Share

ตอนที่ 33

last update Last Updated: 2024-12-10 14:29:12

12 คนใจร้าย

“ไปไหนมา” เสียงเข้มดุดังขึ้นทันทีที่พิมพ์ใจเปิดประตูห้องเข้ามา

ร่างเล็กสะดุ้งตกใจ เธอไม่ตอบคำถามเขาในทันที หญิงสาวปิดประตู แล้วเดินเข้าไปหยุดยืนห่างจากโซฟาที่เขานั่งพอสมควร

“พิมพ์กลับบ้าน ไปหาคุณแม่ค่ะ”

“ฉันเคยบอกแล้วว่า หากจะไปไหนให้ขออนุญาตฉันก่อน และถ้าฉันไม่อนุญาต เธอก็ไม่มีสิทธิ์ไปไหนทั้งนั้น”

“คุณรัญออกไปทำธุระ พิมพ์ไม่อยากรบกวนค่ะ คุณแม่ไม่สบาย พิมพ์ไปเยี่ยมแค่แป๊บเดียวเองนะคะ”

“จะไปหาใครก็ช่าง จะออกไปแค่เสี้ยววินาที หรือจะไปเป็นชั่วโมง เธอก็ต้องขออนุญาตฉันก่อน”

“พิมพ์ขอโทษค่ะ ต่อไปพิมพ์จะขออนุญาตคุณรัญก่อนทุกครั้ง”

“ฉันเคยบอกแล้วว่า คำขอโทษปากเปล่าไม่มีค่า”

“แล้วพิมพ์ต้องทำยังไงคะ คุณรัญถึงจะยกโทษให้พิมพ์”

“ใช้ร่างกายของเธอสิ ใช้ร่างกายของเธอแทนคำขอโทษ ทำให้ฉันพอใจ แล้วฉันจะยกโทษให้ ไม่อย่างนั้น อย่าหวังว่าจะได้ออกไปไหนอีกเลย ฉันจะขังเธอไว้ในนี้ตลอดไป”

พิมพ์ใจมองคนใจร้ายผ่านม่านน้ำตา คำพูดและสายตาของเขา ทำให้เธอรู้สึกราวกับเป็นผู้หญิงไร้ค่า มีเพียงร่างกายไว้ตอบสนองตัณหาราคะ เขาไม่เห็นค่าความเป็นคน ไม่รับรู้ว่าเธอก็มีชีวิตจิตใจเหมือนกัน

ผู้ชายคนนี้ไม่ใช่พี่รัญแสนดีข
Locked Chapter
Continue to read this book on the APP

Related chapters

  • จะร้ายให้มากกว่ารัก   ตอนที่ 34

    พิมพ์ใจหลับตาแน่น แล้วทำตามที่เขาสั่ง เธอขย่มเต็มแรง บั้นท้ายอวบอัดตีกระทบต้นขาแกร่งเสียงดังลั่น ร่องอุ่นอ้าวรูดรัดลำกายอวบใหญ่ขึ้นลงถี่ยิบ “อื๊อ ๆ พี่รัญขา…”อารัญจับจ้องใบหน้าสาวไม่วางตา สีหน้ารัญจวนใจยามเธอตกอยู่ในห้วงเสน่หาเย้ายวนน่าหลงใหล เรือนกายเนียนนุ่ม และกลิ่นหอมของเธอกำลังจะทำให้เขาคลั่ง เขาหวง และเขาต้องการครอบครองเธอเพียงผู้เดียว เขาจะกักขัง จะดึงรั้งและจะผูกมัดเธอให้เป็นคนของเขาตลอดไป“พี่รัญ…พิมพ์จะถึงแล้ว อื๊อ !”พิมพ์ใจโหนลำคอแกร่งไว้ ในตอนที่เธอขย่มลำกายอวบจังหวะถี่ยิบ“พี่รัญ…พี่รัญ อ๊า !”พิมพ์ใจขย่มเต็มแรงในครั้งสุดท้าย เธอกดบั้นท้ายแนบแน่นบนตักแกร่ง แล้วแตกกระจายอย่างรุนแรง สุขสมเสียวซ่านอย่างน่าอาย ทั้งที่แรกเริ่มเธอถูกบังคับแท้ ๆ“เธอมันก็แค่ผู้หญิงปากไม่ตรงกับใจ ปากบอกไม่อยากเอา แต่พอได้ขึ้นก็ขย่มจนแตกคาลำ ร่าน !”คำพูดคำจาเย้ยหยันเสียดแทงใจดวงน้อย พิมพ์ใจจึงขยับตัวจะลงจากตักของเขา แต่คนใจร้ายกลับไม่ยอมอารัญสะบัดกางเกงที่คาอยู่ข้อเท้าออก เขาพลิกตัวเปลี่ยนให้หญิงสาวนั่งบนโซฟา ดันแผ่นหลังเนียนจนติดพนักโซฟา ยกขาเรียวสองข้างขึ้นพาดบ่า จับส่วนหัวมนกดลงกลางร่องสาว

