แชร์

บทที่ 31

ผู้เขียน: เย่ชิงขวง
last update ปรับปรุงล่าสุด: 2024-11-26 14:56:25
“สามหาว เจ้ามันหญิงไร้ยางอาย...”

เสียงตวาดดังลั่น แม้แต่สัตว์ร้ายยังวิ่งเตลิด เสียงเดือดดาลของเย่จิ่งหานดังสะท้อนไปทั่วเรือนชิวเฟิงกว้างใหญ่

กู้ชูหน่วนเกาหู รีบลุกพรวดขึ้น อยากจะหลบหนีแต่ถูกเย่จิ่งหานกอดขาไว้แน่น

“คิดจะหนีหรือ ไม่มีทางหรอก”

กู้ชูหน่วนดีดดิ้นแต่ก็สะบัดมือเขาไม่หลุด ใบหน้าง้ำงอน้ำตาไหลอย่างห้ามไม่อยู่ “พี่ชาย หากไม่ใช่เพราะเจ้าสร้างค่ายกลในค่ายกลอีกที ข้าคงไม่ติดกับดัก แล้วก็คงไม่ล้มทับเจ้า ไม่ลูบคลำเจ้าแบบนี้ ข้าขอโทษก็ยังไม่พออีกหรือ”

“ยังมีหน้ามาพูดอีก”

“ก็ได้ๆ ข้าไม่พูดแล้วก็ได้ หากเจ้าคิดว่าตัวเองเสียหาย ถ้าอย่างนั้นเจ้าก็ล้มทับข้าคืน แล้วก็ลูบคลำคืน”

"……"

ฟรึ่บ ฟรึ่บ ฟรึ่บ...

อุณหภูมิด้านล่างหน้าลดลงฉับพลัน หวานจนกู้ชูหน่วนสั่นไปทั้งตัว เมื่อเห็นเขาโกรธจัดจนแทบกินคน นางก็หวาดหวั่นอย่างห้ามไม่ได้

คนที่ปรากฏตัวอยู่ในพื้นที่ต้องห้ามของเรือนชิวเฟิงได้ แถมยังโดนยาพิษ สองขาพิการ...หรือว่า...เขาจะเป็นเทพสงครมหานอ๋อง

กู้ชูหน่วนหัวใจเต้นตึกตัก

ดูท่าแล้วเธอคงเจอขาใหญ่เข้าแล้วจริงๆ

“คือว่า... ตอนนี้เจ้ากำลังอยู่ในช่วงสำคัญของการล้างพิษ ห้ามโมโหเด็ดขาด ไม่อย่างนั้
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

บทที่เกี่ยวข้อง

  • ชายาหมอเทวดาตัวแสบ: ดื้อรักท่านอ๋องเทพสงคราม   บทที่ 32

    เลือดลมตีกลับ พิษแล่นเข้าสู่หัวใจ หากไม่ช่วยชีวิต เขานั้นตายแน่นอนอย่างไม่ต้องสงสัย"ไม่รู้ว่าชาติที่แล้วทำเวรทำกรรมอะไรไว้ ชาตินี้ถึงได้เจอเจ้าอยู่เรื่อย ช่างเถอะ เห็นแก่ที่แทะโลมเจ้าไป จะช่วยชีวิตเจ้าอีกสักครั้งก็ได้"กู้ชูหน่วนว่าพลางคุกเข่าลง จับชีพจรของเขา เพียงสัมผัสชีพจร สีหน้าของเธอก็เปลี่ยนไปอย่างชัดเจนโดนพิษถึงสองชนิดเลยหรือ แถมยังเป็นพิษที่ร้ายแรงและโหดเหี้ยมที่สุดในโลกอีกต่างหากชนิดแรกคือพิษเหมันต์ พิษเหมันต์นี้คงจะติดตัวมาตั้งแต่ตอนที่เขาอยู่ในท้องแม่ หลังจากคลอดออกมา ทุกวันที่สิบหน้าของเดือนเขาถึงต้องทรมานกับความเจ็บปวดที่คนทั่วไปไม่อาจต้านทานได้เมื่อพิษเหมันต์ออกฤทธิ์ เลือดที่ส่งไปยังอวัยวะภายในทั้งห้าและทวารทั้งหกจะแข็งตัวเป็นน้ำแข็ง ทำในเขาหนาวเหน็บเหมือนตายทั้งเป็น แต่กลับตายไม่ได้อีกชนิดหนึ่งคือพิษมารทลโลหิต พิษนี้ร้ายแรงถึงชีวิต เมื่อออกฤทธิ์จะทะลวงเข้าไปถึงกระดูก ร่างทั้งร่างเหมือนถูกมดนับหมื่นรุมตอมกัด ประหนึ่งมีดนับพันทิ่มแทงเขาหมายจะใช้พิษเหมันต์และหมื่นบุปผายับยั้งพิษมารทลโลหิต เพื่อรักษาชีวิตของตัวเองไว้ทว่าพิษทั้งสองชนิดนี้ไม่ถูกกัน ความเจ็บปวดท

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-26
  • ชายาหมอเทวดาตัวแสบ: ดื้อรักท่านอ๋องเทพสงคราม   บทที่ 33

