LOGINShare
บทที่ 351
Related chapters
ชายาหมอเทวดาตัวแสบ: ดื้อรักท่านอ๋องเทพสงคราม บทที่ 352
มีผู้ใดบ้างที่ตอนเพิ่มราคา ไม่ได้เพิ่มทีละหลายพันหรือหลายหมื่น ส่วนนาง เพิ่มครั้งหนึ่งก็สามล้านตำลึงเลย เช่นนี้จะยังประมูลได้อย่างไรแม้พวกเขาอยากจะประมูล แต่ก็ไม่มีเงินมากมายขนาดนั้นมาจ่ายได้อัครเสนาบดีกู้เกือบจะกระอักเลือดออกมากู้ชูอวิ๋นหน้าขาวซีด "ท่านพ่อ ไม่เช่นนั้นมุกอุ่นประภพนี่ก็ปล่อยไปเสียเถิด""ไม่ได้ จะปล่อยไปไม่ได้เด็ดขาด คนเราล้วนแต่ต้องเกิดแก่เจ็บตาย หากมีมุกอุ่นประภพอยู่ในมือ อาจพูดไม่ได้ว่าสามารถอยู่อย่างเป็นอมตะไม่แก่เฒ่า แต่อย่างน้อยก็สามารถอยู่ได้นานขึ้นอีกเป็นสิบกว่าปีอย่างสบายๆ อีกอย่าง ขอเพียงแค่มีมุกอุ่นประภพ หากมีผู้ใดต้องการความช่วยเหลือ พวกเราสามารถให้พวกเขาเช่าในราคาที่สูงได้ เพียงปล่อยเช่าไม่กี่ครั้ง ก็ได้ต้นทุนกลับคืนมาแล้ว"อัครเสนาบดีกู้เสียงสั่นเครือ "สิบล้านหนึ่งหมื่นตำลึง"เจ๋ออ๋องหน้าเขียวปั้ด พลันชูป้ายขึ้นมา "สิบล้านห้าแสนตำลึง"อัครเสนาบดีกู้ตะลึงงัน เจ๋ออ๋องล้มละลายแล้วไม่ใช่หรือเหตุใดยังมีเงินสิบกว่าล้านให้ใช้อยู่อีกหรือเขาก็จะเหมือนกับตน ที่ไปหยิบยืมเงินจากทั่วทุกสารทิศนึกขึ้นได้ว่าก่อนหน้านี้เจ๋ออ๋องได้ยืมเงินจากคนอื่นไปเยอะแล้ว เ
ชายาหมอเทวดาตัวแสบ: ดื้อรักท่านอ๋องเทพสงคราม บทที่ 353
เฮือก…ทุกคนแทบจะกระอักเลือดจากสิบเจ็ดล้านเพิ่มเป็นยี่สิบห้าล้าน นางนับเลขเป็นหรือไม่อัครเสนาบดีกู้เกือบจะกระอักเลือดออกมาเดี๋ยวนั้นองค์หญิงตังตังและเจ๋ออ๋องก็หน้าเขียวปั้ดกู้ชูหน่วนอีกแล้ว จงใจจะหาเรื่องพวกเขาใช่หรือไม่พวกเขาประมูลสิ่งใด นางก็จะแย่งสิ่งนั้นสินะเสี่ยวลู่ยิ้มกว้าง บิดเอวเพรียวบางหันไปพูดกับกู้ชูหน่วนเสียงอ่อน "แขกหมายเลขยี่สิบแปดให้ราคาที่ยี่สิบห้าล้านตำลึงเงิน ยังมีผู้ใดต้องการจะเพิ่มอีกหรือไม่"อัครเสนาบดีกู้ถือป้ายเอาไว้อยู่นาน ยกไม่ขึ้นเสียที ภายในใจเต็มไปด้วยความเกลียดชังไม่รู้จบแม้กู้ชูหน่วนจะเป็นลูกสาวของเขาอีกคนหนึ่งเช่นกัน แต่พวกเขาตัดความสัมพันธ์ฉันท์พ่อลูกกันไปนานแล้ว กู้ชูหน่วนไม่มีทางยกมุกอุ่นประภพให้เขาเสี่ยวลวี่เอ่ย "องค์หญิง ยี่สิบห้าล้านตำลึงแพงเกินไป ไทเฮา...เกรงว่าจะหาเงินมากมายขนาดนั้นไม่ได้ในเวลาอันสั้นนี้ ไม่เช่นนั้น...""ไม่ได้ ข้าไม่มีทางยอม ยี่สิบหกล้านตำลึง""สามสิบล้านตำลึง" กู้ชูหน่วนพูดด้วยความเกียจคร้าน"สามสิบล้านหนึ่งหมื่นตำลึง""สี่สิบล้านตำลึง"องค์หญิงตังตังเกือบจะเป็นลมหมดสติไปสี่สิบล้านตำลึงซื้อไข่มุกอุ่นประภ
ชายาหมอเทวดาตัวแสบ: ดื้อรักท่านอ๋องเทพสงคราม บทที่ 354
