เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 32
บทที่เกี่ยวข้อง
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 33
หลินตงและซุนซืออี๊ไปแล้วหยูเฉิงไฮ่ซึ่งอยู่ในห้องส่วนตัวสีหน้าไม่ดีเล็กน้อยนับตั้งแต่มาเป็นผู้จัดการทั่วไปของซินหยวนเอ็นเตอร์เทนเมนต์ เขาไม่ได้เจอผู้หญิงที่ไม่ไว้หน้าแบบนี้มานานแล้วหยูเฉิงไฮ่ไม่มีวิธีที่ดีสำหรับผู้หญิงประเภทนี้ที่ไม่ต้องการเข้าสู่วงการบันเทิงและไม่ฟังคำแนะนำเจิ้งหยุนและเฉินหลานประคองหยูเฉิงไฮ่นั่งลงคนล่ะข้าง แล้วเริ่มชนแก้ว พวกเขาอยากได้รับบทบาทนี้จริง ๆสามในสี่จี๊ดนอกจากหลิวเผิงที่ยังคงอยู่ในโลกของตัวเองแล้ว อีกสองคนก็เริ่มเอาใจเฉินเสียง อย่างไรก็ตามเฉินเสียงก็ถือว่าเป็นผู้กำกับที่มีชื่อเสียงเล็กน้อย สำหรับฟ่านเปียวพวกเขาก็ถือว่ามีน้ำหนักมากแล้วคนกลุ่มหนึ่งก็ดื่มเหล้ากันอย่างมีความคิดของตัวเองหลินตงและซุนซืออี๊ขึ้นลิฟต์ลงไปชั้นล่างในลิฟต์ซุนซืออี๊ก็เอ่ยปากถามว่า "หลินตง โรงแรมนี้เป็นของบ้านคุณเหรอ?""ห๊ะ?" หลินตงไม่ทันตั้งตัว"ไม่ต้องหาข้ออ้างมาปิดบัง ฉันรู้ว่าคุณต้องมีความสัมพันธ์ที่ลึกซึ้งกับโรงแรมนี้แน่นอน" ซุนซืออี๊พูดอีกครั้ง"ผมไม่ได้ปิดบังอะไร และก็ไม่รู้ว่าคุณกำลังพูดอะไร!" หลินตงกล่าว"หลินตง เป็นไปไม่ได้ที่โรงแรมจะโปรโมชั่นไม่คิดเงิน และยั
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 34
วีเจกำลังเล่น "การเอาชีวิตรอดบนเกาะล้าง"เป็นสาวน่ารักชื่อดอกมะลิหลังจากเห็นบัญชีราชาของหลินตงที่มีระดับมากกว่าพันเข้ามาหามุมเป็นแมวจากนั้นก็ยืนขึ้น มือทั้งสองข้างจีบนิ้วเป็นดอกไม้ สองขานั่งยอง ๆ พูดเบา ๆ ว่า"ยินดีต้อนรับประธานไม้ขีดไฟเข้าสู่ห้องไลฟ์สดของหนู น้องสาวขอทำความเคารพ!"นี่คือลูกพี่ใหญ่ ต้องรับใช้ให้ดีการแสดงของวีเจสาวที่น่ารักทำให้หลินตงรู้สึกตลกเล็กน้อยแน่นอนว่าเงินสามารถทำอะไรก็ได้หลินตงโพสต์คอมเม้นเลยทันที"มะลิน้อย ตั้งใจเล่นเกม ชนะแล้วจะให้จรวดหกร้อยหกสิบหกดอกเป็นการฉลอง"ดอกมะลิเห็นคอมเม้นของหลินตง ก็เซอร์ไพรส์สุด ๆ รอบนี้ถ้าชนะสำเร็จ มีค่ากว่าชนะเป็นร้อยรอบพันรอบรีบนั่งลงบนที่นั่งแล้วเริ่มเล่นเกมต่อ ระหว่างเล่นก็พูดว่า "ขอบคุณประธานไม้ขีดไฟที่สนับสนุน! หนูจะตั้งใจเล่นให้ชนะอย่างแน่นอน!"คอมเม้นที่เฝ้าดูเริ่มต้นขึ้นอีกครั้ง"ประธานไม้ขีดไฟสุดยอด!""ประธานไม้ขีดไฟยิ่งใหญ่!""ประธานไม้ขีดไฟก็คือประธานไม้ขีดไฟ ออกโรงแบบไม่ธรรมดาจริง ๆ!"ดอกมะลิควบคุมตัวละครในเกมอย่างระมัดระวัง ทักษะของเธอก็ดีอยู่ ปกติเธอสามารถชนะแปดในสิบเกมได้แต่กลัวว่าจะพลาด ถ
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 35
