กล้าคิดถึงเรื่องในอนาคต เธอมองไปที่เซียวตั๋วตรงหน้า รอให้เซียวตั๋วอธิบายเซียวตั๋วนิ่งเงียบ เสิ่นม่านจึงถามตรงๆ "คุณมีเรื่องอื่นที่ต้องทำในเมืองไห่เฉิง ใช่ไหม?""...ใช่""ก่อนที่คุณมาเมืองนี้แต่อยู่ต่างประเทศก็ตั้งตัวเป็นใหญ่ได้แล้ว ทำไมถึงต้องมาเมืองไห่เฉิงด้วย หยุนเฟยหานไม่ใช่มาเมืองหลินเฉิงแล้วกำลังรุ่
เสิ่นม่านมองป๋อซือเหยียนที่นอนหมดสติอยู่บนเตียงแล้วพูดเรียบๆ ว่า: "ไม่ล่ะ รอให้เขาหายดีแล้วฉันค่อยมาอีกทีก็แล้วกัน"เสิ่นม่านเดินออกจากห้องพักคนไข้โดยไม่ลังเลเลย ในตอนนั้นเอง ป๋อซือเหยียนที่นอนอยู่บนเตียงก็ลืมตาขึ้นเลขาหลี่เห็นป๋อซือเหยียนลืมตาก็ตกตะลึง"คุณป๋อ? คุณ...""ช่วยพยุงผมลุกหน่อย"เสียงของป๋อซือเหยียนแหบแห้งเลขาหลี่รีบเข้าไปช่วยพยุงป๋อซือเหยียนให้ลุกขึ้น เขาอดไม่ได้ที่จะพูดว่า: "คุณป๋อครับ นี่คุณ... ใช้กลอุบายเรียกร้องความสนใจหรือครับ?"ป๋อซือเหยียนไม่พูดอะไรตอนนั้น เขาสังเกตเห็นความผิดปกติตั้งแต่แรกแล้ว ระบบรักษาความปลอดภัยส่งสัญญาณเตือนตั้งนานแล้ว เขารู้ว่าคนที่บุกเข้ามาในบ้านตระกูลป๋อในเวลานี้มีเพียงเซียวตั๋วเท่านั้น และมีเพียงเซียวตั๋วเท่านั้นที่มีความสามารถทำเช่นนี้ได้และเมื่อกลุ่มโจรบุกเข้ามา ด้วยรูปร่างของเขาสามารถหลบดาบนั้นได้อย่างสมบูรณ์แบบ แต่เขากลับไม่ทำเช่นนั้น แต่เลือกที่จะรับดาบนั้นเต็มๆเขาแค่อยากรู้ว่า เสิ่นม่านจะเสียใจหรือกังวลเพราะเขาหรือไม่ป๋อซือเหยียนแสดงสีหน้าอ่อนล้าด้วยรอยยิ้มเศร้าๆ แล้วพูดว่า: "คุณหลี่ ในใจของเธอ คงยังมีผมอยู่บ้างมั้ง"
"กล่องปฐมพยาบาลมาแล้วค่ะ!"แม่บ้านวางกล่องปฐมพยาบาลลงตรงหน้าเสิ่นม่าน ขณะเดียวกัน เจียงฉินและฟู่ฉือโจวก็มาถึงพอดี เมื่อเห็นความยุ่งเหยิงเต็มพื้น เจียงฉินชะงักไป ทั้งสองคนต่างรู้ชัดว่า 'โจร' ที่ว่านั้นคือใครเจียงฉินขมวดคิ้วและพูดว่า: "นั่งรถฉันไปเถอะ ไม่รู้ว่ารถพยาบาลจะมาถึงเมื่อไหร่""ตกลง"เสิ่นม่านสั่งให้ยามช่วยกันยกป๋อซือเหยียนไปที่รถของเจียงฉินที่อยู่หน้าประตูในโรงพยาบาล แพทย์รีบทำการช่วยชีวิตป๋อซือเหยียนทันที เจียงฉินนั่งอยู่กับเสิ่นม่านบนเก้าอี้ในทางเดิน และพูดว่า: "ไม่ต้องกังวลนะ เมื่อกี้หมอบอกว่าไม่ใช่จุดอันตราย""แต่ถ้าเสียเลือดมากเกินไป ก็อาจเสียชีวิตได้"เสิ่นม่านนวดขมับและถามว่า: "แล้วฟู่ฉือโจวล่ะ?""เขา... เขามีธุระต้องกลับไปก่อน""ไปหาเซียวตั๋วใช่ไหม?"เสิ่นม่านและเจียงฉินต่างรู้ว่าโจรที่บุกเข้าบ้านตระกูลป๋อวันนี้ไม่ใช่ใครอื่น แต่เป็นเซียวตั๋วครั้งนี้เซียวตั๋วทำอะไรลงไปอย่างบุ่มบ่ามเกินไป เห็นได้ชัดว่าเป็นการตัดสินใจกะทันหัน แม้ว่าการแทงครั้งนี้จะไม่ถึงกับเอาชีวิตป๋อซือเหยียน แต่ก็ไม่มีใครรู้ว่าในระหว่างนั้นจะเกิดอุบัติเหตุอะไรขึ้นหรือไม่"ใครเป็นญาติผู้ป่ว
