บทที่ 220

แต่ไม่มีทาง แม่ของเขาบอกว่า ถ้าเขาไม่มา แหล่งรายได้ของเขาจะถูกตัดขาด

นี่จับจุดอ่อนของเขาไว้

จะเล่นโดยไม่มีเงินได้อย่างไร?

จะไปเที่ยวกลางคืนกับเพื่อนได้อย่างไร?

จะซื้อรถสปอร์ตรุ่นล่าสุดได้อย่างไร?

จะขับรถสปอร์ตไปรับสาว ๆ ได้อย่างไร?

เนื่องจากแรงกดดันทางการเงิน เขาเลยต้องมา

อย่างไรก็ตามทันทีที่เขาเห็นยุนซี เขาก็ตกหลุมรัก

ครั้งหนึ่งเขาเคยข้ามทะเลกับเพื่อนของเขา และจะไม่ยอมสละป่าทั้งหมดเพื่อหญ้าเล็ก ๆ ต้นหนึ่ง

แต่ในขณะนี้ หากเขาสามารถมีหญ้าอย่างยุนซี ไม่ต้องพูดถึงป่าผืนหนึ่ง สิบผืนร้อยผืนเขาก็จะทิ้งอย่างไม่ลังเล

"พวกเธอเป็นนักเรียนดีเด่นกันทั้งคู่ ดังนั้นวัยรุ่นอย่างพวกเธอคงมีอะไรคุยกันมากกว่านี้!" กวนเหม่ยหลิงพูดด้วยรอยยิ้ม

"สวัสดีค่ะ ป้าเฉิน พี่หูหย่วน!" ยุนซีนั่งลงและทักทาย

"สวัสดีหยุนซี!"

"สวัสดีครับ น้องยุนซี!"

ยุนซีรู้สึกรังเกียจเล็กน้อยเมื่อเห็นดวงตาของหูหย่วน

ไม่ต่างจากผู้ชายคนอื่น เต็มไปด้วยความปรารถนา

มีเพียงวิธีที่หลินตงมองเธอเท่านั้นที่เธอชอบที่สุด

มันเป็นรูปลักษณ์ที่เต็มไปด้วยความซาบซึ้งโดยไม่มีร่องรอยของความปรารถนาใด ๆ

ทั้งสองครอบครัวคุยกันได้ไม่นาน ก็เริ่มก