เพราะใกล้จะถึงวันหยุดวันแรงงานแล้วดังนั้นเสาร์อาทิตย์นี้ไม่หยุดงานเลี้ยงวันแรงงานจะจัดขึ้นก่อนวันหยุดหนึ่งวันในช่วงเวลานี้หลินตงยังคงกินข้าวและไปเรียนตามปกติ เมื่อเวลาผ่านไป ความนิยมในเรื่องของหลินตงก็ค่อย ๆ ลดลง แต่เขาก็ยังถือว่าเป็นคนดังในมหาลัยการส่งมอบโรงแรมโกลเด้นลิฟก็เสร็จสมบูรณ์แล้ว หลินตงกลายเป็นเจ้าของโรงแรมโกลเด้นลิฟอย่างเป็นทางการและประสบความสำเร็จในการใช้จ่ายอีกหนึ่งหมื่นแปดพันล้าน ได้รับแต้มศักดิ์สิทธิ์มาร้อยแปดสิบแต้มหลังจากใช้แต้มศักดิ์สิทธิ์สี่สิบแต้มในการเพิ่มทั้งร่างกายและจิตวิญญาณเป็นห้าสิบแต้มตามลําดับ หลินตงก็ไม่ได้เพิ่มขึ้นอีก เขารู้สึกว่าสี่สิบห้ากับห้าสิบแต้มต่างกันไม่มากหลังจากถึงห้าสิบแต้มทั้งร่างกายและจิตวิญญาณก็เข้าสู่โหมด "ค่อนข้างแข็งแกร่ง"หนึ่งร้อยสี่สิบแต้มที่เหลือ หลินตงไม่ได้ใช้อีก เก็บไว้เผื่อต้องการทักษะอะไร จะได้เพิ่มได้ตลอดก่อนวันหยุดวันแรงงานหนึ่งวันหลินตงไม่มีเรียนในช่วงบ่ายแล้ว ดังนั้นเขาจึงพักผ่อนในหอพักและเตรียมเข้าร่วมงานเลี้ยงวันแรงงานของทางมหาลัยในตอนเย็นทางมหาวิทยาลัยการสื่อสารเจียงหนานได้ปิดเทอมแล้ว คนที่ใกล้บ้านก็เริ่
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 36
โทรติดแล้ว"แม่คะ หนูกลับมาแล้ว อยู่หน้าบ้านยาย เปิดประตูหน่อย!" ซุนซืออี๊พูดอย่างกังวล"ซืออี๊ ลูกกลับมาแล้วเหรอ? ไม่ได้บอกลูกว่าอย่ากลับมาเหรอ?"ซุนซืออี๊ได้ยินเสียงแม่มาจากโทรศัพท์ ในที่สุดเธอก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอก แม้ว่าเสียงของเธอจะเหนื่อยล้าเล็กน้อย แต่อย่างน้อยก็ยังมีชีวิตอยู่ไม่นานประตูก็เปิดออกในที่สุดทันทีที่เห็นแม่ซุนซืออี๊ทนไม่ไหวที่จะกอดแม่แล้วร้องไห้ออกมาแม่และลูกสาวร้องไห้อยู่พักหนึ่งก่อนเข้าบ้านเมื่อเห็นว่าไม่มีใครอยู่ในบ้าน ซุนซืออี๊จึงถามว่า "แม่ เกิดอะไรขึ้นกันแน่? พ่อล่ะ? ตายายล่ะ? น้องสาวล่ะ?""ตายายและน้องสาวของลูกถูกอาของลูกรับไปแล้ว พ่อของลูกขังตัวเองอยู่ในห้องไม่ยอมออกมา ซืออี๊ ลูกรีบไปเกลี้ยกล่อมพ่อของลูก เขาไม่ได้กินอาหารมาสองวันแล้ว ถ้ายังเป็นแบบนี้ต่อไปร่างกายของเขาก็จะแย่ลง"ซุนซืออี๊เข้าไปในห้องและเห็นชายคนนั้นกำลังสูบบุหรี่อยู่ในห้องเธอไม่สามารถคิดได้ว่าชายคนนี้ซึ่งมีผมหงอกครึ่งหัวเป็นพ่อของตัวเองก่อนหน้านี้เขาเคยเป็นคนมีชีวิตชีวา มาจากชนบท สร้างชื่อให้ตัวเองในเมือง มีอนาคตที่สดใสที่สุดในครอบครัว ไม่ว่าใครจะพูดถึงเขาก็ต้องยกนิ้วให้
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 37