    นางเป็นห่วงตัวเองเสียที่ไหน นางเป็นห่วงคุณหนูต่างหากถึงได้เสี่ยงหนีออกจากมาจากจวน ออกตามหาคุณหนู บอกเรื่องราวที่เกิดขึ้นในจวน "เรือถึงฝั่งแล้วค่อยเทียบท่า ทหารบุกมาค่อยรับมือ หากน้ำหลากย่อมมีดินสูบ" แม้ปากของกู้ชูหน่วนจะพูดว่าไม่ใส่ใจ แต่ในแววตานั้นมีความกระวนกระวายแฝงอยู่ตามที่เธอคาดการณ์ไว้ เซี่ยอวี่น่าจะตายอย่างเร็วคงเป็นตอนบ่ายวันนี้ แต่ทำไมถึงได้ตายตั้งแต่เมื่อคืนวานแล้ว ในจวนมีคงมีคนอยากกำจัดมือเท้าของอี๋เหนียงห้าไปให้พ้นเสียทีโชดคีที่ชิวเอ๋อร์เป็นห่วงเธอ แล้วหนีออกมาก่อน ไม่อย่างนั้นเธอคงไม่คิดถึงผลที่ตามมาใกล้ถึงเวลาเข้าเรียนแล้ว นักเรียนสี่ห้าคนจับกลุ่มกันเดินเข้ามาในสำนักบัณฑิต กู้ชูหน่วนเอ่ยเสียงเรียบ "วันนี้เจ้าอยู่ที่สำนักบัณฑิตหลวงนี่แหละ ไม่ต้องไปไหนทั้งนั้น"ชิวเอ๋อร์ร้องได้สะอื้นตอนกลางวันพวกนางยังพอซ่อนตัวอยู่ที่นี่ได้ แต่ประเด็นคือตอนกลางคืนเล่า?ชิวเอ๋อร์ไม่คิดจะถามต่อแล้ว กู้ชูหน่วนก็เดินเข้าไปเข้าไปยังชั้ยในสำนักบัณฑิตแบ่งเป็นขั้นในกับชั้นนอก บ่าวรับใช้อย่างพวกนางต้องรออยู่ชั้นนอกเท่านั้นตลอดทางที่กู้ชูหน่วนเดินผ่าน ทุกคนต่างมองนางด้วยสายตาแปลกประหลา

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-26
  • ชายาหมอเทวดาตัวแสบ: ดื้อรักท่านอ๋องเทพสงคราม   บทที่ 34

    องค์หญิงตังตังเดินเข้ามาอย่างโดดเด่นดั่งเดือนท่ามกลางหมู่ดาว ตามหลังมามีทั้งกู้ชูหลันและกู้ชูอวิ๋นนางเอ่ยเหน็บแนม "ใครบางคนไม่ประมาณตน คิดว่าตัวเองจะชนะ ไม่ดูสภาพตัวเองเลย""เอ๊ะ นั่นมิใช่หลานสาวข้าหรอกหรือ อรุณสวัสดิ์ เจ้าก็มาลงเดิมพันว่าน้าสะใภ้จะชนะใช่หรือไม่""น้าสะใภ้อะไรเล่า เจ้ามีสิทธิอะไรมาเป็นน้าสะใภ้ข้า""แปลกนัก หรือว่าเทพสงครามมิใช่เสด็จน้าของเจ้า? เช่นนั้นก็ได้ ในเมื่อเทพสงครามไม่คู่ควรจะเป็นเสด็จน้าของเจ้า ก็คิดเสียว่าข้าไม่เคยพูด"องค์หญิงตังตังเลือดขึ้นหน้า "ข้าด่าเจ้า เกี่ยวอะไรกับเสด็จน้าของข้า?""ข้าเป็นคู่หมั้นของเขา ก็เหมือนคนๆ เดียวกัน หากข้าไม่คู่ควร เช่นนั้นแล้วเขาจะคู่ควรได้อย่างไร? เจ้าวางใจเถิด หากข้าได้พบเขา ข้าจะบอกเขาตามความจริง บอกว่าองค์หญิงตังตังพูดต่อหน้าทุกคนว่าเขาไม่คู่ควรจะเป็นเสด็จน้าของเจ้า"องค์หญิงตังตังแทบกระอักเลือด เหตุใดถึงไม่มีใครบอกเลยว่ากู้ชูหน่วนปากร้ายปานนี้?เมื่อวานถูกฉีกหน้ากลางที่สาธารณะ นางก็แทบทนไม่ไหวแล้ว ตอนนี้ยังมาดูแคลนนางต่อหน้าผู้คนอีก หากนางอดทนได้ อย่ามาเรียกนางว่าองค์หญิงตังตังเลยขณะที่กำลังระเบิดอารมณ์กลับเห็น

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-26
  • ชายาหมอเทวดาตัวแสบ: ดื้อรักท่านอ๋องเทพสงคราม   บทที่ 35

