MasukShare
บทที่ 33
Bab terkait
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 34
วีเจกำลังเล่น "การเอาชีวิตรอดบนเกาะล้าง"เป็นสาวน่ารักชื่อดอกมะลิหลังจากเห็นบัญชีราชาของหลินตงที่มีระดับมากกว่าพันเข้ามาหามุมเป็นแมวจากนั้นก็ยืนขึ้น มือทั้งสองข้างจีบนิ้วเป็นดอกไม้ สองขานั่งยอง ๆ พูดเบา ๆ ว่า"ยินดีต้อนรับประธานไม้ขีดไฟเข้าสู่ห้องไลฟ์สดของหนู น้องสาวขอทำความเคารพ!"นี่คือลูกพี่ใหญ่ ต้องรับใช้ให้ดีการแสดงของวีเจสาวที่น่ารักทำให้หลินตงรู้สึกตลกเล็กน้อยแน่นอนว่าเงินสามารถทำอะไรก็ได้หลินตงโพสต์คอมเม้นเลยทันที"มะลิน้อย ตั้งใจเล่นเกม ชนะแล้วจะให้จรวดหกร้อยหกสิบหกดอกเป็นการฉลอง"ดอกมะลิเห็นคอมเม้นของหลินตง ก็เซอร์ไพรส์สุด ๆ รอบนี้ถ้าชนะสำเร็จ มีค่ากว่าชนะเป็นร้อยรอบพันรอบรีบนั่งลงบนที่นั่งแล้วเริ่มเล่นเกมต่อ ระหว่างเล่นก็พูดว่า "ขอบคุณประธานไม้ขีดไฟที่สนับสนุน! หนูจะตั้งใจเล่นให้ชนะอย่างแน่นอน!"คอมเม้นที่เฝ้าดูเริ่มต้นขึ้นอีกครั้ง"ประธานไม้ขีดไฟสุดยอด!""ประธานไม้ขีดไฟยิ่งใหญ่!""ประธานไม้ขีดไฟก็คือประธานไม้ขีดไฟ ออกโรงแบบไม่ธรรมดาจริง ๆ!"ดอกมะลิควบคุมตัวละครในเกมอย่างระมัดระวัง ทักษะของเธอก็ดีอยู่ ปกติเธอสามารถชนะแปดในสิบเกมได้แต่กลัวว่าจะพลาด ถ
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 35
เพราะใกล้จะถึงวันหยุดวันแรงงานแล้วดังนั้นเสาร์อาทิตย์นี้ไม่หยุดงานเลี้ยงวันแรงงานจะจัดขึ้นก่อนวันหยุดหนึ่งวันในช่วงเวลานี้หลินตงยังคงกินข้าวและไปเรียนตามปกติ เมื่อเวลาผ่านไป ความนิยมในเรื่องของหลินตงก็ค่อย ๆ ลดลง แต่เขาก็ยังถือว่าเป็นคนดังในมหาลัยการส่งมอบโรงแรมโกลเด้นลิฟก็เสร็จสมบูรณ์แล้ว หลินตงกลายเป็นเจ้าของโรงแรมโกลเด้นลิฟอย่างเป็นทางการและประสบความสำเร็จในการใช้จ่ายอีกหนึ่งหมื่นแปดพันล้าน ได้รับแต้มศักดิ์สิทธิ์มาร้อยแปดสิบแต้มหลังจากใช้แต้มศักดิ์สิทธิ์สี่สิบแต้มในการเพิ่มทั้งร่างกายและจิตวิญญาณเป็นห้าสิบแต้มตามลําดับ หลินตงก็ไม่ได้เพิ่มขึ้นอีก เขารู้สึกว่าสี่สิบห้ากับห้าสิบแต้มต่างกันไม่มากหลังจากถึงห้าสิบแต้มทั้งร่างกายและจิตวิญญาณก็เข้าสู่โหมด "ค่อนข้างแข็งแกร่ง"หนึ่งร้อยสี่สิบแต้มที่เหลือ หลินตงไม่ได้ใช้อีก เก็บไว้เผื่อต้องการทักษะอะไร จะได้เพิ่มได้ตลอดก่อนวันหยุดวันแรงงานหนึ่งวันหลินตงไม่มีเรียนในช่วงบ่ายแล้ว ดังนั้นเขาจึงพักผ่อนในหอพักและเตรียมเข้าร่วมงานเลี้ยงวันแรงงานของทางมหาลัยในตอนเย็นทางมหาวิทยาลัยการสื่อสารเจียงหนานได้ปิดเทอมแล้ว คนที่ใกล้บ้านก็เริ่
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 36