    Last Updated : 2024-12-10
  • จะร้ายให้มากกว่ารัก   ตอนที่ 35

    หลังจากกินอาหารเช้า จัดเก็บโต๊ะอาหารและล้างจานชามเรียบร้อยแล้ว พิมพ์ใจเดินกลับเข้าไปในห้องนอนอีกครั้ง หญิงสาวค้นหาโทรศัพท์มือถือของเธอในกระเป๋า แต่หาอย่างไรก็ไม่พบ“ไปลืมไว้ที่ไหนนะ” พิมพ์ใจบ่นกับตัวเอง แล้วเดินตามหาโทรศัพท์ของเธอจนทั่วห้อง แต่หาอย่างไรก็ไม่เจออยู่ดี สุดท้ายพิมพ์ใจเลยลองมาค้นหาในกระเป๋าถืออีกครั้ง มันไม่มีตั้งแต่แรกแล้ว ต่อให้เธอเทของออกมาจากกระเป๋าทั้งหมด ก็ไม่เจออยู่ดี แต่ถึงไม่เจอมือถือ แต่อย่างน้อยก็ได้ถือโอกาสทำความสะอาดกระเป๋า หญิงสาวเก็บเศษกระดาษและสลิปใบเสร็จเล็ก ๆ ที่นอนอยู่ก้นกระเป๋าออกมา แล้วเอาไปทิ้งที่ถังขยะทว่ามือบางก็ต้องชะงัก เธอกำเศษกระดาษในมือไว้แน่น เมื่อชะโงกหน้ามองในถังขยะใบเล็ก แล้วเห็นบางสิ่งที่ผิดปกติ ซึ่งในถังขยะมีขยะอยู่ชิ้นเดียวพิมพ์ใจย่อตัวลงนั่งคุกเข่า เธอเพ่งมองของที่อยู่ในถังขยะ เมื่อเห็นชัดเจนว่าคือโทรศัพท์มือถือของเธอ หญิงสาวก็หยิบมันขึ้นมา มองมันด้วยความรู้สึกโกรธและน้อยใจ เพราะสภาพของมันในตอนนี้ คงไม่สามารถใช้งานอะไรได้แล้ว หน้าจอแตก ตัวเครื่องหักงอ และช่องใส่ซิมก็ถูกดึงออกทำไมเขาถึงต้องทำขนาดนี้ เธอไม่ได้ติดต่อหาเพื่อน ไม่ได้คุยก

    Last Updated : 2024-12-10
  • จะร้ายให้มากกว่ารัก   ตอนที่ 36

    “เงียบแบบนี้ แสดงว่าใช่…ใช่ไหมคะ”อารัญถอนหายใจเฮือกใหญ่ เขาวางปากกาในมือลง แล้วเงยหน้าขึ้นมองสบตากับวาสินี“ถ้าคุณไม่มีธุระอะไร ผมขอความเป็นส่วนตัวในการทำงานนะครับ”วาสินีชักสีหน้าไม่พอใจ“วายอมให้คุณมีเล็กมีน้อย มีนางบำเรอกี่คนก็ได้นะคะ”“มันไม่เกี่ยวหรอกว่าผมจะมีใครสักกี่คน ประเด็นสำคัญมันอยู่ตรงที่ว่า ผมยังไม่พร้อมที่จะหมั้นหมายหรือแต่งงานกับใคร”“ถ้ารัญยังไม่พร้อมตอนนี้ วารอได้ค่ะ”“ก็ดีครับ งั้นก็เชิญกลับไปรอในที่ของคุณวานะครับ ผมขอพื้นที่ส่วนตัวทำงานครับ”วาสินีจ้องหน้าคนที่ไล่เธอด้วยความไม่พอใจ“เชิญครับ” อารัญผายมือไปทางประตูวาสินีทุกขึ้นยืน แล้วสะบัดค้อนด้วยความโมโห หญิงสาวก้าวฉับ ๆ ตรงไปยังประตู ในตอนที่เธอเปิดประตูออกและก้าวเดินออกไปจากห้อง ลูกน้องของอารัญเดินสวนเข้ามาพอดี หญิงสาวเดินชนเขาอย่างจัง แต่เธอไม่ขอโทษเขาสักคำอารัญเอนหลังพิงพนักเก้าอี้ หลับตาลง ถอนหายใจเฮือกใหญ่ เขาหงุดหงิดและรำคาญคนประเภทไม่ยอมรับความจริงแบบวาสินีที่สุด เขาก็ว่าเขาพูดไปตรง ๆ แล้วนะ แต่ดูเหมือนว่าเธอจะไม่รับฟังอะไรเลย น่ารำคาญ“คุณรัญครับ”อารัญลืมตาขึ้น เขามองหน้าลูกน้องที่มายืนอยู่ตรงหน้าโต๊ะ

