แชร์

บทที่ 798

หลี่โม่ไม่พูดอะไรต่อ แล้วหันหลังเดินออกจากร้านกาแฟไป

หัวหน้าจางเกาหัวพลางยิ้มขมขื่นอย่างจนใจ เฉินฟู่ถูกทำจนเป็นแบบนี้ จะคุมตัวไว้สอบสวนก็เป็นไปไม่ได้แล้ว ตามหลักมนุษยธรรมแล้วก็ต้องส่งตัวเขาไปรักษาที่โรงพยาบาลแล้วล่ะ

เขาหยิบวิทยุสื่อสารแล้วเรียกตำรวจสองนายกลับมา หัวหน้าจางสั่งให้ลูกน้องส่งเฉินฟู่ไปรักษาที่โรงพยาบาล รอกระทั่งอาการบาดเจ็บทรงตัวค่อยพากลับไปสอบสวน

หลี่โม่หยิบมือถือออกมาโทรหากู้หยุนหลาน ไม่นานกู้หยุนหลานก็ลงลิฟต์มา เห็นหลี่โม่ไม่เป็นอะไร เธอก็เข้าไปกอดหลี่โม่แน่น ๆ

หลี่โม่โอบหลังของกู้หยุนหลานเบา ๆ แล้วพูดยิ้ม ๆ “เป็นห่วงผมตลอดเลยใช่ไหม จัดการได้หมดแล้วนะ ผมเรียกหัวหน้าจางมาจัดการแล้วด้วย ไม่ต้องลงมืออะไรทั้งนั้นเลย”

กู้หยุนหลานรู้ว่าหลี่โม่พูดแบบนี้เพื่อให้ตัวเองสบายใจ จึงไม่ขัดคำโกหกของหลี่โม่ เพียงแต่เกิดความอบอุ่นขึ้นมาในใจ อดไม่ได้ที่จะเขย่งเท้าแล้วจูบที่ริบฝีปากของหลี่โม่

ในตอนที่หลี่โม่กำลังจะตอบกลับอย่างดุเดือด กู้หยุนหลานก็เงยหน้าแล้วพูดอย่างเขินอายเล็กน้อย “ไม่เป็นอะไรแล้วเราก็กลับกันเถอะค่ะ”

“อื้ม”

หลี่โม่จับมือกู้หยุนหลาน จากนั้นทั้งคู่ก็เดินไปที่ลิฟต์ด้
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

บทที่เกี่ยวข้อง

บทล่าสุด

DMCA.com Protection Status