เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 217
บทที่เกี่ยวข้อง
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 218
มันเป็นไปไม่ได้!เขาพยายามอย่างเต็มที่ที่จะทำเป็นว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้น เพื่อปกปิดปมด้อยที่ฝังลึกอยู่ในหัวใจของเขาและเขากลัวว่าหยุนซีจะทำสิ่งนี้กับเขาเพียงเพื่อตอบแทนบุญคุณ!เขารู้สึกว่ากำลังสงสารเขาดังนั้นความภาคภูมิใจในตนเองและเหตุผลเพียงเล็กน้อยของเขาบอกเขาว่า ผู้หญิงอย่างยุนซี เป็นสิ่งที่เขาไม่สามารถแตะต้องได้ต่อมาหลังจากมีเจียงซาน เขาก็ค่อย ๆ ลืมยุนซีตอนนี้สามปีผ่านไปแล้ว และยกเว้นคำพูดสองสามคำที่พวกเขาส่งคำอวยพรกลุ่มในช่วงเทศกาล พวกเขาแทบไม่ได้ติดต่อกันในเวลาอื่นเลยครั้งนี้ไม่คิดว่าอีกฝ่ายจะส่งข้อความเพื่อติดต่อเขาทันทีน่าจะเห็นข้อความที่ตัวเองส่งในกลุ่มมั้ง!เขายังส่งข้อความกลับไปหาอีกฝ่ายด้วย"ผมสบายดี! แล้วคุณล่ะ? ยุนซี!"อีกด้านยุนซีจ้องมองหน้าจอโทรศัพท์ในที่สุดก็ตอบสนองแล้วมันทำให้เธอมีความสุขในชั่วขณะก็เลยเขียนข้อความขึ้นมาอีกข้อความส่งถึงหลินตง"ฉันก็สบายดีเหมือนกัน! หลินตง คุณจะมาจิงตูเมื่อไหร่ ฉันจะพาคุณไปดูมหานครระดับนานาชาติแห่งนี้! จิงตู เป็นเมืองที่สนุกมากและมีสถานที่ท่องเที่ยวมากมาย!"หลินตง "ดีเลย! บังเอิญว่าผมอาจจะมาจิงตูในอีกไม่กี่วัน! ถึงต
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 219
แม้ว่าตอนจบของเจียงซานจะค่อนข้างน่าสมเพช!แต่มันไม่สมควรได้รับความเห็นใจจากหลินตงเนื่องจากเธอทำร้ายหลินตงมากเมื่อคนสองคนอยู่ด้วยกัน หากพวกเขาไม่รักกันอีกต่อไป ก็ไม่มีอะไรผิดที่จะเลิกกัน แต่ตอนที่เลิกกับเจียงซาน เพื่อให้หวงจุนหลางพอใจ เธอยังร่วมมือกับหวงจุนหลางในการทำให้เขาอับอาย ซึ่งทำให้หลินตงรู้สึกเจ็บปวดมากดังนั้นก่อนที่เขาจะปรับตัวกลับได้ เขาตัดสินใจที่จะไม่ตอบสนองต่อคำใบ้ของยุนซีในขณะนี้และรอจนกว่าจะถึงเวลาเขาจึงตอบว่า "รอผมไปถึงจิงตูแล้วจะติดต่อคุณ!"อีกด้านขณะที่ยุนซีกำลังรออย่างใจจดใจจ่อ ในที่สุดหลินตงก็ตอบกลับข้อความแต่เนื้อหาในข้อความทำให้เธอสับสนเล็กน้อย!นี่หมายความว่าไง?ฉันแสดงออกไม่ชัดเจนพอเหรอ?ทำไมมันดูเหมือนตอไม้ล่ะ?ต้องให้ฉันพูดว่า หลินตง ฉันชอบคุณ ฉันอยากคบกับคุณ อยากเป็นแฟนคุณถึงจะได้เหรอ?มันไม่ง่ายเลยที่ผู้หญิงจะพูดแบบนี้!เห้อ! เหมือนหมูจริง ๆแต่เมื่อคิดว่าหลินตงจะมาจิงตูเร็ว ๆ นี้ แล้วเราก็จะได้เจอเขาแล้ว อารมณ์หดหู่ของยุนซีก็ดีขึ้นอีกครั้งอืม! ถ้าไม่ได้ก็พูดตรง ๆ เลย ยังไงเขาก็บอกว่ามาจิงตูแล้วจะติดต่อฉันหากไม่ได้รับคําตอบที่แน่นอน ฉ
