ทันทีที่ฉินเป่ยและเวินซูซูเดินออกจากห้องผู้ป่วย ตู้อวี่เฟยก็ไล่ตามมารั้งเขาไว้“ฉินเป่ย รอก่อน ฉันมีเรื่องจะคุยกับคุณ!”ฉินเป่ยหยุดชะงัก เขาให้เวินซูซูลงไปรอเขาข้างล่าง ก่อนจะหันกลับมาถามว่า “คุณหนูจู้มีเรื่องอะไรกับผมครับ?”“ตกลงพ่อฉันป่วยเป็นอะไรกันแน่? คุณรักษาอาการป่วยของพ่อฉันได้จริง ๆ ใช่ไหม?”
นายน้อยสามม่อจากไป เสียงโทรศัพท์ก็ดังขึ้นทันทีที่เขาออกมาเขากดรับสาย และได้ยินเสียงที่เร่งรีบดังขึ้นปลายสาย “นายน้อยสาม ผมเพิ่งไปเยี่ยมอารองที่โรงพยาบาล เหมือนจะมีหมอวินิจฉัยสาเหตุการป่วยของเขาได้แล้ว”“ตอนนี้ทุกคนในตระกูลจู้ระดมกันค้นหาบัวหิมะสีชาดกันให้วุ่น นายน้อยสาม ไหนนายน้อยเคยรับประกันว่าจะไ
อวี๋เจียวหลงเหมือนจะสัมผัสได้ถึงบางอย่าง รีบเงยหน้ามองไปยังทิศทางหนึ่ง“ฉินเป่ย นั้นคุณใช่ไหม?”อวี่เจียวหรงไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น รู้สึกเหมือนมีสายตาคู่หนึ่งกำลังจ้องมองเธอ สายตาคู่นั้นเหมือนจ้องทะลุเข้าไปในจิตใจของเธอ ทำให้เธอสัมผัสได้ถึงความจริงใจที่ห่างหายไปนานความรู้สึกนั้นเหมือนตอนที่ฉินเป่ยเจ
ม่อส่าวและคนอื่นต่างลงแก้วลงและเดินลงไป“ม่อส่าวหวง พวกนายจะทำอะไร?”“พวกนายควบคุมตัวเองหน่อยก็ดี ที่นี่ไม่ใช่สถานที่ที่พวกนายจะทำตามอำเภอใจได้”หยางหวายอันพุ่งเข้าไปขวางม่อส่าวหวงและคนอื่นด้วยความขุ่นเคืองเขารู้จักเศรษฐีรุ่นสองที่ไร้ประโยชน์เหล่านี้ดี งานเลี้ยงในคืนนี้จะเกิดเรื่องอะไรขึ้นไม่ได้เด็
“นายน้อยสามม่อ คุณจะหาเรื่องกันใช่ไหม? คุณเห็นจวนผู้บังคับบัญชาเป็นอะไร?”“ทหาร!”หยางหวายอันโกรธเป็นฟืนเป็นไฟ ก้าวฉับเข้าไปหาถังเสี่ยวเสี่ยวและคนอื่น จากนั้นก็ออกคำสั่ง ผู้แข็งแกร่งของจวนผู้บังคับบัญชากว่าหนึ่งร้อยคนทยอยกันล้อมคนตระกูลม่อไว้“หยางหวายอัน คุณกล้าขู่ผมเหรอ?!”“คิดว่ามีคนมากกว่าผมแล้ว
ซูเทียนหลงและเฉียวปี้ลี่โกรธมาก ออกคำสั่งให้คนของตัวเองลงมือทันทีเฟี๊ยว!จู่ ๆ ก็มีหอกปริศนาลอยมาตรงหน้าของทั้งสองคน ฉินเป่ยมาถึงโดยที่พวกเขาไม่รู้ตัว“คู่ต่อสู้ของพวกคุณสองคนคือผม!”“เสี่ยวเสี่ยว เสี่ยวอัน ฆ่าไม่เหลือ!”พูดจบ ฉินเป่ยก็ลงมือก่อน ศัตรูแค่สองต่อหนึ่ง ไม่เกินมือเขาหรอกส่วนถังเสี่ยวเส