    Last Updated : 2024-12-10
  • จะร้ายให้มากกว่ารัก   ตอนที่ 37

    “พิมพ์…พี่จะจัดการทุกอย่างให้เอง”พิมพ์ใจสะอื้นไห้หนักขึ้น เธอมองเขาด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความเจ็บช้ำ“ไม่จำเป็นค่ะ แค่คุณรัญปล่อยพิมพ์ไป พิมพ์จะจัดการทุกอย่างเอง เราสองคนไม่มีอะไรติดค้างกันแล้วนะคะ”แม้เสียงของเธอจะสั่นเจือสะอื้น แต่หนักแน่นและเด็ดเดี่ยว ดวงตาหม่นเศร้าแต่จริงจังแน่วแน่เธอไม่จำเป็นต้องพึ่งพาเขา เธอไม่อยากได้ความช่วยเหลือใด ๆ จากเขาทั้งสิ้น ระหว่างเธอกับเขาไม่มีอะไรติดค้างกันอีกต่อไป ขอให้ทุกอย่างจบลงเท่านี้ เธอจะไม่ชดใช้อะไรให้เขาอีกแล้ว14 ไม่เหลือใครเหมือนความฝัน และเป็นฝันร้ายที่สุดเท่าที่เคยฝันมา เธออยากตื่นแล้ว ไม่อยากอยู่ในความฝันนี้แล้ว มันเจ็บปวด ทรมาน เธอร้องไห้จนน้ำตาไม่มีจะไหลแล้วหากแต่นี่ไม่ใช่ความฝัน มันคือเรื่องจริง เป็นสิ่งที่เธอต้องยอมรับ คุณพ่อคุณแม่จากเธอไปแล้ว แม้คุณพ่อจะเป็นเพียงพ่อเลี้ยง แต่ท่านส่งเสียเลี้ยงดูเธอ และดูแลเธอกับคุณแม่เป็นอย่างดี แม้คุณแม่จะไม่ค่อยสนใจเธอ บางครั้งอาจจะใช้ถ้อยคำทำร้ายจิตใจ แต่บนโลกกว้างใบนี้ เธอมีพวกเพียงท่านสองคนเท่านั้นเป็นหลักยึด เมื่อไม่มีพวกท่านแล้ว เธอก็ไม่เหลือใครท่ามกลางผู้คนมากมาย ท่ามกลางความวุ่นวายในงาน

    Last Updated : 2024-12-10
  • จะร้ายให้มากกว่ารัก   ตอนที่ 38

    อารัญรู้ว่าแม่พูดจริง แม่ของเขาเป็นผู้หญิงเก่งและแกร่ง ทั้งยังมีเพื่อนของพ่อคอยยื่นมือช่วยเหลืออยู่ลับ ๆ กับการที่ท่านจะพาพิมพ์ใจไปซ่อนจากเขา ไม่ใช่เรื่องยากเลย ดังนั้น แม้เขาจะรู้ว่าพิมพ์ใจพักอยู่ที่ไหน แต่เขาก็ไม่ไปหาเธอวันสุดท้ายของงานศพ ก่อนจะมีพิธีฌาปนกิจในช่วงบ่าย ทนายของคุณมานะชัยมาพูดคุยกับพิมพ์ใจในงาน“สวัสดีค่ะคุณอานิพนธ์”พิมพ์ใจรู้จักทนายคนนี้ เพราะเขาเข้าออกในบ้านเธอบ่อย เขาเป็นที่ปรึกษาด้านกฎหมายของคุณพ่อคุณแม่“สวัสดีครับหนูพิมพ์ อาขอแสดงความเสียใจด้วยนะครับ”พิมพ์ใจยิ้มเศร้า “ขอบคุณค่ะ”“อามีเรื่องอยากจะบอกหนูพิมพ์”“ค่ะ”ไม่ว่าจะมีเรื่องราวอะไรเกิดขึ้นอีก พิมพ์ใจคิดว่า มันไม่มีอะไรหนักหนาสาหัสเท่ากับสิ่งที่เธอต้องเผชิญอยู่ในตอนนี้แล้ว“หนูพิมพ์คงทราบแล้วว่า ทรัพย์สินต่าง ๆ ของคุณมานะชัยและคุณพิมพ์พรจะถูกอายัดไว้”“ค่ะ พิมพ์ทราบแล้ว”“แต่มีสิ่งหนึ่งที่พวกเขาไม่สามารถยึดได้ และมันเป็นผลประโยชน์ที่หนูพิมพ์จะได้รับตามกฎหมาย”พิมพ์ใจมองหน้าทนายนิพนธ์อย่างไม่เข้าใจ ผู้สูงวัยยิ้มเอ็นดู เพราะเป็นคนสนิท เป็นที่ปรึกษาของคุณมานะชัยมานาน เขาจึงรู้จักและคุ้นเคยกับสมาชิกในครอบครัว

    Last Updated : 2024-12-10
  • จะร้ายให้มากกว่ารัก   ตอนที่ 39

    พิมพ์ใจมองหน้าผู้สูงวัยอย่างชั่งใจ เธอซาบซึ้งในน้ำใจที่คุณแม่ราณีมอบให้ เธอรู้ว่าท่านพูดจริง และทำได้จริงอย่างที่พูด ก็ดูอย่างคอนโดที่ท่านให้เธอพักอาศัย ท่านบอกว่าจะไม่ให้ใครไปยุ่งไปกวนใจเธอ ก็ไม่มีใครไปกวนใจเธอเลยอย่างที่ท่านรับปากไว้ ทว่าเธอไม่อยากเกี่ยวข้องกับคนใจร้ายแล้ว เธอถือว่าเธอได้ชดใช้ทุกอย่างให้เขาหมดสิ้นแล้ว เขากับเธอไม่ควรมีอะไรเกี่ยวข้องกันอีกแต่คุณแม่ราณีคือผู้มีพระคุณ เธอไม่อยากทำให้ท่านเสียน้ำใจ หญิงสาวจึงยิ้มอ่อนบาง และบอกกับท่านว่า“ค่ะ ถ้าพิมพ์มีปัญหา หรือต้องการความช่วยเหลือ พิมพ์จะติดต่อคุณแม่เป็นคนแรกค่ะ”คุณราณีพยักหน้ารับยิ้ม ๆ ท่านยื่นมือออกไปลูบศีรษะเล็กเบา ๆพิมพ์ใจมองกลับไปทางที่สายน้ำกำลังพัดพากลีบดอกไม้และเถ้าอังคารของคุณพ่อกับคุณแม่ลอยห่างเธอออกไป น้ำตาเอ่อคลอเต็มหน่วยตาอีกครั้งเธอไม่เหลือใครแล้วจริง ๆอารัญมองหญิงสาวตลอดเวลา แต่เธอไม่มองมาทางเขาเลย เขาคิดว่า เขาปล่อยให้เธอไปอยู่ห่างไกลสายตานานเกินไปแล้ว เขาทำตามที่แม่เขาสั่งไว้ว่า ห้ามไปรบกวนเธอ แต่หลังจากวันนี้ หลังจากที่พิมพ์ใจส่งคุณพ่อคุณแม่ของเธอเดินทางไกลเรียบร้อยแล้ว เขาจะไม่ปล่อยให้เธอไปไหน เธ

