เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 25
บทที่เกี่ยวข้อง
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 26
"พูดมา! เพื่อนหานชือหยุน เธอมาหาฉันทำไม?" หลินตงถาม"ไม่มีธุระมานายไม่ได้เหรอ? เพื่อนหลินตง!"หานชือหยุนถาม"ถ้าอย่างนั้นเธอก็ส่งข้อความหาฉันหรือโทรหาฉันก็ได้! ทำไมเธอต้องตรงไปที่ห้องเรียนเพื่อหาฉันด้วย?""เพื่อนหลินตง ฉันกำลังช่วยคุณอยู่ตอนนี้! อย่าเข้าใจผิดในความหวังดีของฉัน""โอ้ ช่วยฉันเหรอ? ช่วยอะไรฉัน?" หลินตงถามหานชือหยุนคิดอยู่พักหนึ่งแล้วพูดว่า"เพื่อนหลินตง ลองคิดดู! เนื่องจากเรื่องอื้อฉาวในช่วงสองวันที่ผ่านมา ทันทีที่คุณปรากฏตัวตอนนี้ จะมีคนพูดทันที ดูสิ นั่นคือหลินตง เขาถูกนอกใจเมื่อสองวันก่อน อาเจียนเป็นเลือดจนหมดสติ""แต่ตอนนี้หลังจากที่ฉันมาหานายแล้ว พอนายปรากฏตัว สิ่งที่ผู้คนพูดถึงไม่ใช่เรื่องที่คุณโกรธอาเจียนเป็นเลือดจนหมดสติแล้ว แต่คุยกันว่าเราสองคนคบกันจริงหรือเปล่า""นายคิดว่าสองแบบนี้พูดถึงนายณ อันไหนดีกว่า?"พอหลินตงคิดก็ใช่จริง ๆ"งั้นผมก็ต้องขอบคุณคุณแล้ว เพื่อนหานชือหยุน!""ไม่จำเป็นต้องขอบคุณ! ฉันไม่ได้ขอบคุณที่คุณให้ของขวัญมากมายกับฉัน ทำให้ฉันไม่สามารถออกเดทกับหวงจุนหลาง และเลี้ยงอาหารฟรีฉันทุกวัน!""แต่เพื่อนหานชือหยุน เธอไม่กลัวที่จะทำลายชื่อเส
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 27
หลังจากทั้งคู่กินเสร็จก็พักเที่ยงที่โรงแรมโกลเด้นลิฟแน่นอนว่าหลินตงกำลังพักผ่อนอยู่ในห้องทำงานของท่านประธาน ในขณะที่ หานชือหยุนเปิดห้องชุด แต่เมื่อมีหลินตงเป็นประธานก็ไม่จำเป็นต้องใช้เงินตอนเรียนช่วงบ่ายทั้งคู่จึงกลับไปเรียนด้วยกัน การออกไปกินข้าวนอก 2-3 ชั่วโมง ก็ยิ่งทำให้จินตนาการช่วงบ่ายผ่านไปอย่างรวดเร็วหลินตงเดินในมหาวิทยาลัยตามที่หานชือหยุนวิเคราะห์ วิธีที่ทุกคนมองเขาตอนนี้เปลี่ยนจากการดูถูกเป็นการอิจฉาและความเกลียดชังหลินตงเดินกลับไปที่โรงแรมโกลเด้นลิฟทันทีที่เข้าไปในประตู พนักงานต้อนรับตัวสูงทั้งสี่ก็โค้งคำนับและตะโกนเหมือนเดิม "สวัสดีค่ะ ประธานหลิน!"เมื่อเข้าไปในล็อบบี้ ผู้จัดการล็อบบี้ที่เพิ่งแต่งตั้งใหม่ก็รีบเข้ามาและโค้งคำนับ "สวัสดีค่ะ ประธานหลิน!""ต่อไปอย่าเกรงใจขนาดนี้ เป็นคนของตัวเองทั้งหมด คุณยุ่งกับคุณไป ผมขึ้นไปเองก็ได้แล้ว" หลินตงพูดกับผู้จัดการล็อบบี้คนใหม่"ค่ะ! ประธานหลิน!"หลินตงเดินเข้าไปในลิฟต์แล้วหายจากล็อบบี้แต่หลินตงไม่ได้สังเกตมีหญิงสาวสวยคนหนึ่งนั่งอยู่ในห้องโถงสำหรับแขกที่มาพักโดยเฉพาะ คอยสังเกตการณ์อยู่ตลอดเวลาซุนซืออี๊นั่งอยู่
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 28