    "แต่ว่า...""ข้าว่าที่คุณหนูห้าพูดก็มีเหตุผล เดิมพันครานี้ ข้าต้องชนะแน่นอน มีอะไรต้องกลัวกัน"นางว่าพลางลงนามด้วยพู่กันกู้ชูหลันกลัวว่ากู้ชูหน่วนจะเปลี่ยนใจ จึงรีบเร่งให้นางลงนามเช่นกัน กู้ชูหน่วนจ้องพู่กันที่นางยื่นให้อยู่นาน สุดท้ายจึงเลือกประทับรอยนิ้วมือแทนทุกคนพากันหัวเราะ"แม้แต่ชื่อตัวเองนางยังเขียนไม่เป็น ยังคิดจะเข้ารอบชิงอีก ฝันกลางวันชัดๆ""นี่ หากต้องตกอยู่ในกำมือองค์หญิงตังตัง สู้ตายไปเสียยังจะดีกว่า จะได้ไม่ต้องทรมาน"หลิ่วเยว่และพรรคพวกเตือนนางก็แล้วก็ไม่สำเร็จ ทำได้เพียงร้อนใจ แถมไม่รู้เพราะเหตุใดพี่ใหญ่เซียวอวี่เชียนดันมาสายอีกทุกคนต่างคิดว่ากู้ชูหน่วนแพ้แน่นอน มีเพียวกู้ชูอวิ๋นเท่านั้นที่นึกคลางแคลงใจนางเองก็ไม่ได้คิดจะห้ามองค์หญิงตังตังจริงๆ หรอก ก็แค่ทำพอเป็นพิธีองค์หญิงตังตังยิ้มลำพองใจ "หากเจ้าแพ้ละก็ ข้าจะตบหน้าเจ้าหน้าประตูสำนักบัณฑิตหลวงห้าร้อยครั้ง ข้าจะขังเจ้าในสังเวียนชนสัตว์ ให้เจ้าดวลกับสัตว์ป่า แล้วข้าก็จะ...""องค์หญิง รอท่านชนะก่อนแล้วค่อยพูดเรื่องพวกนั้นดีกว่า? หากท่านแพ้ขึ้นมา เดี๋ยวจะหน้าแตกเอา""ข้าจะแพ้ได้อย่างไร""เด็กดี เรียกน้

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-26
  • ชายาหมอเทวดาตัวแสบ: ดื้อรักท่านอ๋องเทพสงคราม   บทที่ 36

    พวกหลิ่วเยว่เดินวนไปมาอย่างร้อนใจ "ลูกพี่ ท่านพนันด้วยมือและเท้าทั้งคู่เลยนะ พวกเราจะไม่เดิมพันได้อย่างไร""สองแสนตำลึงเชียวนะ เหตุใดไม่เดิมพัน?""นางเป็นแค่ลูกสาวอนุ จะมีเงินสองแสนตำลึงได้อย่างไร? ชนะแล้ว ก็ไม่ได้เงินอยู่ดี ถ้าแพ้แล้ว แต่ท่านถูกตัดมือตัดเท้าเลยนะ"กู้ชูหน่วนยกยิ้มก่อนจะเอ่ยในทันใด "น้องหา หลิ่วเยว่พูดมีเหตุผล หากเจ้าไม่มีเงินสองแสนขึ้นมา เช่นนั้นหากข้า...ชนะ ก็ไม่ได้เงินน่ะสิ? ข้าว่าเดิมพันครั้งนี้ถือว่าไม่เกิดขึ้นก็แล้วกัน"เมื่อครู่กู้ชูหลันยังสงสัยว่านางมีกลโกง แต่เห็นนางถอยเช่นนี้ จึงคิดว่าอีกฝ่ายกลัว รู้สึกมั่นใจอย่างบอกไม่ถูกนางล้วงตราประทับออกมาจากอกแล้ววางบนโต๊ะ "นี่คือสิ่งที่ท่านตามอบให้ข้า ด้วยตราประทับนี้ เจ้าจะครอบครองร้านค้าทั้งหมกหลายสิบแก่ง คงพอสองแสนตำลึงแล้วกระมัง?"กู้ชูหน่วนยิ้มร้ายประโยคนี้แหละที่รออยู่"ได้ เช่นนั้นก็ลงชื่อเป็นหลักฐาน"กู้ชูหน่วนและกู้ชูหลันลงนามในสัญญา ทุกคนต่างตกตะลึง"แม่เจ้า ที่ข้าเห็นคืออะไร... กู้ชูหลันมิใช่ลูกสาวอนุหรอกหรือ? เหตุใดนางถึงได้มีเงินเยอะขนาดนั้น""เหมือนท่านตาของนางจะเป็นเศรษฐีอันดับหนึ่งของเมืองค้

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-26
  • ชายาหมอเทวดาตัวแสบ: ดื้อรักท่านอ๋องเทพสงคราม   บทที่ 37

    วิชานี้มีอาจารย์มาหลายคน ผู้สอนคืออาจารย์สวี พอได้ยินเสียงบ่นของเขา กู้ชูหน่วนก็อ้าปากหาววอด ฟุบลงกับโต๊ะแล้วผล็อยหลับไป"ปึง..."ทันใดนั้นก็มีคนตบโต๊ะของเธออย่างแรงจนเธอสะดุ้งตื่น"ใครกันไร้คุณธรรมเสียจริง ตบโต๊ะข้าได้อย่างไร?" กู้ชูหน่วนยกหมัดสวน"พัวะ..."หมัดนั้นต่อยเข้าที่เบ้าตาขวาของอาจารย์สวี เจ็บจนเขาร้องโอดโอย ดวงตาบวมช้ำคล้ำเขียว"กู้ชูหน่วน สามหาวนัก กล้าต่อยแม้แต่อาจารย์ ข้า...ข้าจะทูลฝ่าบาท ให้ฝ่าบาทลงโทษเจ้า""โธ่ ที่แท้ก็อาจารย์สวีนี่เอง ท่านสอนหนังสืออยู่ดีๆ แล้วมาตบโต๊ะข้าทำไมกันเล่า เขากำลังฟันเห็นโจรป่า คิดว่าโจรป่าจะทำมิดีมิร้ายข้า ข้าถึงได้คิดว่าท่านเป็นโจรป่าอย่างไรเล่า?"อาจารย์สวีโมโหจนหายใจหอบ "หลับให้ห้องเรียน ยังจะมาเถียงอีก""เมื่อวานท่านรับปากเองแล้วนี่ ว่าอนุญาตให้ข้าหลับในคาบเรียนได้? หากท่านจะกราบทูลฝ่าบาท ข้าก็ไม่ติดใจ เอาเป็นว่าเมื่อวานท่านอนุญาตให้ข้าหลับเพื่อให้ข้าท่องกลอนซูหลีประโยคสุดท้าย คนได้ยินทั้งห้อง ท่านหนีไม่พ้นหรอก"อาจารย์ทุกคนหันไปทางอาจารย์สวี อาจารย์สวีตั้งรับไม่ไหว ทำได้เพียงตวาดลั่น "เกินกำลังที่ข้าจะสั่งสอน เกินกำลังที่ข้าจ

