บทที่1.อีธาน มาส์วาเลส
อีธาน มาส์วาเลสเจ้าพ่อสื่อสิ่งพิมพ์ยักษ์ใหญ่ของสเปน เขาหลบสายตาปาปารัสซีมาพักผ่อนในวันหยุด เพื่อฉลองวันคริสต์มาสอีฟที่เมืองไทย โดยหนีบนางแบบสาวชื่อดังของสเปนมาด้วย หลังจากจบบทรักอันเร่าร้อนยาวนานกว่าสามชั่วโมงในห้องสวีทสุดหรู อีธานจึงเดินออกมานอนชมวิวริมทะเลที่ระเบียงห้อง ปล่อยให้นางแบบสาวทรงโตนอนหมดแรงเพียงลำพังบนเตียงใหญ่ เขานอนตากแดดรับลมเย็นๆ สัมผัสกลิ่นไอทะเลจนกระทั่งเบื่อ พอดีมองเห็นสาวสวยคนหนึ่งหล่อนกำลังลอยคอเล่นน้ำอย่างสนุกสนานในสระว่ายน้ำของโรงแรม เขาจับตามองหญิงผู้นั้นด้วยความสนใจ หุ่นของหล่อนเหมือนนาฬิกาทรายน่าฟัดบนเตียงของเขา แต่แล้วก็มีบางสิ่งทำให้อีธานทนไม่ไหว เขาสังเกตเห็นสายตาหนุ่มๆ หลายคนแถวนั้น แอบมองหล่อนเช่นเดียวกัน ความหวงที่ผุดขึ้นกลางใจ ส่งผลให้อีธานย้ายตัวเองจากการนอนรับลมที่ระเบียงห้อง ลงมานอนเอกขเนกอยู่ที่เก้าอี้ผ้าใบริมสระ เขาแอบมองสาวเจ้าผ่านแว่นกันสีดำแดดอันโต
เตชิลาเริงร่ากลางสระน้ำ โดยไม่สนใจสายตาของหนุ่มๆ ที่มองเธอเพราะความสนใจ เธอรู้ตัวดีว่าตนเองสวยไม่แพ้นางแบบชื่อดัง แต่เตชิลาไม่ได้สนใจอาชีพที่ใช้เรือนร่างแลกเงิน เธอจึงปฏิเสธแมวมองหลายคนที่มาทาบทามให้ร่วมงานด้วย
วันที่จบการศึกษาจากรั้วมหาวิทยาลัยบิดา มารดาพา เธอมาฉลองไกลถึงชลบุรี หาดนางรำสัตหีบ ชายหาดมีผู้คนขวักไขว่ เตชิลาจึงหนีมาเล่นน้ำจืดในสระของโรงแรม ชุดอาบน้ำเต็มตัวปิดสัดส่วนอวบอิ่มจนหมด แต่ก็ไม่อาจซ่อนรูปร่างอันเย้ายวนจากสายตาผู้ชายได้ จึงมีชายหนุ่มหลายคนพยายามเข้าไปทำความรู้จักกับเธอ แต่ก็ได้รับความเฉยชาจากเตชิลาเป็นการตอบแทน หลายคนถอดใจ แต่ก็ยังปักหลักอยู่แถวริมสระ เลือกใช้วิธีมองเงียบๆ เผื่อจะสบโอกาส เข้าไปสานสัมพันธ์ซักครั้ง
อีธานถอดเสื้อสีสดวางไว้ข้างตัว เผยหุ่นทรมานใจสาวให้สาวๆ มองฟรีๆ หวังในใจนิดๆ มันอาจจุดประกายความสนใจจากเงือกสาวที่โผไปโผมาอยู่กลางสระได้บ้าง ผิวสีแทนเข้มเพราะการตากแดด บวกกับความคมเข้มของโครงหน้า เรียกเสียงกรี๊ดกร๊าดจากสาวๆ ที่แอบมองได้ดังสนั่น พวกหล่อนมองเขาจนตาค้างเมื่ออีธานใช้ซิกแพคที่ตัวเองมีล่อเป้า อีธารทรุดนั่งบนเตียงผ้าใบชิดขอบสระ ทอดกายนอนเอนรับแสงแดดอย่างไม่กลัวความร้อน จับตามองไปที่เตชิลาอย่างไม่ให้คาดสายตา
หน้าหวานใส พวงแก้มแดงก่ำ เพราะว่ายน้ำอยู่ในสระน้ำมาเป็นเวลาพอสมควร เธอเริ่มเหนื่อยจึงว่ายน้ำกลับเข้าหาฝั่ง เพื่อพัก ร่างอวบอิ่มเกาะขอบสระเยื้องๆ กับที่อีธานนอนผึ่งแดดอยู่พอดี ชายหนุ่มกระตุกยิ้มสมใจที่ลงแรงไว้ไม่เสียเปล่า
เตชิลากะพริบตาถี่ๆ รู้สึกเคืองตา เธอสายตาสั้น แต่ไม่อยากใส่แว่น เลยอาศัยใส่คอนแทคเลนส์แทน เพื่อที่จะได้มองเห็นชัดเหมือนเก่า อารามดีใจ บวกกับความรีบ เธออยากลงมาว่ายน้ำจึงลืมถอดคอนแทคเลนส์เก็บ ทำให้ตอนนี้รู้สึกเจ็บๆ คงเป็นเพราะน้ำในสระแทรกซึมเข้าสู่ดวงตา เตชิลาดันตัวขึ้นจากน้ำ อีธานมองตาค้าง แม่สาวตรงหน้าหุ่นดีพอๆ กับนาฬิกาทรายนั่นเอง
