MasukShare
บทที่ 35 ฝึกมีดสั้น
Terakhir Diperbarui:
2025-04-09 11:11:20
Bab terkait
ชายาตัวร้ายของท่านอ๋องใบ้ บทที่ 36 เตียงเดียวกัน
ด้านเสี่ยวจิ่วฮวานั้นหลังจากที่กลับเข้ามาที่ห้องนอนก็รู้สึกหิวขึ้นมา นางจึงไปที่โรงครัว ก่อนจะให้หูเป่าช่วยนางเตรียมวัตถุดิบเพื่อมาทำอาหารสองสามอย่างเอาไปกินที่ห้องนอน เมื่อทำเสร็จแล้วนางก็ล้างมือแล้วแบ่งอาหารให้หูเป่ากับสาวใช้คนอื่นๆ ได้กิน ก่อนจะเดินหายเข้าไปในห้อง และสั่งห้ามหูเป่าว่าอย่ารบกวนนางตอนกินอาหารเด็ดขาดเมื่อเข้ามาในห้องแล้ว เสี่ยวจิ่วฮวาก็นั่งลงที่โต๊ะอาหารกลางห้อง ก่อนจะรินชาใส่ถ้วย กลิ่นอาหารหอมๆ มันทำให้นางอารมณ์ดีขึ้นมา ยามนี้นางเปิดหน้าต่างเอาไว้เพราะอากาสค่อนข้างร้อน การเปิดหน้าต่างรับลมจึงเป็นทางเลือกที่ดีไม่น้อยเลยเสี่ยวจิ่วฮวาหยิบแตงโมขึ้นมากินชิ้นหนึ่งก่อนจะถุยแตงเมล็ดแตงโมออกไปทางหน้าต่าง ที่นี่คือบ้านสวนของนาง ไม่จำเป็นต้องรักษากฎระเบียบใดใดให้มากความ เมื่อกินแตงโมแล้วนางก็มองอาหารอย่างอื่นบนโต๊ะอย่างอารมณ์ดีเห้อ!!!ถ้าได้หยางซู่ซู่มาร่วมกินด้วยคงจะอร่อยมากกว่าเดิมเป็นแน่ในขณะที่เสี่ยวจิ่วฮวากำลังจะคีบอาหารเข้าปากนั้น ก็มีลมเย็นวูบหนึ่งพัดเข้าทางหน้าต่าง เดิมทีเสี่ยวจิ่วฮวาคิดว่าเป็นสายลมเย็นจากด้านนอก แต่ทว่าเมื่อนางหันมามองอีกคราก็ถึงกับอ้าปากค้างเติ้งห
Terakhir Diperbarui : 2025-04-09ชายาตัวร้ายของท่านอ๋องใบ้ บทที่ 37 พบกองกำลังลับ
ค่ายทหารบนหุบเขายามนี้เติ้งหมิงซีและเสี่ยวไป่ฟงกำลังอยู่ที่ทางเข้าค่ายทหารบนหุบเขา ค่ายทหารนี้เป็นค่ายทหารลับที่เติ้งหมิงซีสร้างเอาไว้เพื่อฝึกฝนทหาร อีกทั้งทางเข้ายังมีค่ายกลหลายชั้นป้องกันเอาไว้ อยากนักที่คนนอกจะสามารถเข้าไปได้เมื่อทหารเหล่านั้นเห็นเติ้งหมิงซี ก็รีบทำความเคารพอย่างนอบน้อม ก่อนจะเอ่ย"ท่านอ๋องมาแล้ว เชิญด้านในพ่ะย่ะค่ะ"เติ้งหมิงซีพยักหน้าก่อนจะเข้าไปในเรือนใหญ่หลังหนึ่ง ค่ายทหารแห่งนี้ถูกสร้างเอาไว้ให้เหมือนหมู่บ้านทั่วๆ ไป แต่ทว่ากลับน่าอยู่ไม่น้อย ด้วยสภาพภูมิอากาศที่เย็นสบายตลอดทั้งปี อีกทั้งยังอุดมสมบูรณ์เป็นอย่างยิ่ง และยังมีสัตว์ป่าให้ล่ามาทำอาหารได้ ทำให้การใชัชีวิตของเหล่าทหารไม่ได้ลำบากอันใดแต่ก่อนทหารเหล่านี้ล้วนขึ้นตรงกับท่านพ่อ เมื่อท่านพ่อตายจากไปและเขาก็กลายเป็นบ้า ทหารเหล่านี้จึงแยกย้ายกันหลบหนีกระจัดการกันไปยังที่ทางต่างๆ จนตอนนี้ยังตามกลับมาได้แค่ครึ่งหนึ่งเท่านั้น แต่ก็นับว่าไม่น้อยเลยเติ้งหมิงซีนั่งลงก่อนจะยกถ้วยชาขึ้นมาดื่ม และเอ่ยกับหัวหน้าทหารที่เข้ามาต้อนรัย"คนของเราสืบพบร่องรอยของทหารกองกำลังลับที่ซ่อนตัวมาได้อีกหลายจุด ต้องรบกวนให้พวกเจ้
Terakhir Diperbarui : 2025-04-09ชายาตัวร้ายของท่านอ๋องใบ้ บทที่ 38 พลัดตกไปด้วยกัน
