ใครเมียท่านตาเฒ่า

จางเย่วเล่อพยักหน้า จากนั้นเหวินเปียวก็พานางออกมาด้านนอกของถ้ำเท้าเตะพื้นพานางดีดเหินตัวกลับไปยังทางลงเขาเพื่อกลับบ้าน ไม่นานเหวินเปียวก็พาจางเย่วเล่อมาถึงบ้าน เขาวางนางลงจางเย่วเล่อรีบวิ่งหนีเขาทันที สวนกับจางจื่อเหยียนที่เดินออกมาจากห้องครัวมือถือกระบวยสำหรับทำครัวมาด้วย เห็นพี่สาวดวงตาแดงก่ำแปลว่านางร้องไห้มา เสื้อผ้าก็ไม่เรียบร้อย เหวินเปียวไอ้สุนัขรับใช้ตาแก่เว่ยกล้าทำร้ายคนของข้าหรือ จางจื่อเหยียนยืนเท้าเอวจ้องหน้าเหวินเปียวก่อนจะย้อนคำพูดของเขาเมื่อสี่ปีก่อนวันที่ไปรับร่างเดิมมาจากจวน

"เหอะ...กลืนน้ำลายตัวเองทั้งนายทั้งบ่าว ข้าจำได้ตอนที่ไปรับเอาพวกข้ามาทิ้งจวนร้างนอกเมืองเจ้าบอกข้าว่าอย่าหวังสูงต่อเจ้านายของเจ้ามิใช่หรือ แล้วตอนนี้เกิดอะไรขึ้นกันองครักษ์เหวินผู้สูงส่ง เจ้ามาวอแวพี่สาวข้าทำไม มีใช่ว่าพวกข้ามันต่ำต้อยไม่อาจเทียบเทียมหงส์ฟ้าเช่นพวกเจ้าหรอกหรือ แล้วอย่างไรเล่านึกอย่างไรกันคุณชายเหวินผู้สูงส่งถึงใฝ่ต่ำลดตัวลงมาหาพวกข้าพี่น้องได้"

เหวินเปียวกลืนน้ำลายทันที เขาเคยพูดเช่นนั้นจริงๆ ตอนนี้นางโกรธแล้วถึงจะเป็นนับถือพี่น้องไม่มีสถานะนายบ่าวแต่ไม่ว่าอย่างไรเดิมจางเย่วเล่อก