ในเวลานี้ จู้อวี๋เฟยได้ตัดสินใจเลือกแล้วฉินเป่ยเห็นความสับสนในใจของจู้อวี๋เฟย จึงพูดกับเธอว่า “คุณไปยืนตรงนั้นได้ ไม่เป็นไร”ฉินเป่ยไม่มีความประทับใจที่ดีกับผู้หญิงคนนี้ตั้งแต่แรก และตอนนี้เพื่อผลประโยชน์สูงสุดของตระกูลจู้ที่เธอเลือกที่จะอยู่เคียงข้างจางเทียนเหวินในที่สุดก็มีเพียงโจวซินหลานและคนอื
“เจ้าหนู เจ้าหยิ่งเกินไป เจ้า…”พรึ่บ!ดาบของอันหนิงยิงออกไป และหัวก็กลิ้งลงไปที่พื้นฉินเป่ยกล่าวต่อ “เมื่อคุณยังมีชีวิตอยู่เท่านั้นที่จะมีโอกาสแก้แค้น คุณคิดว่ายังไง?”ทุกคนกลัวและโกรธ พวกเขาถูกฉินเป่ยชักใย และเป็นไปไม่ได้สำหรับพวกเขาที่จะร่วมมือกับต้าถังกรุ๊ปแต่สถานการณ์ปัจจุบันคือถ้าไม่ร่วมมือพ
พวกเขาคือกองกำลังที่ซ่งเจียงหลิวบ่มเพาะอย่างลับๆ มาหลายปี เป็นไพ่ใบสุดท้ายที่แข็งแกร่งที่สุดของเขา และเป็นเครื่องมือหาเงินที่เขาใช้มาหลายปีนอกจากเขาแล้ว ไม่มีใครรู้ความเป็นมาของไพ่ตายเหล่านี้เลยเขาไม่คิดเลยว่าจะมีวันที่ใช่ไพ่ตายใบนี้มารับมือกับพวกอวี่เจียวหรงคนนอกเหล่านี้ แต่ตอนนี้มันไม่สำคัญแล้ว
ไม่นานพวกองครักษ์ก็ถอยออกไปทันที!คำสั่งของซ่งเจียงหลิวพวกเขาไม่กล้าขัด องครักษ์ทุกนายถอยออกไปหมด ถอยออกไกลมากซ่งเฉากับแม่เขาไม่เข้าใจอย่างมาก แต่ช่วยไม่ได้ อย่างไรเสียที่พึ่งใหญ่สุดของพวกเขาสองแม่ลูกก็คือซ่งเจียงหลิวแต่ผลที่ได้ล่ะ? ซ่งเจียงหลิวถูกอวี่เจียวหรงซัดกระเด็นด้วยหมัดเดียว นี่มันชัดเจนแล
เมื่อเห็นภาพนี้ ซ่งเฉาที่ตกใจนั่งทื่ออยู่บนพื้นอยู่ก่อนแล้ว ยิ่งตกใจมากจนฉี่ราดตอนนี้ เขากำลังฉี่ราดออกมาอวี่เจียวหรงตรวจดูร่างกายของจ้าวหลิงเอ๋อร์อยู่ครู่หนึ่ง หลังแน่ใจว่าไม่มีอันตรายถึงชีวิตแล้ว ก็ให้หลินชิวเสียประคองเธอเข้าห้องไปพักผ่อนและรักษาตัวให้เธอทันที"นายน้อยซ่ง ตอนนี้เรามาคุยเรื่องระห