เสี่ยวไป่ฟงที่เห็นว่าสถาณการณ์เริ่มจะย่ำแย่ ก็กังวลเป็นอย่างยิ่ง เขารีบเข้าไปหมายจะช่วยดึงเสี่ยวจิ่วฮวาขึ้นมา แต่เพราะฝนตกอีกทั้งยังลื่นมาก พื้นก็มีแต่ดินโคลน ทำให้ยากต่อการทรงตัวเหลือเกินเสี่ยวจิ่วฮวาลนลานดวงตาเอ่อคลอไปด้วยหยดน้ำตา ชาติที่แล้วนางก็ตกหน้าผาตาย ย้อนเวลากลับมาชาตินี้ยังต้องพบเจอเรื่องเช่นนี้อีก นี่เวรกรรมของนางหนักหนาถึงเพียงนี้เชียวหรือ!!เติ้งหมิงซีมองดูท่าทีหวาดกลัวของเสี่ยวจิ่วฮวาก็รู้สึกเจ็บแปลบในใจไม่น้อย ฝนเริ่มตกหนักขึ้นทุกครา แล้วเหตุการณ์ไม่คาดฝันก็เกิดขึ้น"อาจิ่ว อาหมิง!!!"ร่างของเติ้งหมิงซีและเสี่ยวจิ่วฮวาพลัดตกจากหน้าผาสูงชันลงไปยังเบื้องล่างพร้อมกันในทันที เสี่ยวจิ่วฮวาหลับตาลงรอรับความตายอีกครั้ง แต่ทว่ากลับมีมือข้างหนึ่งมากอดเอวของนางเอาไว้ เมื่อหันไปมองก็พบว่าเป็นเติ้งหมิงซีนั่นเองเติ้งหมิงซีกอดนางเอาไว้แน่น แล้วจึงยื่นมือมาจับศีรษะของนางกดลงไปบนแผงอกของเขา ก่อนจะเอ่ย"ไม่ต้องกลัว มีข้าอยู่"ตู้ม!!!เบื้องล่างคือแม่น้ำสายใหญ่ที่ลึกอยู่ไม่น้อย เสี่ยวจิ่วฮวาเดิมทีว่ายน้ำเป็น แต่เพราะนางตกใจลนลานจึงลืมช่วยเหลือตนเองไปชั่วขณะเติ้งหมิงซีพานางว่ายน้ำเข้า
Terakhir Diperbarui : 2025-04-09ชายาตัวร้ายของท่านอ๋องใบ้ บทที่ 39 ความคิดในใจของแม่ทัพใหญ่เสี่ยว
เมื่อเดินกลับมาถึงเขาที่อยู่ด้านหลังบ้านสวนแล้ว เติ้งหมิงซีก็ขอตัวแยกกลับเมืองหลวงไปในทันที เขาออกมานานมากแล้ว หากยังไม่กลับอาจจะเป็นที่สงสัยเอาได้ว่าเหตุใดจึงนอนป่วยอยู่เช่นนั้น แม้จะมีพ่อบ้านเหรินคอยแก้สถาณการณ์เบื้องหน้าให้ แต่เขาเองก็ยังไม่ไว้ใจอยู่ดีก่อนจากเขายังหันกลับมามองเสี่ยวจิ่วฮวาอีกครา เสี่ยวจิ่วฮวาที่เห็นเช่นนั้นก็เริ่มวางตัวไม่ถูก รีบเดินกลับบ้านสวนทันทีเมื่อกลับมาถึงบ้านสวนก็พบว่าบิดามารดากำลังรออยู่ ยามนี้ก็ดึกมากแล้ว แต่ทว่าเสี่ยวจิ่วฮวายังไม่กลับเข้าบ้าน หูเป่าเองก็ถูกเสี่ยวฮูหยินดุด่าว่าไม่ดูแลคุณหนูรองให้ดี นางจึงมานั่งร้องไห้รอเสี่ยวจิ่วฮวาอยู่ที่หน้าประตูบ้านเพียงลำพัง เมื่อเห็นว่าเจ้านายกลับมาอย่างปลอดภัยนางก็ดีใจไม่น้อย"ท่านพ่อท่านแม่"เสี่ยวฮูหยินที่เห็นว่าเสี่ยวจิ่วฮวากลับมาแล้วก็รีบเดินเข้ามาหาทันทีบุตรสาวก่อนจะเอ่ย"อาจิ่วเจ้าไปที่ใดมา รู้หรือไม่พ่อกับแม่เป็นห่วงเจ้ามากนะ!! ตายแล้ว เหตุใดเสื้อผ้าของเจ้าจึงเลอะเทอะเช่นนี้เล่า แล้วยังแต่งกายเยี่ยงบุรุษอีก"เสี่ยวจิ่วฮวายิ้มออกมาเล็กน้อยยังไม่ทันที่นางจะเอ่ยตอบเสี่ยวไป่ฟงก็เอ่ยขึ้นมาเสียก่อน"ขออภัยท่านพ่อ
Terakhir Diperbarui : 2025-04-09ชายาตัวร้ายของท่านอ๋องใบ้ บทที่ 40 ช่วยคน
