เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 800
บทที่เกี่ยวข้อง
คุณชาย แห่ง ประตูมังกร บทที่ 801
“แก้แค้น?”ดวงตาของเฉินฟู่ที่เดิมทีไม่มีชีวิตชีวา จู่ ๆ ก็เปลี่ยนเป็นมีชีวิตชีวาขึ้นมาการแก้แค้นเป็นความหวังในการมีชีวิตต่อไปของเฉินฟู่ เพียงแต่ก่อนหน้านี้เฉินฟู่ได้แต่คิดเรื่องนี้อยู่ในใจเท่านั้น แต่เวลานี้การปรากฏตัวของเคลตี้ที่มีผมบลอนด์ตาฟ้าทำให้เฉินฟู่มองเห็นความเป็นไปได้ในการแก้แค้นขึ้นมา“ฉันสามารถแก้แค้นหลี่โม่ได้จริง ๆ เหรอ? งั้นฉันจะต้องแลกด้วยอะไร?” เฉินฟู่พูดเสียงเรียบ“ฉันสามารถส่งแกไปทำการดัดแปลงพันธุกรรมที่ห้องทดลองที่อยู่อีกฝั่งของมหาสมุทรได้ ถ้าสำเร็จ แกจะมีร่างกายที่ไม่ธรรมดา แต่ถ้าล้มเหลว แกก็จะกลายเป็นศพ แต่มันก็ยังถือว่ามีความหวังเล็ก ๆ อยู่ ไม่ใช่เหรอ?”เมื่อเผชิญหน้ากับคำพูดโน้มน้าวของเคลตี้ เฉินฟู่ก็เลือกที่จะตกลงโดยไม่คิดมากเลย เพราะนี่เป็นโอกาสและความหวังเดียวของเฉินฟู่“ฉันเต็มใจไปลอง แต่สภาพของฉันตอนนี้ การเดินยังเป็นปัญหาเลย”เฉินฟู่ยิ้มขมขื่นอย่างจนใจ“นั่นไม่ใช่ปัญหา ฉันจัดการเรื่องเครื่องบินไว้เรียบร้อยแล้ว จะมีเจ้าหน้าที่ทางการแพทย์พิเศษคอยดูแลแก เมื่อไปถึงอีกฝั่งของมหาสมุทรแกจะได้รับการรักษาที่ดีขึ้น ในเมื่อแกตกลง ฉันก็จะเริ่มจัดการให้เลย อีกส
คุณชาย แห่ง ประตูมังกร บทที่ 802
ครึ่งชั่วโมงต่อมา หัวหน้าจางพาลูกน้องไปยืนอยู่หน้ารถตู้ที่พาเฉินฟู่ไป ค้นหาดูรอบ ๆ รถตู้ แต่ก็ไม่พบเบาะแสใด ๆ เลย“ตรวจสอบกล้องวงจรปิดของสนามบินหรือยัง?!”หัวหน้าจางตะโกนเสียงดัง“ตรวจสอบแล้วครับ คนขับรถหิ้วถุงหลากสีนั่นไปที่ทางพิเศษตรงไปขึ้นเครื่องบินส่วนตัวครับ แล้วเครื่องบินส่วนตัวลำนั้นก็ออกเดินทางไปแล้วด้วย จุดหมายคืออีกฝั่งของมหาสมุทรครับ”หัวหน้าจางฟังแล้วก็สบถในใจ แล้วตะลึงไปทันที“นี่มันเรื่องบ้าอะไรกันเนี่ย! ขโมยร่างของเฉินฟู่ แล้วส่งไปยังอีกฝั่งหนึ่งของมหาสมุทรด้วยเครื่องบินส่วนตัว? ให้ตายเถอะ ฟังยังไงก็ดูประหลาด”บ่นพึมพำอยู่ครู่หนึ่ง หัวหน้าจางที่ทำอะไรไม่ถูกก็หยิบมือถือของเขาออกมาต่อสายหาหลี่โม่ บอกเรื่องที่เกิดขึ้นให้หลี่โม่ฟัง“ขอโทษจริง ๆ นะครับ เป็นเพราะลูกน้องของผมมันไร้ประโยชน์เกินไป ผมไม่คิดว่าจะเกิดเหตุการณ์แบบนี้ขึ้น ผมก็มืดแปดด้านเหมือนกัน คิดไม่ออกว่าเกิดอะไรขึ้นที่นี่” หัวหน้าจางอธิบายอย่างอึดอัด“ไม่เป็นไร ปล่อยพวกมันไปเถอะ ต้องขอบคุณด้วยครับ คุณลำบากแย่” หลี่โม่พูดเรียบ ๆ“นี่เป็นสิ่งที่ผมควรทำอยู่แล้ว งั้นทำยังไงดี ช่วงนี้ผมให้ส่งคนไปปกป้องคุณอย่าง
คุณชาย แห่ง ประตูมังกร บทที่ 803