"ไม่มีเหตุผล ทำไมบ้านตระกูลป๋อจะถูกโจรบุกได้"เสิ่นม่านรู้ดีถึงระบบรักษาความปลอดภัยของบ้านตระกูลป๋อ นอกจากยามรักษาความปลอดภัย 20 คนแล้ว ยังมีแม่บ้านและบอดี้การ์ดอีกหลายคน ภายในบ้านตระกูลป๋อมีศาลบรรพชนของตระกูล ดังนั้นประตูหน้าและหลังจึงใช้ประตูเทคโนโลยีทั้งหมด คนทั่วไปยากที่จะเข้าไปในบ้านตระกูลป๋อได้ แล้วโจรที่ไหนจะมีฝีมือขนาดนี้ สามารถบุกเข้าประตูหลังของบ้านตระกูลป๋อได้อย่างกะทันหัน"ตำรวจคงจะมาถึงเร็วๆ นี้ พวกเราไม่ควรอยู่ที่นี่เพื่อสร้างความวุ่นวาย ม่านม่าน รีบไปกันเถอะ"เจียงฉินดึงแขนของเสิ่นม่านด้วยความกลัว แต่เสิ่นม่านขมวดคิ้วพูดว่า: “อย่าแจ้งตำรวจ ฉันจะเข้าไปข้างใน""คุณหนูเสิ่น คุณบ้าไปแล้วหรือ!"ฟู่ฉือโจวมองเสิ่นม่านที่อยู่ตรงหน้าด้วยความไม่อยากเชื่อ เสิ่นม่านมองประตูใหญ่ของบ้านตระกูลป๋อ หากเธอเดาไม่ผิด โจรที่อยู่ในบ้านตระกูลป๋อตอนนี้ น่าจะเป็นคนที่เธอคิดถึงเสิ่นม่านวิ่งไปที่ประตูใหญ่ของบ้านตระกูลป๋อ ขณะนี้บ้านตระกูลป๋ออยู่ในสภาพยับเยิน และในความมืด เสิ่นม่านก็ถูกจับแขนทั้งสองข้างอย่างรวดเร็ว: “หัวหน้า จับผู้หญิงได้คนหนึ่ง!"เสียงของโจรดึงดูดความสนใจของชายคนหนึ่งในความ
เสิ่นม่านวางสายโทรศัพท์มู่หยุนหานเดินเข้ามาถามว่า :“เกิดอะไรขึ้น?”“คุณและกู้ไป๋รู้จักคนในวงการบันเทิงบางคน ฉันมีธุระต้องไปก่อน”“แต่วันนี้มันเป็นงานสำคัญ คุณจะไปได้เหรอ?”เสิ่นม่านมองไปที่ป๋อซือเหยียนที่ยังคุยอยู่กับกู้ไป๋แล้วพูดว่า :“ฉันจะไปแบบเงียบๆ”พูดจบ เสิ่นม่านก็รีบดื่มไวน์จนหมดแล้วส่งแก้วเปล่าให้มู่หยุนหาน ก่อนจะยกกระโปรงแล้ววิ่งหนีไปในทันที เมื่อไม่มีใครสังเกตมู่หยุนหานพยายามเรียกเสิ่นม่าน แต่เสิ่นม่านวิ่งได้เร็วมาก จนในไม่ช้าเธอก็ออกมาจากประตูบ้านป๋อได้แล้วหลังจากนั้นสิบห้านาที รถสปอร์ตขับมาอย่างรวดเร็ว เสิ่นม่านมายืนที่หน้าบ้านป๋อ เจียงฉินก็ก้าวลงจากรถอย่างรวดเร็ว: “เกิดอะไรขึ้น? ทำไมถึงกลับมาคืนดีกันอย่างเฉียบพลัน?”“ใช่ค่ะ เสิ่นม่าน มีเรื่องอะไรหรือเปล่า? หรือว่าป๋อซือเหยียนข่มขู่คุณ? อย่ากลัวนะ มีเซียวตั๋วอยู่ เขาไม่กล้าทำอะไรคุณหรอก ” ฟู่ฉือโจวพูดสนับสนุนจากข้างๆเสิ่นม่านพูดว่า: “มันไม่ใช่การข่มขู่ แต่เราทำข้อตกลงกัน”“ข้อตกลงอะไร?”“ฉันกับป๋อซือเหยียนได้เซ็นสัญญากันแล้ว เอกสารหย่าก็เซ็นเรียบร้อย เพียงแค่แกล้งทำเป็นคู่รักที่รักกับโลกภายนอกเพื่อช่วยฟื้นฟูภ
ประธานซ่งและซูเฉี่ยนเฉี่ยนรีบออกจากตระกูลป๋อ ขณะที่ป๋อซือเหยียนก็ลงมาจากชั้นสอง เลขาหลี่ก็เดินเข้ามาใกล้ป๋อซือเหยียนและพูดว่า: “ประธานป๋อ ไม่เห็นแม้แต่เงาของเมิ่งจงเซิง”ป๋อซือเหยียนมองไปรอบๆ เขาเคยคิดว่านี่จะเป็นโอกาสดีในการดูตัวตนที่แท้จริงของเมิ่งจงเซิง แต่ไม่คาดคิดว่าเมิ่งจงเซิงจะยังคงไม่ให้เกียรติเลย“แม้ว่าเมิ่งจงเซิงจะไม่มา แต่กู้ไป๋ก็มา”ทันทีที่เลขาหลี่กล่าวเสร็จ กู้ไป๋ก็เดินเข้ามาทางนี้: “ประธานป๋อ ยินดีที่ได้เจอกัน”“ยินดีที่ได้เจอกัน แต่ทำไมประธานเมิ่งไม่มา?”“ประธานเมิ่งไม่มา แต่การที่ผมมาที่นี่ก็เหมือนกัน”คำพูดของกู้ไป๋มีนัยยะ ซึ่งดึงความสนใจของป๋อซือเหยียนก่อนหน้านี้กู้ไป๋เป็นเพียงนักแสดงชั้นนำของบริษัท M กรุ๊ป ในสายตาของกลุ่มนักลงทุนใหญ่ๆ เขาเป็นเพียงแค่คนทำงานในบริษัท M แต่เขากลับพูดอย่างชัดเจนว่าตนอยู่ในระดับสูงสุดของบริษัท M กรุ๊ป“คุณกู้ หมายความว่าอะไรครับ?”กู้ไป๋ยิ้มเล็กน้อย สายตาของเขามีความลึกลับบางอย่างตลอดเวลาที่ผ่านมา ธุรกิจของบริษัท M กรุ๊ป คือเมิ่งจงเซิง ไม่เคยปรากฏตัวเลย มักจะปรากฏตัวแค่ในการเต้นรำที่สวมหน้ากากครั้งเดียวเท่านั้น หลังจากนั้นเข
เธอเข้าข่ายไม่ชอบที่คนอื่นพูดถึงเรื่องที่เธอเคยเป็นมือที่สาม เลขาหลี่ก็พูดอย่างอ้อมๆ แต่ความหมายก็ชัดเจนในช่วงเวลานี้ ตระกูลป๋อไม่สามารถแต่งงานกับผู้หญิงที่เพิ่งสูญเสียลูกไปได้ จึงต้องรักษาชื่อเสียงไว้ด้วยการอยู่คู่กับภรรยาเดิม สร้างภาพลักษณ์ว่าครอบครัวมีความรักกัน เพื่อให้เศรษฐกิจของตระกูลป๋อกลับมาฟื้นตัวเมื่อประธานซ่งได้ยินคำพูดเหล่านี้ ก็เอ่ยห้ามซูเฉี่ยนเฉี่ยนที่กำลังจะพูด: “เหนี่ยนสือ อย่าทำตัวไม่รู้เรื่องนะ”“พ่อ…”“ผมเข้าใจความกังวลของประธานป๋อ และเข้าใจว่าท่านทำไปเพื่ออนาคตของตระกูลป๋อ ถ้าประธานป๋อกับคุณหนูเสิ่นหย่ากันแล้ว จะใช้เวลานานแค่ไหนถึงจะแต่งงานกับลูกสาวของผม?”ป๋อซือเหยียนไม่ได้พูดอะไร เลขาหลี่ก็ตามมาอธิบายว่า: “หกเดือนครับ สัญญาระหว่างประธานป๋อกับคุณหนูเสิ่นจะสิ้นสุดในหกเดือน ดังนั้นต้องให้คุณซ่งรออีกหกเดือน”“ ไม่ ตำแหน่งคุณหญิงป๋อควรเป็นของฉัน!”“เธอหุบปากซะ!”ประธานซ่งตัดบทพูดของซูเฉี่ยนเฉี่ยนด้วยความโกรธเมื่อเห็นประธานซ่งโกรธ ซูเฉี่ยนเฉี่ยนจึงไม่กล้าพูดอะไรอีก กลับถอยไปอยู่ข้างๆประธานซ่งลุกขึ้นพูดว่า: “ดี หกเดือนก็หกเดือน ผมหวังว่าประธานป๋อจะไม่ทำให้ผ