บทที่ 846

“ได้สิ พี่หญิงซ่งรีบขึ้นรถม้าเถอะ”

ซ่งเสวี่ยได้ยินดังนั้นก็ขึ้นรถม้า สีหน้าของซูจิ่งสิงมืดมนลงเล็กน้อย โลกของสองเรา โบยบินไปแล้ว

เมื่อเห็นซ่งเสวี่ยขึ้นมา ซูจิ่งสิงก็ลงไปขี่ม้า ทำให้นางรู้สึกเกรงใจ

“ข้ามารบกวนพวกเจ้าหรือเปล่า?”

“ไม่ ๆ” กู้หว่านเยว่ส่ายหน้า แล้วนั่งลงข้างเสวี่ย “พี่หญิงซ่ง ท่านจะไปงานประมูลทำไมหรือ?”

“พ่อตาได้ยินมาว่าในบรรดาสิ่งของที่นำมาประมูลในครั้งนี้ มีหัวใจหมีดำอยู่ด้วย จึงให้ข้าไปประมูล” ซ่งเสวี่ยอธิบาย

กู้หว่านเยว่พยักหน้า การกินหัวใจหมีดำมีสรรพคุณในการบำรุงหัวใจ ดูท่าทางโจวเหล่าจะซื้อมาให้ฮูหยินผู้เฒ่าโจว เป็นความรักของผู้สูงวัย!

ซ่งเสวี่ยเอ่ยด้วยความเขินอาย “ข้าไม่เคยไปงานประมูลมาก่อน กังวลว่าจะเกิดความผิดพลาดขึ้น ได้ยินมาว่าพวกเจ้าก็จะไปเหมือนกัน ก็เลยรีบร้อนมา วางแผนจะไปพร้อมกับพวกเจ้า”

กู้หว่านเยว่กล่าวพร้อมรอยยิ้ม “ใช่แล้ว พวกข้ากำลังจะไปดูอะไรสนุก ๆ พอดี เช่นนั้นก็ไปด้วยกันเถอะ”

ซ่งเสวี่ยรู้สึกสบายใจขึ้นมาก กู้หว่านเยว่เลยถือโอกาสถามถึงเรื่องโจวเซ่อ

ซ่งเสวี่ยยิ้มเยาะ “พ่อตาให้คนพาเขากลับไปส่งที่ปิงโจวแล้ว ได้ยินมาว่าเขาเกิดความคิดหนึ่งขึ้นมา จะแก