บทที่ 89

สองพี่น้องสงสัยมาตลอด นึกไม่ถึงว่าพระชายาจะแตกฉานในเรื่องคุณไสยมนต์ดำ ช่างเก่งกาจนัก

เมื่อเป็นเช่นนี้ หากใช้มนต์ดำไต่สวน ก็คงจะง่ายดายมากนะสิ

ที่สำคัญยังสามารถรับประกันได้ว่าคำให้การมีมูลความจริง

ดวงตาตงฟางจิ่งเป็นประกาย แล้วเอ่ยเสียงเข้ม “จงไปตรวจสอบพวกเขาให้ดี คนที่น่าสงสัยให้กันออกมาต่างหาก”

“ขอรับ”

ค่ำคืนหนึ่งจากนั้นไม่กี่วัน ตงฟางจิ่งพาเฟิ่งเชียนอวี่ไปที่ศาลาแห่งหนึ่งภายในจวนอ๋อง

ศาลาสร้างขึ้นบนสระผืนสีเขียวมรกตแห่งหนึ่ง รอบด้านมีภูเขาจำลองประดับตกแต่งมากมาย

“ท่านอ๋อง ตกลงท่านจะพาข้าไปที่ใดกันแน่?” เฟิ่งเชียนอวี่ขมวดคิ้วสงสัย

ตงฟางจิ่งไม่ตอบ เขายืนอยู่หน้าภูเขาจำลองแห่งหนึ่ง จากนั้นยื่นนิ้วเข้าไปในรู แล้วกดลงไป

ได้ยินเพียงเสียงดังแกรก ภูเขาจำลองแยกจากกันเป็นสองส่วน ตรงกลางภูเขาค่อยๆ แยกจากกันจนเป็นรอยยาว แล้วขยายจนกลายเป็นปากถ้ำที่เข้าไปได้ทีละคน

เฟิ่งเชียนอวี่อ้าปากตาค้าง “กลไก? ทางลับ?”

ตงฟางจิ่งหันมองนาง “ตามข้าเข้าไป”

“ช้าก่อน”

นางเอ่ยอย่างไม่แน่ใจ “ท่านอ๋อง คงไม่ใช่เพราะช่วงนี้ท่านขัดหูขัดตาข้า จึงคิดจะพาข้าลงไปด้านใน แล้วอาศัยจังหวะดึกดื่นค่ำคืน สังหารข้าปิดปากห