เจ๋ออ๋องหัวเราะขมขื่นต่อให้พวกเขาต้องการก็ไม่ทันแล้วเงินของกู้ชูหน่วน ไม่รู้ว่าเป็นของนางเอง หรือเทพสงครามให้นางตั้งห้าสิบล้านตำลึง นางไม่รู้สึกรู้สาอะไรเลยสักนิดภายในห้องพิเศษหมายเลขสาม ซ่างกวานฉู่อยู่ในชุดสีขาวดุจหิมะ เขานั่งอยู่ริมหน้าต่าง ต้มชาพลางลิ้มรสชาติชาไปด้วย มุมปากยกยิ้มบางๆ ทอดมองลงไปด้านล่างนิ่งๆของประมูลออกไปสองชิ้นแล้ว เขายังไม่ได้เสนอราคาเลยสักครั้งบริเวณที่นั่งธรรมดา เชิงเฟิงกระซิบกระซาบเสียงเบา "ท่านอ๋อง ราคาที่พระชายาเสนอสูงเกินไป พวกเราขาดทุนยิ่งนัก"กู้ชูหน่วนหูดี รีบยกนิ้วหัวแม่มือขึ้นมาทันที "ชิงเฟิง ทีอย่างนี้ฉลาดได้สักทีสินะ ใช้ได้เลยทีเดียว"ชิงเฟิงใจเต้นตึกตัก รู้สึกสังหรณ์ใจว่าจะเกิดเรื่องไม่ดีอยู่ตลอดเป็นอย่างที่คิด กู้ชูหน่วนพูดขึ้นมาด้วยท่าทางหนักแน่นมั่นใจ "ไปจ่ายเงินเถอะ""อะ...อะไรนะ จ่ายเงินอะไร""จะอะไรเสียอีก ก็มุกอุ่นประภพที่ประมูลมาได้อย่างไรเล่า""นี่...นายท่านไม่ได้ร่วมการประมูล เหตุใดข้าน้อยต้องจ่ายเงินด้วย"กู้ชูหน่วนกระพริบตาที่ใสซื่อบริสุทธิ์ อธิบายให้ชิงเฟิงฟังทีละคำ "เขาคือนายของเจ้า ข้าคือภรรยาของนายเจ้า เช่นนั้นข้าก็
ชายาหมอเทวดาตัวแสบ: ดื้อรักท่านอ๋องเทพสงคราม บทที่ 355
"กอบกู้เอง" เย่จิ่งหานเป่าใบชาในถ้วย ไม่แม้แต่จะเงยหน้าขึ้นมาสักนิด เมินเฉยต่อแววตาออดอ้อนน่าสงสารของนางชิงเฟิงได้แต่อธิษฐานในใจนายท่านจะต้องยืนหยัดไว้ไม่เช่นนั้นนิสัยใช้เงินมือเติบของพระชายา เกรงว่ากิจการที่จวนอ๋องสั่งสมมาทั้งหมดคงจะถูกผลาญจนสิ้นในไม่ช้ากู้ชูหน่วนท้าวคาง หน้าด้านหน้าทน "ข้าไม่มีเงิน""แก้ปัญหาเอง""ข้าเป็นเพียงหญิงอ่อนแอผู้หนึ่ง สถานการณ์นี้ใหญ่เกินไป ข้าแก้ไม่ไหว"ครั้งนี้เย่จิ่งหานขี้เกียจแม้แต่จะตอบนาง ยิ่งไม่ต้องหวังให้เขาส่งสายตาใดๆ ให้นางเลยกู้ชูหน่วนกะพริบตาปริบๆเย่จิ่งหานหลอกยากกว่าองค์หญิงตังตังและไทเฮานัก ท่าทางหน้าหนาหน้าทน ไม่สะทกสะท้านใดๆ เขาไม่กลัวว่าจะถูกนางทำให้ชื่อเสียงป่นปี้บ้างเลยหรือ"ขอเชิญแขกหมายเลขยี่สิบแปดจ่ายเงินรับมุกที่ด้านหลัง" ผู้ดำเนินรายการย้ำอีกครั้งมีคนตะโกนออกมาจากกลุ่มคน "หมายเลขยี่สิบแปด เจ้ากล้าเพิ่มราคา แต่ไม่กล้าจ่ายเงินหรือ ลานประมูลเฟิงเซียงไม่ใช่ว่าเจ้าอยากจะตะโกนเท่าไหร่ก็ได้ หากเจ้าไม่มีปัญญาจ่าย อย่างน้อยก็ต้องทิ้งของที่มีอยู่ในตัวที่เหมือนกันไว้หนึ่งอย่าง""คนผู้นี้ดูไม่คุ้นหน้าเอาเสียเลย เกรงว่าจะมาลานป
ชายาหมอเทวดาตัวแสบ: ดื้อรักท่านอ๋องเทพสงคราม บทที่ 356