    Last Updated : 2024-12-10
  • จะร้ายให้มากกว่ารัก   ตอนที่ 40

    ในตอนที่พิมพ์ใจเดินผ่านล็อบบี้ เพื่อจะไปขึ้นลิฟต์ ก็มีผู้หญิงเดินมาขวางทางเธอไว้ พิมพ์ใจขมวดคิ้ว มองหน้าคนตรงหน้าด้วยความแปลกใจ และเธอรู้สึกคุ้นหน้าของผู้หญิงคนนี้มาก“ฉัน…วาสินี เป็นว่าที่คู่หมั้นของคุณรัญ”พิมพ์ใจจำได้ทันทีว่าผู้หญิงคนนี้เป็นใคร“คุณวาสินีมีธุระอะไรกับพิมพ์หรือคะ”“ฉันมีเรื่องจะคุยกับเธอ”“ถ้าเป็นเรื่องของคุณรัญ พิมพ์ไม่มีอะไรจะคุยกับคุณค่ะ เพราะพิมพ์กับคุณรัญไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกันแล้ว”“แต่เท่าที่ฉันเห็น มันไม่ใช่แบบนั้น ก็ขนาดงานศพของพ่อกับแม่เธอ รัญเขายังจัดการให้เธอทุกอย่าง”“มันจบแล้วค่ะ พิมพ์จะไม่ติดต่อคุณรัญอีกแล้ว”“ถ้าเป็นอย่างนั้นก็ดี”วาสินีกวาดสายตามองพิมพ์ใจตั้งแต่หัวจรดเท้า สายตาของเธอเต็มไปด้วยความดูถูกและเย้ยหยัน“ถ้าไม่มีอะไรแล้ว พิมพ์ขอตัวก่อนนะคะ” พิมพ์ใจหมุนตัวหันหลังให้วาสินี แต่ยังไม่ทันได้ก้าวไปไหน วาสินีก็จับข้อมือเธอดึงรั้งเอาไว้พิมพ์ใจหันมองวาสินี เธอจึงได้เห็นว่า หญิงสาวมองเธอด้วยสายตาเคืองขุ่น“อย่าติดต่อกับรัญอีก ถ้าเป็นไปได้ เธอควรย้ายออกไปจากคอนโดนี้ซะ เพราะที่นี่เป็นของคุณแม่ราณี แบบนี้ก็เท่ากับว่า เธอก็ยังพัวพันกับรัญอยู่ดี”วาสินีร

    Last Updated : 2024-12-10
  • จะร้ายให้มากกว่ารัก   ตอนที่ 41

    อารัญแย่งกระเป๋าในมือของหญิงสาวมาถือไว้ วงแขนอีกข้างกอดรัดเอวบางไว้แน่น เขาพาเธอเดินไปยังรถของเขาพิมพ์ใจพยายามดิ้นรนขัดขืน แต่ก็ไม่อาจต้านทานแรงของเขาได้ กระทั่งเธอถูกลากมาถึงรถตู้คันหรู ซึ่งคนของเขาเปิดประตูรถไว้รอก่อนแล้ว อารัญใช้กำลังที่มีมากกว่า บังคับพาเธอขึ้นไปนั่งบนรถกับเขาจนได้เมื่อขึ้นมานั่งอยู่บนรถตู้กับเขา พิมพ์ใจกำสองมือแน่น เธอนั่งเงียบไปตลอดทาง และคนที่จับตัวเธอมาก็เงียบ เขาไม่พูดอะไรสักคำพิมพ์ใจรู้ตัวว่า เธอสู้แรงเขาไม่ได้ เพราะฉะนั้น เธอต้องใช้สติ ต้องคิดให้ดี ไตร่ตรองให้รอบคอบเมื่อคนขับรถขับรถตู้พาทั้งสองมาถึงคอนโดของอารัญ ชายหนุ่มพาเธอลงจากรถ และพาเธอขึ้นไปยังห้องของเขาทันที มือแข็งแรงจับกุมมือบางไว้แน่น เขาไม่หันมองหน้าเธอด้วยซ้ำ เขาเดินเร็วมาก จนคนตัวเล็กต้องซอยเท้าเร็วจนเกือบเป็นวิ่ง เพื่อจะเดินตามเขาให้ทัน ไม่อย่างนั้นเธออาจจะหกล้มได้กระทั่งเข้ามาอยู่ในห้องด้วยกัน เขาโยนกระเป๋าของเธอลงบนพื้น กอดอก และยืนขวางประตูไว้ ตาคมดุมองเธอด้วยความไม่พอใจพิมพ์ใจไม่อยากพูดคุยอะไรกับเขา เพราะรู้ดีว่า พูดอะไรไปเขาก็ไม่ฟัง เขามันคนเอาแต่ใจ ไม่เคยคิดถึงหัวจิตหัวใจของเธอบ้าง