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-26
  • ชายาหมอเทวดาตัวแสบ: ดื้อรักท่านอ๋องเทพสงคราม   บทที่ 38

    "ใช่แล้ว""อาจารย์ เช่นนั้นพวกเราจะเลือกอย่างไร?"ทุกคนเตรียมตัวพร้อม อยากให้ข่าวดีเกิดขึ้นกับตัวเอง"ตีกลองส่งดอกไม้ พวกเราส่งต่อดอกไม้ทีละคน หากเสียงกลองหยุดแล้วดอกไม่อยู่ที่ใคร คนนั้นก็จะได้เข้ารอบชิงชนะเลิศ""นี่มันวัดดวงชัดๆ"พวกหลิ่วเยว่และเซียวอวี่เชียนต่างให้ความสนใจ"พี่ใหญ่ หากดอกไม่ส่งมาถึงพวกเราได้ พวกเราก็จะดังข้ามคืนเชียวนะ""เซียวอวี่เชียนเองก็ยิ้มหากได้ตำแหน่งคนที่สีมา ไม่แน่ว่าวันหน้าท่านพ่อจะไม่ด่าไม่ทุบตีเขาอีกไม่สิ...คนที่ต้องการตำแหน่งนี้มากที่สุดน่าจะเป็นกู้ชูหน่วนหากนางแพ้ เช่นนั้นแล้ว...สิ่งที่นางสูญเสียอาจจะเป็นชีวิตเซียวอวี่เชียนตัดสินใจแล้ว ไม่ว่าอย่างไรก็จะแย่งชิงดอกไม้นั้นมาให้นางให้ได้ตีกลองส่งดอกไม้ได้เริ่มต้นขึ้น ฝ่ามือเรียวขาวของซ่างกวานฉู่หนิบดอกไม้สีแดงสดขึ้นมา เผนยิ้มสง่างาม "ส่งต่อตามลำดับ ไม่ว่าก็ห้ามเก็บดอกไม้ไว้กับตัว ไม่อยากนั้นจะถูกตัดสิทธิ์"ว่าจบเขาก็ส่งสัญญาณเมือน กู้ชูอวิ๋นรับต่อ ใบหน้างดงามสมบูรณ์แบบนั้นแดงระเรื่อด้วยขณะเดียวกัน คนด้านล่งก็เริ่มตีกลอง เสียงกลองตึงตัง กู้ชูอวิ๋นเสียดายแต่ก็จำใจส่งต่อกู้ชูหลันกับองค์ห

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-26
  • ชายาหมอเทวดาตัวแสบ: ดื้อรักท่านอ๋องเทพสงคราม   บทที่ 39

    ทั้งห้องมีเพียงองค์หญิงตังตังและกู้ชูหลันที่ใบหน้าเหยเก เดิมที่การพนัยครั้งนี้พวกนางต้องชนะแน่นอน แต่ยามนี้กู้ชูหน่วนกลับโชคหล่นทับดอกไม้แดงอยู่ในมือนาง เช่นนั้นก็แปลว่านางคือคนที่ได้เข้ารอบชิงชนะเลิศเซียวอวี่เชียนตกใจอยู่ครู่หนึ่ง แต่กระนั้นก็ไม่อาจปกปิดความดีใจได้"ยัย...ยัยขี้เหร่ เสียงกลองหยุดแล้ว เจ้าชนะแล้ว"กู้ชูหน่วนก็เองก็คิดไม่ถึงเลยว่าวันนี้โชคจะหล่นทับเธอ เธอยังคิดอยู่เลยว่าการจะเข้ารอบชิงชนะเลิศให้ได้ คงต้องใช้เวลาสักหน่อยนอกจากอาจารย์ซ่างกวานแล้ว อาจารย์ทุกคนต่างมุมปากกระตุกหงึกยกตำแหน่งนี้ให้นาง เท่ากับดูหมิ่นทุกสรรพสิ่ง นางเป็นแค่คนไม่เอาถ่ายคนหนึ่ง จะสู้ยอดฝีมือจากแคว้นจ้าว แคว้นหวา หรือแคว้นฉู่"กู้ชูหน่วน คุณหนูสามตระกูลกู้ เข้ารอบชิงชนะเลิศโดยมิต้องผ่านการทดสอบ" ตาเฒ่าสวีพูดอย่างไม่เต็มใจองค์หญิงตังตังลุกพรวดขึ้นมาคนแรก "อาจารย์ เช่นนี้ไม่ยุติธรรม หากไม่ใช่เพราะเซียวอวี่เชียนยื้อดอกไม้เอาไว้นานขนาดนั้น เสียงกลองคงไม่หยุดที่กู้ชูหน่วนพอดี"กู้ชูหลันพยักหน้า "องค์หญิงพูกถูกต้องเจ้าค่ะ เซียวอวี่เชียนโกง ครั้งนี้ไม่นับ"หากกู้ชูหน่วนชนะ สองแสนตำลึงของนางก