โทรติดแล้ว"แม่คะ หนูกลับมาแล้ว อยู่หน้าบ้านยาย เปิดประตูหน่อย!" ซุนซืออี๊พูดอย่างกังวล"ซืออี๊ ลูกกลับมาแล้วเหรอ? ไม่ได้บอกลูกว่าอย่ากลับมาเหรอ?"ซุนซืออี๊ได้ยินเสียงแม่มาจากโทรศัพท์ ในที่สุดเธอก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอก แม้ว่าเสียงของเธอจะเหนื่อยล้าเล็กน้อย แต่อย่างน้อยก็ยังมีชีวิตอยู่ไม่นานประตูก็เปิดออกในที่สุดทันทีที่เห็นแม่ซุนซืออี๊ทนไม่ไหวที่จะกอดแม่แล้วร้องไห้ออกมาแม่และลูกสาวร้องไห้อยู่พักหนึ่งก่อนเข้าบ้านเมื่อเห็นว่าไม่มีใครอยู่ในบ้าน ซุนซืออี๊จึงถามว่า "แม่ เกิดอะไรขึ้นกันแน่? พ่อล่ะ? ตายายล่ะ? น้องสาวล่ะ?""ตายายและน้องสาวของลูกถูกอาของลูกรับไปแล้ว พ่อของลูกขังตัวเองอยู่ในห้องไม่ยอมออกมา ซืออี๊ ลูกรีบไปเกลี้ยกล่อมพ่อของลูก เขาไม่ได้กินอาหารมาสองวันแล้ว ถ้ายังเป็นแบบนี้ต่อไปร่างกายของเขาก็จะแย่ลง"ซุนซืออี๊เข้าไปในห้องและเห็นชายคนนั้นกำลังสูบบุหรี่อยู่ในห้องเธอไม่สามารถคิดได้ว่าชายคนนี้ซึ่งมีผมหงอกครึ่งหัวเป็นพ่อของตัวเองก่อนหน้านี้เขาเคยเป็นคนมีชีวิตชีวา มาจากชนบท สร้างชื่อให้ตัวเองในเมือง มีอนาคตที่สดใสที่สุดในครอบครัว ไม่ว่าใครจะพูดถึงเขาก็ต้องยกนิ้วให้
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 37
มหาวิทยาลัยเจียงหนาน！นักศึกษาหลายหมื่นคนกำลังนั่งอย่างเป็นระเบียบบนสนามกีฬางานเลี้ยงวันแรงงานกำลังจะเริ่มก่อนอื่นประธานมหาลัยกล่าวเปิดงานจากนั้นนักศึกษาก็เริ่มแสดงโชว์นักร้อง นักเต้น นักแสดงละคร นักพูด และนักมายากลเริ่มปรากฏตัวบนเวทีทีละคนแต่ในเวลานี้หลินตงไม่ได้นั่งดูการแสดงแต่เขากลับถูกอาจารย์ที่ปรึกษาเรียกกลับห้องเรียนแทน แน่นอนว่าไม่ใช่แค่เขาคนเดียว ทุกคนในชั้นเรียนถูกเรียกกลับหมดทุกคนงงเล็กน้อยอาจารย์ที่ปรึกษาพูดในเวลานี้"วันนี้มีเหตุฉุกเฉินเกิดขึ้น เนื่องจากยิงเสวี่ยรู้สึกไม่สบายจึงไม่สามารถขึ้นเวทีได้ ถ้าใครเล่นเปียโนได้โปรดขึ้นแสดงแทน ไม่จำเป็นต้องเล่นดี แค่รับมือได้ก็พอ"ทุกคนมองไปที่ซูยิงเสวี่ยตามที่คาดไว้ ใบหน้าที่แดงก่ำของซูยิงเสวี่ยซีดนิดหน่อยอาจารย์ที่ปรึกษารออยู่พักใหญ่ก็ไม่มีใครสมัคร พูดต่อว่า "ถ้าใครรับภารกิจนี้ต่อไป ต่อไปไม่ว่าจะลาหรืออะไรก็ตาม ฉันก็จะไฟเขียวตลอด"พอคำพูดนี้ออกมา หลายคนก็ตื่นเต้นเล็กน้อย แต่การเล่นเปียโนเป็นงานที่ละเอียดอ่อน ไม่ใช่ว่าใครเรียนไม่กี่วันก็จะกล้าขึ้นเวทีแสดงหลินตงก็มีความคิดบางอย่างและอยากจะรับช่วงต่อเรื่องนี้เ
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 38
