ตอนที่ 1

ตอนที่ 1

“ไม่นะท่านพ่อ! ลูกไม่ยอมถูกส่งตัวเข้าวังเป็นแน่ ท่านพ่อก็รู้ว่าลูกไม่อยากเป็นผู้หญิงในฮาเร็มขององค์รัชทายาท ไม่ว่าจะเป็นของพระองค์ใด ลูกก็ไม่อยากเป็น ท่านพ่อห้ามส่งลูกไปเด็ดขาดนะเจ้าคะ” เสียงของมูนา สาวน้อยวัยสิบแปดปีดังขึ้นหลังบิดาบอกกล่าวเรื่องสำคัญให้รับทราบ เนื่องจากใกล้ถึงวันกำหนดส่งตัวหญิงสาวเข้าไปเป็นเครื่องบรรณาการแก่องค์รัชทายาทแห่งประเทศอัสคาซานแล้ว แต่หมู่บ้านคาเบียนเซียกำลังเกิดอาเพศบางอย่าง ทำให้เด็กที่เกิดมาล้วนแล้วแต่เป็นเด็กผู้ชายหมด นับตั้งแต่มูนาเกิดมาจนอายุครบสิบแปดปี และตอนนี้ก็เหลือเพียงมูนาคนเดียวเท่านั้นที่เป็นสาวบริสุทธิ์คนสุดท้ายของหมู่บ้านคาเบียนเซีย

“มูนา เจ้าก็รู้ว่าในหมู่บ้านของเราเหลือเพียงเจ้าคนเดียว แล้วเจ้าจะให้พ่อทำเช่นไรหากไม่ส่งเจ้าเข้าวัง มูนาลูกรัก เจ้าตรองให้ดีก่อนเถิด หาไม่แล้วภัยร้ายอาจเกิดขึ้นกับหมู่บ้านของเราได้” น้ำเสียงอ่อนนุ่มจากผู้เป็นพ่อหว่านล้อม หวังจะให้บุตรสาวยินยอมแต่โดยดี อีกทั้งในตอนนี้คนในหมู่บ้านก็เริ่มหวาดผวาต่ออาญาของผู้ปกครองประเทศอัสคาซานกันแล้ว เพราะหากหมู่บ้านใดไม่ส่งหญิงสาวบริสุทธิ์เข้าไปเป็นเครื่องบรรณาการจะถือว่าก่อกบฏ

“แต่ลูกไม่อยากเข้าไปอยู่ในวัง ทำไมท่านพ่อถึงไม่ฟังลูกบ้างล่ะเจ้าคะ” เสียงเล็กเอ่ยค้านด้วยสีหน้าบึ้งตึง โดยมีพี่เลี้ยงคอยปรามอยู่ห่างๆ

“แล้วเจ้าจะให้พ่อทำเช่นไรหากไม่ส่งเจ้าเข้าวัง ในเมื่อหมู่บ้านของเราไม่มีหญิงบริสุทธิ์อีกแล้ว นอกจากเจ้าคนเดียวเท่านั้น” โมฮัมถอนหายใจออกมาอย่างหนักอก เพราะตัวท่านเองก็ไม่ได้อยากส่งบุตรสาวคนเล็กไป

“มันต้องมีสักทางสิท่านพ่อ อีกอย่างในตำหนักขององค์รัชทายาทคงจะมีคนดูแลองค์รัชทายาทมากพออยู่แล้ว แล้วเหตุใดยังต้องการหญิงสาวเข้าไปอยู่ให้เปลืองข้าวเปลืองน้ำด้วยเล่า” มูนาให้เหตุผลเสียงอ่อนนุ่ม หลังเผลอทำเสียงดังใส่ผู้เป็นบิดา

“เจ้านี่ช่างหาเหตุผลมาอ้างเสียจริง” คนเป็นพ่อส่ายหัวเบาๆ อย่างเอ็นดูบุตรสาวคนเล็ก ที่เกิดมาพร้อมสายตาหยามเหยียดของชาวบ้านบางคน และนี่คือเหตุที่มูนามีนิสัยดื้อรั้น ใครว่าอะไรมาก็ตอกกลับจนแทบหน้าหงายกันทุกคน แล้วหากไม่มีการิดคอยปรามแล้วละก็ นางจักคงไปไล่ทำร้ายคนที่กล่าวร้ายนางเป็นแน่

“ก็ลูกไม่อยากถูกส่งเข้าวัง ลูกไม่อยากไป ไม่อยากไปได้ยินไหมท่านพ่อ” มูนาบอกเสียงกระเง้ากระงอด ใบหน้าสวยคมสมวัยฉายแววดื้อรั้นและเอาแต่ใจออกมาอย่างชัดเจน