อี้เฉินเฟยรึ?นอกจากเขา นางคิดถึงใครไม่ออกแล้วจริงๆกู้ชูหน่วนมองไปทางเย่จิ่งหาน กลับเห็นเย่จิ่งหานกำลังมองไปทางห้องพิเศษหมายเลขเจ็ดที่ชั้นบน ดวงตาคู่นั้นเต็มไปด้วยความรู้สึกที่นางไม่อาจเข้าใจได้คนในห้องพิเศษหมายเลขเจ็ดจ่ายเงินแทนนางหรอกหรือชิงเฟิงออกไปวนหามารอบหนึ่ง ก่อนจะกลับมาปรากฏตัวข้างกายเย่จิ่งหานราวกับวิญญาณ เอ่ยเสียงเบา "นายท่าน คืออี้เฉินเฟยอาจารย์สามจากสำนักหยู"เสียงของชิงเฟิงเบามาก แต่กู้ชูหน่วนกลับได้ยินชัดเจน ดวงตาของนางฉายแววเจ้าเล่ห์ ก่อนจะพูดต่อ "ท่านอ๋อง ข้าเป็นภรรยาของท่าน ผู้อื่นจ่ายเงินแทนข้า ข้าไม่กล้ารับ ไม่เช่นนั้น ท่านนำเงินห้าสิบล้านตำลึงไปคืนเขาแทนข้าเถอะ"เย่จิ่งหานเงยหน้าขึ้นมา เหมือนจะยิ้มแต่ไม่ยิ้ม ทำให้ผู้ที่เห็นรู้สึกชาวาบไปถึงหนังหัว"ฮูหยินมีสหายอยู่ทั้งใต้หล้า ในเมื่อเขาช่วยเจ้าจ่ายแล้ว เหตุใดไม่รับไว้ด้วยความยินดีเล่า อีกอย่าง ในเมื่อพวกเราเป็นสามีภรรยากัน เช่นนั้นไข่มุกอุ่นประภพก็เป็นสมบัติร่วมกันของสามีภรรยา""……"เป็นครั้งแรกที่กู้ชูหน่วนถึงกับยอมจำนนเย่จิ่งหานนับวันจะยิ่งหน้าหนาขึ้นเรื่อยๆ แล้วชายทั่วไปล้วนแต่ต้องทนไม่ไหว แต่เขาก
ชายาหมอเทวดาตัวแสบ: ดื้อรักท่านอ๋องเทพสงคราม บทที่ 357
มุกอุ่นประภพดึงดูดเขาเป็นอย่างมากตำรารวมสูตรปรุงยาดึงดูดเขายิ่งกว่าสองชิ้นแรกประมูลมาไม่ได้ก็แล้วกันไป ชิ้นที่สามต่อให้ต้องทุ่มหมดตัว เขาก็จะต้องประมูลมาให้ได้ ไม่มีทางปล่อยให้เสียไปอีกเด็ดขาดดวงตาที่อ่อนโยนของซ่างกวานฉู่เหลือบขึ้นมามองเล็กน้อย ดูเหมือนจะมีความสนใจในของชิ้นที่สามนี้อยู่บ้างทว่าไม่นานนักเขาก็ก้มหน้าลงไปต้มชาต่อ ราวกับว่าความสนใจนั้นมีเพียงแค่น้อยนิดเท่านั้นดวงตาของชิงเฟิงฉายประกายสว่าง "นายท่าน ตำรับยาโบราณไม่เลว ไม่เช่นนั้นพวกเราก็...""จะรีบร้อนไปใย ของดีล้วนแต่อยู่ด้านหลัง"ด้านหลัง ?ด้านหลังมีของดีอะไรหรือนายท่านจะรู้แล้วว่าของประมูลชิ้นสุดท้ายคืออะไรดวงตาที่ใสเป็นประกายของกู้ชูหน่วนฉายให้เห็นแววตาที่ต่างออกไปของประมูลชิ้นแรก นางอยากจะลองทำตามวิธีของนางเอง ดูว่าจะสามารถกลั่นยาปี้อวี้ได้หรือไม่ ถึงได้ยอมซื้อมาในราคาที่สูงลิ่วของประมูลชิ้นที่สอง นางอยากจะประมูลไปให้เยี่ยเฟิง มุกอุ่นประภพเม็ดนี้ มีความเป็นไปได้อย่างยิ่งว่าจะเป็นเม็ดที่ถูกชิงไปจากเยี่ยเฟิงส่วนของประมูลชิ้นที่สาม เป็นสิ่งที่นางสนใจเองข้ามมิติย้อนกลับมายังอดีต เพราะไม่มีวิทยายุทธ
ชายาหมอเทวดาตัวแสบ: ดื้อรักท่านอ๋องเทพสงคราม บทที่ 358