เช้าวันนี้อากาศค่อนข้างอบอ้าวเหมือนเช่นทุกวัน เสี่ยวจิ่วฮวาตื่นขึ้นมาก็รู้สึกปวดตัวอยู่บ้างแต่ไม่ได้ถึงกับเจ็บป่วยอันใด หลังจากล้างหน้าล้างตาแล้วนางก็ไปที่เรือนใหญ่เพื่อกินอาหารเช้า เมื่อมาถึงก็บว่าทุกคนรออยู่นานแล้ว เสี่ยวฮูหยินที่เห็นบุตรสาวมาแล้วจึงกวักมือเรียกในทันที"อาจิ่วมาเร็ว มีอาหารที่เจ้าชอบเต็มโต๊ะเลย"เสี่ยวจิ่วฮวาที่ได้ยินก็พยักหน้าและยิ้มออกมาเล็กน้อย ตั้งแต่ที่นางหายจากอาการบาดเจ็บครั้งนั้นท่านแม่ก็ไม่เคยเข้มงวดสิ่งใดกับนางอีกเลย นางอยากจะทำสิ่งใดก็สามารถทำได้ทั้งนั้น เสี่ยวจิ่วฮวาเองก็รู้สึกว่าชีวิตนี้มันช่างมีความสุขดีเหลือเกินเสี่ยวจิ่วฮวานั่งลงที่เก้าอี้ก่อนจะยื่นตะเกียบไปคีบลุกชิ้นเต้าหู้ทอดขึ้นมากิน พบว่ารสชาติไม่เลวเลย เสี่ยวไป่ฟงที่เห็นว่าน้องสาวไม่ได้เจ็บป่วยก็เบาใจลงไปได้ไม่น้อยเลยเสี่ยวจิ่วฮวากินอาหารไปก็คิดถึงเสี่ยวเย่วหยาขึ้นมา นางจึงหันมาเอ่ยกับทกคน"หากพี่หญิงยังไม่ได้แต่งออกก็คงจะดี นางก็ชอบกินลูกชิ้นเต้าหู้ทอดเช่นเดียวกัน"ทุกคนที่ได้ยินต่างก็ยิ้มออกมาเล็กน้อย เป็นเสี่ยวไป่ฟงที่เอยขึ้นมาก่อน"อาจิ่ว วันนี้พี่จะพาเจ้าไปเดินตลาดในหมู่บ้าน ที่นั่นมีของอ
Terakhir Diperbarui : 2025-04-09ชายาตัวร้ายของท่านอ๋องใบ้ บทที่ 41 หินไล่คนชั่ว
เมื่อกลับมาถึงที่บ้านสวนแล้ว เสี่ยวจิ่วฮวาก็กลับเรือนของตน นางนำขนมไปแบ่งบ่าวไพร่ในจวนมากมาย สาวใช้ในจวนยามนี้ไม่ได้หวาดกลัวนางเช่นแต่ก่อนแล้ว กลับตามติดนางเพราะอยากกินของอร่อย อีกทั้งยังมีเรื่องสนุกมาเล่าให้นางฟังด้วยเช่นกัน"นี่คือชาดทาปากของพวกเจ้าข้ามอบให้คนละตลับ ส่วนนี่ขนมกุ้ยช่ายเอาไปแบ่งกันกิน""ขอบคุณคุณหนูรองเจ้าค่ะ"สาวใช้ต่างยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ เสี่ยวจิ่วฮวาเองก็อารมณ์ดีไม่น้อย นางยกถ้วยชาขึ้นมาดื่มเพื่อดับกระหาย ก่อนจะทิ้งกายลงนั่งบนเตียง ยังไม่ทันจะได้เอนกายลงนอนก็มีสาวใช้เข้าแจ้งว่าเติ้งเจี๋ยเสด็จมาที่บ้านสวนในเวลานี้เสี่ยวจิ่วฮวาที่ได้ยินเช่นนั้นก็ขมวดคิ้วมุ่น รู้สึกอารมณ์เสียขึ้นมาไม่น้อย แต่ในเมื่อเขามาแล้วย่อมไม่มีทางที่จะหลีกเลี่ยงไม่ยอมออกไปพบ เมื่อคิดได้เช่นเสี่ยวจิ่วฮวาจึงเดินไปทีาเรือนใหญ่ทันทีเมื่อมาถึงก็พบกับเติ้งเจี๋ยที่นั่งอยู่ในเรือนใหญ่ ที่น่าแปลกใจไม่น้อยคือเจียงซวี่ก็มาด้วยเจียงซวี่มองหันมามองเสี่ยวจิ่วฮวาเล็กน้อย เสี่ยวจิ่วฮวายิ้มให้เขาตามมรรยาท ก่อนจะเอ่ย"ถวายพระพรองค์รัชทายาทเพคะ คารวะท่านอาจารย์ด้วยเจ้าค่ะ"เจียงซวี่เพียงหยักหน้ารับ ส่วนเติ้งเจี๋ยน
Terakhir Diperbarui : 2025-04-09ชายาตัวร้ายของท่านอ๋องใบ้ บทที่ 42 เจ้าของร้านเครื่องประทินโฉม