เดิมทีเธอคิดว่าครอบครัวของเธอแค่เป็นหนี้เพียงไม่กี่ล้าน แต่เนื่องจากหลินตงเป็นลูกคนรวยมาก น่าจะไม่สนใจเงินเพียงเล็กน้อยนี้แต่ไม่คิดว่าจะเป็นหนี้ร้อยล้านร้อยล้านเลยนะ! แม้ว่าหลินตงจะเป็นลูกคนรวยมาก แต่เขาสามารถเอาเงินสดออกมาได้มากขนาดนี้จริง ๆ เหรอ?บางทีครอบครัวของเขาอาจจะเอาออกมาได้ แต่เขาเป็นแค่นักเรียนคนหนึ่ง ทางครอบครัวจะไม่มีให้เขาใช้เงินจำนวนมากขนาดนี้ให้คนที่รู้จักกันเพียงไม่กี่วันยืมได้ทำยังไงดี? ? ?ทำยังไงดี? ? ?ไม่ได้ ไม่ใช่เรื่องง่ายที่จะจุดประกายความหวังเล็ก ๆ น้อย ๆ ให้กับพ่อแม่และไม่สามารถให้พวกเขาดูออกได้"พ่อคะ หลินตงจะต้องให้หนูยืมแน่! เพราะ...เพราะเขาเป็นแฟนหนู! หนูคบกับเขามาครึ่งปีแล้ว แต่หนูกลัวพวกคุณจะหาว่าหนูยังเด็ก เลยไม่กล้าบอกพวกคุณ"ซุนเหว่ยเฉิงและเฉินชุ่ยเหลียนตกตะลึงความสงสัยสุดท้ายในใจก็หายไปพวกเขาไม่แปลกใจเลยที่ลูกสาวจะหาแฟนที่ยอดเยี่ยมขนาดนี้ได้พวกเขามีความมั่นใจในตัวลูกสาวมากแต่อีกคำถามหนึ่งก็เกิดขึ้นในใจของซุนเหว่ยเฉิงลูกสาวของเธอแค่อยากปลอบใจตัวเองหรือเปล่า? แล้วสร้างเรื่องโกหกขึ้นมา?อาจเป็นไปได้!ซุนเหว่ยเฉิงจึงพูดว่า "ถ้าอย่
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 39
ร้อยล้านพอเหรอ?นี่เป็นประโยคที่น่าฟังที่สุดที่ซุนซืออี๊เคยได้ยินมาในชีวิตของเธออย่างแน่นอน เพราะประโยคนี้ดึงครอบครัวของเธอที่กำลังจะตกเหวกลับมาซุนเหว่ยเฉิงและเฉินชุ่ยเหลียนก็มองตากันด้วยดวงตาเบิกกว้าง! ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยความประหลาดใจแฟนของลูกสาวคนนี้ค่อนข้างคาดเดาไม่ได้!ร้อยล้านดูเหมือนจะไม่อยู่ในสายตาของเขาเลยนี่มันร้อยล้านนะ แม้แต่ยุครุ่งเรืองที่สุดของครอบครัวพวกเขาก็ไม่สามารถหาเงินร้อยล้านได้แต่อีกฝ่ายกลับเอาออกมาได้ตามใจชอบคนแบบนี้เป็นแฟนลูกสาวจริง ๆ เหรอ? พวกเขามีความสุขแทนลูกสาวของพวกเขาและสามารถควักเงินร้อยล้านมาช่วยลูกสาวได้นั้น รักลูกสาวจากใจจริงแน่นอน"พอแล้ว! พอแล้ว! ขอบคุณ หลินตง!" ในเวลานี้ซุนซืออี๊อยากร้องไห้ออกมาดัง ๆ ตั้งแต่บ่ายจนถึงตอนนี้ เธอตึงเครียดมาตลอด ในที่สุดก็สามารถผ่อนคลายและอยากระบายอารมณ์"งั้นคุณส่งหมายเลขบัตรมาให้ผม เดี๋ยวผมจะโอนให้คุณ!" เสียงของหลินตงดังมาจากโทรศัพท์"ได้เลย! ขอบคุณมากนะหลินตง!"หลังจากวางสายโทรศัพท์ ซุนซืออี๊ก็ส่งหมายเลขบัตรของเธอไปให้หลินตงจากนั้นจึงรู้ว่าพ่อแม่กำลังจ้องมองเธออยู่"พ่อคะ แม่คะ พวกคุณเป็นอะไรหร
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 40