เพราะทันทีที่หลินตงเข้าไปในประตู พนักงานต้อนรับทั้งสี่ก็โค้งคำนับเขา แม้ว่าพวกเขาจะอยู่ห่างไกลออกไปเล็กน้อย แต่ซุนซืออี๊ก็ไม่ได้ยินสิ่งที่พวกเขาพูด แต่เธอสามารถเห็นความเคารพบนใบหน้าของพวกเขาได้หลังจากนั้นผู้จัดการล็อบบี้ของโรงแรมก็วิ่งเหยาะ ๆ และโค้งคำนับซุนซืออี๊นั่งอยู่ในบริเวณพักผ่อนนานกว่าหนึ่งชั่วโมง มีแขกเข้าและออกจากโรงแรมอย่างน้อย 20 หรือ 30 คน แต่ไม่มีใครทำให้พนักงานเหล่านี้โค้งคำนับดังนั้นซุนซืออี๊จึงเกือบจะแน่ใจว่าหลินตงมีภูมิหลังที่น่าตกใจ อาจจะเป็นเจ้าของที่นี่หรือเป็นลูกหลานของผู้ถือหุ้นที่นี่แต่สิ่งเหล่านี้ไม่ได้เกี่ยวอะไรกับเธอ แค่รู้สึกอยากรู้อยากเห็นเล็กน้อยและยังต้องรอโทรศัพท์ต่อไปผ่านไปประมาณครึ่งชั่วโมง...ในที่สุดโทรศัพท์ของซุนซืออี๊ก็ดังขึ้น"ฮัลโหล! ผู้กำกับเสียง คุณอยู่ไหน? ฉันมาถึงโรงแรมโกลเด้นลิฟแล้ว" ซุนซืออี๊รับสายและถาม"คุณซุน ขอโทษที่ให้รอนานขนาดนี้ มาเลยที่ ตอนนี้คุณตรงมาที่ 15-1 เถอะ ผมจะรอคุณอยู่ที่นี่" เสียงของผู้กำกับเสียงดังมาจากโทรศัพท์"ผู้กำกับเสียง มีเรื่องอะไร เราคุยกันข้างนอกไม่ได้เหรอ?""คุณซุน คุณต้องรู้ว่าสิ่งที่เรากำลังพูดถ
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 29
หัวใจของเฉินเสียงในเวลานี้เต้นราวกับมีอะไรวิ่งอยู่นายทุนผู้ชั่วร้ายเหล่านี้กำลังบงการสิ่งต่าง ๆ เพื่อผลประโยชน์ของตนเองให้รุ่นน้องที่ยังเรียนไม่จบและไม่เคยแสดงหนังเลยมาเป็นนักแสดงนำหญิงในภาพยนตร์ที่มีเงินลงทุนกว่า 100 ล้านนอกจากนี้เขายังขอให้นักแสดงชั้นนำมาเป็นนางรองด้วย หากข่าวนี้เผยแพร่ แฟน ๆ ของเหยาเสวี่ยคงจะโกรธมากหากทักษะการแสดงของนักแสดงคนนี้ดีหน่อย เธอคงจะได้รับความนิยมในทันทีถ้าฝีมือการแสดงไม่ถึง หนังเรื่องนี้ก็ถือว่าเจ๊งเมื่อถึงเวลาที่นักลงทุนจะไม่สามารถชดใช้ค่าใช้จ่ายของตนได้ และจะมีการวิพากษ์วิจารณ์จากโลกภายนอกมากมาย จะไม่ใช่เขาที่รับผิดชอบเหรอแม้ว่าในใจจะด่าหยูเฉิงไฮ่ แต่เขาก็ยังต้องแสดงรอยยิ้มที่ประจบประแจงบนใบหน้าของเขาและพูดว่า" ไม่ต้องกังวลประธานหยู ผมจะหาวิธีทำให้สำเร็จอย่างแน่นอน"ไม่มีทาง ยุคนี้ถ้ามีเงินก็เป็นนายแม้ว่าเขาจะเป็นที่รู้จักในวงการนี้ แต่เขายังไม่ถึงจุดที่เขาจะมองข้ามนายทุนได้นั่นเป็นแรงดึงดูดที่ผู้กำกับใหญ่ระดับแถวหน้ามีเท่านั้นผู้กำกับระดับนั้นแค่ปล่อยข่าวอยากถ่ายหนังนักแสดงชั้นนำจำนวนนับไม่ถ้วนและแม้แต่ราชาและราชินีก็จะแห่กันมา
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 30
