แชร์
บทที่ 637
บทที่เกี่ยวข้อง
คุณชาย แห่ง ประตูมังกร บทที่ 638
กู้หยุนหลานตั่วสั่นสะท้านด้วยความโกรธเกรี้ยว หลี่โม่หรี่ตาลงเล็กน้อย เขาก้าวไปข้างหน้าก้าวหนึ่งแล้วเหวี่ยงฝ่ามือตบหน้าหวังชิงชิง เพียะ เพียะ เพียะ หลี่โม่ใช้ฝ่ามือสลับกับหลังมือตบหน้าหวังชิงชิงอย่างโหดเหี้ยม ใบหน้าเน็ตไอดอลที่ทำศัลยกรรมเติมแต่งด้วยฟิลเลอร์ของหวังชิงชิงพลันถูกตบจนราวกับประสบอุบัติเหตุทางรถยนต์ก็ไม่ปาน รุนแรงเสียจนทำให้ไม่กล้ามองตรง ๆ เลยทีเดียว “อ๊า! แกกล้าดียังไงมาตบหน้าฉัน ที่รัก เห็นไหมว่ามันตบฉัน คุณต้องช่วยฉันแก้แค้นมันนะ!” หวังชิงชิงดึงรั้งหวงจื่อซวนทั้งน้ำตานองหน้า หวงจื่อซวนเหลือบมองใบหน้าที่เละเทะเหมือนโดนรถชนมาของหวังชิงชิง ก็พลันรู้สึกสยดสยองขึ้นมา สะเทือนอารมณ์ยิ่งกว่าดูหนังสยองขวัญเสียอีก หวงจื่อซวนสะบัดมือของเธอออกอย่างแรง แล้วพูดอย่างหงุกหงิด “ปล่อยมือซะ ถ้าเธอดึงฉันไว้แล้วฉันจะแก้แค้นให้เธอได้ยังไงเล่า!” หวังชิงชิงปล่อยมือออก รู้สึกว่าใบหน้าปวดร้าวไปหมด เธอสัมผัสใบหน้าของตัวเองเบา ๆ รู้สึกเหมือนใบหน้ามีบางอย่างผิดปกติจึงรีบหยิบกระจกออกมาส่องดู เมื่อเห็นภาพในกระจก หวังชิงชิงก็โพล่งขึ้นมาอย่างตื่นตระหนก “กรี๊ด! นี่ นี่มันใครกันเนี่ย!”
คุณชาย แห่ง ประตูมังกร บทที่ 639
“คุณชายหม่า? มันคือตัวอะไรล่ะ ฉันไม่เห็นเคยได้ยิน” หลี่โม่เอ่ยอย่างเรียบเฉย หวงจื่อซวนและคนอื่น ๆ ต่างตกตะลึงไปชั่วขณะ ไม่นึกว่าท่าทีของหลี่โม่จะแข็งกร้าวถึงขนาดเรียกคุณชายหม่าว่าตัวอะไรเช่นนี้ “ฮ่าฮ่า แกนี่มันปากดีนักนะ รอฉันเรียกคุณชายหม่ามาจัดการแกก่อนเถอะ” หวงจื่อซวนทิ้งคำพูดไว้แล้วหมุนตัวเดินไปทันทีโดยไม่พูดพร่ำทำเพลง “พี่ซวน พวกเราจะไปแล้วเหรอ?” ลูกเศรษฐีคนหนึ่งถามขึ้นอย่างไม่พอใจ “ถ้านายไม่อยากไปจะกลับไปต่อยมันก็ได้นะ แต่นายจะทำร้ายมันได้เหรอ ไม่เห็นหรือยังไงว่ามันตบหวังชิงชิงไปขนาดไหน มันต้องเคยฝึกวิชามาแน่ นอกจากนี้คุณชายซูแห่งเมืองหลวงก็ยังเสียท่าให้มันมาแล้ว พวกเราควรจะระมัดระวังให้ดีถึงจะปลอดภัย ให้คุณชายหม่าออกหน้าต่อกรกับมันไปดีกว่า” หวงจื่อซวนค่อนข้างรู้สึกหวาดหวั่น เมื่อดูจากข่าวต่าง ๆ แล้ว หวงจื่อซวนรู้สึกว่าบางทีเรื่องนี้อาจไม่ธรรมดา บางครั้งต้องขี้ขลาดสักหน่อยถึงจะสามารถใช้ชีวิตได้อย่างราบรื่น ไม่นานหวงจื่อซวนก็หาหม่าเจียเฉิงเจอ หม่าเจียเฉิงพร้อมด้วยเหล่าเศรษฐีน้อยของเมืองหลวงกำลังอยู่ด้วยกันกับเซเลบสาวสวยกลุ่มหนึ่ง “คุณชายหม่า เจ้าหลี่โม่นั่นมาแล