“แต่พี่สาวของเจ้าก็อยู่ในวังด้วย แล้วจะกลัวสิ่งใดเล่ามูนาลูกรัก เจ้าเชื่อพ่อเถิดมูนา แล้วสิ่งที่เจ้าทำครั้งนี้จะทำให้หมู่บ้านของเรารอดปลอดภัยจากอาญาแผ่นดิน” ผู้เป็นพ่อพยายามหว่านล้อมด้วยเสียงเอื้อเอ็นดู แต่ก็อ่อนอกอ่อนใจไม่น้อยเพราะรู้ดีว่าบุตรสาวคนเล็กดื้อรั้นเพียงใด แล้วหากถูกส่งเข้าไปอยู่ในวังไม่รู้จะสร้างความเดือดร้อนอะไรขึ้นมาหรือไม่ นี่ก็เป็นอีกเรื่องที่หนักใจไม่น้อยกับการส่งบุตรสาวคนเล็กเข้าไปอยู่ในวัง

“ก็พี่มีนาอยากถูกส่งตัวเข้าวังใจจะขาดนี่ท่านพ่อ ซึ่งต่างจากลูก เพราะลูกไม่อยากถูกส่งตัวเข้าวัง แล้วถ้าลูกถูกส่งตัวไปแล้ว ใครจะอยู่ดูแลท่านพ่อเล่า ลูกเป็นห่วงท่านพ่อ อยากอยู่ดูแลท่านพ่อตลอดไป” มูนาออดอ้อนหวังจะให้บิดาเปลี่ยนใจ

“แต่เจ้าก็รู้ว่าในหมู่บ้านของเราเหลือเพียงเจ้าคนเดียวเท่านั้น แล้วหากเจ้าไม่ไป แล้วเจ้าจะให้พ่อส่งใครไปเล่า” โมฮัมเอ่ยด้วยน้ำเสียงอ่อนอกอ่อนใจ ถอนหายใจไปไม่รู้กี่รอบนับตั้งแต่เรียกบุตรสาวคนเล็กเข้ามาพูดคุยถึงเรื่องนี้ ซึ่งคงไม่มีทางเลี่ยงได้อีกแล้ว นั่นเพราะมีเวลาอีกแค่สามวันก็ถึงเวลาที่ต้องส่งบุตรสาวที่รักห่างจากอ้อมอก ที่ไม่รู้จะมีวันใดได้พบหน้ากันอีก

“ก็หาคนอื่นส่งไปสิเจ้าคะ อีกอย่างผู้หญิงในหมู่บ้านของเราก็ตกพุ่มม่ายกันหลายคน แล้วเหตุใดท่านพ่อถึงไม่เลือกพวกนางไปเล่า แล้วลูกก็เห็นว่านางเหล่านั้นยังสาวและสวยกันทุกคน” มูนาเร่งหาข้อเสนอแนะ

“มูนา! นี่เจ้าคิดอะไรออกมา เจ้าไม่รู้หรือไรว่าหากเราทำแบบนั้น หมู่บ้านของเราจะพังพินาศกันหมด แล้วเจ้าก็จงจำเอาไว้ให้ดีว่าการหลอกลวงเบื้องบนจะต้องถูกประหาร แล้วหมู่บ้านนั้นๆ จะถูกกวาดล้างจนสิ้นซาก”

“องค์รัชทายาทคงไม่รู้หรอกว่านางเป็นม่าย” มูนาเถียงเสียงอ่อยๆ

“มูนา เจ้าเลิกคิดเช่นนี้ได้แล้ว หากไม่อยากถูกลงอาญา” โมฮัมเอ็ดบุตรสาวคนเล็กหน้าดุ พลางส่ายหน้าระอากับความคิดเด็กๆ ของบุตรสาว แล้วนี่ถ้าหากมีใครมาได้ยินเข้าแล้วรู้ไปถึงเบื้องบน หมู่บ้านคาเบียนเซียคงได้ถูกลงอาญากันทั้งหมู่บ้านเป็นแน่ โดยเฉพาะบุตรสาวคนเล็กของตน

“ให้ลูกตายเสียยังดีกว่าถูกส่งตัวเข้าไปอยู่ในวัง แล้วรอให้องค์รัชทายาทเรียกหาไม่ต่างจากนางบำเรอ แล้วลูกก็เกลียดชีวิตแบบนี้ที่สุด ท่านได้ยินหรือไม่ ท่านพ่อ ว่าลูกเกลียด เกลียดการเป็นหญิงแล้วถูกข่มเหงแบบนี้ อีกอย่างนี่ก็เป็นชีวิตของข้า เหตุใดต้องตกไปอยู่ในกำมือของผู้อื่นด้วย” มูนาเอ่ยเสียงกร้าวอย่างไม่คิดเกรงกลัวสิ่งใด

“มูนา! เจ้านี่ นับวันจะยิ่งดื้อรั้นไม่ฟังใคร” โมฮัมเอ็ดบุตรสาวเสียงเข้ม แล้วปรายตามองพี่เลี้ยงของบุตรสาวอย่างตำหนิ เพราะหน้าที่การเลี้ยงดูมูนาเป็นของรอนีย์มาตลอดนับตั้งแต่มูนาสูญเสียมารดา แต่รอนีย์ก็เอาแต่ตามใจ  มูนาจนจะเสียผู้เสียคน ซ้ำร้ายยังปล่อยให้มูนาไปฝึกวิชาการต่อสู้แทนการอบรมมารยาทที่เป็นของลูกผู้หญิง จนทำให้มูนาแข็งกระด้างจนออกจะก้าวร้าวเสียด้วยซ้ำไป