มหาวิทยาลัยเจียงหนาน！นักศึกษาหลายหมื่นคนกำลังนั่งอย่างเป็นระเบียบบนสนามกีฬางานเลี้ยงวันแรงงานกำลังจะเริ่มก่อนอื่นประธานมหาลัยกล่าวเปิดงานจากนั้นนักศึกษาก็เริ่มแสดงโชว์นักร้อง นักเต้น นักแสดงละคร นักพูด และนักมายากลเริ่มปรากฏตัวบนเวทีทีละคนแต่ในเวลานี้หลินตงไม่ได้นั่งดูการแสดงแต่เขากลับถูกอาจารย์ที่ปรึกษาเรียกกลับห้องเรียนแทน แน่นอนว่าไม่ใช่แค่เขาคนเดียว ทุกคนในชั้นเรียนถูกเรียกกลับหมดทุกคนงงเล็กน้อยอาจารย์ที่ปรึกษาพูดในเวลานี้"วันนี้มีเหตุฉุกเฉินเกิดขึ้น เนื่องจากยิงเสวี่ยรู้สึกไม่สบายจึงไม่สามารถขึ้นเวทีได้ ถ้าใครเล่นเปียโนได้โปรดขึ้นแสดงแทน ไม่จำเป็นต้องเล่นดี แค่รับมือได้ก็พอ"ทุกคนมองไปที่ซูยิงเสวี่ยตามที่คาดไว้ ใบหน้าที่แดงก่ำของซูยิงเสวี่ยซีดนิดหน่อยอาจารย์ที่ปรึกษารออยู่พักใหญ่ก็ไม่มีใครสมัคร พูดต่อว่า "ถ้าใครรับภารกิจนี้ต่อไป ต่อไปไม่ว่าจะลาหรืออะไรก็ตาม ฉันก็จะไฟเขียวตลอด"พอคำพูดนี้ออกมา หลายคนก็ตื่นเต้นเล็กน้อย แต่การเล่นเปียโนเป็นงานที่ละเอียดอ่อน ไม่ใช่ว่าใครเรียนไม่กี่วันก็จะกล้าขึ้นเวทีแสดงหลินตงก็มีความคิดบางอย่างและอยากจะรับช่วงต่อเรื่องนี้เ
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 38
เดิมทีเธอคิดว่าครอบครัวของเธอแค่เป็นหนี้เพียงไม่กี่ล้าน แต่เนื่องจากหลินตงเป็นลูกคนรวยมาก น่าจะไม่สนใจเงินเพียงเล็กน้อยนี้แต่ไม่คิดว่าจะเป็นหนี้ร้อยล้านร้อยล้านเลยนะ! แม้ว่าหลินตงจะเป็นลูกคนรวยมาก แต่เขาสามารถเอาเงินสดออกมาได้มากขนาดนี้จริง ๆ เหรอ?บางทีครอบครัวของเขาอาจจะเอาออกมาได้ แต่เขาเป็นแค่นักเรียนคนหนึ่ง ทางครอบครัวจะไม่มีให้เขาใช้เงินจำนวนมากขนาดนี้ให้คนที่รู้จักกันเพียงไม่กี่วันยืมได้ทำยังไงดี? ? ?ทำยังไงดี? ? ?ไม่ได้ ไม่ใช่เรื่องง่ายที่จะจุดประกายความหวังเล็ก ๆ น้อย ๆ ให้กับพ่อแม่และไม่สามารถให้พวกเขาดูออกได้"พ่อคะ หลินตงจะต้องให้หนูยืมแน่! เพราะ...เพราะเขาเป็นแฟนหนู! หนูคบกับเขามาครึ่งปีแล้ว แต่หนูกลัวพวกคุณจะหาว่าหนูยังเด็ก เลยไม่กล้าบอกพวกคุณ"ซุนเหว่ยเฉิงและเฉินชุ่ยเหลียนตกตะลึงความสงสัยสุดท้ายในใจก็หายไปพวกเขาไม่แปลกใจเลยที่ลูกสาวจะหาแฟนที่ยอดเยี่ยมขนาดนี้ได้พวกเขามีความมั่นใจในตัวลูกสาวมากแต่อีกคำถามหนึ่งก็เกิดขึ้นในใจของซุนเหว่ยเฉิงลูกสาวของเธอแค่อยากปลอบใจตัวเองหรือเปล่า? แล้วสร้างเรื่องโกหกขึ้นมา?อาจเป็นไปได้!ซุนเหว่ยเฉิงจึงพูดว่า "ถ้าอย่
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 39