ความรู้สึกเจ็บแปลบๆ เพิ่มมากขึ้น เตชิลาจึงกวาดตา มองหาห้องน้ำภายในบริเวณนี้ ก่อนจะเดินตรงไปทางห้องน้ำ เพื่อถอดคอนแทคเลนส์ออกจากดวงตาเสีย ก่อนที่จะเจ็บนัยน์ตามากไปกว่านี้ อีธานมองตามหลังเตชิลาไป สายตาของเขาวนเวียนอยู่ที่บั้นท้ายกลมกลึงตาเป็นมัน ทรวดทรงของเงือกสาวเรียกเลือดลมในกายของอีธานให้วิ่งพล่านได้อย่างรวดเร็ว แม้เพิ่งจะถูกนางแบบทรงโตจะรีดพิษออกไปหมาดๆ แต่ก็ไม่ทำให้หนุ่มสเปนเลือดร้อนแบบอีธานหมดแรง
เตชิลาถอดคอนแทคเลนส์ออกเก็บ ภาพที่มองเห็นจึงพร่ามัว เธอมองเห็นได้ไม่ชัด แต่ก็ยังพยายามเดินคลำพนังออกมาจากห้องน้ำอย่างระวัง จุดหมายปลายทางคือการเดินตรงไปยังเตียงผ้าใบ เพื่อนอนอาบแดดให้สีผิวเข้มขึ้นบ้าง เนื่องจากตนเองผิวขาวจัดเหมือนน้ำนมไม่มีผิด เตชิลาไม่ใคร่ชอบใจ ส่วนอีธานก็คอยมอง เพื่อหาจังหวะเข้าไปทำความรู้จักกับสาวที่ตัวเองสนใจ เขาหวังสานความสัมพันธ์ให้แนบแน่นขึ้น คงเป็นค่ำคืนที่น่าจดจำหากสามารถคว้าหล่อนมานอนแนบข้างได้ ความรื่นรมนี้คงทำให้วันหยุดยาวๆ ของเขามีความสนุกเพิ่มขึ้น
เตชิลามาทรุดนั่งที่เดิม เธอไม่สนใจใครสักคน แม้จะรู้ว่ามีหลายสายตาที่จับจ้องมองตนเองอยู่
มือเรียวบางบรรจงทาครีมเนื้อละเอียด ค่อยๆ ลูบไล้ไปตามเนื้อตัว เพราะผิวเธอแห้งง่าย จึงจำใจต้องพกครีมบำรุงผิวติดตัวไว้เป็นประจำ อีธานมองตามมือเรียวที่ลูบไล้เนื้อครีม ด้วยสายตาเป็นประกาย หล่อนลูบไล้ผิวเนื้อไปทั่วๆ ก่อนจะรีบกลืนน้ำลายลงคออย่างฝืดเฝื่อน เมื่อลำคอแห้งผากปานนั่งอยู่กลางทะเลทราย อีธานนึกอยากจะอาสา ขอเป็นคนทาครีมให้หล่อน แต่ต้องชะงักเกือบหัวทิ่ม เพราะมีชายสูงวัยเดินเข้ามาใกล้ๆ ท่าทางสนิทสนมเกินกว่าคนรู้จัก
“ป๋าทาครีมให้จันทร์เจ้าหน่อยสิคะ ข้างหลังจันทร์เจ้าทาไม่ถึง” เตชิลาร้องเรียกบิดามาใกล้ๆ เธอส่งกระปุกครีมให้ท่าน เพื่อทาครีมในกระปุกนั้นบนแผ่นหลังของตนเอง
อีธานหางตากระตุก เขาฉุนเฉียวบอกไม่ถูก ผู้หญิงที่เขาสนใจ กลับเป็นผู้หญิงรักสบาย หล่อนแลกร่างกายกับเศษเงิน สรรพนามที่หล่อนเรียกชายสูงวัย บ่งบอกสถานะของตัวเองได้ดี ซึ่งหล่อนก็หาสนใจ ยังคงยิ้มแย้ม หน้าชื่นตาบาน ปล่อยให้ชายสูงวัยใช้มือเหี่ยวๆ ทาครีมเนื้อละเอียดที่แผ่นหลังขาวเนียนของตนเองด้วยความยินดี
อีธานแทบจะเดินเข้าไปกระชากมือของชายสูงวัยผู้นั้นออก เขาอยากเป็นคนทำแทนให้เสียเอง เพราะแน่ใจว่าผู้หญิงตรงหน้าต้องสนใจเขามากกว่าตาแก่เหลาแหย่คนนั้น ชายหนุ่มผุดลุกจากที่นั่ง เริ่มนั่งไม่ติด ความอิจฉา บวกกับความแหนหวงที่เกิดขึ้นในใจ ชายคนนั้นไม่สมควรได้ครอบครองสาวสวย ที่หวาน ไปทั้งเนื้อ ทั้งตัวแบบนั้น อีธานถอดกางเกงผ้าสีสดออกจากตัวก่อนจะพุ่งหลาวลงไปในสระ เพื่อลดทอนความร้อนเร่าในกายให้ลดน้อยลง ก่อนที่จะตบะของตัวเองจะแตก ยั้งใจไม่อยู่ ถึงขั้นควบคุมตัวไม่ได้ เผลอๆ อาจจะชกหน้าชายแก่คนนั้นเอาก็ได้ กางเกงว่ายน้ำปียกลู่ แนบลำตัวปิดความอลังการแทบไม่มิด เสียงกรี๊ดกร๊าดของสาวๆ ที่นั่งอยู่ริม ดังสนั่น แต่อีธานก็ไม่ได้สนใจเช่นเคย เขาว่ายน้ำอย่างรุนแรงเป็นการระบายอารมณ์หมั้นไส้ที่ปะทุขึ้นมาปุบปับ