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 220
แต่ไม่มีทาง แม่ของเขาบอกว่า ถ้าเขาไม่มา แหล่งรายได้ของเขาจะถูกตัดขาดนี่จับจุดอ่อนของเขาไว้จะเล่นโดยไม่มีเงินได้อย่างไร?จะไปเที่ยวกลางคืนกับเพื่อนได้อย่างไร?จะซื้อรถสปอร์ตรุ่นล่าสุดได้อย่างไร?จะขับรถสปอร์ตไปรับสาว ๆ ได้อย่างไร?เนื่องจากแรงกดดันทางการเงิน เขาเลยต้องมาอย่างไรก็ตามทันทีที่เขาเห็นยุนซี เขาก็ตกหลุมรักครั้งหนึ่งเขาเคยข้ามทะเลกับเพื่อนของเขา และจะไม่ยอมสละป่าทั้งหมดเพื่อหญ้าเล็ก ๆ ต้นหนึ่งแต่ในขณะนี้ หากเขาสามารถมีหญ้าอย่างยุนซี ไม่ต้องพูดถึงป่าผืนหนึ่ง สิบผืนร้อยผืนเขาก็จะทิ้งอย่างไม่ลังเล"พวกเธอเป็นนักเรียนดีเด่นกันทั้งคู่ ดังนั้นวัยรุ่นอย่างพวกเธอคงมีอะไรคุยกันมากกว่านี้!" กวนเหม่ยหลิงพูดด้วยรอยยิ้ม"สวัสดีค่ะ ป้าเฉิน พี่หูหย่วน!" ยุนซีนั่งลงและทักทาย"สวัสดีหยุนซี!""สวัสดีครับ น้องยุนซี!"ยุนซีรู้สึกรังเกียจเล็กน้อยเมื่อเห็นดวงตาของหูหย่วนไม่ต่างจากผู้ชายคนอื่น เต็มไปด้วยความปรารถนามีเพียงวิธีที่หลินตงมองเธอเท่านั้นที่เธอชอบที่สุดมันเป็นรูปลักษณ์ที่เต็มไปด้วยความซาบซึ้งโดยไม่มีร่องรอยของความปรารถนาใด ๆทั้งสองครอบครัวคุยกันได้ไม่นาน ก็เริ่มก
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 221
ไม่นานหลังจากนั้น ยุนซีก็ขับรถเฟอร์รารี่สีแดงคันโปรดของเธอไปจอดที่ด้านหน้าของหูหย่วนหูหย่วนกำลังจะเปิดประตูและเข้าไปนั่งในที่นั่งผู้โดยสารใครจะไปคิดยุนซีกดกระจกรถลงแล้วพูดกับหูหย่วน "ขอโทษด้วย! พี่หูหย่วน เพื่อนของฉันไม่ชอบไปช้อปปิ้งกับผู้ชาย ดังนั้นคุณควรไปเล่นคนเดียวดีกว่า! ลาก่อน!"พูดจบก็เหยียบคันเร่งและหายไปต่อหน้าหูหย่วนหูหย่วนถูกทิ้งให้ยืนสับสนท่ามกลางสายลมตอนนี้เขาค่อนข้างสับสนจริง ๆคิดไม่ถึงว่ายุนซีจะมาไม้นี้ปล่อยให้ตัวเองรอเธออยู่ที่นี่เป็นเพียงข้อแก้ตัวเธอไม่ได้วางแผนที่จะพาตัวเองไปด้วยเลยถ้าตัวเองตามไปเอารถด้วย เธอจะทิ้งไปไม่ได้แน่นอนตอนนี้ไปขับรถก็เห็นได้ชัดว่าไม่ทันแล้ว ตามก็ตามไม่ได้ทำไงดี?กลับไป?เขาไม่สามารถเสียหน้าแบบนั้นได้!แม้ว่าคนสองคนจะออกมาพร้อมกัน แต่เขากลับไปคนเดียวสุดท้ายก็คิดได้ว่าขับรถตัวเองไปหาเพื่อนดื่มดีกว่า!แม่งเอ๊ย!จนกระทั่งเย็น ยุนซีถึงกลับบ้านพอเข้าประตูมาก็เห็นยุนจงไห่พ่อของเธอและกวนเหม่ยหลิงแม่ของเธอนั่งอยู่บนโซฟาในห้องรับแขกด้วยกันตอนแรกตั้งใจจะตรงขึ้นไปชั้นบนอย่างเงียบ ๆแต่กลับโดนกวนเหม่ยหลิงเรียกไว้ทำได้เพี
