Share
EP.11 โอย... จุก
Related chapter
คุณอาสายดาร์ก EP.12 หากเผลอไปสัมผัส คงหยุดจับไม่ได้
เขาตอบไปแบบนั้นทั้งที่อยากจะเข้าไปที่สุด เพราะถ้าไม่คิดว่ามนตกานต์เป็นลูกสาวของเพื่อน หญิงสาวและสวยขนาดนี้ ใส่ชุดนอนเป็นเสื้อเชิ้ตผู้ชายตัวเดียว ความยาวน่ะเหรอ ก็แค่ปิดขาอ่อนได้อย่างหมิ่นเหม่ แถมด้วยกระดุมเม็ดบนก็ยังไม่ติด เขาคงอดคิดไม่ได้ว่านี่คือการเชื้อเชิญ แต่เพราะมนตกานต์ถือว่าเป็นหลานสาวของเขาน่ะสิ เขาเลยคิดแบบนั้นไม่ได้ เอิ่ม... แต่นั่นกี่เม็ดกันล่ะ 1 หรือ 2 เม็ดที่เป็นอิสระจากการเกาะกุม ‘อาจิ๋วคะ... อาจิ๋ว...’ ‘ฮะ... ลูกเจี๊ยบว่าอะไรนะ’ ‘ลูกเจี๊ยบว่าอาจิ๋วมองเหม่ออะไรคะ’ ‘อา... อาน่ะเหรอเหม่อ’ ‘ใช่ค่ะ เหม่อและก็มองลูกเจี๊ยบตาไม่กะพริบเลยค่ะ อาจิ๋วคิดอะไรอยู่คะ’ ‘เอ่อ... อา... อาคิดว่าลูกเจี๊ยบไม่ควรใส่ชุดหมิ่นเหม่อย่างนี้น่ะสิ’ ‘หมิ่นเหม่เหรอคะ ตรงไหนคะอาจิ๋ว’ เธอที่ก้มลงสำรวจเครื่องแต่งกายของตัวเอง ก่อนจะเงยหน้าบ้องแบ๊วขึ้นถาม นั่นทำให้จิณณ์ยิ่งต้องกัดฟันกรอด นี่เธอไม่รู้จริงๆ น่ะเหรอ ว่าตรงไหนกันที่มัน... #ยั่ว ‘ก็... ทุกตรงนั่นแหละ เป็นสาวเป็นนาง ไม่ใช่เด็กเล็กๆ แล้
คุณอาสายดาร์ก EP.13 บ้านก็กว้าง ใครจะมารู้เห็นว่าเราทำอะไรกัน
ใบหน้าหล่อร้ายส่ายไปมา เอนศีรษะพิงผนังห้อง เป่าลมออกจากปาก พยายามระงับความ ‘ตื่น’ เฉพาะส่วนให้ได้ และเมื่อคิดว่าบรรเทา จิณณ์ก็รีบพาตัวเองเข้าสู่ห้องอาบน้ำอย่างเร็ว หวังว่าน้ำเย็นๆ จะทำให้ ‘ไอ้ใหญ่’ หลับใหลไปได้อีกวัน ทว่าเมื่อออกมาจากห้องอาบน้ำ เขาก็รู้ว่าคิดผิด เพราะ ‘ไอ้ใหญ่’ ตื่นเต้นชูคออีกครั้ง แค่ได้เห็นเสื้อผ้าที่มนตกานต์เตรียมไว้ให้ เพราะเธอช่าง... ตอนที่เธอยื่นหอบเสื้อผ้ามาให้ เขาก็รับมาโดยไม่ได้ดูว่าเธอเตรียมอะไรมาให้บ้าง เพราะถ้าขาดเหลืออะไรก็คงขอเข้าไปหยิบ ทว่าที่เห็นนั่น มนตกานต์เตรียมมาพร้อมสรรพ แม้แต่... ‘กางเกงใน’ พร้อมกระดาษโน้ตมีลายมือกระยุกกระยิกตามสมัยนิยมเขียนไว้ และจำเพาะที่เธอสอดไว้ที่บริเวณ ‘เป้า’ ที่พับขึ้นมาจนนูนเด่น ลูกเจี๊ยบไม่แน่ใจว่าอาจิ๋วอยากใส่สีไหนแบบไหนน่ะค่ะ ก็เลยเอามาอย่างละตัว... อีกครั้งที่จิณณ์ต้องหลับตาข่มความรู้สึก เพราะ ‘ไอ้ใหญ่’ ขยันประท้วงบ่อยครั้ง นั่นเพราะมันรู้น่ะสิว่ามนตกานต์สัมผัสตรงส่วนนั้น และเธอต้องสัมผัสนานเท่าไร จึงจะพับกางเกงใน 3 สี 2 แบบนี้จนครบทั้ง 6 ตัว นั่นหมายความว่า... เธอลูบไล้บริเวณเป้าของเขา ห
