เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 218
ปรับปรุงล่าสุด:
2024-03-01 17:00:00
บทที่เกี่ยวข้อง
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 219
แม้ว่าตอนจบของเจียงซานจะค่อนข้างน่าสมเพช!แต่มันไม่สมควรได้รับความเห็นใจจากหลินตงเนื่องจากเธอทำร้ายหลินตงมากเมื่อคนสองคนอยู่ด้วยกัน หากพวกเขาไม่รักกันอีกต่อไป ก็ไม่มีอะไรผิดที่จะเลิกกัน แต่ตอนที่เลิกกับเจียงซาน เพื่อให้หวงจุนหลางพอใจ เธอยังร่วมมือกับหวงจุนหลางในการทำให้เขาอับอาย ซึ่งทำให้หลินตงรู้สึกเจ็บปวดมากดังนั้นก่อนที่เขาจะปรับตัวกลับได้ เขาตัดสินใจที่จะไม่ตอบสนองต่อคำใบ้ของยุนซีในขณะนี้และรอจนกว่าจะถึงเวลาเขาจึงตอบว่า "รอผมไปถึงจิงตูแล้วจะติดต่อคุณ!"อีกด้านขณะที่ยุนซีกำลังรออย่างใจจดใจจ่อ ในที่สุดหลินตงก็ตอบกลับข้อความแต่เนื้อหาในข้อความทำให้เธอสับสนเล็กน้อย!นี่หมายความว่าไง?ฉันแสดงออกไม่ชัดเจนพอเหรอ?ทำไมมันดูเหมือนตอไม้ล่ะ?ต้องให้ฉันพูดว่า หลินตง ฉันชอบคุณ ฉันอยากคบกับคุณ อยากเป็นแฟนคุณถึงจะได้เหรอ?มันไม่ง่ายเลยที่ผู้หญิงจะพูดแบบนี้!เห้อ! เหมือนหมูจริง ๆแต่เมื่อคิดว่าหลินตงจะมาจิงตูเร็ว ๆ นี้ แล้วเราก็จะได้เจอเขาแล้ว อารมณ์หดหู่ของยุนซีก็ดีขึ้นอีกครั้งอืม! ถ้าไม่ได้ก็พูดตรง ๆ เลย ยังไงเขาก็บอกว่ามาจิงตูแล้วจะติดต่อฉันหากไม่ได้รับคําตอบที่แน่นอน ฉ
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-03-02ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 220
แต่ไม่มีทาง แม่ของเขาบอกว่า ถ้าเขาไม่มา แหล่งรายได้ของเขาจะถูกตัดขาดนี่จับจุดอ่อนของเขาไว้จะเล่นโดยไม่มีเงินได้อย่างไร?จะไปเที่ยวกลางคืนกับเพื่อนได้อย่างไร?จะซื้อรถสปอร์ตรุ่นล่าสุดได้อย่างไร?จะขับรถสปอร์ตไปรับสาว ๆ ได้อย่างไร?เนื่องจากแรงกดดันทางการเงิน เขาเลยต้องมาอย่างไรก็ตามทันทีที่เขาเห็นยุนซี เขาก็ตกหลุมรักครั้งหนึ่งเขาเคยข้ามทะเลกับเพื่อนของเขา และจะไม่ยอมสละป่าทั้งหมดเพื่อหญ้าเล็ก ๆ ต้นหนึ่งแต่ในขณะนี้ หากเขาสามารถมีหญ้าอย่างยุนซี ไม่ต้องพูดถึงป่าผืนหนึ่ง สิบผืนร้อยผืนเขาก็จะทิ้งอย่างไม่ลังเล"พวกเธอเป็นนักเรียนดีเด่นกันทั้งคู่ ดังนั้นวัยรุ่นอย่างพวกเธอคงมีอะไรคุยกันมากกว่านี้!" กวนเหม่ยหลิงพูดด้วยรอยยิ้ม"สวัสดีค่ะ ป้าเฉิน พี่หูหย่วน!" ยุนซีนั่งลงและทักทาย"สวัสดีหยุนซี!""สวัสดีครับ น้องยุนซี!"ยุนซีรู้สึกรังเกียจเล็กน้อยเมื่อเห็นดวงตาของหูหย่วนไม่ต่างจากผู้ชายคนอื่น เต็มไปด้วยความปรารถนามีเพียงวิธีที่หลินตงมองเธอเท่านั้นที่เธอชอบที่สุดมันเป็นรูปลักษณ์ที่เต็มไปด้วยความซาบซึ้งโดยไม่มีร่องรอยของความปรารถนาใด ๆทั้งสองครอบครัวคุยกันได้ไม่นาน ก็เริ่มก