"นั่นสิ รีบไล่นางออกไปเถอะ จะได้ไม่มีผู้ใดก่อกวน"เหล่าแขกในงานประมูลต่างพากันขับไล่นาง ก็ดีจะได้ตัดคู่แข่งไปได้หนึ่งคนเสี่ยวลู่ยิ้มพิมพ์ใจ ท่าทางใจเย็น สง่างามแฝงไว้ด้วยเสน่ห์แบบหญิงสาว น้ำเสียงของนางใสหวานราวกับนกขมิ้นจากหุบเขา "แขกหมายเลขยี่สิบแปดไม่ได้ติดค้างเงินลานประมูล ตามกฎ งานประมูลไม่มีสิทธิ์ไล่ผู้ใด""เห็นๆ กันอยู่ว่าเมื่อครู่นางไม่มีเงินห้าสิบล้านตำลึงมาจ่าย""แต่สหายของนางจ่ายแทนนางแล้ว พวกเราลานประมูลดูแค่เงิน ไม่สนว่าผู้ใดจ่ายแทนนาง"เสี่ยวลู่พูดเช่นนี้ เป็นการแสดงออกอย่างชัดเจนแล้วว่าพวกเขาไม่มีทางไล่กู้ชูหน่วนออกไป จากมุมของพวกเขา ไม่มีความจำเป็นจะต้องไล่นางออกไปจริงๆ อย่างไรนางก็ไม่ได้ติดค้างเงินสักแดงเดียวกู้ชูหน่วนมองไปทางองค์หญิงตังตัง คลี่ยิ้มหยอกเย้า "พวกเจ้ารีบร้อนจะไล่ข้าไปเช่นนี้ คงไม่ใช่เพราะจ่ายไม่ไหวหรอกนะ"องค์หญิงตังตังยกป้ายขึ้นมา เอ่ยเสียงดังลั่นทันที "ยี่สิบเอ็ดล้านตำลึง"นางแพศยา สายตาเช่นนั้นคืออะไรเห็นได้ชัดเลยว่านางกำลังโอหังอวดดี"สามสิบล้านตำลึง"เฮือก…ทุกคนกระอักเลือดอีกครั้งยี่สิบเอ็ดล้านตำลึงเพิ่มเป็นสามสิบล้านตำลึง นางจริงจั
ชายาหมอเทวดาตัวแสบ: ดื้อรักท่านอ๋องเทพสงคราม บทที่ 359
กู้ชูหน่วนหรี่ตาลงเล็กน้อย พินิจดูปรมาจารย์ฟงตาเฒ่าจากที่ไหน คิดจะมาแย่งตำรารวมสูตรปรุงยากับนางหรือนางเอ่ยพร้อมยกป้าย "แปดสิบล้านตำลึง""แปดสิบห้าล้านตำลึง""เก้าสิบล้านตำลึง"เฮือก...ทุกคนต่างก็ตะลึงงันตำรารวมสูตรปรุงยาเล่มเดียวราคาขึ้นไปถึงเก้าสิบล้านตำลึง...นี่เป็นราคาที่สูงลิ่วเลยทีเดียว แม้จะเป็นฮ่องเต้หรือเชื้อพระวงศ์ ก็ยากจะมีเงินมากขนาดนี้ได้ปรมาจารย์ฟงยิ้มด้วยความเมตตา พลางลูบเคราสีขาวมัวของเขา "นังหนูเข้าใจการปรุงยาหรือไม่""ไม่เข้าใจ""เช่นนั้นข้างกายเจ้ามีผู้ที่ปรุงยาได้หรือ""ไม่มี""หากเป็นเช่นนี้ นังหนูต้องการจะประมูลตำรารวมสูตรปรุงยาเพื่อนำไปมอบให้ใครอย่างนั้นหรือ""ก็ไม่ใช่ ข้าเห็นว่าบันทึกหนังแกะของโบราณงามดี ข้าอยากประมูลมา ตอนอารมณ์ดีก็นำมาหนุนนอนเป็นหมอน"ซี้ดดด...ทั่วทั้งงานเริ่มชุลมุนวุ่นวายหญิงผู้นี้บ้าไปแล้วหรืออย่างไรจะนำตำรารวมสูตรปรุงยาไปทำหมอนเช่นนั้นรึนั่นมีมูลล่าถึงเก้าสิบล้านตำลึงเชียวนะอีกอย่าง ผู้ใดบ้างที่จะไม่เห็นตำรารวมสูตรปรุงยาเป็นสมบัติล้ำค่าแม้แต่ปรมาจารย์ฟงก็มีท่าทีประหลาดใจกับคำตอบเช่นนี้ของกู้ชูหน่วน"นังหนู ห
Latest chapter
ชายาหมอเทวดาตัวแสบ: ดื้อรักท่านอ๋องเทพสงคราม บทที่ 382
"เจ้าคิดว่าอย่างไรเล่า"เซียวอวี่เชียนถอนหายใจยาวเหยียดตอนนั้นเทพสงครามฉุนเฉียวเช่นนั้น เขาคิดว่ายัยขี้เหร่จะต้องไม่ได้มีจุดจบที่ดีแน่หลายวันที่ผ่านมานี้ เขาพยามคิดหาหนทางหนีออกไปจากจวนแม่ทัพเพื่อไปเยี่ยมยัยขี้เหร่ที่จวนหานอ๋อง แต่ช่วยไม่ได้ที่ถูกปิดตายอยู่ในห้อง ไม่ว่าเขาจะคิดหาทนทางเพียงไรก็หนีออกไปไม่ได้"ไม่เป็นไรก็ดีแล้ว"เขาพูดพลางเหลือบไปมองหน้าท้องของนางปราดหนึ่งนี่ก็ผ่านไปหลายวันแล้ว เหตุใดท้องของนางยังแบนราบเช่นนี้ หรือสารอาหารจะไม่เพียงพอแต่สีหน้าของนางดูเหมือนจะดีกว่าแต่ก่อนเยอะ แม้แต่ราศีที่เปล่งออกมาก็เปลี่ยนไป ไม่เหมือนคนที่ใช้ชีวิตอย่างตรอมตรมเลยสักนิด"เหลือเวลาอีกเท่าไหร่กว่าจะถึงพิธีแต่งงานของเจ้า""งานประชุมสวินหลงเสร็จสิ้นก็ต้องจัดแล้ว แต่เจ้าวางใจ ข้าไม่มีทางแต่งกับนางเด็ดขาด"กู้ชูหน่วนแค่นหัวเราะ "แน่นอนว่าแต่งกับนางไม่ได้"ผู้ที่มารยาร้อยเล่มเกวียน ประพฤติไม่ชอบอย่างกู้ชูอวิ๋น จะแต่งมาทำอะไร"ยัยขี้เหร่ เจ้าไม่อยากให้ข้าแต่งกับนางจริงๆ ใช่หรือไม่"เอิ่ม......เซียวอวี่เชียนจะตื่นเต้นขนาดนี้ไปทำไมในฐานะเพื่อน นางย่อมไม่อยากให้เซียวอวี่เชียนแต
ชายาหมอเทวดาตัวแสบ: ดื้อรักท่านอ๋องเทพสงคราม บทที่ 381
"ทูลพระชายา นายท่านไปพำนักที่เรือนชิวเฟิงชั่วคราว อีกสองสามวันก็จะกลับมาแล้ว"เรือนชิวเฟิง ?ไปที่นั่นทำไม"เขาได้รับบาดเจ็บหรือ" กู้ชูหน่วนถามอย่างระแวดระวัง"หามิได้ นายท่านไม่ได้ไปที่เรือนชิวเฟิงมาระยะหนึ่งแล้ว จึงอาจอยากอยู่ที่นั่นสักสองสามวัน ข้าน้อยก็ไม่ทราบแน่ชัด หน้าที่ของข้าน้อยคือปกป้องคุ้มครองพระชายา"กู้ชูหน่วนกึ่งเชื่อกึ่งสงสัย รู้สึกอยู่ตลอดว่าความจริงไม่ได้เป็นเช่นนั้นงานประชุมสวินหลงที่สำนักบัณฑิตหลวงจะจัดผลัดออกไปครั้งแล้วครั้งเล่า กระทั่งผลัดมาจนถึงวันนี้นางเงยหน้าขึ้นไปมองฟ้าเจ็ดวันก่อน นางรับปากเสี่ยวลู่ ลานประมูลเฟิงเซียงไว้แล้วว่าวันนี้จะไปตามเวลาที่นัด แต่หากไปลานประมูลเฟิงเซียง เช่นนั้นก็ไปร่วมงานประชุมสวินหลงไม่ได้ระหว่างที่นางกำลังลังเลว่าจะไปร่วมงานประมูลเฟิงเซียงหรืองานประชุมสวินหลงดี บ่าวรับใช้ก็เข้ามารายงานกะทันหัน"พระชายา ลานประมูลเฟิงเซียงส่งข่าวมาว่า ยกเลิกงานประมูลวันนี้ เลื่อนไปจัดในอีกสิบวันให้หลัง ลานประมูลขอเชิญท่านไปเข้าร่วมในอีกสิบวันข้างหน้า"บังเอิญเพียงนี้เลยรึหรือลานประมูลเฟิงเซียงจะรู้ว่าวันนี้นางอยากไปร่วมงานประชุมสวินหลง
ชายาหมอเทวดาตัวแสบ: ดื้อรักท่านอ๋องเทพสงคราม บทที่ 380
ครั้งนี้ นางใช้โชคเข้าปะทะชีพจรยุทธ ทุกครั้งที่ใกล้จะทะลวงชีพจรยุทธได้สำเร็จ นางจะคว้ายาชำระไขกระดูกจำนวนมากมากินเพื่อเพิ่มพลังงานเช่นเดียวกับครั้งก่อนๆ ทุกครั้งที่นางเพิ่งจะเปิดรอยแยกได้ ก็จะปิดลงทันที กู้ชูหน่วนไม่ยอมแพ้ นางทะลวงครั้งแล้วครั้งเล่าไม่รู้ว่าใช้เวลานานเท่าไหร่ ในที่สุดนางก็เปิดชีพจรยุทธได้สำเร็จ"เฮือก......"เลือดสดอีกคำไหลหยดออกมา คนอื่นทะลวงชีพจรยุทธแล้วจะรู้สึกสบายไปทั้งตัว มีพลังงานเต็มเปี่ยม แต่นางกลับเหมือนหนีความตายมาได้ และเกือบเอาชีวิตนางไปกู้ชูหน่วนคราบเลือดติดมุมปาก แต่นางก็แย้มรอยยิ้มที่ชั่วร้ายออกมานางพยายามใช้โชคหมุนเวียนพลังงานภายในร่างกาย เปลวไฟกลุ่มหนึ่งในตันเถียนของนางกำลังเติบโตอย่างแข็งแกร่ง และร่างกายของนางก็เบาขึ้นกว่าเดิมมากนางมีพลังภายในแล้ว...... แม้ว่าพลังภายในจะอ่อนแอมากก็ตาม......