คุณอาสายดาร์ก EP.14 ส่งผลถึงจังหวะหัวใจ
‘ก็นั่นล่ะลูกเจี๊ยบ เหตุผลของอา เพราะไม่มีใครรู้เห็นน่ะสิว่าอาจะทำอะไร อาถึงต้องไปให้ห่าง ก่อนที่อาจะอดรนทนไม่ไหว... และทำสิ่งนั้นกับลูกเจี๊ยบซะเอง’ นั่นเขาได้แค่คิด เพราะหยาดน้ำตาของมนตกานต์ยังไหลออกมาไม่หยุด “หรือจริงๆ แล้ว อาจิ๋วอยากไปอยู่คอนโดฯ เพราะสาเหตุอื่นคะ” “สาเหตุอะไร” เขาถามเพราะน้ำเสียงของมนตกานต์แปลกไป ดวงตาฉ่ำน้ำนั้นตวัดวาบขึ้นมองดูเขา เธอไม่พอใจในสิ่งที่กำลังคิด แต่อะไรล่ะ “อะไรเหรอลูกเจี๊ยบ สาเหตุที่ลูกเจี๊ยบคิดว่าอาจะไป” “ก็อาจิ๋วอยากมีพื้นที่ส่วนตัวไว้อยู่กับลูกไก่ในกำมือของอาจิ๋วยังไงล่ะ ใช่มั้ยล่ะคะ เพราะเหตุนี้ใช่มั้ย อาจิ๋วถึงทนอยู่ร่วมบ้านกับลูกเจี๊ยบไม่ได้ อาจิ๋วกลัวลูกไก่ของอาจิ๋วจะบินหนีไปหมดใช่มั้ยล่ะ” “ไปกันใหญ่แล้วลูกเจี๊ยบ ไม่ใช่เหตุผลของอาเลย” “ไม่ใช่แล้วอะไรล่ะคะ ถ้าแค่เรื่องคนครหา ลูกเจี๊ยบว่าอาจิ๋วไม่ได้บอบบางขนาดนั้น เพราะลูกเจี๊ยบเป็นผู้หญิง ลูกเจี๊ยบยังไม่คิดเลยค่ะ พ่อกับแม่ก็ยังไม่ว่า แล้วอาจิ๋วจะแคร์ใครล่ะคะ” “แคร์เรานั่นแหละ...” “แคร์ลูกเจี๊ยบ” “
คุณอาสายดาร์ก EP.15 หัวเราะทีหลัง ดังกว่ามาก
จิณณ์ได้แต่ถอนลมหายใจออกเบาๆ เพราะไม่กล้าหันไปพูดอะไรทั้งนั้น เพราะถ้าหันก็เท่ากับว่า... ‘อืม... หอมจนใจจะขาด ลูกเจี๊ยบ... ใจคอ จะหอมตั้งแต่เส้นผมยันบั้นท้ายเลยหรือไงนะ’ ทว่าเสียงทอดถอนลมหายใจก็ยังดังพอให้คนด้านข้างได้ยิน มนตกานต์เคลื่อนตัวเองลงมานั่งที่เบาะดังเดิม ยังไม่กล้าพูดอะไรเพราะไม่รู้ว่าเวลานี้คุณอาสุดหล่ออยู่ในอารมณ์ไหน แต่เมื่อเหลือบเห็นหัวคิ้วผูกโบว์ของจิณณ์ ดวงตาสวยฉายแววฉงนก่อนจะตัดสินใจถาม “อาจิ๋ว... โกรธอะไรลูกเจี๊ยบอีกคะ” “ไม่ได้โกรธ” จิณณ์ตอบพลางเคลื่อนรถออกจากหน้าร้านขนม แล่นตรงไปตามเน้นทางไปสู่ออฟฟิศ “ไม่ได้โกรธแล้วทำไมหน้าบึ้งล่ะคะ หัวคิ้วผูกโบว์ น้ำเสียงห้วนๆ พูดไม่มองหน้า” จิณณ์หันมองมนตกานต์แวบหนึ่งก่อนจะหันมองถนนด้านหน้าต่อ “ไม่เห็นเหรอว่าขับรถอยู่ จะให้พูดแล้วมองหน้าได้ยังไง” “อาจิ๋วนี่ทำตัวแปลกๆ นะคะ ไม่พอใจอะไรก็ไม่บอก เป็นแบบนี้มาตั้งแต่แรก หรือเพิ่งมาเป็นตอนแก่คะ” คำพูดเจ็บจี๊ดไปถึงกระดองใจก็คือคำว่า ‘แก่’ นี่แหละ แต่จิณณ์กลับต้องยิ่งข่มใจ เพราะถ้าเขาโวยนั่นคือเข้าทางมนตกานต์