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 222
"ยุนซี แม่ไม่ได้อยากให้ลูกรีบแต่งงานออกไป แต่กำลังมองหาผู้ชายที่ดีให้ลูก หูหย่วนนั่น ความสูง หน้าตา ฐานะ ภูมิหลังทุกด้านอย่างน้อยก็ดีกว่านักศึกษาที่ยังอยู่ในมหาวิทยาลัยมั๊ย! แม่แค่ไม่อยากให้ลูกเสียเวลากับนักศึกษาที่ยากจนเหล่านั้น""เขาดีกว่าคนอื่นยังไง? เขาเป็นแค่เป็นลูกคนรวยที่พึ่งพาพ่อแม่ของเขาเท่านั้นไม่ใช่เหรอ?" ยุนซีโต้กลับ"ลูกคนรวยแล้วยังไง? ลูกคนรวยมีอะไรไม่ดี? ตราบใดที่พวกเขามีนิสัยที่ดี รู้จักก้าวหน้า มีพ่อแม่คอยช่วยเหลือ ในอนาคตเขาอาจจะเก่งกว่าคนอื่น!""โอเค! โอเค! แม่พูดถูก! แต่หนูยังเด็กอยู่! ยังไม่อยากมีแฟนเร็วขนาดนี้! แม่ช่วยหยุดบังคับหนูได้ไหม?" ยุนซีขอร้อง"ไม่ใช่! ผิดปกติ! สาวน้อยเธอมีแฟนอยู่ที่มหาลัยแล้วหรือเปล่า?" กวนเหม่ยหลิงถามทันที"ไม่...ไม่มี! หนู...หนูจะมีแฟนที่ไหน! แม่อย่าพูดมั่ว!" ยุนซีตอบอย่างตื่นเต้น"ดูท่าทางตื่นเต้นของเธอยังไงก็ผิดปกติ แม่เธอทำงานมาตั้งหลายปีแล้ว ความคิดของเธอฉันจะยังมองไม่ออกเหรอ? งั้นฉันยังจะทำต่อไปได้อีกเหรอ? พูด...ใครกันแน่?" กวนเหม่ยหลิงถามอย่างจริงจังในเวลานี้ยุนจงไห่ก็วางหนังสือพิมพ์ลงและมองไปที่ยุนซีเขาไม่รู้จริง ๆ ว่าล
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 223
"เขาคือหลินตงใช่ไหม?" ยุนจงไห่ถาม"พ่อ! หนูไม่เคยอยู่กับใครเลยจริง ๆ!""หลินตงคือใคร?" กวนเหม่ยหลิงถามยุนจงไห่เล่าเรื่องที่หลินตงช่วยยุนซีให้กวนเหม่ยหลิงฟัง"อะไรนะ? คนส่งอาหารเหรอ? ยุนซี ฉันขอบอกก่อนว่าฉันไม่ยอมให้พวกเธอคบกันเด็ดขาด! คนส่งอาหารจะคู่ควรกับลูกสาวของฉันได้อย่างไร?" กวนเหม่ยหลิงพูด"แม่! ส่งอาหารไม่ดีตรงไหน? อีกอย่างหลินตงเขาแค่ทำงานพาร์ทไทม์ ไม่ได้ส่งอาหารตลอดสักหน่อย!" ยุนซีก็โต้กลับเสียงดังกวนเหม่ยหลิงว่าเธอได้ แต่ว่าหลินตงไม่ได้หลินตง เสี่ยงชีวิตเพื่อช่วยชีวิตเธอ"พูดแบบนี้! เธอยอมรับแล้วเหรอ?" กวนเหม่ยหลิงรู้สึกว่าความดันโลหิตสูงเล็กน้อยลูกสาวคบกับเพื่อนร่วมชั้นที่ส่งอาหารจริง ๆ เหรอ?จะให้เธอยอมรับได้อย่างไร?ยุนซีเป็นความภาคภูมิใจของเธอมาโดยตลอดเธอปลูกฝังยุนซีโดยไม่คำนึงถึงอะไรเลยตั้งแต่เด็กยุนซีก็น่าประทับใจมากเช่นกัน เธอสามารถเล่นหมากรุก คัดลายมือ วาดภาพ ร้องเพลง และเต้นรำ สามารถทำได้เกือบทุกอย่างและที่สำคัญคือการบ่มเพาะอุปนิสัยของยุนซีออกมาตอนนี้เมื่อเธอออกไปข้างนอก ไม่ว่าเธอจะไปที่ไหน เธอก็เชื่อว่าลูกสาวของเธอจะเป็นศูนย์กลางของความสนใจอย่