ช่วงชีวิตยามอยู่ที่บ้านสวนจะบอกว่าเงียบสงบเป็นสุขก็นับว่าไม่เกินจริงไปนัก เสี่ยวจิ่วฮวานอกจากจะเอาแต่นอนอ่านตำราแล้วยังฝึกฝนมีดสั้นและยิงธนูกับเสี่ยวไป่ฟงอยู่ทุกวัน จนเวลาล่วงเลยมาร่วมสิบวัน ท่านพ่อก็บอกว่าต้องเร่งเดินทางกลับเมืองหลวงแล้ว เพราะมีเรื่องด่วนให้ต้องจัดการ คงจะอยู่ที่บ้านสวนร่วมเดือนเช่นทุกปีไม่ได้อีกเสี่ยวจิ่วฮวาที่ได้ยินเช่นนั้นก็ไม่ได้เอ่ยสิ่งใด รีบเตรียมเก็บข้าวของเพื่อเตรียมเดินทางกลับในทันทีด้านเติ้งหมิงซีเมื่อกลับมาที่เมืองหลวงแล้วเขาก็เอาแต่เก็บตัวเงียบไม่ได้ทำตัวมีพิรุธใดเลยแม้แต่น้อยระยะนี้ข่าวการประชวรของเสด็จลุงเริ่มหนาหูขึ้นเรื่อยๆ ไม่รู้ว่าเพราะเหตุใดอาการจึงทรุดหนักลงอย่างกระทันหัน"ท่านอ๋อง ทรงดื่มยาบำรุงก่อนเถิดพ่ะย่ะค่ะ"ในขณะที่เติ้งหมิงซีกำลังครุ่นคิดเรื่องใดไปเรื่อยเปื่อยอยู่นั้น พ่อบ้านเหรินก็เดินเข้ามาพร้อมกับยาบำรุงพอดี ระยะนี้เขาต้องบำรุงร่างกาย เพราะกินยาพิษที่ทำให้ป่วยหนักและลมปราณปั่นป่วนเข้าไปครั้งก่อนทำให้ค่อนข้างส่งผลต่อร่างกายไม่น้อยเลยเขารับถ้วยยามาดื่ม ก่อนจะส่งคืนให้พ่อบ้านเหริน"มีข่าวคราวใดบ้างหรือไม่"พ่อบ้านเหรินที่ได้ยินเช่นนั้น
Terakhir Diperbarui : 2025-04-09ชายาตัวร้ายของท่านอ๋องใบ้ บทที่ 43 งานปักปิ่น
วันเวลาผ่านไปอย่างรวดเร็ว ยามนี้จวนตระกูลเสี่ยวกำลังวุ่นวายอยู่กับการจัดเตรียมงานปักปิ่นให้กับเสี่ยวจิ่วฮวา เสี่ยวฮูหยินถึงกับเชิญฮูหยินจวนราชครูมาเป็นประธานในพิธีเพราะค่อนข้างสนิทสนมกัน อีกทั้งฮูหยินของจวนราชครูนั้นก็งดงามและมีชื่อเสียงที่ดีงาม เก่งด้านศาสตร์และศิลป์หลายอย่าง สมัยสาวๆ ยังได้รับฉายาว่า หญิงงามอันดับหน่งแห่งผิงเป่ยอีกด้วยเสี่ยวจิ่วฮวาถูกปลุกขึ้นมาแต่ตั้งแต่เช้าตรู่เพื่อตรียมตัว วันนี้นางสวมชุดที่ค่อนข้างงดงามไม่น้อย เสี่ยวฮูหยินเป็นคนจัดการเรื่องของบุตรสาวเองกับมือ ทุกอย่างล้วนใส่ใจเป็นอย่างมากเสี่ยวจิ่วฮวาหาวอยู่หลายครั้ง นางง่วงเหลือเกิน หูเป่าที่เห็นเช่นนั้นก็รีบเอ่ยขึ้นมาทันที"คุณหนู หิวหรือไม่เจ้าค่ะ ยามนี้ยังกินสิ่งใดไม่ได้ เกิดแน่นท้องจนอาเจียนจะอับอายคนที่มาร่วมงานได้ อดทนหน่อยนะเจ้าคะ"เสี่ยวจิ่วฮวาพยักหน้าเล็กน้อย ไม่นานนักมารดาของนางก็เดินเข้ามา ก่อนจะมองนางและยิ้มออกมาเล็กน้อย"อาจิ่ว นับจากวันนี้ไปเจ้าก็เติบโตเป็นสตรีเต็มตัวแล้ว อีกไม่นานจะได้แต่งงานออกเรือนกับบุรุษที่ดี แม่ดีใจยิ่งนัก"เสี่ยวจิ่วฮวาค้านจะฟังที่มารดาของตนเองเอ่ยเรื่องการแต่งงานเสียแล้ว
Terakhir Diperbarui : 2025-04-09
Bab terbaru
ชายาตัวร้ายของท่านอ๋องใบ้ บทที่ 58 เคียงคู่ตลอดกาล (ตอนจบ)
