บทที่ 4 เดียร์จะจีบพี่เท็น 100%

“เออน่า…มึงก็น่าจะให้โอกาสน้องเขาหน่อย ตอนน้องจิ๊บกูก็นึกว่าจะคบกันยาว ๆ ที่ไหนได้ ตดยังไม่ทันจะหายเหม็นก็เลิกกันซะละ มึงเลิกปิดตัวปิดใจได้แล้ว หรือว่ามึงยังคิดถึงเรื่องพี่กัญอยู่วะ?” ชื่อนั้นเดือนสิบไม่ได้ยินมานานหลายปี พอได้ยินอีกครั้งข้างในอกเริ่มบีบรัด สีหน้าเปลี่ยนไปจนธนินที่เพิ่งรู้ตัวว่าพูดไม่คิดก็ได้แต่ก่นด่าตนเองในใจ เขาน่าจะรู้ดีว่ารุ่นพี่คนนั้นสร้างบาดแผลร้ายแรงไว้ในใจเพื่อนสนิทแค่ไหน 

“กู…ขอโทษว่ะ” คนที่มีอดีตทำเพียงไหวไหล่ หยิบบุหรี่แล้วคล้องไหล่ธนินเดินไปพื้นที่สูบบุหรี่ 

ควันเทา ๆ กับใจหม่น ๆ คงเข้ากันดีหากมีฝนตกลงมา ทว่ายามนี้แดดเปรี้ยงจนต้องหยีตามองฟ้า เดือนสิบทอดถอนใจ พ่นควันออกปากเฉกเช่นเดียวกับธนิน

“ผู้หญิงคนนั้นก็คงไม่ต่างจากคนอื่น” ถึงหัวใจไม่ได้มีกำแพงหนาหลายชั้นจนยากจะเข้าไป ทว่ามันก็ไม่ได้เปิดรับทุกคนที่ผ่านเข้ามา เนื่องจากความชอกช้ำในรักครั้งเก่ายังคงฝังรากลึกอยู่ในใจยากจะลืมเลือน แผลเก่าที่ไม่มีวันหาย มันทำให้เดือนสิบกลายเป็นคนมองความรักเป็นสิ่งเลวร้ายนับแต่นั้นมา 

ดลญาไม่ต่างอะไรจากกัญญารัตน์เลยแม้แต่น้อย หล่อนสวย รวยและเย่อหยิ่ง เป็นดาวคณะเฉกเช่นเดียวกัน ดูก็รู้ว่าที่เข้าหาคงมีสิ่งที่ต้องการจะได้จากเธอ เพียงแต่เดือนสิบไม่รู้ว่าสิ่งนั้นคืออะไร หากจะให้ถามออกไปตรง ๆ ดลญาก็คงไม่ตอบและอาจเฉไฉบอกชอบหลอก ๆ ให้ได้ยินอีก 

เวลาเกือบสี่ทุ่มเห็นจะได้หลังเดือนสิบกินข้าว เล่นเกมและอาบน้ำเรียบร้อย ร่างสูงล้มตัวลงนอนเอกเขนกเช็กข่าวสารจากมือถือ มีเสียงแจ้งเตือนจากเพื่อนในโปรแกรมแชตเด้งขึ้นมา พอกดเข้าไปอ่านก็ถึงกับขมวดคิ้ว จากที่อารมณ์ดีก็คุกรุ่นขึ้น 

DEAR : พี่เท็นนอนหรือยังคะ? 

เดือนสิบอ่านแต่ไม่ตอบ มิหนำซ้ำปลายนิ้วยังเลื่อนไปหาปุ่มบล็อกอีกด้วย แต่คงเป็นโชคดีของดลญาเพราะมีสายเรียกเข้ามาพอดี ปลายสายคือธนิน 

[ไอ้เ-หี้ยเท็น มึงได้ที่ฝึกงานแล้วใช่ปะ?] แล้วทั้งสองก็พูดคุยเรื่องการฝึกงานที่กำลังจะเกิดขึ้นไปหลายนาที โดยเดือนสิบได้อีเมลตอบกลับยอมรับการฝึกงานจากบริษัทฯ ที่เลือกเมื่อวันจันทร์ที่ผ่านมา กำลังจะยื่นเรื่องพรีเซนต์กับอาจารย์ที่ปรึกษา หากผ่านหญิงสาวจะเริ่มฝึกงานทันที

[แล้วไมมึงไม่เลือกบริษัทพ่อวะ?] กิจการครอบครัวของเดือนสิบเกี่ยวกับโรงงานแฟบเหล็ก (ประกอบเชื่อมโลหะโดยการแปรรูปโลหะเป็นรูปทรงต่างๆ ) อยู่ในจังหวัดระยองที่รับออกแบบงานวิศวกรรม และผลิตอุปกรณ์และเครื่องจักร OEM ให้กับบริษัททั้งในและต่างประเทศ รวมถึงการติดตั้งและงานซ่อมบำรุงรักษาเครื่องจักร 

“ขืนคนในโรงงานรู้ว่ากูเป็นลูกพ่อ ไม่ได้ทำการทำงานกันพอดี คงได้แต่นั่งกระดิกนิ้วตีนรอคนประเคนน้ำข้าวทั้งวัน” ธนินหัวเราะเข้าใจเพื่อนดี เพราะเขาเองก็เป็นลูกหลานเจ้าของร้านฟาสต์ฟู้ดชื่อดังเหมือนกัน ตอนทำงานพาร์ตไทม์แล้วมีคนรู้นามสกุล จากนั้นธนินก็โดนปฏิบัติราวกับราชา จะจับไม้ถูพื้นหรือนำจานไปเก็บก็มีคนวิ่งแจ้นแซงหน้าแล้วอาสาทำแทนหมด แบบนั้นมันน่าเบื่อจะตาย 