คฤหาสน์จิงเฉิงราชินีมังกรนอนอยู่บนเตียงอย่างเกียจคร้าน “พวกต่างชาติพวกนั้นมีความเคลื่อนไหวอะไรบ้าง ฉันรอดูว่าพวกเขาจะจัดการกับหลี่โม่อยู่”“เคลตี้กรรมการบริหารของการจัดแข่งมวยใต้ดินนานาชาติเซ็นสัญญากับชูจงเทียนแล้วครับ การแข่งขันมวยใต้ดินนานาชาติจะเริ่มขึ้นอย่างเป็นทางการในสัปดาห์หน้า” จางเต๋ออู่โค้งคำนับราวกับเป็นคนรับใช้แล้วพูด“ช้าจริง ๆ ทางเหล่าปาก็ไม่แน่ว่าจะพึ่งพาได้หรือเปล่า ส่งคนของเราไปอยู่ข้างกายหลี่โม่ดีกว่า” ราชินีมังกรพูดเรียบ ๆ“จัดคนไปที่กิจการของตระกูลกู้แล้วครับ เรารู้ความเคลื่อนไหวของหลี่โม่ได้”ราชินีมังกรมองจางเต๋ออู่ด้วยสายตาของมึนงง แล้วพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา “นายโง่หรือเปล่า สิ่งที่ฉันต้องการคือกุญแจ! ไม่ใช่ความเคลื่อนไหวของหลี่โม่ คนที่นายส่งเข้าไปจะหากุญแจให้ฉันได้ไหม!”เหงื่อเย็นผุดขึ้นที่หน้าผากของจางเต๋ออู่ทันที เขาก้มหน้าไม่รู้ว่าจะตอบราชินีมังกรอย่างไร“ไร้ประโยชน์จริง ๆ !”ราชินีมังกรหยิบแก้วไวน์แดงในมือ แล้วเทไวน์แดงของโรมาเนกองติมูลค่ากว่าหนึ่งหมื่นในแก้วลงบนใบหน้าของจางเต๋ออู่ไวน์สีแดงสดไหลลงแก้มของจางเต๋ออู่ แขนทั้งสองข้างของเขาสั่นเล็กน้อย
คุณชาย แห่ง ประตูมังกร บทที่ 804
“ชิ”สวีอวิ๋นอวิ๋นส่งเสียงดูถูก นั่งลงตรงข้ามกู้หยุนหลานแล้วพูด “เขาจะทำอะไรได้ ตอนนี้พวกเราในโซลมีใครบ้างที่ไม่รู้ว่าเขาเกาะผู้หญิงกินน่ะ”“พอแล้วอวิ๋นอวิ๋น เธอรอฉันสักครู่นะ เสร็จงานตรงนี้เราก็ไปกันได้แล้ว”สวีอวิ๋นอวิ๋นมองชุดของกู้หยุนหลาน จากนั้นมองชุดของหลี่โม่ แล้วพูดอย่างประหลาดใจ “พวกเธอคงจะไม่แต่งตัวแบบนี้ไปใช่ไหม คืนนี้เป็นงานเลี้ยงกลางคืนที่โรงกลั่นไวน์นะ ไม่ใช่มีแค่พวกเราคนรวยรุ่นที่สองจากโซล ฉันได้ยินมาว่ามีกลุ่มธุรกิจต่างประเทศมาด้วย หยุนหลาน ยังไงเธอก็ต้องใส่ชุดราตรีเซ็กซี่สิ”“ไหล่ของเธอ หลังของเธอ ถ้าไม่โชว์ให้คนอื่นเห็นหน่อยมันน่าเสียดายเกินไป ถ้าเธอใส่ชุดราตรีสีเพลิงล่ะก็ มันจะกลายเป็นไฮไลท์ของงานเลี้ยงอย่างแน่นอน บางทีเธออาจจะได้ธุรกิจขนาดใหญ่หลายงานเลยก็ได้นะ”สวีอวิ๋นอวิ๋นพูดจบก็ลุกขึ้นยืนและถอดเสื้อโค้ดตัวนอกที่สวมอยู่ออก เผยให้เห็นชุดราตรีผ่าหลังเป็นตัววีสุดเซ็กซี่ที่เธอสวมใส่อยู่ชุดราตรีเน้นรูปร่างที่เป็นสัดเป็นส่วนของสวีอวิ๋นอวิ๋นได้อย่างสมบูรณ์แบบ ทรงตัววีลึกที่ด้านหน้าและด้านหลังที่เปิดเผยก็ยิ่งสะดุดตามากเธอหมุนตัวตรงหน้าของกู้หยุนหลาน มือขวาเท้าสะโ
คุณชาย แห่ง ประตูมังกร บทที่ 805