สมาชิกแก๊งจระเข้กว่าพันคน ในเวลานี้ถูกพวกอวี่เจียวหรงฆ่าไปหมดแล้วสำหรับพวกเธอแล้ว การฆ่าคนพันกว่าคนนี้เหมือนดั่งการฆ่าสุนัข ไม่มีความรู้สึกท้าทายเลยเดิมทีหากอวี่เจียวหรงกับหลินชิวเสียไม่ลงมือ อาศัยแค่พวกจู้อวี๋เฟยสี่คน ยากจะฆ่าพวกแก๊งจระเข้พันกว่าคนนี้ตายหมดได้!แต่ว่ามีอวี่เจียวหรงกับหลินชิวเสียร
การสั่งสมประสบการณ์มาอย่างยาวนาน ทำให้พลังการต่อสู้ของเขาน่ากลัวอย่างยิ่ง แข็งแกร่งกว่าผู้แข็งแกร่งคนอื่น ๆ ในระดับเดียวกันมากแม้แต่พ่อของเขาก็ยังไม่กล้าพูดว่ามีโอกาสชนะหลี่ต้าเปียวได้ร้อยเปอร์เซ็นต์อวี่เจียวหรงจะนับเป็นตัวอะไร?ในขณะนี้ หลี่ต้าเปียวได้ห้ามทุกคนไว้ ทำให้สถานที่นั้นเงียบลงในทันทีเ
ทันทีที่หลี่ต้าเปียวพูดจบ ซ่งเฉาก็ยกเก้าอี้ตัวหนึ่งมาให้เขานั่งสำหรับหลี่ต้าเปียวแล้ว อวี่เจียวหรงและพวกพ้องก็เป็นเหมือนเนื้อบนเขียงที่เขาจะสับเมื่อไหร่ก็ได้ ต่อหน้าพลังอันเด็ดขาดของแก๊งจระเข้ เขาไม่เชื่อว่าพวกเธอจะสามารถพลิกสถานการณ์ได้!ในขณะเดียวกัน พรรคพวกของแก๊งจระเข้ได้ล้อมจวนตระกูลซ่งไว้ทุกด
"หัวหน้าแก๊ง ข้าผิดจริงๆ ข้ายินดีชดใช้ เมื่อคืนข้าได้ตกลงกับกุนซือแล้วว่าจะมอบคนทั้งหมดของแก๊งขวานและอาณาเขตของพวกเขาให้ท่านโดยไม่คิดค่าใช้จ่าย""หัวหน้าแก๊ง ขอให้เห็นแก่หน้าพ่อของข้า โปรดอภัยให้ข้าสักครั้งเถิด ต่อไปข้าจะไม่กล้าท้าทายอำนาจของท่านอีกแล้ว""ผู้หญิงพวกนั้นเสแสร้งมาตลอด ข้าเองก็หลงเสน่ห
ทันใดนั้นเอง องครักษ์คนนั้นก็กลับมา"นายท่าน ข่าวดี ข่าวดีนะ หัวหน้าแก๊งจระเข้หลี่ต้าเปียว นำกลุ่มนักสู้แก๊งจระเข้ผู้แข็งแกร่งกว่าพันคนมุ่งหน้ามาที่นี่แล้ว""อีกสองชั่วโมงพวกเขาก็จะมาถึงแล้ว"องครักษ์เพิ่งพูดจบ ก็มีสาวใช้คนหนึ่งวิ่งเข้ามาแล้วพูดว่า: "นายท่าน คนพวกนั้นตื่นกันแล้ว พวกนางอยากทานข้าว ท่
ซ่งเฉาพูดจบก็หันไปเรียกข้างนอก จากนั้นก็มีองครักษ์มาล้อมด้วยความอาฆาตที่ดุเดือดอย่างรวดเร็วตอนนั้นอวี่เจียวหรงที่เงียบมาโดยตลอดเริ่มพูดบ้างแล้ว เธอเดินมาตรงหน้าซ่งเฉามองเขาด้วยสีหน้าเหมือนมองคนตาย"นายน้อยซ่ง นี่ท่านบรรลุเป้าหมายแล้วก็จะถีบหัวส่งเช่นนั้นหรือ? ตอนแรกท่านอยากนอนกับข้าและก็น้อง ๆ ของข