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 224
กวนเหม่ยหลิงพูดจาใช้เหตุผล กลับทำให้ยุนซีรู้สึกอึดอัดมากกว่าเธอยอมให้กวนเหม่ยหลิงว่าเธอและด่าเธอเหมือนตอนแรก เธอยังรู้สึกดีกว่าเธอรู้ว่าแม่ของเธอทำงานหนักในช่วงหลายปีที่ผ่านมา ทั้งหมดนี้เพื่อให้ครอบครัวมีชีวิตที่ดีแต่เธอไม่สามารถลืมหลินตงได้จริง ๆแม้ว่าเวลาจะผ่านไปสามปีแล้วและพวกเขาไม่เคยพบกันเลย แต่เธอก็ยังคงไม่สามารถลืมได้ตอนนี้เธอยังสามารถนึกถึงตอนที่เธอได้รับการช่วยเหลือจากหลินตงในปีนั้นใบหน้าด้านข้างของหลินตงที่เห็นในอ้อมกอดหลินตงยังชัดเจนอยู่ความรู้สึกแบบนี้ไม่สามารถควบคุมตัวเองได้จริง ๆหลายปีที่ผ่านมาตอนเรียนมหาวิทยาลัย ไม่มีใครตามเธอที่มหาวิทยาลัยเลยเหรอ?มี!เยอะ!เยอะแยะ!มหาวิทยาลัยชั้นนำของโลกอย่างมหาวิทยาลัยชิงมู่ เกือบจะรวบรวมผู้มีความสามารถระดับสูงจากทั่วทุกมุมโลก ซึ่งสูงกว่าหูหย่วนนั้นไปหลายระดับแต่เธอกลับไม่รู้สึกอะไร!เมื่อยุนซีรู้ว่าหลินตงกำลังจะมาที่จิงตูในตอนเช้า ความรู้สึกของการเต้นของหัวใจก็เต้นเร็วและเลือดก็ไหลเร็วขึ้น"แม่! หนูรู้ว่าแม่ทำงานหนักมาหลายปี! หนูก็รู้ว่าแม่หวังดีกับหนูมาก! แต่หนูลืมหลินตงไม่ได้จริง ๆ!" ยุนซีกอดกวนเหม่ยหลิงร้องไ
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 225
"ไม่แน่นอน! บางครั้งหลินตงจะหาเวลามาจิงตูในวันหยุด หนูก็จะอยู่กับเขาสองสามวัน!" ยุนซีพูดเบา ๆเธอยังไม่ชินกับการโกหกพ่อแม่!"พูดอย่างนี้ เรียนมหาวิทยาลัยหลายปีมานี้พวกเธอเจอกันทุกวันหยุดเหรอ?""อืม!""แล้วมัธยมปลายปีที่สามที่เธอไม่กลับมากับพ่อก็เพื่อหลินตงจริง ๆ เหรอ?"ยุนซีกัดฟันแล้วตอบว่า "ใช่!""เธอ..." กวนเหม่ยหลิงโกรธมากจนพูดไม่ออก"แล้วพวกเธอจะนัดเจอกันครั้งต่อไปเมื่อไหร่?""หลินตงบอกว่าเขาจะมาจิงตูในอีกไม่กี่วัน!""งั้นก็ดีเลย! ถึงตอนนั้นเขามาแล้ว ให้มาที่บ้าน พวกเราเจอกันแล้วก็จะได้ขอบคุณเขาด้วย!" กวนเหม่ยหลิงพูดขอบคุณสองคำหนักแน่นมาก"เขาบอกว่าครั้งนี้เขามาจิงตูก็มีธุระ!""เขาเป็นนักศึกษามหาวิทยาลัยจะมีธุระอะไร? ก็เป็นข้ออ้างที่อยากเจอเธอไม่ใช่เหรอ? ถึงตอนนั้นต้องเรียกมา ได้ยินไหม!""โอ้! ได้ยินแล้ว!""เอาล่ะ! ไม่ใช่เรื่องอะไรของเธอแล้ว เธอขึ้นไปพักผ่อนเถอะ!""ค่ะ! ราตรีสวัสดิ์ค่ะพ่อแม่!"ยุนซีขึ้นไปชั้นบนเธอยังต้องคิดอีกว่าจะให้หลินตงมาที่บ้านของตัวเองและจัดการพ่อแม่ของเธอยัวไงในห้องรับแขกเหลือแค่ยุนจงไห่สองสามีภรรยา"ยุนจงไห่ คุณว่าเรื่องนี้จะทำยังไงดี?"