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-03-02ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 221
ไม่นานหลังจากนั้น ยุนซีก็ขับรถเฟอร์รารี่สีแดงคันโปรดของเธอไปจอดที่ด้านหน้าของหูหย่วนหูหย่วนกำลังจะเปิดประตูและเข้าไปนั่งในที่นั่งผู้โดยสารใครจะไปคิดยุนซีกดกระจกรถลงแล้วพูดกับหูหย่วน "ขอโทษด้วย! พี่หูหย่วน เพื่อนของฉันไม่ชอบไปช้อปปิ้งกับผู้ชาย ดังนั้นคุณควรไปเล่นคนเดียวดีกว่า! ลาก่อน!"พูดจบก็เหยียบคันเร่งและหายไปต่อหน้าหูหย่วนหูหย่วนถูกทิ้งให้ยืนสับสนท่ามกลางสายลมตอนนี้เขาค่อนข้างสับสนจริง ๆคิดไม่ถึงว่ายุนซีจะมาไม้นี้ปล่อยให้ตัวเองรอเธออยู่ที่นี่เป็นเพียงข้อแก้ตัวเธอไม่ได้วางแผนที่จะพาตัวเองไปด้วยเลยถ้าตัวเองตามไปเอารถด้วย เธอจะทิ้งไปไม่ได้แน่นอนตอนนี้ไปขับรถก็เห็นได้ชัดว่าไม่ทันแล้ว ตามก็ตามไม่ได้ทำไงดี?กลับไป?เขาไม่สามารถเสียหน้าแบบนั้นได้!แม้ว่าคนสองคนจะออกมาพร้อมกัน แต่เขากลับไปคนเดียวสุดท้ายก็คิดได้ว่าขับรถตัวเองไปหาเพื่อนดื่มดีกว่า!แม่งเอ๊ย!จนกระทั่งเย็น ยุนซีถึงกลับบ้านพอเข้าประตูมาก็เห็นยุนจงไห่พ่อของเธอและกวนเหม่ยหลิงแม่ของเธอนั่งอยู่บนโซฟาในห้องรับแขกด้วยกันตอนแรกตั้งใจจะตรงขึ้นไปชั้นบนอย่างเงียบ ๆแต่กลับโดนกวนเหม่ยหลิงเรียกไว้ทำได้เพี
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-03-03ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 222
"ยุนซี แม่ไม่ได้อยากให้ลูกรีบแต่งงานออกไป แต่กำลังมองหาผู้ชายที่ดีให้ลูก หูหย่วนนั่น ความสูง หน้าตา ฐานะ ภูมิหลังทุกด้านอย่างน้อยก็ดีกว่านักศึกษาที่ยังอยู่ในมหาวิทยาลัยมั๊ย! แม่แค่ไม่อยากให้ลูกเสียเวลากับนักศึกษาที่ยากจนเหล่านั้น""เขาดีกว่าคนอื่นยังไง? เขาเป็นแค่เป็นลูกคนรวยที่พึ่งพาพ่อแม่ของเขาเท่านั้นไม่ใช่เหรอ?" ยุนซีโต้กลับ"ลูกคนรวยแล้วยังไง? ลูกคนรวยมีอะไรไม่ดี? ตราบใดที่พวกเขามีนิสัยที่ดี รู้จักก้าวหน้า มีพ่อแม่คอยช่วยเหลือ ในอนาคตเขาอาจจะเก่งกว่าคนอื่น!""โอเค! โอเค! แม่พูดถูก! แต่หนูยังเด็กอยู่! ยังไม่อยากมีแฟนเร็วขนาดนี้! แม่ช่วยหยุดบังคับหนูได้ไหม?" ยุนซีขอร้อง"ไม่ใช่! ผิดปกติ! สาวน้อยเธอมีแฟนอยู่ที่มหาลัยแล้วหรือเปล่า?" กวนเหม่ยหลิงถามทันที"ไม่...ไม่มี! หนู...หนูจะมีแฟนที่ไหน! แม่อย่าพูดมั่ว!" ยุนซีตอบอย่างตื่นเต้น"ดูท่าทางตื่นเต้นของเธอยังไงก็ผิดปกติ แม่เธอทำงานมาตั้งหลายปีแล้ว ความคิดของเธอฉันจะยังมองไม่ออกเหรอ? งั้นฉันยังจะทำต่อไปได้อีกเหรอ? พูด...ใครกันแน่?" กวนเหม่ยหลิงถามอย่างจริงจังในเวลานี้ยุนจงไห่ก็วางหนังสือพิมพ์ลงและมองไปที่ยุนซีเขาไม่รู้จริง ๆ ว่าล
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-03-03ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 223