    Last Updated : 2024-12-10

Latest chapter

  • จะร้ายให้มากกว่ารัก   ตอนที่ 66

    อารัญไม่สนใจข่าวพวกนั้นหรอก เพราะคนอื่นไม่ได้มาใช้ชีวิตร่วมกับเขากับพิมพ์ใจ แค่ครอบครัวของเราเข้าใจและยอมรับกัน รักและเข้าใจกัน เขาก็ไม่เห็นต้องแคร์คนอื่นเลยเขาแคร์เฉพาะคนที่ยืนข้างกายเขาในตอนนี้ต่างหาก เขาอยากให้เธอมีความสุขในทุกวัน ไม่อยากให้ใครหรืออะไรมาทำให้เธอทุกข์ร้อนใจสักนิด ดังนั้น เมื่อเห็นว่ามีสายตาหลายคู่จับจ้องมาที่เขากับภรรยา อารัญก็กอดเอวบางรั้งเธอมาแนบชิดอย่างปกป้องหวงแหน“ซื้อไว้สักยูนิตดีมั้ยครับ เอาไว้แอบหนีเจ้าพอร์ชไปจู๋จี๋กันสองต่อสอง” อารัญกระซิบถามยิ้ม ๆพิมพ์ใจหันขวับไปมองสบตาสามี เธอขึงตาใส่คนหื่น“พี่รัญ หน้าไม่อาย”“อายทำไมล่ะครับ พี่ชอบ” อารัญบอกพลางทำทีเหลือบตามองไปรอบ ๆ ก่อนจะกระซิบบอกเมียว่า“วิวห้องมุมดีมากเลยนะครับ จัดที่ระเบียงน่าจะฟินมาก โอ๊ย !”คนคิดหื่นกลางวันแสก ๆ โดนเมียหยิกจนต้องร้องโอดโอยเบา ๆ กระนั้นคนถูกเมียหยิกก็ยังยิ้มกรุ้มกริ่มได้การโอบกอดเมียไว้แนบกายตลอดเวลา การส่งสายตาหวานเชื่อมมองกัน และการพูดคุยหัวร่อต่อกระซิกของสามีภรรยา ทำให้คนที่มองพวกเขาตั้งแต่เดินเข้ามาในงานหมั่นไส้วาสินีก็มางานนี้เช่นกัน พอเห็นภาพสวีตของสองคนนั้นแล้วก็อดไม่ได้

  • จะร้ายให้มากกว่ารัก   ตอนที่ 65

    เมื่อห้วงเวลาแสนเสียวเบาบาง พิมพ์ใจก็นอนหอบหายใจแรงจนทรวงอกสะท้านขึ้นลงอารัญดูดเนื้อนวลเต็มปาก เขาดื่มด่ำกับความหวานละมุนอย่างพอใจ ก่อนจะไล้เลียไปทั่วทุกซอกหลืบความสาว แล้วจึงค่อย ๆ เลื่อนใบหน้าขึ้นมา เขาพรมจูบเนินเนื้ออวบอูมนวลเนียนไร้พุ่มไหม ก่อนจะค่อย ๆ เลื่อนใบหน้าขึ้นมา เพื่อจูบสลับกับไล้เลียผิวเนียนจากหน้าท้องแบนราบ ขึ้นมาถึงชายโครง ก่อนจะเข้าครอบครองทรวงอกอวบอิ่มด้วยปากร้อนผ้าว ดูดดึง ไล้เลีย จนเมียครางหวิวในลำคอ และเริ่มมีอารมณ์อยากขึ้นมาอีกครั้ง“พิมพ์จ๋า...ขึ้นให้พี่นะครับ”อารัญกระซิบอ้อนเสียงแตกพร่าพิมพ์ใจลืมตาขึ้นสบตาคมเข้ม หญิงสาวผลักอกกว้างเบา ๆ สามีของเธอก็เอนกายลงนอนหงายอย่างเต็มใจอารัญนอนมองเมียป่ายขาคร่อมตัวเขา แล้วหยัดกาย นั่งคุกเข่าคร่อมอยู่ตรงกลางหว่างขา เธอล้วงมือลงจับหัวมนทู่เอามันไปถูไถกลางกลีบเนื้ออ่อนนุ่ม“ซี้ด ! พิมพ์จ๋า...”อารัญครางเสียว แล้วกัดฟันแน่น เขายื่นมือไปจับเอวบางไว้หลวม ๆ มองใบหน้าเมียอย่างแสนรัก แสนเสน่หา อารัญกลั้นหายใจ ในตอนที่เมียจับหัวอวบใหญ่กดลงตรงปากทางแอ่งอุ่นนุ่มลื่น และพอเธอโน้มตัวมาข้างหน้าเล็กน้อย กดสองมือลงบนอกกว้าง แล้วขย่มลงมา