บทล่าสุด
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1263
หลินตงเมื่อกี้กำลังพยายามทำลายหลงอ้าวเทียนอย่างเงียบๆ และไม่ได้ให้ความสนใจกับการต่อสู้ที่เกิดขึ้นบนท้องฟ้าเลยดังนั้นสมาชิกที่แข็งแกร่งทั้งสี่ของเผ่ามังกรเก้าหัว รวมทั้งหยวนหลิน จึงเปิดฉากโจมตีเซี่ยอวิ๋นชวนอย่างกะทันหัน ซึ่งหลินตงไม่ทันสังเกตเห็นในทันทีการต่อสู้ระหว่างอาณาจักรนิรันดรครึ่งขั้นนั้นรวดเร็วมากโดยเฉพาะอย่างยิ่งในสถานการณ์ที่เป็นทั้งการโจมตีแบบกะทันหันและการบดขยี้แบบสี่ต่อหนึ่งเพียงแค่หนึ่งหรือสองลมหายใจก็เพียงพอที่จะตัดสินผู้ชนะได้ผู้ที่มีพลังอ่อนแอ จะไม่สามารถมองเห็นแม้แต่ร่างของพวกเขาในการต่อสู้หากไม่มีการลอบโจมตีแบบกะทันหัน การที่หลี่เทียนกับพวกทั้งห้าจะจับเซี่ยอวิ๋นชวนและเซี่ยจิ่วโหยวได้นั้นคงไม่ง่ายขนาดนี้ในขณะที่การโจมตีครั้งสุดท้ายจากผู้โจมตีคนที่สี่ของเผ่ามังกรเก้าหัว หยวนหลิน กำลังจะโจมตีศีรษะของเซี่ยอวิ๋นชวน หลินตงก็ตอบสนองและเตรียมที่จะลงมือแล้วอย่างไรก็ตาม เซี่ยอวิ๋นชวนเป็นองค์จักรพรรดิของอาณาจักรกาแล็กซีและยังเป็นพ่อของเซี่ยมู่ด้วยหลินตงไม่สามารถเฝ้าดูเฉยๆ ในขณะที่เขาถูกฆ่าโดยผู้รุกรานจากต่างจักรวาลเหล่านี้แต่ในตอนนั้น เซี่ยจิ่วโหยวก็มาถึงแ
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1262
และกรงเล็บของอีกฝ่ายก็ถูกประทับลงบนหน้าอกของเซี่ยอวิ๋นชวนด้วย“อั๊ก!!!”“อั๊ก!!!”ทั้งคู่พ่นเลือดสดๆ ออกมาพร้อมกันทันใดนั้นก็มีเสียงโกรธเกรี้ยวดังขึ้น"ไอ้สารเลว!!! รนหาที่ตาย!!!"นี่คือการแลกหมัดครั้งเดียว แลกบาดแผลด้วยบาดแผลอีกฝ่ายไม่คาดคิดว่าเซี่ยอวิ๋นชวนจะทำเช่นนั้นเซี่ยอวิ๋นชวนรู้ดีว่าเขาไม่สามารถหนีรอดจากการโจมตีแบบกะทันหันของคนทั้งสี่คนได้ดังนั้นจึงควรยอมสละการป้องกันโดยตรง หากคุณสามารถทำร้ายคนๆ หนึ่งได้ ก็ถือว่าเป็นคนๆ หนึ่งถึงตายก็ต้องทำให้ฝ่ายตรงข้าม ได้รับผลกระทบจากการกระทำร่างนั้นกระเด็นถอยหลังอีกครั้งในระหว่างกระบวนการนี้การโจมตีของผู้โจมตีคนที่สามก็มาถึงแล้วหางอันแข็งแกร่งแกว่งไปทางเซี่ยจิ่วโหยวในขณะนี้ เขาสามารถยกมือขึ้นป้องกันได้อย่างเฉยเมยเท่านั้น"ปัง!!!""แกร้ก!"เสียงสองเสียงดังขึ้นอย่างรวดเร็วแขนของเซี่ยอวิ๋นชวนหักการโจมตีหนักสามครั้งติดต่อกันจากคู่ต่อสู้ในระดับเดียวกันเซี่ยอวิ๋นชวนรู้สึกว่าร่างกายของเขาไร้น้ำหนัก จิตใจของเขามึนงงและไร้สมาธิไม่เพียงแต่ระบบอวัยวะภายในของเขาได้รับความเสียหายอย่างรุนแรงเท่านั้น แต่ตอนนี้แขนซ้ายของเข
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1261