รัชศักหมิงซีปีที1เติ้งหมิงซีขึ้นครองราชย์อย่างราบรื่น เขาแต่งตั้งไป๋หล่างให้ขึ้นเป็นเสนาบดีกรมขุนนางต่อจากบิดาของตน คอยตรวจสอบความประพฤติไม่ชอบของพวกขุนนางและจัดการได้ตามกฎหมายในทันที ส่วนเสี่ยวไป่ฟงนั้นเติ้งหมิงซีแต่งตั้งเป็นแม่ทัพใหญ่เสี่ยวแทนบิดาเพราะว่ายามนี้แม่ทัพใหญ่เสี่ยวแก่ชรามากแล้วและอยากวางมือเสียทีจึงให้เสี่ยวไป่ฟงรับหน้าที่แม่ทัพใหญ่เสี่ยวต่อจากตน และเติ้งหมิงซียังมอบตำแหน่งท่านโหวให้แก่จวนตระกูลเสี่ยวอีกด้วย เท่ากับว่ายามนี้แม้อดีตแม่ทัพใหญ่เสี่ยวจะวางมือแต่พราะมีความดีความชอบมาช้านานจึงได้ตำแหน่งท่านโหว ยังคงมีผู้คนนับถือ และตำแหน่งนี้สามารถสืบทอดต่อทายาทในตระกูลได้อีกด้วยด้านหลี่จิ่งนั้น ในการสอบเค่อจวี่ครั้งนี้ เขาสอบได้ตำแหน่งจอหงวน ได้เข้ามาทำงานในราชสำนักตามที่วาดหวังเอาไว้ โดยเติ้งหมิงซีให้ไปลองทำงานที่สำนักฮั่นหลินดูก่อน หากหลี่จิ่งมีความสามารถจริงย่อมได้เลื่อนตำแหน่งตามความเหมาะสมหยางซู่ซู่เองก็ตั้งครรภ์แล้ว ส่วนเสี่ยวเย่วหยานั้นคลอดบุตรชายอย่างราบรื่น แต่เพราะว่าร่างกายอ่อนแอจึงต้องพักฟื้นสักระยะ เสี่ยวจิ่วฮวาสั่งให้คนนำยาบำรุงไปมอบให้เสี่ยวเย่วหยาหลายอย่าง
ชายาตัวร้ายของท่านอ๋องใบ้ บทที่ 57 กรงขังในจิตใจ
สายลมพัดพาความหนาวเย็นเข้ามาระลอกแล้วระลอกเล่า เสี่ยวจิ่วฮวายามนี้กำลังนอนอยู่บนทะเลหิมะน้ำแข็งที่หนาวจับใจ นางค่อยๆ ลืมตาขึ้นมาอย่างช้าๆ พบว่ายามนี้ตนเองนอนอยู่ที่เดิมที่เคยตายเมื่อชาติที่แล้ว หิมะทับถมเป็นกองสูงอยู่บนตัวนางข้าฝันหรือไร!!นางครุ่นคิดด้วยความหวาดหวั่น ก่อนจะคิดถึงเรื่องราวที่เกิดขึ้นก่อนหน้านี้นางถูกเติ้งเจี๋ยจับไป ด้วยความที่หวาดกลัวจนสติแตกและถูกด้านมืดในจิตใจครอบงำ นางจึงสังหารเขาอย่างเลือดเย็นหลังจากนั้นนางก็สลบไปนางตื่นขึ้นมาและพบว่าตนเองนอนอยู่ท่ามกลางอากาศที่หนาวเย็น หิมะตกโปรยปรายลงมาไม่หยุดช่างหนาวเหลือเกิน!!เสี่ยวจิ่วฮวาหลับตาลง พยายามลืมตาขึ้นมาอีกครั้งหวังว่าเมื่อลืมตาตื่นขึ้นมาอีกครานางจะออกจากที่นี่ไปได้แต่มันกลับไม่ใช่ที่นี่เปรียบเสมือนกรงขังที่ไร้ทางออก พาให้นางจมดิ่งลงลงสู่ห้วงที่ลึกที่สุดในจิตใจของตนเองเสี่ยวจิ่วฮวาพยายามลุกขึ้นก่อนจะเดินโซเซไปตามทางที่มืดทึบ หนทางช่างมืดเหลือเกินมองไปไม่เห็นสิ่งใด ฉับพลันนางได้ยินเสียงของเติ้งหมิงซีเอ่ยเรียกชื่อนางมาตามสายลม"อาจิ่ว เจ้ารีบฟื้นเร็วเข้า ข้ารอเจ้าอยู่นะ""อาหมิง!!! อาหมิงช่วยข้าด้วย ข้าออกไปไม่
ชายาตัวร้ายของท่านอ๋องใบ้ บทที่ 56 หลับใหล
เติ้งหมิงซีอุ้มเสี่ยวจิ่วฮวาเข้ามาในรถม้า ก่อนจะสั่งให้คนหาผ้าชุบน้ำสะอาดมาให้เขา ก่อนจะบรรจงเช็ดตามใบหน้าของนางอย่างอ่อนโยนก่อนหน้านี้เขาพยายามไล่ตามเติ้งเจี๋ยอย่างไม่ลดละ แต่เติ้งเจี๋ยกลับรวดเร็วยิ่งกว่า เพียงไม่นานก็หายไปจากสายตาของเขา ในขณะที่กำลังร้อนรนและตามหาเสี่ยวจิ่วฮวาอยู่นั้นก็ได้พบกับเจียงซวี่เสียก่อนเจียงซวี่ไม่ได้เอ่ยสิ่งใดมากมาย บอกเพียงให้เขาตามไป ก่อนจะพบว่าเติ้งเจี๋ยพาเสี่ยวจิ่วฮวามาที่บ้านหลังหนึ่ง