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-26

บทล่าสุด

  • ชายาหมอเทวดาตัวแสบ: ดื้อรักท่านอ๋องเทพสงคราม   บทที่ 140

    ชายแคระปากบอกว่าได้ แต่ดาบในมือกลับฟาดแรงขึ้นทุกที ร้องเสียงดังลั่นด้วยน้ำเสียงหยาบกร้าน“หนุ่มน้อย นางผู้นี้มีความสัมพันธ์อะไรกับเจ้าถึงได้ปกป้องนางด้วยชีวิตเช่นนี้?”เด็กหนุ่มไม่ตอบ เพียงแต่ตั้งสมาธิรับมือการต่อสู้แต่หญิงวัยกลางคนกลับหัวเราะคิกคักตอบว่า “เขาเป็นของข้า จะมีความเกี่ยวข้องอะไรกับยัยขี้เหร่เล่า มากสุดก็แค่อยากได้กระดิ่งภินวิญญาณเท่านั้น”“ของที่พวกข้าเจ็ดปีศาจแห่งเขาอินซานต้องการ เจ้าก็กล้าแย่ง? กล้ามากเลยนะ”"ปัง..."ดาบโจมตีไม่โดนเด็กหนุ่ม แต่กลับผ่ากำแพงดินหลังเด็กหนุ่มออกเป็นสองท่อน กำแพงดินที่แข็งแกร่งพังทลายลงจนเสียงดังกึกก้อง“เจ้าห้า หลังจากวันนี้ไป เขาอาจเป็นคนของพวกเราเจ็ดปีศาจแห่งเขาอินซาน เจ้าลงมือเบาหน่อย อย่าทำร้ายเขาจนพิการ”“รู้แล้ว รำคาญเสียจริง”กู้ชูหน่วนยืนอยู่ข้างๆ มองการต่อสู้ในสนามด้วยท่าทีผ่อนคลายชายแคระมีกำลังมาก มีพลังภายในแก่กล้า และลงมือด้วยกำลังอันป่าเถื่อน ส่วนเด็กหนุ่มกลับมีดวงตาเย็นชาและสงบนิ่ง มือเล็กยกขึ้นเบาๆ เสียงพิณกระทบกับดาบ ทุกครั้งที่พุ่งชนกัน ดาบราวกับวัวตกลงไปในทะเลโคลน อ่อนปวกเปียก ไม่ว่าจะฟาดอย่างไรก็ไม่โดนเด็กหนุ่

  • ชายาหมอเทวดาตัวแสบ: ดื้อรักท่านอ๋องเทพสงคราม   บทที่ 139

    กู้ชูหน่วนและเด็กหนุ่มชุดดำถูกกลุ่มคนล้อมไว้ พูดให้ถูกคือ กู้ชูหน่วนถูกพวกเขาล้อมไว้ แต่เนื่องจากเด็กหนุ่มยืนอยู่ข้างๆ นางจึงติดร่างแหไปด้วย พวกที่ล้อมพวกเขามีถึงหลายสิบคน ทุกคนสวมชุดดำปิดบังใบหน้า ถือเคียว และมีสายตาที่ไม่เป็นมิตรหัวหน้าคือชายแคระตัวเตี้ยกับหญิงวัยกลางคนผู้เย้ายวนหญิงวัยกลางคนผู้เย้ายวนส่งสายตามองเด็กหนุ่มอย่างเร้าร้อน "โอ้ หนุ่มน้อย แค่มองรูปร่างของเจ้า ข้าก็น้ำลายไหลแล้ว อยากจะให้เจ้าถอดหน้ากากออก แล้วให้ข้าได้ดูแลเจ้าดีหรือไม่""เจ็ดปีศาจแห่งเขาอินซาน" เด็กหนุ่มค่อยๆ เอ่ย"เจ้าตาดีไม่เบา พวกเราหลบซ่อนอยู่ในเขาอินซานมานานหลายปี ไม่คิดว่าจะมีใครจำพวกเราได้""แล้วอีกสองคนล่ะ""แค่พวกเจ้าสองคน ไม่จำเป็นต้องใช้พวกเราทั้งสี่คนหรอก" ชายแคระแบกดาบใหญ่ ดาบนั้นสูงกว่าตัวเขา ทำให้ดูไม่สมส่วนเขาเสียงดัง หน้าตาอัปลักษ์ ตาโปน ราวกับเป็นดวงตาของปลาตาย แต่ร่างกายของเขากลับเต็มไปด้วยพลังอำนาจที่น่าสะพรึงกลัวกู้ชูหน่วนพยายามค้นหาความทรงจำในสมองของนาง นางพอจะจำได้เลือนลางเจ็ดปีศาจแห่งเขาอินซานมีเจ็ดคน แต่ละคนวิทยายุทธเก่งกาจและโหดเหี้ยมมาก พวกเขาฆ่าคนเป็นว่าเล่น เมื่อหล