เสียงน้ำแตกกระจายดังซ่าๆ กับเสียงกรี๊ดกร๊าดของสาวๆ ริมสระน้ำ ทำให้ปราโมทสนใจ พอเห็นว่าสิ่งที่ทำให้สาวๆ ร้องกรี๊ดได้คืออะไร ชายสูงวัยจึงหัวเราะเบาๆ ในลำคอ จนเตชิลาต้องเงยหน้าถาม เพราะอยากรู้ “ป๋า...พวกเขากรี๊ดอะไรกันอะ จันทร์เจ้ามองไม่เห็น เพิ่งจะถอดคอนแทคเลนส์ออกเมื่อตะกี้ ภาพมันเบลอๆ”
“หนุ่มหล่อมาก เทพบุตรยังอายน่ะลูก หน้าตาดีหุ่น เฟิร์มด้วย เรียกเสียงกรี๊ดได้สนั่นเลย”
“เสียดายจังค่ะ จันทร์เจ้าลืมเอาแว่นมาด้วยเลย อดเห็นซิกแพคของหนุ่มหล่อเป็นขวัญตา” น้ำเสียงขี้เล่นกับการโผเข้ากอดร่างอวบอ้วนของชายแก่ สร้างความขุ่นเคืองให้อีธานมากยิ่งขึ้น ชายหนุ่มสบัดฝ่ามือกระแทกผิวน้ำระบายอารมณ์ แววตา ลุกวาบ แทบจะแผดเผาปราโมทให้กลายเป็นเถ้าธุลี
ปราโมทโอบกอดลูกสาวด้วยความรัก เขาโยกตัวไปมา จนเตชิลาหัวเราะคิกคัก เพราะจั๊กจี้ขนที่หน้าอกบิดาเสียดสีกับผิวตนเอง
“แม่ไม่ลงมาด้วยเหรอคะป๋า มาถึงทะเลทั้งที แต่กลับนอนอยู่บนห้อง ไม่ลงมาสูดลมทะเลเข้าปอดเสียบ้าง ปล่อยป๋าลงมาเดินคนเดียว เดี๋ยวแม่หม้ายแถวๆ นี้ก็โฉบป๋าเอาไปกินหรอก” เตชิลาสัพยอกถึงมารดา พอมาถึงก็ล้มตัวลงนอน ปล่อยให้สองพ่อลูกลงมาเริงร่ากันแค่สองคน
“เมื่อไหร่จันทร์เจ้าจะเลิกเรียกพ่อว่าป๋าเสียทีล่ะ? เรียกแบบนี้หนุ่มๆ เข้าใจผิดหมด ป่านนี้จันทร์เจ้ายังไม่มีแฟนเลย คนนอกไม่รู้จะมีคนคิดว่าๆ จันทร์เจ้ามีเสี่ยเลี้ยงอีกหรอก”
“จันทร์เจ้าไม่เห็นจะแคร์เลยค่ะป๋า คนเราคบกันด้วยใจ ถ้าแค่มองจันทร์เจ้าแค่ภายนอกแบบนั้น แล้วตีความไปแบบเสียๆ หายๆ ออกจะเป็นผู้ชายใจแคบไปซักหน่อยนะคะ คนแบบนั้นจันทร์เจ้าไม่คบให้เสียเวลาหรอก ไม่มีแฟนก็ช่างมันซิ”
เตชิลากล่าวเสียงเคร่ง ปราโมทจึงยกมือลูบผมสลวยของลูกสาวอย่างเอ็นดู แววตาเต็มไปด้วยความรัก เพราะท่านกับภรรยามีเตชิลาเป็นบุตรสาวเพียงคนเดียว จึงทั้งรักและตามใจ เตชิลาเป็นคนเชื่อมั่นในตัวเองสูง เธอจะไม่ฟังใครเลย ถ้าสิ่งนั้นตัวเองปักใจไปลงแล้วว่าถูกต้อง
อีธานมองสาวน้อยทรงเสน่ห์อย่างมุงมั่น ถ้าเขาไม่ได้ครอบครองสาวน้อยนางนั้นไว้ในอ้อมแขน อย่ามาเรียกเขาว่าอีธาน มาส์วาเลส เลย ดวงตาสิงโตร้ายวาวโลด เขาคิดหาวิธีการแก้เกมอย่างฉับไวตามประสานักธุรกิจแถวต้นๆ ของวงการ
บทที่ 2.เตชิลา(จันทร์เจ้า) ตรีทิพย์อาภา ปราโมทขอตัวไปทักทายเพื่อนสนิทที่พาครอบครัวมาพักผ่อนที่ชายทะเลเหมือนๆ กัน ปล่อยให้เตชิลาอยู่เพียงลำพังเพราะท่านมั่นใจในตัวบุตรสาว เตชิลาสามารถดูแลตัวเองได้ดี เธอจึงลงสระไปอีกครั้ง เพราะอยากเล่นน้ำมากๆ ก่อนจะขึ้นไปพักผ่อนด้านบนโรงแรมพร้อมกับมารดา เงือกน้อยรูปร่างเร้าใจแหวกว่ายอยู่กลางสายน้ำอย่างร่าเริง มีอีธานว่ายวนอยู่ใกล้ๆ จนหนุ่มๆ แถวนั้นถอนใจกันเป็นแถว เพราะหากมีหนุ่มหล่อขนาดนั้นสนใจ คงไม่มีผู้หญิงคนไหนสนใจพวกตน อีธานพยายามหาช่องทางเพื่อเข้าไปใกล้ชิดหล่อนมากขึ้น เขาหวังจะดื่มด่ำกับเรือนร่างงดงาม เพราะคิดว่าตัวเองน่าจะมีภาษีกว่าชายสูงวัยที่เพิ่งเดินจากไปถ้าถามถึงความร่ำรวยอีธานเป็นต่อหลายขุมเห็นๆ และถ้าถามถึงพละกำลังอีธานมั่นใจว่า ตนเองสามารถทำให้หญิงผู้นี้แทบจะสำลักความสุขจนล้นใจ เธอน่าจะลืมบทรักอัดจืดชืดที่ชายสูงวัยมอบให้เลยทีเดียว “สวัสดีคนสวย ผมอีธาน มาส์วาเลสยินดีที่ได้รู้จักครับ” ใครบางคนทักทายเธอ เมื่อเธอพักเหนื่อย ยืนเกาะขอบสระลอยตัวอยู่เฉยๆ “ค่ะสวัสดี...” เตชิลาทักทายตอบ เป็นมารยาทเจ้าบ้านที่มีห