  • จะร้ายให้มากกว่ารัก   ตอนที่ 64

    “พี่รัญ...พอแล้ว” พิมพ์ใจทั้งดิ้น ทั้งขำ เธอทุบบ่ากว้างไปหนึ่งที คนขี้แกล้งจึงหยุดอารัญทาบทับตัวเองลงบนเรือนกายเนียนนุ่ม เขาสอดแขนลงใต้แผ่นหลังบาง กกกอดเธอไว้เต็มอ้อมอก และซุกหน้าอยู่ซอกคอหอมกรุ่น“เฮ้อ ! รู้สึกดีจังเลย พี่อยากกอดพิมพ์ไว้แบบนี้ตลอดไป”พิมพ์ใจยิ้มอ่อนหวาน เธอยกแขนขึ้นกอดเขาไว้เต็มวงแขน ตัวเขาใหญ่โตกว่าเธอมาก พอถูกเขาทาบทับและกอดไว้แน่น ๆ แบบนี้ เธอรู้สึกหนักอยู่เหมือนกัน แต่ความรู้สึกอบอุ่นไปทั้งตัวทั้งใจมันมากกว่า“งั้นก็กอดอย่างนี้ไปจนถึงเช้าเลยดีมั้ยคะ”ทำไมจะไม่รู้ว่า สามีอยากทำมากกว่ากอด เพราะตอนนี้ ความเป็นชายของเขาแข็งคึกแนบอยู่กับต้นขาของเธอคนอยากทำมากกว่ากอดรีบพลิกตัวลงนอนหงาย โดยกอดรัดเมียให้มานอนเกยก่ายอยู่บนตัวเขาแทน“อยากทำมากกว่ากอด แต่วันนี้เหนื่อยจังเลยครับ พิมพ์จ๋า พิมพ์ที่รัก ทำให้พี่หน่อยนะครับ”พิมพ์ใจยิ้มอย่างรู้ทัน หญิงสาวลุกขึ้นนั่งคร่อมหน้าท้องแกร่ง เธอไขว้มือลงจับชายกระโปรงชุดนอนแล้วดึงออกทางศีรษะเธอไม่ได้ใส่ชุดชั้นใน ดังนั้น สิ่งที่อารัญเห็นตอนนี้คือ เรือนร่างขาวนวลล้อแสงไฟ กับเต้านมอวบใหญ่ของคุณแม่ลูกหนึ่งแม้น้องพอร์ชจะเลิกกินนมแม่ไปแล้ว

  • จะร้ายให้มากกว่ารัก   ตอนที่ 63

    พอได้ไอติมถ้วยเล็กมาแล้ว อารัญก็พาลูกชายไปนั่งรอที่ม้านั่งตัวยาวซึ่งอยู่ใกล้ ๆ กับร้านขนม เขานั่งหันหลังให้ร้าน ใช้ตัวบังลูกชายที่นั่งอยู่บนตัก ป้อนไอติมให้ลูกกินอย่างระมัดระวัง เพราะกลัวว่าจะเลอะ แล้วแม่พิมพ์จะจับได้คุณพ่อรัญยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ที่เห็นลูกกินอย่างมีความสุข พอลูกชายกินไอติมจนหมดถ้วย เขาจึงเอ่ยถามว่า“อร่อยมั้ยครับ”“อะหย่อยฮับ” น้องพอร์ชเงยหน้าขึ้นมาตอบและยิ้มหวานให้คุณพ่อ“เปื้อนขนาดนี้ เช็ดปากให้ลูกหน่อยมั้ยคะ”เสียงดุ ๆ มาพร้อมกับทิชชูเปียกยื่นมาตรงหน้าคุณพ่อคนตามใจลูกถึงกับใจหายวาบ เขาเงยหน้ามองคุณแม่หน้าหวานแต่ตาดุ แล้วยิ้มแหยให้เธอ“พิมพ์บอกแล้วว่า ช่วงนี้ น้องพอร์ชต้องงดไอติมและเครื่องดื่มเย็น”“กะ...ก็ลูกอยากกิน” ไม่รู้จะเถียงยังไง และก็ไม่รู้จะเอาเหตุผลใดไปเถียงพิมพ์ใจถอนหายใจแรง หญิงสาวเช็ดปากเช็ดแก้มเลอะไอติมของลูกชาย“กลับบ้านกันได้แล้วค่ะ วันนี้ต้องมีคนโดนทำโทษแน่นอน”พิมพ์ใจพูดพร้อมกับส่งสายตาดุให้สามี ก่อนจะหันไปมองลูกชาย แต่ยังไม่ทันได้เอ่ยปากอะไร เจ้าเด็กหัวหมอก็พูดเสียงอ่อนเสียงหวาน“จุนแม่ฮับ จุนแม่คนฉวย จุนแม่ใจดี๊ดีของพอร์ช”พิมพ์ใจถึงกับส่ายหน้ากับ