  • ชายาหมอเทวดาตัวแสบ: ดื้อรักท่านอ๋องเทพสงคราม   บทที่ 138

    กู้ชูหน่วนเดินมาหยุดอยู่หน้าร้านตีเหล็กกลางเมืองหลวง ริมฝีปากยกขึ้นยิ้มอย่างเกียจคร้านราวกับกำลังพูดกับตนเอง“คืนนี้มืดมิดเงียบสงบ ไม่มีใครอยู่รอบข้าง ใต้เท้าจะไม่ออกมา หรือว่าจะให้ข้าพากลับบ้านไปต้มหม้อไฟดี?”ในความมืดมิด ปรากฏเด็กหนุ่มสวมหน้ากากดำถือพิณเดินออกมาอย่างช้าๆ ร่างกายเปล่งประกายด้วยความเย็นชาเด็กหนุ่มวัยยังน้อย รูปร่างสูงโปร่งสมส่วน โดยเฉพาะชุดรัดรูปที่สวมใส่ ทำให้เห็นรูปร่างที่สมบูรณ์แบบของเขาอย่างชัดเจนหลังของเขาแบกพิณสีดำสนิท ดูสะดุดตาเป็นอย่างยิ่งท่ามกลางค่ำคืนอันมืดมืดออกมาเพื่อลอบสังหาร แล้วยังแบกพิณมาด้วย คนผู้นี้ช่างมีรสนิยมจริงๆกู้ชูหน่วนพิจารณาเขาอย่างละเอียด รู้สึกว่าดูคุ้นตานางกะพริบตาปริบๆ ยิ้มเอ่ยว่า “หนุ่มน้อย รูปร่างดีจริงๆ ไม่รู้ว่าหน้าตาจะหล่อเหลาแค่ไหน หากว่าหล่อจริง ข้าอาจจะยอมให้จีบก็ได้นะ”เด็กหนุ่มหน้าตายเอ่ยเพียงประโยคเดียวว่า “ข้าต้องการเพียงกระดิ่งภินวิญญาณ”“เช่นนั้นเจ้าบอกข้าทีว่า เจ้าต้องการกระดิ่งภินวิญญาณไปทำไม หรือจะตอบว่ากระดิ่งภินวิญญาณนี้มีอะไรซ่อนอยู่ก็ได้นะ หากคำตอบของเจ้าทำให้ข้าพอใจ ข้าจะมอบมันให้เจ้า”“ข้าต้องการเพียงแ

  • ชายาหมอเทวดาตัวแสบ: ดื้อรักท่านอ๋องเทพสงคราม   บทที่ 137

    "ติ๊ง ติ๊ง ติ๊ง..."อาวุธลับฝังเข้าไปในผนัง ลึกเข้าไปในเนื้อไม้สามส่วน เซียวอวี่เชียนสะดุ้งจนคอหดอาวุธลับนี้ หากโดนคนเข้าล่ะก็ คงทะลุร่างแน่นอน"ใคร? ใครลอบโจมตี?" เซียวอวี่เชียนตะโกนลั่นสำนักบัณฑิตหลวงมียอดีมือคอยปกป้องจำนวนมากเช่นนี้ ยังมีคนแอบเข้ามาฆ่าคนได้อีกหรือ? ช่างจองหองเกินไปแล้วกู้ชูหน่วนขมวดคิ้ว กำกระดิ่งภินวิญญาณในมือแน่นโดยไม่รู้ตัวนางแสร้งทำเป็นผ่อนคลายและยิ้มเอ่ยว่า "ก็แค่พวกโจรขโมยชั้นต่ำ พวกเขาคงเห็นว่าข้าชนะการเดิมพันมามาก เลยเกิดความโลภน่ะ"เซียวอวี่เชียนแม้จะเจ้าสำราญไปบ้าง แต่เขาก็ไม่ได้โง่อาวุธลับสามสิบแปดเล่มนั้นมาพร้อมกับกระบวนท่าสังหาร ผู้มาเยือนไม่ได้คิดจะปล่อยให้ยัยขี้เหร่มีชีวิตอยู่และที่นี่คือสำนักบัณฑิตหลวงแม้ว่าโดยทั่วไปแล้วที่นี่จะดูไม่มีอะไรพิเศษ แต่ทุกคนก็รู้ดีว่า รอบๆ สำนักบัณฑิตหลวงมียอดฝีมือซ่อนตัวอยู่จำนวนมากเมื่อใดก็ตามที่มีคนคุกคามชีวิตนักเรียน เหล่าองครักษ์ลับก็จะออกมาปกป้องทันที"ยัยขี้เหร่ พวกโจรขโมยทั่วไปไม่มีวิทยายุทธตัวเบาที่เก่งกาจเพียงนี้หรอก ข้าว่าพวกเขาต้องการเอาชีวิตเจ้านะ""เอาชีวิตอะไรเล่า ข้าไม่ได้ล่วงเกินใครซัก