"เขาคือหลินตงใช่ไหม?" ยุนจงไห่ถาม"พ่อ! หนูไม่เคยอยู่กับใครเลยจริง ๆ!""หลินตงคือใคร?" กวนเหม่ยหลิงถามยุนจงไห่เล่าเรื่องที่หลินตงช่วยยุนซีให้กวนเหม่ยหลิงฟัง"อะไรนะ? คนส่งอาหารเหรอ? ยุนซี ฉันขอบอกก่อนว่าฉันไม่ยอมให้พวกเธอคบกันเด็ดขาด! คนส่งอาหารจะคู่ควรกับลูกสาวของฉันได้อย่างไร?" กวนเหม่ยหลิงพูด"แม่! ส่งอาหารไม่ดีตรงไหน? อีกอย่างหลินตงเขาแค่ทำงานพาร์ทไทม์ ไม่ได้ส่งอาหารตลอดสักหน่อย!" ยุนซีก็โต้กลับเสียงดังกวนเหม่ยหลิงว่าเธอได้ แต่ว่าหลินตงไม่ได้หลินตง เสี่ยงชีวิตเพื่อช่วยชีวิตเธอ"พูดแบบนี้! เธอยอมรับแล้วเหรอ?" กวนเหม่ยหลิงรู้สึกว่าความดันโลหิตสูงเล็กน้อยลูกสาวคบกับเพื่อนร่วมชั้นที่ส่งอาหารจริง ๆ เหรอ?จะให้เธอยอมรับได้อย่างไร?ยุนซีเป็นความภาคภูมิใจของเธอมาโดยตลอดเธอปลูกฝังยุนซีโดยไม่คำนึงถึงอะไรเลยตั้งแต่เด็กยุนซีก็น่าประทับใจมากเช่นกัน เธอสามารถเล่นหมากรุก คัดลายมือ วาดภาพ ร้องเพลง และเต้นรำ สามารถทำได้เกือบทุกอย่างและที่สำคัญคือการบ่มเพาะอุปนิสัยของยุนซีออกมาตอนนี้เมื่อเธอออกไปข้างนอก ไม่ว่าเธอจะไปที่ไหน เธอก็เชื่อว่าลูกสาวของเธอจะเป็นศูนย์กลางของความสนใจอย่
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-03-04ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 224
กวนเหม่ยหลิงพูดจาใช้เหตุผล กลับทำให้ยุนซีรู้สึกอึดอัดมากกว่าเธอยอมให้กวนเหม่ยหลิงว่าเธอและด่าเธอเหมือนตอนแรก เธอยังรู้สึกดีกว่าเธอรู้ว่าแม่ของเธอทำงานหนักในช่วงหลายปีที่ผ่านมา ทั้งหมดนี้เพื่อให้ครอบครัวมีชีวิตที่ดีแต่เธอไม่สามารถลืมหลินตงได้จริง ๆแม้ว่าเวลาจะผ่านไปสามปีแล้วและพวกเขาไม่เคยพบกันเลย แต่เธอก็ยังคงไม่สามารถลืมได้ตอนนี้เธอยังสามารถนึกถึงตอนที่เธอได้รับการช่วยเหลือจากหลินตงในปีนั้นใบหน้าด้านข้างของหลินตงที่เห็นในอ้อมกอดหลินตงยังชัดเจนอยู่ความรู้สึกแบบนี้ไม่สามารถควบคุมตัวเองได้จริง ๆหลายปีที่ผ่านมาตอนเรียนมหาวิทยาลัย ไม่มีใครตามเธอที่มหาวิทยาลัยเลยเหรอ?มี!เยอะ!เยอะแยะ!มหาวิทยาลัยชั้นนำของโลกอย่างมหาวิทยาลัยชิงมู่ เกือบจะรวบรวมผู้มีความสามารถระดับสูงจากทั่วทุกมุมโลก ซึ่งสูงกว่าหูหย่วนนั้นไปหลายระดับแต่เธอกลับไม่รู้สึกอะไร!เมื่อยุนซีรู้ว่าหลินตงกำลังจะมาที่จิงตูในตอนเช้า ความรู้สึกของการเต้นของหัวใจก็เต้นเร็วและเลือดก็ไหลเร็วขึ้น"แม่! หนูรู้ว่าแม่ทำงานหนักมาหลายปี! หนูก็รู้ว่าแม่หวังดีกับหนูมาก! แต่หนูลืมหลินตงไม่ได้จริง ๆ!" ยุนซีกอดกวนเหม่ยหลิงร้องไ
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-03-04ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 225