  • จะร้ายให้มากกว่ารัก   ตอนที่ 62

    พิมพ์ใจเดินเข้าไปหยุดอยู่ข้างเก้าอี้ที่สองพ่อลูกนั่งอยู่ เธอยื่นสองมือไปหาลูกชาย เพื่อจะอุ้มไปนั่งรอคุณพ่อที่โซฟา“ไม่อาว...พอร์ชจะอยู่กับจุนพ่อ” เจ้าหนูหันหน้าเข้าหาคุณพ่อ แขนเล็กป้อมกอดลำคอแกร่งไว้แน่น ซุกหน้ากับบ่ากว้าง ไม่ยอมไปหาคุณแม่อารัญกอดลูกชายไว้ด้วยวงแขนข้างหนึ่ง มืออีกข้างลูบศีรษะอย่างรักใคร่เอ็นดูสุดหัวใจ“พี่รัญคะ ส่งลูกมาให้พิมพ์เถอะค่ะ พี่รัญจะได้ทำงาน”“ไม่เป็นไรครับ อีกนิดเดียวก็เสร็จแล้ว พี่อุ้มลูกไว้เอง พิมพ์ไปนั่งรอที่โซฟาเถอะ”พิมพ์ใจถอนหายใจบางเบา พลางคิดในใจว่า ดื้อทั้งพ่อทั้งลูกเลย แต่เธอก็ยอมเดินไปนั่งรอที่โซฟาแต่โดยดี“คุณแม่ไปแล้วครับ”คุณพ่อกระซิบกระซาบบอก น้องพอร์ชจึงค่อย ๆ เหลียวหลังไปมอง พอเห็นว่าคุณแม่ไปนั่งอยู่ตั้งไกลแล้ว เด็กชายก็ยิ้มพอใจ เขาขยับตัวนั่งลงบนตักของคุณพ่อ พิงหลังกับอกอบอุ่นที่เขาชื่นชอบอารัญสอดแขนลงใต้รักแร้คนตัวเล็ก โอบกอดลูกไว้ด้วยแขนข้างหนึ่ง มืออีกข้างก็ตรวจงาน เซ็นเอกสารไปเรื่อย ๆน้องพอร์ชนั่งนิ่ง ไม่ดื้อ ไม่ซน นั่งรอคุณพ่อทำงานอย่างเรียบร้อยครู่เดียวอารัญก็ทำงานเสร็จ เขาจึงอุ้มลูก ลุกขึ้นจากเก้าอี้ และพาเดินไปหาคุณมาที่นั่งอ่า

  • จะร้ายให้มากกว่ารัก   ตอนที่ 61

    พอพูดถึงบ้านตัวเอง ใบหน้าของพิมพ์ใจก็หม่นเศร้าลง หญิงสาวมองไปนอกหน้าต่างรถ ถนนเส้นนี้เป็นเส้นที่เธอคุ้นเคย และรถก็กำลังเคลื่อนเข้าใกล้บ้านที่เคยเป็นของครอบครัวเธอ เธออยากเห็นอีกสักครั้ง อยากเห็นบ้านที่เธอเคยพักพิง ที่ที่เคยมีคุณพ่อคุณแม่อยู่ด้วยกัน...อยากเห็นก่อนที่มันจะถูกขายไปเป็นของคนอื่นอารัญกระชับมือนุ่มที่กุมอยู่ เขามองใบหน้าด้านข้างของพิมพ์ใจ เธอกำลังมองออกไปนอกหน้าต่างรถ เขารู้ว่าเธอรอดูตอนที่รถขับผ่านบ้านของเธอ แต่เขาจะไม่ให้รถขับผ่านไปเฉย ๆ เขาจะให้คนขับรถจอด เพื่อเธอจะได้ลงไปดูบ้านหลังเดิมของเธอได้ชัด ๆพิมพ์ใจย่นหัวคิ้วเข้าหากันด้วยความแปลกใจ เมื่อรถตู้จอดที่หน้าประตูรั้วบ้านที่ถูกปิด และมีโซ่กับแม่กุญแจอันใหญ่คล้องไว้ หญิงสาวหันไปมองหน้าคนที่นั่งอยู่ข้างเธออารัญยิ้มอ่อนหวาน ก่อนจะบอกเธอว่า“ลงไปดูใกล้ ๆ มั้ยครับ”“ลงไปดูได้เหรอคะ”เพราะที่ประตูรั้วบ้านมีแผ่นป้ายปิดประกาศเอาไว้ว่า เป็นทรัพย์ของธนาคารแห่งหนึ่ง พิมพ์ใจจึงไม่แน่ใจว่า เธอจะเข้าไปดูใกล้ ๆ ได้จริงเหรอ“ได้สิครับ มาเถอะ พี่พาไปเอง”เมื่อคนขับรถเปิดประตูด้านข้างรถ อารัญลงจากรถก่อน แล้วหันมาประคองคุณแม่ท้องคนสวย

  • จะร้ายให้มากกว่ารัก   ตอนที่ 60

    พิมพ์ใจตื่นนานแล้ว แต่เธอยังคงนอนอยู่ท่าเดิม นอนอยู่ในอ้อมกอดอบอุ่นของคนตัวโตหญิงสาวนอนมองหน้าเขาอยู่ครู่ใหญ่ คนที่เหน็ดเหนื่อยจากการทำงานจึงลืมตาขึ้น พอเห็นว่าคนที่เขากกกอดไว้ตื่นก่อนแล้ว เขาก็ยิ้มหวาน แล้วหลับตาลงอีกครั้ง พร้อมกับกระชับวงแขนโอบกอดคุณแม่ตัวเล็กไว้เต็มอ้อมอก“ฮื้อ ! พี่รัญขา ตื่นได้แล้วค่ะ วันนี้มีประชุมนะคะ”คนที่ต้องประชุมถอนหายใจเฮือกใหญ่ และบ่นทั้งที่ยังหลับตาอยู่ว่า“พี่ว่า พี่เปลี่ยนอาชีพไปเป็นชาวสวนดีไหม เราสองคนจะได้อยู่ด้วยกันตลอดเวลา ตอนเช้ากินข้าวด้วยกัน ตอนสายก็เข้าสวน พี่ดูแลสวนดูแลต้นไม้ ส่วนพิมพ์ก็นั่งใกล้ ๆ คอยเป็นกำลังใจให้พี่ พอกลางวันก็กินข้าวปิ่นโตฝีมือเมีย ตกเย็นก็เดินจูงมือกันกลับบ้าน อาบน้ำ แล้วก็เข้านอนพร้อมกัน แต่เป็นประธานบริษัทเนี่ย ไม่ได้เข้านอนพร้อมเมียเลย พี่กลับถึงบ้านทีไร พิมพ์ก็หลับก่อนทุกที”พิมพ์ใจลูบแก้มท่านประธานบริษัท เธอยิ้มหวานให้กำลังใจเขา“เป็นประธานบริษัทก็กินข้าวปิ่นโตฝีมือเมียได้นะคะ วันนี้พิมพ์จะทำกับข้าว และเอาปิ่นโตมื้อกลางวันไปให้ที่บริษัทนะคะ พอเรากินข้าวเที่ยงด้วยกันเสร็จ จากนั้นพิมพ์ก็จะนั่งให้กำลังใจพี่รัญอยู่ในห้อ