กู้หยุนหลานจ้องสวีอวิ๋นอวิ๋น เป็นสัญญาณให้สวีอวิ๋นอวิ๋นไม่ต้องพูดถึงเรื่องในอดีตสวีอวิ๋นอวิ๋นเบ้ปากเชิดหน้าพูด “เธอจ้องฉันทำไม สิ่งที่ฉันพูดคือความจริง เธอคิดดูเอาเองสิ พวกคนรวยที่มาจีบเธอตอนนั้น คนไหนบ้างที่ไม่มีทรัพย์สินของครอบครัวเกินพันล้าน คนที่ทรัพย์สินครอบครัวไม่ถึงพันล้านก็ละอายใจที่จะพูดคุยกับเธอกัน”“เธอบอกมาสิว่าทำไมสุดท้ายแล้วเธอถึงมาแต่งงานกับคนจนอย่างหลี่โม่ ตอนนั้นฉันคิดว่าเธอหาโล่กำบัง พอใช้เสร็จแล้วจะเขี่ยทิ้ง ตอนนี้มาเห็นว่าพวกเธอรักกันจริง ๆ มันทำให้ฉันประหลาดใจนะ”“อวิ๋นอวิ๋น ถ้าเธอยังพูดถึงเรื่องพวกนี้อีกพวกเราจะไม่ไปงานเลี้ยงแล้วนะ เธอหาคนอื่นไปช่วยเธอเถอะ” กู้หยุนหลานพูดด้วยสีหน้าเย็นชาสวีอวิ๋นอวิ๋นสายตาร้อนรนขึ้นมาทันที รีบจับแขนของกู้หยุนหลานไว้แล้วทำท่าอ้อน ๆ“ไม่นะ ฉันไม่พูดแล้วก็ได้ ถ้าเธอไม่ช่วยฉัน ก็ไม่มีใครช่วยฉันได้แล้ว ถ้าไปหาคนอื่น ก็กลัวว่าพวกเธอจะมาแย่งชิงกับฉัน มีแต่พวกผู้หญิงไม่ดีทั้งนั้น ยังไงหยุนหลานกับฉันก็เป็นเพื่อนซี้ปึกกันนะ”กู้หยุนหลานมองสวีอวิ๋นอวิ๋นอย่างจนใจ ส่งมือถือกลับไปแล้วพูด “ครั้งนี้ฉันจะช่วยเธอ แต่ถ้าครั้งหน้ามีเรื่องแบบนี
คุณชาย แห่ง ประตูมังกร บทที่ 806
สวีอวิ๋นอวิ๋นทำปากมุ่ย หน้าของเธอเต็มไปด้วยความไม่พอใจ “หยุนหลาน เธอปกป้องเขาแบบนี้ เป็นเพราะเธอเห็นว่าเขาน่าสงสารก็เลยใจดีใช่ไหม เธอเลี้ยงดูเขาเหมือนลูกชายเธอเลย”“มันไม่ใช่อย่างที่เธอคิดนะ หลี่โม่เขาเป็นคนที่มีความสามารถ เพียงแต่เขาไม่แสดงออกเท่านั้นเอง” กู้หยุนหลานพยายามโต้เถียงให้หลี่โม่หลี่โม่เป็นใครกันแน่ กู้หยุนหลานก็ยังไม่เข้าใจ แต่หลังจากผ่านเรื่องราวกันมามากมายขนาดนี้ กู้หยุนหลานรู้ได้ว่าเขาเป็นคนดีมากแน่นอนบางทีเงิน ชื่อเสียง และอำนาจอาจจะไม่มีความหมายสำหรับหลี่โม่ แต่กู้หยุนหลานคิดว่าหากหลี่โม่ต้องการ สิ่งเหล่านั้นอาจหามาได้ง่ายมาก ๆ สำหรับเขาเดิมทีสวีอวิ๋นอวิ๋นคิดจะอดทนไว้ไม่พูด ถึงอย่างไรการหลอกล่อให้กู้หยุนหลานไปที่งานเลี้ยงโรงกลั่นไวน์ต่างหากที่เป็นเรื่องจริงจัง ขอแค่กู้หยุนหลานไปถึงที่นั่น สวีอวิ๋นอวิ๋นก็จะได้ผลประโยชน์มากมายเลยแต่พอได้ยินกู้หยุนหลานบอกว่าหลี่โม่ไม่ได้แสดงความสามารถออกมา สวีอวิ๋นอวิ๋นก็อดไม่ได้ “หยุนหลาน เธอโกหกแค่เพราะจะปกป้องเขาเนี่ยนะ มันเกินไปหน่อยไหม นี่เธอยังคิดว่าฉันเป็นเพื่อนซี้ของเธอหรือเปล่า? ฉันแค่ล้อเล่นว่าสามีของเธอเป็นคนไร้ประโยช
คุณชาย แห่ง ประตูมังกร บทที่ 807