เซี่ยจิ่วโหยวปะปนกับฝูงชน รับรู้สถานการณ์การต่อสู้บนท้องฟ้าตลอดเวลาเมื่อเซี่ยอวิ๋นชวนได้จังหวะ ก็ใช้หมัดส่งหลี่เทียนกระเด็นไปไกล พร้อมกับเตรียมที่จะไล่ตามไป จู่ๆ เซี่ยจิ่วโหยกลับรู้สึกได้ถึง พลังจากระดับอาณาจักรนิรันดรครึ่งขั้น ถึงสี่คนกำลังมุ่งเข้าใกล้เซี่ยอวิ๋นชวนพร้อมกันอย่างรวดเร็วเกือบจะทำให้เขาตกใจจนตัวสั่นอาณาจักรนิรันดรครึ่งขั้นสี่คน?เผ่ามังกรเก้าหัวส่งปรมาจารย์ระดีบอาณาจักรนิรันดรครึ่งขั้นสี่คนพร้อมกันโดยไม่คาดคิด?พวกเขาไม่กลัวที่จะดึงดูดความสนใจของผู้คุมกฎจักรวาลจริงหรือ?อาณาจักรนิรันดรครึ่งขั้นสี่คนได้แซงหน้าพลังการต่อสู้ระดับสูงทั้งหมดในกาแล็กซีทางช้างเผือกไปหมดแล้วไม่ใช่เรื่องเกินจริงเลยถ้าทั้งสี่คนร่วมมือกัน โดยไม่คำนึงถึงเวลา พวกเขาสามารถทำลายทั้งจักรวาลได้ทันทีจำนวนไม่มีผลกับพวกเขาเลย ไม่ว่าจะมีคนกี่คนก็ตาม พวกมันเป็นเพียงมดเท่านั้นนี่เป็นการละเมิดสนธิสัญญาจักรวาลอย่างสมบูรณ์ และเมื่อผู้คุมกฎจักรวาลรู้เข้า เผ่ามังกรเก้าหัวจะต้องจ่ายราคาที่สูงมากอย่างแน่นอนพวกเขากล้าทำอย่างนี้ได้อย่างไรไม่มีเวลาให้คิดอย่างละเอียดร่างกายของเซี่ยจิ่วโหยวได้รุดออกไ
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1260
แต่เนื่องจากเขากล้าที่จะแก้แค้นอาณาจักรก็ย่อมมีการพึ่งพาบ้างไม่อย่างนั้นหากรู้ตัวว่าต้องแพ้ จะมาที่นี่ไปเพื่ออะไร?เบื่อหน่ายที่จะมีชีวิตเช่นนั้นหรือ?"คุณชาย! คุณคิดว่าใครจะชนะ?" เย่ชิงหวู่อดไม่ได้ที่จะถามข้างๆ เธอเธอไม่ได้รับผลกระทบเลยตั้งแต่การต่อสู้จนถึงตอนนี้"ถ้าไม่มีอะไรที่ไม่คาดคิดเกิดขึ้น เซี่ยอวิ๋นชวนจะชนะ แต่เนื่องจากหลี่เทียนกล้าที่จะมาที่นี่ เขาจะได้รับการสนับสนุนอย่างแน่นอน ดังนั้นไม่มีใครสามารถพูดได้แน่ชัดจนกว่าผลสุดท้ายจะออกมาเช่นไร" หลินตงตอบทันทีที่เขาพูด เขาก็ได้รับสายตาเยาะเย้ยจากผู้คนรอบข้างทันทีเจ้าบ้านี่เป็นใคร?กล้าประเมินการต่อสู้ระหว่างสองปรมาจารย์อาณาจักรนิรันดรครึ่งขั้นได้อย่างไร?แถมยังกล้าเรียกองค์จักรพรรดิเซี่ยอวิ๋นชวนได้อีกหรือ?เป็นลูกหลานของตระกูลไหน?ไร้มารยาทขนาดนั้นเลยเหรอ?แม้ว่าจะไม่อยากมีชีวิตอยู่ แต่ยังอยากจะตายพร้อมกับกองกำลังที่หนุนหลังด้วยหรือ?ชายหนุ่มบึกบึนไม่เกรงใจใครคนหนึ่งตรงเข้ามา ชี้ไปที่หลินตงแล้วด่าด้วยเสียงดังว่า: "ไอ้หนุ่น! แกเป็นใครมาจากไหน? ทำไมแกนถึงหยาบคายขนาดนี้? ชื่อขององค์จักรพรรดิก็เป็นสิ่งที่แกควรใช้ปากข
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1259
ทั้งสองคนต่อสู้กันอีกครั้งในอากาศ และเสียงปะทะกันก็ดังไม่หยุดหย่อนเซี่ยหยุนชวนพยายามอย่างสุดความสามารถ เพื่อดึงการต่อสู้ให้สูงขึ้นไปในอากาศสิ่งนี้สามารถป้องกันไม่ให้ผู้คนด้านล่างได้รับอันตรายจากเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นการต่อสู้ระหว่างสองอาณาจักรนิรันดรครึ่งขั้นคนอื่นๆ ไม่สามารถเข้าร่วมได้แม้แต่ปรมาจารย์ขั้นสูงสุดของปรมาจารย์มหาจักรวาล ก็ยังไม่สามารถทำได้ความผิดพลาดเพียงเล็กน้อยอาจส่งผลให้ได้รับบาดเจ็บสาหัสหรืออาจถึงแก่ชีวิตได้ไม่อย่างนั้นเซี่ยอวิ๋นชวน