ร้อยล้านพอเหรอ?นี่เป็นประโยคที่น่าฟังที่สุดที่ซุนซืออี๊เคยได้ยินมาในชีวิตของเธออย่างแน่นอน เพราะประโยคนี้ดึงครอบครัวของเธอที่กำลังจะตกเหวกลับมาซุนเหว่ยเฉิงและเฉินชุ่ยเหลียนก็มองตากันด้วยดวงตาเบิกกว้าง! ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยความประหลาดใจแฟนของลูกสาวคนนี้ค่อนข้างคาดเดาไม่ได้!ร้อยล้านดูเหมือนจะไม่อยู่ในสายตาของเขาเลยนี่มันร้อยล้านนะ แม้แต่ยุครุ่งเรืองที่สุดของครอบครัวพวกเขาก็ไม่สามารถหาเงินร้อยล้านได้แต่อีกฝ่ายกลับเอาออกมาได้ตามใจชอบคนแบบนี้เป็นแฟนลูกสาวจริง ๆ เหรอ? พวกเขามีความสุขแทนลูกสาวของพวกเขาและสามารถควักเงินร้อยล้านมาช่วยลูกสาวได้นั้น รักลูกสาวจากใจจริงแน่นอน"พอแล้ว! พอแล้ว! ขอบคุณ หลินตง!" ในเวลานี้ซุนซืออี๊อยากร้องไห้ออกมาดัง ๆ ตั้งแต่บ่ายจนถึงตอนนี้ เธอตึงเครียดมาตลอด ในที่สุดก็สามารถผ่อนคลายและอยากระบายอารมณ์"งั้นคุณส่งหมายเลขบัตรมาให้ผม เดี๋ยวผมจะโอนให้คุณ!" เสียงของหลินตงดังมาจากโทรศัพท์"ได้เลย! ขอบคุณมากนะหลินตง!"หลังจากวางสายโทรศัพท์ ซุนซืออี๊ก็ส่งหมายเลขบัตรของเธอไปให้หลินตงจากนั้นจึงรู้ว่าพ่อแม่กำลังจ้องมองเธออยู่"พ่อคะ แม่คะ พวกคุณเป็นอะไรหร
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 40
จากนั้นเสียงของหลินตงก็ดังมาอยู่ในหูของทุกคน"ครั้งหนึ่ง""อุบัติเหตุ""เขาและเธอรักกัน""ในยุคที่ไม่ลังเล""คิดว่า""เข้าใจ""ดังนั้นจึงตกหลุมรักอย่างรวดเร็ว""มือคู่หนึ่งจับแน่นปล่อยไม่ออก""ความพยายามและอนาคตในหัวใจ""ลืมไม่ได้""รักของคุณ""แต่ตอนจบมันยากที่จะเปลี่ยน""ผมไม่สามารถรั้งคุณไว้ได้""ยิ่งไม่คิดว่าเขา""จะสามารถให้อนาคตที่คาดหวังแก่คุณได้""ผู้ชายไร้เดียงสา""โว้..."ครึ่งแรกของเพลงร้องจบแล้วในที่เกิดเหตุมีคนนับหมื่นคนเงียบสนิทไม่นาน ช่วงที่สองก็ดังขึ้นอีกครั้ง"การดูแล""ของคุณ""พกติดตัวไปด้วยเสมอ""เปิดมันตรงที่ไม่มีใคร""อยากถาม""ตอนนี้คุณ""ไม่มีความโศกเศร้า""เหมือนทะเลนอนอาบแดด""เหมือนสีที่ทาด้วยใจ""ทำให้คุณยิ้มและกล้าหาญ""ลืมไม่ได้"(ปล. ทุกคนมองหนังสือเล่มนี้เป็นโลกคู่ขนาน เพลง "เด็กชาย" ของเหลียงป๋อแชมป์เดอะวอยซ์)ร้องเพลงจบแล้วแต่ที่เกิดเหตุยังคงเงียบกริบตกตะลึง?อย่างแท้จริงทุกคนไม่คิดว่าหลินตงจะร้องเพลงได้กินจริงใจขนาดนี้ไม่ว่าจะเป็นการเขียนเนื้อเพลง แต่งเพลง ร้องเพลง หรือเล่นเปียโน มันฝังลึกอยู่ในใจผู้คนหล
บทล่าสุด
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 994
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 993
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 992
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 991
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 990
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 989
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 988
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 987
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 986