คุณอาสายดาร์ก EP.16 คิดจะยั่ว
มนตกานต์อธิบายยืดยาวและจบลงเมื่อจิณณ์เลี้ยวรถเข้าไปจอดในโรงเรือนบริเวณร่มไทรใหญ่ “นี่ไงคะ” มนตกานต์ยื่นโทรศัพท์ของเธอให้กับจิณณ์ จิณณ์รับโทรศัพท์จากฝ่ามือขาวเนียน หน้าจอเปิดแอพพลิเคชั่นไลน์ค้างเอาไว้ ห้องสนทนาที่เปิดค้างอยู่คือ ไลน์กลุ่มที่มีชื่อว่า ‘JINN’ เนื้อหาคร่าวๆ เป็นบทสนทนาปรึกษาหารือเรื่องการรับรองลูกค้าในช่วงเช้าวันนี้ และก็มีภาพในร้านขนมที่มนตกานต์เพิ่งจะเดินออกมา มีภาพขนมหลากหลายชนิด เครื่องดื่มหลากหลายอย่าง และภาพที่ก้อปปี้วางตอบกลับมาก็คือ ภาพขนมและเครื่องดื่มที่วีนาเลือก พร้อมเขียนกำกับด้านล่างว่า อย่าลืมเอาบิลมาเบิกนะ แต่ทำไมมนตกานต์มีบิลเงินสด 2 ใบ “อ้าว... แล้วทำไมลูกเจี๊ยบต้องแยกบิล ทำไมไม่ให้เขียนใบเดียวกัน” ก่อนจะเคลื่อนรถออกจากร้านขนม เขาเห็นมนตกานต์เปิดกระเป๋าเงินเอาใบเสร็จใส่เข้าไป ไม่ใช่ใบเดียวแน่ “อ้อ... ก็แยกเป็นสองบิลน่ะค่ะ ที่อยู่ฝั่งโน้นคือที่ลูกเจี๊ยบซื้อตามที่ป้านาสั่ง ส่วนทางฝั่งนี้คือที่ลูกเจี๊ยบซื้อไปฝากพี่ๆ ที่ออฟฟิศไงคะ” มนตกานต์ชี้นิ้วไปด้านหลังที่เบาะนั่งฝั่งซ้ายและฝั่งขวา “นั่
คุณอาสายดาร์ก EP.17 พนักงานใหม่ที่ไม่ได้มีแค่โนตม
สาวสวยที่เธอจำได้ว่าเป็นดาราวัยรุ่นที่อายุจริงเลยวัยมหาลัยไปแล้ว แต่หน้าเด็กยังกับเด็กมัธยม อาจิ๋วควงหล่อนมาเปิดบ้านพักส่วนตัว ในเวลานั้นหัวใจเธอเจ็บร้าว สั่นไปทั้งร่าง ได้แต่ไปแอบร้องไห้เงียบๆ คนเดียว เพราะเงาสะท้อนจากกระจกบานใหญ่ บ่งบอกความจริงทุกอย่าง ไม่มีส่วนใดในร่างกายของเธอที่จะสู้ดาราวัยรุ่นคนนั้นได้ เธออ้วน ฟันจอบ หน้าสิวเขรอะ ทรงผมก็แสนเชย มองแล้วเหมือนใส่หมวกกันน็อคอยู่ตลอดเวลา แม้จะได้ยินเสียงแม่ร้องบอกว่าอาจิ๋วมา และซื้อขนมมาฝากเธอด้วย แต่เธอก็หาทางเลี่ยงจะไม่เจออาจิ๋วจนได้ จนเธอเข้ามหาลัยได้ตามใจหวัง อาจิ๋วก็เริ่มห่างไปไม่ได้ขึ้นมาเชียงใหม่บ่อยเหมือนแต่ก่อน พ่อคุยกับแม่ว่าอาจิ๋วเปิดบริษัทเป็นของตัวเอง นานๆ ที อาจิ๋วถึงจะแวะเวียนมาที่รีสอร์ท แน่นอนว่าไม่ได้เจอเธอ เพราะเธอย้ายไปอยู่คอนโดฯ ใกล้มหาลัย แต่เธอรู้ทุกอย่างที่เป็นเขา ไม่ว่าผู้บริหารหนุ่มหล่อของ ‘JINN’ จะไปที่ไหน โลกโชเชียลฯ ก็ทำให้เธอใกล้อาจิ๋วได้แค่ปลายนิ้วมือ ทุกอย่างที่อาจิ๋วชื่นชอบเธอไม่เคยไม่รู้ เหมาะทั้งหมดนั้นอยู่ในตัวเธอคนนี้ “ถึงเวลารุกฆาตแล้วค่ะอาจิ๋ว” ม