ซึ่งบ้านหลังนี้เติ้งเจี๋ยลอบซื้อเอาไว้ คาดว่าน่าจะซื้อเอาไว้เพื่อลักลอบทำเรื่องบางอย่างเจียงซวี่บอกเพียงว่าคนตระกูลเจียงถูกทหารของกบฏสังหารเกือบหมด เหลือรอดเพียงไม่กี่คน เติ้งหมิงซีถอนหายใจออกมาเล็กน้อย ครั้งนี้บิดาของฉินฮองเฮาคงแค้นเติ้งเจี๋ยมาก ถึงกับเข้าฝั่งกบฏและนัดแนะให้ทหารกบฏเข้ามาสังหารคนของเติ้งเจี๋ยล้างตระกูลและทำลายบ้านเมืองเช่นนี้ ความแค้นมันน่ากลัวมากจริงๆแต่อย่างไรก็ต้องขอบใจเจียงซวี่ที่ช่วยเหลือเขาในครั้งนี้จนได้พบกับเสี่ยวจิ่วฮวา ทั้งที่ตนเองก็มีสภาพย่ำแย่ไม่ต่างกันภาพที่เขาเห็นก่อนหน้านี้สร้างความตกใจให้แก่เขาไม่น้อย ไม่คาดคิดว่าเสี่ยวจิ่วฮวาจะสังหาร
ชายาตัวร้ายของท่านอ๋องใบ้ บทที่ 55 จุดจบเติ้งเจี๋ย
รถม้าเคลื่อนไปเรื่อยๆ ท่ามกลางความมืด เสี่ยวจิ่วฮวาพยายามไม่มองหน้าเติ้งเจี๋ย ส่วนบุรุษตรงหน้าก็เอาแต่จ้องมองนางอย่างไม่ลดละ สายตานั่นมันทำให้เสี่ยวจิ่วฮวาอึดอัด ทั้งอึดอัดทั้งรังเกียจและหวาดหวั่นในคราวเดียวกันภาพที่เขาทำกับนางในชาติก่อนมันสร้างบาดแผลในใจให้แก่นางอย่างไม่อาจลืมเลือนทำให้นางกลัวการนอนกับสามีตนเอง นางเหมือนคนที่สติไม่อยู่กับตัวต้องคอยฟวาดระแวงลืมอดีตไปจากใจไม่ได้นางเกลียดเติ้งเจี๋ย!!เติ้งเจี๋ยที่เห็นว่าเสี่ยวจิ่วฮวาไม่สนใจตน จึงยื่นมือมาจับปลายคางของนางให้หันมามองเขา เพราะเสี่ยวจิ่วฮวาขัดขืนเขาจึงออกแรงกับนางอย่างไม่ปรานีปราศัย"เกลียดข้ามากนักหรือ อีกไม่นานข้าก็จะได้ชื่อว่าเป็นสามีของเจ้าแล้ว!!!"เสี่ยวจิ่วฮวาที่ได้ยินเช่นนั้นก็ส่งเสียงเหอะออกมา ก่อนจะเอ่ยกับเติ้งเจี๋ยด้วยน้ำเสียงที่ดูแคลน"ข้าไม่ใช่ภรรยาของเจ้า ข้ามีสามีแล้ว คนต่ำช้าเช่นเจ้าคิดจะแย่งภรรยาผู้อื่นไม่อับอายบ้างหรือไร ถุย!!!"เสี่ยวจิ่วฮวาถุยน้ำลายใส่ใบหน้าของเติ้งเจี๋ยอย่างไม่แยแส ทว่าเติ้งเจี๋ยกลับไม่โกธร เขาใช้ปลายนิ้วมือขึ้นเช็ดน้ำลายของนาง ก่อนจะอ้าปากงับนิ้วของตนและดูดดื่มกับน้ำลายของนางที่เปื้อน
ชายาตัวร้ายของท่านอ๋องใบ้ บทที่ 54 ถูกจับตัว
พ่อบ้านเหรินพาเสี่ยวจิ่วฮวาวิ่งมาจนถึงด้านนอกจวนอ๋อง ก่อนจะวิ่งฝ่าความมืดลัดเลาะไปตามเส้นทางลับก่อจจะมาถึงยังรถม้าที่จอดอยู่ข้างร้านเครื่องประทินโฉม ยามนี้ทหารกบฏถูกท่านอ๋องควบคุมได้แล้ว ทางจึงสะดวกขึ้นมา เสี่ยวจิ่วฮวาหันมามองหูเป่าและเหล่าสาวใช้ที่วิ่งหนีตามกันมา ก่อนจะเอ่ย"รีบไปกันเถอะ!!ข้าเชื่อว่าท่านอ๋องจะต้องรับมือได้"เมื่อเอ่ยจบนางก็กำลังจะก้าวขึ้นรถม้า แต่ทว่ากลับมีธนูดอกหนึ่งพุ่งเข้ามาสังหารสาวใช้ของนางตกตายไปหลายคน เสี่ยวจิ๋วฮวารีบหันกลับไปมอง ก่อนจะอุทานออกมา"เติ้งเจี๋ย!!!"นี่เขายังไม่ตายหรือ แล้วหนีรอดมาได้เช่นไร!!!