สวีอวิ๋นอวิ๋นถูกคำพูดของหลี่ทำให้เธอโกรธจนร้องไห้ออกมา จนต้องเปลี่ยนให้กู้หยุนหลานมานั่งที่คนขับแล้วขับรถต่อ คราวนี้รถเงียบลง สวีอวิ๋นอวิ๋นปิดปากไม่พูดจา บรรยากาศในรถก็ดีขึ้นมากรถบีเอ็มดับเบิ้ลยูจอดอยู่ที่ลานจอดรถนอกโรงกลั่นไวน์แล้ว ตอนนี้มีรถหรูจอดอยู่เต็มไปหมด รถบีเอ็มดับเบิ้ลยูไฟฟ์ซีรี่ส์ของสวีอวิ๋นอวิ๋นก็อยู่ในระดับล่างสุดของรถที่นี่พอลงจากรถ สวีอวิ๋นอวิ๋นก็มองรถหรูรอบตัวด้วยความงุนงง “ปอร์เช่ เฟอรารี่ แลมโบกินี่ บูกัตติเวย์รอน พระเจ้า!”มองรถหรูเหล่านี้ สวีอวิ๋นอวิ๋นก็ดูเหมือนจะเห็นทายาทคนรวยรุ่นที่สองที่เปล่งประกายขึ้นมาเลย อารมณ์ของเธอก็พลุ่งพล่าน รีบหยิบกระจกแต่งหน้าออกจากกระเป๋ามาส่องดูเมื่อเห็นว่าขอบตาของเธอแดงและบวมเล็กน้อย สวีอวิ๋นอวิ๋นก็มองหลี่โม่ตาแข็ง คิดว่าทั้งหมดเป็นเพราะหลี่โม่“ฉันเติมหน้าก่อน รอแป๊บนะ”สวีอวิ๋นอวิ๋นพูดจบก็กลับไปที่รถ แล้วเริ่มแต่งหน้าอย่างรวดเร็วหลี่โม่กับกู้หยุนหลานยืนอยู่ด้วยกัน มองรถหรูที่อยู่รอบ ๆ โดยที่ในใจไม่มีความรู้สึกอะไรเลย“เดี๋ยวคุณคุยกับอวิ๋นอวิ๋นน้อยลงหน่อยนะคะ อย่าไปทำให้อวิ๋นอวิ๋นโกรธจนร้องไห้ ยังไงเราก็มาเพื่อช่วยเหลือ
คุณชาย แห่ง ประตูมังกร บทที่ 808
สวีอวิ๋นอวิ๋นอยู่ในรถมองเหม่อเลย รอกระทั่งสองคนนั้นวิ่งหนีไป สวีอวิ๋นอวิ๋นจึงได้รีบวิ่งออกมาราวกับแมวถูกเหยียบหาง“หลี่โม่!”สวีอวิ๋นอวิ๋นโบกมือด้วยความโกรธ “นายรู้ไหมว่าพวกเขาเป็นใคร? นายกล้าดียังไงไปมีเรื่องกับพวกเขา? นายเจอหายนะครั้งใหญ่แล้วล่ะ!”“พวกเขาเป็นใคร? ไม่เคยเจอมาก่อนเลย ไม่รู้จักด้วย”“นายตาบอดเหรอ! พวกเขาเป็นคุณชายรองคุณชายเล็กของบ้านตระกูลฉิน! ตระกูลฉินที่เมืองหลวง!” สวีอวิ๋นอวิ๋นตะโกนอย่างโกรธ ๆไปหาเรื่องคุณชายของตระกูลฉินที่เมืองหลวง สำหรับสวีอวิ๋นอวิ๋นแล้วเป็นเรื่องที่ไม่กล้าจินตนาการเลย ต่อให้เป็นคนรวยในกรุงโซลแต่พอเจอคุณชายตระกูลฉินก็ต้องก้มหน้าโค้งให้พวกเขากันหมด“อ๋อ งั้นก็ไม่มีอะไรต้องกังวลแล้ว” หลี่โม่พูดเรียบ ๆ สวีอวิ๋นอวิ๋นมองหลี่โม่อย่างแปลกใจและคิดว่า 'หลี่โม่โง่หรือเปล่า ยังจะพูดมาได้ว่าไม่มีอะไรต้องกังวล หมอนี่มองตัวเองเป็นราชาจริง ๆ !'“นายยังจะไม่กังวลอีก ตระกูลฉินที่เมืองหลวงมีอิทธิพลมากแค่ไหนรู้ไหม?! แค่ตระกูลฉินกระทืบเท้า ทั้งกรุงโซลก็สั่นสะเทือนแล้ว!”“อวิ๋นอวิ๋น เธอไม่ต้องไปกังวลเรื่องเขาเลย ถ้าเขาก่อปัญหาก็ให้เขาจัดการเอง”กู้หยุนหลานป
บทล่าสุด
คุณชาย แห่ง ประตูมังกร บทที่ 945
คังหย่งอันกดหมายเลขของคังหย่งเฉียน แล้วพูดเสียงเข้ม "หย่งเฉียน ฉันได้ยินมาว่า แกกับเหวินซินมีปัญหากันเรื่องวิลล่าบนยอดเขาเหรอ?" “พี่ใหญ่ มีปัญหากันน่ะสิ ศิษย์พี่เกิ่งยังถูกทำร้ายจนเข่าหักแล้ว! ศิษย์พี่เกิ่งติดต่อกับอาจารย์โอวหยางไปแล้ว เรื่องนี้อภัยให้ไม่ได้แน่นอน!” คังหย่งเฉียนโกรธแค้นคังเหวินซิน ถ้าไม่ใช่เพราะคังเหวินซินพาหลี่โม่ไปที่นั่น เรื่องแบบนี้คงไม่เกิดขึ้น แต่ในเมื่อเกิดเรื่องขึ้นแล้ว คังหย่งเฉียนเองก็ไม่สามารถเปลี่ยนแปลงอะไรได้ ทำได้เพียงเอาความโมโหไปลงที่คังเหวินซินเท่านั้น “หย่งเฉียน ไม่ว่ายังไงก็ตาม แกต้องรับรองความปลอดภัยของเหวินซิน ฉันไม่สนว่า อาจารย์โอวหยางพวกเขาจะทำอะไรกับเพื่อนของเหวินซิน แต่พวกเขาจะทำร้ายเหวินซินไม่ได้เด็ดขาด!” “พี่ใหญ่ ฉันไม่กล้ารับประกันหรอก รับประกันได้แค่ลูกชายของพี่จะไม่ได้รับบาดเจ็บสาหัสถึงตายเท่านั้น ถ้าอาจารย์โอวหยางต้องการลงโทษลูกชายของพี่จริง ๆ ฉันจะไปขวางได้ยังไง ฉันขวางไม่ได้หรอก ไม่กล้าขวางด้วย!" คังหย่งอันขมวดคิ้วแน่น หากคังหย่งเฉียนอยู่ต่อหน้าคังหย่งอันในตอนนี้ คังหย่งอันจะต้องตบเขาให้ตายคามือแน่นอน “หย่งเฉียน! แกเป็นอาข
คุณชาย แห่ง ประตูมังกร บทที่ 944
“ไอ้บัดซบเอ๊ย! ใครกล้ามาต่อกรกับฉันโอวหยางจื้อ มันผู้นั้นจะต้องตาย!” โอวหยางจื้อพึมพำอย่างด้วยความอาฆาตแค้น แล้วสั่งให้ลูกศิษย์ไปจองตั๋วเครื่องบิน ...... คังเหวินซินมาส่งหลี่โม่และคนอื่น ๆ ที่บ้าน หลังจากมองดูทั้งสามเดินเข้าไปข้างในแล้ว จึงสตาร์ทรถและขับออกไปอย่างช้า ๆ “อาเล็กถูกจัดการจนหมดท่าแล้ว ต้องบอกพ่อสักคำไหมนะ อาเล็กจะได้ไปตีไข่ใส่สีอีก” หลังจากคิดอยู่ครู่หนึ่ง คังเหวินซินก็หยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมาแล้วกดหมายเลขพ่อของเขาคังหย่งอัน “ฮัลโหล พ่อครับ ผมเพิ่งจะขายวิลล่าบนยอดเขาที่สวนหนานชุ่ยให้เพื่อผมไป ขายราคาต้นทุนน่ะครับ” คังหย่งอันขมวดคิ้ว "นั่นเป็นวิลล่าที่อาเล็กของแกจะเอาไม่ใช่เหรอ แกเอาไปให้เพื่อนได้ยังไง? ผู้จัดการฝ่ายขายว่ายังไงบ้าง?" คังเหวินซินอึ้งครู่หนึ่ง รู้สึกถึงความผิดปกติในคำพูดของคังหย่งอัน "พ่อ พ่อรู้ได้ยังไงว่าอาเล็กอยากได้วิลล่านั่น?” “อาเล็กของแกเคยบอกพ่อว่า วิลล่าหลังนั้นเป็นของขวัญที่เขาจะเก็บไว้ให้กับปรมาจารย์ศิลปะการต่อสู้ในต่างประเทศโอวหยางจื้อ แกคงเคยได้ยินเกี่ยวกับโอวหยางจื้อมาบ้างใช่ไหม? เขาเคยรับหน้าที่เป็นผู้กำกับฉากแอ็คชั่นให้กับภาพย
คุณชาย แห่ง ประตูมังกร บทที่ 943
ในแผนกดูแลพิเศษของโรงพยาบาล คังหย่งเฉียนและคนอื่น ๆ นั่งล้อมรอบเตียง มองดูพี่เกิ่งค่อย ๆ ฟื้นคืนสติ เข่าที่หักของพี่เกิ่งได้รับการผ่าตัดแล้ว แต่หลังการผ่าตัด พี่เกิ่งจะได้แต่นั่งอยู่บนรถเข็นเท่านั้น “ซี๊ด ขากับเข่าฉันเป็นยังไงบ้าง?” พี่เกิ่งถามอย่างร้อนใจ “ศิษย์พี่ไม่ต้องกังวล ผ่าตัดเสร็จแล้ว เพียงแต่ระดับการรักษาของที่นี่ยังต่ำไปหน่อย หลังจากฟื้นตัวแล้วพี่ต้องนั่งรถเข็น” คังหย่งเฉียนพูดเสียงเบาหวิว “ไอ้บัดซบ! ฉันไม่อยากนั่งรถเข็น! ทำไมมันถึงเป็นแบบนี้!” พี่เกิ่งคำรามด้วยความโกรธเกรี้ยว รู้สึกเลวร้ายไปทั้งร่างกาย ชีวิตบนรถเข็น ไม่ใช่ชีวิตที่พี่เกิ่งต้องการเลย