คุณชาย แห่ง ประตูมังกร บทที่ 640
"พวกคุณคิดว่าคุณชายหม่ามาที่นี่เพื่อล้างแค้นให้คุณชายซูหรือเปล่า ฉันได้ยินมาว่าคุณชายซูเกิดเรื่องขึ้นที่โซล"ในขณะที่ทุกคนกำลังกระซิบกระซาบกัน คุณชายหม่าก็ก้าวไปข้างหน้าและเดินไปยังเบื้องหน้าของหลี่โม่ “ขยะอย่างแกวางแผนทำร้ายเสี่ยวซูของเราได้ยังไง เรื่องนี้แกต้องอธิบายมาให้ชัดเจนซะก่อน” คุณชายหม่าจ้องเขม็งที่หลี่โม่และพูดอย่างชั่วร้าย ตระกูลซูเก็บความจริงของเรื่องนี้เป็นความลับอย่างสมบูรณ์ แม้แต่หม่าเจียเฉิงเองก็ไม่รู้แน่ชัดว่าเกิดอะไรขึ้น ดังนั้นคุณชายหม่าจึงสงสัยอย่างมากว่าหลี่โม่ทำให้ตระกูลซูขวัญหนีดีฝ่อจนเนรเทศคุณชายซูออกไปได้อย่างไร เขารู้สึกว่ามันแปลกประหลาดมาก ยิ่งไปกว่านั้นเมื่อวิเคราะห์จากข่าวที่หม่าเจียเฉิงได้รับมา มีผู้มีอำนาจจากชนชั้นสูงกำลังกำราบตระกูลซูอยู่ แต่ลูกเขยของตระกูลเล็ก ๆ ในกรุงโซลอย่างหลี่โม่ จะไปสามารถทำถึงขั้นนั้นได้อย่างไร หลี่โม่เอ่ยด้วยรอยยิ้มบาง "นายก็อยากเป็นเหมือนเขาด้วยงั้นเหรอ? ลองสัมผัสด้วยตัวเองสักหน่อยเดี๋ยวก็รู้เอง" “ไอ้บัดซบ! หาเรื่องตายนะแก!” หม่าเจียเฉิงเงื้อมือขึ้นสูง เตรียมจะตบหน้าของหลี่โม่ แต่ก่อนที่มือของหม่าเจียเฉิงจะพุ่
คุณชาย แห่ง ประตูมังกร บทที่ 641
หม่าเจียเฉิงถูกบอดี้การ์ดดึงขึ้นมาจากพื้น เขาจ้องมองหลี่โม่อย่างแค้นเคืองและค่อนข้างจนตรอก “แกอวดดีนักนะไอ้เวร! อย่านึกว่ามีพวกฝรั่งคอยคุ้มครอง แล้วแกจะมาเที่ยววางอำนาจได้นะโว้ย ที่นี่ไม่ใช่ถิ่นของพวกต่างชาติ!” ขณะบอดี้การ์ดกำลังจะคุมตัวหม่าเจียเฉิงออกไป หม่าเจียเฉิงก็มองไปทางพวกคุณชายเศรษฐีที่เป็นลูกสมุนเหล่านั้น “ไอ้พวกไร้ประโยชน์! รีบโทรเรียกคนมาสิวะ แค้นนี้ต้องได้ชำระกันวันนี้ แกปล่อยฉันนะโว้ย ไม่อย่างนั้นคนของฉันจะไม่เกรงใจแกแน่!” เหล่าคุณชายเศรษฐีของเมืองหลวงต่างได้สติขึ้นมา แล้วพากันเข้ามาล้อมบอดี้การ์ดที่คุมหม่าเจียเฉิงเอาไว้ ต้องการจะช่วยหม่าเจียเฉิงออกมา และยังมีสองสามคนที่เดินไปอีกด้านหนึ่งหยิบมือถือออกมาโทรศัพท์ไม่หยุด บอดี้การ์ดของครัฟต์เองก็ค่อนข้างหนักใจอยู่บ้าง สถานการณ์แบบนี้มันก็เกินขอบเขตความสามารถของเขา หากต้องรับมือกับคนคนเดียว บอดี้การ์ดก็ยังกล้าแสดงอำนาจบาตรใหญ่ได้อยู่ แต่หากต้องรับมือกับแขกผู้มีเกียรติที่ได้รับเชิญมาทั้งกลุ่ม บอดี้การ์ดก็ไม่มีความกล้าหาญมากขนาดนั้นจริง ๆ กู้หยุนหลานดึงแขนหลี่โม่แล้วเอ่ยเสียงเบา “พวกเรากลับกันก่อนดีกว่าไหมคะ เรื่องราวต้