"ไม่แน่นอน! บางครั้งหลินตงจะหาเวลามาจิงตูในวันหยุด หนูก็จะอยู่กับเขาสองสามวัน!" ยุนซีพูดเบา ๆเธอยังไม่ชินกับการโกหกพ่อแม่!"พูดอย่างนี้ เรียนมหาวิทยาลัยหลายปีมานี้พวกเธอเจอกันทุกวันหยุดเหรอ?""อืม!""แล้วมัธยมปลายปีที่สามที่เธอไม่กลับมากับพ่อก็เพื่อหลินตงจริง ๆ เหรอ?"ยุนซีกัดฟันแล้วตอบว่า "ใช่!""เธอ..." กวนเหม่ยหลิงโกรธมากจนพูดไม่ออก"แล้วพวกเธอจะนัดเจอกันครั้งต่อไปเมื่อไหร่?""หลินตงบอกว่าเขาจะมาจิงตูในอีกไม่กี่วัน!""งั้นก็ดีเลย! ถึงตอนนั้นเขามาแล้ว ให้มาที่บ้าน พวกเราเจอกันแล้วก็จะได้ขอบคุณเขาด้วย!" กวนเหม่ยหลิงพูดขอบคุณสองคำหนักแน่นมาก"เขาบอกว่าครั้งนี้เขามาจิงตูก็มีธุระ!""เขาเป็นนักศึกษามหาวิทยาลัยจะมีธุระอะไร? ก็เป็นข้ออ้างที่อยากเจอเธอไม่ใช่เหรอ? ถึงตอนนั้นต้องเรียกมา ได้ยินไหม!""โอ้! ได้ยินแล้ว!""เอาล่ะ! ไม่ใช่เรื่องอะไรของเธอแล้ว เธอขึ้นไปพักผ่อนเถอะ!""ค่ะ! ราตรีสวัสดิ์ค่ะพ่อแม่!"ยุนซีขึ้นไปชั้นบนเธอยังต้องคิดอีกว่าจะให้หลินตงมาที่บ้านของตัวเองและจัดการพ่อแม่ของเธอยัวไงในห้องรับแขกเหลือแค่ยุนจงไห่สองสามีภรรยา"ยุนจงไห่ คุณว่าเรื่องนี้จะทำยังไงดี?"
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-03-05ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 226
หมอตูหลินตงและเจ้าของอาคารสำนักงานนัดหมายสถานที่นัดพบ เตรียมเดินทางไปแต่อีกฝ่ายบอกให้หลินตงไปคนเดียวได้เท่านั้นเดิมทีหลินตงวางแผนที่จะพาจ้าวซวนไปด้วย เพราะทั้งคู่รู้จักกัน! คนรู้จักกันทำได้ง่าย! ปรากฏว่าอีกฝ่ายกลับขอแบบนี้ก็ได้! งั้นก็ไปคนเดียวมื่อมาถึงจุดนัดหมาย หลินตงได้อธิบายจุดประสงค์ของการมาและมาถึงห้องส่วนตัวภายใต้การนำของพนักงานหลังจากเข้าไปในห้องส่วนตัวแล้ว พนักงานก็ให้เขารอแล้วก็ออกไปหลินตงรออยู่คนเดียวในห้องส่วนตัวไม่นานประตูห้องส่วนตัวก็เปิดออก หลินตงเงยหน้าขึ้นมองก็ตกตะลึงคนที่มาคือลั่วเชียนโหรว เพื่อนสนิทของจ้าวซวนวันนี้ลั่วเชียนโหรวสวมชุดทำงานสีดำ คอวีลึก กระโปรงสั้นและถุงน่องสีดำ ซึ่งเผยให้เห็นรูปร่างของเธออย่างเต็มที่หลินตงคิดว่าตัวเองเป็นคนที่ควบคุมตัวเองได้ดี แต่เขาอดไม่ได้ที่จะมองมากกว่านี้หลังจากที่ลั่วเชียนโหรวเข้ามา เธอก็นั่งตรงข้ามกับหลินตงอย่างเปิดเผย มองไปที่หลินตงโดยไม่พูดอะไรสักคำ"คุณลั่ว คิดไม่ถึงว่าจะเป็นคุณ!" หลินตงพูดด้วยความประหลาดใจ"ทำไม? ประธานหลินประหลาดใจมากเหรอ?" ลั่วเชียนโหรวตอบด้วยรอยยิ้ม"มันน่าประหลาดใจจริง ๆ! พี่ซวน
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-03-05
บทล่าสุด
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1191