  • ชายาหมอเทวดาตัวแสบ: ดื้อรักท่านอ๋องเทพสงคราม   บทที่ 136

    ทุกคนต่างถือว่ากระดิ่งภินวิญญาณเป็นสิ่งล้ำค่า ไม่มีใครคิดจะทุบมัน แต่กู้ชูหน่วนกลับคิดนอกกรอบทุบไปหนึ่งทียังไม่แตกกู้ชูหน่วนจึงทุบซ้ำไปซ้ำมาหลายหน แต่ก็ยังไม่แตกจนสุดท้ายนางก็เหนื่อยหอบ"กระดิ่งอะไรเนี่ย แข็งมาก ทุบเท่าไหร่ก็ไม่แตกซักที"เมื่อการทุบกระดิ่งไม่ได้ผล กู้ชูหน่วนก็ลองใช้วิธีอื่นดู เผาด้วยไฟ ลวกด้วยน้ำ แช่ด้วยยา แต่ก็ไม่มีวิธีใดได้ผลกับกระดิ่งภินวิญญาณเลยสักวิธีเดียวไม่รู้ว่ากระดิ่งภินวิญญาณทำมาจากอะไร ถึงได้แข็งแกร่งทนทานขนาดนี้ ไม่ว่าจะใช้ดาบหรือหอกก็ทำอะไรไม่ได้แม้แต่หยกจันทร์เสี้ยว ไม่ว่าจะตรวจสอบอย่างไรก็หาคำตอบไม่ได้กู้ชูหน่วนเริ่มโมโห นางจึงหยิบอิฐขึ้นมา ตั้งใจจะทุบหยกจันทร์เสี้ยวเพื่อดูโครงสร้างภายในแต่หยกชิ้นนี้มีค่าถึงห้าสิบล้านตำลึง นางจึงลังเลใจ ทำให้มือที่ถืออิฐสั่นเทาหากไม่มีสิ่งใดอยู่ภายในหยก หรือหากหยกแตกละเอียดเป็นเสี่ยงๆ เงินห้าสิบล้านตำลึงของนางก็จะสูญเปล่าขณะนี้กู้ชูหน่วนถึงได้เข้าใจว่ายามนั้นไทเฮาต้องรู้สึกเจ็บปวดมากเพียงใด"ตุ้บ..."นางกัดฟัน ก่อนจะเหวี่ยงอิฐก้อนใหญ่ทุบลงไปบนหยกอย่างแรง จนหยกงดงามแตกละเอียดหยกจันทร์เสี้ยวแตกแล้ว

  • ชายาหมอเทวดาตัวแสบ: ดื้อรักท่านอ๋องเทพสงคราม   บทที่ 135

    เซียวอวี่เชียนกำหมัดแน่นด้วยความตื่นเต้นอย่างมาก “ในแคว้นเย่ของเรามีเขาสวินหลงแห่งหนึ่ง ที่นั่นมีของวิเศษขั้นต่ำและขั้นกลางอยู่ไม่น้อย หากโชคดีอาจได้ของวิเศษขั้นสูงด้วย มุกอุ่นประภพของเจ้าสำนักก็ได้มาจากเขาสวินหลงนี่แหละ”"แล้วอย่างไรต่อ?"“ใครที่เข้าไปในนั้นแล้วหาสมบัติอะไรเจอ สมบัตินั้นก็จะเป็นของคนผู้นั้นแต่การจะได้สิทธิเข้าไปใเขาสวินหลงนั้นยากมาก แน่นอนว่า คนของสำนักบัณฑิตหลวงอย่างพวกเรามีสิทธิพิเศษที่จะได้เข้าไปก่อนอยู่แล้ว นี่แหละคือเหตุผลหนึ่งที่ทำให้หลายคนอยากเข้ามาเรียนในสำนักบัณฑิตหลวง”แม้เซียวอวี่เชียนจะพูดเพียงไม่กี่ประโยค แต่กู้ชูหน่วนก็พอจะเข้าใจว่างานสวินหลงไม่ง่ายอย่างที่คิดใครได้สมบัติไป สมบัติก็จะตกเป็นของคนผู้นั้น?แต่ก็ต้องรอดชีวิตออกมาจากการแข่งขันให้ได้เสียก่อนการเข่นฆ่าเพื่อแย่งชิงสมบัติก็เกิดขึ้นบ่อยครั้งของวิเศษราคาสูงอย่างนั้นหรือ?กู้ชูหน่วนลูบคางพลางเกิดความสนใจขึ้นมาหากล่าสมบัติแบบเดียวกับมุกอุ่นประภพได้ ไม่ว่าจะบาดเจ็บสาหัสแค่ไหน ก็สามารถใช้รักษาได้ ดูเหมือนจะดีไม่น้อยเลยหลังเลิกเรียน ทุกคนต่างแยกย้ายกันไป เหลือเพียงกู้ชูหน่วนกับเซียวอวี่เช

  • ชายาหมอเทวดาตัวแสบ: ดื้อรักท่านอ๋องเทพสงคราม   บทที่ 134

    เมื่อได้ยินเช่นนั้น กู้ชูหน่วนแทบอยากตบเขาให้ตายนางใช้หลักการของรูเล็กเป็นกระจก ส่องแสงจากระยะไกลไปยังช่องหน้าต่าง เซียวอวี่เชียนเพียงแค่วางหมากตามตำแหน่งของช่องหน้าต่าง ก็สามารถเอาชนะเทพหมากล้อมได้อย่างง่ายดายแต่เขากลับเดินพลาดได้แม้แต่ทำตามช่องหน้าต่างกู้ชูหน่วนสงสัยอย่างมากว่าเขาเข้าใจคณิตศาสตร์หรือไม่หากไม่ใช่เพราะนางฉลาดกว่าคนอื่น และวางแผนล่วงหน้าไว้หลายชั้นในการเดินหมากแต่ละครั้ง นางคงแพ้ไปแล้วครั้งนี้แม้จะชนะ แต่ก็ใช้เวลาของนางไปมากจนแทบทำให้สมองของนางหมดแรงไปด้วยหลิ่วเยว่และอวี๋ฮุยเข้ามาล้อมรอบ "พี่ใหญ่ วิชาหมากของพี่เก่งเพียงนี้ตั้งแต่เมื่อใดกัน"เซียวอวี่เชียนหัวเราะอย่างได้ใจ "ก็แค่วางหมาก ข้าหลับตาก็เอาชนะเทพหมากล้อมได้แล้ว"เทพหมากล้อมเดินออกมาด้วยสีหน้าห่อเหี่ยวแพ้ให้กับอาจารย์ก็ยังพอรับได้ แต่ทำไมถึงแพ้ให้กับเซียวอวี่เชียนหนุ่มเจ้าสำราญผู้นี้ด้วย?หรือว่าหมากของเขาจะแย่มากจริงๆ?วิชาหมากที่เคยภาคภูมิใจ ในสายตาของเทพหมากล้อมยามนี้กลายเป็นเรื่องตลกไปเสียแล้ว"ท่านอาจารย์..."กู้ชูหน่วนรีบห้ามไว้ "เจ้าแพ้แล้ว ฉะนั้นการเดิมพันของเราจึงมีผลตั้งแต่บัดนี้เป