เติ้งเจี๋ยหนีออกมาพร้อมกับองค์รักษ์ลับของตน เป้าหมายของเขาคือตามหาเสี่ยวจิ่วฮวาให้พบ ยามนี้เขาได้พบกับนางแล้ว เมื่อคิดได้เช่นนั้นเติ้งเจี๋ยจึงก้าวเข้ามาหาเสี่ยวจิ่วฮวาในทันที แต่ทว่าพ่อบ้านเหรินกลับสั่งให้องค์รักษ์ที่ติดตามมาด้วย ขวางทางเขาเอาไว้ เติ้งเจี๋ยปรายตามองพ่อบ้านเหรินก่อนจะเอ่ย"หากไม่อยากตายก็ส่งนางมา นางเป็นของข้า!!!"พ่อบ้านเหรินส่งเสียงเหอะในลำคอ ก่อนจะเอ่ย"ฝ่าบาท พระองค์พูดผิดแล้ว นางคือพระชายาของท่านอ๋อง เป็นนายหญิงของข้า ท่านต่างหากที่ต้องไ
ชายาตัวร้ายของท่านอ๋องใบ้ บทที่ 53 กลียุค
รัชศก เจี๋ย ปีที่1หลังจากที่คัดเลือกสาวงามเข้าวังไปไม่นาน ก็มีข่าวออกมาว่ามีขุนหลายกลายตระกูลที่เกิดเรื่อง บ้างก็ถูกสังหารทิ้ง บ้างก็หลีกหนีออกไปจากเมืองหลวง บางครอบครัวที่ยากจนก็ถูกทหารทุบตีเพราะมาร้องทุกข์ต่อศาลต้าหลี่ว่าบุตรสาวตกตายอย่างไม่เป็นธรรมข้าวของเครื่องใช้แพงจนไม่อาจจับต้อง สินค้าบางอย่างหายากยิ่ง ข้าวสารแทบจะไม่มีเหลือให้กินให้ใช้ ราษฎรลำบากยากแค้น ในขณะที่เติ้งเจี๋ยซึ่งอยู่ในวังหลวงกลับใช้ชีวิตอย่างสุขสำราญบนความทุกข์ยากของราษฎรอย่างไม่รู้สึกสะทกสะท้านคิดว่าเขาไม่เจ็บแค้นที่มองเห็นราษฎรทุกข์ยากหรือ ทุกครั้งเขาแอบส่งคนไปช่วยเหลือครอบครัวเหล่านั้นครั้งแล่วครั้งเล่า ต้องทนเห็นมารดาของพวกนางกรีดร้องเพราะต้องสูญเสียบุตรสาวอันเป็นที่รัก บิดาเป็นบ้าหลังจากที่ทราบว่าบุตรสาวที่ถูกคัดเลือกเข้าวังหลวงต้องมาตายจากไปตั้งแต่อายุยังน้อย ชาวบ้านร้องไห้เพราะความอดอยาก เสียงร้องไห้ดังระงมไปทั่วทั้งเมืองหลวงถึงเวลาแล้วเติ้งเจี๋ยที่เจ้าจะต้องตายเสียที!!!กลางดึกคืนนั้นเสี่ยวจิ่วฮวาถูกปลุกขึ้นมากลางดึก นางงัวเงียลืมตาขึ้นมาก่อนจะพบว่าเป็นเติ้งหมิงซีนั่นเอง"อาหมิง ปลุกข้าทำไมกัน"เสี่ยวจ
ชายาตัวร้ายของท่านอ๋องใบ้ บทที่ 52 รนหาที่ตาย
จากการสืบหาความจริงของไป๋หล่างและองค์รักษ์ลับที่แฝงตัวอยู่ในวังหลวงของจวนอ๋อง ท้ายที่สุดเพียงสามวันก็สืบพบว่าเป็นฝีมือของผู้ใด"เป็นฝีมือของฉินฮองเฮาอย่างนั้นหรือ""พ่ะย่ะค่ะท่านอ๋อง"เติ้งหมิงซีที่ได้ยินเช่นนั่นก็ส่งเสียงเหอะออกมาคราหนึ่ง สตรีนางนั้นถึงกับกล้าเล่นไม่ซื่อกับของขวัญที่เติ้งเจี๋ยมอบให้เสียวจิ๋วฮวา ช่างอาจหาญไม่เบาเลยอยู่บนตำแหน่งฮองเฮาดีดีไม่ชอบ ได้!!! ข้าจะสงเคราะห์เจ้าเองด้านเสี่ยวจิ่วฮวาเองก็พอจะจำฉินฮองเฮานางนั้นได้ ก่อนหน้านี้สตรีผู้นี้คือพระชายาเอกของเติ้งเจี๋ยไม่เคยคิดเลยว่าฉินฮองเฮาจะลงมือกับนางเช่นนี้ หรือว่าฉินกุ้นเฟยจะรู้ว่าเติ้งเจี๋ยคิดเช่นไรกับนางจึงต้องการสังหารนางทิ้งเพื่อไม่ให้เป็นเสี้ยนหนามหัวใจอย่างนั้นหรือเสี่ยวจิ่วฮวาที่คิดได้เช่นนั้นแววตาก็เย็นเยียบ นางไม่เคยอยากมีปัญหากับผู้ใด แต่คนพวกนั้นกลับนำปัญหามาให้นาง ถึงกับจะฆ่าจะแกงกันเช่นนี้มันออกจะเลือดเย็นไปหน่อยกระมังเติ้งหมิงซีที่เห็นว่าเสี่ยวจิ่วฮวานิ่งเงียบไป ก็รีบเอ่ยกับนางอย่างเป็นห่วง"เจ้าไม่ต้องกลัว คืนนี้ข้าจะส่งคนไปลอบสังหารนาง คนของข้าทำงานไม่ผิดพลาดแน่ ต่อไปนี้นางจะไม่สามารถทำร้ายเจ้าไ