จากนั้นเสียงของหลินตงก็ดังมาอยู่ในหูของทุกคน"ครั้งหนึ่ง""อุบัติเหตุ""เขาและเธอรักกัน""ในยุคที่ไม่ลังเล""คิดว่า""เข้าใจ""ดังนั้นจึงตกหลุมรักอย่างรวดเร็ว""มือคู่หนึ่งจับแน่นปล่อยไม่ออก""ความพยายามและอนาคตในหัวใจ""ลืมไม่ได้""รักของคุณ""แต่ตอนจบมันยากที่จะเปลี่ยน""ผมไม่สามารถรั้งคุณไว้ได้""ยิ่งไม่คิดว่าเขา""จะสามารถให้อนาคตที่คาดหวังแก่คุณได้""ผู้ชายไร้เดียงสา""โว้..."ครึ่งแรกของเพลงร้องจบแล้วในที่เกิดเหตุมีคนนับหมื่นคนเงียบสนิทไม่นาน ช่วงที่สองก็ดังขึ้นอีกครั้ง"การดูแล""ของคุณ""พกติดตัวไปด้วยเสมอ""เปิดมันตรงที่ไม่มีใคร""อยากถาม""ตอนนี้คุณ""ไม่มีความโศกเศร้า""เหมือนทะเลนอนอาบแดด""เหมือนสีที่ทาด้วยใจ""ทำให้คุณยิ้มและกล้าหาญ""ลืมไม่ได้"(ปล. ทุกคนมองหนังสือเล่มนี้เป็นโลกคู่ขนาน เพลง "เด็กชาย" ของเหลียงป๋อแชมป์เดอะวอยซ์)ร้องเพลงจบแล้วแต่ที่เกิดเหตุยังคงเงียบกริบตกตะลึง?อย่างแท้จริงทุกคนไม่คิดว่าหลินตงจะร้องเพลงได้กินจริงใจขนาดนี้ไม่ว่าจะเป็นการเขียนเนื้อเพลง แต่งเพลง ร้องเพลง หรือเล่นเปียโน มันฝังลึกอยู่ในใจผู้คนหล
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 41
หูเฉิงนี่คือเมืองที่อยู่ใกล้ทะเลเมื่อเปรียบเทียบกับเจียงเฉิงก็พัฒนากว่าในทุกด้านขณะนี้หลินตงกำลังนั่งหลับตาบนเครื่องบินจากเจียงเฉิงไปยังเมืองหูเฉิงข้างหลังแอร์โฮสเตสสาวร่างสูงที่มีหน้าตาดีกำลังนวดไหล่ของเขาเขานั่งชั้นเฟิร์สคลาสซุปเปอร์ดีลักซ์ ไม่เพียงแต่ห้องเดี่ยวเท่านั้น ยังมีอาหารชั้นนำต่าง ๆ ยังมีแอร์โฮสเตสสาวสวยให้บริการแบบตัวต่อตัวด้วยการบริการดี แต่ราคาค่อนข้างสูงจนเกินไป ห้าสิบเท่าของชั้นประหยัด ซึ่งไม่ใช่สิ่งที่คนธรรมดาจะสามารถซื้อได้"คุณหลินคะ คุณต้องการอาหารหรือน้ำไหมคะ?" หลานซินถามขณะนวดไหล่หลินตงเธอนวดหลินตงมาเกือบชั่วโมงแล้ว นวดจนมือเจ็บ แต่ หลินตงไม่ได้บอกให้เธอหยุดและเธอก็ไม่กล้าหยุด เธอทำได้เพียงถามหลินตงว่าจะกินอะไรไหมหลานซินเป็นพนักงานต้อนรับบนเครื่องบินในห้องโดยสารชั้นเฟิร์สคลาสซุปเปอร์ดีลักซ์ของสายการบิน พวกเธอแตกต่างจากพนักงานต้อนรับบนเครื่องบินในชั้นธุรกิจและชั้นประหยัดเนื่องจากพวกเขาให้บริการแขกชั้นเฟิร์สคลาสแบบตัวต่อตัว งานของพวกเขาจึงเป็นเรื่องง่าย และค่าจ้างของพวกเขาก็สูงกว่าอีกสองชั้นมากงานนี้มีเกณฑ์ที่สูงมากสำหรับพวกเธอในทุกด้าน เนื่องจ
Bab terbaru
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1401
หยวนเซิงกับหยวนหมิงต่างก็เห็นศาสตราเทพมายาในมือของหลินตงเหมือนกันความปรารถนาที่ต้องการครอบครองอย่างรุนแรงวูบผ่านในสายตาของพวกเขาก่อนจะหายไปพวกเขาก็อยากได้เช่นกันแต่ทั้งสองคนรู้ดีจากสถานการณ์ตอนนี้มังกรเก้าหัวไม่มีโอกาสเลยแต่การที่หลินตงใช้ศาสตราเทพมายานั้น กลับเป็นเรื่องดีสำหรับพวกเขาในสายตาของทั้งสองคนต่างก็เผยออกถึงความดีใจยอดเยี่ยมไปเลย ถือว่าสวรรค์เข้าข้างจริงๆตอนนี้หลินตงเอาศาสตราเทพมายาออกมา คือการรนหาที่ตายด้วยตัวเองหยวนหมิงกำลังคิดในใจ ว่าจะพูดอย่างไรเพื่อให้ทุกคนยอมร่วมมือกันจัดการกับหลินตงตอนนี้โอกาสมาถึงแล้วหลินตงถือศาสตราเทพมายาอยู่ในมือ ลองถามดูว่าในอสูรกาแล็กซี มีใครไม่อยากครอบครองบ้าง?