ถ้าเธอไม่ได้รับการสนับสนุนจากพ่อแม่ที่บ้าน เธอคงไม่ได้ดีไปกว่าพวกเธอหลายคนคุยกันไม่นาน หลิวเผิงก็ขับรถพาสี่จี๊ดอีกสองคนมาถึงหลิวเผิงขับรถบีเอ็มดับเบิ้ลยูX7ในรถ..."พวกเธอมาถึงหมดแล้ว ก็คือสี่คนข้างหน้า เห็นไหม?" หลิวเผิงกล่าว"แม่งเอง ได้อยู่! เห็นได้ชัดว่าสูงกว่าโรงเรียนของเรามากกว่าหนึ่งระดับ""ใช่ สมกับสาขาการแสดง ในอนาคตคนที่จะเป็นดาราใหญ่ หนึ่งในสี่คนเอามาเทียบในชั้นเรียนของเรา ก็มีแต่ซูยิงเสวี่ยที่จะเปรียบได้""โดยเฉพาะคนที่สูงที่สุด ไม่ต่างกับซูยิงเสวี่ยมากนัก! เธออยู่ในระดับเทพธิดาอย่างแน่นอน""บี๊บ...บี๊บ..."หลิวเผิงไปที่ลานจอดรถหน้าโรงแรมโกลเด้นลิฟและบีบแตรสองครั้ง!"แฟนฉันมาแล้ว ไปกันเถอะพวกเรา"จางหมิ่นเห็นรถของหลิวเผิงกำลังพาเพื่อนร่วมห้องหลายคนไปยังจุดที่หลิวเผิงจอดรถไว้หลังจากที่หลิวเผิงและคนอื่น ๆ ลงจากรถ ทั้งสองฝ่ายก็พบกันหลังจากแนะนำสั้น ๆ กลุ่มคนเจ็ดคนก็เดินเข้าไปในโรงแรมโกลเด้นลิฟจากนั้นพนักงานก็พาเขาไปที่ห้องส่วนตัวที่จองไว้หลังจากนั่งลงแล้วหลิวเผิงก็โทรหาหลินตงโทรติดแล้ว"ตงจื่อ อยู่ไหน! เราอยู่ในห้องส่วนตัวหมายเลข 46 มานี่เร็ว ขาดนายคนเด
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 31
ภายใต้การนำทางของพนักงาน คนทั้งก็เดินทางมายังโซนคาราโอเกะเมื่อเข้าไปในห้องคาราโอเกะส่วนตัว ทุกคนก็เริ่มปลดปล่อยตัวเองเนื่องจากแสงสว่างในห้องส่วนตัวค่อนข้างมืดบวกกับดื่มเหล้าไปนิดหน่อย คู่รักอย่างหลิวเผิงกับจางหมิ่นก็ซ่อนตัวอยู่ที่มุมห้องและจูบปากกันอย่างดูดดื่มกลิ่นอายความรักที่โปรยมาทำให้ทุกคนในที่เกิดเหตุตั้งตัวไม่ทันแต่ทุกคนก็ไม่ได้ใส่ใจ เริ่มต่างคนต่างอยู่ สามสาวสวยกำลังร้องเพลง สองสี่จี๊ดยกเว้นหลินตงกำลังเล่นโทรศัพท์หลินตงรู้สึกเบื่อเล็กน้อยขณะนั่งอยู่บนโซฟา เขาอยากจะออกไป แต่รู้สึกว่ามันไม่ดีได้แต่ชื่นชมเสียงร้องของเหล่าสาวสวยเท่านั้นต้องบอกเลยว่าถึงแม้พวกเธอจะเรียนเอกการแสดง แต่ทักษะการร้องเพลงของพวกเธอก็ไม่ได้แย่เลยเวลาผ่านไปอย่างช้า ๆขณะที่เหล่าสาวสวยร้องเพลงเหนื่อยแล้วจะพักผ่อนหลิวเผิงก็หยิบไมโครโฟนขึ้นมาแล้วพูดว่า "ขอบคุณสาวสวยทั้งสามที่ให้เกียรติมาในวันนี้"จากนั้นเขาก็ชี้ไปที่หลินตงและพูดต่อ "นี่คือเพื่อนของผม หลินตง ตอนนี้เขายังโสดอยู่ หากสาวสวยคนไหนไม่มีแฟนคุณสามารถแลกเปลี่ยนข้อมูลการติดต่อและทำความรู้จักกันได้ ไม่แน่ว่าอาจจะจับคู่กันได้ อย่างอื่นไม่
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 32