เอพิลเดินลงจากเตียงทั้งที่ยังเปลือย เธอเดินไปเคาะประตูห้องน้ำเรียกชายหนุ่ม เพราะเห็นว่าเขาเงียบหายไปนาน เธอเหนอะหนะไปทั้งตัว อยากอาบน้ำล้างคราบต่างๆ บ้าง อีธานเปิดประตูออกมาสีหน้าเคร่งๆ เขายังไม่สามารถสลัดภาพหญิงสาวผู้นั้นออกไปจากใจได้ ชายหนุ่มเบี่ยงตัวหลบนางแบบสาว เมื่อเธอทำท่าโผเข้ามาหา เอพิลจึงหมดความสนใจเธอเดินสวนกับอีธานเข้าไปอาบน้ำชำระร่างกายด้านใน ไม่ได้ติดใจสีหน้าบึ้งๆ ของเขาซักนิด อีธานรูดม่านผ้าหนาหนัก เปิดแสงสว่างให้ส่องเข้ามาภายในห้อง โดยที่ยังไม่ได้นุงผ้าเช่นกัน...เพราะเขาคิดว่าตัวเองอยู่ในห้องส่วนตัว อาวุธหนักกลางหว่างขาผงาดง้ำ เขาทอดสายตามองทะเลอย่างเลื่อนลอยเตชิลามองมาจากฝั่งตรงข้าม เธอมองเห็นภาพที่ทำให้หัวใจเต้นแรงได้อย่างชัดเจน “วี๊ดดดดด!!” เธอเผลอตัวกรี๊ดลั่นตกใจที่พบเจอกับภาพที่สั่นขั้วหัวใจ ก่อนจะวิ่งตัวปลิวกลับเข้าไปในห้องของตัวเอง ปิดประตูระเบียงมือไม่สั่น และยังจำภาพความใหญ่โตของชายแปลกหน้าได้ติดตา “อี้...อีตาบ้า หน้าไม่อายเดินแก้ผ้าอะไร กลางวันแสกๆ จันทร์เจ้าจะเป็นตากุ้งยิงไหมหะ?!!” เตชิลายกมือขยี้นัยน์ตาใต้แว่นสายตา รีบวิ่งเข้าห้องน้ำล้าง
บทที่3.ต่างคนต่างคิดถึงแต่คนละความหมายครอบครัวตรีทิพย์อาภา ประกอบไปด้วยพ่อ แม่ ลูก สามชีวิตลงมาทานอาหารเช้าพร้อมกัน เตชิลาขยันยิ้ม เมื่อมีความสุขล้นอก ที่ได้ทำอย่างที่ตัวเองต้องการ เธอได้เล่นน้ำสมใจ ปราโมทมองบุตรสาวอย่างเป็นห่วง วัย22ปี ยังเด็กนัก ประสบการณ์ชีวิตก็ไม่มี แต่กำลังจะออกไปเผชิญกับโลกกว้างที่มีแต่อันตราย “จันทร์เจ้าตกลงจะไปทำงานที่ไหนนะลูก?” ศรีไพรเอ่ยถามบุตรสาวก่อนจะยกแก้วกาแฟขึ้นจิบ “ยังไม่รู้เลยค่ะแม่ จันทร์เจ้าสมัครไว้หลายที่ แต่ยังไม่มีที่ไหนเรียกตัวไปสัมภาษณ์ซักเจ้า!” เตชิลาบ่นเสียงอุบอิบ ช่างภาพส่วนใหญ่เป็นเพศชาย ผู้หญิงอย่างเธอจึงถูกเมิน เนื่องจากการถ่ายภาพต้องสมบุกสมบันพอตัว ผู้หญิงบอบบางอย่างเธอจึงถูกมองข้าม “ถ้าไม่ได้ที่ไหนซักที่ จันทร์เจ้าก็ต้องกลับไปทำกับพ่อซินะ” ปราโมทเอ่ยยิ้มๆ “ป๋าอ่ะ...มันต้องมีซักที่ละค่ะที่เห็นในฝีมือของจันทร์เจ้า ลูกสาวป๋าไม่ใช่กระจอกนะคะ ใบรับประกันก็มี โล่เกียรติยศก็มากมาย” เตชิลาแก้ตัวเสียงเง้างอด ทั้งๆ ที่แอบหวั่นใจอยู่เหมือนกัน “ลูกสาวพ่อเก่งนะ แต่จะมีคนมองเห็นไหมไม่รู้” “