ไม่ว่าจะเป็นใครในอาณาจักรนิรันดรที่ได้ครอบครองมัน ก็สามารถท้าทายผู้ที่เหนือกว่าได้ไม่มีใครที่สามารถปฏิเสธการล่อลวงแบบนี้ได้ตอนนี้ถ้าเขาเรียกออกไปรับประกันว่าจะมีหลายคนที่ออกมาจัดการกับหลินตงแค่จัดการหลินตงได้ศาสตราเทพมายาในมือของเขา คือเจ้าเหนือทุกสรรพสิ่งแบบนั้น ทุกคนก็มีโอกาสที่จะได้ครอบครองหลินตงยังไม่รู้ว่า ดาบกำราบมารในมือของเขากำลังดึงดูดสายตาจา
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1400
เจ้าหลินตงโชคดีมากจนเกินไปแล้วแม้แต่เฉินจิงจื่อหานในตอนนี้เอง ก็ยังรู้สึกอิจฉาเดิมทีเขากังวลว่า หลินตงคงไม่ใช่คู่มือของหยวนเซิงที่อยู่ในระดับเซียนเดินดินตอนปลายดูเหมือนว่าเขาคิดมากเกินไปมีศาสตราเทพมายาอยู่ในมือหลินตงสามารถท้าทายตัวต้นระดับที่เหนือกว่าของตัวเองได้จริง ๆไม่แปลกใจที่เขาจะมั่นใจขนาดนั้นเมื่อครู่นี้เจ้าเด็กคนนี้ซ่อนความลับเอาไว้ไม่น้อยเลยสมกับที่เป็นชายที่แม้แต่วิชาดวงตาจักรวาล ยังไม่สามารถมองทะลุได้ไม่ว่าอย่างไร ก็ต้องพาหลินตงเข้าร่วมสำนักดาวสวรรค์ให้ได้การพาคนที่ดวงชะตาพิเศษมาก เช่นหลินตงมาเข้าร่วมกับสำนักดาวสวรรค์ ก็นับว่าเป็นการทำคุณงามความดีอย่างใหญ่หลวงให้กับสำนักดาวสวรรค์ถึงตอนนั้นพ่อของเขาจะต้องให้รางวัลเขาอีกครั้งแน่นอนเฉินจิงจื่อหานมองไปที่หลินตงด้วยสายตา ที่เรียกว่าตื้นเต้นโชคดีที่ตอนนี้หลินตงกำลังยุ่งกับการรับมือท่าไม้ตายของหยวนเซิงอยู่ ไม่อย่างนั้น ถ้าเขาเห็นสายตาของเฉินจิงจื่อหานแล้ว คงจะเข้าใจผิดไปแล้วในคฤหาสน์หรูหราบนหลังของเต่ายักษ์ห้องหนึ่งที่แทบจะกลายเป็นทะเลสีแดงไป๋หลี่เหยียนหงเองก็เฝ้าสังเกตการต่อสู้ที่เกิดขึ้นภายนอกเมื
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1399
"ปัง!!!"เสียงปังดังขึ้นหมัดเทพแห่งความว่างเปล่าของหลินตง อัดเข้าไปกระแทกเข้าเต็มกลางอกของหยวนเซิงอย่างจังๆแต่ในจังหวะที่หยวนเซิงถูกหมัดซัดเข้าเต็มๆ ก็หมุนตัวอย่างรวดเร็ว แล้วฟาดหางด้านหลังใส่หลินตงอย่างเต็มกำลัง"พลั๊ก!!!"ทั้งสองต่างก็รับการโจมตีเต็มกำลังจากฝ่ายตรงข้าม แล้วกระเด็นถอยร่นไปด้านหลังคนละทิศทุกที่ที่พลังกวาดผ่าน ทำให้ทะเลปั่นป่วน ภูผาสะเทือน ดวงดาวแตกสลายหายไปในพริบตามังกรเก้าหัวมีชื่อเสียงด้านพลังป้องกัน ร่างกายแข็งแกร่งราวเหล็กกล้าส่วนร่างกายของหลินตง หลังจากผ่านการหลอมขัดโดยระบบอย่างเข้มข้น ก็ไม่ด้อยกว่าแม้แต่น้อยถ้าวัดกันด้วยร่างกาย