แชร์

บทที่ 223

"เขาคือหลินตงใช่ไหม?" ยุนจงไห่ถาม

"พ่อ! หนูไม่เคยอยู่กับใครเลยจริง ๆ!"

"หลินตงคือใคร?" กวนเหม่ยหลิงถาม

ยุนจงไห่เล่าเรื่องที่หลินตงช่วยยุนซีให้กวนเหม่ยหลิงฟัง

"อะไรนะ? คนส่งอาหารเหรอ? ยุนซี ฉันขอบอกก่อนว่าฉันไม่ยอมให้พวกเธอคบกันเด็ดขาด! คนส่งอาหารจะคู่ควรกับลูกสาวของฉันได้อย่างไร?" กวนเหม่ยหลิงพูด

"แม่! ส่งอาหารไม่ดีตรงไหน? อีกอย่างหลินตงเขาแค่ทำงานพาร์ทไทม์ ไม่ได้ส่งอาหารตลอดสักหน่อย!" ยุนซีก็โต้กลับเสียงดัง

กวนเหม่ยหลิงว่าเธอได้ แต่ว่าหลินตงไม่ได้

หลินตง เสี่ยงชีวิตเพื่อช่วยชีวิตเธอ

"พูดแบบนี้! เธอยอมรับแล้วเหรอ?" กวนเหม่ยหลิงรู้สึกว่าความดันโลหิตสูงเล็กน้อย

ลูกสาวคบกับเพื่อนร่วมชั้นที่ส่งอาหารจริง ๆ เหรอ?

จะให้เธอยอมรับได้อย่างไร?

ยุนซีเป็นความภาคภูมิใจของเธอมาโดยตลอด

เธอปลูกฝังยุนซีโดยไม่คำนึงถึงอะไรเลยตั้งแต่เด็ก

ยุนซีก็น่าประทับใจมากเช่นกัน เธอสามารถเล่นหมากรุก คัดลายมือ วาดภาพ ร้องเพลง และเต้นรำ สามารถทำได้เกือบทุกอย่าง

และที่สำคัญคือการบ่มเพาะอุปนิสัยของยุนซีออกมา

ตอนนี้เมื่อเธอออกไปข้างนอก ไม่ว่าเธอจะไปที่ไหน เธอก็เชื่อว่าลูกสาวของเธอจะเป็นศูนย์กลางของความสนใจอย่
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

บทที่เกี่ยวข้อง

บทล่าสุด

DMCA.com Protection Status