บทที่ 109

“ประธานป๋อ คุณหญิงมาครับ"

เลขาหลี่กระซิบข้างหูป๋อซือเหยียน

คิ้วของป๋อซือเหยียนขมวดแน่น

เขาไม่ได้ตาบอดเขาเห็นเสิ่นม่านทันทีที่เธอเข้าประตูและในเวลาเดียวกันเขาก็เห็นเซียวตั๋วที่ตามหลังเสิ่นม่าน ฉากนี้ดูแล้วแสลงตาเขา

เสิ่นม่านและเจียงฉินจับมือกันพูดและหัวเราะ สาบตาเหลือบไปเห็นพวกซูเฉี่ยนเฉี่ยน

ใบหน้าเธอมีรอยยิ้มหยอกล้อ

ฮั่วหยุนเซียวรออยู่ในงานนานแล้วและเมื่อเขาเห็นเสิ่นม่าน ดวงตาของเขาก็เป็นประกายขึ้น ทันทีเขาวางไวน์แดงในมือแล้วเดินไปหาเสิ่นม่าน

"ทำไมช้าขนากนี้?"

น้ําเสียงของฮั่วหยุนเซียวไม่พอใจเล็กน้อย แต่มีความสุขมากกว่า

เสิ่นม่านพูด:"ขอแนะนำ นี่คือเพื่อนสาวที่แสนดีของฉันเจียงฉิน"

หลังจากฮั่วหยุนเซียวเห็นเจียงฉิน สีหน้าก็เปลี่ยนไปเล็กน้อยและ เจียงฉินพูดด้วยความสนใจ:“เจ้าหนูตระกูลฮั่วโตแล้วนี่"

ขณะที่พูด เจียงฉินกําลังจะดึงหูของฮั่วหยุนเซียว แต่ฮั่วหยุนเซียวขวางมือของเจียงฉินทันที:“พี่ฉิน ผมโตแล้ว! ไม่ใช่เด็กแล้ว!"

เสิ่นม่านคิดไม่ถึงว่าสองคนนี้รู้จักกัน

เจียงฉินพูดกับเสิ่นม่าน:"ตอนเด็กตระกูลฮั่วและตะกูลเซียวมีการติดต่อทางธุรกิจ ฉันอายุมากที่สุด ตอนนั้นฟู่ฉือโจวเป็นลูกน้องตัว