อาณาจักรนิรันดร์ครึ่งขั้นนี้คงไม่กลายเป็นผู้แข็งแกร่งที่สุดในกาแล็กซีทางช้างเผือกเซี่ยจิ่วโหยวปะปนกับฝูงชน ตรวจจับหาบุคคลที่ปรากฏตัวเมื่อวานนี้ตลอดเวลาอย่างไรก็ตาม จนถึงตอนนี้ ยังไม่ได้ผลลัพธ์อะไรเลยบุคคลนี้ซ่อนตัวดีเกินไปหากไม่มีการดำรงอยู่ของบุคคลนี้เขาคงรีบเร่งไปรวมพลังกับเซี่ยอวิ๋นชวน และสังหารหลี่เทียนแล้วคนที่มีพละกำลังต่ำอาจมองไม่เห็นรู้เพียงว่าเซี่ยอวิ๋นชวนและหลี่เทียนสู้กันอย่างสูสี ไม่มีผู้ชนะหรือผู้แพ้แต่คนที่ไปถึงระดับหนึ่งย่อมรู้ได้เซี่ยอวิ๋นชวนดันหลี่เทียนให้สู้การป้องกันของหลี่เทียนน่ากลัวมาก
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1258
แม้ว่าคลื่นพลังจากการต่อสู้ จะถูกสกัดกั้นไว้โดยปรมาจารย์ขั้นสูงสุดของปรมาจารย์มหาจักรวาลหลายคนเป็นส่วนใหญ่แต่ก็ยังมีคลื่นพลังเล็กๆ สามารถเล็ดลอดไปยังหอคอยทองคำได้หลายคนที่มีพละกำลังไม่เพียงพอไม่สามารถทนได้และเริ่มเอามือทั้งสองปิดหู คุกเข่าลงบนพื้นและคร่ำครวญด้วยความเจ็บปวดในช่วงเวลาของการปะทะกัน หลินตงก็คิดถึงเซี่ยมู่ขึ้นมาทันใดเซี่ยมู่ถือเป็นเพื่อนของเขาได้ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นดังนั้น หลินตงจึงปล่อยร่องรอยของพลังงานจิตวิญญาณเพื่อปกป้องเซี่ยมู่ และหลังจากต้านทานผลที่ตามมาของการปะทะกัน เขาก็ถอยกลับอย่างรวดเร็วแม้ว่าความแข็งแกร่งของหลิวนิ่งเหยียนจะไม่อ่อนแอแต่ภายใต้การต่อสู้กันของปรมาจารย์ระดับอาณาจักรนิรันดรครึ่งขั้น ก็เป็นไปไม่ได้ที่จะปกป้องเซี่ยมู่จากอันตรายใดๆ ได้อย่างสมบูรณ์โดยเฉพาะตำแหน่งการปะทะ มันอยู่ใกล้พวกเขาเกินไป"มู่มู่! มู่มู่! ลูกเป็นยังไงบ้าง ลูกปลอดภัยไหม" หลิวนิ่งเหยียนถามด้วยความกังวล"เสด็จแม่ ไม่ต้องกังวล ดูเหมือนลูกจะไม่เป็รอะไรเลย" เซี่ยมู่ตอบ"ลูกไม่เป็นไรจริงๆ เหรอ"หลิวนิ่งเหยียนดูไม่ค่อยเชื่อเท่าไหร่"เสด็จแม่! ฉันสบายดีจริงๆ"หลิวนิ่งเหยี
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1257
ในขณะนั้น เสียงก็ดังก้องจากท้องฟ้า เป็นเสียงของท่านผู้นำอาณาจักรสวรรค์ หลี่เทียน!"เซี่ยอวิ๋นชวน! ไม่เจอกันนาน!""หลี่เทียน! อยู่ดีไม่ว่าดี อยากตายนักใช่ไหม!" เซี่ยอวิ๋นชวนหรี่ตาแล้วพูด"อยากตายงั้นเหรอ? เซี่ยอวิ๋นชวน แกมองตัวเองสูงส่งเกินไป วันนี้ ฉันมาที่นี่เพื่อเอาคืนทุกสิ่งที่เป็นของอาณาจักรสวรรค์ของฉัน และถือโอกาสส่งตระกูลเซี่ยของแกลงนรก เพื่อไปร่วมเดินทางกับนักรบผู้กล้าหาญของอาณาจักรสวรรค์ที่ล้มตายไปในช่วงหลายปีที่ผ่านมา""เพ้อเจ้อหาแม่แกเหรอ!!! หลี่เทียน เมื่อก่อนอาณาจักรของฉันสามารถเอาชนะพวกเแกจนราบคาบได้ และวันนี้เราก็ทำได้เช่นกัน และครั้งนี้ แกกล้าสมคบคิดกับเผ่ามังกรเก้าหัว พยายามสร้างความโกลาหลให้กับมนุษยชาติของเรา""หุบปาก!"หลี่เทียนขัดจังหวะคำพูดของเซี่ยอวิ๋นชวนทันทีถ้าเขาพูดต่อไป สถานการณ์ของเผ่ามังกรเก้าหัวจะถูกเปิดเผยเหตุผลที่อาณาจักรสวรรค์เลือกที่จะลงมือกับอาณาจักรในเวลานี้ก็เพื่อป้องกันไม่ให้เซี่ยอวิ๋นชวนเปิดเผยเรื่องเผ่ามังกรเก้าหัวต่อหน้ากองกำลังทั้งหมดในทางช้างเผือกหลี่เทียนปล่อยให้เขาบรรลุความปรารถนาของเขาได้อย่างไร"ฮ่าๆ... หลี่เทียน แกไม่ต้องการให้