เตชิลาเช่าเก้าอี้ที่ตั้งอยู่ริมทะเลให้ปราโมทได้นั่งพัก เธอสั่งของกิน กับเบียร์เย็นๆ แก้วใหญ่ ก่อนจะถลาลงทะเลเล่นน้ำอย่างสนุกสนาน มีสายตาห่วงใยของปราโมทคอยมองอยู่ตลอดเวลา เธอโผไปตามกระแสคลื่นที่ซัดเข้าหาฝั่ง หัวเราะคิกคักทุกครั้งยามสายน้ำซัดถูกลำตัว พอเหนื่อยก็หยุดพัก นอนลอยตัวอยู่กลางน้ำ ปราโมทนั่งมองเพลินๆ จนรู้สึกง่วง ท่านเผลอหลับไปปล่อยให้เตชิลาเล่นน้ำทะเลเพียงลำพัง อีธานซุ่มมองเงียบๆ อยู่นาน พอเห็นคู่ขาป๋าแก่ๆ ของสาวที่พึงใจหลับสนิท เขาก็โผลงน้ำทะเล ขยับเขาไปจนเกือบถึงตัวเตชิลา อีธานดำน้ำไปโผล่ใกล้ๆ ร่างอวบอิ่มที่ใส่ชุดว่ายน้ำแบบสปอร์ต เผยผิวเนียนบริเวณหน้าท้องให้หนุ่มๆ นั่งมองจนน้ำลายไหล เตชิลาตกใจ!! เธอผวาหลบ เมื่อจู่ๆ ก็มีคนแปลกหน้าโผล่ไปใกล้ๆ กับเสียงทักทายคุ้นหู “คนสวย เล่นน้ำคนเดียวไม่เบื่อหรือครับ” เตชิลาเขม้นมองคนแปลกหน้า แต่สิ่งที่เห็นไม่ชัด เธอจึงพยายามหาทางหนี เธอตัวเตรียมขึ้นฝั่ง อีธานโมโหจนหนวดกระตุก ไม่เคยเลยซักครั้งที่สาวๆ จะหันหลังหนีเขา นี่เป็นครั้งแรกกับคนที่กำลังสนใจ เขาจึงเอื้อมมือคว้าปลายเท้าของเตชิลาไว้ ก่อนจึงลากเข้าหาตัวเองแรงๆ เตชิลาพยา
บทที่4.คิดหรือว่าจะยอมแพ้ “ป๋าขา…จันทร์เจ้าอยากขึ้นไปบนห้องแล้วค่ะ เราไปหาแม่กัน่เถอะค่ะ” เตชิลาเขย่าแขนปราโมทแรงๆ หลังจากวิ่งหนีอีธานมาได้ บิดาหลับสนิท จนเปิดโอกาสให้ผู้ชายคนนั้นเข้าถึงตัวเธอ เธอพยายามกลั้นน้ำตาเอาไว้จนสุดฤทธิ์ ไม่อยากให้บิดาตกใจ ปราโมทงัวเงียตื่นขึ้นมา ท่านขยับตัวลุกตามแรงดึงของบุตรสาว หญิงสาวสอดแขนโอบเอวบิดา ซุกหน้ากับแผ่นอกของท่าน ซ่อนหยดน้ำตาที่ไหลออกมากับเสื้อของพ่อ“จันทร์เหนื่อยแล้วค่ะ เราขึ้นไปนอนเล่นกับแม่ดีกว่า เย็นๆ ค่อยลงมาหาอะไรทานก็ได้ค่ะ” “เอางั้นหรือ ไปก็ไป” ปราโมทพยักหน้างึกงัก ท่านเดินตามแรงรั้งของบุตรสาว เตชิลาเหลือบมองไปกลางทะเล ตรงที่อีธานยืนอยู่ แม้จะเห็นแค่เงารางเลือน เตชิลาก็มั่นใจว่าชายแปลกหน้าคนนั้น มองตามเธอกับบิดาไปจนลับตา
แต่แล้ว...เหตุการณ์ไม่คาดฝันก็เกิดขึ้น เธอถูกกระชากอย่างแรง จนแว่นตากระเด็นหลุดมือไป ถลาล้มลงบนพื้นทรายก่อนจะกลิ้งไปอยู่ใต้พุ่มไม้ข้างทาง โดยมีร่างสูงใหญ่ของใครบางคนคร่อมทับ เตชิลาดิ้นแรงๆ ด้วยความตกใจ น้ำตาไหลเอ่อ กรีดร้องสุดเสียง “กรี๊ด ปล่อยนะ ปล่อยจันทร์เจ้า ปล่อย!!” อีธานปิดปากอิ่มที่ร่ำร้องให้คนช่วยด้วยริมฝีปากหนาหนักของตัวเอง เขาขบเม้มเรียวปากอิ่ม หยอกเย้าเรียวปากสีระเรื่อ ดูดซับความหวานอย่างตะกรุมตะกราม กลิ่นแอลกอฮอล์ระเหยออกมาทางลมหายใจของเขา ยามคนตัวใหญ่จุมพิตอย่างดุดัน น้ำตาเตชิลาไหลปรี่ เธอหวาดกลัวจนตัวสั่นเทา เวลาผ่านไปไม่นาน แรงดิ้นรนค่อยๆ ช้าลง เมื่อเผลอตัวหลงวนอยู่ในความวาบหวามที่คนใจร้ายชักนำ ชายหนุ่มผละห่างไปอย่างแสนเสียดาย อีธานเปิดโอกาสให้เตชิลาได้สูดลมหายใจบ้าง ก่อนจะฉกวูบกลับลงมาที่เดิม ดูดซับความหวานฉ่ำที่ยังเหลืออยู่ปลายลิ้นอุ่นร้อนแทรกเข้าไปในโพรงปาก เลาะเล็มหยอกเย้าเรียวลิ้นเล็กๆ และดูดดื่มหความหวานละไมด้วยความชื่นชอบ ฝ่ามือใหญ่รวบสองมือน้อยขึ้นไปชูไว้เหนือศีรษะ จนหน้าอกอวบอัดแอ่นขึ้นชนกับแผ่นหนา“อย่าร้องนะคนสวย ถ้าเธอร้องผ
