Share

บทที่ 318

ซูจิ่งสิงจำได้ว่าครั้งก่อนที่ซูจิ่นเอ๋อร์ถูกพวกค้ามนุษย์จับตัวไป กู้หว่านเยว่ก็สามารถระบุตำแหน่งของนางได้

“พอรู้ทิศทางคร่าว ๆ พวกเราไปกันเถอะ”

“ได้”

ซูจิ่งสิงท่าทางว่องไวมาก พากู้หว่านเยว่หายตัวเข้าไปในตรอกเล็ก ๆ แห่งหนึ่ง

“ใช้เทเลพอร์ต”

วิชาตัวเบาของเขาเทียบไม่ได้กับเทเลพอร์ตของกู้หว่านเยว่ ในเวลาแบบนี้ ทุกนาทีก็คือชีวิต

จิตสำนึกของกู้หว่านเยว่เข้าสู่ระบบ นำแผนที่ของเมืองตู้เปียนออกมา ก็เห็นจุดสีแดงจุดหนึ่งที่บนแผนที่

จากนั้นก็ดึงมือของซูจิ่งสิง ใช้พลังพิเศษของเทเลพอร์ตที่ใกล้กับจุดสีแดง

“ไม่คิดเลยว่านี่จะเป็นจวน?”

เมื่อเห็นเจ้าของจวนที่ค่อนข้างมีเงิน กู้หว่านเยว่ลากมือของซูจิ่งสิง รีบทะลุเจ้าไปในจวน

สาวใช้และเด็กรับใช้ในจวนไม่นับว่ามากมาย ทั้งสองคนจึงหลบเลี่ยงได้อย่างปลอดภัย จนมาถึงที่เรือนด้านหลัง

“ทางด้านนี้เหมือนว่าจะเป็นที่อาศัยของเจ้าของเรือน”

กู้หว่านเยว่กลุ้มใจทันที

“หรือว่า โจรเด็ดดอกไม้นี่จะเป็นคนรวยที่มีความชอบที่วิปริตคนนั้น?”

ไม่น่าใช้ ดูจวนที่เหลืองอร่ามหลังนี้ แม้แต่ซุ้มประตูหินก็ยังทำด้วยหยก

ชอบผู้หญิง เหตุใดจึงไม่ใช้เงินซื้อ กลับมาทำเรื่องผิดกฎหมายแบบนี
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

Related chapter

Latest chapter

DMCA.com Protection Status