EP.06 เจ้าของบ้านที่แท้ทรู

          บ้านเดี่ยวขนาด 4 ห้องนอน มีพื้นที่อเนกประสงค์ครบครัน มีสนามกว้าง มีสระว่ายน้ำ ในพื้นที่รวมทั้งหมด 1 ไร่เศษ ที่เขาเคยมาเยี่ยมเยือนไก่อูและครอบครัวอยู่บ่อยครั้ง และเมื่อกลับมาเยือนเพื่อตรวจดูสภาพบ้านก่อนจะติดต่อหาคนมาซื้อ เขาก็ให้คำตอบกับตัวเองว่า คนที่จะชอบและรักบ้านหลังนี้จริงคงมีเพียงเขาเท่านั้น เขานึกเสียดายแทน หากเจ้าของใหม่ ที่ไม่เคยมีความทรงจำกับบ้านหลังนี้มาก่อน จะเข้ามาครอบครอง

          แต่พอเขาบอกไก่อูเรื่องที่เขาจะซื้อบ้านหลังนี้ไว้เอง ไก่อูกลับเกรงใจที่มาไหว้วานจนเขาต้องรับซื้อบ้านไว้เอง แม้เขาจะอธิบายว่าเขาเสียดายบ้านและมีความทรงจำในบ้านหลังนี้ร่วมกับไก่อูและครอบครัวอยู่แล้ว ขอให้เขาได้เป็นผู้ดูแล แต่ไก่อูก็ไม่อยากให้เขาต้องใช้เงินก้อนโตมาซื้อบ้าน จนเขาบอกว่าจะใช้บ้านหลังนี้เป็น ‘เรือนหอ’ ไก่อูจึงขอกลับไปคิดดูก่อน

          และคำตอบก็กลายเป็นว่า ไก่อูขอแบ่งที่ดินเป็น 2 ส่วน ส่วนที่ 1 นั่นคือตัวบ้านและสวนด้านข้างเล็กน้อย ส่วนที่ 2 คือที่ดินว่างเปล่าที่เคยเป็นลานกิจกรรมเวลาเขามาสังสรรค์ รวมทั้งสระว่ายน้ำด้วย เหตุผลก็เพราะมนตกานต์เปลี่ยนใจไม่ไปเรียนต่อต่างประเทศ แต่เธอจะเข้ามาทำงานที่กรุงเทพฯ และเธอก็เลือกที่จะอยู่บ้านหลังนี้ เพราะไม่ชอบใช้ชีวิตอยู่บนอาคารสูงอย่างคอนโดมิเนียม

          เหตุผลของไก่อูคือสิ่งที่เขายอมรับได้ เพราะจะว่าไปที่ดิน 1 ไร่เศษ ในย่านเศรษฐกิจแบบนี้ก็มากเกินไปสำหรับเขา เพียงครึ่งไร่ก็น่าจะพอเพียง และเมื่อเขาสอบถามเรื่องงานที่มนตกานต์จะมาทำ ไก่อูก็บอกว่าลูกสาวกำลังรอเรียกตัวจากบริษัทรับตกแต่งภายในที่ไปสมัครงานไว้ เขาจึงเสนอให้มนตกานต์มาทำงานกับเขา ไม่ต้องไปลองผิดลองถูกกับบริษัทอื่น แต่ถึงอย่างนั้นไก่อูก็ยังปฏิเสธ

          ‘ทำไมล่ะครับพี่ไก่ ลูกเจี๊ยบก็เหมือนเป็นหลานผมคนหนึ่ง ผมอยากให้หลานมาทำงานกับผม ดีกว่าไปลองผิดลองถูกกับบริษัทอื่นนะครับ พี่ไก่ก็รู้ว่าตำราเรียนมันใช้ไม่ได้กับการทำงานจริง ชีวิตการทำงานจริงๆ ต่างหากที่จะฝึกให้เราเก่ง ทุกสิ่งที่ผมรู้ ผมจะสอนหลานทุกอย่าง ผมจะให้แกได้ฝึกคิดฝึกทำ จะสอนแกให้เป็นดีไซน์เนอร์อันดับหนึ่งให้ได้ พี่เชื่อมือผมเถอะ’

          ‘ขอพี่ถามลูกเจี๊ยบก่อนละกันนะจิ๋ว แกน่ะถอดแบบพี่นกมาทุกกระเบียดนิ้ว เหมือนพี่มีแม่คนที่สามว่ะ ถ้าแกว่าไม่ พี่ก็คงต้องบาย แต่พี่จะพยายามบอกความปรารถนาดีของจิ๋วให้แกพิจารณานะ เพราะพี่เองก็อยากให้แกไปทำงานกับจิ๋วนั่นแหละ’

          นั่นคือสิ่งที่เขากับไก่อูสนทนากัน และหลังจากนั้นเพียง 2 นาที ไก่อูก็โทรศัพท์มาบอกว่าลูกสาวตกลงจะมาทำงานกับเขา พร้อมทั้งขอให้เขาดำเนินการปรับปรุงบ้านหลังเดิมให้สามารถอยู่อาศัยได้ เพราะบ้านไม่มีใครอยู่มานานจะโทรมมาก ส่วนในเรื่องการซื้อขายที่ดินก็ให้เขาดำเนินการได้เลย จะสร้างบ้าน หรือจะดำเนินการอะไรก็แล้วแต่ความสะดวกของเขา

