อ้อนเมีย

ยามซื่อรถม้าทั้งหกคันจึงมาถึงสุสานรวมเมืองอี้โจว เหล่าองครักษ์ต่างก็ทยอยนำของสำหรับเซ่นไหว้มาวางเรียง ผู้นำหมู่บ้านสามหมู่บ้านนำโต๊ะกับเก้าอี้มาเตรียมตั้งไว้ให้แล้ว อาหารถูกจัดวางบนโต๊ะ อีกทั้งสุรา กระดาษเงินกระดาษทอง

เหวินเปียวกับเหวินชางจัดเตรียมทุกอย่างเรียบร้อยก็เดินไปที่รถม้าคันของจางจื่อเหยียนก่อนจะเอ่ยเรียกคนด้านใน

"ท่านอ๋องพ่ะย่ะค่ะ พระชายาจัดเตรียมของเซ่นไหว้เรียบร้อยแล้วพ่ะย่ะค่ะ"

เสียงของเหวินเปียวดังขึ้น จางจื่อเหยียนที่ตอนนี้เหมือนจะคอแห้งเช่นกัน นางน่าจะติดไข้จากคนตัวโตที่นอนกอดนางอยู่ จากนั้นนางจึงส่งเสียงออกไปว่ารับรู้แล้ว

"ท่านอ๋อง อะฮึ่ม..แค่กๆ ทรงตื่นบรรทมเถอะเพคะพวกเขาเตรียมเครื่องเซ่นไหว้เสร็จแล้ว"

"อืม..เจ้าป่วยหรือเด็กดี"

"นิดหน่อยเพคะ เดี๋ยวดื่มน้ำอุ่นๆน่าจะดีขึ้น รีบเถอะเพคะเดี๋ยวจะเลยเวลาเสียก่อน"

เว่ยเซียวหยางยิ้มให้กับเมียสาวก่อนจะลุกออกจากรถม้า ชาวบ้านที่มารอต่างก็ทำความเคารพเขา จากนั้นเขาก็แนะนำนางในฐานะพระชายาให้ทุกคนรู้จัก ชาวบ้านที่ได้เห็นพระชายาท่านอ๋องก็ตื่นเต้นกันใหญ่ พระชายางามมากนักพวกเขาเพิ่งเคยเห็นสตรีที่งดงามเช่นพระนางเป็นครั้งแรก

"พระชายาทรงงา