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1256
หยิบกล่องเหล็กออกมา แล้วปล่อยคลื่นแม่เหล็กไฟฟ้าที่มองไม่เห็นออกมา ตัดสัญญาณเครือข่ายทั้งหมดของดวงดาวจักรพรรดิทำให้ส่วนอื่นๆ ทั้งหมดของกาแล็กซีทางช้างเผือกไม่สามารถรับสัญญาณจากดวงดาวจักรพรรดิได้ทันทีคนที่กำลังเฝ้าดูงานเลี้ยงของรัฐ ไม่สามารถมองเห็นอะไรได้ในทันที"บ้าเอ๊ย! เกิดอะไรขึ้น ทำไมสัญญาณถึงขาดหายไป ฉันกำลังจะด฿องค์หญิงสิบเก้าพอดี!" ชายหนุ่มในห้องของเขาด่าเสียงดังเขาติดต่อเพื่อนๆ ของเขาทันทีแต่ก็พบว่าคนอื่นๆ ทุกคนก็ประสบปัญหาเดียวกันไม่มีใครที่เขารู้จักเห็นงานเลี้ยงของรัฐอีกต่อไปเสียงโกรธเกรี้ยวดังขึ้นทั่วทุกมุมของกาแล็กซีแผนกสื่อสารของดวงดาวจักรพรรดิยังค้นพบว่ามีบางอย่างผิดปกติและกำลังรายงานเบื้องบนในขณะนี้ ไม่มีใครคาดคิดว่าเศษซากอาณาจักรสวรรค์จะกล้าแทรกซึมเข้าไปในดวงดาวจักรพรรดิอย่างเปิดเผยเมื่อพิจารณาโดยรวมแล้ว ในดวงดาวจักรพรรดิในปัจจุบัน มียอดฝีมือ 80% ในกาแล็กซีทางช้างเผือก รวมถึงองค์จักรพรรดิผู้แข็งแกร่งที่สุดใครมันจะกล้ามากระตุกหนวดเสือ?ดังนั้นทุกคนต่างเฝ้าดูงานเลี้ยงของรัฐ และสำหรับงานป้องกันของดวงดาวจักรพรรดิ ก็ไม่ได้ทำได้ดีนักแม้แต่พระราชวังใหญ่ท
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1255
หลินตงและเย่ชิงหวู่ถูกจัดให้นั่งอยู่ในแถวแรกเรียกได้ว่า โดนลากออกมาตบหน้ากลางสี่แยกเลยทีเดียวจากคำถามและเสียงหัวเราะเยาะเมื่อครู่ กลายเป็นความกระอักกระอ่วนในตอนนี้แทนเนื่องจากหลินตงมาถึงเป็นคนสุดท้ายไม่นานหลังจากที่พวกเขานั่งลง งานเลี้ยงก็เริ่มขึ้นคนแรกที่ปรากฏตัวคือองค์จักรพรรดิเซี่ยอวิ๋นชวนแห่งอาณาจักรกาแล็กซี ซึ่งสวมมงกุฎจักรพรรดิและเสื้อคลุมทองคำที่มีลวดลายมังกรฟ้า พยัคฆ์ขาว หงส์เพลิง และพญาเต่าแกะสลักอยู่สัตว์ศักดิ์สิทธิ์ทั้งสี่นี้ ได้รับการบูชาโดยอาณาจักรกาแล็กซีด้วยห้องโถงใหญ่ทั้งสี่ของอาณาจักรก็มีต้นกำเนิดมาจากสิ่งนี้เช่นกันทันทีที่เซี่ยอวิ๋นชวนปรากฏตัว เขาก็ดึงดูดความสนใจของทุกคนที่อยู่ที่นั่นทันทีนี่คือองค์จักรพรรดิแห่งอาณาจักรกาแล็กซีแถมยังเป็นผู้แข็งแกร่งที่สุดในกาแลกซีทางช้างเผือกด้วยตัวตนในตำนานถ้าไม่ใช่เพราะโอกาสในวันนี้มีผู้คนนับล้านเข้าร่วม ซึ่งอย่างน้อย 99% ไม่เคยมีโอกาสได้พบองค์จักรพรรดิตัวเป็นๆ ในชีวิตของพวกเขาเลยแค่การได้เห็นองค์จักรพรรดิด้วยตาตัวเองก็เพียงพอแล้วที่จะทำให้หลายๆ คนคุยโวไปตลอดชีวิตหลังจากองค์จักรพรรดิปรากฏตัว ตามด้วยจักร