ทั้งสองก็เรียกได้ว่าสูสีไม่มีใครยอมใครแต่ถึงอย่างไรหลินตงก็ยังอยู่แค่ระดับเซียนเดินดินตอนต้น ขณะที่หยวนเซิงนั้นอยู่ตอนปลายแล้ว ห่างกันถึงสองขั้นย่อยนอกจากนี้ หยวนเซิงมีชีวิตอยู่มาเกือบหมื่นปี มีประสบการณ์การต่อสู้เหนือกว่าหลินตงอย่างมากเพราะฉะนั้น ตั้งแต่เริ่มแรก หลินตงก็เป็นฝ่ายตั้งรับ ถูกหยวนเซิงเป็นฝ่ายรุกใส่อย่างต่อเนื่องแต่เป้าหมายของหลินตงในตอนนี้ คือการสั่งสมประสบการณ์การต่อสู้เพื่อไม่ให้เมื่อเข้าสู่อาณาจักรดว
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1398
ในขณะนั้น เฉินจิงจื่อหานก็พุ่งเข้ามาและต่อยหมัดหนักเข้าที่ศีรษะของหยวนเซิงที่กำลังรวบรวมพลัง"ปัง!!!"ลูกบอลพลังงานเบี่ยงเบนไปจากตำแหน่งและยิงเข้าไปในความว่างเปล่าขณะที่เฉินจิงจื่อหานกำลังเตรียมช่วยหลินตงยกการปิดล้อม หยวนหมิงก็มาถึงด้วยเช่นกันเข้าไปพัวพันกับเฉินจิงจื่อหานในทันทีหลินตงพยายามดิ้นรนเพื่อหลุดพ้นจากการพันธนาการของหยวนเซิงที่จริงแล้ว แม้จะไม่มีเฉินจิงจื่อหานช่วยเหลือ หลินตงยังคงมีทางที่จะหลบหนีพลังจิตวิญญาณของเขายังไม่ได้ใช้!ร่างสีทองขนาดใหญ่สี่ร่างต่อสู้กันในความว่างเปล่าทุกคนใช้วิธีการดั้งเดิมที่สุด การต่อสู้ระยะประชิดหยวนเซิงกับหยวนหมิงจะรวบรวมลูกบอลพลังงานทันทีเ พื่อโจมตีหลินตงกับเฉินจิงจื่อหานเมื่อใดก็ตามที่มีโอกาสอย่างไรก็ตาม พวกเขาถูกโจมตีทุกครั้งในการต่อสู้ระยะประชิด การใช้การโจมตีระยะไกลแบบนั้นไม่มีประสิทธิภาพอย่างไรก็ตาม ลูกบอลพลังงานลูกหนึ่งกำลังโจมตีตำแหน่งของเต่ายักษ์มันสามารถทำให้หวงฝู่ซีเยว่และคนอื่นๆ ที่กำลังดูการต่อสู้ด้วยความกังวลตกใจได้พวกเธอทำได้เพียงเฝ้าดูอย่างช่วยไม่ได้ในขณะที่ลูกบอลแสงขนาดใหญ่เข้ามาใกล้ทันทีที่พวกเขาคิดว่า
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1397
หลินตงและเฉินจิงจื่อหานกำลังลูบไม้ลูบมือ พร้อมที่จะลงมือ!หยวนหมิงขมวดคิ้ว“เราจะปล่อยให้คนจากกาแล็กซี่ทางช้างเผือกทำอะไรก็ได้ที่ต้องการในอสูรกาแล็กซีของเราจริงๆ เหรอ?” หยวนหมิงตะโกนเสียงดังถามฝูงชน“หยวนหมิง! เนื่องจากหลินตงมาหาแก งั้นก็สู้กับเขาสิ! เขาพาคนมาแค่สองคน ไม่ได้รุมแกด้วยจำนวนเลยสักนิด นอกจากนี้ หลินตงเพิ่งเข้าสู่อาณาจักรนิรันดร แกยังคาดหวังอะไรจากพวกเราอีก? แกกำลังจะบอกว่ามังกรเก้าหัวของแกไม่สามารถรับมือกับความท้าทายเช่นนี้ได้เลยเหรอ?” เสียงทุ้มทรงพลังตอบเมื่อได้ยินเสียงนี้หยวนหมิงปิดปากเห็นได้ชัดว่าตัวตนของอีกฝ่ายทำให้เขารู้สึกระแวดระวังมากขณะนั้นเอง!!!"บึ้ม...บึ้ม...."เสียงดังสองครั้งปรากฏขึ้นติดต่อกันหลินตงและเฉินจิงจื่อหานได้แสดงกายาทองคำนิรันดร์ของพวกเขาสองร่างสีทองขนาดใหญ่ยืนอยู่ในความว่างเปล่า ราวกับยักษ์ใหญ่ที่สูงตระหง่านหากมองอย่างละเอียด ก็จะเห็นร่างยักษ์สีทองที่หลินตงแสดงนั้น มีขนาดเล็กกว่าของเฉินจิงจื่อหานเล็กน้อยขนาดของกายาทองคำอมตะนั้นไม่เท่ากัน มันจะเปลี่ยนไปตามความแข็งแกร่งที่เพิ่มขึ้นยิ่งความแข็งแกร่งแข็งแกร่งขึ้น กายาทองคำอมตะก็