แล้วคนที่สองนี้ล่ะ?จะมีคนที่สามคนที่สี่อีกไหม?หลังจากโดนทิ้งมีกระแสน้ำไหลย้อน?หลินตงก็ตกตะลึงเล็กน้อยในเวลานี้เขารู้สึกว่าตั้งแต่เขามีระบบนี้ พรหมลิขิตของเขาก็ล้นหลามไปเล็กน้อยคนแรกคือจ้าวซวนจากนั้นก็หานชือหยุนตอนนี้เป็นซุนซืออี๊อีกพวกเขาทั้งหมดเป็นระดับเทพธิดาฉันควรเลือกคนไหน?มีเพียงเด็กเท่านั้นที่จะเลือกฉันต้องเอาหมด...หลินตงฟื้นตัวได้อย่างรวดเร็วยืนขึ้นและพูดว่า "สวัสดีเพื่อนซุน ผมก็ยินดีที่ได้รู้จักคุณเช่นกัน!"ทั้งสองจับมือกันสั้น ๆ จากนั้นแลกเปลี่ยนหมายเลขโทรศัพท์และไลน์ในขณะนี้ประตูห้องส่วนตัวก็ถูกเปิดออกทุกคนคิดว่าเป็นพนักงานแต่คนแรกที่เข้ามาคือชายวัยกลางคนตัวอ้วนเตี้ยตามมาข้างหลังคือผู้กำกับเฉินเสียงที่ได้นัดกับซุนซืออี๊เมื่อวานนี้ในคืนนี้เฉินเสียงและหยูเฉิงไฮ่มาพร้อมกับนักลงทุนอีกสองคน แต่ระหว่างทางพวกเขาเห็นซุนซืออี๊และเพื่อนร่วมชั้นหลายคนที่นี่หยูเฉิงไฮ่ขอให้เลขาของเขาติดตามพวกเขาเพื่อดูว่าพวกเขาเข้าไปในห้องส่วนตัวไหน และรีบมาที่นี่หลังจากเตรียมจัดการกับนักลงทุนทั้งสองแล้วหลังจากเข้าไปในห้องส่วนตัว เฉินเสียงก็แนะนำตัวเอง "สวัสดีนักศึ
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 33
หลินตงและซุนซืออี๊ไปแล้วหยูเฉิงไฮ่ซึ่งอยู่ในห้องส่วนตัวสีหน้าไม่ดีเล็กน้อยนับตั้งแต่มาเป็นผู้จัดการทั่วไปของซินหยวนเอ็นเตอร์เทนเมนต์ เขาไม่ได้เจอผู้หญิงที่ไม่ไว้หน้าแบบนี้มานานแล้วหยูเฉิงไฮ่ไม่มีวิธีที่ดีสำหรับผู้หญิงประเภทนี้ที่ไม่ต้องการเข้าสู่วงการบันเทิงและไม่ฟังคำแนะนำเจิ้งหยุนและเฉินหลานประคองหยูเฉิงไฮ่นั่งลงคนล่ะข้าง แล้วเริ่มชนแก้ว พวกเขาอยากได้รับบทบาทนี้จริง ๆสามในสี่จี๊ดนอกจากหลิวเผิงที่ยังคงอยู่ในโลกของตัวเองแล้ว อีกสองคนก็เริ่มเอาใจเฉินเสียง อย่างไรก็ตามเฉินเสียงก็ถือว่าเป็นผู้กำกับที่มีชื่อเสียงเล็กน้อย สำหรับฟ่านเปียวพวกเขาก็ถือว่ามีน้ำหนักมากแล้วคนกลุ่มหนึ่งก็ดื่มเหล้ากันอย่างมีความคิดของตัวเองหลินตงและซุนซืออี๊ขึ้นลิฟต์ลงไปชั้นล่างในลิฟต์ซุนซืออี๊ก็เอ่ยปากถามว่า "หลินตง โรงแรมนี้เป็นของบ้านคุณเหรอ?""ห๊ะ?" หลินตงไม่ทันตั้งตัว"ไม่ต้องหาข้ออ้างมาปิดบัง ฉันรู้ว่าคุณต้องมีความสัมพันธ์ที่ลึกซึ้งกับโรงแรมนี้แน่นอน" ซุนซืออี๊พูดอีกครั้ง"ผมไม่ได้ปิดบังอะไร และก็ไม่รู้ว่าคุณกำลังพูดอะไร!" หลินตงกล่าว"หลินตง เป็นไปไม่ได้ที่โรงแรมจะโปรโมชั่นไม่คิดเงิน และยั
บทล่าสุด
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 994
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 993
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 992
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 991
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 990
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 989
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 988
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 987
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 986