บทที่5.ความจริงที่น่าตกใจ อีธานเดินพล่านอยู่ในห้องตัวเอง เขาไม่เข้าใจและกำลังงง ผู้หญิงคนนั้ลื่นกว่าที่เขาคิดไว้ หล่อนยั่วเย้าให้เขาแทบคลั่ง แล้วจู่ๆ ก็สลัดเขาทิ้ง โผกลับไปหาผัวแก่ของหล่อนเหมือนเดิมเกิดอะไรขึ้น?อีธานเฝ้าถามตัวเอง เสน่ห์ของเขาใช้ไม่ได้ผลกับหล่อนงั้นเหรอ? ชายหนุ่มแย้งในใจ มันเป็นไปไม่ได้ที่หล่อนจะไม่รู้สึกรู้สา เขาสัมผัสได้ถึงความปรารถนาที่มีให้กัน แต่ทำไมล่ะ?ทำไมหล่อนถึงเลือกที่จะเดินจากไป แทนการสุขสมกับเขา ในช่วงเวลาที่เขาและเธอต้องการ“อะไรวะ…ทำไมเป็นแบบนี้ไปได้!!” อีธานยกมือเสยผมตัวเอง เขาทิ้งตัวลงนั่งบนโซฟากว้าง ภายในห้องสวีท สีหน้าเคร่งเครียด ริ้วรอยความงงยังไม่เลือนไปจากวงหน้า ชายหนุ่มเงยหน้ามองโคมไฟระย้า ที่ห้อยอยู่กลางห้อง เขาพยายามคิดหาสาเหตุ เขาพลาดตรงไหน? “เกิดอะไรขึ้นจันทร์เจ้าทำไมคุณถึงทำแบบนี้&rd
บทที่6.ตามอย่างไม่ย่อท้อ อีธาน มาส์วาเลสเดินเข้ามาในสำนักงาน Thai port มีบอดี้การ์ดตามมาด้านหลังจำนวนหนึ่ง ทีมรักษาความปลอดภัยให้ชายหนุ่ม คัดมาอย่างดี แต่ละคนดีกรีไม่ใช่ย่อยเลยเอียนยิ้มร่า เดินเข้ามาต้อนรับพร้อมกับรีบเดินนำทางอีธาน ตรงไปยังห้องประชุมที่เตรียมไว้รอ ชายหนุ่มทรุดตัวนั่งบนเก้าอี้ตัวหนึ่งในห้องประชุม เขารับแฟ้มสีดำหนาพอสมควรจากเอียนมาเริ่มต้นอ่านจริงๆ จังๆท่าทางเคร่งเครียดเหมือนกำลังจะตัดสินใจร่วมโครงการหลายพันล้าน เอียนเฝ้ามองเจ้านาย ด้วยสายตาพินิจพิเคราะห์ รายงานฉบับนี้เอียนได้รับมาตั้งแต่เมื่อคืน เขาอ่านผ่านๆ ตาไปบ้างแล้ว รายละเอียดเกี่ยวกับผู้หญิงคนหนึ่ง หน้าตาหล่อนจัดว่าสวยพอตัว เขาไม่คุ้นหน้าหล่อนเลย ผู้หญิงคนนั้นคงไม่ใช่คนดัง หรือดารา นางแบบ จนเอียนนึกแปลกใจ ผู้ชายแบบอีธานให้ความสนใจหญิงผู้นั้นเป็นพิเศษ จนถึงกับเรียกประชุมด่วน!!
“อิๆ…” เสียงหัวเราะเริงร่าของเด็กแฝดป่วนโลก บุตรหัวแก้วหัวแหวนของอีธานลอยห่างไปไกล ชายหนุ่มจึงหยัดกายขึ้นยืนในอ่างโดยที่ฝ่ามือหนายังจับกุมข้อมือของภรรยาไว้ ซับในตัวน้อยปิดความอลังการของอีธานไว้ไม่มิด ตัวตนใหญ่โตเหยียดขยายจนอึดอัด ปวดร้าวไปทั้งหนาขา เตชิลาเบิกตาโต เธอมองกลางร่างของสามีหนุ่มด้วยความตกใจ พวงแก้มร้อนซู่ซ่า ซับสีระเรื่อ เมื่อคาดเดาเหตุการณ์ที่กำลังจะเกิดขึ้นได้ “ลูกจะรอนะคะ…” เสียงกระซิบแหบเครือ“ไม่นานคนสวย แต่ถ้าให้รอถึงกลางคืน ผมคงลงแดงตายก่อน” อีธานหัวเราะหึๆ ก้าวเท้าออกจากอ่างน้ำ สลัดกางเกงชั้นในทิ้งไปอย่างไม่แยแส “บ้า…” เตชิลาหมุนตัวหนีภาพที่เรียกเลือดให้ร้อนระอุ กายกำยำของสามีไม่เคยเปลี่ยน ชายหนุ่มออกกำลังกายเป็นประจำ จนทำให้ร่างกายพร้อมสมบรูณ์แบบ วัยใกล้จะ 40 ปีไม่ได้ทำให้อีธานลดความหล่อเหลาลงได้ซักนิด ยิ่งเวลาผ่านไปนานเท่าใด
บทที่29.ทายาทมาส์วาเลสห้าปีผ่านไป… ทายาทแฝดของอีธานถือกำเนิดขึ้นหลังจากวันที่ไปตรวจร่างกาย 8เดือนให้หลัง เด็กชาย นาคิน มาส์วาเลส เด็กหญิงศศิรา มาส์วาเลส ยอดดวงใจของอีธานและเตชิลา เด็กน้อยผิวขาวปานน้ำนม ใบหน้าจิ้มลิ้ม เป็นยอดดวงใจของตาและยาย อีธานหลงลูกจนแทบจะเกงานอยู่ติดบ้าน เขาช่วยคุณแม่มือใหม่เลี้ยงลูกน้อย เสียงล้งเล้งดังเกือบตลอดทั้งวัน เมื่อชายหนุ่มบงการการเลี้ยงเด็ก จนพี่เลี้ยงอ่อนใจ “เบาหน่อยซิ จับเด็กเล็กๆ นะต้องเบามือหน่อยซิ” เสียงมีอำนาจสั่ง พี่เลี้ยงจับสองเด็กแฝดอาบน้ำ ทำความสะอาดร่างกาย ที่มอมแมมเพราะความซุกซน “ค่ะ คุณท่าน” “เดี๋ยวๆ อย่าถูแรงซิลูกฉันเจ็บพอดี” อีธานโวยวายเสียงลั่น ลูกๆ ของเขาถูกพ