เดือนสิบคุยกับธนินจนลืมดลญาไปเลย พอวางสายก็เพิ่งเห็นการแจ้งเตือนจากโปรแกรมแชตที่เด้งรัวจนเครื่องสั่น มือเรียวเลื่อนอ่านข้อความที่ยาวเป็นหางว่าว เหมือนหญิงสาวรายงานว่าวันนี้ตนเองทำอะไรบ้าง ไปที่ไหนและคิดจะทำอะไรในวันพรุ่งนี้ เดือนสิบถอนหายใจหมายจะจัดการแชตของหล่อนให้พ้นสายตา ทว่า…

‘ติ๊ง!’ ข้อความแชตล่าสุดที่ไม่ได้เป็นตัวอักษรเด้งขึ้นมา มันทำให้ใจของเดือนสิบวูบไหวไม่น้อย มันคือรูปถ่ายที่ร่างเพรียวสวมชุดนอนแนบเนื้อ ชิ้นบนเป็นสายเดี่ยวเอวลอยผ้าซาตินกับกางเกงขาสั้นมีลายกระจุ๋มกระจิ๋มน่ารัก ผิวขาวทรวงสล้างเรียกเลือดในกายให้ร้อนวูบ แม้จะบอกว่าไม่สนใจ หากแต่ทรวงเต้าคู่ใหญ่ลอยชัดอยู่ตรงหน้านั้นเรียกสายตาให้หยุดนิ่งอยู่ตรงนั้นได้นานหลายวินาที เดือนสิบสะบัดหน้าพยายามไม่สนใจ ด้วยรู้ว่าหล่อนจงใจยั่วยวน 

DEAR : ชุดนี้น่ารักไหมคะพี่เท็น เดียร์เพิ่งใส่ครั้งแรก 

ดลญาส่งข้อความมาอีกครั้งพร้อมกับแนบรูปที่เห็นช่วงสะดือต่ำลงไป เดือนสิบชักเริ่มหายใจติดขัด แม้จะไม่ได้มีแฟนเป็นตัวเป็นตน ทว่าสาววิศวะฯ นั้นมักจบอารมณ์ร้อนเร่าในกายด้วยวันไนต์สแตนด์กับสาวสักคน ช่วงนี้เป็นฤดูของการหาสถานที่ฝึกงาน เดือนสิบยุ่งมากจึงละเว้นเรื่องเซ็กซ์ไปสักพัก พอได้เห็นรูปที่ดลญาตั้งใจส่งมายั่วใจชักเต้นแรง ความรู้สึกที่ขาดหายไปนานเริ่มปะทุ 

‘ติ๊ง!’ รูปที่สามยิ่งแล้วใหญ่ เพราะมันใกล้กับช่วงเชิงกรานของหล่อนมาก ทั้งยังเห็นขอบจีสตริงตัวจ้อยอีกด้วย เดือนสิบคำรามอย่างอดกลั้น

“ยัยตัวแสบ!” ขว้างมือถือไปไกล ต้องพยายามสงบสติอารมณ์ รีบคว้าผ้าขนหนูแล้วกลับไปอาบน้ำอีกครั้ง หวังว่าน้ำเย็น ๆ จะช่วยให้ใจและกายแสนร้อนรุ่มบรรเทาลงได้บ้าง   

ฟากยัยตัวแสบมองมือถือที่ไม่ได้รับการตอบกลับจากอีกฝ่าย แม้จะโมโหนิดหน่อยที่ไม่เป็นดั่งใจหวัง แต่หล่อนก็ถือว่าการหว่านเมล็ดพืชในครั้งนี้หวังผลในอนาคตได้แน่นอน จากที่สืบมาจากหลาย ๆ คน ถึงเดือนสิบไม่มีคนรักเป็นตัวเป็นตน ทว่ารุ่นพี่สาวกลับมีกิตติศัพท์มากมายด้านเรื่องบนเตียง ‘ลิ้นหวาน’ ‘นิ้วดุ’ คือสิ่งที่ดลญาพอทราบมาบ้าง ผู้หญิงที่เคยนอนให้เดือนสิบกกก่ายล้วนมีรูปลักษณ์ภายนอกไม่ต่างจากหล่อนมากนัก ในเมื่อร่างกายนี้เป็นสิ่งที่อาจทำให้เดือนสิบชอบได้ ดลญาขอเสี่ยงดวงดูหน่อย หล่อนควานหาชุดนอนที่คิดว่าเซ็กซี่ที่สุดในตู้ ใส่มันโดยชิ้นบนโนบรา ทว่าชิ้นล่างมีจีสตริง ตั้งใจโพสท่าถ่ายรูปที่ดูยั่วยวนที่สุดส่งให้ฝ่ายนั้น ถึงเดือนสิบไม่ได้ตอบข้อความกลับมา แต่ก็พอเดาได้ว่าการที่รุ่นพี่สาวได้เห็นคงทำให้เนื้อเต้นใจเต้นได้ไม่น้อย 

แม้จะต้องเอาตัวเข้าแลก ดลญาก็ไม่สะท้าน หมากเกมนี้หล่อนจะต้องเป็นผู้ชนะแต่เพียงผู้เดียว สิ่งที่หมายมั่นคือเกียร์ของรุ่นพี่วิศวะฯ เพื่อเป็นการการันตีในความนิยมของหล่อนที่สามารถคว้ารุ่นพี่แสนเย็นชาที่ไม่เคยให้ใจใครมาได้ หากได้ตัวมาด้วยถือว่าเป็นของแถมแล้วกัน