คุณชาย แห่ง ประตูมังกร บทที่ 642
"หยุด! นี่พวกคุณกำลังทำอะไร!" ครัฟต์ตวาดเสียงดัง หลังจากสิ้นเสียงของครัฟต์ บอดี้การ์ดกลุ่มหนึ่งก็พุ่งเข้าไปกวัดแกว่งกระบองไฟฟ้าใส่พวกของหม่าเจียเฉิงราวกับหมาล่าเนื้อ “พวกคุณอย่ามายุ่งไม่เข้าเรื่อง เรื่องระหว่างพวกเรา เราจัดการเองได้ พวกคุณไปนั่งดูอยู่เฉย ๆ ซะเถอะ” “อย่านึกพวกต่างชาติอย่างพวกแกจะเก่งนักนะ ถ้าพวกแกกล้าไม่เคารพพวกเราจริงๆ อีกเดี๋ยวจะพวกแกจะได้เห็นดีกันแน่!” พวกคุณชายเศรษฐีตะโกนใส่บอดี้การ์ดที่พุ่งเข้ามา เมื่อมีกลุ่มโจรเป็นไพ่ตาย พวกคุณชายเศรษฐีก็มีความมั่นใจขึ้นมาว่าตนแข็งแกร่งอยู่ไม่น้อย หม่าเจียเฉิงมองหลี่โม่ด้วยรอยยิ้มเย็นเยียบ "ไอ้ขยะ แกนี่ไม่เลวเลยนะ แกคิดว่าตัวเองได้คบค้ากับพวกต่างชาติแล้วจะอยู่เหนือกว่าคนอื่นงั้นสินะ? ฉันจะบอกให้ว่ามันไม่มีทาง วันนี้แกต้องคุกเข่าและเลียรองเท้าของฉันซะ” ไม่ทันที่หลี่โม่จะตอบกลับ หม่าเจียเฉิงก็พาพวกคุณชายเศรษฐีเดินไปหาครัฟต์ พวกบอดี้การ์ดของครัฟต์ตั้งแถวเป็นขบวนทัพ จ้องเขม็งไปที่พวกหม่าเจียเฉิงอย่างดุร้าย หวงจื่อซวนย่องพาพวกลูกเศรษฐีของกรุงโซลหลบไปอีกด้าน และปะปนกับพวกเซเลบสาว ด้วยสถานการณ์ที่ใหญ่โตขึ้นเรื่อย ๆ หว
คุณชาย แห่ง ประตูมังกร บทที่ 643
ทำไมครัฟต์ถึงสนับสนุนหลี่โม่ ในตอนนี้ไม่มีใครเข้าใจได้ แม้จะเป็นกู้หยุนหลานเองก็ยังคิดไม่ตกเล็กน้อย หรือว่าจะเป็นเพราะครัฟต์ต้องการได้รับความไว้วางใจจากตนและหลี่โม่จริง ๆ อย่างนั้นเหรอ? แต่ความไว้วางใจของตนเองกับหลี่โม่มันจะมีประโยชน์อะไรกัน? กู้หยุนหลานรู้สึกว่าอย่างน้อยความไว้วางใจของตัวเองนั้นไม่มีประโยชน์อะไร เป็นไปได้มากว่าครัฟต์นั้นต้องการความไว้วางใจของหลี่โม่เสียมากกว่า แต่ครัฟต์จะต้องการความไว้วางใจของหลี่โม่ไปทำไมกัน? กู้หยุนหลานครุ่นคิดเรื่องนี้จนจิตใจเริ่มไม่อยู่กับเนื้อกับตัว หม่าเจียเฉิงโกรธจนแทบระเบิด รู้สึกว่าครัฟต์ฉีกหน้าตัวเองอย่างรุนแรง อย่างไรตนก็เป็นถึงคุณชายผู้มีชื่อเสียงของเมืองหลวง แต่ในสายตาของครัฟต์กลับไม่อาจเทียบเท่าหลี่โม่ไอ้กระจอกเกาะผู้หญิงกินนั่นอย่างนันเหรอ เรื่องนี้ทำให้หม่าเจียเฉิงไม่พอใจอย่างยิ่ง “ครัฟต์ เดิมทีผมยังอยากจะคุยเรื่องการร่วมธุรกิจกับคุณ ไม่นึกว่าคุณจะแหกคอกขนาดนี้ คุณพิจารณาให้ดีก่อนจะดีกว่า ถ้าคุณไม่ไว้หน้าผม สินค้าของบริษัทพวกคุณในเมืองหลวงจะไม่มีทางขายได้แม้แต่แดงเดียว!” หม่าเจียเฉิงมีความมั่นใจได้เช่นนี้ เพราะธุรกิจยาข
