บทที่ 153

ด้านในจวนอ๋องหก

“ท่านอ๋อง นักฆ่าพวกนั้นมาจากกลุ่มนักฆ่ากลุ่มหนึ่งในยุทธภพ คนที่อยู่ในนั้นแต่ละคนล้วนเป็นพวกไม่กลัวตาย ขอเพียงแค่ให้เงิน ก็สามารถจ้างวานให้พวกมันไปฆ่าผู้ใดก็ได้”

ตงฟางจิ่งมือถือพู่กัน ค่อย ๆ เขียนตัวหนังสือตัวใหญ่ตัวถัดไป หลังจากวางพู่กันก็กล่าวเสียงเรียบ “สืบเจอผู้จ้างวานที่อยู่เบื้องหลังพวกมันว่าเป็นใครแล้วหรือไม่?”

“ตอนนี้ยังไม่มีเป้าหมายที่แม่นยำ แต่จะต้องเป็นคนที่มาจากในวังหลวงอย่างแน่นอน”

“ก่อนหน้านี้คนของพวกเราเคยติดต่อกับกลุ่มนักฆ่าคนนั้น ตามการบอกเล่าของนักฆ่าคนหนึ่งในนั้น ถึงแม้ว่าคนที่จ่ายเงินจะไม่ได้เผยโฉม แต่จากน้ำเสียงและท่าทางสามารถดูออกว่า นั่นคงจะเป็นขันทีคนหนึ่ง”

ตงฟางจิ่งหรี่ตา “ข้ารู้แล้ว ไม่ต้องสืบต่อไปแล้ว”

เว่ยเซิงลังเล “ท่านอ๋องเดาได้ว่าเป็นผู้ใดแล้วใช่หรือไม่ขอรับ?”

“ก็คงเป็นคนไม่กี่คนนั้น เนื่องจากเรื่องเรือมังกรครั้งก่อนนั้น คนคนนั้นของตำหนักบูรพาตกผู้ต้องสงสัยมากที่สุด” ตงฟางจิ่งแค่นหัวเราะ

“แต่ตอนนี้ยังไม่ถึงเวลาที่ต้องจัดการกับเขา”

“ขอรับ ข้าน้อยเข้าใจแล้ว”

เรือนชิงหลาน

วันนี้เฟิ่งเชียนอวี่พาหลิวซูกับเหลิ่งหานออกจากจวน ไปดูที่ร้าน