บทที่28.คำเย้ยหยันจากผองเพื่อนที่อีธานแอ่นอกรับอย่างไม่รู้สึกอาย ‘สิงโตกลัวเมีย’ สมญานามใหม่ที่อเล็ก ตั้งให้อีธาน หลังจากชายหนุ่มแต่งงานกับเตชิลา เพียงชั่วเวลาไม่กี่เดือนอีธานเปลี่ยนแปลงตัวเองหลายอย่าง เขาไม่เที่ยว ไม่ดื่ม หรือหากดื่มก็อยู่แค่ในบ้าน จนเพื่อนก๊วนเดียวกันรู้สึกทึ่ง หนุ่มเสเพลตัวพ่อกลับกลายเป็นคนดี ขยันขันแข็งตั้งใจทำงานไม่มีบิดพลิ้ว อีธานกลับบ้านตรงเวลา ไปกลับแค่บ้านกับที่ทำงานแค่นั้น เวลาเดินทางไปดูงานยังต่างประเทศก็หนีบเตชิลาติดไปด้วยทุกครั้ง ชายหนุ่มขยันทำการบ้านทุกค่ำคืน หวังให้เตชิลามีทายาทของตัวเองเสียที เพราะเวลายิ่งผ่านไปเท่าไหร่ ตัวเองก็แก่ตัวลงทุกวัน โดยที่เตชิลายังสวยสะพรั่ง สร้างความวิตกกังวลให้กับอีธานไม่น้อย ยิ่งเห็นผู้ชายอื่นมองเมียตัวเองด้วย เขายิ่งฟุ้งซ่าน “จันทร์เจ้าไม่
บทที่27.แมวนอนหวด(สิงโตถอดเล็บ)เตชิลา มาส์วาเลสที่ใครๆ ก็กล่าวขวัญถึงความโชคดีที่เธอได้รับ อีธานเปิดตัวภรรยาสาวอย่างเต็มภาคภูมิ ท่ามกลางสักขีพยานเต็มงานวิวาห์ งานแต่งอลังการที่อีธานเนรมิตขึ้นมาหลังจากกำหนดวันได้แน่ๆ เตชิลาอยู่ในชุดไทยบรมจักรีสีทองอร่าม ขับผิวขาวผ่องให้ใสกระจ่างเพิ่มขึ้น พิธีแบบไทยเดิม เสียงระนาดขับกล่อม เพิ่มความขลังของวันวิวาห์ เพื่อนเจ้าบ่าวหลงรักประเพณีไทยเพิ่มมากขึ้น ดอกไม้สวยๆ ถูกจัดอย่างพิถีพิถัน มาลัยดอกไม้ร้อยเรียงสวยสดงดงาม จนแขกเหรื่อที่มาร่วมงานต่างพากันชื่นชม ในความอ่อนช้อยของวิถีไทยอีธานในชุดสูทสากลผ้าไหมเนื้อดี ยืนเคียงคู่กับเตชิลาในชุดไทยงามสง่า เขาสองคนยืนต้อนรับแขกหน้าบริเวณงาน อีธานยิ้มกว้าง เขาชำเรืองมองเตชิลาบ่อยๆ จนเพื่อนเอ่ยแซว“ถ้าคุณจันทร์เจ้าเป็นเทียนไข ป่านนี้คงละลายกลายเป็นน้ำไปแล้วมั้ง คุณเล่นมองเธอทุกๆ นาที”อเล็กนั่นเองที่อาสาเป็นคนมาขัดจังหวะอีธาน“แล้วไง…อเล็กผมมองเมียผมผิดตรงไหน ไม่ได้มองสาวอ
บทที่26.หน้าหนึ่งติดๆ กันหลายวันเมื่อสิงโตแห่งThai port ประกาศแต่งงาน สื่อต่างๆ ประโคมข่าวของอีธานตอน 12:00 นาฬิกา ภาพของเตชิลาถูกถ่ายทอดออกอากาศในฐานะของว่าที่มาดามมาส์วาเลสอย่างเต็มภาคภูมิ เมื่อได้รับการยืนยันจากคนสนิทใกล้ตัวของอีธานเอง อีธานกำลังเจรจา เขาเผชิญหน้าตรงๆ กับปราโมท มีเตชิลาแอบส่งกำลังใจให้ ชายสูงวัยถึงกับอึ้ง เขามองเงินสดๆ กองมหึมา ที่อีธานนำมาเป็นสินสอด รวมกับกองเครื่องเพชรอีกเป็นจำนวนมาก เกินกว่าที่เรียกร้องไปด้วยซ้ำ ชายสูงวัยว่าที่พ่อตาของอีธานถอนใจแรงๆอีธานนั่งกอดอก มองสบตากับบิดาหญิงคนรัก อย่างไม่หวั่นเกรง เขาสามารถทำตามคำเรียกร้องได้แบบไม่มีข้อบกพร่อง บิดาของเตชิลาจะมาบิดพลิ้วไม่ได้ ชายหนุ่มพยายามข่มใจไม่ลุกโวยวาย เพราะบุพการีของเตชิลา ยังปิดปากเงียบ “ในเมื่อคุณสามารถทำตามที่ตกลงกันไว้ได้ ผมคงไม่ส