คุณชาย แห่ง ประตูมังกร บทที่ 644
หัวหน้าบอดี้การ์ดเอ่ยอย่างเคร่งขรึม พวกของหม่าเฉิงเจียถูกทุบตีจนร้องโหยหวนด้วยความเจ็บปวด จิตใจได้พังทลายลงไปนานแล้ว เดิมทีพวกเขาไม่อาจทนต่อการทุบตีอย่างรุนแรงเช่นนี้ได้เลย “ฉัน ฉันขอโทษ หยุดตีได้แล้ว ฉันขอโทษให้พวกเขาแล้ว หลี่โม่ กู้หยุนหลาน ฉันผิดไปแล้ว รีบบอกให้พวกเขาหยุดตีฉันที” คุณชายเศรษฐีคนหนึ่งทนความเจ็บปวดไม่ไหวจนเอ่ยปากร้องขอความเมตตา ราวกับผลักโดมิโนตัวแรกล้มลง คุณชายเศรษฐีหลายคนต่างร้องอ้อนวอนขึ้นมาตาม ๆ กัน สุดท้ายจิตใต้สำนึกของหม่าเจียเฉิงเองก็แตกสลาย เขากัดฟันเอ่ยค้ำอ้อนวอนออกมา “ผมผิดไปแล้ว ผมขออภัย หลี่... คุณหลี่ คุณหนูกู้ ผมขออภัยสำหรับท่าทีของผมเมื่อครู่นี้ ผมหยาบคายเกินไป ต้องขอโทษพวกคุณด้วยนะครับ” เมื่อเห็นสภาพอันน่าสมเพชของพวกหม่าเจียเฉิงแล้ว หวงจื่อซวนก็แอบนึกดีใจขึ้นมา รู้สึกว่าที่ตนไม่ได้แข็งข้อกับหลี่โม่เมื่อครู่ ช่างเป็นโชคดีในความโชคร้ายจริง ๆ ไม่อย่างนั้นตอนนี้ตนเองก็คงมีสภาพน่าอนาถไม่ต่างจากหม่าเจียเฉิง เหล่าเซเลบสาวต่างประหลาดใจอย่างมาก หลังจากผ่านความประหลาดใจไปแล้วสายตาที่มองไปยังหลี่โม่ก็ต่างออกไป พวกหล่อนล้วนมองหลี่โม่ด้วยสายตาที่ประหนึ
คุณชาย แห่ง ประตูมังกร บทที่ 645
หม่าเจียเฉิงย่อมไม่มีทางสยบแน่นอน พวกคุณชายเศรษฐีทั้งกลุ่มถูกไล่ออกจากปราสาท เรื่องนี้ทำให้พวกเขารู้สึกอับอายจนแทบระเบิดออกมา ตั้งแต่เกิดมาจนถึงตอนนี้พวกลูกเศรษฐีไม่เคยอับอายขายหน้าเหมือนกับวันนี้มาก่อน เมื่อออกจากประตูปราสาทมาแล้ว พวกเขาก็เริ่มด่าทอต่อว่าขึ้นมา “ไอ้ขยะนั่นมันก็เฮงซวยพอ ๆ กับไอ้คนไร้ประโยชน์นั่น ควรจะจัดการพวกมันให้ราบคาบจริง ๆ ” “ถ้าจับพวกมันได้ต้องเหยียบให้จมดิน ไม่สิ ต้องฆ่าพวกมันทิ้งไปเลย พี่หม่า ผมจะติดต่อกับกลุ่มโจรพวกนั้นเดี๋ยวนี้ ดูว่าพวกเขาถึงไหนแล้ว” คุณชายเศรษฐีคนหนึ่งหยิบโทรศัพท์ออกมาโทร หลังจากพูดคุยไม่กี่ประโยคก็พลันเผยสีหน้าตื่นเต้นขึ้นมา “พี่หม่า ทางนั้นมาถึงแล้ว พวกเขาอยู่ที่โกดังร้างห่างจากที่นี่ 20 กิโล พวกเราต้องไปเจอกับพวกเขาสักหน่อยไหม?” “ไปสิ ต้องไปเจออยู่แล้ว! ทุกคนขึ้นรถ พวกเราจะไปกันเดี๋ยวนี้” หม่าเจียเฉิงนั้นทนรอเจอกับจางเฉียงไม่ไหวแล้ว เขาอยากจะพากลุ่มโจรพวกนั้นของจางเฉียงกลับมาแล้วทำให้ทุกคนเห็นความน่าเกรงขามของตนเองจะแย่ ฉันเป็นถึงหนึ่งในสี่คุณชายแห่งเมืองหลวงนะโว้ย! ไม่ใช่หมาแมวที่ใครจะมาทำลายศักดิ์ศรีกันได้ตามอำเภอใจ!
บทล่าสุด