          เขาจึงเข้าไปปรับปรุงพื้นที่ และไก่อูก็บินมาจากเชียงใหม่มาทำเรื่องโอนที่ดิน พร้อมทั้งตรวจดูบ้านที่ต้องปรับปรุงร่วมกับเขา บ้านอาจจะดูทรุดโทรมไปบ้างแต่เพราะเป็นสไตล์วินเทจ จึงยังดูร่วมสมัย สิ่งที่ต้องปรับปรุงมีแค่ทาสี เปลี่ยนประตูและหน้าต่างให้แข็งแรงเท่านั้น จากนั้นก็เดินระบบไฟฟ้าใหม่หมดทั้งหลัง เปลี่ยนสุขภัณฑ์ใหม่เป็นบางห้อง และปรับภูมิทัศน์ให้ดีขึ้น

          ส่วนพื้นที่ในส่วนของเขา ตั้งแต่สระว่ายน้ำเป็นต้นไป เขาไม่ได้กั้นรั้วแยกพื้นที่ออกจากกัน เพราะบ้านสไตล์โมเดิลที่เขาสร้างนั้นอยู่ถัดไปจนชิดมุมของพื้นที่ เพื่อเหลือพื้นที่ตรงกลางไว้เป็นลานกิจกรรมดังเดิม จากวันนั้นจนถึงวันนี้ก็ 3 เดือนพอดี ที่เขาย้ายตัวเองเข้ามาอยู่อาศัยในบ้านของไก่อู เพื่อความสะดวกในการดูแลการก่อสร้าง แต่วันนี้เขาจะไม่ได้อยู่คนเดียวอีกต่อไป เพราะเจ้าของบ้านตัวจริงมาแล้วน่ะสิ แต่เธอกลับทำให้เขาว้าวุ่น

          ก็ใครล่ะจะคิดว่า ‘ลูกเจี๊ยบ’ ตัวอ้วนๆ ฟันเหยิน สิวเกรอะกรัง ใส่แว่นหนาเตอะ จะกลายเป็นสาวสวยโลกสะเทือนได้ถึงขนาดนี้

          จริงอยู่ที่เขาเป็นคนนัดแนะให้มนตกานต์มาทำงานวันนี้ และเขาก็พร้อมจะย้ายออกจากบ้านของไก่อูไปอยู่ที่คอนโดฯ ดังเดิม แต่ไก่อูขอร้องให้เขาอยู่เป็นเพื่อนมนตกานต์ก่อน เพราะทีมงานก่อสร้างของเขาเข้าออกบ้านอยู่ตลอด หรือจะเป็นทีมปรับปรุงบ้านของไก่อู ก็รู้ช่องทางเข้าออกบ้านเป็นอย่างดี หากมีใครรู้ว่ามนตกานต์มาอยู่บ้านหลังใหญ่นี้เพียงคนเดียว คงไม่ปลอดภัยแน่

          แน่นอนว่าเขาต้องตอบตกลงเพราะเป็นห่วงมนตกานต์ไม่น้อยไปกว่าพ่อแม่ แต่ในเวลานี้เขากลับห่วงตัวเอง ห่วงว่าเขาจะยับยั้งชั่งใจตัวเองไม่ได้เสียมากกว่า ก็ใครใช้ให้ลูกเจี๊ยบขี้เหร่ตัวนั้นแปลงร่างเป็นนางหงส์สง่างาม

          ‘พี่นุเป็นพี่ชายของเพื่อนลูกเจี๊ยบเองค่ะอาจิ๋ว ลูกเจี๊ยบดีใจนะคะที่ได้เจอพี่นุที่นี่’ นั่นคือคำทักทายที่มนตกานต์มีต่อภานุ

          ‘ลูกเจี๊ยบยินดีที่ได้รู้จัก พี่ณัฐ พี่อาร์ต พี่ขิม และพี่ใหญ่นะคะ ดีใจที่ได้เป็นส่วนหนึ่งในครอบครัวของพี่ๆ ค่ะ’

          นั่นอีกประโยคแสนหวานที่ส่งผลให้เจ้าณัฐ เจ้าอาร์ต และอาจรวมถึงเจ้าใหญ่ หน้าแดงไปตามๆ กัน และเขาก็รู้นะว่าไอ้ 3 ตัว คงคิดไม่ต่างจากเขาเท่าไร นั่นคือยิ่งอยู่ใกล้มนตกานต์ ความหอมก็ยิ่งกำจายไปทั่ว หอมอ่อนๆ หอมจนอยากเข้าไปสูดดมใกล้ หอมจน...

          ปริ๊น!

          เสียงแหลมที่ดังขึ้นทำให้เขาตื่นจากภวังค์ และเมื่อเหลือบสายตาขึ้นมองกระจกมองหลังก็เห็นว่ารถของมนตกานต์จอด แถมยังเปิดไฟกะพริบดั่งจะเรียกให้เขาลงไปหาซะอีก

          “จะเล่นอะไรอีกเนี่ยลูกเจี๊ยบ แค่นี้ยังปั่นหัวอาไม่พอเหรอไง นี่มันยังไม่...”

          จิณณ์ถึงกับพ่นลมหายใจออกจากปากเบาๆ เพราะหงุดหงิดที่มนตกานต์บีบแตรเรียกเขาทั้งที่ยังไม่ถึงบ้าน แต่ที่เห็นนั่นคือเขาขับรถเลยรั้วบ้านไปไกลว่า 10 เมตร