หยวนหลินก็คิดถึงประเด็นสำคัญนี้เช่นกันงานเลี้ยงระดับรัฐของเซี่ยอวิ๋นชวนบนดวงดาวจักรพรรดิในอีกสามเดือนข้างหน้าจะต้องหยุดลงเผ่ามังกรเก้าหัวของพวกเขาชอบกินคน ซึ่งเป็นสัญชาตญาณและสามารถช่วยให้พวกเขาเติบโตอย่างรวดเร็วได้ดังนั้นจึงมีความขัดแย้งที่ไม่อาจปรองดองได้ระหว่างสองเผ่าพันธุ์หากกาแล็กซีทางช้างเผือกทั้งหมดรู้เกี่ยวกับความร่วมมือระหว่างเผ่ามังกรเก้าหัวและอาณาจักรสวรรค์ไม่ต้องสงสัยเลยว่าทุกฝ่ายจะร่วมมือกันต่อต้านพวกเขาแน่นอนแม้ว่าพวกเขาจะมีพละกำลังมหาศาล แต่ก็ไม่ง่ายที่จะจัดการและหยวนหลินก็กลัวที่จะดึงดูดผู้คุมกฏจักรวาลจริงๆแม้ว่าเขาจะไม่เคยเห็นสิ่งมีชีวิตที่เข้าถึงยากเหล่านี้แต่ก็ไม่ได้ทำให้ความกลัวของเผ่ามังกรเก้าหัวที่มีต่อพวกเขาลดน้อยลง"เมื่อพี่ชายหลี่เทียนพูดเช่นนั้น ฉันจะใช้เทคนิคลับของเผ่าเพื่อกระตุ้นให้พวกเขามาอย่างรวดเร็ว หากผู้คนที่ถูกส่งมาโดยเผ่าไม่สามารถมาถึงได้ภายในสามเดือน ฉันจะไปกับคุณเพื่อเยือนดวงดาวจักรพรรดิและดูว่าตระกูลเซี่ยมีความสามารถอะไรบ้าง" หยวนหลินพูดอย่างจริงจังแน่นอน!!!เมื่อได้ยินชื่อผู้คุมกฏจักรวาลแม้แต่เผ่ามังกรเก้าหัวอันยิ่งใหญ่ก็ยั
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1190
แน่นอนว่านี่หมายถึงเผ่าพันธุ์ที่แข็งแกร่งและมีความทะเยอทะยานหากคุณเป็นเพียงเผ่าพันธุ์ที่อ่อนแอและต้องการใช้ชีวิตอย่างสงบของตัวเองเท่านั้น ก็ไม่จำเป็นต้องกลัว และพวกเขาก็จะไม่สนใจเผ่าพันธุ์ที่เหมือนมดนี้แต่หากคุณเปิดฉากสงครามกับอารยธรรมที่ต่ำกว่าโดยไม่มีเหตุผล เพื่อความทะเยอทะยาน เพื่อความแข็งแกร่งและการพัฒนาของเผ่าพันธุ์ของคุณ ส่งผลให้สิ่งมีชีวิตทั้งหมดต้องสูญพันธุ์และต้องทนทุกข์ทรมานก็จงระวังไว้ควรภาวนาอย่าให้เจอคนพวกนี้จะดีกว่าไม่อย่างนั้นการสูญสิ้นอาจใช้เวลาเพียงไม่กี่นาทีสนธิสัญญาจักรวาลเป็นสิ่งที่สร้างขึ้นโดยผู้คุมกฎจักรวาลจุดประสงค์คือเพื่อจำกัดการเกิดสงครามรุกรานระหว่างกาแล็กซีสิ่งที่สำคัญที่สุดคือ อารยธรรมระดับสูงไม่ควรพึ่งพาความแข็งแกร่งของตนเองและโจมตีอารยธรรมระดับล่างอย่างไม่สมควรเมื่อถูกผู้คุมกฎจักรวาลจับได้ ก็ขึ้นอยู่กับสถานการณ์ อารยธรรมนั้นอาจกลับคืนสู่รูปแบบดั้งเดิมหรือถูกกำจัดโดยตรงก็ได้การต่อต้าน?ไม่ใช่ว่าพวกเขาไม่ต้องการต่อต้านแต่พวกเขาไม่มีความสามารถแบบนั้นเลยในฐานะผู้คุมกฎจักรวาล ต้องคอยดูแลระเบียบของจักรวาลทั้งหมด เราจะอยู่ได้อย่างไรหากขา
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1189
ดวงดาวรุ่งอรุณยอดหอคอยสูงตระหง่านชายสองคนกำลังนั่งดื่มชาตรงข้ามกันคนหนึ่งขมวดคิ้ว ในขณะที่ชายที่อยู่ตรงข้ามเขาดูผ่อนคลายชายที่ขมวดคิ้วไม่ใช่ใครอื่นนอกจากหลี่เทียน ท่านผู้นำแห่งอาณาจักรสวรรค์ และอีกคนคือหยวนหลิงจากเผ่ามังกรเก้าหัวหลังจากนั้นไม่นาน หลี่เทียนก็อดไม่ได้ที่จะถาม "พี่หยวนหลิน เมื่อไหร่สมาชิกของเผ่ามังกรเก้าหัวจะมาถึง ช่วงนี้เราก็ออกมาเคลื่อนไหวบ่อยๆ และเซี่ยอวิ๋นชวนเองก็ขยับตัวได้แล้ว อาการบาดเจ็บของเขาก็ควรจะดีขึ้น ยิ่งเราลงมือเร็วเท่าไหร่ ก็จะยิ่งเป็นประโยชน์สำหรับเรามากขึ้นเท่านั้น"หยวนหลินจิบชาอย่างสบายๆ ก่อนจะตอบช้าๆ "ท่านผู้นำหลี่เทียน ไม่จำเป็นต้องกังวลมากเกินไป คุณรู้ว่าต้องใช้เวลาพอสมควรในการข้ามช่องว่างระหว่างกาแล็กซี ดังนั้นคุณจึงไม่สามารถทำอะไรอย่างเร่งรีบเกินไปได้ เมื่อถึงเวลา พวกเขาก็จะมาถึงเอง"หยวนหลินเพลิดเพลินกับตำแหน่งของเขาที่อยู่บนลำดับชั้นสูงสุดของกาแล็กซีทางช้างเผือกและเพลิดเพลินกับการใช้ชีวิตที่เชื่องช้ามนุษย์เป็นวิญญาณของทุกสรรพสิ่งอย่างแท้จริง และพวกเขาก็มีคุณสมบัติเฉพาะตัวของตนเอง ไม่น่าแปลกใจเลยที่เผ่าพันธุ์ทั้งหมดในจักรวาลต้องการเล
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1188
คุณสามารถบอกได้จากการแสดงออกของหลิวนิ่งเหยียนเมื่อนึกถึงเรื่องนี้เซี่ยมู่ก็ฟังด้วยความปรารถนาในใจเช่นกันเธอยังหวังว่าเธอและหลินตงจะเป็นเหมือนเสด็จพ่อและเสด็จแม่ของเธอ............กาแล็กซีทางช้างเผือกตั้งอยู่ใกล้กับขอบแห่งความว่างเปล่า ดวงดาวรุ่งอรุณตั้งแต่ถูกเศษซากอาณาจักรสวรรค์ครอบครอง มนุษย์ทุกคนบนโลกก็ถูกต้อนไว้เหมือนสัตว์เลี้ยง ถูกทำให้เหลือเพียงอาหารดวงดาวรุ่งอรุณดวงนี้ปัจจุบันน่ากลัวกว่าดาวเคราะห์ปาเค่อร้อยเท่าผู้คนบนดาวเคราะห์ปาเค่อถูกทารุณ กลายเป็นทาสในเหมือง และตายจากความอ่อนล้าแต่ดวงดาวรุ่งอรุณนั้นแตกต่างออกไปมนุษย์ทุกคนถูกจองจำและใช้เป็นอาหารเพื่อเลี้ยงเศษซากอาณาจักรสวรรค์ที่ผสานยีนของเผ่ามังกรเก้าหัวเข้าด้วยกันลองนึกภาพดูสิว่าผู้คนบนดวงดาวรุ่งอรุณดวงนี้รู้สึกกลัวขนาดไหนความหวาดกลัวที่ชาวเมืองได้พบเจอเป็นสิ่งที่ไม่อาจจินตนาการได้ สิ่งมีชีวิตที่มีสติปัญญาสูงและมีสติสัมปชัญญะจะรู้สึกอย่างไรหากต้องใช้ชีวิตทุกวันด้วยความหวาดกลัวว่าจะถูกกินเกรงว่ามีเพียงดวงดาวรุ่งอรุณเท่านั้นที่รู้เกือบจะอยู่ในภาวะตื่นตระหนกตลอดเวลาในบรรยากาศเช่นนี้ มันสามารถทำให้ผู้คนบ
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1187
ในขณะที่เซี่ยมู่กำลังวิตกกังวลมีคนเดินเข้าไปในห้องนอนของเธอมีเพียงคนเดียวในกาแล็กซีทางช้างเผือกทั้งหมดที่กล้าเข้าไปในห้องนอนขององค์หญิงสิบเก้าเซี่ยมู่โดยไม่เคาะประตูนั่นคือจักรพรรดินีหลิวนิ่งเหยียน ซึ่งเป็นแม่แท้ๆ ของเซี่ยมู่นั่นเองนอกจากเธอแล้ว องค์จักรพรรดิเซี่ยอวิ๋นชวนยังต้องเคาะประตูก่อนเข้าไปด้วย เนื่องจากลูกสาวของเขาโตมากแล้วไม่ต้องพูดถึงคนอื่น ไม่มีใครกล้าทำเช่นนี้ เว้นแต่พวกเขาไม่อยากรักษาชีวิต"ลูกคิดอะไรอยู่ ลูกสาวที่รักของแม่" หลิวนิ่งเหยียนเดินไปหาเซี่ยมู่และกระซิบที่หูของเธอทันที"อ๊าก!!!"