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1396
ทั้งหมดนี้เป็นการกระทำของมังกรเก้าหัวเองทำไมพวกเขาต้องลุยน้ำโคลนนี้ด้วย?หยวนหมิงยังคงพูดอยู่ตามลำพังเขาคิดว่าสิ่งนี้จะกระตุ้นให้ทุกคนต่อสู้กับหลินตงร่วมกันหากไม่มีสิ่งที่ไท่ซานพูดเมื่อกี้นี้ อาจมีใครบางคนออกมาพูดจริงๆในขณะนี้ หลินตงหมดความอดทนจนถึงตอนนี้ เขาพูดเพียงสองประโยคเท่านั้นแต่หยวนหมิงกลับพูดไม่หยุดไป๋หลี่เหยียนหงบอกเขาโดยเฉพาะว่าให้รีบจัดการเรื่องนี้ให้เรียบร้อยถ้าเรื่องนี้ยืดเยื้อต่อไปอีก ใครจะรู้ว่าหยวนหมิงตั้งใจจะทำการแสดงของเขาไปอีกนานแค่ไหน"หยวนหมิง! แกจะพูดพล่ามอีกนานแค่ไหน แกย่อมรู้ชัดเจนเกี่ยวกับจุดประสงค์ในการมาเยือนของฉันในวันนี้ ตลอดหลายปีที่ผ่านมา แกรุกรานกาแล็กซี่ทางช้างเผือกของฉัน ทำไมแกต้องอธิบายให้ฉันฟังด้วย" หลินตงพูดขึ้นหลินตงขัดจังหวะหยวนหลินในใจของเขารู้สึกไม่สบายใจอย่างมากเขารอสักพักไม่มีใครเต็มใจที่จะก้าวออกไปข้างหน้าเขาหวังว่าข้าจะฉีกไท่ซานออกเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อยได้ถ้าไม่ใช่เพราะคำพูดของเขาสถานการณ์นี้เป็นไปไม่ได้ที่จะเกิดขึ้น"หลินตง! ฉันไม่รู้ว่าแกกำลังพูดถึงอะไร และฉันก็ไม่มีอะไรจะอธิบายแก คราวที่แล้ว ตอนที่แกเข้าสู่
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1395
หลินตงมองหยวนหมิงซึ่งอยู่ในอาการโกรธจนพูดไม่ออกเกิดอะไรขึ้นที่นี่?เขาพูดไปแค่สองประโยคมังกรเก้าหัวก็จะเริ่มต่อสู้กับคนอื่นแล้วแต่เขากลับกลายเป็นตัวประกอบแทนเมื่อกี้ หลินตงจำได้ว่าโจมตีหยวนหมิงผู้นี้ดูเหมือนว่าอีกฝ่ายจะเป็นผู้นำวานรยักษ์ครั้งก่อนที่เขาเข้าสู่อาณาจักรนิรันดร เขาก็ปรากฏตัวขึ้น และหยวนหมิงซึ่งกำลังโกรธเช่นกันก็พูดไม่ออกไม่คาดว่ามันจะเกิดขึ้นอีกครั้งในครั้งนี้ดูเหมือนว่าจะมีความแค้นฝังใจอย่างลึกซึ้งระหว่างวานรยักษ์กับมังกรเก้าหัว“เป็นอะไรไป หยวนหมิง ดูจากท่าทางของแกแล้ว คิดจะประลองฝีมือกับฉันก่อนหรือเปล่า? งั้นก็รีบมาสิ! เมื่อไหร่ที่ฉัน ไท่ซานเคยกลัวแกบ้าง น้องหลินตง! ให้ฉันทดสอบเจ้านี่ก่อนเถอะ เมื่อถึงเวลานั้น แกก็สามารถโจมตีได้เมื่อเห็นโอกาส”เสียงของไท่ซานดังออกมาจากความว่างเปล่าหยวนหมิงถูกไท่ซานยั่วยุและกำลังจะระเบิดกำลังจะเปิดใช้งานกายาทองคำอมตะของเขาและสั่งสอนบทเรียนให้แก่ไท่ซานแต่หลังจากได้ยินความเห็นสุดท้ายของไท่ซาน ความโกรธแค้นของเขาส่วนใหญ่ก็มลายหายไปเรื่องที่เผชิญหน้ากับสามอาณาจักรนิรันดรที่หลินตงนำมายังไม่ได้รับการจัดการ การพัวพันกับ