ถ้าต้องนั่งรถเข็นแล้ว ต่อไปจะฝึกศิลปะการต่อสู้ หรือออกไปรังแกคนอื่นอย่างไร แล้วจะไปจีบสาว ๆ ได้อย่างไร! “ฉันจะย้ายโรงพยาบาล ฉันจะไปผ่าตัดที่โรงพยาบาลที่ดีที่สุด!” “พี่เกิ่งอย่าเพิ่งตื่นตูม หมอบอกว่า รอพี่ฟื้นตัวดีแล้ว ก็สามารถทำการผ่าตัดครั้งที่สองในโรงพยาบาลที่ดีกว่านี้เพื่อเปลี่ยนข้อต่อเทียมได้” คังหย่งเฉียนปลอบใจพี่เกิ่งไปพลางก็ขยิบตาให้กับพวกพี่น้องคนอื่น ๆ ส่งสัญญาณให้พวกเขารีบมาช่วยกันโน้มน้าว ศิษย์พี่ห
คุณชาย แห่ง ประตูมังกร บทที่ 942
พี่เกิ่งร้องโหยหวนออกมา รู้สึกว่าขาซ้ายพลิกกลับไปด้านหลัง พลันสูญเสียการทรงตัวและล้มหงายไปข้างหลังทันที พลั่ก พี่เกิ่งล้มหงายลงกับพื้น ปากก็ร้องโหยหวนอย่างน่าเวทนา คังหย่งเฉียนถูกกระตุ้นด้วยเสียงร้องของพี่เกิ่งจนตัวสั่นไปทั้งตัว เสียงวิ้ง ๆ ที่ดังอยู่ในหัวยิ่งชัดเจนขึ้นมาทันใด คังหย่งเฉียนกุมใบหน้าที่บวมแดงไปครึ่งหนึ่งมองไปทางศิษย์พี่เกิ่ง ดวงตาของคังหย่งเฉียนก็แทบจะหลุดออกจากเบ้า ศิษย์พี่เกิ่งที่คังหย่งเฉียนเคยคิดว่า แข็งแกร่งไร้เทียมทานนั้น ตอนนี้กำลังร้องคร่ำครวญราวกับสัตว์ร้ายที่กำลังจะตาย เมื่อมองขาขวาของพี่เกิ่งหักงอในองศาที่ผิดธรรมชาติ คังหย่งเฉียนก็รู้สึกว่า เลือดทั่วร่างกายเย็นเฉียบขึ้นมา นี่เป็นเรื่องที่มนุษย์สามารถทำได้อย่างนั้นเหรอ? นี่เป็นผลลัพธ์ที่สามารถใช้กำปั้นทำได้เหรอ? นี่มันซูเปอร์ไซย่าในตำนานหรืออย่างไรกัน?! พวกศิษย์น้องของพี่เกิ่งหลายคนต่างหวาดกลัวกับความเผด็จการของหลี่โม่ ทั้งกลุ่มพลันหมดความโอหังไปโดยสิ้นเชิง พวกเขาลากพี่เกิ่งขึ้นมาจากพื้นแล้ววิ่งตะบึงออกไปข้างนอกอย่างบ้าคลั่ง แม้แต่คำพูดอะไรออกมาแม้แต่คำเดียว ผู้ที่แข็งแกร่งที่สุดในที่นี้คือศิษย์
คุณชาย แห่ง ประตูมังกร บทที่ 941
คังเหวินซินรออยู่สามวินาที แต่ละวินาทีราวกับยาวนานเป็นปี รออยู่นานฝ่ามือของพี่เกิ่งก็ยังไม่ตบลงมาสักที คังเหวินซินจึงลืมตาขึ้น เมื่อเอียงหน้ามองเห็นฝ่ามือของพี่เกิ่งอยู่ห่างจากหน้าตนแค่เฉียดฉิว หัวใจของคังเหวินซินแทบจะกระโดดออกมาจากปาก หลังจากที่เห็นข้อมือของพี่เกิ่งถูกหลี่โม่คว้าไว้ คังเหวินซินถึงได้รู้สึกว่า หัวใจของตัวเองกลับเข้าที่ได้แล้ว คังเหวินซินที่สงบลงแล้ว รีบถอยไปหลบด้านหลังหลี่โม่ แล้วร้องตะโกนด้วยน้ำตาแห่งความซาบซึ้ง "อาจารย์!" “นายอย่าร้องไห้น่าสมเพชนักสิ มันทำฉันขายหน้านะ” หลี่โม่พูดด้วยรอยยิ้ม คังเหวินซินตะลีตะลานเช็ดเบ้าตา ไม่ยอมให้ตัวเองร้องไห้ออกมา พี่เกิ่งจ้องมองหลี่โม่อย่างโมโห แอบพยายามดึงข้อมือของตัวเองกลับมาอย่างลับ ๆ แต่ไม่ว่าพี่เกิ่งจะพยายามออกแรงแค่ไหน มือของหลี่โม่ก็ราวกับคีมปากเสือหนีบข้อมือของพี่เกิ่งเอาไว้แน่น จนข้อมือของพี่เกิ่งไม่มีทางสลัดหลุดได้เลย “ปล่อยมือฉัน!” พี่เกิ่งตวาดด้วยความโกรธเกรี้ยว “แกบอกให้ปล่อยก็ต้องปล่อยเหรอ? แกน่าจะอธิบายเรื่องที่จะลงไม้ลงมือกับลูกศิษย์ฉันเมื่อกี้นี้มาสักหน่อยไหม?” หลี่โม่พูดอย่างเย็นชา คังเหวินซินส