การเปิดชีพจรยุทธบ่งชี้ว่านางสามารถฝึกวิชายุทธได้แล้วกู้ชูหน่วนหายใจออกมายาวและเปิดตำรารวมสูตรปรุงยาอีกครั้งยายกระดับเป็นยาที่ช่วยเพิ่มพลังภายในอย่างรวดเร็วและทะลวงผ่านหนึ่งขั้นได้กู้ชูหน่วนรู้สึกสนใจขึ้นมา"ชิงเฟิง"ชิงเฟิงทำหน้าบูดบึ้ง "พระชาย
ชายาหมอเทวดาตัวแสบ: ดื้อรักท่านอ๋องเทพสงคราม บทที่ 379
บ่าวรับใช้ในจวนอ๋องกำลังช่วยกันดับไฟ ผมของกู้ชูหน่วนถูกระเบิดจนยุ่งเหยิง ราวกับรังไก่ ชิงเฟิงจัดให้นางไปอยู่ในห้องที่ตกแต่งอย่างสวยงามอีกห้องหนึ่งภายในห้อง กู้ชูหน่วนมองกล่องยาชำระไขกระดูกขนาดใหญ่ตรงหน้า ทั้งกังวลและโล่งใจกังวลคือยาชำระไขกระดูกยังห่างไกลจากผลลัพธ์ที่นางต้องการโล่งใจคือในที่สุดก็ทำสำเร็จแล้ว"ชิวเอ๋อร์ ไปเฝ้าหน้าประตู ห้ามให้ใครเข้ามา รวมถึงท่านอ๋องด้วย""คุณหนู ท่านจะทำอะไรอีกแล้วหรือเจ้าคะ?"ชิวเอ๋อร์กลัวจนตัวสั่น ชีวิตของคุณหนูเกือบจะจบสิ้นแล้ว นางคงไม่คิดที่จะปรุงยาอีกแล้วใช่หรือไม่"เจ้ารู้อะไร รีบออกไปเถิด""แต่ว่า......"ก่อนที่ชิวเอ๋อร์จะพูดจบ กู้ชูหน่วนก็ผลักนางออกไป แล้วนั่งขัดสมาธิบนเตียง หยิบยาชำระไขกระดูกในกล่องตรงหน้ามากินหนึ่งเม็ดความร้อนไหลขึ้นมาจากตันเถียน แต่ชีพจรยุทธไม่เปิดออกเสียทีกู้ชูหน่วนกินอีกหลายเม็ด ความร้อนในตันเถียนรุนแรงขึ้นเรื่อยๆ เส้นลมปราณทั้งเจ็ดและแปดเส้นรู้สึกสบาย แต่ชีพจรยุทธยังคงไม่เปิดออกนางขมวดคิ้ว "ใช้สมุนไพรที่คล้ายกันมาทดแทน ผลลัพธ์ก็ยังแตกต่างกันมาก ยาชำระไขกระดูกนี้แย่เกินไป"กู้ชูหน่วนกัดฟัน กลืนยาชำระไขกระ
ชายาหมอเทวดาตัวแสบ: ดื้อรักท่านอ๋องเทพสงคราม บทที่ 378
"พระชายา โปรดอย่าทำให้ข้าน้อยลำบากใจเลย ข้าน้อยก็แค่ทำตามคำสั่งเท่านั้น"เมื่อเห็นว่ากู้ชูหน่วนตั้งใจจะออกไป ชิงเฟิงก็ตกใจและเอ่ยว่า "พระชายา ท่านต้องการไปหายาใช่หรือไม่? หรือว่าท่านจะให้ใบสั่งยาแก่ข้าน้อย แล้วให้ข้าน้อยปหายามาให้""ก็ได้ ยิ่งเร็วยิ่งดี""ขอรับ"ความเร็วของชิงเฟิงและคนอื่นๆ นั้นรวดเร็วมาก แต่หลังจากกลับมา คำตอบของพวกเขาก็เหมือนกับที่ชิวเอ๋อร์พูดไม่มีผิดเพี้ยน"พระชายา ข้าน้อยได้ไปหาหมอหลวงทุกคนในสำนักหมอหลวงแล้ว พวกเขาไม่เคยได้ยินชื่อสมุนไพรในใบสั่งยาของท่านเลย และไม่สามารถหายาเหล่านั้นมาให้ท่านได้"ด้วยความกลัวว่ากู้ชูหน่วนจะโกรธ ชิงเฟิงจึงหยุดชะงักแล้วเอ่ยต่อทันทีว่า "ข้าน้อยได้พาหมอหลวงจากสำนักหมอหลวง รวมถึงหมอที่มีชื่อเสียงในเมืองหลวงมาด้วย พระชายาสามารถสอบถามพวกเขาได้โดยตรงเลย"เมื่อโบกมือ หมอจำนวนมากก็เดินเข้ามาทีละคน และทำความเคารพนาง "คารวะพระชายา ขอพระองค์ทรงพระเจริญ พันปี พันๆ ปี""พอเถอะ ข้าขอถามพวกท่าน พวกท่านไม่เคยได้ยินชื่อซานหลิง ซูเหอเซียง การบูร จริงๆ หรือ?""ทูลพระชายา พวกข้าประกอบอาชีพหมอมาหลายสิบปี บรรพบุรุษของพวกข้าก็เป็นหมอเช่นกัน พวกข้าไ