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1394
"หยวนหมิง! เลิกปลุกปั่นไปทั่วได้แล้ว เรื่องนี้เป็นเรื่องระหว่างมังกรเก้าหัวของแกกับกาแล็กซีทางช้างเผือก อย่าลากทุกคนเข้ามาเกี่ยวข้อง แกได้ทำสิ่งดีๆ และได้รับประโยชน์ แต่ตอนนี้มีคนมาเคาะประตูบ้านแกและต้องการให้ทุกคนร่วมมือกัน นี่แกไปเอาตรรกะนี้มาจากไหน?"มันคือไท่ซาน ผู้นำวานรยักษ์ในอสูรกาแล็กซีวานรยักษ์และมังกรเก้าหัวเป็นศัตรูตัวฉกาจมาโดยตลอดทั้งสองเผ่าพันธุ์ต่อสู้กันมาเป็นเวลานับพันปี โดยแต่ละเผ่าพันธุ์ต่างผลักันแพ้ผลัดกันชนะ และไม่มีเผ่าพันธุ์ใดทำอะไรอีกฝ่ายได้มีโอกาสที่จะล้อเลียนเผ่ามังกรเก้าหัวไท่ซานจะปล่อยผ่านได้อย่างไร?"ไท่ซาน! ความแค้นระหว่างเผ่าของเราทั้งสองเป็นเรื่องภายในอสูรกาแล็กซีของเรา ตอนนี้มันเกี่ยวข้องกับกาแล็กซีสองแห่ง แกอยู่อสูรกาแล็กซีของเราหรือเปล่า หรือแกได้แปรพักตร์ไปแล้ว" หยวนหมิงตะโกนถ้าไม่ใช่เพราะหลินตงหาความช่วยเหลือโดยมีอาณาจักรนิรันดรทั้งสามยืนอยู่ตรงข้ามเขาหยวนหมิงคงร่วมมือกับหยวนเซิงเพื่อจัดการกับหลินตงแล้วแม้ว่าพวกเขาจะฆ่าหลินตงไม่ได้อย่างน้อยพวกเขาก็ทำให้เขาบาดเจ็บสาหัส สอนบทเรียนอันโหดร้ายให้เขา และขัดขวางการเติบโตในอนาคตของเขาแต่
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1393
มังกรเก้าหัว ซึ่งเป็นหนึ่งในสิบเผ่าพันธุ์ที่ทรงพลังที่สุดในอสูรกาแล็กซี ยังมีนิสัยที่อาฆาตพยาบาทอีกด้วยหลังจากได้รับความสูญเสียครั้งใหญ่จากน้ำมือของหลินตง ไม่มีทางที่พวกเขาจะปล่อยมันไปและพวกเขายังรู้เกี่ยวกับความขัดแย้ง ที่ไม่อาจปรองดองได้ระหว่างเผ่ามังกรเก้าหัวและมนุษย์ในกาแล็กซีทางช้างเผือกอีกด้วยมังกรเก้าหัวได้พยายามหลายครั้ง เพื่อควบคุมกาแล็กซี่ทางช้างเผือก แต่ก็ไม่ประสบผลสำเร็จครั้งนี้ กาแล็กซีทางช้างเผือกได้สัมผัสกับการปรากฏตัวของอาณาจักรนิรันดรและเพียงแค่เข้าสู่อาณาจักรนิรันดร ก็แข็งแกร่งมากแล้วเมื่อหลินตงเติบโตต่อไป ก็อาจกลายเป็นต้นเหตุของการสูญพันธุ์ของมังกรเก้าหัวในอนาคตได้ดังนั้นในทุกวันนี้พวกเขาจึงได้วางแผนต่อต้านกาแล็กซีทางช้างเผือกถึงกับใช้เงินจำนวนมาก ในการจ้างเผ่าพันธุ์อื่นอีกสองเผ่ามาช่วยเหลือแม้ว่าจะไม่สามารถเอาจัดการกาแล็กซี่ทางช้างเผือกได้จนหมดสิ้น แต่ก็ต้องกำจัดภัยคุกคามครั้งใหญ่ ที่อาจเกิดขึ้นจากหลินตงสิ่งที่ทำให้เผ่ามังกรเก้าหัวประหลาดใจก็คือ พวกเขายังไม่ได้ดำเนินการใดๆ กับหลินตงเลยหลินตงก็มาเคาะประตูบ้านพวกเขาแล้วใครทำให้เขามั่นหน้ามั่น