เซี่ยมู่ตกใจกับเสียงที่ดังขึ้นกะทันหัน"เสด็จแม่! เสด็จแม่ทำให้ลูกกลัวแทบตาย" เซี่ยมู่พูดด้วยแก้มป่อง"ถ้าแม่ไม่พูด ลูกคงไม่รู้ด้วยซ้ำว่าการที่ใครสักคนเข้ามาในห้องนั้นเป็นอันตรายแค่ไหน จะเป็นยังไงถ้าคนไม่ดีมา"เซี่ยมู่กลอกตา"เสด็จแม่ นี่คือห้องส่วนตัวของลูก ใครอีกที่กล้าเข้ามาเงียบๆ แบบนี้นอกจากเสด็จแม่""โอเค โอเค มันเป็นความผิดของจักรพรรดินีผู้นี้ บอกสิว่าเมื่อกี้ลูกมัวแต่คิดอะไรอยู่? ถึงมัวนั่งเหม่ออยู่ได้"“ไม่...ลูกไม่ได้คิดอะไรเลย!”"ลูกกำลังคิดถึงหลินตงคนนั้นอ
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1186
เมื่อพวกเขาเข้ามาแทรกแซงกาแล็กซีทางช้างเผือก สิ่งต่างๆ จะกลายเป็นเรื่องยุ่งยากอย่างแท้จริงแม้แต่เสด็จพ่อและเสด็จพี่ก็อาจตกอยู่ในอันตรายได้หลังจากหลินตงอ่านข้อความของเซี่ยมู่หลินตงก็คิดกับตัวเองว่ามันเป็นอย่างที่เขาเดาไว้จริงๆเมื่อเศษซากอาณาจักรสวรรค์กล้าที่จะโจมตีองค์หญิงสิบเก้าเซี่ยมู่ เขารู้สึกว่าคนเหล่านี้ไม่ดีไม่อย่างนั้นคงจะไม่กล้าลงมืออย่างเปิดเผยเด็ดขาดตอนนี้มันได้ยืนยันการคาดเดาของเขาแล้วแม้แต่อาณาจักรก็รู้สึกถึงอันตรายดูเหมือนว่าเศษซากอาณาจักรสวรรค์จะได้พบกับพันธมิตรที่แข็งแกร่งในครั้งนี้ ดังนั้นพวกเขาจึงต้องการเอาทุกอย่างที่เป็นของพวกเขากลับคืนมาสำหรับเผ่ามังกรเก้าหัวหลังจากฟังเซี่ยมู่ครั้งที่แล้วหลินตงก็ได้เรียนรู้เกี่ยวกับเรื่องนี้จากศาลาดาวตกเช่นกันแต่เขายังไม่รู้มากนักเกี่ยวกับเรื่องนี้ตราบใดที่มันเป็นข้อมูลที่ละเอียดกว่านี้ ศาลาดาวตกไม่อาจใช้เหรียญกาแลกติกแลกได้ แต่ต้องการการแลกเปลี่ยนสมบัติวิเศษอื่นๆ แทนหลินตงก็ไม่มีทางเลือกเช่นกันจะให้เขาแลกข้อมูลกับดาบกำราบมารงั้นเหรอ?เขาไม่โง่ขนาดนั้นเว้นแต่เขาจะสติไม่ดีไปแล้วดาบนั้นเป็นอาวุธขั้นสู
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1185
หลินตงมองดูข้อความของเซี่ยมู่แล้วก็เริ่มครุ่นคิดอีกสามเดือน องค์จักรพรรดิเซี่ยอวิ๋นชวนจะจัดงานเลี้ยงระดับรัฐบนดวงดาวจักรพรรดิ? กองกำลังทั้งหมดในกาแล็กซีทางช้างเผือกจะไปฉลองด้วยหรือเปล่า?งานเลี้ยงระดับรัฐของอาณาจักรกาแล็กซีจะจัดขึ้นเพียงครั้งเดียวในรอบสิบปีไม่ใช่หรือ?นี่ยังไม่ถึงเวลานี่?และขนาดก็ไม่น่าจะใหญ่โตได้ขนาดนี้ที่น่าแปลกใจคือ กองกำลังทั้งหมดในกาแล็กซีทางช้างเผือกจำเป็นต้องเข้าร่วมหลินตงรู้สึกโดยสัญชาตญาณว่างานเลี้ยงระดับรัฐครั้งนี้อาจจะไม่ธรรมดานักมันน่าจะเกี่ยวข้องกับการปรากฏตัวของเเศษซากอาณาจักรสวรรค์แต่เรื่องนี้มันเกี่ยวอะไรกับเขาล่ะ?เซี่ยมู่เชิญเขามาทำอะไร?หลินตงคิดอย่างรอบคอบเขาเดาความคิดของเซี่ยมู่ได้คร่าวๆการเชิญเขาไปงานเลี้ยงระดับรัฐเป็นเรื่องโกหก การพบเขาเป็นเรื่องจริงการไปงานเลี้ยงระดับรัฐเป็นเพียงข้ออ้างเท่านั้นการไม่ไปย่อมดีกว่ากองกำลังทั้งหมดในกาแล็กซีทางช้างเผือกจะเข้าร่วมงานเลี้ยงระดับรัฐนี้ และแน่นอนว่าจะมีผู้มีอิทธิพลมากมายหากมีเรื่องอื้อฉาวกับองค์หญิงสิบเก้า หลินตงจะโด่งดังขึ้นมากไม่ว่าเขาจะไปที่ไหนในอนาคต เขาจะกลายเป็นจุดสนใจ