บทที่25.ทะเบียนสมรสของอีธาน เสียงพูดคุยเซ็งแซ่เงียบสนิทลง เมื่ออีธาน ปรากฏตัวขึ้น วันนี้ชายหนุ่มเนี๊ยบตั้งแต่ศีรษะจรดปลายเท้า เขาสูทผ้าไหมเนื้อดีสีขาวมุก ตัดกับเนคไทสีเลือดนก ท่าทางหงุดหงิดเล็กน้อย แต่ก็ยังยิ้มได้ อีธานเดินไปยืนที่สแตน เขาส่งสัญญารบอกการ์ดส่วนตัวเพื่อไปเตรียมของสำคัญเข้ามา “สวัสดี...ผมมีเรื่องจะประกาศ” เสียงทุ้มนุ่มดังกังวาน “แต่ผมมีเวลาแค่10นาที เพราะฉะนั้นพวกคุณฟังได้อย่างเดียว งดคำถาม ผมจะเปิดแถลงการณ์อีกครั้งหลังจัดการเรื่องทุกอย่างสำเร็จด้วยดี” แสงแฟลชสว่างวาบ เมื่อนักข่าวต่างพากันกดชัตเตอร์รัวๆ “เข้าเรื่องเลยแล้วกันครับ เวลาเหลือน้อยแล้ว ตามที่พว
บทที่24.จะแต่งหรือจะท้องก่อนแต่ง ศรีไพรเดินเข้ามาภายในตัวบ้าน พร้อมกับใครบางคน ผู้ชายคนนั้รตามศรีไพรเข้ามากริยาดูแข็งขืน เหมือนไม่เคยอ่อนลงมากเท่านี้ เตชิลาเหลือบมอง เธอตกใจแทบพลัดตกเก้าอี้ สีหน้าซีดเซียวเห็นได้ชัด หญิงสาวขยับตัวร้อนรนเธอวิ่งกลับขึ้นไปบนห้อง เมื่อแน่ใจว่าคนที่เดินตามมารดามาคือใคร ปราโมทปรายตามองตาม…หลังบุตรสาวหายลับเข้าไปในห้องนอน “คุณมากับใครล่ะนั่น?” ชายสูงวัยถามภรรยา ท่านมองลอดแว่น เพราะมีใครบางคนยืนซ้อนอยู่ด้านหลังภรรยาของท่าน ศรีไพรถอนใจเฮือกๆ ขยับตัวอย่างอึดอัด สถานการณ์ตรงหน้าชวนให้เคร่งเครียด “คุณอีธาน มาส์วาเลสน่ะ เขามีเรื่องสำคัญจะมาพูดคุยกับครอบครัวเรา” ศรีไพรตัดสินใจบอก “เหอะ! นึกว่าใครพ่อเศรษฐ
บทที่23.ขันหมากกี่ร้อยล้าน อีธานสารภาพหมดเปลือก แผนการที่เขาวางไว้ทั้งหมด เรื่องมันเริ่มต้นที่หาดนางรำ จนกระทั่งมาถึงการทำงานที่Thai port เตชิลานอนฟังด้วยความสงบ แม้บางครั้งเธอจะแย้งในใจ ชายหนุ่มยอมเปิดเผยความในใจ เธอรู้สึกถึงความตั้งใจจริง สีหน้าของเขาเคร่งเครียด ใบหน้าและหูแดงระเรื่อ เตชิลาแอบขำ เธอไม่คิดว่าคนยโสอย่างอีธานจะยอมลงให้ตนเองถึงเพียงนี้ “ผมต้องทำยังไงนะจันทร์เจ้า ถึงจะแก้ไขเรื่องทั้งหมดนี้ได้ ผมอยากให้เราสองคนเริ่มต้นกันใหม่ ไม่มีเรื่องความโกรธ ความเกลียดมาเกี่ยวข้อง ผมผิดที่เข้ามาหาจันทร์เจ้าแบบเจตตนาไม่ดี ผมไม่เคยแพ้ ผมไม่เคยถูกเมิน แต่ผมกลับตกหลุมรักจันทร์เจ้าให้อภัยผู้ชายโง่ๆ คนนี้ได้ไหมครับได้โปรดให้โอกาสผมได้แก้ไขในสิ่งที่ผิดพลาด ผมจะพยายามทำให้พ่อกับแม่ของจันทร์เจ้ายอมรับผม และยกจันทร์เจ้าให้กับผมด้วยความเต็มใจ” อีธานให้สัญญา เขาแค่ขอโอกาสเริ่มต้นใ
บทที่22.ไม่ยอมก็ต้องปล้ำ อีธานจอดรถสปอร์ตคันหรูของตัวเองห่างจากตัวบ้านตรีทิพย์อาภาพอสมควร เพื่อไม่ให้เป็นที่ผิดสังเกตจากคนรอบข้าง ชายหนุ่มเดินมองหาจุดที่การ์ดตัวเองแจ้งมา ด้านหลังบ้านตรีทิพย์อาภาอยู่ในซอยแคบๆ ติดกับแม่น้ำเล็กๆ เป็นที่ระบายน้ำห่างจากสายตาคน การ์ดหัวใสยกบันไดสแตนเลสมารอท่า เมื่อเห็นอีธานเดินยิ้มตรงมา เขาก็พลอยยิ้มตามไปด้วย “ขอบใจนะ…” อีธานขอบคุณเบาๆ เขารีบปีนบันไดขึ้นไป ชายหนุ่มกระโดดขึ้นไปยืนบนรั้ว แล้วจึงกระโดดหายไปในบ้านของปราโมท ท่ามกลางความลุ้นระทึกของการ์ดนับสิบชีวิต “กลับหรือว่ารอวะ ไปง้อเมียแบบนี้สงสัยจะนาน” มีเสียงถามลอยๆ แต่ละคนทำหน้าไม่ถูก พวกเขารู้ความหมายในคำพูดนั้นดี ท่าทางของเจ้านายเองก็บอกแบบนั้น&n