  • จะร้ายให้มากกว่ารัก   ตอนที่ 59

    พอเมียทำให้เขาเสียว เขาก็ระบายความเสียวด้วยการบีบขยำบั้นท้ายอวบอัดสองลอนเต็มสองมือ และเมื่ออารมณ์ร้อนแรงพุ่งสูง เขาก็สอดนิ้วกลางผ่านขอบเป้ากางเกงชั้นในตัวบาง ซอกซอนสำรวจแอ่งเนื้ออุ่นลื่นชุ่มฉ่ำพิมพ์ใจเงยหน้าขึ้น ครางแว่วหวาน เธอกดหัวเข่าข้างหนึ่งลงกลางหว่างแกร่ง เท้าบางอีกข้างยืนอยู่บนพื้น เธอแอ่นก้น ยกกระดก และส่ายร่อนรับนิ้วที่ขยับเสียดสีกลางกลีบเนื้อนุ่มชุ่มฉ่ำ“พี่รัญ…พิมพ์จะเอา”เขาทำให้เธอเสียว กระตุ้นจนเธอร้อนฉ่าไปทั้งตัว ร่องสาวตอดกระตุก เรียกร้องหาความแข็งแกร่งมาเติมเต็มอารัญปลดเข็มขัด แกะกระดุม รูดซิป และปลดปล่อยตัวตนแข็งขึงออกมา“เอาเลย เอาพี่แรง ๆ นะครับ พี่รออยู่”สองสายตาสบประสาน ต่างคนต่างกระหายและโหยหากันและกันพิมพ์ใจขยับหันหลังให้เขา เธอรูดกางเกงชั้นนั้นในลงจนพ้นปลายเท้า แล้วจึงล้วงมือลงกลางหว่างขาแกร่ง จับแก่นกายอวบยาวรูดเบา ๆ แล้วจับตรงส่วนหัวมนทู่จี้จมตรงปากทางร่องสาวอารัญประคองเอวของภรรยาไว้ และจับจ้องมองภาพเร้าใจไม่วางตา หัวมนอวบใหญ่กำลังสอดใส่เข้าไปในร่องอุ่นอ้าว แค่ส่วนหัวจมจ่อมเข้าไป เขาก็เสียวจนต้องกัดฟัน พอพิมพ์ใจขย่มบั้นท้ายลงมา ร่องเนื้ออุ่นอ้าวดูดกลืน

  • จะร้ายให้มากกว่ารัก   ตอนที่ 58

    “อย่าทำตาแบบนี้สิครับ พี่กลัว”“อย่างพี่รัญน่ะเหรอคะจะกลัวพิมพ์”“กลัวสิครับ พี่กลัวพิมพ์ไม่รัก กลัวพิมพ์หนีไปไกล ๆ อีก ถ้าเป็นแบบนั้น พี่ต้องใจขาดตายแน่นอน”พิมพ์ใจมองสบตาคู่คม เธอประคองใบหน้าหล่อเหลาไว้ในสองมือ“เราสัญญากันแล้วนี่คะว่า จะไม่พูดถึงเรื่องในอดีตอีก เราจะมีความสุขกับปัจจุบัน รักและหวังดีให้กันในทุก ๆ วัน พี่รัญลืมสัญญาของเราไปแล้วเหรอคะ”เพราะบางเรื่องราวในอดีตไม่น่าจดจำเท่าไรนัก แต่ก็ไม่อาจลบเลือนไปจากความทรงจำได้ หลังจากปรับความเข้าใจกันแล้ว เขาและเธอจึงสัญญากันว่า จะไม่พูดถึงเรื่องในอดีตอีก ไม่ว่าจะไม่พอใจกันมากแค่ไหน ไม่ว่าจะผิดใจกันมากเท่าไร ก็จะไม่รื้อฟื้นมันขึ้นมาอีก ปล่อยให้มันเป็นอดีตไป ให้มันอยู่แค่ในความทรงจำก็พอ“พี่ขอโทษครับ ต่อไปนี้พี่จะไม่พูดถึงอีกแล้ว”อารัญยิ้มเต็มใบหน้า ไม่ว่าเธอต้องการอะไร ไม่ว่าเธออยากให้เขาทำแบบไหน เขาก็ยอมทำให้ทั้งนั้น ยอมให้เธอคนเดียว เพราะอยากให้เธอยิ้มสดใสในทุก ๆ วัน“พิมพ์รักพี่รัญนะคะ”พิมพ์ใจยิ้มอ่อนหวาน นัยน์ตาเป็นประกายสดใส“พี่รักพิมพ์มากกว่า”“พิมพ์รักพี่รัญมากกว่าต่างหาก”อารัญหัวเราะในลำคอ“ไม่เชื่อหรอก”“จริง ๆ นะคะ”“

DMCA.com Protection Status