ชายาหมอเทวดาตัวแสบ: ดื้อรักท่านอ๋องเทพสงคราม บทที่ 377
นิ้วเรียวสวยของกู้ชูหน่วนพลิกดูตำรารวมสูตรปรุงยาที่ขาดวิ่นอย่างต่อเนื่อง นางมองอย่างตั้งใจจนลืมตัว และไม่รู้ว่าตัวเองกลับมาที่จวนหานอ๋องตั้งแต่เมื่อใด"เย่จิ่งหานล่ะ?" กู้ชูหน่วนเงยหน้าขึ้นถามทันทีชิงเฟิงเม้มปาก การต่อสู้ดุเดือดขนาดนั้น พระชายาของเขาไม่รู้จริงๆ หรือว่าแกล้งไม่รู้กันแน่?"นายน้อยแห่งเผ่าเทียนเฝินมาชิงแผนที่ไข่มุกสีเขียว นายท่านต่อสู้กับเขา และยามนี้ยังอยู่ในป่าไผ่ นายท่านให้ข้าพาพระชายากลับจวนก่อน""อย่างนั้นหรือ สามหมื่นล้านตำลึง ล่อตาล่อใจโจรจริง ๆ แผนที่ไข่มุกสีเขียวต้องได้รับการปกป้องอย่างดี อาจจะเป็นทรัพย์สมบัติทั้งหมดของจวนหานอ๋องก็ได้นะ" นายน้อยแห่งเผ่าเทียนเฝินบาดเจ็บไม่ใช่หรือ? เย่จิ่งหานน่าจะรับมือได้เมื่อเห็นกู้ชูหน่วนพูดเรื่องเหล่านี้อย่างจริงจัง คิ้วเข้มของชิงเฟิงก็ขมวดแน่นสิ่งที่นางควรเป็นห่วงไม่ใช่นายท่านหรอกหรือ?"ข้าจะกลับไปศึกษาตำรารวมสูตรปรุงยา บอกบ่าวรับใช้ว่าห้ามใครรบกวนหากไม่มีคำสั่งจากข้า""ขอรับ"ภายในห้อง กู้ชูหน่วนจรดพู่กันเขียนตำรับยาหลายแผ่นอย่างคล่องแคล่ว แล้วส่งให้ชิวเอ๋อร์ "ไปร้านขายยา ซื้อยาตามตำรับที่ข้าให้มา กลับมามากหน่อย"
ชายาหมอเทวดาตัวแสบ: ดื้อรักท่านอ๋องเทพสงคราม บทที่ 376
กู้ชูหน่วนรับจดหมายเชิญ แล้วเกี่ยวคางของนางอย่างเย้าแหย่ "เมื่อมีสาวงามมาเชิญ เราจะกล้าไม่มาได้อย่างไร วางใจได้ งานประมูลเฟิงเซียงสิ้นเดือนนี้ พวกเราจะไปให้ตรงเวลาแน่นอน""เช่นนั้น เสี่ยวลู่จะรอแขกผู้มีเกียรติทั้งสองท่านอยู่ที่งานประมูลเฟิงเซียง"หลังออกจากงานประมูลเฟิงเซียง เย่จิ่งหานก็ยังคงทำหน้าเย็นชาตลอดเวลาระหว่างทางกลับ พวกเขานั่งรถม้าประจำตัวของเย่จิ่งหาน กู้ชูหน่วนไม่รู้ว่ารถม้าทำจากวัสดุอะไร ภายนอกดูธรรมดา แต่ภายในกลับมีพื้นที่กว้างขวางมาก สามารถดื่มชา เล่นหมากรุก หรือนอนพักผ่อนได้ อีกทั้งยังป้องกันลูกธนูพิษและอาวุธทุกชนิดได้ เมื่อสัมผัสกับรถม้า จะมีเพียงเสียงโลหะกระทบกันเท่านั้นตลอดทาง เสียงการต่อสู้ดังขึ้นเป็นระยะๆ ไม่ขาดสาย พร้อมกับเสียงร้องคร่ำครวญด้วยความเจ็บปวดพื้นดินสั่นสะเทือนเป็นครั้งคราว ไม่รู้ว่าข้างนอกต่อสู้กันดุเดือดเพียงใดกู้ชูหน่วนรู้ว่าคนเหล่านี้ส่วนใหญ่มาเพื่อแย่งชิงแผนที่ไข่มุกสีเขียวของเย่จิ่งหานแต่เมื่อมองไปที่เย่จิ่งหาน เขานั่งจิบชาอ่านหนังสืออย่างสง่างามริมหน้าต่างรถม้า ราวกับไม่รับรู้ถึงการต่อสู้ภายนอกกู้ชูหน่วนเปิดม่านรถม้าดู ข้างนอกมีแต่แ