คุณชาย แห่ง ประตูมังกร บทที่ 940
กู้หยุนหลานมองไปยังหลี่โม่อย่างประหลาดใจ เมื่อเห็นหลี่โม่ขยิบตาให้ เธอจึงไม่พูดอะไรและเก็บความสงสัยไว้ในใจ ผู้จัดการหวังโบกมือให้พนักงานขายสาว พนักงานสาวที่ถือสัญญาอยู่แล้วเดินเข้ามาอย่างรวดเร็ว “ผู้จัดการหวัง นี่เป็นสัญญาของวิลล่ายอดเขาค่ะ แต่ราคานี้มัน…” สีหน้าของพนักงานสาวดูบูดเบี้ยวเล็กน้อย ถ้าขายวิลล่านี้ออกไปในราคาต้นทุน เธอคงไม่ได้รับค่าคอมมิชชั่นเลยสักแดง! ที่ผ่านมาเศรษฐีในเมืองฮั่นจำนวนมากต่างก็ถูกใจวิลล่าแห่งนี้ แต่เพราะมีการปิดกั้นการซื้อขาย เลยไม่ได้ขายอย่างเป็นทางการ เดิมทีพวกพนักงานสาวนั้นเตรียมพร้อมที่จะทำกำไรมหาศาลด้วยการขายวิลล่าหลังนี้หลังจากที่เปิดการขายแล้ว แต่ตอนนี้ดูเหมือนว่า ความฝันของพวกเธอกำลังจะมลายหายไปซะแล้ว “พวกเธอมีสิทธิ์พูดงั้นเหรอ? นี่คือการตัดสินใจของคุณชายใหญ่!” ผู้จัดการหวังตำหนิพนักงานขายสาว พนักงานสาวหดคอและปิดปากเงียบไม่กล้าพูดอีก ผู้จัดการหวังเปิดสัญญาตรวจดู หลังจากยืนยันความถูกต้องแล้ว เขาก็ถือสัญญาเดินไปหาหลี่โม่ “อ่านสัญญาดูก่อนนะครับ หากไม่มีปัญหาอะไร เราจะไปเซ็นสัญญาที่สำนักงานของผมกัน ผมไม่สามารถนำตราประทับอะไรพวกนั้นพกติดต
คุณชาย แห่ง ประตูมังกร บทที่ 939
“คุณชาย อย่ามาขู่ผมเลยครับ ผมไม่กลัวหรอกนะ สิ่งที่ผมพูดไปเมื่อครู่ล้วนมีเหตุมีผล หากไม่เชื่อก็ถามซินแสที่มาดูฮวงจุ้ยให้ได้เลยครับ คำพูดพวกนี้เขาเป็นคนพูดเองกับปากทั้งนั้น” ผู้จัดการหวังแข็งขืน ไม่ยอมถอยแม้แต่น้อย หลี่โม่เอ่ยด้วยรอยยิ้ม "เหวินซิน อย่าหุนหันพลันแล่น ผู้จัดการหวังพูดถูกแล้ว คนที่โชคชะตาบารมีไม่ถึง ไม่มีทางข่มพลังฮวงจุ้ยอันยอดเยี่ยมได้แน่นอน” คังเหวินซินพูดด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม "อาจารย์พูดถูกแล้วครับ แต่ด้วยบารมีของอาจารย์ จะต้องสามารถข่มมันได้อย่างแน่นอน พวกเรามาดูกันดีกว่า ที่นี่ล้วนได้รับการตกแต่งอย่างดี คุณหิ้วกระเป๋าเข้ามาอยู่ได้เลย เหลือแค่ดูว่าวิลล่าหลังนี้ถูกใจคุณหรือเปล่าก็พอครับ” เมื่อเห็นคังเหวินซินพยายามเอาอกเอาใจหลี่โม่ ผู้จัดการหวังก็เกิดความสงสัยเล็กน้อย หรือว่าตนจะมองผิดไป? ผู้ชายที่สวมเสื้อผ้าแผงลอยทั้งตัวคนนี้ เป็นคุณชายเศรษฐีที่มาลองสัมผัสประสบการณ์ชีวิตงั้นเหรอ? ไม่อย่างนั้นทำไมคุณชายของตนถึงได้ไปประจบเอาใจเขาขนาดนี้กัน? “คุณชาย ท่านนี้คืออาจารย์ของคุณเหรอครับ?” ผู้จัดการหวังถามอย่างสงสัย “นี่คืออาจารย์ของฉันหลี่โม่ นายสุภาพกับอาจารย์ของฉัน