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1184
หากทุกคนถูกจับจนหมดอีกไม่นานก็คงไม่มีใครเหลืออยู่ในเหมืองแร่แล้วพวกเขาหาทาสเหมืองแร่ได้เรื่อยๆ ก็ต่อเมื่อเก็บคนพวกนี้ไว้และขยายพันธุ์ต่อไปเท่านั้นตอนแรกหยินจุนหลินไม่รู้เรื่องนี้จึงทำให้จำนวนคนบนดาวเคราะห์ปาเค่อลดลงอย่างรวดเร็ว จนกระทั่งต่อมาพวกเขาค่อยๆ ตระหนักถึงความร้ายแรงของปัญหานี้ถ้าไม่มีคนบนดาวเคราะห์ปาเค่ออีกแล้ว พวกเขาจะถูกเรียกตัวกลับเข้าตระกูลหยินอย่างแน่นอนและวิถีชีวิตอันสุขสบายของเขาจะต้องสิ้นสุดลงนั่นคือตอนที่คิดแผนนี้ขึ้นมาให้คนบนดาวเคราะห์ปาเค่อที่ซ่อนตัวอยู่ในความมืดสืบพันธุ์ลูกหลานของพวกเขา ถ้าไม่มีคนอยู่ในเหมืองแร่ พวกเขาจะไปยึดชุมชนแห่งสองแห่งและจับมาเป็นทาสเหมืองแร่การทำซ้ำวัฏจักรนี้จะทำให้ชีวิตอันสุขสบายของเขายืนยาวขึ้นได้หลังจากช่วยเหลือทาสเหมืองแร่ หลินตงและพวกสามคนก็ถอนหายใจด้วยความโล่งใจ พวกเขาไม่ต้องกังวลมากนักเกี่ยวกับการหาคนอื่นอย่างน้อยคนเหล่านั้นก็จะไม่ได้ตกอยู่ในอันตรายพวกเขายังวางแผนที่จะพักผ่อนหนึ่งคืนและออกตามหาผู้คนในวันถัดไปหลินตงเพิ่งกลับไปที่ยานรบดวงดารา"ตื้ดๆ!!!"ทันใดนั้นเครื่องมือสื่อสารก็ดังขึ้นเมื่อเปิดออกก็เป็นข้อ
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1183
“อ๊าก!!!”การเสียชีวิตอย่างกะทันหันของผู้ดูแลตระกูลหยิน...ทำให้สาวสวยที่รับใช้พวกเขากรีดร้องขึ้นมาทันทีในเวลาเดียวกัน มันยังดึงดูดความสนใจของทาสเหมืองแร่จำนวนนับไม่ถ้วนอีกด้วย ทุกคนหยุดงาน มองไปที่ผู้ดูแลที่ตายไปแล้ว จากนั้นจึงหันไปหาหลินตงและกลุ่มปาหรู่ควบคุมตัวเองมาตั้งแต่เข้ามาในดาวเคราะห์ปาเค่อจนกระทั่งเขาเห็นภาพนรกตรงหน้า เขาไม่สามารถควบคุมตัวเองได้อีกต่อไปคนเหล่านี้ล้วนเป็นสมาชิกในเผ่าของเขาครั้งหนึ่ง พวกเขาเคยใช้ชีวิตอย่างไร้กังวลและสงบสุขแต่ตอนนี้ พวกเขาต้องทนทุกข์ทรมานอย่างไม่มีที่สิ้นสุด แทบจะเอาชีวิตไม่รอดใช้ชีวิตแต่ละวันอย่างสิ้นหวังอย่างที่สุด โดยไม่มีความหวังสำหรับอนาคตหลินตงยังคงนิ่งเงียบเขารู้ว่านี่คือช่วงเวลาของปาหรู่หลังจากสงบสติอารมณ์แล้วปาหรู่คุกเข่าต่อหน้าหลินตงก่อนแล้วโค้งคำนับสามครั้ง จากนั้นเขาก็ลุกขึ้นและเผชิญหน้ากับชาวพื้นเมืองนับไม่ถ้วนที่ไร้ความรู้สึกแห่งดาวเคราะห์ปาเค่อ“สวัสดีชาวเผ่าทุกคน ฉันชื่อปาหรู่ พ่อของฉัน ปาปู เคยเป็นผู้นำของดาวเคราะห์นี้ เมื่อก่อนเราใช้ชีวิตอย่างสงบสุขและไร้กังวล...”"แต่ตั้งแต่ที่พวกคนชั่วมาที่นี่ วันเวล