ชายาตัวร้ายของท่านอ๋องใบ้ บทที่ 51 ลอบสังหาร
หลังจากที่ฮ่องเต้เติงผิงอันสวรรคตไปแล้ว เหตุการณ์หลายอย่างก็เริ่มเปลี่ยนแปลงไปไม่น้อย เจียงฮองเฮายามนี้ได้ถูกแต่งตั้งเป็นเจียงไทเฮา เสพสุขอำนาจวาสนาไม่จบไม่สิ้น ส่วนเติ้งเจี๋ยก็ได้ขึ้นครองราชย์เป็นฮ่องเต้องค์ใหม่ยามนี้ยังอยู่ในการไว้ทุกข์ แต่มันก็เป็นเพียงการสร้างฉากบังหน้าขึ้นมาเพียงเท่านั้น ผู้ใดจะรู้ ภายในตำหนักมังกรสวรรค์ยามนี้มีศพของสตรีคนแล้วคนเล่าถูกหามออกไป บางคนไม่ตายก็แทบจะเอาชีวิตไม่รอดเป็นเช่นนี้ทุกวันจนสร้างความหวาดหวั่นให้แก่เหล่าสตรีในวังหลวงไม่น้อย นางสนมในอดีตฮ่องเต้ที่ยังสาวบางคนถูกเติ้งเจี๋ยเรียกมาปรนนิบัติเขาไม่สนใจกฎระเบียบอันใดเลยแม้แต่น้อย ส่วนเจียงไทเฮาก็ไม่สนใจสิ่งใดเพราะคิดว่าสิ่งไหนเป็นความสุขของบุตรชายนางก็ไม่อยากจะขัดขวาง"ฮองเฮาเพคะ ทรงเสวยสิ่งใดบ้างเถิดเพคะ"เสียงของนางกำนัลเอ่ยขึ้นมาด้วยความจนใจ ก่อนจะวางอาหารลงตรงหน้าฉินฮองเฮาฉินฮองเฮานางนี้เดิมทีคือพระชายาเอกของเติ้งเจี๋ย ก่อนหน้านี้นางหมายมั่นเอาไว้ว่าอำนาจจะต้องอยู่ในมือของนาง เติ้งเจี๋ยจะต้องรักใร่โปรดปราณนางไปตลอดชีวิต อีกอย่างนางกับเติ้งเจี๋ยเองก็มีรสนิยมในเรื่องเช่นนั้นเหมือนกัน เขาชอบกระทำควา
ชายาตัวร้ายของท่านอ๋องใบ้ บทที่ 50 กรรมตามสนอง
เสี่ยวจิ่วฮวาหลังจากแต่งงานก็เดินทางกลับไปเยี่ยมบ้านเก่าครั้งหนึ่ง เมื่อกลับมาเยี่ยมจวนครั้งนี้นางพบว่ามารดาของนางไม่ได้มีสีหน้าเคร่งเครียดเท่าแต่ก่อนอีก เพราะได้รู้แล้วว่าความจริงเติ้งหมิงซีไม่ได้เป็นบ้าจริงๆ มารดากำชับนางหลายประโยคให้ระวังตนเองให้ดีและอย่าละเลยหน้าที่ของภรรยาเป็นอันขาด นางพยักหน้ารับและจดจำคำสอนของมารดาเอาไว้ทุกคำยามนี้เข้าสู่ช่วงต้นฤดูหนาวแล้ว อากาศจึงค่อนข้างเย็นไม่น้อยเลย หิมะเริ่มตกโปรยปรายมากขึ้น วันนี้เสี่ยวจิ่วฮวาจึงมาทำซุปเนื้อในโรงครัวกินเพื่อคลายความหนาวพ่อบ้านเหรินที่เดินมาพอดี ก็ปรายตามองเสี่ยวจิ่วฮวาคราหนึ่ง เดิมทีเขาไม่ชอบเสี่ยวจิ่วฮวาแต่เพราะคำสั่งของเติ้งเจี๋ยก่อนหน้านี้ที่กำชับเขาว่าห้ามทำให้นางลำบากใจ เขาจึงไม่อาจล่วงเกินนางได้ เมื่อคิดได้เช่นนั้นเขาจึงเดินเข้ามาหานางก่อนจะเอ่ย"พระชายา หากทรงต้องการสิ่งใดบอกข้าน้อยได้เลยนะพ่ะย่ะค่ะ ไม่จำเป็นต้องลงมาทำด้วยตนเองเช่นนี้ หากเกิดสิ่งใดขึ้น หรือเกิดความเสียหายในจวนอ๋อง เกรงว่าท่านคงรับผิดชอบไม่ไหว"เขาเอ่ยอย่างเย็นชา เสี่ยวจิ่วฮวาที่เห็นเช่นนั้นก็ยิ้มตาหยี ก่อนจะเอ่ย"ข้าจะทำซุปเนื้อกินเสียหน่อย ให้สา