  • ชายาหมอเทวดาตัวแสบ: ดื้อรักท่านอ๋องเทพสงคราม   บทที่ 133

    ไทเฮาตกใจหน้าซีดเกือบล้มหน้าคว่ำ โชคดีที่มีขันทีคอยประคองไว้ใบหน้าของนางแดงบ้างซีดบ้าง ชั่วครู่ใหญ่ก็พูดไม่ออกสักคำองค์หญิงตังตังโกรธจัดตะโกนว่า “กู้ชูหน่วน เจ้าโกง! ข้าไม่ยอมรับผลการแข่งขันรอบนี้!”กู้ชูหน่วนแสร้งทำเป็นงุนงง “ข้าโกงตรงไหน? ห้องนั้นมีคนของพวกท่านเฝ้าอยู่ตั้งหลายชั้น จะให้ข้าบินเข้าไปหรือ นอกจากเข้าห้องส้วม ข้าก็อยู่แต่ลานกว้างมาตลอด มีคนของสำนักบัณฑิตเห็นเต็มไปหมด ท่านคิดว่าข้ามีวิชาแปลงร่างที่จะไปสอนเซียวอวี่เชียนเล่นหมากล้อมได้รึอย่างไร”"เจ้า...""หรือว่าเมื่อพวกท่านแพ้แล้วจึงจะเบี้ยวหนี้? ไทเฮาทรงเป็นแม่ของปวงประชาทั้งแผ่นดิน ทรงเป็นแม่แห่งแคว้น บุคคลสำคัญอย่างท่านจะมาเบี้ยวหนี้ได้อย่างไร องค์หญิงตังตังกำลังใส่ร้ายป้ายสีท่าน มีเจตนาที่จะทำให้ท่านเสื่อมเสียชื่อเสียงนะเพคะ"กู้ชูหน่วนพูดรัวเร็วเป็นชุด คำพูดทุกคำล้วนเกี่ยวข้องกับความเห็นชอบของปวงประชาและแผ่นดิน ถึงแม้ว่าไทเฮาอยากจะกลับคำ แต่ก็ไม่มีเหตุผลที่จะปฏิเสธได้ จึงจำต้องยอมแพ้ และตกลงที่จะมอบเงินห้าสิบล้านตำลึงให้แก่กู้ชูหน่วนองค์หญิงตังตังโกรธจนแทบหมดสติ "เสด็จแม่ นั่นเงินห้าสิบล้านตำลึงเชียวนะเพคะ เ

  • ชายาหมอเทวดาตัวแสบ: ดื้อรักท่านอ๋องเทพสงคราม   บทที่ 132

    หลิ่วเยว่และอวี๋ฮุยหายใจออกยาวๆยังดี ยังดี น่าจะรักษาเงินห้าสิบล้านตำลึงไว้ได้เยี่ยเฟิงและเจ้าสำนักหันมองตำแหน่งที่กู้ชูหน่วนเคยยืนพร้อมกัน ยามนี้ที่นั่นไม่มีใครอยู่แล้วทั้งสองคนรู้ดีว่ากู้ชูหน่วนคงจะโกงแน่ แต่ก็ไม่รู้ว่านางโกงได้อย่างไร“คุณหนูสามอยู่ที่ใดกัน นางไปห้องส้วมทำไมนานขนาดนั้น”ไทเฮาแม้จะกังวลผลลัพธ์ แต่ก็ยังคงจับตามองกู้ชูหน่วนอยู่ตลอด เกรงว่ากู้ชูหน่วนจะโกงขันทีคนหนึ่งกระซิบข้างๆ ว่า “กราบทูลไทเฮา คุณหนูสามออกมาจากห้องส้วมก็มานั่งรออยู่ที่ประตู บอกว่าในห้องโถงมีคนมากเกินไป นางรู้สึกอึดอัด”“นางมีส่วนช่วยโกงหรือไม่”“น่าจะไม่พ่ะย่ะค่ะ บ่าวได้ทำตามคำสั่งของไทเฮา ไม่ให้คุณหนูสามเข้าใกล้ประตูบานนั้นเกินสองจั้ง และนอกประตูนั้นก็มีคนของเราแฝงตัวอยู่จำนวนมาก คุณหนูสามเข้าไปไม่ได้แน่นอน”“ตรวจสอบให้ละเอียดอีกครั้ง ดูสิว่านางมีการส่งข่าวอะไรเข้าไปหรือไม่”"พ่ะย่ะค่ะ"จิตใจของไทเฮาเริ่มไม่สงบ เพราะเทพหมากล้อมถอยหนีไม่หยุดและ...จากตำแหน่งของนาง สามารถมองเห็นฉากที่เซียวอวี่เชียนกำลังลงแข่งกับเทพหมากล้อมหมากได้อย่างชัดเจนเซียวอวี่เชียนดูสงบเยือกเย็น ใบหน้าเปี่ยมด้

DMCA.com Protection Status