EP.18 สิ่งที่ได้มาง่าย ย่อมไม่ควรค่าแก่การรักษา

ใจอยากจะต่อต้าน คำพูดอยากจะท้วงติงถึงคำสัญญาที่เขาให้ไว้ถูกเก็บกดไว้ที่ปลายลิ้น เมื่อลิ้นน้อยๆ ของเธอกำลังตอบสนองความร้อนรุ่มที่สะบัดพลิ้วไปมา

ความหอมหวานที่เกิดจากลิ้นแตะลิ้นเกาะเกี่ยวกันและกันเอาไว้อย่างไม่อยากหนีจาก ยิ่งทำให้มัสยาเหลือสติเลือนรางอยู่ในความหฤหรรษ์แห่งรสจูบ เพราะใจหนึ่งนั้นเธอพอใจที่เขาแตะต้องและสัมผัสตามใจร่ำร้อง แต่อีกใจก็หวั่นไหวเกรงว่าเธออาจเป็นของง่าย

‘สิ่งที่ได้มาง่ายย่อมไม่ควรค่าแก่การรักษา’

สิ่งที่สับสนปนเปจึงแสดงออกด้วยฝ่ามือขยุ้มเสื้อเชิ้ตช่วงอกของอารักษ์ไว้แน่น ทว่าในทันทีที่ริมฝีปากถูกปลดปล่อยให้เป็นอิสระ ความอัดอั้นจึงระเบิดออกในทันที

“อื้อ... อารักษ์ขา... อารักษ์... อารักษ์ขา...”

“ขา... น้องปลาหวาน หอม... อืม... น้องปลาขา... น้องปลาของอารักษ์”

จมูกโด่งสูดดมความหอมที่พวงแก้มทั้งสองข้าง ก่อนจะซุกซบลงที่ต้นคอหอมกรุ่นชื้นไปด้วยไรเหงื่อแห่งความตื่นเต้น และสิ่งที่เห็นก็กลับทำให้เขาได้สติกลับคืนมา แม้ว่าในขณะนี้มัสยาจะพร้อมสำหรับการโบยบินอย่างไม่มีทางที่จะขัดขืนได้อีก แต่ดีแน่แล้วใช่ไหม เขาควรทำหรือเป