ถังเสี่ยวเสี่ยวลงมืออีกครั้ง ครั้งนี้คนที่โดนตบจนลอยออกไปเหล่านั้นไม่กล้าส่งเสียงสักแอะทุกคนต่างจ้องมองไปยังถังเสี่ยวเสี่ยวด้วยสายตาโหดร้าย แต่ในใจกลับดีใจอยู่ไม่น้อยเพราะเหมือนพวกเขาจะเคยเห็นฉากที่ถังเสี่ยวเสี่ยวและคนอื่นคุกเข่าอ้อนวอน เนื่องจากถูกม่อส่าวหวงทรมานปางตายศักยภาพของตระกูลม่อแข็งแกร่
ในที่สุดม่อส่าวหวงก็รู้สึกกลัวขึ้นมา ความโกรธเดือดดาลที่ทะยานฟ้าได้แผดเผาในใจของเขา!ตอนนี้เขาไม่เพียงแต่อยากได้พวกผู้หญิงอย่างถังเสี่ยวเสี่ยวแล้ว เขายังอยากฆ่าพวกเธออีกด้วยตระกูลม่อตั้งหลักปักฐานอยู่ในเมืองเฟิงหลิงมานานหลายปี แต่ไหนแต่ไรมาไม่เคยมีใครกล้าสร้างความอับอายให้เขาขนาดนี้“ดี พวกนังแพศย
ราชาจอมยุทธิ์ขั้นสองที่ม่อส่าวหวงเรียกตัวมาเข้ามาขวางฉินเป่ยและคนอื่น“แตะต้องนายน้อยของเรา พวกนายคิดจะไปง่าย ๆ เหรอ?”“พวกนายกำลังฝันกลางวันอยู่รึไง?”“บอกพวกนายไว้เลยนะ อาวุโสอู๋ปกป้องพวกนายไม่ได้หรอก ตระกูลจู้ก็ปกป้องพวกนายไม่ได้”ต่อให้เทวดาลงมาช่วย วันนี้พวกนายก็ต้องตาย!”หวด!บอร์ดี้การร์ดลงมื
ด้านนอก ทันทีที่จู้อวี่เฟยเปิดประตู ก็มีคนคนหนึ่งชนเข้ากับเธอนี่ไม่ใช่คนอื่นคนไกล แต่เป็นจู้หนานหนานที่แอบฟังอยู่ข้างนอก“เธอมาทำอะไรตรงนี้?”จู้อวี่เฟยพูดน้ำเสียงเย็นเยียบ สีหน้าขุ่นเคืองจู้หนานหนานตกใจรีบวิ่งออกไปพร้อมกับพูดว่า “พี่ ฉันไปเตรียมรถก่อนนะ!”จู้อวี่เฟยเดินออกไปด้วยสีหน้าเคร่งขรึม ฉ
ทันทีที่จู้เทียนซานได้ยิน ก็ยิ่งเคียดแค้นชิงชังจนเกือบจะกระอักเลือด“อวี่เฟย เหลวไหล โทษฉัน มันเป็นความผิดของฉันเอง!”“เสี่ยวเป่ย เรื่องนี้มันไม่มีทางเป็นไปได้เลยเหรอ? เธอไม่เข้าใจนิสัยลูกสาวฉัน เธอเย็นชาแบบนี้มาตั้งแต่เด็ก หลายปีมานี้เธอต้องรับแรงกดดันของบริษัทคนเดียว”“ภาระที่เธอกำลังแบกหนักอึ้งมา
ทันทีที่ฉินเป่ยและเวินซูซูเดินออกจากห้องผู้ป่วย ตู้อวี่เฟยก็ไล่ตามมารั้งเขาไว้“ฉินเป่ย รอก่อน ฉันมีเรื่องจะคุยกับคุณ!”ฉินเป่ยหยุดชะงัก เขาให้เวินซูซูลงไปรอเขาข้างล่าง ก่อนจะหันกลับมาถามว่า “คุณหนูจู้มีเรื่องอะไรกับผมครับ?”“ตกลงพ่อฉันป่วยเป็นอะไรกันแน่? คุณรักษาอาการป่วยของพ่อฉันได้จริง ๆ ใช่ไหม?”
นายน้อยสามม่อจากไป เสียงโทรศัพท์ก็ดังขึ้นทันทีที่เขาออกมาเขากดรับสาย และได้ยินเสียงที่เร่งรีบดังขึ้นปลายสาย “นายน้อยสาม ผมเพิ่งไปเยี่ยมอารองที่โรงพยาบาล เหมือนจะมีหมอวินิจฉัยสาเหตุการป่วยของเขาได้แล้ว”“ตอนนี้ทุกคนในตระกูลจู้ระดมกันค้นหาบัวหิมะสีชาดกันให้วุ่น นายน้อยสาม ไหนนายน้อยเคยรับประกันว่าจะไ
อวี๋เจียวหลงเหมือนจะสัมผัสได้ถึงบางอย่าง รีบเงยหน้ามองไปยังทิศทางหนึ่ง“ฉินเป่ย นั้นคุณใช่ไหม?”อวี่เจียวหรงไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น รู้สึกเหมือนมีสายตาคู่หนึ่งกำลังจ้องมองเธอ สายตาคู่นั้นเหมือนจ้องทะลุเข้าไปในจิตใจของเธอ ทำให้เธอสัมผัสได้ถึงความจริงใจที่ห่างหายไปนานความรู้สึกนั้นเหมือนตอนที่ฉินเป่ยเจ