คุณชาย แห่ง ประตูมังกร บทที่ 938
“ไอ้สารเลวคนไหนไม่ดูตาม้าตาเรือ กล้ามาแย่งวิลล่าของอาจารย์ พวกแกยังมัวแต่กินอะไรกันอีก ไปดูด้วยกัน จัดการไอ้พวกสารเลวนั่นซะ” “ศิษย์พี่เกิ่งพูดถูก พวกเราทุกคนต้องไปดูด้วยกัน บ้านของอาจารย์ต้องดีที่สุดเท่านั้น จะผิดพลาดไม่ได้แม้แต่นิดเดียว” ศิษย์พี่เกิ่งและคนอื่น ๆ พากันลุกขึ้นทีละคน เมื่อเห็นเช่นนี้คังหย่งเฉียนก็เรียกให้พนักงานคิดเงินทันที แล้วจึงพาพวกของศิษย์พี่เกิ่งมุ่งตรงไปยังสวนหนานชุ่ย ... รถเมอร์เซเดสเบนซ์ขับเข้าไปในสวนหนานชุ่ย และขับตรงไปตามทางขึ้นยอดเขา ใกล้กับยอดเขาของเขาหนานชุ่ยนั้นมีที่ราบอยู่บริเวณหนึ่ง ที่ราบนี้ถูกนำมาใช้สร้างวิลล่า พร้อมทั้งปลูกต้นไม้พืชพรรณเขียวชอุ่มรอบ ๆ วิลล่าอีกด้วย ด้านหน้าวิลล่ายังมีลำธารที่ไหลมาจากยอดเขา ทำให้ฮวงจุ้ยของวิลล่านี้ยอดเยี่ยมมากไร้ที่ติ หน้าน้ำหลังเขา ตำแหน่งปากมังกรจัดวางฮวงจุ้ยอย่างดี ทำให้วิลล่าบนยอดเขาหลังนี้เลิศล้ำไม่มีใครเทียม รถเมอร์เซเดสเบนซ์จอดสนิทหน้าประตูวิลล่ายอดเขา ผู้จัดการหวังและพนักงานขายสาวสองคนยืนรอที่ประตูวิลล่าอยู่ก่อนแล้ว เมื่อเห็นรถเบนซ์จอดนิ่ง ผู้จัดการหวังก็รีบวิ่งเหยาะ ๆ เข้าไปช่วยเปิดประตูรถ
คุณชาย แห่ง ประตูมังกร บทที่ 937
ผู้จัดการหวังหยิบบุหรี่ออกมาคาบที่มุมปาก เตรียมจะสูบบุหรี่เพื่อสงบสติอารมณ์ คำขอของคังเหวินซินทำให้ผู้จัดการหวังตั้งตัวไม่ติด การจะดูบ้านมันไม่มีปัญหาหรอก แต่ถ้าอีกฝ่ายถูกใจขึ้นมาจริง ๆ จะทำอย่างไรล่ะ ปัญหาไม่ได้อยู่ที่เรื่องราคาต้นทุนหรือเปล่า ถ้าคังหย่งเฉียนเข้ามาครอบครองวิลล่าหลังนี้ เขาก็คงไม่ได้เงินเลยสักแดงเดียว พอนึกถึงคังหย่งเฉียนขึ้นมาผู้จัดการหวังรู้สึกปวดจี๊ด ๆ ขึ้นมา เจ้านั่นเป็นปีศาจเจ้าสำราญแห่งตระกูลคัง วัน ๆ เอาแต่เกียจคร้าน กินดื่มเที่ยวเล่น ยิ่งกว่านั้นยังคบค้ากับพวกอันธพาล ก่อนหน้านี้ผู้อาวุโสตระกูลคังก็ยังถูกคังหย่งเฉียนยั่วโมโหจนเส้นเลือดในสมองตีบ แทบทุกคนในตระกูลคังล้วนทำเป็นไม่สนใจคังหย่งเฉียน ตราบใดที่คังหย่งเฉียนไม่ได้ก่อปัญหา ก็ไม่มีใครสนใจว่า คังหย่งเฉียนจะทำอะไร ถ้าหากยกวิลล่าให้เพื่อนของคังเหวินซินจริง ๆ คังหย่งเฉียนคงจะพาคนมาสับเขาเป็นชิ้น ๆ ถึงที่แน่ หลังจากสูบบุหรี่หมดมวน ผู้จัดการหวังก็ขยี้ก้นบุหรี่ลงในที่เขี่ยบุหรี่ รู้สึกว่ายังไงก็ควรแจ้งให้คังหย่งเฉียนรู้สักหน่อย ส่วนคังหย่งเฉียนจะต่อสู้กับคังเหวินซินอย่างไรนั้นก็เป็นเรื่องระหว่างพวกเขา