ชายาหมอเทวดาตัวแสบ: ดื้อรักท่านอ๋องเทพสงคราม บทที่ 375
อี้เฉินเฟยพิจารณาความหมายในคำพูดของกู้ชูหน่วนอย่างถี่ถ้วนครู่หนึ่งเขาก็เข้าใจกระจ่างแจ้ง ยิ้มอย่างอ่อนโยน "สุภาพบุรุษไม่แย่งชิงสิ่งที่ผู้อื่นชื่นชอบ ในเมื่อแขกชั้นล่างชื่นชอบแผนที่ไข่มุกสีเขียวขนาดนี้ ข้าก็จะไม่แย่งแล้ว"กู้ชูหน่วนลูบปลายคาง คำพูดนี้ฟังดูคุ้นหูเหลือเกิน?แต่อี้เฉินเฟยก็มีสมองขึ้นมาบ้างแล้วสามพันล้าน......จุ จุ จุทรัพย์สมบัติของเย่จิ่งหานถูกสูบไปหมดแล้วใช่หรือไม่"สามพันล้านครั้งที่หนึ่ง สามพันล้านครั้งที่สอง สามพันล้านครั้งที่สาม ขอแสดงความยินดีกับแขกผู้มีเกียรติหมายเลขยี่สิบเก้า ได้รับแผนที่ไข่มุกสีเขียวไปครอง"ทุกคนต่างมองเย่จิ่งหานด้วยความอิจฉาในหมู่พวกเขาบางคนเคยคิดที่จะแย่งชิง แต่ฝ่ายตรงข้ามคือเทพสงครามแห่งแคว้นเย่ พวกเขาจะแย่งชิงได้อย่างไร?เด็กรับใช้ของอี้เฉินเฟยเสียดายแล้วเสียดายอีกสามพันล้านสูงเกินไป......น่าเสียดายที่อาจารย์อี้เตรียมการมานาน สุดท้ายก็ยังพลาดการประมูลเจ๋ออ๋องขมขื่นในใจ เดินออกงานประมูลอย่างอ้างว้างหางตาของซ่างกวานฉู่ฉายแววเย็นเยือก มุมปากยกขึ้นเป็นรอยยิ้มเย้ายวนคนของเผ่าเทียนเฝินเอ่ยเสียงทุ้มต่ำ "ดำเนินการตามแผนเดิม ต้อง
ชายาหมอเทวดาตัวแสบ: ดื้อรักท่านอ๋องเทพสงคราม บทที่ 374
"อะไรนะ เขาคือเทพสงคราม"ทุกคนต่างถอยหลังด้วยความหวาดกลัว พยายามรักษาระยะห่าง เพราะกลัวว่าเย่จิ่งหานจะลงมือกับพวกเขาหากเป็นคนอื่นที่เสนอราคานี้ พวกเขาคงจะประหลาดใจมาก แต่หากเป็นเทพสงครามที่เสนอราคา ก็ไม่มีอะไรน่าแปลกใจเพราะเทพสงครามคือบุคคลสำคัญของแคว้นเย่ ทั้งศักยภาพ ความมั่งคั่ง และอิทธิพลของเขายิ่งใหญ่กว่าฮ่องเต้เสียอีกเด็กรับใช้ของอี้เฉินเฟยเอ่ยว่า "อาจารย์อี้ เราจะเพิ่มราคาอีกหรือไม่?"อี้เฉินเฟยเงียบไป ราวกับกำลังชั่งน้ำหนักมูลค่าอยู่ครู่หนึ่ง เขาจึงยกป้ายขึ้น "หนึ่งพันเจ็ดร้อยล้าน"อะไรนะ......คนในห้องหมายเลขเจ็ดเป็นใครกัน?เพิ่มราคาครั้งละสองร้อยล้านเงินในสายตาพวกเขาเป็นเพียงตัวเลขหรืออย่างไร?เจ๋ออ๋องโยนป้ายทิ้งอย่างหมดแรงจะประมูลไปทำไม ประมูลไปก็เปล่าประโยชน์เขาไม่สามารถประมูลได้แม้แต่เศษเสี้ยวของพวกเขาในชั่วพริบตา เจ๋ออ๋องรู้สึกว่าตนแตกต่างจากพวกเขาอย่างมาก"สองพันล้าน" เย่จิ่งหานเอ่ยชิงเฟิงเหงื่อออกที่ฝ่ามือแม้นายท่านจะมีทรัพย์สมบัติจำนวนมาก แต่การสูญเสียสองพันล้านในคราวเดียวก็ต้องทำให้บาดเจ็บสาหัสอย่างแน่นอนซ่างกวานฉู่หน้าตายไร้อารมณ์ มองไม่ออ