คุณอาสายดาร์ก EP.18 ใครไม่ชอบคนสวย
เมื่อไปดูหน้างานของจริง ห้างสรรพสินค้าที่ก่อสร้างเสร็จเรียบร้อยแล้ว เหลือแค่เก็บรายละเอียด จัดระบบน้ำ ระบบไฟฟ้าให้เรียบร้อย มนตกานต์ที่สวมรองเท้าผ้าใบทะมัดทะแมงก็สามารถเดินร่วมสำรวจตรวจตราได้จนครบทุกพื้นที่ ไม่บ่น ไม่พูดแทรก แค่ตามจดทุกรายละเอียดที่ลูกค้าต้องการ เมื่อออกจากห้างฯ แล้วจิณณ์พาทีมงานไปกินข้าวกันต่อ เพื่อจะได้สรุปรายละเอียดปลีกย่อยกันอีกครั้ง ต่างฝ่ายต่างคิดว่าอีกคนจดมา แต่กลับไม่มีใครบันทึกไว้ ทว่ามนตกานต์กลับจดมาครบ จากที่คิดว่าสมองของผู้หญิงคนหนึ่งไหลลงไปอยู่ที่นม ขิมเลยต้องก้มมองนมขนาด 32 นิ้วของตัวเอง แล้วก็พบว่าขนาดหน้าอกไม่ใช่ตัวชี้วัดระดับสติปัญญา ระหว่างคิดถึงเหตุการณ์เมื่อวานและมองมนตกานต์ที่จดข้อมูลลงในสมุดเล่มเล็ก อาร์ตที่พูดเสริมก็ทำให้ขิมหงุดหงิด “แต่ถ้าอยากสอบถามเป็นการส่วนตัว พี่สแตนบายรอน้องลูกเจี๊ยบยี่สิบสี่ชั่วโมงนะจ๊ะ” “ทะลึ่งแล้วอาร์ต ทำงานของตัวเองไปเถอะ ลูกเจี๊ยบไม่ต้องไปฟังมัน ฟังพี่ณัฐกับพี่ สองคนพอ” ขิมพูดแบบขวาง เพราะเกลียดความชีกอของอาร์ตที่สุด แต่เมื่อหันไปเห็นสายตาของณัฐที่มองมนตกานต์ อาการจี๊ดที่อกซีกซ้
คุณอาสายดาร์ก EP.19 รับบท 'หมาหวงก้าง' ตัวหนึ่ง
“แล้วสรุปมีเรื่องอะไรกัน” “ไม่มีครับ” ณัฐกับอาร์ตตอบพร้อมกัน เหลือขิมที่ไม่ได้ตอบ จิณณ์จ้องหน้าขิม นั่นคือการบังคับให้พูดออกมา และเขาก็เห็นขิมหันมองทั้งสองหนุ่ม ณัฐยังคงนิ่ง ส่วนอาร์ตนั้นใช้สายตาขุ่นๆ มองขิม เชิงห้ามพูด “ว่าไงขิม มีเรื่องอะไร พูดมา” ขิมถอนหายใจเฮือกใหญ่ก่อนจะพูดในสิ่งที่จิณณ์คิดไว้แล้วว่าจะเกิดขึ้นในสักวัน แต่ไม่คิดว่าจะเร็วและวุ่นวายกับทีมงานเขาได้มากขนาดนี้ นั่นทำให้เขาต้องตัดสินใจ แน่นอนว่าแต่ละคนหน้าเหวอไปตามๆ กัน แต่ทำยังไงได้ นี่มันเรื่องงาน เขาย่อมต้องเห็นว่างานสำคัญกว่าทุกสิ่ง อะไรที่จะทำให้งานสะดุดเขาต้องกำจัดไปให้พ้น ไม่เว้นแม้ว่าสิ่งนั้นจะเป็น…“อะไรนะ! จิ๋วจะให้ลูกเจี๊ยบทำงานอยู่ที่บ้าน ไม่ให้มาที่ออฟฟิศ” วีนาเสียงดังเมื่อจิณณ์บอกสิ่งที่เขาตัดสินใจไปเมื่อครู่ เพื่อยุติปัญหาทุกเรื่อง “ใช่เจ้” “เหตุผลล่ะ นี่ลูกเจี๊ยบถือว่าเป็นพนักงานคนหนึ่งของเราแล้วนะ วันนี้เจ้ก็ยื่นเอกสารไปเรียบร้อยหมดแล้วด้วย จู่ๆ จิ๋วจะมาทำแบบนี้ได้ยังไง” “ก็ทำไมจะไม่ได้ล่ะครับ ผมแค่ให้ลูกเจี๊ยบทำงานอย
Latest chapter
